LETTEREN EN KUNST Woensdagavond 8iu. Noordeikerk - Velserstraat Dr. Stegenga „De Opstandigen" RADIO-PROGRAMMA. HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 16 NOV, 1926 DE ONLUSTEN OP JAVA. Wat de Oud»Gouverneur> Generaal er van zegt. Naar aanleiding van Je op WesUlava plaats gehad hebbende onlusten, heeft een medewerker van het Algemeen Handelsblad een onderhoud gehad met den oud»Gouverneur»Generaal Fock, aan welk onderhoud we het navolgen» de ontleenen: „Wij vonden den oud»C. G. in zijn Staten-Generaal het verdrag Nederland gewone opgewektheid, hoe*el nog vrij België heeft aangenomen, de voor» hecsch en bovendien geplaagd door bereidingen voor de outi.lage der Zee- een spier, die hij gescheurd had. toen haven te staken tot tijd en wijle ook hij Zaterdag, voor 't eerst, weer even de Eerste Kamer inzake dit Verdrag buiten was geweest. De enkele vragen.uitspraak zal hebben gedaan? die wij hem kwamen stellen, vindt men 2. Indien de Ecratc Kamer dit hit ronder met dc antwoorden, die wij f Verdrag aanneemt, vinden B. en W. echter opzette.ik. om den heer Fock - het dan met noodzakelijk over dc niet aan bepaalde woorden te binden. outillage der Zeehaven opnieuw een in onzen e.gen vorm hebben weerge» uitspraak van den Kaad te vragen" geven. Ze geven dus alleen het wezen. HET TRACTAAT. NA DE AANVAARDING. Vragen van een Raadslid. Het Raadslid de heer Ridders, Dordrecht, heeft schriftelijk de volgen» de vragen tot B. en W. van die ge. meente gericht: 1. Achten B. en W. het tijdstip niet gekomen, nu de Tweede Kamer der niet ook den vorm vad het gesprokene •weer. „Is er naar uw meening met eenige waarschijnlijkheid een bijzondere oor Een spoedvergadering. Het bestuur van den Kring Rotter, dam van de R.»K. WerkgeversvereenN zaak voor het gebeurde aan te wijzen. ging heeft een spoedvergadering gehou= bijv. de Lebaran of de recente be» etuurswisseling?" „Neen, de zoogenaamde commu» nistcn werken altijd door en van tijd tot tyd lukt het hun. een aantal licht te beïnvloeden lieden zoo op te zwee» pen. dat er een uitbarsting komt. Dat is al vroeger voorgekomen en het zal nog wel meer gebeuren". ..Was het. vóór aiw vertrek, bekend dat er iets bijzonders broeide?" „Neen, men weet alleen, dat men altijd op zijn hoede moet zijn". ...Maar ik heb berichten ontvangen uit het begin van October. waaruit blijkt, dat er toen reeds in Bantam een complot werd gesmeed". ..Dat er in Bantam iets gaande was. wist men wei. mafr er zijn toen ook troepen heen gestuurd". „Vindt u het niet verontrustend dat er op zooveel plaatsen, nagenoeg tege» lijk, iets kon gebeuren dat dit de auto» ritciten blijkelijk toch onvoldoende voorbereid heeft gevonden? „Dat verbaast mij ook wel en wat ik vooral verontrustend vind. is. dat de kwaadwilligen zoo goed bewapend wa» ren. Op den wapeninvoer wordt zeer streng gelet. Maar het is moeilijk om de hcele kust van Java te bewaken". „Dus u gelooft dat dergelijke dingen niet geheel te voorkomen zijn?" „Geheel niet. Maar voortdurende waakzaamheid en een Zeer krachtig op= treden tegen kwaadwilligen zullen veel kunnen voorkomen. Overigens moet men altijd bedenken dat men in zulke zaken te doen heeft met het werk van een betrekkelijk kleine groep. De groo» te massa der bevolking weet er niets van en blijft er geheel buiten". DË SPOORWEGRAMP. DE KORTE LASCHPLAAT. Als gevold van de Zaterdagmiddag door den heer Tapke Lokenberg uit Haarlem bij het getuigenverhoor inzake do treinontsporing bij De Vink voor de commissieaKraias afgelegde verklaring, dat hij op de baan. waar het ongeluk plaars had. bij de rails een korte lasch plaat had gevonden, waarvan de koppen der bouten waren stukgeslagen en bu ten de rails waren gevonden en wel een lasch plaats zooals overigens oer» gens in het spoor werden gebezigd beef: de heer Lokenberg op verzoek van de commissie, zijn verklaring Maandagmiddag ten aanhoore van der rijksinspecteur der spoorwegen, ir. Lo= man en den ingenieur van den weg ir. Pantbaleon