HAARLEM'S DAGBLAD
VAN HET POLITIEKE
TOURNOOIVELD
HOE DE TWEEDE KAMER RATIFICEERDE.
TWEEDE KAMER
BINNENLAND
VRIJDAG 12 NOV.
1926
DERDE BLAD
5047, en drie tegenstanders absent!
WAT ZAL DE EERSTE KAMER DOEN?
De Tweede Kamer heeft dan tenslot-
tc toch minister van Karnebeek's
Tractaat met België* geratificeerd. En
dat wel met een meerderheid vandrie
stemmen. 5047. Er waren drie leden
afwezig wegens ziekte. Van dit drietal,
de heere.n dr. Scheu.-cr (A.R.), baron
van Voorst tot Voorst (R.K.) en mr.
Dresselhuys (Vrijheidsbond) was be«
kend. dat zij allen tegenstanders
van het tractaat waren. Had hun ge»
zondheidstoestand hen veroorloofd
om tegenwoordig te zijn, dan zouden
dc stemmen dus hebben gestaakt en
het verdrag niet aangenomen zijn. Van
dergelijke toevalligheden hangt zulk
een beslissing af'. Ik vind het treurig.
Het is onnoodig om in uitvoerige her»
halingen tc vervallen van 't geen ik
reeds mcermalcji heb betoogd. Maar
laat het nog eens gezegd zijn, dat zulke
besluiten niet met nietige stimmen»
meerderheden behooren te worden gc»
nomem. Er is thans gebleken hoe drin»
gend er behoefte bestaat aan een wets»
bepaling die de minimum-mccrdcrheid
voor de ratificatie van verdragen met
het buitenland op 3/4, minstens 2/3 van
het aantal leden stelt. Te dwaas is het
dat zulke vitale beslissingen op zulk
een wijze genomen kunnen worden.
Onze hoop was dat een motie tot
schorsing van de debatten en herope»
ring der onderhandelingen zou wor
den ingediend. Aanvankelijk scheen
zulk een motie van het Scniorencon»
vent te zullen komen, maar toen de
partijleiders te veel verdeeld bicken
om een gezamenlijke oplossing te kun»
non vinden, kwam er een van de tegen
standers van het verdrag, met den
V-rijzinnig»Democrati>chcn fractielei
der. Mr. H. P. Marchant, als eerste on»
derteeke-naar. Deze motie werd verwor»
pen met 5344 stemmen, waarna drie
tegenstanders van de motie. nl. baron
van Wijnbergen, de heer v. d. Bilt en
metj. Meijer, allen R.K.. bij de stem
ming over de ratificatie zich toch nog
onder de tegenstanders schaarden.
Daardoor wer<t de verhouding 5047
vóór het Tractaat.
De ontleding van deze stcmmen»tota«
len levert niet heel veel interessants op.
Alleen is het merkwaardig dat, of»
schoon dü volstrekt geen kwestie van
partijpolitiek was. toch drie van de zes
groote partijen cp bloc tegenstemden..
De vcrdceling van vóór» en tegen»
stemmers in de zes fracties blijkt uit
het volgende kleine staatje:
S. D. A. P. voor 15 tegen 10.
R.K. voor 23 tegen 5. afwezig 1.
A.R. voor 10 tegen 2, jriwezig 1
C. H. voor tegen 11.
V. B. voor tcecn 8. afwezig 1.
V. D. voor tegen 7.
Dit staatje geeft een totaal van 48
voor en 43 tegen. De overige zes deel»
nemers aan de stemming waren de ver
tegenwoordigers der kleine partijtjes,
van wie er twee, de Plattelander Praat
en dc afgevaardigde van de R.K. Volks
partij, Mr. P. M. Arts, vóorstemden.
De overige vier, de dominés Kersten
en Liivgbeek. de heer Zandt cn de
communis L. de Visser waren tegen.
Blijft thans nog dc kans dat dc Eer
ste Kamer het verdrag afstemt, waar»
door het tepsiotte toch niet geratifi
ceerd zou worden. Die kans is niet
denkbeeldig: het zou niet de eerste
maal zijn dat de Eerste Kamer op der
gelijke wijze een belangrijke beslis
sing van dc Tweede teniet doet.
lp dit verband mag men wel eenige
betcekenis hechten aan het feit, dat de
beide vrijzinnige groepen en dc
Chr.stelijk.-Historischen in de Tweede
Kamer unaniem tegen het verdrag
hebben gestemd. Al Is deze zaak geen
politiek programma-punt, zij schijnt
een zeer aaneengesloten tegenstand te
ondervinden bij de partijen die het cen
trum van or.s politieke tournooiveld be
zetten. Dit blijkt niet alleen uit de
stemmeneijfers in de Tweede Kamer.
