GEMENGD
NIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD
ZATERDAG 11 DEC. 1926 VIERDE BLAD
VREEMDE VOLKEN.
DE BURMEEZEN.
Burma, ook wel Birma of Barma
noemd is een provincie van het Ln-
gelsch-Indischc Rijk in AchtcrJndië.
Het is een zeer bergachtig land en
vele bergstreken zijn nog nier eens aan
een nauwkeurig onderzoek ondcrwor-
pen. waardoor alles omtrent dit land
nog steeds niet bekend is. De groote
dalen vormen in vele gevallen het
stroomgebied van belangrijke rivieren.
De meest belangrijke rivier is de Ira»
wadi, die vun groote bcteekenis is voor
de scheepvaart'. Er zijn in Burma ver»
schillende vulkanen, terwijl hier en daar
zout' en petfolp urn bronnen gevonden
worden.
als het anders was geweest, indertijd
zeker nooit naar dit land zouden zijn
gekomen. Want het! staat wel vast dat
de tegenwoordige Burmeczen niet de
eerste bewoners van het land zijn ge'
wccst. Er zijn pogingen genoeg gedaan
om uit te vinden, wie nu eigenlijk de
eerste bewoners van het1 land zijn, maar
het is niet mogen gelukken dit te ont»
dekken. Wel worden namen genoemd
van volkenals de Pyu en de Kan ran,
maar over deze volken is in de geschiet
denis helaas niets bewaard gebleven.
Het voornaamste middel van bestaan in
Burma is zeker wel de rijstbouw. De
uitvoer van rijst is zeer belangrijk, ook
de Burmecsche olie levert heel wat! op
Langen tijd hebben de Burmeczen wei'
nig aan hun oliebronnen gehad. Mis'
scnien beseften ze niet voldoende de
waarde van dit product en ook zouden
Hoe in het bergland goederen vervoerd worden.
In de binnenlanden zijn vele meren,
waar al heel weinig over te zeggen valt
om de eenvoudige reden, dat die stre
ken behooren tot. de nog niet onder
zochte gebieden,
In het Westen grenst Burma onder
meer aan de Golf van Bengalen en in
hei' Zuiden aan de Golf van Pegoe en
Siam. Het klimaat is in dit land by-
zonder heet en de wurmste maand is
April. Maar zelfs de koudste maand,
Januari, is nog buitengewoon warm. In
Burma heeft men zomer* en herfstre-
Kens, maar de regenval is er zeer onge»
jk. Alleen de kuststreken kunnen op
een voldoende hoeveelheid regen rekc»
ren. Voor Europeanen is het Burmee»
se he klimaat zeer onaangenaam en
zelfs slecht. Een sterk contrast met het
klimaat van het land vormen de dalen
in het uiterste Noordon. De weersge
steldheid is daar in den winter zelfs
ruw en er valt heel dikwijls sneeuw.
De dierenwereld is een echt-tropi*
schc. Alle dieren komen hier voor, die
wc ook in de Indische fauna aantref»
ieo. De verschillendo apensoorten ko
men hier veelvuldig voor, meer dan in
andere tropische streken. Alleen de
orang»oetang ontbreekt hier. Tijgers,
beren en olifanten worden vooral in de
boschachtige streken veel aangetroffen.
De plantengroei is als overal elders in
Jndic.
De groote bijzonderheid van Burma
zouden wc de groote uitgestrekte bos»
schen kunnen noemen, die de grootste
oppervlakte van het land in beslag ne»
men. Voor het overige is Burma in het
gelukkig bezit van een over een groote
uitgestrektheid vruchtbaren bodem.