baron Van Eek herhaald. Getuige zegt de beide deelen van de iaschplaat tusschen den derden en Jen vierden wagen van achteren te hebben gevonden. Het was een gewone vlakke plaat, rechthoekig van vorm en van boven afgeschuinci.Eenzelfde plaat bc» vindt zich nog in de rail onder de pomp bij het station Haarlem. Er zaten vier boutgaten in, doch slechts drie bouten, waarvan als gezegd, de koppen waren weggeslagen. Ir. van Eek merkt op, dat dit type Iaschplaat slechts in zeer bepaalde ge» vallen wordt gebruikt, bijv. aan het ernd van een puntstuk bij een wissel. Spr. heeft een dergelijke Iaschplaat ter plaatse niet aangetroffen. De heer Lokenberg concludeert uil den stoot, welken getuigen gevoeld heb ben die m de voorste waggons zater. hijzelf heeft dien Giet waargenomcr.. want hij zat in een der achterste wa» gens dat die stoot waarschijnlijk door de aanraking van den iocomotiet met genoemde laschplaats zou zijn ver» oorzaakL De heer Verloop (lid van de com» missie van onderzoek) heeft ter plaat» se geen aanwijzing gevonden, volgens weike de locomotief met een:g voor» werp op de rails in aanraking zou kun» nen zijn geweest. De laschplaten en bouten zijn ter plaatse door snr. gecon» troleerd, doch deze waren normaai. Ir. van Eek wijst er op, dat op du baanvak alleen de lange laschplaten worden gebruikt, welke van uitsnijdm» gen op het platte zijstuk zijn voorzien. <üe dienen om het opkruipen van dc rails te voorkomen. Prof. Meyers tot getuige Lokenberg: Zat aan den overkant van hetzelfde spoor de gewone, lange laschpiaat? De beer Lokenberg antwoordt beves» tigend en herhaalt op verzoek van prof. Meyers zijn bevinding, dat de laschpiaat nabij de rails werd aan ge» troffen en dat in een van de beide helften drie bouten zaten waarvan de koppen waren afgerukt. Ir. van Eek licht toe. dat het afruk» ker. van een iaschplaat kan zijn vcroor» zaakr door buitengewoon krachtig rem men als gevolg van de ontsporing. De opzichter van den weg Berghuys.. hierna gehoord acht het uitgesloten da- eer. laschnlaat ais d« gevondene in dit spoor zou zijn gebruikt. D.e heer Lo» kenberg zei daarop dat een ded van de plaat nog aan de rails verbonder was De zitting werd Jaarpa geslot-n. den, teneinde te overwegen wat alsnog gedaan zou kunnen worden, ten einde het dreigend onheil, voortkomend uit het aannemen van het tractaat Neder landBelgië in de Tweede Kamer der Staten Generaal, af te wenden. Actie tegen het Verdrag. Naar gemeld wordt zou Zaterdag het comité tot wijziging van het Verdrag Nederland—Belgie in Den Haag heb» ben vergaderd. Besloten zou zijn de ao tegen het verdrag zooals dat nu door de Tweede Kamer is aangeno» men. voort te zetten. De redactiecommissie, aangevuld met de heeren Van essem uit Utrecht en Nierstrtsz uit Amsterdam zou de ooor Minister Van Karnebcek uitgesproken rede, waarmede hij het tractaat in dc Tweede Kamer heeft verdedigd, aan beredeneerde uitvoerige critiek onder- re rpen. Binnenkort zal in Den Haag een groote lezing worden gehouden, welke per radio over het gcheele land zal worden verspreid. Men verwacht, dat de Eerste Kamer eerst einde Januari of begin Februari het verdrag in openbare behandeling zal nemen. Wanneer zal de Eerste Ka» mer het voorstel behandelen? Naar aanleiding van de berichten over het tijdstip van behandeling van het verdrag heeft de TeL een onder houd gehad met den voorzitter der Kamer den heer J. J. Baron van Voorst tot Voorst. Deze verklaarde dat het nog niet mo gelijk is vast te stellen, wanneer de Eerste Kamer het voorstel behandelen zaL Uiterlijk veertien dagen, nadat de wet bij de Kamer is ingekomen, zal deze het in de afdeclingen behandelen. Men dient echter daarna af te wach- ten wanneer de commissie van rappor teurs haar rapport zal uitbrengen cn net antwoord van den minister zal bin. nenkomen, al zal dit niet lang duren. Daarna zal de Kamer tot openbare bc» handeling kunnen overgaan. Zij zal hier bij zoo groot mogclijken spoed be» trachten. De