Wij hebben in deze laatste weken op
gemerkt dat men onder de aanhangers
dezer politieke richtingen, onder dc
C. If., V. IB. en V. D. kiezers, een
schier algcmccne felle oppositie tegen
het Tractaat tot uiting hoort ko
men. Het lijkt dus geenszins onwaar
schijnlijk dat ook in de Eerste Kamer
deze drie partijen en bloc tegen zullen
stemmen.
Nu is de partijverhouding in de Eer
ste Kamer de volgende: 16 R. K.. 7
A.R 7 CJ1 6 V. B„ 3 V£>„ 11 S. D
A. P. Dc drie bewuste groepen verte
genwoordigen dus 16 stemmen van dc
50. een iets hoogcr proportie dan
in de Tweede Kamer. Als tien leden
van de andere groepen met hen mee
gingen zou een volstrekte meerderheid
tegen het verdrag bereikt wordcn.Dit
liental zou dus uit een totaal van 16
R.K 7 A.R. cn 11 S.D.A.P'crs moeten
komen. Waarschijnlijk zal de houding
van dc sociaal-democraten, die in de
Tweede Kamer zeer verdeeld waren,
tenslotte den doorslag moeten geven.
Het verloop van zaken in onzen
Senaat zal met groote spanning wor
den afgewacht.
R. P.
11 November.
Het Belgische verdrag aanvaard met 50 tegen 47
stemmen. Een weinig beteekenende repliek- De
minister is moedeloos en mat. De tweede verdedi
ging niet zoo sterk als de eerste. Drie tegenstanders
afwezig. Een moeilijk toe te juichen aanvaarding.
Nog eens ving dc Kamer discussies
aan over het Belgische tractaat. Nóg
eens nieuwe gezichtspunten deden
zich niet voor.
Van het begin af aan leefde bij ieder
de hartgrondige wensch: kwam er muur
een eind aan. Volkomen terecht merkte
dc heer N'olcns op, dat wc zoo lang
zamerhand van argumenten verzadigd
zijn.
Ook over de replieken van vandaag
een enkel woord. Hoofdmomenten, de
redevoering van den minister uitgezon»
derd dan, als gisteren dc motic»Mar»
chant waren er niet.
Dc motic-Marchnnt had van den
aanvang af, geen kans. Dc heer van
Vuuren wees haar af, schorsing kon
hem geen bevrediging schenken, Dc
heer Albarda, die aanvankelijk ook
veel had gevoeld voor schorsing, zcidc
ook niet voor dc motie tc kunnen zijn,
omdat zij een bijzondere sfeer rondom
het verdrag brengt, nu de motie alleen
"ondcrtcckcnd blijkt door tegenstanders.
De s.»d. leider had alleen willen voor»
stemmen, wanneer zoodanige motie
door voor» cn door tegenstanders zou
zijn ingediend. En Dr. Nolens was te
gen, omdat de motie niet volkomen
scherp omschreven was. omdat bij aan»
neming de volgende minister gebonden
was en niet volkomen vrij zou kunnen
onderhandelen. Verwerping van het
tractaat achtte hij dan nóg beter.
Vóór het verdrag hebben de heeTen
Vliegen cn Nolens nog gesproken,, met
het gebruik der oude argumenten. Dc
heer Vliegen eindigde zijn redevoering
met de opmerking, dat de tegenstan
ders niet tot een daad durfden komen.
Een uiting, waarover de heer Dr. dc
Visser vlam vatte. Deze oud-minister
ontzegde den heer Vliegen het recht
dat te zeggen, want uit dc debatten was
wel gebleken, dat ieder der Kamerle
den bereid is een offer te brengen.
Maar er was een non-possumus. Er is
een brandend verlangen in de Kamer
aldus dc oud-minister om met
Beigië tot overeenstemming te komen,
maar laat men niet te veel van ons
vragen. Waarom toch, waarom toch
klaagde dc heer de Visser, heeft de
minister van Buitcnlandschc Zaken elke
nadere onderhandeling afgewezen. En
opnieuw drong hij cr bij den minister1
op aan, hij zeide het den minister wel
tc willen afsmeeken: open toch nieuwe
onderhandelingen.
Een zelfde standpunt verdedigde dc
heer Schaper. Ook hij. evenals Dr. dc
Visser, die namens dc hcele fractie
sprak, kan dan nog heen stappen over
vide !khcldc»bczwarc.i r aar riet over
dc nadcclcn van het Mocrdijkkanaal.
Dat konden beiden niet.
