DE JUBILEUMFEESTEN TE IJMUDEN. LETTEREN EN KUNST NIEUWE AVONTUREN VAN SNUFFELGRAAG EN KNAGELIJNTJE, HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 1 NOV. 1926 HET AFSCHEID VAN DS. C. VEEN. Voor de afscheidspredikatie, die ds. C. Vee if Zondagmorgen ip. de Groote Kerk hield, was veel belangstelling. Onder de aanwezigen merkten wij ook op den Commissaris der Koningin in de Provincie Noord-Hoi land Jlir Mr. Dr. A. Roel!. Ds. Veen werd op den kansel geleid 'door den ouderling, den heer J. H. van Leyden. Achter hem gingen de le* een van den kerkeraad en eenige pre* dikanten. D© dienst begon met het sic* gen door de gemeente Nan Gezang 2 1 en 3 „Den hoogen God «Heen zij eer. Eik knield voor Hem aanbiddend neer" enz. Nadat ds. \'een daarna het votem 'de Belijdenis des geloofs had vootge» lezea, welke belijdenis de gemeente bekrachtigde door staande aan tc heb fen „Amen Godlijk Envangeüe, Amen zegt mijn ziel daarop", las de voorlezer den honderd derden Psalm voor. Ver* volgens ging de predikant rn gebed voor. Geroerd dankte hij aan 'her slot God er voor dat in deze ure zijn vrouw kinderen en kleinkinderen aanwezig mochten zijn. Nadat ds. Veen daarna na het votum zongen Psalm S9 de verzen 1 en 3. bes gon ds. Veen de predicatie aldus: Wanneer een leerling der lagere school bevorderd wordt tot de Hoogere Bur* gerschool of het gymnasium, dan is er jubel in de ziel. Doet zulk een leerling daarna eindexamen aan die inrichtiig, dan is er oög groot-er jubel in de ziel. En als het e:nd der studie is bereikt, hij de academie mag vekten om naar ambt of betrekking te dingen, dan is de krachtigste srem niet krachtig genoeg om de uitbundige vreugde uit te jube* len. Want dan is het aanvankelijk doel van Eet leven bereikt. Einge-üjk be* g:ni het dan pas. Want dan komt dc practijk van het teven. Een practijk die wel eens teleurstellingen biedi, maar waarin ook vele idealen wonderlijk ver» vuld worden. Wanneer ce practijk ten einde loopt» kan er dan nóg een jubel in de ziet zijn? Een uitgediende, iemand die emeriaat heeft verkregen, kan die nog jubelen of heeft hij reden tot klagen? Wat mij aangaat, ziende op mij zelf, heb ik te klagen over tekortkomingen, zonde en schuld. M*ar ziende op den grooten Zee-der, die mij verwaardigde een dienst knecht in zija dienst te zijn, dan zeg ik met grooten dank des harten: Mijn leven lang heb ik niet zoovee! reden gehad om te jubelen ais op dezen dag. Daarom ik r.cem afscheid niet met een droevig maar met een blij hart. Af* scheid om eenmaal intrede ie doen in. het Rijk der gezaligd-en, waarin God alles in allen zal zijn. Bij de gedachte daaraan is er voor mij reden om te jubelen als ik nog nimmer heb ges daan. Nu afscheid nemen om straks intrede te doen in de gewone loop van zaken. Laat mij mijn zwanenzang zm-gen met de woorden van Psalm 103 de verzen 1 tot cn met 4. Na dit als grondslag der predicatie te hebben gekozen, gm.g spr. vport: Het is uit een zeker piëteitsgevo-ei dat ik u Psalm 103 Bet voorlezen. Het was een gewoonte in mijn ouderlijk hu:s d:en Psalm op te slaan bij plechtige gelegen* beden of gedenkwaardige. Die gewoonte hebben de kinderen gevolgd. Aan het einde van mijn ambtelijk werk is er voor mij, evenals voor den Psalmist, reden om God te loven. Dc dag waarop ik mijn intrede deed in mijn eerste gemeente was de allerschoonste in mijn leven. Het zaad des Woord had* den mijn ouders reeds vroeg in mijn ba-rt gestrooid. Door hun leven heb* ben zij mij niet weinig gesterkt in de begeerte om die-aaat des Woords te worden. In die eerste gemeente heb ik mei groote biijdsphap gearbeid. Hei ■was een gemeende die niet wilde weten van partijgeschilkïi, maar die