Springende
Atnden.
kloven,
schrale 5
lippen
Kloosterbalsem
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 24 DEC. 1926
STADSNIEUWS
HET AFSCHEID VAN DEN HEER
J. H. W HABERMEHL.
Een treffende plechtigheid.
De scheidende onderwijzer te midden van *yn familie, leden van het Rijk»
Schooltoezicht, hoofd ea personeel der Rylu Leerschool, directeur en
oud-directeur der Rijlu Kweekschool.
..Vriend*!ijke leeraar
Rust kom: u wenken:
Dankbaar bedeaken
Velen uw zorg.
Achter u liggen
Jaren van geven.
Rijk was irw leven.
And'ren tot hulp
Zoo zongen dc leerlingen der Rijks»
Leerschool den heer J. H. W. Haber»
noch! toe, die. na 44 jaar en 8 maanden
al» onderwijzer aan cEe sohop! werk»
zaam :e zijn geweest. met ingang var. I
Januari a.s. ontslag uit deze betrekking
beef: gevraagd.
Het was er vol Donderdagmiddag -i
ce mooie gymnastiekzaal van do Rijks»
kweek» en de Rijkslcerschno!, d:c aar»
cig versierd was cn svaar het strijkje
gevormd door leerlingen dor Rijks»
kweekschool gereed zat. om den heer
Habermehi en zijn familie bij hun bin»
renkonrst met vroolijkc tonen weBcom
te heetcn.
Daar waren dc loden van bet Rijks
schooltoezicht: de hoofdinspecteur van
he: Lager Onderwijs, dc heer K.
Brants, de Inspecteur van het Lager
Ouderwijs alhier, de heer G. H. Wcus»
tink de hecten P. H van der Lev. oud»
directeur en J. G. Nijk. directeur der
Rijks Kweekschool; nvrj. J. Berdeois
van Bertekom. secretaresse der Com.
missie van Toezicht op het Lager On--
derwijs. dc schooiarts, mevr. Op 't Evn»
te—S:clp cn verder de leerlingen der
Rijkslcerschool. het personeel dier
school cn van cc Rijks kweekschool, tal
van ouders en oud»leerIin^cn.
Te ongeveer half drie kwam er
spanning onder dc aanwezigen: de
komst van den heer Habermchl
werd aangekondigd en terwijl het
strijdeic begon te spelen cn allen zich
van hun zitplaats verhieven, begaven
dc scheidende onderwijzer cn zijn fa»
md'clcdcn zrch naar dc voor hen ge*
rood staande stoelen.
Tijc.i allen gezeten waren nam dc
heer H. de Vries, hoofd der Rijks Leer
school, he: woord.
„Partir c'est mcurir un peu". zcidc
spr.. cn er is dan ook weemoed in
onze harten nu wij hier zijn samenge»
komen om afscheid van u te nemen en
tevens u als verdienstelijk man te hu!»
d'-gen Gedurende 44 jaar cn 8 maarydcp
zijt gij. bijna zonder onderbreking door
verzuim aan deze schooi werkzaam ge»
wccst cn wij hebben behoefte gevoeld
deze periode van uw leven op piech»
tigc wijze af te sluiten. Onverzwakt tot
op dezen dag hebt gij van uw kennis
aan uw leerlingen medegedeeld en gc»
voe-!:-- van «oedhe'd cn schoonhei.* h:i
hen aangekweekt.
Uw leven van toewijding z»i hun
steeds ten voorbeeld ZUP-"
Spr. deelde verder mede. dat dc heer
A- G. Boes, oud»schoolopziener ook
gaarne het woord had gevoerd om te
herinneren aan lang vervlogen, zorgc»
loozc dagen vèn zonnige jeugd, maar
rot zijn spijt door ongesteldheid verb in*
derd was. di.t afscheid bij te wonen.