minister van Buitenlandsche Za- ken, zoo verklaarde de heer Van Voorst tot Voorst, heeft mij reeds in Maart van dit jaar verzocht, om. wanneer het verdrag door de Tweede Kamer mocht worden aanvaard, het ten spoedigste bij de Eerste Kamer in behandeling te nemen, teneinde den tijd van beroering waarin door pers en publiek het ver drag wordt besproken, zoo snel moge» lijk te doen voorbijgaan. Aan dit ver» zoek zal ik gaarne voldoen. Ik kan echter thans nog niet zeggen, of de behandeling in de Kamer in Decem» ber. Januari of Februari zal plaats heb» ben. DE GLINDHORSTZAAK. VOORTGEZETTE BEHANDELING. Voor het gerechtshof te Amsterdam Maandag de behandeling van de ge» ruchtmakende Glindhorstzaak voortge zet Zooals we indertijd meldden moest de zaak tegen Ds. V. gedurende eenigen tijd geschorst worden voor het hooren van nieuwe getutgen. Dadelijk nu de opening der zitting vroe2 de advocaat» generaal, de openbare zitting te sluiten om over te kunnen gaan tot een zitting met gesloten deuren. Spreker vreesde dat door openbare behandeling zekere personen, die in de» ze procedure betrokken zijn. gecompro mitteerd zouden kunnen worden Het verzoek werd gedaan naar aanleiding ?an een ingekomen brief. Over de kwes» tie openbaar of besloten ontspon zich een kleine discussie die tot gevolg had. dat de advocaat»generaal zijn verzoek introk. Als eerste getuige werd gehoord de heer B. A., burgemeester van de ge» meente Barradcel. Uit deze gemeente toch is het uit het proces zoo bekende meisje Sjoukje afkomstig. De burge meester deelde mede hoe het meisje op de Glindhorst geplaatst is. Zulks was gebeurd met een opzeggingstermijn van drie maanden. Als tweede getuige zou de varensge zel B. gehoord worden, maar rnplaats van den getuige vond mt/i 'n Je ge*ui> ?enkameT een briofje dat aldus luidde: .Jk verkies niet langer in de kou te wachten, ik ga heen." De advocaat»generaal merkte op. da* de toestanden on zedelijk gebied op De Glindhorst schandelijk waren. Wa: het meisje Sjoukje betreft, zij is nie' n een cel. maar in een niet^mensch: waardig hok opgesloten geweest. H:' nersisteerde bij zijn cisch van veertier daten -Gevangenisstraf. Mr. Muller Massis, de verdediger, be streed de zienswijze van den advocaa* -Generaal. Daarna werd het onderzoek slot en. en de uitspraak bepaald op 1' No-vêmber. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a M CENTS PER REGEL Fotografisch Atelier AARDIGE KINDER- SINT NICOLAASGESCHENKEN. 9 J Gr. Houtstr. 169, lel. 13472 OPNAME Zondag geopend van 10 tot 5 uur HET TOONEEL. COR RUYS-ENSEMBLE. „TIJD IS EEN DROOM". VAN H. L. LENORMAND. Het mag zeker verwondericg wekbea, Ut vóór heden oog coou «en «uk van Lenormand, een schrijver, die onder d« jonge Fr arische auteurs een zeer belang- tjke plaats inceen*. m het Hollandses s ge .-peeld geworden. Stukken aLa Terra Chau-da, Le fiamou®, A l'ombra du mal, La Dect Rouga. Lea Possédés. maar vooral Lee RauV» dat eenige jaren geladen te Amsterdam door Fot-oëff werd gegeven bieden moderne kunstenaars en een too dern regisseur zeer veel mogelijkheden.Bn zeker ie het bevreemdend dat het zóó ang mocet druren, vóórdat Lé Temps eet an Son ge dat wij Zondag onder den .tel Tijd is 'n Droom hebben zien opvoe en in Holland zou worden gespeeld. Een merkwaardigheid van du stuk is, dat de handeling im de provincie Utrecht op een buiten aan de Vecht plaats heeft, al pretendeert het allerminst zoo als Lenormand zelf in een toelichting tot zijn werk im „Spel en Dans" echrijft h« Hollandsche l«r*n of de Hollandsohe maatschappij te achilderen Het niet toe- al! Lg, dat Lenarmar.d <je handeling var Le Teenpe eet un Socge. waarin de -in 'Soed van het klimaai een belangrijke rol er-vult, im Holland laat afspelen. Dc schrijver kent ons Land door zijn tatrwe ijk met Maria K&iff de Bloemendaal- sohe actrice, die bij het Fmneche too® eel ren zoo mooie carrière heeft gemaakt en hij heeft er zelf de «vloeden van de atmosfeer en omgeving andergaan. Lenormamd ie