Haarlem's Dagblad | 1926 | 14 december 1926 | pagina 9

HAARLEM'S DAGBLAD

OM ONS HEEN

FLITSEN

BINNENLAND

FEUILLETON

TE SLIM BEDACHT.

DINSDAG 14 DEC. 1926

DERDE BLAD

Mo. 3618

LANGS DE PROVINCIALE HOOFDSTEDEN
UTRECHT IL

IV

Vroeger had de hoofdstad van het
Sticht de reputatie, dat het er stil was.
Stil en stijf. (rJc ziet", zeiden dc critici,
„de menschen in Utrecht weinig op
straat, ze zitten achter de horretjes en
kijken benepen uit, vóór alles bezorgd
over hun deftigheid". Wie n u in Utrecht
komt, krijgt wel een anderen indruk, als»
of het er drukker geworden is. leven
diger en een beetje losser, als ik zoo
zeggen mag zonder daar wat kwaads
mee te bedoelen want een beetje
minder stijf mocht wel. Maar heelemaal
uit dc windselen kwam Utrecht toch nog
niet. Er is nog altijd, zei men mij (want
zelf kun je dat in een paar dagen niet
zien) een categorie van menschen, die

Êraag Utrecht stil cn rustig zou willen
iten blijven en vooral dei tig. Al wordt
die groep langzamerhand minder. Ze
sterft allengs uit of wordt onzichtbaar
achter de rijen van velen, die anders
willen en beseffen, dat men toch niet
zonder schade vermummiën kan.

Dc Nieuwe Rott. Crt. heeft al sinds
jaren nu en dan een reeks van brieven
uit Utrecht opgenomen. Ze had»
den niet eens een verzamel»
naam, iets van „Flitsen" of „Vonken"
of Portretten", ze begonnen zoo maar.
onder een simpel titeltje: „Men schrijft
ons", en eindigden zonder ondcrtcckc»
ning. Zelfs geen pseudoniem, niet eens
een letter. Maar ze zeiden aan de
Utrechtenaars geducht dc waarheid, bc»
suikerd met een ware genegenheid. Na»
derhand is gebleken (zulke dingen kun»
nen niet verborgen blijven) dat de schrij»
ver de bekende Secretarisgeneraal
▼an dc Jaarbeurs was, de heer W.
Graadt van Roggen, vroeger hoofdre»
dactcur van het Utrechtsch Dagblad.

Bijna zeven jaar geleden al somde hij
to een van die brieven op wat er al
goeds was in de stad die hij liefheeft,
welk „een menigte factoren om Utrecht
toi' snellen bloei en wasdom, tot harmo»
nieerende verscheidenheid te brengen:
goede waterwegen, spoorwegen naar alle
richtingen:, brecdc hoofdwegen naar hui»
ten, industrieterreinen aan water» en
spoorwegen tegelijk; voor ontwikkeling
van geestelijk leven scholen voor hoo»
gcr-, middelbaar, lager», vak» cn kunst»
onderwijs, musea, een eigen orkest, een
volksuniversiteit!, voor den handel ge»
echikte gebouwen om er kantoren in te
vestigen".

Maar o wee. daarna somt hij ook op
war er in wording of in voorbereiding
is cn wanneer wij nu, bijna zeven jaar
later, dat verlanglijstje bekijken is cr
van verwezenlijking nog niet zoo heel
veel te zien. Het nieuwe Jaarbeursgc»
bouw staal' er cn het nieuwe postkantoor
ook. maar klungelig bleef het spoorweg»
station, dat voor dit drukke knooppunt
moet dienst doen cn dc nieuwe schouw,
burg heeft het oudbakken gebouw op
het Vreeburg nog steeds niet vervangen,
de doorbraak in hei1 centrum laat op zich
wachten cn van wachten gesproken: nog
altijd sta je hier cn daar te koekeloeren
voor neergelaten slagboorncn. omdat dc
spoor zonderling door Utrecht heen»
kruist. Wie. die Utrecht per auto be
zocht, heeft niet met verwondering ge»
let op de slangvormige route naar Dc
Bildt tusschcn dc forten door, die op
Zondagen van mooi weer levensgevaar
lijk moet wezen. Ik ben cr op een stillen
namiddag doorgekomen, naast een voor»
zichtlgcn autobestuurder cn ic beefde
bijna nog. Het schijnt, wil ik maar zeg.
gen, dat die verbeteringen komen met
een tempo van honderd cn twintig minu»
ten in een halfuur of met rlc vaart van
een Utrechtsch wagentje, die. naar wij
van ouds wel weten, niet groot is. Zelfs
speel» cn sportterreinen zijn er nog niet'
of niet voldoende. De destijds ongc»
noemde schijver schudde in Januari 1920
al het hoofd niet over den ouden, maar
over den nieuwen Utrcchtschcn geest cn
vroeg zich af: „Zal Utrecht het vinden?
Het geluk, dat niet ver ligtl"