Tweede spreker was dc heer Brants,
die ongeveer zcidc:
Uw voornaamste taak is thans af*
gei.loper, cn voor iemand die krachtig
beef: geleefd als u, moet dit een gevoel
van weemoed geven. Maar cr is ook
reden tot dankbaarheid. Gij hebt gc»
staan op cgn ccnvoudigcn, niet op een
onbelangrijker, post want als onderwij»
rcr aan dc leerschool hebt gc niet al*
leen vele leerlingen gevormd maar ook
vloed gehad op de vorming van tal
van ondcrwiizerse die geprofiteerd heb»
ben van uw toewijding en uw beste
ideële goederen. Verhe ugend is hot. dat
gij met uw vrouw cn familie dit mooie
moment moogt beleven. Ik breng u
dank namens dc Regeering, voor alles
wat ge in het belang van het onderwijs
hebt gedaan. Leef nog vele jare'n gc»
lufckig met uw familie in de stad. d e
u lief js. God zegene uw levensavond!"
Dc heer P. H. van der Ley richtte
daarna het woord tot den heer Haber*
mehl. d en hij. als directeur der Rijks»
kweekschool gedurende meer dan der»
lig jaar had gekend als een man vod»
toewijding en ijver cn «iet een hart
vol liefde voor dc kinderen. Spr. ge»
waagde van den hoogst aangenamen
roon. die altijd in de klasse van den
heer Habermchl hccrschte cn van dc
groote voldoening die deze altijd in
zijn betrekking heeft 'gesmaakt.
Geroerd drukte spr; den heer Ha
bermchl de hand. hem ook in dc toe»
komst nog veel geluk tocwcnschend.
„Ik heb u slechts dc laatste vijf jaar
gekend", zoo sprak daarna do heer
Nijk, „cn men zegt wel eens dat dc
'natste jaren waarin iemand een betrek»
kinu uitoefent, terwijl zijn levensavond
nadert, niet de beste zijn. Maar dat
geldt niet voor u. Gij zijt nog in het
voile bezit van uw geestelijke en Iicha»
mc'.ijkc krachten. Ik heb steeds bij u
bewonderd de rustige leiding van uw
Mas. uw degelijk onderwijs, de gema"
kelijke manter waarop u met. de kinde*
ren omging, uw vaderlijke verboudin
tot uw leerlingen en den- kostelijker
humor die van u uitgor.'L Op de kwee
kelingen oefende u wriwillcr.de critici
cn door uw gebeden o-\cden en op
gewektheid gaat gii bun een navol»
"vnswaardit vnorheeld En nu zijn zi;
overal vcrsnre-.d. in Nederland en Tndic.
die onderwijzers aan wier vorming gij
ook gewerkt hebt en zoo is uw invloed
buitengewoon groot geweest. Voor d«.
wijze waarop gij dien invioed heb:
geoefend verdient gij in de eerste
plaats dank.
Dikwijls hebt cij aan dc Leerschool
onzen omvergetdijken Sevcnhuysen, uw
zwager, als hoofd vervangen cn ook
dan marcheerden de zaken vjug en vlot.
De collega's aan de Kweekschool
beschouwen u als een der hunnen cn
ook namens hen spreek ik hier dc
beste wenschen uit vqot uw toekomst.
Wij wensohen u. die ook zoo gaarne
uw tijd geeft aan leniging van het leed
van anderen, een prettigen, rustigen.
maar vooral bezigen levensavond"
Namens het personeel der Kweek*
school cn zichzelf bood spr. daarna den
heer Ilabcrmehl een vulpenhouder cn
ccnigc boeken over maatschappelijk
werk aan.
Mej. Berdenis van Bcrlekom. wees op
den buitengewoon goeden naam dien
de Haarlemsche Leerschool heeft en
huldigde den heer Habermchl namens
de Commissie van Tocazicht. hem dan*
kende voor alles wat hij voor het on»
derwijs te Haarlem heeft gedaan.
Namens de oud»leeriingen en dc
ouders voerde de heer D. J. Kluit het
woord.
Toen plannen werden gevormd om
den heer Habermehi bij zijn afsehcid
te huldigen erv een oproeping tot ver»
schilitndc personen werd gericht, werd
zoo zcidc spr., spontaan, door allen
aan die oproeping gehoor gegeven.
Spr. gewaagde van de groote gc»
hechtheid der leerlingen aan de onder»
wijzers de_r Leerschool cn zeidc dat dc
heer Hahcrmehl zijn tijd aan die school
wel heeft besteed. Spr. dankte den heer
Habermchl namens de ouders voor Je
aangename wijze waarop hij altijd met
de kinderen omging en bood hem a's
stoffelijk blijk van dankbaarheid ccn
armstoel en een clcctrisohc schemer»
lamp aan.