Dc heer Sohapcr betreurde het, dat
dc hc«r Albarda niet met de motie-
Marchant wilde meegaan. Omdat zij al
leen door tegenstanders onderteckend
was. Wel zei Ie de t.eer Schaper
wsimer de heer Albarcia mede-onder-
tcckcnt, is dc motie ook van verdrags
voorstanders.
Dc s.»d. spreker was er heclcmaal
niet bang voor, dat minister van Karne-
beek zou heengaan. Hoezeer hij den
bewindsman ook waardeerde. Immers
op de plaats van den heer van Kamc-
beek kunnen vele andetcn zitten. En
hij noodigdc als 't ware den minister
uit naar Geneve te gaan: daar kon hij
nog heel goed werk doen voor Europa.
Voor Europa, want dc minister, zci
dc de heer Schaper, voelt wel eens meer
Europccsch, dan Ncderlandsch. Van
daar het grand-scigncuriale ontbreken
van reciprociteit!
Moet het verdrag met één stem meer
derheid worden aangnomen? vroeg
de heer Schaper. Kan dat, wanneer het
gaat om de grootste belangen van ons
volk. Dr. dc Visser had voor hem ge
wezen op de groote werkloosheid hier
te lande, gewezen op de natuurlijke
voordcelcn van Antwerpen, waaraan
het tractaat nog nieuwe, toevallige
gaat toevoegen.
De heer Viiegcn had in den aanvang
der vergadering gesproken van onge
rustheid voor Antwerpens toekomst.
Maar was hier dc vraag niet gewet
tigd: moet er dan ongerustheid komen
om Rotterdam, terwijl Rotterdam wel
en Antwerpen niet-Rijnhaven is.
De heer Vliegen legde heel de Kamer
nog eenmaal verantwoordelijkheid op
vóór, tc stemmen, omdat zcidc hij,
overigons zeer betwistbaar dc mi
nister in opdracht van heel het volk
naar Parijs is gegaan in 1919.
Merkwaardige woorden!
Merkwaardige woorden sprak ook de
heer Kortenhorst. Deze R.K.-afgevaar-
digde bleek wicts te hebben overge
houden van cenig tegenargument. Hij
ze.ide volkomen overtuigd te zijn door1
den minister. Wel een eenling, want bij
de .meesten zullen de vraagteckenj ge
bleven zij-n: het is immers ce.n keuze,
zooals de heer Brautigam zei-die tus
schen- „slecht" en „slecht".
De heer Kortenhorst merkte op, dat
naast Rotterdam ook de industrie
staat. En dat in het tractaat voor» en
nadeelen tegen elkaar opwegen. Men
zou nu zeggen, dat dc -r.k. afgevaardig
de evengoed vóór als tegen kan stern-
Hij zal vóór het verdrag stem
men
Dat was den heer Van Vuuren te
gortig. Oogenblikkelijk na den heer
Kortenhorst beklom hij het spreekge
stoelte om uit te spreken., dat hij zich
voor de toekomst gewaarschuwd zal
achten nu de heer Kortenhorst ook na
mens hem het woord voerde. De heer
v. Vuuren achtte het noodzakelijk den
minister te waarschuwen, dat hij niet
voorstemmen zou, niet voorstemmen
kón, om de vele bezwaren, die reeds
anderen hadden opgesomd.
De heeren Boon en dr. de Visser
hebben mr. Heemskerk inhet ootje
genomen, om diens wcinigdfltechnische
kennis, de heer Heemskerk, die zoo
naïef was met oude sluizen «n niet met
de ontwikkeling te rekenen, die er in
dc laatste jare.n on den sluizenbouw
heeft plaatsgevonden. Men verwees hem
naar dc groote verkeerstcntoonstelling,
die te Basel had plaats gevonden.
Toen kwam de minister aan het
woord.
Om half vijf in den middag.
Langzamerhand was de Kamer stampa
vol gcloopen. Rondom het midden, rond
om de stenografenruimtc, bleek geen
plaatsje onbezet.
De heer Schouten, ziek eruit ziend,
was reeds binnen gekomen. De 'mi
nisters v. d. Vegfe, Donner, Lambooy,
de Geer en Slotemaker zaten rondom
den minister.
De loges waren overvol. Staatsraden,
hooge ambtenaren, oud-ministers, oud-
Kamerleden, dames en iheeren, ver
vulden de loges.
De minister was merkbaar moe en
mat. na dc scherpe repliek, die hem
na zijn eerste rede nog tc beurt gevallen
was.
zEn hij stond ook niet zoo sterk. Zijn
argumenten misten nu de overtuigende
kracht van dc eerste antwoordrede.
Toen de minister te midden van
doodschc stilte was opgestaan, was dan
ook zijn eerste woord, dat hij het ge
voel had machteloos te staan tegenover
de Kamer, tegenover dc meeningen
zijner tegenstanders.