Maar men is bezig aan het vcrbrcc»
den van dc Katharijncbrug cn dat was
noodig. Noodig als brood. Dc entree
van de stad is toch al niet mooi: ccn
Stationsplein in het genre van dat te
Haarlem, een soort van smalle straat'
dus, vol tramlijnen, maar nog kriskras»
scr door elkaar dan bij ons cn dan
om den hoek ccn grootc schutting met
reclames. Men vertelt mij. dat op het
terrein daarachter ccn schouwburg zou
worden gebouwd, maar dat plan is niet
doorgegaan: dit monument van onsicr»
lijkheid is daarop toen verrezen cn dc
gemeente kan cr niets aan doen. omdat
het particulier terrein is. Ben je levend
hier aangekomen, dan brengt één mo»
ment van on a tten tic jc bij de Katharij»
nebrug nóg tot sneuvelen cn eerst wan»
neer jc de brug over cn op het Vree»
burg aangeland bent, kun je veilig adc»

men. Het zal dezen keer nog niet be
toeven te zijn. Het sneuvelen, i.cdoel
k. Maar de verbreeding van de brug
(ze krijgt straks de dubbele brecdt'e) zal
een grootc verbetering zijn en aan de
naaticgelen voor het verkeer ligt het
ook niet, want dat wordt in het jaar»
verslag van de Kamer van Koophandel
geprezen. Hier zwaait de hoofd coma
missaris van politie den scepter, onze
vorige commissaris van politie Schuite»
maker. Zoodra die Katharijnebrug cn
het pleintje er voor. de Sraakkelaars»
brug verbeterd zullen zijn, wordt ook
de ligging van de tramrails veranderd.

Ja, op het stuk van het verkeer blijft
ook hier, evenals bij ons te Haarlem,
nog veel te wenschcn over. Het' is al
een belangrijk feit, dat vele stoepen
waaraan dc eigenaars als ik liet zoo zeg»
gen mag, zich krampachtig vastklampten
(kennen wij die dwaasheid in Haarlem
ook niet?) zijn verdwenen, opgeruimd
cn door bohooiipke trottoirs vervangen.

Niemand van het levende geslacht
kan het helpen, dat hier cn daar, o.a.
bij de Oude Gracht, de straten in zon»
derlinge bochten loopen, omdat men in
vroegere eeuwen bij het bobwen van
huizen dc particuliere eigendommen
van menigeen moest ontzien. Het is dc
vraag, of het wel heelemaal billijk is,
van dc vroegere bestuurders te zeggen:
„dat ze geen vooruitzienden blik heb»
ben gehad". Is dat nu dan beter ge»
worden? En zullen dc kleinkinderen
van de tegenwoordige Utrecht»
sche (en I laarlemsche) Raadsleden niet
moeten hooren, dat ook hun grootva»
ders de toekomst niet begrepen heb»
ben? Ach, wjj beseffen maar al te
vaak niet eens, wat er over zes maan»
Jen noodig zal wezen hoe zouden
we dan ccn halfhondcrd jaar vooruit»
zien! Om van heele eeuwen nog niet
eens te spreken.

