HAARLEM'S DAGBLAD PARIJSCHE MODE. OVER DE MODE. DONDERDAG 2 DEC. 1926 VIERDE BLAD EEN CHARMANT NACHT GEWAAD. Dit aantrekkelijk nachtgewaad wordt gemaakt van blcck»groen crcpodc# chine en heelt een schitterend schou» derstuk, dat geheel van lichte koffie» kleurige kant is samengesteld, dat aan den hals en dc armen met crêpcde» chine is afgezet. Dc kant moet tamelijk breed zijn, zoodat zij in tweeën gesnc» den en op dc schouders aaneengezet kan worden. Natuurlijk kan het ook gemaakt worden van korte stukken entredeux, die netjes aan elkander ge» zet zijn. Aan den voorkant van het nachtgewaad is een aardige versiering aangebracht van open randjes, die gc» zoomd zijn met zijde van dezelfde kleur als het gewaad zelf. Smalle crépc»de*chinc handjes zijn onder dc kant aangebracht, om dozel* vc nog extra te versterken. Knippatronen van dit zocr gedistln* gueerd nachtgewaad, zijn verkrijgbaar in de maten 42. 44, 46. 48 onder opgave van No. 1199. Kosten 70 cents. EEN NIEUW BOORDEN- ZAKJE VOOR VADER. Het boordenzakje. op bovenstaande teekening afgebeeld, wordt gemaakt van zwaar linnen en is gemaakt met appl que. Neem een lap grijs linnen. Snijd twee cirkels van een stuk car» ton Trek over dc beide cartonncn cir» kcls een stuk linnen, goed strak en be» vestig het aan dc achterzijde er van Leg de beide cirkels met den verkeer» den kant tegen elkander en naai ze om den buitenrand heen aan elkander vast. Deze heide cirkels vormen den bodem van het zakje. Neem nu een stuk linnen van 35 c.M. breed en zoo lang, dat het niet alleen rond den clr* kei past, doch dat men ook nog wat over houdt voor den zoom. Naai dc uiteinden van dit stuk aan elkaar, zoo» dat ge een rond geheel krijgt. Snijdt nu een stuk carton uit van 10 c.M. breedte en dat juist zoo lang is, dat het met de beide kanten tegen elkan» der sluit, als ge het aan dc binnenzijde tegen den linnen wand aanlegt. Neem aan de onderzijde een zoom van 12.5 c.M. en naai daar het carton in. Op deze manier heeft men een stevige wand van het zakje gekregen. Naai nu het ondergedeelte van den zijkant vast aan den bodem van het zakje. Sla aau de bovenzijde een zoom om van 5 c.M en maak dc benoodigdc gaten om er een koorrl doorheen te kunnen halen. Men kan het zakje versieren mer ap> pliqué»wcrk voor dat men het carton er in vast naait Breng het patroon, dat apart staat afgebeeld op het linnen over. Snijdt dc bloem uit een stuk geel linnen, sla de randjes om en naai het vast. Dc blaadjes worden van twee verschillende kleuren groen gemaakt. Naai eerst een lapje lichtgroen en daaroverheen een lapje donkerder groen op het zakje vast. Werk de ran» den van een en ander af met een rand» steek van zwart. De bloem wordt af» gewerkt met een fcstonnccrsteck en tn het midden werkt men een cirkeltje lerschc knoopjes. VOOR DE GURE DAGEN. Modeontwerpers zijn buitengewoon handige menschen, want zij slagen er toch maar in ieder seizoen iets nieuws te brengen, hoewel niemand het recht gehad /ou hebben er over verbaasd te als de bron hunner verbeeldings» kracht had opgehouden te vloeien en nieuwe ideeën niet meer te voorschijn waren gekomen na al die lange jaren van steeds veranderende mode. Hoe het zij. zij slagen er steeds weer op» nieuw in zoowat iedere maand de eeu of andere noviteit te brengen. Dezen winter bijvoorbeeld, hebben zij al heel interessante dingen met verschillende stoffen bereikt en hebben iets zeer ori» gineels bereikt met een wollen stof, die doorweven is met zilveren en gou» den draden, zoodat zij een schitterend effect maakt en toch heeft zij terzelf» der tijd, doordat zij zoo wonderlijk ge» weven is, alle zachtheid en soepelheid van een prima wollen stof. Een andere nieuwe stof, die ook pas op de markt verschen is, is de