Vooral de Irawadi'valici is bekend om
haat vruchtbaarheid. Een Engelschman.
die cenigcn tijd in deze bevoorrechte
vallei heeft vcri'ocfd vertelde er van.
dat de landbouwer daar niets anders
had te doen, dan zijn ossen het land om
te Htcn ploegen. Als er dan nog wat
gezaaid wordt, zorgt de natuur voor de
rest, De regenval is echter, wc zelden
het reeds, zeer onregelmatig en bccl
dikwijls lang niet voldoende. Maar de
Burmeczen zijn zoo verstandig geweest,
met deze omstandigheid rekening te
houden, en ze lubben de bebouwing'
van hun landerijen zoo geregeld, dat de
gewassen, die er in droge tijden ver
bouwd worden, goed tegen de droogte
kunnen. Gewassen, die veel regen bc»
hoeven, worden alleen verbouwd om
streeks den tijd. dat de regens ver
wacht' kunnen worden. Deze regeling Is
zeer practisch. Nu behoeft men nooit in
angst te zitten, dat de oogst door de
droogte zai mislukken en ook bezorgt
de droogte den landbouwers geen extra
werk. Want het" zou een heel ding zijn,
nis de uitgestrekte akkers geregeld be
sproeid zouden moeten worden. Haid
te werken behoeven de landbouwende
Burmeczen dos niet. en er zijn er die
beweren, dat dit de Burmeczen juist
heel goed naar den zin is en dat ze,
hun de middelen ontbroken hebben, om
de bronnen te exploitecren. Het is wel
vrij zeker dat Burma een der belang
rijkste, zoo niet de belangrijkste der
Bru'sch-Indischc provincies zal worden
Wat de bevolking betreft vormen de
Burmeezen in Burma de meerderheid
van de bevolking. Dan zijn er de zoo
genaamde Karen, een volk, dat in de
groote wouden van Bcncdcn»Burma
woont. Ze behooren. evenals de Bur
meczen tot den Malcisch'Chinccschen
stam. Dan zijn er de Kakhyen, die in
hoofdzaak wonen aan den bovenloop
van de Irawadi en de Sjan en de Laos,
die in het Oosten des lands wonen. De
Burmanen zijn over het algemeen klei-
ne menschen, maar goed gebouwd. Hun
huidkleur is lichtbruin en ze hebben
zwart sluik haar. Een bijzondere eigen
schap is de zwakke baardgroei bij de
mannen. Het is een levendig volkje,
een en al bewegelijkheid. Ze hebben
goede eigenschappen. Zoo zijn ze heel
gastvrij en ze zullen vreemdelingen
met groote voorkomendheid en vrien
delijkheid behandelen. Het is jammei
dat tegenover deze goede eigenschap;
Êen een zeer slechte eigenschap staat
'at is hun groote onbetrouwbaarheid.
Een Burmccs is een zeer onbetrouw:
baar iemand en als hij kans ziet een
voordeel i'c behalen door iemand te bc.
driegen, zal hij het niet laten. Er zijn
natuurlijk gunstige uitzonderingen maar
de slechte eigenschap is een vrij alge
meen verschijnsel. Aan hun klccding
besteden de Burmeczen al heel weinig
zorg en in liet dagclijksch leven bestaat
die uit een om de heupen geslagen doek.
Alleen bij feestelijke gelegenheden
vindt de Burmecs het' noodig wat beter
voor den dag te komen en draagt hij
een lang wit kleed met, vrij onpractisch,
zeer nauwe mouwen.
De mannen hebben de gewoonte hun
haar op de kruin tot een wrong samen
t'c binden. De vrouwen dragen net haar
gewoon los. Evenals vele andere volken
in de tropen zijn ook de Burmeczen er
zeer op gesteld om zich te lat!cn ta»
tocëcrcn. De positie der vrouwen is
over het algemeen niet zeer benijdens
waardig en zoo ergens, dan mag daar
de huwelijkswetgeving wel eens worden
herzien. Veelwijverij is geoorloofd, of
schoon gezegd moet worden, dat er
maar heel weinig gebruik van wordt
gemaakt. Het is echter voor de mannen
heel gemakkelijk om echtscheiding t'c
erkrijgen.
Burma heeft in totaal ongeveer der
tien millioen bewoners. Er zijn ook veel
vreemdelingen en vooral de Chineczen
zijn in groot aantal naar Burma geko
men om geld te verdienen.
De laatste jaren komen heel veel in»
anders uit verschillende streken van
Indië naar Burma, zeer tot genoegen der
Burmeczen. Dezen beschouwen die im
migranten als een eenigszins hoogstaan
de diersoort en ze behandelen de immi
granten dienovereenkomstig. Do Bur-
Een groepje Burmeezen, gereed om hun volksdansen te beginnen- Het
zonderlinge instrument, dat een der mannen draagt, is een mondorgel.
meczcn voelen zich ver verheven boven
de mcnschcn, die bij hen werk komen
zoeken. Waarom ze dan zoo blij zijn
dat de in hun oogen vrijwel minder
waardige menschen in hun land komen?