behoefte bad aan'eer. eenvoudige maar milde Christusprediking. Mijn leven in de gemeente '-s voor mij In ieder opzicht een zonnig ge* weest. Had Qod ray met van die ge* meec-te losgemaakt en losgescheurd., can was ik zeker niet naar een andere gemeente gegaan. Na aldus te hebben herdacht hoe het begin van zijn ambte* iijke loopbaaan was, ging spr. achter* eenvolgcns in het kort na den arbeid door hem in andere gemeenten ver* richt en zijn wedervaren in die gc* zneenten. Ik mag het aanheffen*. „Looot een Heere mijne ziel en vergeet gecne van zijne wei-daden". Het is 35 jaar geleden, dat ik bier kwam. Veel is in dien tijd hier ver* anderd. Van al de ambtgenooten de toen hier waren is nog maar ad-een D-. Van Leonep in het leven en van aile lader, van' den kerkeraad r.og slechts de heer Blom, wien ik hier met blijdschap begroet. Honderden die mijn Evangeliebediening hebben bijgewoond zijn reeds lang ontslapen. an zeer velen mag ik zeggen.^ dat zij <ten Heer zijn ontslapen. Vele goede vrien* den heb ik hier ontmoet. Büiten-gewoon veel hartelijkheid heb ik van u mogen ontvangen in blijde en in droeve da* «cn. God moge u dat vergelden, fcr w-as bier een groot arbeidsveld voor my weggelegd. God heeft o? dien arbeid zijn zegen doen rusten. Ik kan met alles Dotmca. Twee dingen wil ik roemen, den a - beid onder jeugd cn dien order de gevangenen. Het was mij een voor. reent al die jaren directeur der Haar. lemsche Jongemannen vereen-.g-.ng re lijn geweest. Het was een tijd van erooten arbeid menigmaal oolc van strijd. Maar ook een van rijken zegen Het is een periode in mijn leven ge. vreest die ik niet gaarne aou vulen mis. sen. Ik denk er dan ook niet aan mijn directeurschap neder te leggen. -De ar» beid onder de jeugd doe'- i°"3 2l>" Geen achooner en geen beter werK dan onder de jonge menschen. Daarvan kan wok mijn roon. d. voorzitter J«n hel Naderlandaeï Jongeiinjiverbond mede. •raten. En dan de arbeid onder de ge. vangenen. Het was een reuzen arbeid maar een raar mijn hart. Immer had ik er naar verlangd om onder nen te ar. beiden. Vele malen mocht ik nar.ei.ijKe blijken van dank ontvangen var. hen, p*:en ik daar ten zegen ben geweest. Dan kwam spr. tot het meer intieme in zijn leven. Hij dankte God, -die naar het woord van den Psalmist „al de on* gerechtigheid vergeeft, alle krankheden geneest", voor alles wat Hij ook voor hem in zijn leven was geweest, voor het dragen van zijn tekortkomingen, voor het aannemen in genade. Dit ge* deelt© der predicatie waarbij spreker teckenen van ontroering gaf. besloot hij met te laten zingen Psalm 103 1 „Looi den Heer, mijn ziel met aile krach* ten". Gemeente, begon spr. het tweede ge* dcelte zijner predicatie, heb ik u tot hiertoe geschetst hoe cr reden is om God te loven en te danken, thans wil ik u danken voor de vele bewijzen van liefde en van hoogachting die ik van u mocht ontvangen. Ik dank u voor de trouw waarmede gc mijn Evangelie* bediening hebt gevolgd. Het heeft mij nimmer aan trouwe volgelingen out* broken. Al zal ik in uw midden niet nicer den kansel betreden, nog vete maten hoop ik in uwe woningen te %omen. En als ik u van dienst kan zijn, dan kunt ge steeds op mij rekc* nen. Ouderlingen en leden van het kies* college op ii rust een moeilijk werk voor mij een opvolger tc kiezen. God moge u geven de ware wijsheid die van Boven is om een man tc kiezen die predikt niemand anders dan Jezus Christus en dien gekruisigd, dio den vollen raa-d Gods aan d-e gemeente verkondigt, die alléén vraagt: Wat wi! de Heere dat ik doe. Collega's, gaarne zult ge zulk een man in uw midden ontvangen. Onder ons was steeds een goede geest. Veel heb ik van u ge* leerd en van uw