z.g. chenille jersey» stof. Deze heeft een prachtig zilverach» tige oppervlakte, die dc gedachte op» wekt aan het zachte waas, dat men op fruit kan waarnemen, en zij is verkrijg» baar in de zachtste tinten. Men kiesr het veelal uit voor het maken van mld» dagtoiletten en de meer gekleedc jum» Ficrpakjes en daar het zoo aantrekkc» ijk is, is het geenszins te verwonde» ren, dat dc jongere generatie deze stof ook heeft geadopteerd. MOEDERS EN HAAR KINDEREN. KIBBELEN OM DE KINDER» KRANT „Er was altijd zoo'n geharrewar en gekibbel en geschreeuw, als de kinder» krant kwam, dat ik de zaak in orac moest zien te maken Ik zeide dat de kinderen ieder op dc beurt de kinder» krant uit dc bus mochten gaan halen en rustig het eerst doorkijken. Ik maak een kleine notitie, wie er aan de beurt is op den omslag van de krant van de vorige week en nu marcheert alles in pais en vreê." Deze stof, ln een zachtrose perzik» tint, werd gebruikt voor het buitenge* woon aardige jurkje, afgebeeld onder No. 1201. Het is gemaakt met een glad zittend lijfje, dat lichtelijk ovcrbloust, terwijl het wijde rokje diep uitgcschulpt is aan de onderzijde. Dc ccnige ver» sicring bestaat in een rijtje strikjes aan de voorzijde. Knippatronen zijn ver» krijgbaar voor meisjes van 814 jaar. Men gelieve den leeftijd op te geven. Kosten 55 cents. Eenvoud is het meest op den voor» grond tredende effect van het mantei» tje, afgebeeld onder No. 1200. Dit wordt gemaakt van olijfgroen duvetine en gaat van den schouder af recht naar beneden, zonder speciaal geaccentueer» de taillclijn. Kraag en mouwen van gazelle bont vormen een keurige gar» ncering. Dit manteltje is geschikt voo» meisjes van 612 jaar. Knippatronen zijn verkrijgbaar onder opgave van No. 1200 met vermelding van den leef» tijd. Kosten 55 ets. HOE VADER DANSTE. WAT MOEDER DE VROUW ZEGT. „Neef Jan heeft vannacht bij ons ge logeerd en ik zou dc schoone laken» wel op het logeerbed hebben gelaten, maar hij sprak niet van een bad ne» men WIJZE WOORDEN. DE MENSCH HERKENT ZICH SLECHTS IN EEN ANDEREN MENSCH Het woord: „Ken U zei ven" is een oud Grieksch gezegde, dat boven den tempelingang te Delphi geschreven stond. Het is gemakkelijker gezegd, dan gedaan en toch zou ieder het in praktijk moeten brengen. Maar hoe zal men zichzclven kennen, en wanneer en waar? Op dit punt zijn vele vragen te stellen en nog meer antwoorden te ge» Een der beste antwoorden -heeft echter Goethe gegeven, als hij Antonio in zijn „Tasso" laat zeggen: „De mensch herkent zichzclven slechts in een an» deren mensch". Er zullen slechts weinig menschen zijn, die niet van zichzelven zeggen, dat zij „zichzelven kennen". Iedereen weet natuurlijk precies welke zijn goede en welke zijn slechte eigenschap» pen zijn. In veel gevallen is dit ook zoo; maar in hoeveel gevallen komt het in het geheel niet uit Wij allen zijn toch reel te spoedig geneigd slechts het goede van onszelf te zien en, als het r.u eenmaal niet anders kan, ook het ver» keerde. Maar daarvoor hebben wij dan ook terstond een verontschuldiging bij de hand, waarmede wij dc anderen op» zcttelijk of onopzettelijk een beter oor» deel over onze zwakheden trachten bij te brengen. Dit nu is slechts menschc» lijk; want in den grond van zijn hart wil ieder wel goed zijn. Maar dit is niet het juiste pad om tot volkomenheid te geraken. Want op deze wijze blijft dc hoofdzaak bestaan. „De mensch her» kent zichzelf slechts in een anderen mensch." Wij zien altijd heel spoedig waar de fout bij ccn ander zit en welke deze is; slechts al te spoedig zien wij eens anders fouten. Dat Is goed, maar slechts dan, als wij meteen daarin onze eigen fouten herkennen. En daartoe be* hoort een groote dosis moed. Het is, c zoo gemakkelijk een ander te berispen