Veel geargumenteerd heeft de mi
nister niet meer.
Nog eens heeft hij gezegd en ver
klaard dat cr in geen en'kcl opzicht
souvcreiniteitsrechten zijn. prijgegevcn,
nog eens heeft hij gezegd, dat in dc
beheerscommissie Belgen cn Neder
landers gelijkelijk aanwezig zullen zijn
cn dat die commissie dc eischen die
voor de bedijking van een zeearm
noodïg zijn, natuurlijk ook kan behar
tigen. Velen hadden hier een „moet be
hartigen" gaarne gehoord.
Zijn cr dubia die kunnen immers nog
door nadere onderhandeling worden op
gelost.
Wanneer de Schelde verzandt wat
dan met de z.g. „sententia declorato-
nia?" vroeg do heer Brautigam im
mers. Zou dat onheil plaatsgrijpen, en
had Nederland het tractaat niet aan
aard, dan zouden eerst recht de ver
wijten tot Nederland losbarsten, dat
zij n-ict heeft -willen medewerken aan
dc verbetering van de Schelde al
dus de minister. Opnieuw een in
slaand woord. Maar zoo mocht de
minister dc kwestie niet construeeren.
Men wilde, heel de Kamer wilde 't,
met België tot overeenstemming komen
over de Schelde, maar wiet op grond
van onkenbare toekomstmogelijkhe
den.
Dat Antwerpen een Rijnhaven is
meende dc minister tc mogen gronden
op het oude tractaat van 1839.
Nog eens werd opgemerkt, dat de
pressie, die te Parijs is uitgeoefend, niet
dc economische verhoudingen betrof, dc
economische concessies zijn In volle
vrijheid geschonken. Des te erger. Be
vatte het woord geen waarheid, dat dc
minister was opgetreden als de grand-
seigncur, wiens voorstellen „duur"
zijn.
De reserve t.a.v. dc Belgische re
serve over de vaart op de Schelde door
oorlogsschepen verklaarde de minister
nog eens als een formcele reserve, niet
als een matericele reserve. Er wordt
daardoor n-ict geraakt aan de Integrale
souvereinitcit van Nederland. Een
reserve alleen gemaakt, omdat in den
aanvang van het tractaat staat, dat
de tekst oorlogsschepen uitsluit. En
daarom wilde de Belgische regeering
vastleggen dat nooit op grond van dit
.bepaalde verdrag, de Belgische oorlogs
schepen van de vaart op de Schelde
zouden zijn uitgeschakeld, maar prac-
tisch erkent België onze souvereinitcit.
Een verklaring, die inderdaad veer
plausibels heeft, maar het is de tekst,
die twijfelen doet on deed.
Vaststaat 'herhaalde dc bewindsman
nóg eens dat het politiek en mili
tair regiem op de Schejde geencrlci wij
ziging brengt in de Nederlandsche
souvereinitcit: in oorlogstijd is de Schel
dc gesloten.
En dan wees de minister nog eens
op dc politiek, die leidend geweest was
bij dc sluiting van het tractaat, dc po
litiek van toenadering. Hij riep dc Ka
mer op, dezelfde politiek ook in he
oog tc houden, die de politiek is van dc
evolutie der internationale idee.
Heel mooi gezegd maar cr was
niemand, die daarin niet met den mi
nister had willen meegaan. Men was
het er slechts met hem niet over eens,
dat die politiek zólke dingen vroeg al-
het Antwcrpen-Moerdijk Kanaal.
De minister maakte het zich wel wa
iemakkelijk, toen hij opmerkte, dat d-
bewijslast' van het nadeelige van da:
kanaal berustte bij degene, die daar
mede voor het voetlicht waren geko
men. Zoo staat het toch niet bij een
internationaal tractaat. Dan heef:
ook de minister wel degelijk rekenin
tc houden met de gevolgen van de t-rac-
taatsbepalingcn. En bovendien: is cr
niet heel, heel veel aangevoerd, dat al-
argument sterk was en waartegen, ook
in tweede instantie de minister niet'
'ej?l heeft aangevoerd. Hij noemde al
les „speculatie". De nadere gegevens
de Kamer van Koophandel en het
Rotterdamsch gemeentebestuur heeft
de minister niet kunnen ontzenuwen.
Nog eens raadde de minister de aan
neming aan. Verwerping oordeelde hij
niet verstandig. Hij gevoelde bekom
mernis om dc gevolgen van verwerping
om de verwikkelingen, die ontstaan
kunnen wanneer het vraagstuk van de
Schelde openbleef.