Meer in het bijzonder namens de
oud»lcerhngen sprak de heer E. J. van
den Anker een kort woord van dank.
Dc heer H. Rootlieb wendde zich
daarna :©t den heer Habermchl a.s af»
gevaardigdc van dc verceniging ..Wc'.»
Jadighcid naar Vermogen". Op h.umo»
ristischc wijze uitte spr. zijn voldoening
over het feit. dat de heer Habermchl
nu veel tijd kreeg om zich. nog meer
dan hij nu reeds op de hem eigen, cm*
stige, degelijke en vriendelijke wijze
doct5 Jc bewegen op hot terrein der ar»
menzorg.
Nadat dc heer De Vries had mede»
gedeeld dat Dr. S. Elzinga. directeur
der H. B. S. A, gaarne als ouder den
heer Habermchl had willen toespreken
maar daarin door fam.licomstandighc*
den was verhinderd en hom had ver
zocht zijn beste wenschen aan
setytidenden onderwijzer over te
"cn sprak d* hc-*- D. R'm, namens lit
personeel der Leerschool.
Spr. prees den heer Habermehi als
den vriend en den collega, die vaak
zijn medeonderwijzers wijzen raad gaf
en. bogTypend wat echte kameraad»
schap heteckent. altijd in lief en leed
van zijn collega's deelde.
Namens het personeel der Leerschool
vereerde spr. den vertrekkenden col»
'lega een gouden bril in etui.
Hierna zongen de leerlingen
onder leiding van den heer
Been, den heer Habermchl cenigt
dcdcrcn "toe. waarna nog Jc heer Lu»
ncivburg namens dé oudero leerlingen
dor Kweekschool van groote waardcc*
ring getuigende woorden sprak.
Sor. vestigde cr de aandacht op hoe
de heer Habermchl doorkneed was in
,'c praotijk van hot onderwijs cn zoo
den kwceikelingen zeer veel kon lee*
ren. Hij deed dit met groote opgewekt»
heid; de leerlingen hielden van hem.
..Zoo hebt gij", zeide spr.. „door goede
onderwijzers te vormen, bijgedragen tot
het geluk van talloos velen, want cr is
"een grootcr geluk dan ccn goed on»
derwijzer tc zijn. Jongens: ccn hicr>.
hiep hoera voor meneer Habermchl!
Natuurlijk vond deze roep algemee»
rve instemming.
Nadat een familielid. de heer
Alb. Sevcnhuysen, den heer Ha»
bermchl het beste voor de toe»
komst had gcwenscht en mevrouw Ver»
schoor een door haar dochtertje, leer»
ngc van iIcq heer Habermehi, vervaar»
dh?d handwerk had aangaboden, ver»
eerde dc heer De Vries den beminden
onderwijzer, die zoo zcide spr., o.m. in
zijn zeer waardecrende toesoraak. den
kinderen had geleerd te werken cn
aan te pakken cn steods een sphee; van
vriendelijke welwillendheid om zich
had weten tc schoppen, namens ouders
van tegenwoordige en vroege.rc leer»
lingen co n&mcns vele oudMeerlingen
een aibum met ioto's cn herinneringen
aan de oude cn dc nieuwe Lccrschoo!
cn tal van handteakeningen.
Geroerd dankte tenslotte de heer Ha
bcrmehl allen voor de geschenken en
dc vriendelijke woorden. „Ik heb",
zoo zcidc spr-. „hcci erg tegen dozen
dag opgezien maar gij hebt dezen droe*
ven dag voor mij tot een heerlijker.
Mijden dag gemaajet. dien ik nooit zal
vergeten".
Den kinderen bond spr. op het hart.
«ocd hun best te blijven doen om nutti
•c leden der maatschappij tc worden.
Hiermede was de eenvoudige, doch
treffende plechtigheid geëindigd.
HET INCIDENT BIJ HET BURGERLIJK
ARMBESTUUR.
Behandeling voor de rechtbank.
DE NACHTMERRIE VAN HET BURGERLIJK ARMBESTUUR.