Utrecht heeft een universiteit. Maar
waar zijn de studenten? Zitten ze
braaf op college of vossen ze op hun
door'geen fecstgedruisch van stilte bc»
roofde kamers? Zc moeten zoo half
December toch wc! present wezen,
maar ik heb cr geen enkel groepje ge»
zien,* met losse bewegingen en vroo»
lijkc gesprekken, die mij deden den»
ken dat daar studenten voorbijkwa»
men. In particulier gesprek daarnaar
vragende, deed men de uitdrukking
„ingetogen" aan de hand. De Utrecht»
sche student is ingetogen. Hij zwerft
niet bij dag cn avond naar een grooterc
stad, zooals dc Leidschc studiosus naar
Den Haag; hij studeert tc Utrecht
cn cr is dan ook geen universiteit in
het hcclc land, waar dc student zooveel
m dc families verkeert. Dit dwingt van
zelf tot ingetogenheid en wie cr zoncu
op studie heeft, vindt reden tot prij.
zen. Hij zal het ook niet afkeuren, dat
zijn zoons deel nemen in comités voor
allerlei maatschappelijk verkeer en
daardoor meeleven met de burgerij. Am
ders dan de Leidschc student, die zich
meer afscheidt' in zijn eigen samen»
leventje.

Druk is het dan ook *s avonds in dc
Utrcchtschc straten althans van fuiven»
Je studiosi niet. Dc bioscopen zuigen
met hun titels cn namen evenals elders
een vrij talrijk publick naar binnen cn
ik meende niet beter tc kunnen doen.
dan een concert bij tc wonen van hel
Utrcchtschc orkest, welks dirigent Evert
Cornelia ook bij ons in Haarlem als
leider van dc zangvcrccniging van
Toonkunst hoogclijk wordt gewaar»
deerd.

Gemakkelijk is dc weg in Utrecht
niet. Dc agent van politie, die mij den
weg wees met een beslist: „rechtuit en
dan dc Jcrdc brug over", kon het zeker
wel niet helpen, dat ik na een brug tc
zijn overgegaan, cr geen meer in het
vizier kon krijgen cn tenslotte liep tc
stappen in ccn stille straat, die weinig
aan Tivoli of aan toonkunst deed den»
ken. Menschen die ccn stad kennen,
weten niet altijd dat wat hun rechtuit
toeschijnt, soms wel bochtig kan zijn,
Maar zelfs in een stad, die bijna twee»
maal zoo groot als Haarlem is. raakt
een verdoolde weer op het goede paJ
en toen ik Tivoli binnenkwam, stond
Evert Cornclis zelf in dc gang en had
dc vriendelijkheid om tc zeggen: „nu
u er is, ga ik dadelijk beginnen", een
grapje, dat mij heen hielp over een
pas aan het loket ontvangen schok.
Van de Utrcchtschc gastvrijheid past
het mij, veel goeds tc zeggen, daar ik
cr door velen vriendelijk ontvangen
jCn, maar uit naam van het vreemde»
Iingenverkcer mag ik toch wel vragen

of het wel gastvrij is. van een ultwoner
een entreeprijs van 3.45 te vragen.

Het orkest is een zeer mooi geheel,
gelijk wij wel weter» De klank brengt
ons, als we het soms nog niet wisten,
het duidelijk bewijs wat er aan het
Haarlcmschc schort: tekort van het
aantal musici in het strijkkwartet. Stefi
Geyer uit Zurich, was de soliste. Haar
programma van oude componisten had
natuurlijk den dirigent genoodzaakt,
voor zijn aandeel Mendelssohn voor den
dag te halen zoo werd het een avond
van vriendelijk kunstgenot, zooicts als
verdroogde bloemen, die wel geen felle
geur meer hebben, maar je zacht wee»
moedig aandoen. Weinig koper, meest
zachte melodie van vedelen voor de»
zen enkelen keer had ik het OTkcst wel
liever in wat moderner muziek ge»
hoord. Maar Stefi had den toon van
't programma aangegeven en Cornells
had de vrije keus niet meer: zoo kan
een soliste, die voor en na de pauze
optreedt, den dirigent zelf dirigecren.

De straat stond vol trams, toen wij
naar buiten kwamen. Ook deze keus
was moeilijk, ik nam er een op goed
geluk af waar CENTRAALSTATION
op stond, omdat daar mijn hotel lag.
Wel zei de conducteur zooiets van
.omrijden maar hij beloofde mij naar
't station te brengen cn zoo hield ik
voorzichtig mijn plaatsje. Hoe kreeg hij
gelijk, de brave. Langzamerhand ver»
dwenen al mijn medereizigers en ik
bleef, er kwamen weer nieuwe bij, die
ook weer gingen en ik bleef nog altoos.
Juist toen ik bedacht, dat ik wat den
tijd betreft te Amsterdam had kunnen
zijn, rolden wij het Stationsplein op,
namelijk dat van Utrecht. De rit had
precies drie kwartier geduurd. Voor
één simpel dubbeltje. Zóó civiel bedient
jc alleen een gemeentelijke tram.