geen schrijver voor het Parijsche boulevard -toon ee 1Hij zoekt niet zij® succes in het afgezaagde „driehoeks motief" en oog minder im eterke „scenes a faire". Benaal is zijn wenk allerminst. In „Le Temps est w eooge" heeft hij zooals hij zelf schrijft im zijn toelichting het mysterie van den tijd willen dra matiseeren De tijd vervult ia zijn «tuk de van een abstract personnage. Hij 4« vertegenwoordiger, de incarnatie van Let noodlot. .De mensch" laa< Lenormamd Nico van Eyden. de hoofdpersoon in zijn «uk tot Romée Cremers zeggen „wandelt ia den tijd sis in een droom. Iemand, die een sluier ophoudt, loopt achter hem, xoodat hij de b.oemen van het •verleden rxec zien kan. Iemand, die e^n anderen Kuier ophoudt, loopt «vóór hem, zoodat hij de bloemen van de zoekccnst nog met kan zien. Haar alle bloemen bestaan tegelij kertijd aan weerszijden van de twee sluiers en de oogen van den Ingewijde beschouwen ze dam ook voortdurend 1" Met andere woorden: Verleden, heden cn toekomst bestaan tegelijkertijd, doch alleen de Ingewijde is ui staat dat te zien! Romée Oremers heeft bij een wandel ing n den tuin een visioen: zij ziet boven het water van den vijver duidelijk het hoofd een jongen man, die op hot punt etaat van te verdrinken en da* visioen is voor io klaar en helder geweest, dat zij verbaasd is. wanneet zij even later be merkt, dat de vijver n iet geheel zóó «s als het oogcnblik. toen zij den jongen mam zag verdrinken Zij meent, das het een begoocheling, een hallucinatie is, r.aar zij schrikt hevig, wanneer zij in Nico Eyden, die pas uit Indiê is terugge eerd, den jongen man herkent, d en zij zoo even in haar „droombeeld" heeft ge i-en. Romée heef: dus. wat men pleagt e noemen, het „tweede gezicht". Wanneer zij later met Nico verloofd is, laat het beeld vaden vijver baar n meer los. Als een obsessie wordt voor haar de gedachte, dat wat zij eens gezien heeft, later werkelijkheid zal worden, voor al els zij van Nioo zelf hooi*, dat de ln ««wijden verleden her.cn en toekomst te- gelijk kunnen zien. Zij doet alles om het fatum van N«:co en haar af te wenden, maar zander het te willen, drijft zij zelf Laar verloofde naar de cataafiropho. Wa® neer zij hoort, dat Nico eens i® zij® jeugd een poging tot zelfmoord heeft gedaan, uggereert zij hem de gedachte va® toet water, door zich in haar ang-t en dat 9 een prachtige vands* va® don sohrijver te laten ontvallen, hoe hij dan «den oever van den vijver heeft kunnen berei •n. Hoe langer hoe zekerder ziet zij bet noodlot, zooals zij Lot in haar tweede ge zicht heeft gezien, zich aan haar voltrek ken. Nico raakt al meer en meer onder den «vloed van her hem drukkende kli- maat wa® Nederland en vs® de grijze lacht en, hij „grübek" over tijd en eeuwigheid en wanneer Romée ziet. dar de "omtrekken an den vijver langzamerhand door veranderingen, die Nico heeft late® aa® brengen den vortn heeft aangenomen Is op het moment van haar helderziend he id, wordt het als een krankzinnige angst n haar en wil zij bem redden door hem fatale omgeving wc# te leiden. Maar waar voigene de theorie, die Le ormand in zij® etnk ontwikkelt Ver eden, Heden en Toekomst tegelijk be taan, is aan de fataliteit niet te ontko men. Wanneer Romée meent, dat Nico ge red as en naaT Rotterdam is vertrokken, keert hij plotseling terug. Hot büjkt, dat hij zenuwpatiënt is geworden, hij twijfelt elfs aan zijn eigen bestaan, cn onweer M aanhaar trekt hem de vijver aan, o in dar hij meent, dat de dood alleen hem bet mysterie va® den Tijd kon onthullen. Em La Romée vermoedend, wat er gebeurd naar het raam «nel?, zier zij tot t.aar ontzetting hei beeld weer mi als h« Heden da< zij c® het Verleden reeds éénmaal heeft gezien. Men ziet her: io gegeven en uitwerking «dit «oooeelapel allerminst „gewoon". Het was da® ook duidelijk merkbaar, dat publiek van Zondagavond zeer vreemd tond tegenover dit werk va® Lenormand 'oor het Zo® dag publiek, da/ oiet naar -ien schouwburg gaat om er zich te ver liepen