Wel, dat land is zeer uitgestrekt en
gaarne zouden de landbouwers er wat
meer van exploitecren, als ze er niet
te lui voor waren. Zooals we reeds zei
den doen ze liever niet meer dan hoog
noodig is en deze werkkrachten stellen
hen in de gelegenheid, meer uit hun lan
derijen te halen, dan vroeger het. geval
was. Ze worden als koelies gebruikt,
maar het eigenaardige is, dat die koe
lies lang niet goedkoop werken en zelfs
veel geld verdienen. De Chineczen heb
ben ook heel wat koelies in hun dienst,
maar die weten de koelies te exploitec
ren. Eigenaardig is het, dat' de Burmee
zen een zekere hoogachting hebben
voor de Chineczen. Vooral de Burincc-
schc jongedames zijn op de Chineczen
gesteld. Het schijnt dat huwelijken uit
liefde in Burma zooveel niet voorkomen.
De vrouwen zijn nog al practisch aange
legd en hebben eigenschappen, die hen
tot goede koopvrouwen zouden ma
ken. Zoo zullen ze nooit, als het an
ders kan, met een armen jongen brou
wen. Want voor een Burmecsche vrouw
haar hand en haar hart verpandt, gaat
ze eerst eens rekenen. En zoo komt het.
dat heel wat meisjes er veel voordeel
in zien om met een Chinccschen koop
man te trouwen en dat dan ook inder
daad deden. Hel' is zelfs heel dikwijls
voorgekomen dat een meisje een welgc
stelden landgenoot afwees, om met een
als soliedcn koopman bekend staanden
Chinees te gaan trouwen.
Dat ze door hun mannen dan in den
egel aan hun lot worden overgelaten,
kan hen minder schelen. Ze weten nu
eenmaal vooruit dat een Chinccsch
koopman al heel weinig tijd heeft' om
zich met zijn vrouw te bemoeien. Ze
hebben dus, zooals men ziet. een
zakelijke opvatting van het huwelijk.
Zeker, er zijn uitzonderingen en ook ge
lukkige huwelijken komen in Burma
voor, maar in het algemeen is het, zoo-
als we het hierboven hebben beschre
ven. In de bergstreken is hei! volk op
erschillcnde plaatsen heel anders dan
elders in Burma. Daar wonen -vele men
schen. die hun dorpen nog nooit verla
ten hebben en zich geen idee kunnen
vormen van de wereld buiten hun om
geving. Ze zijn er niet op gesteld be
zoek van vreemdelingen te krijgen en
vele bergbewoners, hoe gastvrij ze te
genover landgcnootcn ook mogen zijn,
laten die goede eigenschap geheel va
ren, als vreemdelingen die noodig heb
ben. Hoe verder men in de bergstre
ken doordringt, hoe onbeschaafder de
mcnschcn worden. Toch zijn ze de laat
stc jaren in beschaving vooruitgegaan
en het laat zich aanzien dat hun be
trekkelijk isolement wel niet zoo heel
lang meer zal duren. Ze beginnen daar
in de grensstreken, schreef niet zoo
lang geleden een Engelschman. de waar
de van het geld te beseffen en dat wil
heel wat zeggen. De tijd is voorbij dat
men vau een vader al zijn dochters
voor een flesch kon koopen en mccnc
men als men dat wilde. Vroeger was
ook een tabaksdoos voor die grensbe
woners van groote waarde. Zoo 'n man
uit de bergep zou er zijn hcelc hebben
en houden en zelfs de bezittingen van
zijn buurman voor verkoopen, als hij
er een in zijn bezit kon krijgen. Aan
de grenzen wonen in de bergen talloo-
zc volksstammetjes, die dit gemeen
klceding allertreurigst gesteld is. Zoo
als gezegd zijl. de bergen nog niet vol
doende onderzocht om veel over de be»
woners en hun gewoonten te vertellen.