Ofschoon ik van de nabijheid van
het station verstoring van mijn nacht»
rust gevreesd had, heb ik geen locomo»
ticf gehoord. Gedragen ook die zioh in»
getogen, evenals de studenten en de
oude families?

J. C. P.

EEN POKKENGEVAL.
WEER TE MAASTRICHT.

Tc Maastricht heeft zich in een huur»
kazerne in een volkrijke buurt, bij den
heer Van Z. ccn geval van pokken
voorgedaan. Er wonen daar een negen
gezinnen, alles tc zamen een 50 perso»
nen, zoodat het gevaar voor besmetting
zeer groot is. Daarom werden door den
G G. D. in overleg met Dr. Lcyth, die
het geval behandelt, onmiddellijk maat»
regelen genomen ter isoleering van de
betrokken bewoners.

Alle bewoners van de huurkazerne
werden gedwongen zich tc laten incn»
ten. hetgeen voor sommigen, zooals
meer het geval is bij weinig ontwikkel»
de personen, zeer veel overredings»
kracht noodzakelijk maakte. De politie
moest verschcidcncn hunner in de stad
of elders bij familieleden ophalen om
dc bewerking te ondergaan De patient
is naar pokkenbarak in Calvariënberg
overgebracht, terwijl verdere maatre»
gelen worden overwogen.

BEDRIJFSAUTOHOUDERS.

Te VGravcnhage is onder groote be»
langstelling aan dc Laan Copes van
Cattenburch geopend het nieuwe ge»
bouw van den Bond van Bedrijfsauto»
houders. De heer A. J. ten Hope uit
Rotterdam, voorzitter van den Bond,
hield bij die gelegenheid een rede, waar»
in fiii cr op wees. dat de bond sinds
het ontstaan sterjc vooruit is gegaan.
Het ledental heeft reeds de drieduizend
overschreden-

GESCHIL TUSSCHEN. TWEE
BURGEMEESTERS.

Tusschcn den burgemeester van Delf»
zijl. den heer J, Buiskool, die tevens
rijksinspecteur van dc werkverschaffing
is, cn den burgemeester van Leek, den
heer R. L. Dijkhuis, is een geschil gcre»
zen over dc vraag of het gemeentobe»
stuur zich in zake dc werkverschaffing
heeft tc onderwerpen aan het gezag van
den rijksinspecteur. De burgemeester
van Leek is bovendien gegriefd over dc
wijze, waarop de inspecteur tegen hem
is opgetreden. De heer Buiskool heeft
zich tot' den minister van Binnenland»
sche Zaken cn Landbouw gewend, die
den heer Dijkhuis in overweging gege»
ven zou hebben zich tc onderwerpen
Dc burgemeester van Leek heeft in dc
laatst gehouden vergadering van den
raad medegedeeld, dat hij voornemens is
ccn aanklacht in tc dienen tegen den
rijksinspecteur wegens bcleediging. De
raad heeft hem echter verzocht dit'
vooralsnog niet tc doen cn een commis»
sie benoemd, welke een onderhoud zal
aanvragen met autoriteiten, ten einde
tc trachten het geschil tot een goede op»
lossing te brengen.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 770

DE ONTVANGST VAN NET CADEAU

Je kijkt uit het1 raam om I seint zenuwachtig aajn je
te zien wie er gebeld I vrouw, die je niet be»
heeft I grijpt

vraagt haar om Mien»»
tje naar boven tc stu»
ren de poppenwagen
voor haar verjaardag
wordt bezorgd

je gaat naar de door,

het aan je vrouw over»
latende om een excuus
te bedenken, waardoor
Mientje naar boven gaat

opent de deur als Mien»
tje achter je verschijnt I
vragend waarom ze naar I
boven moet en wie er I
aan de deur is

tracht Mientje naar
rede te doen luisteren I
en tevens den man, die I
ongeduldig wordt, bui» I
ten de deur te houden

als Mientje eindelijk
weg lijkt en het pak
binnen is. verschijnt ze
opnieuw boven aan de
trap

en je slaakt een zucht
van- verlichting als het
cadeau eindelijk veilig
in den kelder staat

(Nadruk verboden.)

VALSCHE BANK-
BILJETTEN.