in „metaphysische raadselen", Meek dut „Tijd is 'n Droom" dan ook al erminet geechak*. Het was duidelijk, da meester zich „bekocht" vonden Toch heeft Lenormamd's stuk ontogen zeggen: ijk bijzondere kwaliteiten. M«* vast» hand heeft de auteur naar het fatale njde toetgesohreven en de angst voor de erwerkelijkimg va® haar tweede gezioha, die al» een obsessie Romée beklemt, is een sterk dram at ie oh element. Het is een nood lots drama, waarin het noodlot als «en dreigende schaduw over alles hangt,, waar ■i® het latum ale een eteeds meespelend dooh abstract persoanage zij® rol mer dwingende kracht vervult. De diaioc# dwingt daarenboven to: h»l» teren en nadenken. Een »cnrijver, die zeggen heeft, a» voortdurend aan hei woord. Maar si)® theories® zijn i® schouwburgzaal, waai men spoedig Wordi afgeleid, ci«t altijd even gem«*kc.:/k te volgen. Er word» >n dat stuk zeer veel voor het tooneel zelfs t e veel gefiloso feerd. En du was. het noodlot voor het succes va® het stuk. Want dit gefllo «ophoer vermoeide het publiek. Voor ecu deel lag d»:t zeker ook aan de spelers, vooral aan Frits Bouwmeester en H. Rc« vna®, die veel te Blap en te ondui«deuijik sprake®. Men moest zich mep am nen om 'de woorden te verstaa® ik zat nog wel •m de stalles en de zin wan het gespro •ken woord ging daardoor voor velen ge heel verloren. Fiuts Bouwmeester wild' stemming geven op het loon eel en hij epraik daarom '„grijs en viak" Maar hij vergat, dat hij daasdoor aa® het woord kern o®t®ain. Hierdoor begon hec pu bliak al dat gefilosofeer waarnaar men niet meer «luisterde zicht- en hoorbaa: :e verve! en Jo Koster en H Roeman spr a ken al even elap en ongearticuleerd en boeiden daardoor evenmxr. Tilly Lus gaf haar medespelers een "voor beeld, hoe men duidelijk ka® spreken en coca «temming kan wekken. Zij was al; 'Romée voortreffelijk en gai -ien angst va® het zioh Langzaam maar zeker vol ekkende noodlot zee: suggestief en be klemmend I Het was vac Tilly Lus zeer mooi I Of Lenormand veel begrip van onze Ko loncê® had, toen hij zij® stuk schreef, be twijfel ik sterk. Zij, die In-dië kenden, zullen zeker erg verbaasd hebben gestaan over de wonderlijke verhouding va® Oes- sin, den Javaan, tot zij® heer. Die bij zijn beer sigearetteii rookeovie jonge man deed ook in zijn uiterlijk «Jermuist aan een Javaam denken. En als wij da® i-n het oorspronkelijke stuk nog lezen, dat de Javaan Oessin. BoeddhlA ie, worden wij versterkt ln onze overtuiging, dat Le Qormand misschien wel iets van Neder la®d maar toch heel weinig va® onze ko loniën afweet. J- B. SCHUIL. DANSAVOND VAN MEINA STRALINGH. Torn ik eens een kennis naar zijn indrukken van een „modernen" dans avond vroeg, zei hij alleen maar: „'t Was geen dansen, maar arm«»gymna» st.ek!" Ik vermoed, dat als deze kennis gis» teren op den dansavond van Meina Strat'jngh was geweest, hü mij hetzelfde, antwoord zou hebben gegeven. Men moge het vroegere ballet hebben ver» weten enkel met de beenen te dansen, sommige moderne danseressen waar» onder ook Meina Stratingh overdrij» ven het m een andere richting en mee» nen. dat men het uitsluitend met de armen we! afkan. Heeft Meina Stratingh, die naar me® mij vertelde, een leerlinge van Gertrud Leistikow moet zyn haar krachten niet overschat met geheel a'.« leem een dansavond tc willen geven Wat ik g.steren in den schouwburg aan de® Jansweg var. haar zag, gaf mij niet den indruk van rijpheid en persoon lijkheid. Het was alles erg dilettan» !sch nog zeer onvolkomen. Het meest viel dit op, wanneer zij het niet alleen op haar armen liet aankomen en eens werkelijk probeerde te dansen. Dan was het alles zoo voorzichtig cu een» voudig, zoo gereserveerd, dat men dado lijk begreep, waarom de beenen bij dc andere dansen bijna voortdurend i® rust bleven. Wat ik in de daose® V3n deze jonge danseres het meest heb gemist, was kracht, frischheid, jeugd en levens blijheid. Het was alles even slap cn sensationeel! Geen enkele dans. pittig van rhythmiek, nooit