voorgangers. Veel heb ik u te danken. God geve u d; genade rog vele jaren tot een rijker, zegen der gemeente werkzaam tc mo* gen zijn. die u nimmer genoeg kan waardeeren voor den trouwen arbeid in haar midden gedaan. Nog volgden woorden van afscheid tot kerkvoogden, de notabelen cn dc collectanten, het wijkbestuur en ds. Beker, die hem in den wijkarbeid zal opvolgen en dien hij schetste a's ce .rechte man op de rechte plaats" en tot den voorzanger en den koster Daarna eindigde spr.: Gemeente wast op in de genade en de kennis van onzen Heer en Heiland Jezus Christus. Wien zij de eer en de heerlijkheid tot ir. alle eeuwigheid. W-at mij aangaat ik wil <mijn zwanenzang besluiten, liet spr. daar nog op voi-gen, met di-t lied. een citaat uit het bekende gedicht van Da Costa, „God met ons", dat begint aldus: Voor U wil ik strijden, Voor U wil ik lijden. Voor U wil ik de aarde doorgalmen van lof! Aan U wil ik adem en levenskracht wijden, Tot de Engel des tevens mij slake uit dit stof! En dat eindigt: Ja! geef mij te galmen met loven cn danken, In vlammendea ijver, ip worstlenden moed, In lieflijke psalmen, m dondrende klanken: Vall' hemel en aarde voor Jezus te voet! Daarna ging ds. Veen in dankgebed voor. Staande zong de gemeente nog „Zijn naam moet eeuwig eer o-nt* vangen", waarop ds. Veen den zegen uitsprak daarbij met vollen nadruk het slot zeggen-de „zij en büjve met u al* n". Toen nam de ouderling dc heer J. H. van Leijdc-n het woord. Het zal voor i wel een zware gang zijn het gaan an don kansel, voor de laatste maal, zcide spreker onder meer. De gemeen* te gevoelt dat met u. De gemeente wensebt u te danken voor alles wat ge zoovele jaren voor haar zijt geweest. Vooral wenscht zij u te danken voor het Evangelie der verzoening dat ge haar midden gepredikt hebt. Wij zeggen u dank en ook uw vrouw en dochters voor al wat voor 2e* meen te gedaan hebt. Tot de gemeente van Smyrna werd eenmaal geschreven „Wees getrouw tot den dood en ik zal u geven de kroon des levens". God moge u nog vele jaren sparen, maar is eenmaal het einde des levens dan moge Hij u de kroon des Tevens geven. Hij zegene r.og vele jaren u en uw huis, cn doe altijd in vervulling gaan het gebed dat d-e gemeente u nu wil toezingen: Vader sla hem steeds in liefde gade, Zoon des Vaders scbenk hem uw genade Gemeenschap. Geest van God, Amen, zij zijn eeuwig lot! Nadat de gemeente dit lied staande had gezongen als een afscheid tot den predikant die haar zoovele jaren met trouw, met ijver en met toewijding had gediend, en ds. Veen met een buiging had bedankt, eindigde de dienst. WONINGSTICHTING „ONS BELANG". Bij de gehouden aanbesteding voor het bouwen van 3 winkelwoningen. 46 ééngezinswoningen, 43 beneden- en bovenwoningen aan de Noord- en Zuidzijde van de NÜ'straat bedroeg de laagste inschrijvingssom 406.000. Na het aanbrengen van verschillen de toelaatbare bezuinigingen bood de laagste inschrijver aan de wonin gen te bouwen voor een bedftg van f 490.600. Met gunning voor. dit be drag kunnen B. en W- zich vereeni gen. Het door den raad verstrekte voorschot aan de Woningstichting „Ons Belang" zal dan met 50.000 moeten worden verhoogd- B. en W. 3tellen den raad voor daartoe te be sluiten. HUTJE OVERSCHRIJVING J. P. Smit te Schoten en A. Pies- sins te Vogelenzang verzoeken over schrijving op hun naarn ieder voor dt- he'ft van de huur van den grond indertijd verhuurd aan E. van Diggelen en gelegen aan den. weg langs de. Leidschevaarf- B- en W. stellen den raad voor in dit ver zoek te treden- IJmuiden bij avond. Er is overdag heel wat te zien te IJmuiden. Maar dat alles valt in het niet by dc hcötversiering, die inder» daad schitterend