Het is niet onwaarschijnlijk dat bij een
grondig onderzoek nog heel wat intc»
icssante dingen aan het licht komen.
Behalve de landbouw neemt, dank zij
de Engelsche bemoeiing de nijverheid
een vrij belangrijke plaats in. Vooral
Rangoon heeft verschillende fabrieken.
Het handelsverkeer is niet onbelangrijk,
in tegenstelling met. de veeteelt, die wei
nig om het lijf heeft. Dit staat in ver
band met den godsdienst, die den Bur
meezen het vleescheten verbiedt. De
bodem levert verschillende mineralen,
dit ook nog al het een en ander opleve
ren.
In Burma wordt ook thee verbouwd,
maar deze plant wordt voor een goed
deel als groente gegeten. De rest van
den oogst wordt ingezouten ïot het
bereiden van een voor de Burmeezen
geliefden drank.
Burma heeft een aantal niet onbc-
langrijke havens, waarvan Rangoon ze
ker wel de voornaamste is.
SLAPEN.
Langslapers, in het Duitsch ..Sieben-
schlafcr" noemt men menschen, die van
het slapen nauwelijks genoeg kunnen
krijgen. Deze Duitsche term is geba
seerd op een legende. Zeven dienaren
van Keizer Decius .later een heilige,
moeten zich gedurende de Christenver
volging in het jaar 251 in een hol bij
Ephesus hebben verborgen en ingemet
seld. Zij vielen in een diepen slaap,
waaruit zij eerst 200 jaren later ont
waakten. Zij vertelden het wonder aan
Keizer Thëodosius II en stierven ver
volgens. Langslapers worden in het al
gemeen beschouwd als nerveuze men
schen, die een overmatige behoefte
aan slaap hebben en telkens opnieuw
naar slaap verlangen, zonder dat ver
moeidheid aanwezig is. Dit zijn dik
wijls menschen, die met het leven niet
tevreden zijn en door middel van den
slaap vluchten in het land der droomen.
Beperking tot den juisten duur van
den slaap geneest menigeen van zijn
zenuwachtigheid. Op een hersenstoring
berusten verschijnselen van slaapzucht,
gelijk zij na bepaalde soorten griep op
treden. Reeds in 1712 werd de influenza
epidemie als slaapziekte beschouwd, een
bewijs hoezeer de toenmalige ziektever
schijnselen met de tegenwoordige over
eenstemmen. Ook in gewone omstan
digheden zijn slaapaanvallen niet zeld
zaam. Zij doen zich voor bij hepaaldt;
gelegenheden zoo bij het plaats nemen
den tramwagen, bij kalm zitten enz.
Kort geleden werd aan de universi
teit van Chicago een proef genomen
met een waakrecord. Twee artsen al
daar waakten ieder 115 uur, dus bijna
ijf dagen on vijf nachten, waarbij tel
kens de een den ander waarnam. As
sistenten zorgden er voor, dat zij niet
tegen hun wil insliepen. Reeds van den
weeden slapeloozen nacht af kostte
het wakker blijven geweldige inspan
ning en den vijfden dag werd het eer.
ontzettende marteling. Zonder de
medewerking van de assistenten, die Apolitieke misdaad betreft.
'doktoren wakker hielden zou de proef
neming in het geheel niet uitvoerbaar
zijn geweest. Een slaap van tien uren
was daarna evenwel voldoende om de
mannen met wie de proef werd geno
men weer firsch en tot werken in staat
te maken. Schade had het experiment
blijkbaar niet teweeggebracht. Proefne
mingen aan de psychologische afdecling
van de George Washington universiteit
hielden zich eveneens bezig met ver
korting van den slaaptijd. Vier manne
lijke en vier vrouwelijke studenten
waakten onafgebroken 60 uren. Alle
acht voelden zij zich na de proefneming
zeer wel. In aansluiting daarmede
werd de meening uitgesproken, dat
slapen niet anders is dan ©en slechte
gewoonte. Onze voorouders hadden er
zich aan moeten wennen wijl het vol
slagen. gemis aan licht des nachts tot
slapen had genoodzaakt. Thans, in den
tijd van het elcctrische licht zou men
den slaap allengs weer uit de levens
gewoonten kunnen verwijderen. Deze
gedachtengang is natuurlijk dwaas;
voldoende slaap is veeleer een levens-
noodzakelijkheid en een middel tot ver
lenging van het leven. Gezonde men
schen zouden bij volkomen onthouding
van slaap weldra ten gronde gaan. Ver
hindering van slaap behoorde vroeger
tot de verschrikkelijkste folteringen.