eens een uiting van kracht cn levensvreugde. Hoe is het mogelijk, dat een jonge danseres, die voor het eerst optreedt, geen oogec» blik de behoefte gevoelt haar jeugd eens uit te dansen. Men kreeg bij deze dansen den indruk, of de wereH één groot tranendal is. Bijna alle bewegin» gen waren loom cq cnergie»k>os. voort» durend miste ik spanning cn kracht. Ook manifesteerde zich gebrek aan fantasie in dit dansen! De zelfde arm» bewegingen kwamen telkens terug Zelfs wanneer zij op mazurka's van Chop'n zich eens een weinig meer liet gaan en levendiger danste, herhaal» de zij dezelfde bewegingen en figuren al was het dan ook met een kleine variatie onophoudelijk. De dansen zonder muziek kon ik in het geheel niet ^laardeercn. Daarvoor moet men meer persoonlijkheid zijn cn meer macht over het lichaam bezitten dan deze dan* seres. Alleen de plastiek van den twee» den dans een soort Boeddarimitatie - was niet onverdienstelijk. Een artistieke zonde vond ik het be» paald. dat Meina Stratingh de muziek a! heel willekeurig voor haar dansen misbruikte en er zelfs niet tegen op zag herhaaldelijk midden in een wals of prélude heel willekeurig te doen afbre» ken. Dit dansen op fragmenten van muziek wee* duidelijk op haar gemis aan voldoende fantasie cn totaal ge» brek aan eerb ed voor de muziek. Mej Harting begeleidde droog en zonder eenige poëzie. Het publiek, in het begin uiterst ge» reserveerd liet het na het nummer voor de pauze niet aan applaus ontbreken en bleek ook na dc pauze zeer wel» willend gestend. Aan danseres en ac» compagnatricc werden bloemen aange» boden. J. B. SCHUIL STADSSCHOUWBURG Speenhoff»avond. Speenhoff zelf drukte het aan het slot van den avond zóó uit: „Velen zijn door den storm weerhouden, anderen zijn- niet gekomen en weer anderen zijn weggebleven. Maar toch zeggen wij: Hooggeachte aanwezigen en hoogge» achte afwezigen!" Dit is Speenhoffiaansche gocdmoe» digheid, maar wij gevoelen na dezen aardigen avond neiging om het inders te zeggen, om op andere waarlijk min« der goedmoedige wijze uiting te geven aan onze apijt dat de Stadsschouwburg alleen beneden tamelijk bezet en het boven overal treurig leeg Was cn om den „hooggcachten afwezigen" 'n frisch standje te schoppen. Edtyh, wat zaï het geven? Het publiek is nu eenmaal onbere» kenbaar. En Speenhoff en mevrouw Speen* hoff»Prinz hebben dc hooggeachte aanwezigen" er niet onder laten lijden dat er betrekkelijk zoo weinig belang, stelling voor hun optreden in de stad hunner inwoning werd getoond: zfj hebben met opgewektheid hun liedjes gekweeld en als hij voor een tot in den nok gevuld huis had gestaan had Koos zijn „anecdotes" niet beter kun» nen vertellen dan hij het nu deed. Het is of hij steeds jonger wordt, Speenhoff, alsof het werken voor zijn Dagboek waarvoor hij (wie zal het hem kwalijk nemen?) even ccn tikje reclame ipaakte een verjongingskuur voor hem beteekent en het grasduinen in herinneringen en gebeurtenissen van oude tijden hem het bloed sneller door de aderen doet stroomen. Het gezamenlijk optreden van Koos cii Cesarine begint steeds meer het ka« rakter van een gezellig familietafereel te krijgen met kleine scènes (dit woord in gunstigen zin op te vatten sv.pen een heel klein beetje internationaal is Speenhoff ook al: hij bezingt Lotje, het beroemde Lotje, couplet voor cou plet. eerst in 't Hollandsch en daarna in 't Duitsch en dan zingt het echtpaar het Duitsche refreintje, tweestemmig. Zoo weet Speenhoff steeds variatie in zijn optreden te brengen en toch blijft hij au fond gelukkig de oude: de ras»cchte Hollandsche bard met in zijn humor al dc kenmerken van zijn ras. Na de pauze werden verschillende oude liedjes op verzoek van het pu» bHek gezongen: mevrouw Speenhoff zong dc „Kleine kleuters" en „De broek van Jantje en Koos kweelde van „De twee aardige menschen" en „Jopie" en de „Arbeid". Mooi waren vooral ook de Franschc liedjes van mevrouw Speenhoff „La Sérénade du Pavé" en de Fransthe volksliedjes. Vóór