Nog eens wees de minister de moge
lijkheid van nieuwe onderhandelingen
af: daarvoor ontbreekt zeidc hij, elke
reëele grondslag, er is geen zekerheid,
dat er resultaat zal worden verkregen.
Toen zette 'dc minster zich nce-r, blijk
baar moe en afgemat, gelaten wachtend^
op de dingen, die komen zouden.
Lang behoefde hij niet te wachten.
De heer Marchant diende zijn aange
kondigde motie in, verdedigde haar
kort en summier de Kamer drong
naar dc stemming de heer v. d
Waerdcn zeide haar tc zullen steunen.
En de motie viel met 5344 stemmen.
Het tractaat kwam in stemming.
Voor verklaarden zich 50 leden.
Tegen verklaarden zich 47 leden.
Te zamen 97 afgevaardigden.
Drie afwezigen, dc heeren Dressel-
huijs, Scheuror en van Voorst tot
Voorst.
Drie afwezigen, ook drie tegenstem
mers.
Is dit nu een resultaat voor een ver
drag als dat met België, waarover, wa
ren «He leden aanwezig geweest, de
stemmen zouden hebben gestaakt.
Staken de stemmen op 50—50 dan
wordt een voorstel geacht te zijn ver
worpen.
Dit is een aanvaarding die eigenlijk
geen aanvaarding is. En toch rechts
kracht heeft.
Nu is het woord aan den. Senaat.
Die altijd nou al nationalistisch is.
Zal de Eerste Kamer het tractaat, dat
eigenlijk geen meerderheid heeft gekre
gen wel aanvaarden?
Thans wachten wc op de Eerste Ka
mer.
Beslist is het pleit nog niet!
INTIMUS.
DE SPOORWEGRAMP.
HET OPENBAAR ONDERZOEK
Donderdag zijn in het Ministerie van
Waterstaat de getuigenverhooren van
wege de commissic-Kraus inzake de-
treinontsporing op 9 Sept. bij dc Vink
voortgezet.
De voorzitter deelt mede, dat de com
missie zich had gewend tet verschillen
de vakvercenigingen, teneinde even-
tecelc personen aan te wijzen, die harer
zijds ter verschaffing van voorlichting
konden worden opgeroepen. Vele ver-
eenigingen hadden dit niet willen doen,
omdat in dc commissie geen vertegen
woordigers zitting hebben. Een uitzon
dering is gemaakt door de afdecling
Amersfoort van dc Ned. Verceniging
yan Spoor- en Tramwegpersoneel, die
heeft aangewezen den vader en dc
vrouw van den verongelukten leerling
machinist. De weduwe is echter wegens
haar toestand verhinderd.
Gehoord wordt nu de vader, de heer
J. van Ettikhovcn. De voorzitter condo
leert hem met het verlies.
Meermalen heeft! Van Ettikhoven Sr.
met zijn zoon gesproken over het gevaar
van dc lijn. speciaal van Amsterdam
naar Rotterdam. Hij had een voorgevoel
dat cr wel eens een ongeluk zou kun
nen gebeuren. Op een andere plek, tus-
sclien Amersfoort en Zwolle, had hij
een dergelijk gevoel al eens gehad en
toen hij daarover had geklaagd is ver
betering aan die lijn aangebracht. Bij
dc lijn RotterdamAmsterdam bleef
die verbetering echter achterwege on
danks de klachten van zijn zoon. Nog
zegt get., dat zijn zoon tot diens vrouw
zich aldus had uitgelaten, dat', indien
hij op dc bewuste lijn een ongeluk zou
krijgen, hij wel m het Academisch Zie
kenhuis terecht zou komen cn dat hij
hier wel een goede verzorging zou vin
den.
De schoonvader van den leerling-
machinist, A. van Bcyncn uit Amers
foort, heeft eveneens van Karei ge
hoord, dat hij nog wel eens in hel! Aca
demisch Ziekenhuis zou komen.
Daarop werd gehoord de ingenieur
A. E. K. Arnold, ingenieur der tractie
te Amsterdam.
Op ccn vraag of er klachten waren
ingekomen over den toestand van den
weg, antwoordt get., dat klachten gere
geld inkomen. Er bevinden zich gere
geld werktuigkundigen op den weg en
op hen rust de plicht om gebreken e. d.
op tc nemen cn om te constatcercn
hoe dc weg ligt. Zulke rapporten komen
herhaaldelijk binnen en de klachten
worden dan ter verder onderzoek door
gezonden, indien de aard der klacht er
aanleiding toe geeft. Zoo heeft spr.
op 16 Aug. eer. klacht van een werk
tuigkundige ontvangen, dat de weg bij
Delft slecht" lag. In de volgende maanc
heeft hij vier klachten ontvangen, waar-
•an ook enkele vóór het ongeval. Get.
achtte deze klachten echter niet van
dringenden aard en hii heeft ze daarom
op de gewone wijze doorgezonden.