is. Met klimmende bewondering hebben wij Zaterdag* avond door de anders zoo stijllooze straten van IJmuiden gewandeld, be» wondering voor den smaak cn voor de energie der bewoners van deze vis* schersplaats, die met deze verslering hebben bewezen, dat ze nog iets meer kunnen dan redekavelen over een visch.. IJmuiden baadt zich in een zee van licht. Haast geen straat of plein is er, waar niet de een of andere illuminatie is aangebracht. Velen hebben zich, van wege de beschikbare middelen', moeten tevredenstellen met de ouderwetschc maar toch dikwijls vriendelijke lam» pionversiering, of mee wat electrische gloeilampjes, verscholen achter het groen der guirlandes of papieren ro» zetten. Maar er zijn ook straten, in hoofdzaak de winkelstraten, die op aan van Ds. S. van Leeuwen over de tekst: „lk ben het lient der wereld". In de kerk aan de Willebrordstraat was het Ds. Holtrop, die over het leest sprak. Gok in de Chr. Gereformeerde kerk en in de Doopsgezinde kerk werd het feit met een toepasselijke prediking herdacht in de Oud*Katholicke kerk wees pastoor Rinkel op het vele wat ge* beurd is en wekte de jeugd op tot na* volging. In de Roomsch Katholieke kerk was onder de hoogmis een bijzondere feest* predikatie van een missiepater, ter* wijl na den dienst een Te Deum plech* tig weerklonk. In. de meeste kerken was buitenge* woon groote belangstelling. EERSTE lil'LP BIJ ONGE LUKKEN De burgemeester maakt bekend', dat op 2, 3 en 4 November a.s. een waarlijk smaakvolle wij" lil» eelllri 1br'?»de v~r. eerate JjoJP Mj.onge- miL <5^ w vmHurlM J., I tokken ral Zijn gevestigda. in het dienstgebouw (Willemsplem) telef. no. mineèrd. Gold het een wedstrijd, dan zouden we kunnen zeggen, dat de Oranjestraat den prijs verwierf. Deze straat leent zich dan ook bij uitstek voor een versiering. Ze is juist lang genoeg om een behoorlijk geheel tc kunnen doen vormen en doordat ze smal is krijgt men bij de beginpunten een fraai perspectief. Het is een aardig idee, om deze straat te tooien met oranje. De aan weerskanten van de straat opgestelde zuilen, bekleed met oranjedoek geven een mooi effect. Het door het doek getemperde licht straalt in een matten glans naar buiten. Op het Willemsplein, zelf getooid met een karakteristieke versiering, ziet elk dadelijk, d fraaie eerepoort nabij het politicbJ- Verder zijn de Pre* sident Stc\ F--'-n :t met haar in één lijn opgehangen driehoekige transparanten, de zuil nabij het Station en den oprit naar dc Or .in jestraat, een bijzondere vermelding waard. Aan het Sluisplcin vormen de poort ■an dc Amstclstraat cn de zuilen, gc» plaatst aan het einde van de Oranje* straat en dc Visseringstraat een sym» metrisch gchceL De Kanaalverlichting was nog niet gereed- Wij zagen alleen de verlich» ting van dc hardstcenen gedenknaald op het Sluiseiland branden. De betonbrug is het centrum van ccn rijke lichtversiering. Van deze brug af, die zelf met de verlichte masten cn slingers mede tot het mooiste be* hoort, wat cr te zien is, bereiken wc Nicuw*IJmuiden slechts door de ver» lichte ecrepoorten van de Julianakade, Kennemerlaan of Huygensstraat. De af loopende Kennemerlaan stelt ons in staat de op grooten afstand van dc betonburg geplaatste eerepoorten in het midden cn aan het andere einde, te bewonderen De Kanaalstraat tusschen de Kerk* straat en de Centrale is met lampions van modernen vorm zeer smaakvol ver» licht. We zouden zoo nog kunnen door* gaan; het is echter ondoenlijk om allo straten op te noemen die geïllumineerd zijn. Kanaalstraat, Keizer Wilhelm* straat, de Wetstraat, Prins Hendrik* straat, vele straten in Nieuw* IJ muiden. enz., overal flonkert en schittert het van de gloeilampjes