en heel dikwijls zelfs, vcroordeelen wij hem. En als wij slechts de moeite na» men er over na tc denken, dan zou ons dc hardheid cn liefdeloosheid van deze veroordceling terstond treffen. Men moet zeer voorzichtig zijn over zijn mcdemenschen een oordeel te vel* len; het is veel beter, dat men in zich* zelf treedt en zich eens ernstig afvraagt of men dezelfde fout niet, misschien in nog veel grootere mate bij zich zelf aan treft. Wij moeten met de anderen sa» menieven en samen iets zien te bereiken En als wij aan het vcroordeelen gaan, kan er geen harmonie hcerschen! Men zocke liever naar zijn eigen fouten en trachtc die, na ze bij een ander gecon* stateerd te hebben, in zichzelf te ver» beteren, en een goed voorbeeld te ge* ven. Misschien gaan zich de anderen dan met ons vergelijken en bevinden dan, dat zij achter zijn bij ons. Zoo hel* pen zij elkander, doordat wij afwisse* lend onszelf in anderen ontdekken. Als allen zoo dachten en handelden wat zou het er dan in de wereld een boel beter uitzien! Veel begrijpen bc= tcckent veel vergeven, waarmede be* docld wordt „aan anderen vergeven". Voor zichzelf moet men echter streng zijn in het rechten en vcroordeelen. Slechts op deze wijze kunnen zij ons zelf juist in onzen evennaaste herkennen cn schatten. Maar op het bewustzijn der onvolkomenheid moet de daad der ver» nicuwing, der verbetering volgen. Laten wij daarmede eens beginnen, onszelvcn in onze mcdemenschen tc lecren kennen en dan met frisschen moed aan het werk om dc fouten in onszelf verbeteren! Hoeveel inkt is niet reeds vergoten over dc moderne dansen. En meestal ia deze inkt gebruikt, om lang met mal» sche critiek te leveren. Deze strijd te» gen den dans is er altijd wel geweest, om den eenvoudigen reden dat er dan» sen sn dansen is. Vaders en moeders, die nu met een zucht van zoete herin» nering praten over de dansen van een kwant eeuw geleden vergeten dat zij toen jong waren en dus alle critiek be» lachelijk vonden op dansen, die door hun ouders eveneens hoofdschuddend werden bekeken. Toen vader jong was, bestond het bal»programma voor driekwart uit wal» sen. De wals is een lieve, droomerige dans en de walsmelodïe klinkt aange» naarn in de ooren van d« "sentimenteele jeugd. Maar de wals had en heeft een groot nadeel. Zij moet eerst grondig geleerd worden. De jonge man, die zonder voorafgaande in» structie een zaal 'trg\ht rond te walsen, bevindt zich al gauw in groote moeilijkheden. Tegenwoordig gaat 't eenvoudiger.Ieder die ecnig maatgevoel bezit kan zonder ongelukken een step of foxtrot mee» doen. Hij brengt wel niet veel terecht van de voorgeschreven bewegingen en stijl, maar de eerste pogingen zullen hem er toe brengen eenige lessen te nemen, terwijl de volkomen mislukking van de eerste walspogingen, menig jongmensen 25 jaar geleden voor goed tot een vijand van alle dansen maakte. Er is een tijd geweest dat linksom walsen niet je ware werd geacht. Dit was eigenlijk iets dat niet te pas kwam. niet behoorlijk was, met het gevolg dat walsende paren eindeloos (want de muziek duurde veel langer dan nu, hoewel er npoit kwestie van herhaling was) ronddraaiden, tot zij wankelend van duizeligheid hun plaatsen weer op» zochten. Misschien waren de muur» bloemen, die aan den kant stonden en hun gapen van verveling onderdrukten, nog het beste af. Maar vader was lang niet tevreden met de wals alleen. Hij had veel meer variatie. In zijn jongen tijd had dc monschhcid ook behoefte aan variatie, maar in een anderen vorm dan tegen» woordig. Vader wilde een serie min of meer ingewikkelde dansen op één bal» boekje hebben, om uit te kiezen. Te» genwoordig leven wij van de eene tijde» lijke rage in de andere. Vroeger was de variatie gelijktijdig, thans is zij