Op dc vraag van den voorzitter, of
cr van getuige een aanschrijving is uit
gegaan om niet te spoedig te klagen,
antwoordt get. bevestigend. Hij gelooft
echter niet, dat? hierdoor ernstige klach
ten achterwege zouden blijven uit vrees
van dc zijde der machinisten. Deze toch
hchhen voldoende verantwoordelijkheids
gevoel om werkelijke klachten niet te
verzwijgen.
Op dc vraag van prof, Meyers, of snel
remmen een ontsporing tengevolge kan
hebben, antwoordt get., dat zulks niet
aannemelijk is voor een zoo zwaren trein
als een personentrein, Wel is zoo iets
eens gebeurd met leege goederentreinen.
D,c ir, der traci'ie te Rotterdam, de
heer B. Wouters, die een van de eersten
is geweest, die op de plaats van het on
geval aanwezig waren, antwoordt ont
kennend op de vraag, of er ook sprake
zou kunnen zijn van moedwil De snel
heid van den trein beliep tusschen 80
en 90 K.M. Wat dc sil'uatie na de ramp
betreft was getuige's indruk dat dc lo
comotief niet door dc wagons uit de
rails kan zijn gerukt.
Hij verklaarde verder o.m.: Dat het
ballastbed nog versch was, dat' het grint
grof van samenstelling was en dat een
tiental dwarsliggers vrijwel onbescha
digd bijeenlagen, als waren zij opge
schoven. Dit laatste zou er, volgens hem,
op wijzen, dat de dwarsliggers niet vol
doende werden vastgehouden door het
ballastbed. Bij een goed ingereden bal
lastbed laten de dwarsliggers bij een
onsporing niet zoo gemakkelijk los. Ge
tuige schrijft het kantelen van de loco
motief toe aan een ongelijke sterkte
van het ballastbed.
Op een vraag van prof. Meyers ant
woordt get!, dat hij zeer veel klachten
over den toestand van den weg heeft
ontvangen. Vooral na Mei toen het bal
lastbed werd vernield, namen de klach
ten toe. De klachten zijn doorgezonden
naar den weg-ingenieur, die ze echter
niet! ernstig genoeg achtte om directe
maatregelen te nemen. Overigens wor
den dc klachten over den weg steeds in
handen van de betrokken ingenieurs
van den weg gesteld,
Eenige inlichtingen, welke in verband
met een dienstreis van ir. M. H. Rovers
naar het buitenland dezer dagen reeds
aan den voorzitter en den secretaris der
commissie zijn verstrekt, worden door
den secretaris voorgelezen. Ook zijn
meening is, dat er generlei moedwil in
het spel is.
Nog werden door verschillende getui
gen verklaringen afgelegd.
Eenige getuigen zeggen dat ze meer
dan eens een schommelen der wagens op
de bewuste 'plaats hebben waargenomen.
De hoofdcondueteur Folimer uit Rotter-
dam dia>d op 22 Augustus een ernstige
klacht ingediend over den toestand rvam
het baanvak Den HaagLeiden. Hij weet
-niet of -aam deze klacht gevolg is gegeven.
De hoofdconducieor Hinken zegt even
eens een klacht 'te hebben ingediend, maar
deze klacht betrof het andere spoor. De
bouwku-ndige C'. M. A. Dekker -uit V
burg concludeert dat de ondergrond -het
loopzand gelegenheid geeft om weg -t'e
zakken.
De heer J. Surie heeft als passagier dik
wijds een .inzinking van d6n weg gevoeld
ter hoogte van Prinsenbosch bij Voor
schoten.
De ziltiing wordt dan tot heden ver
daagd.
HET TRACTAAT.
ROTTERDAM'S BELANG.
Mr. A. de Jong (A.-R.), de Rotter-
dumschc wethouder van Openbare
Werken, heeft in de raadsvergadering
van Donderdagavond, voor hij zijn be-
grootingsr'ede vervolgde, eenige woor
den gesproken over de aanneming van
het tractaat m-et België door de Tweede
Kamer:
„Wij komen hier samen, diep onder
den indruk van hetgeen heden is ge
schied", aldus sprak de heer De Jong
„Deze beslissing, die door ons reeds
eenige dagen met vrees in het hart werd
tegemoet gezien, is gevallen. De Twecde
Kamer heeft het tractaat met België
aangenom-en. Elk lid van onze verga
dering. onverschillig van welke politie
ke richting, betreurt dit besluit. Menig
een van ons zal ten grave zijn gedaald
vóórdat de nadeelen hiervan zichtbaar
zijn geworden. Maar nu de slag is ge
vallen. althans in eerste instantie, ge
loof ik, dat nog menigeen, die hier
thans zit, de gev-olgen hiervan zal onder
gaan.