of lampions. Ook vele particulieren hebben licht* versieringen aan hunne woningen, win* kels of kantoren aangebracht, o.a. het bureau van het Vereenigde Cargadoors kantoor, de winkel van den heer de Waard daartegenover enz. Inderdaad, IJmuiden bij dag is mooi, het wordt slechts overtroffen door IJmuiden bij avond. Gaat haar zien, „la Vïlle Lumtère". De „Rembrandt" De door de heeren Slikkeveer, Vriendt e. a. vervaardigde reproductie van de oude „Rembrandt" is thans op het En» schcdéplein tentoongesteld. Het fraaie werkstuk is geplaatst in een speciaal voor dit doel gebouwde tent, zoodat, als het eens mocht gaan regenen, het goed beschut kan worden. Het is een» welgeslaagde imitatie van het eerste handelsschip, dat door de Noordzee* sluis voer. Tot de kleinste details zijn in de reproductie weer te vinden. Dc ingewikkelde tuigage van -dit zeil» stoomschip, de bcdie ankerspillen, een gang» en een pompspil, zijlichten, kom» pas, stuurrad, het vaatje voor het zou* tevlccsch op het campagnedck, de red* dingbooten met riemen, niets is verge* tem En dc afwerking is mede goed ver* zorgd. Het is te hopen, dat deze mooie boot. die een historische waarde heeft, voor de gemeente Velsen behouden blijft. Naar onze meening zou, als een blij* vende "herinneringen aan deze luister* rijke jubileumfeesten, 'n eereplaats voor haar moeten wó'dcn ingeruimd in dc hal van den nieuwen vleugel van 't gc* meentchirs. Als dc ruimte het ten» minste toelaat. De herdenking in de kerken. Dc herdenking van het jubileum van IJmuiden, Zondag in verschillende ker* ken gehouden, viel voor de protestan» ten samen met den Hervormingsdag. Dientengevolge hadden de meeste pre» dikanten beide feesten ia één rede samengevat. In dc Hervormde kerk aan den Rijks* weg ging Ds. Dijckmcester voor met een prediking over 2 Tim. 2:9b. Vootaf was gezongen het bekende Ps 107:12- „Zij die de zee bevaren, Met schepen rijk bevracht, Zien op de groote baren Gods wijsheid, gunst en macht". In aansluiting daarop ging spreker na, hoe het Woord Gods steeds verder gaat in de wereld, dus ook in het thans 50 jaar oude IJmuiden. In de Hervormde kerk aan de Kal» verstraat was het Ds. Kroesse, die beide feiten herdacht. De Gereformeerde Kerk op dc Wil» helminakadc hoorde een predikatie 353b. in den poitiepost <Engelmuu- dusweg) telef. no- 159. HET TOONEEL. STUDENTEN TOONEEL. CONCOURS TEN BATE VAN DE VER. „T JONGENSGILDE". De vorige week traden m onzen Stadsschouwburg op één avond de drie provinciale v-ereenig-nge>n uit Haar» Icm elk met een eigen tooneelstukje op; dezen Zaterdag waren het de stu» denten*tooneelvercen:^ingcn uit Am* sterdam. Leidon cn Utrecht, die ton bate van de vereen ig mg „"Jongensgilcle" elk een eenacter opvoerden. Een avond dus, die aanleiding gaf tot ver» gelijkingen, te meer. omdat aan óit ,na elkander optreden van verschillet)» de vereenigsngen, het karakter van een „concours" was gegeven. Er was een „jury" en er waren aan het publiek stembiljetten uitgereikt, zoodat ook de toeschouwers uitspraak hebben gedaan. In het algemeen is het niet mijn ge* wooDte om van een liefdadigheids* •oorstelling een gdetailleerdc kritiek te geven, maar nu het hier een wed* strijd gold, zal ik ook rn dit verslag wat critischer moeten zijn dan anders, tc meer, omdat mijn oordeel niet gehec! met dat der jury overeenstemt. De Amstcrdamsche Studenten» Tooneelverecniging'kwam uit met Bietje van Maurits Sabbc. Erg gelukkig kan ik deze kc-uzc niet bepaald noemen. Om tweeërlei redenen niet. Qua toonecl is het 'al heel zwak. Eigenlijk is het weinig meer dan een schetsmatig n et afgewerkte novelle op het toonecl. Het stukje mist alle handeling cn is van een zóó