de pauze was het vooral „De ode aan den winter", die een daverend succes had. Inderdaad: het was wat de biljetten aankondigden: een avond van humor, troost en verzet. O, die domme afwezigen! E. UITGAAN FRIEDA KWAST—HODAPP Op het twecdo abonnementsconcert van de Hollandsche Concertdirectlc Dr. G. dc Koos te Haarlem op Vrijdag 19 November in den Stadsschouwburg zal de pianiste Frieda KwastHodapp een recital geven. Zij trad hier verte» den jaar voor het eerst in Holland op rn heeft reeds dadelijk groot succes ge» oogst 3e GEM. ORGELCONCERT Op het door George Robert tc ge» cn 3c Gemeentelijk Orgelconcert Vrij» dag 19 November zal dc violoncellist Thomas Conivez uit Amsterdam zijn medewerking verleencn. De leunste» nkar. geboren te Charleroi, verwierf aan het Conservatorium te Brussel den „Premier Prix". In 1910 kwam hij naar Nederland als solo.cellist in het Concertgebouw» orkest. Aan hem danken wij de opriohting van het „Hollandsch Strijkkwartet", waarin hij onafgebroken als cellist heeft medegewerkt. Zijn eerste optreden bij dc Gemeen» telijkc Orgclfconcertcn wordt met be» langstelling tegemóet gezien. „DE DEFTIGE STRAAT'. A.s. Woensdag 17 November wordt in den Stadsschouwburg door Het Ver» eenigd Toonecl Dir. Verkade en Ver beek, de eerste voorstelling in Haar» lem gegeven van Deftige Straat (Quality Street), het bekende blijspel in vier bedrijven door J. M. Barr-.e. Het stuk ipeelt tusschen 18051815. De regie en vertaling is van Betsy RanucciBeek» mann. Het decor cn de damcscostuums zjjn ontworpen door Ric Cramer. In „Deftige Straat" treden op Vera Bondam. Betsy Ranucci Beckmann Marie Faassen. Willy Haak. Carla dc Raet, Minny ten Hove, Dora Wallant Hetty Beck, Nell Knoop, Eva Beck Dirk Verbeek, F, Stcrneberg. Willem Hunschc. Ph. la Chapelle en Dom de Gruyter. In Amsterdam heeft dit stuk ccn groot succes gehad. Hc« werd 3 Jun: 1926 als Gala»Voorstelling gegeven in den Stadsschouwburg te Amsterdam voor de Koningin, Prins Hendrik en Prinses Juliana. Het had een onverdeeld goede P*rs Het Handelsblad schrijft o.a.t Een der fijnste blijspelen van de Engelsche letterkundeeen allerbekoor» ijkste monteeringeen verdiend succes. Dc Telegraaf: Dit blijspel zal ongc» wijfeld veel publiek trekken. De Tijd:Een vertooning die ik minstens honderd opvoeringen voor spel. TOONF.FT WFOSTRTJD „J. J. CREMER". De 2c Weelstrijd-voorstellmgi, zal plaats hebben op Donderdag 18 Novem ber. waarbij zal optreden de Vereen:-- ging „Vrije Werkkring" te Amsterdam met „Er zij recht", tooneelspel in 4 bedrijven door Carl Schuier, vertaald door M. C. Hofman. INGEZONDF.N MEDEDEELINCElf 60 CU. per regel. TENTOONSTELLING VAN WERKEN DOOR A. J. VAN 'T HOFF, WAAG-* GEBOUW Er is i® het vr«rk va® 4e2en or#erwiJ- Jeld knaphandigen artist, die nu zoo lang zamerhand naar da veertig tnoet loópe®, een aioh in hoedanigheid en mhoudswaar de gelijk blijven, dau naar het mij voor komt, al bij zijn debuut te voorspellen waa. ïHij deel* dat lot me; andere figuren uk iden tLaagedhen lering, waarin hij zij® voorliefde schijnt te hebben geplaatst: ik «iernk met name aa® den ongeveer tien jaar ouderen «ohüder GoedVriend, met wiens opvatt'jngen en imzichtan Van 't Huff velerlei verwantschap toont. Ook deze debuteerde in zij® tijd (inet David Bautz en Willem va® de® B«ng) met za ken, die, miraikel-knap va® techniek, de beschouwers tot bewondering brachten. En toch, al» ilk mij ca zoo twintig jaar «onge veer, afvraag, wat er pu va® die drie aa® wezenlijke voor de Hollandsche kunst is aa® te merken, lijkt mij dat gerin#; al- th-ans: naar veihoudmg tot de werke- .ijke capaciteiten waatover elk dier kun- etenaar9 voor zich beschikt. Hei te mij vaak voorgekomen of zoo«lanige kur.