Reeds Donderdamiddag dat is
nu eens een vlugge rechtspraak, wat ook
wei eens mag worden aangestipt
bij dc algcmccnc klacht over veelal
tragen gang bij de rechtspraak d.cnde
a! dc zaak van het incident bij het
Burgerlijk Armbestuur, waarover onze
lezers uitvoerige bijzonderheden in onze
vorige nummers hebben kunnen vin»
den voor dc Haarlemsche rechtbank.
Als verdachte stond terecht J. E. van
L. van beroep meubelmaker, wien dc
korte cn eenvoud.g gestelde digvaaiding
tenlaste legde dat hij op 22 December
opzettelijk cn zonder daartoe gerechtigd
tc zijn ccn glasruit hccfl stukgeslagen
toebchoorcndc aan dc gemeente Haar-
Mededcelingen van den
heer Bouman.
Als eerste getuige werd gehoord dc
armenopzichter. de heer H. J. Bouman
Ik was in een der lokalen van het
Proveniershuis, zoo deelde get. mede.
en sprak daar met den heer Visser het
iid van het Burgerlijk Armbestuur Een
klerk deelde mij mede dat Van L. die
er niet zijn mocht, binnen gekomen was.
Vac L mocht daar niet komen, daar hij
herhaaldelijk last had veroorzaakt. Ik
zcide den klerk dat van L. wel even
mocht b'nncnkomen.
Vooraf moet ik nog wat anders zeg»
gen. De vrouw van Van L. had hem
verlaten. Een van de kleine kinderen
was bij van L. gebleven, dc andere
waren bij de vrouw. Dinsdagochtend
had ik dc vrouw bij mij gehad. Zc
deelde mij mede dat zij haar man had
verlaten omdat deze thu:s a'.lcs kort
en klein Had geslagen. Zc kwam nu om
steun vragen. Die vrouw is lang niet van
de gemakkelijkste Ik heb met haar ge»
praat en haar f 2 gegeven. Maak daar
nu maar een lekker potje voor je man
thuis van klaar, zcidc ik tot toar. Spec!
het zoo met je man thuis klaar en tracht
met hem den vrede tc herstellen.. De
vrouw had daar echter geen zin in. Zij
ging weg en ik had den indruk dat zc
het wel niet doen zou.
Toen kwam dc man met mij praten.
Hij vroeg mij of ik voornemens was
zijn gezin nog meer uit elkaar tc ruk*
ken. Ik antwoordde geenszins. Wij
zien niets liever dan da: dc mcnschen
met elkander en voor elkander tn vrede
leven. Ik zal daartoe gaarne medewer»
ken. Zie dat je vrouw weder hij jc komt
dar. kun je den steun weder krij»
gen.
Dien ochtend had ik aan den klerk
in het gebouw in dc Sopbiastraat waar
dc steun wordt uitgekeerd, gezegd dat
hij aan Van L. nog geen steun mocht
uitkccreo. omdat ik daar eerst nog met
ccn lid van het Burgerlijk Armbestuur
over moest praten. Het ging ovor de
DE GROOTEN DER HISTORIE.
L
Het U onze bedoeling om in deze rubriek een serie over
zichten te geven telken* in een artikel van den levensloop
van mannen en vrouwen die in de wereldhistorie als groote
figuren erkend zijn.
NAPOLEON BONAPARTE (1769—1821)
Keizer der Fransehen van 1804—1815
volkomen bcheerscht door een man.
klein cn onaanzienlijk van uiterlijk.
:naar geweldig van geestkracht en on»
vcrmocibaar ook .n lichamelijke energie.
Dc wereldhistorie fceeft hem erkend
.iis ccn groot genie. Hij heeft in korten
tijd ccn geweldig Keizerrijk gesticht en
het in even weinige jaren weer zien
ineenstorten. Hij heeft ettelijke oorlo*
gen gevoerd, taiiooze bloedige veldsla»
gen gestreden. Hem dreef een schieT
onlcachbarc eerzucht, maar naast zijn
groote gebreken had hij ook groote
deugden, en zijn stormachtige loopbaan
was van grooten en blijvenden invloed
op de wereldhistorie. Want hij bouwde
veel op. hij schiep veel dat nieuw cn
goed was in Europa, en tot op den
huldigen dag draagt dc wetgeving der
naties van het vasteland het kenmerk
van zijn invloed. In stormtempo trek
hij door Europa, en vernielde verschrik»
kclijk veel. De mcnschhcid van die da>
gen. de mcnschhcid buiten Frankrijk,
vreesde hem als een tyran, een despoot
die slechts door toomeloozc ambitie
bcheerscht werd. Maar vele waren zijn
werken des vredes, c-n zijn wonderba
lijk organiscercnd genie ru:mde in één
slag duffe, verouderde toestanden op.
die anders nog tientallen van jaren
voortgewoekerd zouden hebben, en ver»
ving ze door nieuwe instellingen.