weeïge, ouderwetschc sentiraen» taliteit. dat wij het <in onzen tijd toch moeilijk nog kunnen goütceren. Als tooneelstukje is het erg dilettanterig en wil het op de planken nóg iets „doen'" dan moet het in de perfectie worden gespeeld. Hiertoe bleken de Amsterdam* mors niet in staat. Het spel was als het stukje over het geheel vrij on» beholpen. In mijn waardecring voor de opvoering van Bietje wijk ik dan ook geheel af van het oordeel der jury, die den Amsterdammers den tweeden prijs toekende. Volgens mij kwam na Leiden et. Utrechteen heelen tijd niets en dan pas Bietje. De twee heeren bleeken niet iri staat Jean Baptist© cn Monne tot leven tc brengen. Het spel bleef beperkt tot een enkel telkens herhaald zelfde gebaartje, de -dictie heel heel veel te wenschen over was o*a. veel tc slap en eigenlijke regie was verre te zoeken. Wat. had er bij -artistieke leiding bijvoorbeeld niet gemaakt kunnen wor den van het tooneeltje, wanneer Bietje danst. Dan zou men niet naar Bietje, maar naar de twee oude heertjes heb* ben gekeken, die nu aan de handeling nauwelijks deelnamen. Om sfeer tc brengen in dit gemoedelijke, goedige genrestukje, be-hoort heel -iets racer dan wat deze liefhebbers lieten zien. Van dc drie optreden den won n-aar mijn meen ing en ook hierin wijk ik af van het oordeel der jury, die aan Mon.no den eersten prijs toekende Bietje, mej. Lisa Bcverman het in alle opzich ten. Zij had in haar spel «liet dat on* beholpene als de twee heeren; zij was bevallig etn lief en bracht iets van dc charme mee op het tooneel, die de auteur aan zijn Bietje heeft toegedacht, al g.ng haar spel niet boven middel* matig dilettantisme uit. Het Leidsche Studen-ten*Toonccl is met den eersten prijs gaan strijken en deze onderscheiding was verdiend. Aan het spel van de Leidsche stud cm ten zag men onmiddellijk, dat er een vakkun* dige regie van Louis van Gasteren achterheen had gezeten. De geestige eenacter „Wordt Vervolgd" tusschen de twee andere stukjes, een werkelijke verademing werd in hef vcreischte, vlugge Fransche tempo gespeeld. De spelers vingen elkander in hun dialoog op. wisten den toon van elkaar over te nemen, het spel was geserreerd en van een voldoende levendige kleur. En er was aan het slot climax, zoodat het publick niet wachtte met zijn applaus tot het zakken van het gordijn. Zonder chargeering werd aan bet komische voldoende relief gegeven. O zeker, het spel had nog meer fantasie kunnen verdragen, het was van de twee hoofd* personen den feuilteton»schrijver cn de „dame" nog wat voorzichtig, maar het was hoewel wat klein van pro» porti© in zijn genre zeer goed. De jury gaf aan dc „dame" mcj. Ben* jamins haar stem voor den eersten prijs. De typiste mej. Tromp de feuillcton»schrijver dc heer Poort» man en de loopjongen van de Figaro dc heer Bleuland van Oordt ver» dienen ongetwijfeld ook een eervolle vermelding. Het was ee-n aardig ©n» semblc. Het Utrcchtsch Studenten*Tooneel* ensemble kwam met Opaal, noodlots» comedic in 1 bedrijf van William Rav, die kort geleden nog Ichnaton was ge» hceten. Het stukje is van weinig be» teekenis. Als dc Opaal van Maurice Valeant bleek ook deze comedic niet veel meer dan gekleurd glas. Toch weet William Rav wel voor het too* necl te schrijven. Er was nu en dan ook door het spel van Eric en Maurice stemming en spanning op het too* neel en men kon het betreuren, dat. die eigenlijk alleen door „gekleurd -las" werden venvektAVant eigenlijken inhoud had het stukje niet. Jammer, dat de schrijver niet een stapje verder is durven gaan; deze eenacter zou een kostelijke parodie op het would»be mystieke, occultischc genre hebben kunnen worden. Opaal werd goed gegeven. De