Krankzinnigen kunnen, merkwaardig
genoeg, weken achtereen zonder slaap
Sehopenhauers meening, dat er meer
slaap noodig is. naarmate de hersenen
meer ontwikkeld cn actiever zijn, is
evenwel in dezen algemeenen vorm
evenmin juist. Er zijn talrijke kort- en
langslapers onder de intellectueel hoog
begaafde mannen. Alexander v. Hum
boldt, die op negentig-jarigen leeftijd
stierf, moet in het algemeen slechts
drie of vier uur hebben geslapen. Zeer
weinig sliepen ook Leibniz, de wijsgeer
Mendelssohn, Linnaeus en Frederik de
Groote, die eens gepoogd moet hebben,
het slapen geheel af te leeren. Ook
Mommsen was een kortslapcr. Tot de
langslapers behoorden Schopenhauer.
Montaigne, Cartesius en Kant. Een
krachtige regulator van den slaap is de-
wil. Plattelandsbewoners, die vroeg wil
len opstaan, hebben des ochtends meest
al weinig behoefte aan slaap, maar zon
der dat zij het goed weten, halen zij
den verzuimden slaap overdag of later
weer in.
VIER NIEUWE THEEMS-
BRUGGEN.
Uit Londen wordt gemeld dat de re
gceringscommissie voor het verkeer
over de Theems advies heeft uitge
bracht om vier nieuwe bruggen over de
Theems te bouwen, de Waterloobridge
te verbreeden en een tunnel te bouwen
van Dartford naar Purflect. De kosten
orden op 27 1/2 millioen pond ster
ling geraamd.
VERZENDING VAN FOTO'S PER RADIO.
EEN
GEHEIMZINNIGE
MOORD.
Op Je grens van Luxemburg en Frank-
hebberri dat het met de zorg voor hun 'rijk ligt het kleine dorp d'Otlange. Het
heeft twee en een half duizend inwo-
neds, waaronder vele Itai ancn. die c.'
i; de mijnen werken. Zooals ook elders
a 'rrnnkjijk en in Ltig zijn de Italia
nen bijzonder lastig. Vechtpartijen zijn
er aan de orde van den dag. Ze geven
de politic soms handen vol werk en
meer dan eens hebben zulke vecht
partijen een noodlottigen afloop. Niet
zelden gebeurt het in dit dorpje, da
de vechtersbazen zich tegen de politic
keeren en ze ontzien zich zejfs njet, af
en toe een aanslag op een politie
beambte te plegen. De vechtpartijen
ontstaan meestal door het een of an
dere politieke geschil. Een deel der in
het dorp wonende Italianen zijn fascis
ten, anderen communisten. Deze week
,s er weer eens een vechtpartij geweest
die noodlottige gevolgen, had. Twee
nolitie-agentcn werden des nachts om
één uur door een man aangehouden
die op geheimzinnige wijze vertelde,
dat er iets vreesclijks gebeurd was. Hij
had een man zien looDen, die uit ver
schillende wonden bloedde. De gewonde
sleepte zich volgens hem, in de richting
van de grens voort. De po_litie vond
dit zeer vreemd, temeer omdat de ge
wonde, als hij misschien zijn aanval
lers had willen ontvluchten, veel ge
makkelijker naar het politiebureau had
kunnen gaan. Maar niettegenstaande ze
misschien de mcdcdcelingen van den
man maar half vertrouwden, gingen
ze in de richting van de grens,, waar
de gewonde zioh volgens de gegeven
aanwijzingen moest bevinden. Toen za
gen ze in het donker plotseling twee
erdachte individuen, die meteen wer
den aangehouden. Op hen werden ver
schillende wapens gevonden en daarbij
was een dolkmes, dat ora zijn bijzondc-
vorm dadelijk de aandacht trok.