Natuurlijk dacht Napoleon dat alle»
niet zelf in onderdeden uit. Hij gaf
de groote lijnen aan en hij inspireerde
zijn omgeving, zijn vrienden cn getrou»
wen. op wie hij een geweldigen, mag<
nct!«chcn invloed uitoefende.
Het schijnt haast onmogelijk om den
levensloop van xu'ik een man in éer
kort artikel te willen schetsen. Het zn"
overladen worden met feiten. In dit
opzicht geeft het zooicts als een sym*
boKsche voorstelling van Napoleon's
korte leven overvol van Daden. Als
KEIZER NAPOLEON L
Ook in onze democratische tijden
roept de herinnering aan dezen won»
derhaar.ijken man rog de schitterend*
s:e visioenen op. Visioenen van macht
cn glorie, van weelde cn praal, van een
pompeus hof en een schitterend leger,
aangevoerd door maarschalken en gc*
ncraais in weidsche uniformen, der.
vijand tegemoet s ormend aan 't hoofd
van hun troepen, zelf den sabel
zwaaiend terwijl pluimen ea vederbossen
wapperden boven de wiide kleurenmen»
geü-g der chargeerende cavalerie....
Het was een wonder schouwspel dat
!-.t Keizerrijk, geooren uit dc bloedige
lransche revolutie, bood. En het werd
men de geschiedschrijvers over hem
leest dringt telkens weer die groote
verbazing n3ar voren: hoe het toch
mogelijk was dat éen man dat ailcs
kon doen in zulk een korten tijd. Na»
polcon leefde kort maar hevig, intens.
Hij gunde zich geen rust. En toen hij
er tenslotte toe gedwongen werd kwam
binnen weinige jaren in ballingschap
het einde.
Napoleon Bonaparte werd op 15
Augustus 1769 te Ajaccio op het eiland
Corsica geboren als tweede zoon van
Carlo Bonaparte en Letitia Ramolino.
die ccn groot gezin hadden cn weinig
geld. De Bonapartcs behoorden tot ccn
oude Cor3:c«ansche familie cn bezaten
zelfs adelsbrieven, maar alleen aan de
goedgunstigheid van den Franschen
gouverneur van het eiland, graaf de
MarboeuF. w?.s het te danken dat de
tienjarige Napoleon in 1779 naar dc
militaire school te Brienne. in Frankrijk
kon gezonden worden. In 1786 slaagde
hij aan de krijgsschool te Parijs als
sous»licutenant. nadat een jaar tevoren
zijn vader gestorven was. hetgeen dc
geldzorgen van de familie Bonaparte
deed toenemen. In 1788 werd hij luitc»
nant. By zijn studies was hij geen uit»
blinker.
Een vroolijke jeugd had hij nie*
Geldzorgen bchee-schten den toestand
voortdurend, en zij waren voor Napm
leon des te nijpender omdat hii ook
zorgde voor z'n jongeren broer Louis,
den latcren koning van Holland, die
evenals hij een militaire carrière was
gaan volgen. Napoleon was zijn vader.
Iijkc mentor en beschermer.
Toen hij goed er. wel luitenant was
dee^ dc revolutie zich in volle kracht
gevoelen. Het leger werd ontbonden:
Napoleon ging terug naar zijn gehoor»
feplaats Ajaccio tn sloot zich aan by
den Corsicaanschcn vrijheidsheld Pao;
-naar het duurde niet lang. In 17°2
woonde hij te Parijs dc omverwerping
van het koningschap h'.i cn koos daar
na de zijde van F-ankrijk. Hij was cn
hlccf verder Franschman. Her volgende
jaar deed hij zelfs een mislukte po*
ging om den citadel van Ajaccio te
veroveren en ontsnapte ternauwernood
- ui de woede van dc Corsicanen, d
|-::n als verrader brandmerkten.