„Het Rotterdamsche gemeentebestuur
is altijd van meening geweest, dat Rot
terdam zich buiten de actie tegen het
tractaat moest ho-uden Spreker en d-e
heer Heykoop, die reeds waren toege
treden tot het :om-ité van actie t-egem
het tractaat, hebben zich daaruit op
aandrang van den burgemeester terug
getrokken.
„Met groote dankbaarheid herdenkt
spr., wat de Rottcrdamsche Kamerleden
in deze z-aak hebben gedaan, inzonder
heid de heer Brautigam. Er is in de
Tweede Kamer gezegd, dat Rotterdam
zich wel zal kunnen verweren. We heb
ben nu nog cen-ige hoop op de Eerste
Kamer, maar als ook die het tractaat
aanneemt, zullen we toch. naar ik ver
trouw, vol energie en écn van zin tegen
den stroom blijven oproeien en het be
lang van Rotterdam blijven zoeken".
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel
EEN MEEVALLERTJE.
Toen ccn arbeider te Warns, eenige
graszoden uit den weg zou steken, vond
hij aldaar even onder de oppervlakte
een beurs, inhoudende een bankbiljet
van vijf e-n twintig gulden en cenig zil
vergeld. Blijkbaar was deze schat reeds
lang in de aarde begraven geweest,
getuige den toestand van het bank
papier, zoodat het wel moeilijk zal gaan
den waren eigenaar te vinden.
EEN WEERZIEN HA 16 JAAR.
Men weet, hoe buitengewoon harte
lijk New York de bemanning van den
kruiser „Sumatra" heeft verwelkomd.
Een aardig tafereeltje, dat de plechtige
gezichten bij de officieele ontvangst wel
even uit de plooi gebracht zal hebben,
ontleent de Tel. aan een der Ameri-
kaansche bladen.
De Sumatra la.g nog maar juist vast-
gemeerd. Op het dek stonden de ét-at-
major en de geheele bemanning correct
in de houding, wachtend op de dingen
die geschieden zouden, op den wal be
vond zic-h een groep autoriteiten en
officieele personen, die het schip zouden
verwelkomen. Eenigszins verwonderd
keken allen naar een niet ver van deze
groep staanden man en een vrouw
beiden uitbundig wuivend in de richting
van de „Sumatra".
Niemand begreep eerst iets van dit
enthousiasme. Plotseling rent een ma
troos, alle discipline ten spijt, naar de
reeling en roept luid: „vader, moeder!"
Een oo.genblik zijn de aanwezigen een
en al verbazing, maar spoedig is de
situatie duidelijk. Eén van de Holland-
sche Jantjes ontmoet voor het eerst
na langen tijd weer zijn ouders. Zestien
jaar geleden waren de oude lieden naar
Amerika vertrokken en sindsdien had
den zij hun jongen niet meer gezien
De komst van de Sumatra was een wel
kome gelegenheid e-n uit Detroit, hun
woonplaats, reisden zij -naar New York.
De commandant Jhr. Schorer, had ook
schik in het geval. Met 24 uur verlof
ging de matroos met zijn ouders mee.
De SOUPLEX
Scheerm esjes
handhaven hun
ne reputatie.
Steeds meer
Heeren gaan tot
het gebruik van
de
SOUPLEX-MesJes
over. Geen won
der, ze zijn goed,
daar zeuitprima
Zweedsch staal
werden vervaar
digd.
«j* 75 ets
Verkrijgb. bij iederen soliden winkelier
Importeur ?niinlOv"Kl- Houtweg 7
jer iiöUUjJIGA Haarlem
STAATSBEROOTING '27.
Financiën.
Verschenen is het voorloopig iverslag
over 'hoofdstuk VII B (financiën) der
>t aat-sheg root i n g
Bij de algemeene hesehouwinigen wordt
crp den g.rooten achterstand der
belastingen. Sommige leden drom-
gen aan op een gematigd en beleidvol op
treden hij de inning van Ibelastingen.
Verscheidene leden wensch-ten van de
rïjksinkomsienbelafeting aftrek toe te staan
an de contributies voor vak vereen i-g i-n gen
cn in elk geval voor werkloozen-kaisseri.
Verscheidene leden drongen aan op spoe
dige teiha-nd-nemrag der aangekondigde
herziening -van de bepalingen inzake foren
een be lading, vooral ten opzichte van in
komens Ib.v. beneden f 2500.