EEN AANHOUDING.

Naar gemeld wordt heeft de Rotter»
damschc politie zekeren L. W. H. aan»
gehouden, die te Roosendaal cn Maas»
tricht gesignaleerd was als verdacht
van het vervaardigen cn uitgeven van
valsch Engelsch bankpapier. H. is
iemand, die zijn sporen od dit gebied
reeds heeft „verdiend". In 1915 heeft hij
n.l. wegens een dergelijk misdrijf al
gevangenisstraf ondergaan. Hij volgt bij
zijn vervalsching een eigenaardig pro»
cédc. De biljetten worden door hem
geteekend met Oost»Indische inkt, en
wel op een zoodanige wijze, dat zij
van echte bankbiljetten od het eerste
gezicht niet te onderscheiden zijn.

HET RO-ODE KR'UIS.

Het hoofdbestuur van het Nederland»
sche Roode Kruis nam in zijn op 10
Dec. l.L gehouden bestuursvergadering
de reeds eerder voorgestelde overeen»
komst aap betreffende samenwerking
van het Nederlandsche en het Belgi»
sche Roode Kruis.

Beide Roode Kruis»vereenigingen ver»
binden zich hierdoor om. zoodra een
ramp beide landen gelijktijdig treft,
elkaar onmiddellijk in kennis te stellen
met de maatregelen welke door haar
ter bestrijding daarvan genomen wor»
den. Door deze overeenkomst zal men
bij plaatsen in de grensstreken meer
eenvormigheid in de hulpverleening
verkrijgen.

HET DANSEN TE 's»GRAVENHAGE

In den Haagschen Raad werd de mo»
tie»Duymaer van Twist, dansverbod op
Zon» en feestdagen aangenomen met
2120 stemmen rechts tegen links.
De heer Van Langen (S. D. A. P.)
kwam juist binnen, toen er gestemd
was. De motie»Guyt, afkeuring van
dansen op Kerstnacht in „Hotel des In»
des" werd aangenomen met 22—20
stemmen. Van de S. D. A. P. stemde
alleen de heer Muylwijk voor.

De Tel. verneemt nader omtrent dc
resultaten van de aangenomen moties
in zake het dansverbod, dat burgemees»
ter Patijn, van plan is thans een voor»
stel tot wijziging van de strafverorde»
ning bij de desbetreffende commissie
te doen, waarna de raad dan beter in
de gelegenheid zal worden gesteld nog
eens uitspraak te doen.

Deze uitspraak zal dan niet twijfel»
achtig zijn, daar twee sociaabdemocra»
ten, alsmede Mr Marchant en Lou de
Visser, die thans bij dc stemming ont»
braken tot de tegenstanders van een
dansverbod gerekend kunnen worden
waardoor dc verhouding bij een twee»
de uitspraak 2421 tegen het dansver»
bod wordt. Daarmede nu dan de thans
gedane uitspraak te niet gedaan wor»
den.

EEN VASTE ZETEL.

Te Borne heeft de heer ELhorst ont»
slag genomen als raadslid. Hij is 83 jaar
oud en heeft zeker gemeend, dat een
ander nu zijn plaats maar eens in moest
nemen. Hii heeft de gemeente vol»
doende diensten bewezen. Trouwens,
ais iemand gedurende 53 jaar raadslid
is, heeft hij er ook alle gelegenheid
voor. En de heer E. was een goed raads»
I'd. De laatste zes jaren was hij wet»
houder.

INBRAAK IN EEN STATION.

Te Heino is in het station ingebro»
ken. Eenig geld wordt vermist.

FABRIEKSARBEIDERS.

Te Wormerveer had een vergade»
ring plaats van hoofd» en afdeeliagsbe»
sturen van de Ned. Ver. van Fabrieks»
arbeiders, den Ned. Cen.tr. Bond van
Chr. Arbeiders in de Bedrijven van Voe»
dings* en Genotmiddelen, den Ned.
Bond van Chr. Fabrieks» en Tramsport»
rbeiders, den Ned. Fed. Bend van Ar»
be'ders werkzaam in Fabriekmatige er.
aanverwante bedrijven, de Ned. Fed.
van Syndicalistische Werkers in de
Voedings» en Genotmiddelen», Che»
mische en Fabriekmatige Bedrijven en
dern Ned. Roomsch»Katholieken Fabrieks
arbciders(sters) Bond „Sint Willebror»
dus".