op» ol-gend. Onze afbec'^ing geeft een fi» gunj van de Washington Post, die va» der een tijdlang met enthousiasme uit» vierde. Als de muziek inzette maakten danseur en danseuse eenige bewegin» gen met de linker» en rechtervoeten en draafden dan allen tegelijk zijdelings door de zaai. Wanneer vader nu nog cens met zijn tijdgenooten de Washing» ton Post kon demonstreeren zou de he» dcndaagsche jeugd zich als toeschou» svers kostelijk amuseeren. Dc pas de quatrc cn haar broertje de baru*dance was ccn andere favo» riet van vader.D: tcekenaar heeft bcg:n*effect van deze dans op het tweede plaatic in beeld gebraoht. Overtuigde fox» trotters zouden een exhibitie van deze dansen waarschijnlijk vergelijken met het huppelen van een paar musschen. De quadrilles (des Lanciers en Neer< landaise) gaven aanleiding tot de grootste verwarring en daardoor tot het maximum van amuse» ment. Want er waren bij dezc combinatie dansen altij-d wel paren dic de juiste fi» guren niet kenden, of met de opvolging in dc war raakten.. Maar vader zal volhouden, dat zijn dansen gezellig waren niet al» !cen, maar moeilijker ook, dat er meer variatie was (had hij ook niet nog de Motor»polka, Frühlingsboten, Veleta, Pas dc Patineurs, Troïka, Boston wals. Zcppclinwals en nog meer op zijn re» pertoire) maar ook dat hij vroeger ten» minste voor zijn genoegen danste, al» thans zich niet geneerde om te toonen dat het dansen hem genoegen ver» schafte? En -wie zal hem dan tegenspreken? Het is mogelijk, *neen, het is wel zeker, dat ook de tegenwoordige jepgd in dansen haar genoegen vindt. Maar. wanneer je een volle balzaal aan» schouwt, zou jc het niet zeggen. Dc J gezichten der dansenden geven eer j den indruk -dal hun bezigheid een ver» I velende, maar noodzakelijke plicht is. sommige gezichten staan tijdens den dans bepaald somber, zelfs droevig. Vergeleden bij de vroolijke. vaak wilde dansen vajj een kwarteeuw gele* den, zijn dc foxtrott en de z.g. nieuw© wals, ja ook d€ Charleston, rustig, een* tanig, bijna gluiperig. En zoo eindigt ook deze beschouwing toch weer oo» •vermijdelijk met critiek. Inderdaad, vaders, smaak was toch eigenlijk wel beter, ook al waren zijn bewegingen meer een uiting van opgewekte vroo# lijkheid dan een aabootsino van lon<goureuse, rhytmische schoonheids» uiting. En daarom gelooven wij dat va# dor's stijl het tenslotte toch. weer zal wipnen. EEN NIEUWE MANTEL. Een kraag cn manchetten van tweed blijken een aardige garneering voor den mantel, welke op qeze pagina is afge# beeld en welke uitgevoerd is in stroo» kleurig of lichtgrijs laken. Het model blijft trouw aan het gladzittend rechte effect en is van de schouders af recht naar beneden geknipt, terwijl de slui» ting bestaat uit een enkelen knoop aan de voorzijde. Knippatronen zijn verkrijgbaar ln de maten 42, 44, 46, 48, onder opgave van No. 1202. Kosten 55 cents. MECHANISCHE MANNEQUINS. Dit is de eeuw der mechanisatie. Er zijn in de laatste dentallen jaren al heel wat achtbare groepen der samen* lciing opgeschrikt door het onts»eiien» dc nieuws, dat er een machine was uit» gevonden die het werk, waarmee zij het dagelijksch brood moesten verdienen, voortaan even goed en veel sneller zou verrichtten. In den regel is dit in de practijk nogal meegevallen, dc capacitei# ten van de machine zijn, ook in onzen tijd nog, begrensd. Wij gelooven ook niet dat het gilde der mannequins zich erg zenuwachtig behoeft te maken over de uitvinding van haar mechanische collega, de wassen pop. op verfijnde wijze gepcrfectionncerd cn. wat het voornaamste is, tot een bedriegelijke nabootsing van leven gebracht door een ingenieus clectrisch apparaat op de plaats waar de menschelijke mannequin haar hart draagt. Zij zijn met hun drieën. Chloe, Elaine