De arrestanten ontkenden dat ze kwaad
in den zin hadden en ook hadden ze
olgens hun zeggen niets misdaan. Ze
werden echter naar het politiebureau
gebracht omdat de agenten dachten,
dat de mannen wel eens meer konden
weten van den gewonde, die de agenten
zochten.
Het onderzoek naar den gewonde
was inmiddels voortgezet en vlak bij
de grens werd hij. badende in zijn
bloed, gevonden. Het bleek de Italiaan-
sche caféhouder van het plaatsje te zijn
en bij het onderzoek in het zieken
huis kwam aan het licht, dat de verwon
dingen vermoedelijk met een dolkmes
ijn toegebracht. De mart was, toen hij
gevonden werd buiten kennis en ge-
reesd wordt, dat hij zal sterven zon
der tot bewustzijn te zijn gekomen.
Zijn toestand dwordt door de genees-
hecrcn van het ziekenhuis hopeloos
geacht. De twee arrestanten ontkennen
hardnekkig, iets met dezen moord-aan-
slag te maken te hebben, Toch meent
de Dolitic dat er voldoende aanwijzin
gen voor hun schuld zijn, om hen voor-
oo.Dig in hechtenis te houden. He:
ichcimzinnige van dit geval is. dat de
herbergier, hoewel doodelijk gewond
rachtte te vluchten naar de grens. Hi:
had toch veel dichterbij een schuil
plaats kunnen vinden. Ook is het nog
i'n raadsel, wat de aanleiding tot de/c
agedic kan zijn. De politie acht he'
niet onwaarschijnlijk, dat het hier een
Hierboven de afbeelding van een
nieuw toestel om foto's draadloos te
verzenden. Het is een uitvinding van
hoofdingenieur Hernod Peterson, hoofd
ambtenaar van den Noorschen telegraaf
dienst. Reeds geruimen tijd werden
foto's draadloos overgebracht en reeds
een paar malen hebben we in deze ru
briek zulke draadloos overgebrachte
afbeeldingen geplaatst. Maar ze waren
alle verre van volmaakt en dikwijls
was er heel wat verbeeldingskracht
voor noodig om de verschillende per
sonen te herkennen.
Het nieuwe toestel beteekent een
hcclc verbetering op dit gebied. Ook
de heer Peterson heelt de overbren
ging nog niet volmaakt weten te ma
ken, maar in elk geval zijn de beelte
nissen van verschillende personen, die
hij verzonden heeft, bijzonder duidelijk.
Het is den heer Peterson gelukt, in
den zeer korten tijd van drie seconden
een behoorlijke foto van den koning
Noorwegen naar de vele ontvang
stations te zenden.
Tenslotte geven wc hier nog een
proeve van de uitvinding van hoofdin
genieur Peterson. Wie de hier afgebeel
de persoon is weten we niet. Maar het
portret bewijst wel, dat door de uit
vinding de radio-fotografie heel wat
aan belangrijkheid gewonnen heeft. Het
verschil met de andere draadlooze fo»
to's is wel groot.
HERINNERINGEN VAN EEN
POLITIEMAN.
Er zijn maar weinig menschen. zoo
ezen we in een Engclsch blad, die
kunnen beseffen wat een afwisselend cn
interessant leven politiemannen heb
ben.
Dit als inleiding van een artikel, waar
in het, blad memoires publiceert van
een politieautoriteit, die eenige inte
ressante staaltjes uit zijn loopbaan als
politic-ambtenaar vertelt. Een van de
meest belangwekkende misdadigers,
waar de Engelsche politieautoriteiten
mee te maken hebben gehad is wei
Charles Peace geweest. Deze beruchte
bandiet werd in het jaar 1873 ter dood
jebracht, maar de verhalen over zijn
misdaden zijn bewaard gebleven. Peace
zat nog al eens dikwijls in de gevan
genis voor verschillende zaken. En waai
het verblijf in een cel verre van aange.
naam is, vond Peace het zeer verve
lend, als hij weer ee-ns was opgesloten
Maar hij trok er zich toch niet zooveel
an aan als de meeste andere gevan
genen. Al vrij spoedig wist hij zich te j
schikken en soms was hij bepaald vroo-
lijk. Dat vond van oorzaak in het
feit, dat Peace zichzelf wonderwel wist
te vermaken cn zich met verschillende
dingen dén tijd kortte, Zijn meest ge
liefde bezigheid was het iipiteeren van
erschillcnde personen. De misdadiger
verstond meesterlijk de kunst om zijn
gelaatsuitdrukking te veranderen en
wel zoo, dat zijn gelaat geheel onher
kenbaar was. Het kon gebeuren, dat
hij zijn hoofd uit het raampje ya-n
zijn cel stak om den cipier te roepen.