Op deze vergadering werd de volgen»
de motie aangenomen:

De gecombineerde hoofd» en afdee»
lingsbesturen (van bovengenoemde or»
ganisaties),
in buitengewone vergadering byeen,
spreekt haar afkeuring uit over het
optreden van de Algemeene Werk»
gevers Vereeniging inzake de afwer»
king der verschillende grieven en wen»
schen, door de organisaties aanhangig
gemaakt, omdat dit niet bevorderlijk
kan worden geacht voor een duurzamen
bedrijfsvrede;

constateert dat deze houding .van de
Algemeene Werkgevers Vereeniging
zeer nauw verband houdt met de men.
tatliteit en onvoldoende organisatie van
de Zaansche arbeiders in het algemeen
en van de fabrieksarbeiders in het bij»
zonder;

wetende, dat onder een belangrijk
deel van de fabrieksarbeiders een
verlangen leeft naar loonsverhooging,
uitbreiding vacantiedagen en verbete»
ring van andere sociale bepalingen;

roept alle arbeiders, werkzaam in
fabrieken en werkplaatsen op, lid te
worden van hun vakvereeniging, opdat
de Algemeene Werkgevers vereeniging
leert meer rekening te houden dan tot
dusverre met al datgene, dat onder de
arbeiders leeft;

spoort alle arbeiders aan door het
voeren van een intensieve propaganda
de gelederen der vakvereenigingen te
versterken, waardoor het alleen moge»
lijk zal kunnen zijn het voor oogen ge»
stelde doel te bereiken.

EEN VECHTPARTIJ.

DOOR EEN REVOLVER
GEWOND.

Op het Zuiderdiep te Groningen
raakten twee personen handgemejn.

Twee surveilleerende maréchaussees
trachten de vechtenden te scheiden. Zij
stuitten op verzet. Toen ook 't publiek
'zich met het geval bemoeide, kwamen
de politiemannen in het nauw, zoodat
zij «ebruik moesten maken van hun wa»
pens. Daarbij werd een der vechtersba»
zen, J. S., door een revolverschot aan
den pols getroffen. Een der marechaus»
sees werd vermoedelijk door een schot
uit zijn eigen revolver, even geraakt
aan de hand. S. wilde niets van medi»
sche hulp weten en liep verder. Weldra
zakte hij tengevolge van bloedverlies
ineen. De politiedokter heeft hem ver»
volgens verbonden. Zijn toestand is niet
ernstig.

DE BUIT.

VAN DEN POLITIE-INBREKER

Zooals we ree'd-s meldden werd te
Dordrecht een majoor van de politie op
een inbraak betrapt. Er is thans een
huiszoeking in des majoors woning ge»
houden, die zeer goede resultaten heeft
opgeleverd en waaruit blijkt, dat alles
van zijn gading was. Een buitengewoon
groote voorraad huishoudelijke artike»
len wkerd in beslag genomen. Flesschen
wijn, en sigaren waren blijkbaar zijn
zwak, want wijnflesschen en sigaren*
kistjes werden jn groote hoeveelheid ge»
vonden. Boeken werden door den
majoor ook niet versmaad. Er waren
zelfs exemplaren bij van werken.... die
nog niet eens uitgegeven waren. Maar
de majoor was zeer goed bekend in
een der Dordtsche boekbinderijen, daar
hij er wel driemaal heeft ingebroken.
Daar zijn de boeken dan ook vandaan
gekomen.

KONINKLIJKE GIFT.

De Koningin heeft twee wagons vrucht»
boomen uit de boomkweeketijen van
het Loo cn de Koninklijke houtveste»
rij doen toekomen aan de kweekers in
het land van Maas en Waal, die voor
geen of slechts geringen geldelijken
steun van het watersnoodcomité in aan»
merking konden komen.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.

IN HONDERDEN GEZINNEN overal In

den lande vindt men

op ontbijt- en koffietafel. Waar men het
kent, wil men het niet meer missen. 03

Naar het EngelscL

21)

Maar 't sluiptja, sluipt noemt

men 't... 't sluipt achter me een spook,
dat ik niet kan zien en niet kan pak»
ken, maar hooren met mijn oor. En
•dan is 't donker cn m de gang komt u
cn vraagt me wat cr is? Ik zeg alles,
cn u lacht, maar met als men anders

lacht't is meer als 'n gil, cn dan

zegt u, 't is niets., ik heb 't mc maar

mgcbceldmen hoort niets. En dan

met handen zoo (hij vouwt smeekend
z'n handen) vraagt u dat ik niemand
zal vertellen, wat ik heb gehoord. En
ik beloof dat ik wil niets zeggen...."