en Psyche, een attractie in een mode# zaak in het West End van Londen. Chloe is onberispelijk blond, Elaine ros# sig en Psyche heeft zwartte lokken. Hun schoonheid is groot en gelijk. Chloe is de aristocrate van het trio. Haar groote blauwe oogen, haar feil# loos recht neusje overtuigen den toe# schouwer hiervan, wanneer zij langzaam statig, het hoofd nijgt, naar links buigt! t weer naar rechts en tezelfder» tijd de elegante bestudeerde lichaams# beweging maakt van de mannequin, die de haar toevertrouwde creatie zoo voor» d^elig mogelijk moet doen uitkomen. Elaine is de personificatie van de mo# derne vrouw van de uitgaande wereld- Zij kan rooken. met kleine nonchalante haaltjes aan een sigaret met goud mond* stuk. Zij vertoont robes d'après=midi in het knusse, luxueuse boudoir, dat in de étalage voor haar is ingericht!. Psyche verlaat zich speciaal op haar prachtige handen, die zij elegant op en neer beweegt, terwijl zij de oogen op# cn neerslaat en het hoofd buigt. Ja, de levende mannequins met! het echte hart, in plaats van het electri» sche, zien niet zonder eenige angst de onverwachte mechanische indringster in haar beroep. Maar zij behoeven zich niet ongerust te maken. Zoolang de va# der des huizes nog de chèques moet tee*# kenen, die de modist'e-rekeningen vol# doen, zullen zij op de modeshow hun plaats nog wel vinden, want vader gaat zeker niet met moeder mee, om een 'clectrisch gedreven wassen pop te be# kijken. Wüde Mouwen. Wat Parijs draagt. Nieuwigheden. Wijde. lange mouwen cn nauwe min* ch ttcn. dat is op hei' oogcnWik het meest in trek voor japonnen, die van niet al te zware stof gemaakt zijn, uit# gezonderd de avondjaponnen natuurlijk, die liefst nog geheel mouwloos worden gemaakt. Betreffen dc tc maken mouwen ccn wollen stof. dan weet ied reen. dat dc/c niet alleen een goed model bchooren te hebben, maai ook vooral niet tc wijd mogen worden ingezet, daar dit een „mouw met een kop" zou kunnen doen verschijnen, ccn mode, die nu toch wel lan" achter ons ligt Iets anders is "het echter met dc zeer dunne mouw n, die in den laatstcn tijd weer meer gedragen worden Daar zij van onderen ook zeer wijd moeten zijn, wordt meestal alleen het model erin geknipt, zoodnt zij zuiver kunnen worden aangezet cn verder wordt dc ruimte gelaten voor wat zij is Toch is dan het resultaat niet bevre* jjigend en blijkt na het aannaaien dat ér aan den bovenkant toch te veel ruim te is verwerkt om ccn goed-zittende 'luw te krijgen De beste manier hiervoor is om dc mouw aan de bovenzijde nauwer te ma# ken dan aan den onderkant: rncn re» ker.t hiervoor veertig centimeter voor den bovenkant, tcrwi;! de naad schuin uitloopt tot zestig centimeter aan het ondergedeelte Dan wordt cr een mooie mouw verkregen, die behoorlijk sluit in de mouwopening, terwijl zij aan den on» derkant zeer wijd is cn door het nauw* s!jitende manchetje om den pols aar* dig wordt afgewerkt. Een modern nvondjaponnctje heeft 1. halve zijn kenmerkende mouwlooshcid <*i het tamelijk bescheiden decolleté iog iets karakteristieks cn wel dc ongg» ijk hangende rok. Hiermee wordt na» uurlijk niet bedoeld een rok met een ip. waarbij óf dc naaister is te kort ge* schoten, of de draagster niet tot dc al Ic'nvtstcn behoort, maar de garnccrim1, ie op dezc wijze door de rok zelf ver» kregen wordt. Zeer in dc mode zijn de groote strik» ken met afhangende slippen, die langer dan de rok hangen cn daardoor voor dezc ook nog als versiering dienst doen. Deze groote strikken worden veel vlak van voren maar ook van achteren beves tigd cn zij heffen dan wat op van den zoo gfooten eenvoud van het gehceL Overrokjes met puntige slippen, die over dc lengte van de rok reiken, gc* ven het zelfde effect van ongelijkheid. Veel worden