Als deze dan kwam aanloopen, staarde
hem uit het raam een gelaat aan. dat
allerminst geleek op dat van den ge
vangene, die de cipier in de cel ver
wachtte tQ zullen zien. Als inbreker was
de man in zijn soort een kunstenaar.
Hef was een hcele toer om hem te pak-
ken te krijgen. De schrijver der memoi
res zegt, dat dit zijn oorzaak vond in
de omstandigheid, dat Peace altijd
alles alle&n deed. Ook zou hij nooit
iemand in vertrouwen nemen. Ten
slotte maakte Peace het te erg cn be
schuldigd van inbraak en moord vond
hij op het schavot den dood.
DE VROUW BIJ DE POLITIE.
The Women's Leader meldt: Het Int.
politiccongres, dat de vorige maand in
Berlijn bijeen kwam, nam een motie
aan, waarin het Congres aan alle regee»
ringen en politieorganisaties het vraag
stuk van de vrouwelijke politie ter
overweging aanbeveelt, omdat het de
medewerking van de vrouwen bij de
•erschillende afdeelingen van de poli-
ie van zeer groot belang acht voor het
welzijn van het volk. Het onderwerp
was tevoren ingeleid door Doktor
Ministerrat Bark en zij legde er den
nadruk op dat het Comité van den "Vol
kenbond in zake den handel in vrou
wen en kinderen had gewezen op de
beteekenis van vrouwelijke politie voor
de bestrijding van dit kwaad en zij
wees ook op de resoluties met meerder
heid van stemmen aangenomen op het
Congres voor Vrouwenkiesrecht te
Parijs. De Women's Leader acht de
aangenomen resolutie een belangrijken
stap voorwaarts cn feliciteert hiermee
commandant Allen, die door de Duit
sche rcgecring was uitgenoodigd het
politiecongres bij te wonen cn toen zij
het congres toesprak aandrong op zorg
vuldige opleiding der vrouw voor de
politie.
EEN NIEUW VERVOERMIDDEL.
De wereld is eens weer verblijd met
:n nieuwe vinding cn laten wc er
dadelijk aan toevoegen, dat het een
Amerikaan is geweest, die de uitvin
ding heeft gedaan. Waterfietsen zijn
rocger jaren wel eens af en toe
gebruikt, maar het bleek steeds, dat
het, als men over het water wilde
gaan. toch maar veiliger was een bootje
te nemen. Toen kwamen zoo af en
toe waterauto's, die de aandacht vroe
gen. Ze werden dan met veel ophef
aangekondigd, er werden verschillende
proeven genomen, die dan meestal schit
terend slaagden, maar in de practijk
werdefi deze vindingen nooit gebracht.
Waar ook nl weer uit blijkt, dat ze
slotte toch.niet voldeden. Het is
daarom, dat wc eenigszins sceptisch
staau tegenover de nieuwe vinding, die
we hierboven aankondigden. Dat be
treft nl weer een auto, bestemd om
uitsluitend waterwegen te „berijden".
Uit de afbeelding blijkt voldoende hoe
de uitvinder zijn watcrauto heeft sa
mengesteld. Het is een gewone auto,
alleen is het onderstel anders. Het is
een allesbehalve sierlijk vervoermiddel,
maar als het overigens voldoet, zal daar
misschien ook nog wel iets aan te ver
anderen zijn. Het nut van een derge
lijke vinding is ons echter minder dui
delijk. Anders was dat met proefnemin
gen die ten doel hadden, vervoermid
delen en dan wel speciaal auto's te
krijgen, die zich zoowel op het land ais
te water zouden kunnen voortbewegen.
Maar uitsluitend voor watertochtjes
lijkt het toestel ons niet bijster doel
matig.