Het begin van zijn glorie kwam nog
in 't zelfde jaar, toen hij, belust op
nieuwe avonturen, zich aansloot bij
Salicetti. commissaris der Nationale
Conventie, die hem tot bataljonschef
benoemde cn belastte met de leiding
van dc artillerie bij het lyelcg van Tou»
!on. Napoleon wachtte zijn kans af.
deed op het juiste moment een aanval
op het fort Mulgrave cn slaagde. Dc
Engclsche vloot trok zich van dc kust
terug cn Toulon gaf zich over. De Na»
tionalc Conventie benoemde den 25=
jarigen Napoleon tot brigadegeneraal,
maar enkele maanden later, na den val
an 't Schrikbewind werd hij wegens
verraad aangeklaagd omdat hij met Ro*
bespierre's broeder bevriend was ge*
wccst. Generaal Bonaparte werd ge van»
gen gezet, later weer losgelaten cn ter
slotte geschrapt van de lijst van offi*
eieren, waama hij ?eruimen tijd armoc*
de leed te Parijs. Hij wist zich daar
evenwel vrienden te maken, van wie
de invloedrijkste Barras, lid van het
Directoire, was. Op diens aanbeveling
werd hij plotseling beroemd tot com*
mandant van het Parijsche garnizoen
de „ups and downs" waren zeer snel
in die dagen een sloeg ccn aanval
van opstandelingen op dc Tuilerieën af.
Dc Nationale Conventie huldigde hem
als redder des vaderlands cn vooral
van de hooge vergadering zelve. en
nromoveerde hem tot onpcrbcvclheb»
bcr van het leger in Italië.
In dienzclfdgn tijd trad Napoleon in
het huwelijk met Joséphine de Beau*
harnais. weduwe van een generari en
vriendin van Barras ccn invloedrijke
vrouw van ietwat twijfelachtige princi*
nes. d'c in den iongen. vcclhclovcndcn
generaal een kans zag om haar eigen
ambities te bevredigen. Een huwelijk
uit liefde was het geenszins.
Een maand later, in April 1896. bc*
gon Napoleon'5 schitterende Italiaan*
schc veldtocht. Hij dreef alles voor zich
u t cn toonde ziah toen reeds den gc»
-ialcn strateeg en tacticus die binnen
weinige jaren dc ganschc wereld ver*
stomd zou deen s'aan. Hij veroverde
«ehccl Lombard!1» hield een glorierij
ken intocht in Milaan, behaalde daarna
-veer groofe ove»winningen In de be
kende veldslagen hi' Arcole en P'vo"'
cn sloot tenslotte fen vrede van Cam*
po Formio, die gi hec' in Frankrijk'?
oordcel was
Dc Egyptische veldtocht volgde. Dat
het Directoire daarin gretig toestemde
verdccling var. den steun tusschen ver*
daehtc cn zijn vrouw.
Toen ik nu Van L had gezegd dat
als zijn vrouw weder bij hem terug was.
hij weder dc volle ondersteuning zou
krijgen sprong Van L. als ccn bezetene
op, Ik had den indruk dat het hem
cr om tc doen was mij kwaad tc
doen. Ik ontliep hem daarom en ging
in een andere kamer, waarvan ik dc
deur sloot. Opccens hoorde ik toen eer.
slag. Het bleek dat dc ruit van dc- deur
was stukgeslagen. Den Indruk bad ik dat
dc woede van Van L. grootcr was ge*
worden omdat hij mij niet kon bereiken
cn dat hij daarom dc ruit heeft stuk*
geslagen.
Wat verdachte zeide.
Verdachte die zich voor de recht*
bank heel kalm hield, zeide op de vraag
van den president wat hij hierop te
zeggen had. dat hem dc steun was Lr.»
gehouden cr. dat de helft aan zijn vrouw
cn dc andere helft aan hem zou worden
gegeven. Ik meen echter dat. daar ik de
vader ben aan %aij dat geld toekomt
en dat men mij uit het vaderschap wil*
de ontzetten. zoo antwoordde ver*
dachtc.
President tot verdachte: „Dat was
een gedachte die verkeerd was". In
ieder geval gaf dat u nog niet het
recht zoo op te treden als u deed.