„En hebt u ook niet gedaan?" valt
Mrs. Precdy hem angstig *in dc rede.

Richard Manx legt z'n hand op z'n
hart.

„Op mijn eer, neen! Ik niets heb ge»

zegdik mc ingebeeld, niets werke»

lijk gehoord. Ik wil wachten tot mor»
gen. 't Wordt morgen, en weer mor
gen, en nog eenmaal, en nog meerma»
len en ik hoor niets. Maar dezen nacht
weerl Ik lig in bed cn rood.... U hebt

niets tc vreczen.... ik steek 't huis
niet in brand!.... 't Was misschien
niet erg. U hebt toch, hoe heet 't ook?
in de brandkas betaald?"

Mrs. Precdy antwoordde met 't toe»
stemmend hoofdknikje.

„Hoort u eensdaar komt de re»

gen en wind.... grootc hemel. Wat 'n
bliksemstraal".

Een oogenblik zijn ze allebei als ver»
blind, dan komt cr weer een hevige
donderslag. Onwillekeurig komt Richard
Manx dichterbij Mrs. Precdy, cn ook zij
zoekt, als 't ware bescherming bij hem.
Als dc elementen zich als in vijand»
schap tegen ons kecren, komt 't van»
zelf voor dat we inzien hoe wij ge»
mecaschap en deelneming bij anderen
zoeken.

't Onweer scheen een zonderlingen
invloed op Bccky uit tc oefenen. Ter»
wijl Mrs. Preedy haar in diepen slaap
gedompeld meende, knielde 't meisje nu
vlak voor de deur drukte haar hoofd
tegen een kier daarvan en luisterde uit
alle macht naar 't gesprek tusschen
haar meesteres en den jongen huur»
der. Mrs. Precdy zou heel verwonderd
zijn geweest, als ze haar dienstmeisje
in die houding gezien had.

Donder en bliksem volgden elkaar
bijna onafgebroken op, gedurende 'n
poos, daarna trok 't onweer af, terwijl
't dc stad aan den regen overliet, die
als 'n zondvloed 't grootste gedeelte
er van overgoot,

VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Waarin Becky begint te schrijven aan
een vriend die buiten woont.

Nadat Becky, den volgenden avond
van haar juffrouw, eenigszins weer»
strevend, vergunning had gekregen om
tot 10 uur uit tc mogen gaan, schreef
ze den volgenden brief, dien ze direct
verzond:

„Beste Fred,

Ik zal jc over alles wat ik ondervond,
sedert ik jc niet meer zag, uitvoerig
berichten. Eerder te schrijven was me
niet mogelijk, daar ik pas vanochtend,
toen ik je brief ontving, wist waar»
heen ik hem kon adrcssccrcn. Wat was
ik gelukkig toen dc postbode mij dc»
zen overhandigde. Hij keek mc wan»
trouwend aan, alsof hij me verdacht,
dat ik een valschen naam had aange»
nomen. Verwondert je dat? Dat zou
je nog meer gedaan hebben, als je mij
gezien hadt, toen ik vroeg of er een
brief voor me was. Geduld maar,
beste Fred! ik zal je dit meteen uit»
leggen.

Geduld! dat zeg ik tegen jou,
alsof je niet 't grootste geduld hadt ge»
toond. Wie zou, als jij, met zooveel
volharding en zooveel moed, hebben
verdragen wat jij hebt ondergaan? Geen
mcnsch ter wereld neen, geen en»
kei! Ter wille van mij, als ook in je
je eigen belang, heb je inplaats van

je te onttrekken aan je vervolgers
alles over je heen laten gaan, in 't ver»
trouwen dat de dag der bevrijding ook
op deze manier voor je komen
moest. En hij is gekomen, cn jij bent
vrij! O, mijn geliefde, dag en nacht bid
ik, dat alles gelukkig af moge loopen!