dezen winter ook in de plaats der hecle, warme japonnen, de rok met dc jumper gedragen, een echte Engclschc mode. die vooral de pull» overs op den voorgrond heeft gebracht Behalve voor dc al tc gezetten zijn die gebreide jumpers een flattcerendc. spor» tievc dracht, die uitstekend past bij het moderne meisje. Het ondergoed dat hierbij gedragen wordt is rose, liefst van zijde of batist, cn altijd met een garneering van kant N'atuurljjk is ebt voor ons koude, kille klimaat voor cjc mcestcn geen ge*.chik tc dracht, maar wie het zich toch wil aanschaffen, kan met onderhlouscs of onderjurken, van zachte wol. ook in rose, en met dircctoirc-pantalons toch wel degelijk warm genoeg gekleed gaan. Pc kousen blijven in effen wol of zijde cn in Fant.-sic \Vclkc laatste dan mcc.t* al van wol zijn gemaakt. Zij behooren natuurlijk niet bij een fijn lichtgekleurd Iccrcn schoentje of bij een avondtoilet Zwarte pumps, dat wil zeggen schoenen zonder riempje of andere slui, ting zijn weer in de mode, maar iets geheel nieuws zijn de zwart# oi donkerblauw»lceren lage schoenen die aan de oude molières doen denken doch lager uitgesneden zijn en dicht bij elkaar slechts tweemaal twee veter» gaatjes vertoonen. De mantels zijn nauw. sommige licht overblousend, maar vooral niet te sterk: Parijs geeft het reeds weer anders aan. Hoog zijn de hoeden, wat voor ve len zeer weinig flatteercnd is, daar het een lang gezicht nog langer doet schijnen. Het hcercnmodel is er nu vrijwel geheel uit en het gevolg ls dan ook, dat als weer iets meer garneering wordt gebruikt, zocals een speld van similbdiumantcn of van strasz. Veel» al wordt er echter ook versiering ver. kregen door ccn enkele deuk in bol of rand cn dc humoristische tijdschrif» len hebben zich van deze mode al meester gemaakt door de wanhoop van vele echtgenooten te bespotten die voor ccn enkele deuk meer of minder in den hoed van hun vrouw sommen gelds moeten betalen. MENU Hambroodjes, Rolpens, Appelmoes, Bolustulband, Voor de broodjes is het recept: 6 dunne sneedjes oud brood, 2 eieren, 1>S ons koud kalfsvleesch, 2 eetlepels bloem, 1 eetlepel boter, 2 d.L. bouillon. Van boter en bloem wordt met dc bouillon op de bekende wijze een sau-* je gemaakt. Intusschen worden ham cn vleesch samen fijngehakt en bij dc saus gevoegd. Het brood wordt van dc korstjes ontdaan en met wat van de ragout belegd, daarna stuk voor stuk voorzichtig in de losgeklopte eieren gc* legd en er mee begoten, dan in paneer» meel gerold cn de broodjes ten slott in heet frituurvet mooi bruin gebak» ken. Op een verwarmden schotel wor den zij opgediend. Voor de tulband geldt het volgende recept: 4 d.L. melk, 3 ons bruine suiker, 1 pond bloem, 1 theelepel kaneel, 3 ons boter, 2 ons sucadc, 3 eieren, 2 ons natte oranjesnippers, Yt ons gist. Dc bloem wordt in een kom gezeefd, ccn kuiltje hierin gemaakt en daarin de eieren gebroken. Langzamerhand worden hierbij geroerd de lauwe melk, de opgeloste gist en de gesmolten bo» ter, waarna er een beslag van gemaakt wordt, dat een kwartier lang moet rij» zen. Intusschen wordt de tuibandvorm met boter ingewreven cn met paneer* meel bestrood. Dc sucadc wordt fijn. gesneden en vermengd met de bruine suiker, dc kancel en de snippers. De helft van het beslag wordt nu in den vorm gedaan, hierop de helft van het sucadcmcngsel gedaan, 2oodat het ner, gens den vorm raakt, weer een deel van "net beslag, gc rest van het sucade» mengsel en tenslotte het laatste restje van het beslag. In den vorm moet de tu'band nog tien minuten rijzen, waarna hij du# rende ccn uur in den oven moei hik. ken.^ Voordat de tulband gestort V in worden, moet hij even wat bckeeïcn. E. E. J.-P.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1926 | | pagina 13