Het werd niet langer juist geacht voor
de vermogens- en de successiebelasting
landelijke eigendommen op hun verkoop
n.irde te schatten.
Verscheiden leden wezen erop dat de
klassenir.deeling van de geoneen-fen voor
de personeele belasting herziening be
hoeft.
Men vroeg of de Iheffing der Rijwielhe-
l.a-ting niet in den zonrier kan geschieden
Gevraagd werd naai de plannen inzake
de centralisatie der ontvangkantoren in de
groote steden- Men vroeg welke bezuini
ging de in Amsterdam genomen proef
heeft opgeleverd.
.gd werd om wijziging van art. 43
der Pensioenwet opdat ambtenaren bij het
bereiken van den 60-jarig-en leeftijd den
dienst «iet pensioen kunnen verlaten.
Voorts werd o.m. aangedrongen op wïjzi-
art. 95 der Pensioenwet. Alge
meen werd geklaagd over de omslachtige
werking van den Pensioenraad.
Wat het Bezoldigingsbesluit betreft, som.
mlge leden aHh'ten het mogelijk aan da
ambtenaren terug te geven wat hun in tijd
an nood is ontnomen.
Eenige 'leden betreurden het zeer dat de
regeering de zorg voor de slachtoffers van.
den watersnood heeft overgelaten aan het
particulier initiatief, Andere leden achtten,
rle houding der regeering zeer 'juist.
Opgemerkt werd dat het georganiseerd
verleg voor de belas'ngambtenaren nog
allerminst bevredigend werkt.
Eenige leden wezen er op dat Zondags
rust voor verscheiden bel-asungambtena-
ren nog* een ijde'l woord is.
Opnieuw werd bezwaar gemaakt tegen
de indeekng wan het lager personeel bij
den act teven dienst.
Aangedrongen werd op betere ealar:s:én
voor dit personeeL
Gevraagd werd of er nog overwegende
redenen zijn om de tijdelijke {inspecteurs
te handhaven.
Met instemming werd kennis genomen
van 's ministers voornemen tot uitbreiding
van het aant-al accountants.
Aangedrongen werd op oplhieffing van
liet corps commiezen te water. Een uiteen
zetting werd gevraagd van de grondsla
gen. gevolgd bij het beheer der domeinen
in het hijzonder -wat betreft de oestercul-
,tuur.
Sommige .leden drongen aan op losma
king van den financieel en band tusschen
kerk en staat.
Andere leden kwamen hier tegen op.
Vele leden waren verwonderd over de
mededecüing, dat de regeering ten behoeve
van de algemeene Centrale Bankver. voor
dc-n Middenstand, in December 1925 een
extra garantie heeft verleend van
f 10.000.000.
Sommige leden wenschten dat het Rijks-
'inkoopbureau tot een vaste instelling
wordt gemaakt. Andere leden meenden
-wegens de oppositie in de kringen van den
i^rid-denstand zich niet zonder meer voor
hestendiging te mogen uitspreken.
Gevraagd werd hoe gToot het risico is
dat !het Rijk thans draagt, terzake van dd
garanties voor middenstandsbedrijven.
Bij eenige ond-erdeelen van het hoofd-
stuk werden nog verschillende personeels-
belangen bepleit.
DE KINDERWAGEN IN HET
WATER.
Terwijl mej. E. te Stadskanaal even
een boodschap deed, en den kinderwa
gen, waarin haar plm. 1 1/2 jarig kind
was gezeten, op straat liet staan, geraak
te de wagen aan het rollen en kwam
in het kanaal terecht. De moeder, dit
ziende, sprong kind en wagen na. De
wagen was reeds voor het grootste deel
onder water verdwenen, terwijl van het
kind niets meer te zien was. De dappere
moeder mocht het gelukken den wagen
boven water te krijgen en het kind er
uit te halen. De wagen werd later door
een schipper opgehaald. Moeder en kind
werden per auto huiswaarts gebracht.
ARTSENIJ-BEREIDKUNST
Voor den kantonrechter te Hoorn ston
den terecht drie 'drogisten wegens het in
voorraad hebben vrfim een bepaiald soort
gisitamine-tabletten. Dit zou in strijd zijn
met cLe Artsen ij-b er eidkunst. Het O.M.
eischte tegen ieder f 10 boete of 5 dagen
hechtenis.
O, DIE TEEDERE VROUWEN.
Door eenige vrouwen werd de heer
G., te Bleijerheide des nachts aange»
vallen en mishandeld. Het lieele gezicht
werd hem opengekrabt, aldus de Tijd,
terwijl hem teven-s nog het horloge werd
gestolen. G. heeft daarvan aangifte ge»
daan bij de Duitsche politie, die een
onderzoek instelt.