Volgens dezen aanhef schijnt 't een
lange, lange brief te zullen worden;
maar ik kan er niets aan doen, ik moet
op mijn manier mogen babbelen en
daartoe heb ik meer dan drie uren tijd,

Je zult, voor alles, wel willen hoo»
ren, hoe ik geleefd heb nadat we af»
scheid hadden genomen. Raden zou je
't nooit ik zal 't je dus ineens maar
vet tellen.

In de woning, die jc voor me ge»
huu'd had, vielen mc de dagen ont»
zettend lang, en de nachten schenen
nie' tc willen eindigen. Wat me ont»
brak, was 't een of andere werk, een
taak.

Nadat ik dit begrepen had, kwam 't
ineens in mijn slapelooze nachten tot
me, als een openbaring; ik noemde me»
zelf een zelfzuchtig, traag schepsel, dat
ik daar al niet lang op gekomen was.
Dat klinkt misschien duister maar
je zult 't dadelijk begrijpen.

Den volgenden ochtend ging ik di»
reet aan 't werk. Waaraan? Je zult
verwonderd teljn

Om te beginnen, ging ik naar een
winkeltje in een straatje van Chelsea,
waarin gedragen kleeren verkocht wor»

den, ik kocht twee volkomen uitzetten;
japonnen, onderrokken, alles wat er bij
behoort, laarzen, een mantel, een hoed
en wat voor 'n hoed! en tenslotte
nog een pruik, Dit alles was heel goed»
koop; ik begrijp niet hoe de koopvrouw
ze me voor dien prijs kon afstaan. Het
arme schepsel, dat ze aan haar ver»
kocht, moet wel dichtbij den honger»
dood geweest zijn, om ze zoo goedkoop
weg te doen.

Met dit alles ging ik huiswaarts, trok
't een en ander er van aan. kapte me
met de pruik, kleurde m'n gezicht wat
donkerder, en zag er nu heelemaal uit
zooals 't bij mijn rol die van 'n gc»
wone dienstbode paste.

Nu zal je natuurlijk gaarne willen
weten, op welk tooneel ik deze rol
dach te spelen. Ik zal 't je vertellen,
maar wordt niet boos: Great Porter
Square:

„Van alle plaatsen ter wereld" hoor
ik jc al zeggen „is dat degene waar
je me 't liefst zoo ver mogelijk van
verwijderd zoudt willen zien. Je vrien»
din is echter van een andere mcening.

Mijn gcdachtengang was zoo: Terwijl
mijn geliefde dag en nacht werkt aan 't
doorgronden van een geheim, dat hem
van heel nabij raakt; terwijl hij allerlei
soort vervolgingen, gevangenschap en
onwaardige behandeling verdraagt; ter»
wijl hij honderdc mijlen aflegt, om de
duisternis op te heffen, die zijn ziel en
de mijne, zijn toekomst en de mijne,

zijn eer en de mijne bedreigt, ben ik
hier heelemaal werkloos, in^ de buurt
van 't tooneel, waar de misdaad werd
bedreven, en doe niet de geringste po»
ging, om den man, voor wien ik gaarne
zou willen sterven, maar nog liever zou
willen leven, te hulp te komen. Waar»
om zou ik me niet onder een vermom»
ming die me in staat stelt tc zien wat
er gebeurt, en te hooren wat er gespro»
ken wordt, in Great Porter Square
nestelen? 't Zou toch kunnen zijn, dat
ik in 't gebabbel der buren, in de kleine
gebeurtenissen des daags, in de duizend
kleinigheden waarop gewoonlijk nie»
mand let, 't een of ander steunpunt
vond, dat den geliefden man zou kun»
nen helpen, waarmede ik maar al te
gaarne in gelukkige vereeniging zou wil»
len leven.

Er ligt niets minder netjes in datgene
wat ik besloot te doen. en ook werke»
lijk heb gedaan. Voor alles moet ik er
je opmerkzaam op maken, dat ik meer
moed en volharding bezit, dan jij meent
Ook ik zelf weet pas, sedert ik mijn
plan werkelijk heb uitgevoerd, hoe moe»
dig, sterk cn voorzichtig ik kan zijn, en
voortdurend is 't alsof een vogeltje me
toefluistert dat ik 't een of ander zal
ontdekken, dat voor jop van groote
beteekenis zal zijn. Of denk je moge»
lijk dat ik me door geesten bang zou
laten maken? Ik ben niet bang voor
spoken,

(Wordt vervolgd.)