-te- naarsnaturen. die de moeilijkheden van het techcisch maken om zoo te zoggen al bij den aanvang volkomen onder de knie hebben, en er al spelend overheen Aan een, of zij ciat tevens daarbij hun krult verschieten en al dadelijk het woord spre- ken, waarmee een ander eindigt. Incom petente bewondering voor wat natuurlijk joor zijn virtuositeit «poedig het publiek kan bekoren, houdt dan vaak bij den schilder een «tijdigen tnkeer tot zich zelf tegen en deze gaat door met nu en dan ver- bluffende toeren op paneel of doek te ver- ridhten. zonder de kunet als gdhecl, met innerlijke waarde® verrijken. Als een groot man ale Bauer bijvoorbeeld daar met een» steeds aa® onakomt, hooveel moeilijker moet de productie dan niot zijn voor kunstenaars met mindere originali teit, met groo tere afhankelijkheid :n bun wordingsprexjea. Maar als wij dit ailea vooropgesteld hebben wille® wij. de oogen niet sluiten voor wa* er vraar tT" ivaare, en zelfs, tot op zekere hoogte be- vronderenswaarAigs is m nu eenmaal zoo *n niet anders aangelegde nature®, O-A virtuositeit k® «roete aantrtdrkelijkheid «•«legen «ij®. Virtuositeit die «le» te fjner ,a riAJtni'.e men ze minder bemerkt. Daar «>ra lijkt het mij «en uknemerwle keus van degenen die voor «le verloting onder de kunvtsLevends leden van Kunst lij Doel, die op l^jut goteekende „Vis- •cfcen" (nr. 10) hebben aangekocht. Hierin liet virtuose beheersch* en is met dia rape!» groene kleur, spaarzaam tusschen liet arayonzwart aangebracht, iets ras» werkelijke dist'-cotia 1-ereikt. Trouwens, ook die andere erayo® teekening op hout, zeer gedetailleerde „Oehoe" (nr. heeft een «soortgelijke bekoring. H< «"1 derij „De vergane inktrwam" (nr. 2), dnt het „Herfatbosch" (nr. 1) hes meevt direct aa® Goedvriond herinnert ia vol on- gemottveerdbeid ra Aar verbluffend mooi va® kleur hier en daar. Een gnoo'c pin crayon „Tue»ehen de Wieren" getiteld loont Va® 't Hoff's vlotte teek«tnhind, en teven» een zekere tweeslachtigheid Sn den opzet: in de benedenhelft ia een ncgr g tot etyleering waar t« nemen, terwijl de sschen. *3>«turali»tisch gezien, daar geen deel aan hebben. Er is een zekere groot* h beid va® vieie in da ,j6 larven da Zonne bloemen" (nr. 5) en op een weinig «afstand valt de oogevoalighet'l waarmee hier de kleur is neergezet, weg. Direct grof word: die in er. 4 „Bij de Rot»' cn alleoo op afstand berrrdigt dit werkje wat bewijat, dat de schilder me' minder ppnv-gen neemt, da® waartoe zijn capaciteiten hem verplachten. Van 'l Hoff is meer eclek- tisch, dar. zolfa'-ar.dig droomar. Ook zijn graph:«ch weik, waar van ik het „Kari-.-el op den Berg" (®r. 17) nou kunnen waar- leeren, bewijst dat. J. H DE BOI6. WOENSDAG 17 NOVEMBER 8 50 v.m. Hambnrg (392 M.) Morgen inroep. 10.15 v.m Ameterdam (I960 M.) Tijd sein van het Persbureau Vaa Dias. 11.20 v m Daventry (1600 M. 5 XX) Het Badtoquartet. 12.50 n.m. Parija (1780 M 8FR) Conoert i.uc:«n Paria. 1.20 n.m Londen, Daventry. Tfjdreia •ri weerbericht. Muziek va® het Holborn Restaurant. 2 n.m. Hl ver sum. Engelsche "ee. 3 n.m. Idem Radio knipcursu». 5.20 n.m. Bern (534 M.) Orzest. J 50 n.m Berlijn (505 M Concert. 4.30 n.m Amsterdam (1950 M.) Tijdsein van bet Persbureau Vaz Dias te Am- terd&ra. 4.45 a.m. Ril verstim (1050 M.) Voor- ivondconcert <joor het H. D. O orkest. 5.05 n.m. Parijs (1750 M.) Concert. 5 20 n.m. Hamburg (392 M.) Conïert. 6.20 n.m. Londen, Daventry Dansmuziek 7 20 n.m. Londen, Daventry. Tijdsein n weerbericht. 7.45 n.m. Hilversum (1060 M.) Koereen n marktberichte® van het Persbureau Vaz Dias te Amsterdam. 7.50 ®.m. Berlij® Kónigvrueterhause®. Orkeet muziek. Hamburg (302 M.) Concert door orkest. Kopenhagen (348 M.) Fymphouie. 810 o.m. H.Lversum Ned. Christelijke Radio Vereen* ging. 1.20 n.m. Londeir, Daventrjr. Opvoering van Tarvnhéuser. 3 50 n.m Parijs (1750 M.) Concert. Königwnsterhausen (1300 M.) Concert. 9 05 n.m. Kopenhag«m (348 M Concert. 10 n.m. H Iversom. Persberichten. Koot ■en, weerbericht en echouwburgprogram. na van het Persburesu Vaz Dias. 10.35 n.m. Londen, Daventry. Kamermu ziek. Aberdeen (495 M. 2 BD) Dansmuziek. 10.50 n.m. Daventry. (1600 M. 5XX) Dans muziek. 12.e0 a.m. Madrid (375 M.) Dansmuziek

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 10