hee» ren Hoogstraten en Schmidt de laatste vooral toonden te kunnen spelen. Den heer Schmidt kwam dc eereprijs, die hem door de jury is toe* gekend, volkomen toe. Men herkent een goeden speler dikwijls reeds dadc» liik aan zijn entree. Zoo ook den heer Schmidt, die als Maurice Valeant on* middellijk sfeer op het tooneel wist tc brengen. Er was werkelijk iets van liet fatum om dezen man. zóó als hij bln» nenkwatp. Wel bleef de figuur zich zelf wat gelijk, kwam er geen climax meer een echt tooncelspelcr zou veel meer variatie hebben aangebracht maar voor een dilettant was dit spel ook plastisch zeker zeer ver» dienstelijk. En Eric die veel minder zuiver sprak wist door zijn spel do stemming niet te breken. Het is een al»oudc traditie bij do Utrcchtsche studenten, dat de vrou» wcnrollen ,ien travesti" worden gc» speeld, al is daar een enkelen keer zooals bij de opvoeringen indertijd van Lucifer, waarbij Enny Vrede als Ra» faël debuteerde ook wel eens van afgeweken. Wij zouden namen van be» roemde mannen kunnen noemen, dio nog altijd dc reputatie van uitstekende travesti uit hun studententijd hebben. Zoo moet de tegenwoordige minister van Buitenlundschc Zaken, Jhr. Van Karr.ebeek in zijn tijd op het Utrecht» sche studcntentoonecl een allerbckoor» lijkste bakvisch zün geweest. Ook in Opaal werd de rol van de huishoudster. Miss Hobbes, door een heer gespeeld. De heer Kraft deed het alleraardigst met kostelijke uithaaltjes en een echt vrouwelijken gang. Miss Hobbes had dan ook bij het publiek een „reuzcnsucccs". Toch is cr een groot gevaar aan de parodie, die uit dit stukje met een kleine variatie had# kunnen groeien. Ook door de zeer goede regie stond dc opvoering van de Utrcchtsche sru» denten op ongeveer even hoog peil als die der Lcidenaars en een eeisten prijs aan de Utrechtsche club zou ik even verantwoord hebben gevonden als die aan de Leidcnaars. Er was zeer veel belangstelling voor dezen studcntcn*tooneelavond. Men kon Z terdag spreken van een élite» publick. Onze stadsschouwburg -was stampvol cn het is dan ook wel zeker, dat dc kas van ,,'t Jongcnsgildc" door dezen feestavond weer aanmerkelijk is versterkt. Den studenten komt hier» voor dc dank van Haarlem toe. De avond werd zooals het by' stuacn» tcn*opvocringen usance ismet het Io Vivat geopend. \Vy konden ons een oogenblik te Leiden of Utrecht wanen. Veler harten zullen bij dat Io Vivat zc« ker sneller hebben geklopt. J. B. SCHUIL. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 CENTS PER REGEL. Nu de WINTERTIJD weer nadert Krijgt weer menigeen het land Als hij denkt aan het gesukkel Met den HAARD- of KACHELBRAND. Maar wie PRIMA BRANDSTOF stoken Zooals HOENDERDOS offreert Worden zelfs bij fel e koude .Door geen brandstoflast gedeerd. 20 VOOR DE KINDEREN. Maar er komt een kentering hoor. Als Smiffelgxaag vlak bij dc streep is komt er even stilstand. En dan gaat het, langzaam aan, de andere richting uit. Kwispelaar cn zijn groep moeten mee, of ze willen of niet. Het gaat nu op en neer. Hoe er ook ge trokken wordt, geen der beide partijen is sterk 'genoeg om de andere over de streep te trek ken. Meester Elastiek moedigt bfiden om beur ten aan. Maar dat helpt ook al niet. Daar fluistert Snuffelgraag de muizen van zijn partij enkele woorden toe. Ze grinniken even, knikken dat ze cr alles van begrijpen en beginnen dan nog sterker te trekken. Kwis pelaar krijgt het moeilijk, hoort Nog een eindje trekt de partij van Snuffel graag met alle macht de groep van Kwispelaar voort. Dan komt er weer stilstand. Snuffelgraag draait even zijn hoofd om, Ja, zegt hij, cn daar gebeurt het....

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 6