Verdachte: „Het kan zijn dat ik een
fout heb gemaakt. Ik was op dat oogen.
blik mij zelf niet meer. Ik nam een
stoel en sloeg om mij heen".
President: „Sloeg u dc ruit in om te
trachten bij den heer Bouman te ko<
men?"
Verdachte: „Best mogelijk".
President „Had u de bedoeling om een
ruit stuk te slaan?"
Verdachte: „Ik had geen bedoeling.
In mijn woede heb ik maar om mij heer,
geslagen".
Een controleur bij het Burgerlijk Arm.
bestuur, die daarna als getuige werd
gehoord, doelde mede dat verdachte
door het loket was gesprongen en dat
hij daarna nadat hij vergeefs had gc>
tracht de deur van de kamer waarin
dc heer Bouman was gegaan tc openen,
het ruit had stukgeslagen in zijn woede
Voorts deelde get. mede dc reeds in
ons blad vermelde bijzonderheden.
President: „Had u den indruk dat
verdachte het op den heer Bouman gc*
munt had?"
Getuige: „Neen. De drift had hem te
pakken".
Op de vraag van den president, zerd-c
verdachte dat hij van mcening was dat
mee hem het va.'erschap wilde on:ne.
men en dat hij daarom zoo in woeJc
«ft.ontstoken.
Dc heer Bouman die verzocht nog
enkele mcdcdceliagcn te mogen doen,
zeidc dat verdacht^ was de
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGE7
a 60 Cents per regel.
en dergelijke winterplagen
zijn pijnlijk en staan leelijk.
Verrassend vlug kunt U
die ongemakken genezen met
den verzachtenden Akker's
die niet bijt. de huid lenig
maakt en herhaling voor
komt. Onovertroffen bij
wonden, jicht, rheumatiek,
huiduitslag en aambeien.
Ovaal p. pot van 20 graa 60 cm.
v. gr. 1100 gr. I I.7S
Nachtmerrie van het
Burgerlijk Armbestuur.
Van hem ondervindt men veel last.
Verleden jaar is hij wel eens gaan
teckenep op bloote voeten. Get. had
den indruk echter dat dit maar was om
propaganda te maken. Ir. Zandvoort
liepen ce kampeerders op bloote voc»
ten; verdachte wilde het ook doen. Toen
het een dag later smerig weer was had
verdachte weder zijn schoenen nange»
trokken.
Als mensch heb ik wel cetis ge»
tracht wat voor verdachte te doen.
voegde get. daaraan toe. Verleden jaar
nog heb ik den chef van dienst van de
E.S.M., zij het dan dat deze slechts
schoorvoetend daartoe is overgegaan,
weten te bewegen verdachte voor een
paar maanden in dienst te doen nemen.
Maar do rr.an heeft lastige eigenschap*
pen. Ik heb wel eens betwijfeld of de
man een goed vakman was. Hij heeft
bijna nooit werk.
Zijn vrouw zeide mij center dat hij
een goed meubelmaker is. Ik weet dat
zyn vrouw een goede naaister Daar»
om zcide ik tegen de vrouw tracht het
met elkander tc vinden. Ga naar een
andere plaats en tracht daar dan werk
te krijgen. Hier zal het slecht gaan
voor den man om werk te vinden. Daar»
voor is hij hier te veel bekend.
Ten slotte verklaarde get. nog dat
men hem persoonlijk wel eens iets
kwalijk neemt, maar dat men daarbij
vergeet dat achter hem ?taat het Bur»
gerlijk Armbestuur dat de orders
geeft
Elsch drie maanden.
Het O.M., dat nu zijn requisitoir tam,
deed opmerken dat het optreden van
verdachte heel onbehoorlijk is geweest
en dat hij dan maar moet hebben wat
daarop staat Het vorderde tegen ver*
dachtc drie maanden gevangenisstraf.
President tot verdachte: „Heb jc nog
wat tc zeggen?"
Verdachte: „Ik wensch in hoogcr bc»
roep tc gaan".
President: „Zoover zijn wij nog niet.
Wacht eerst maar eens het vonnis af.
Dc rechtbank zal Donderdag 6 Januari
uitspraak doen".
GRIEP.
HONDERDEN GVALLEN TE
HAARLEMMERMEER.
Tc Haarlemmermeer doen zich eenl»
ge honderden griepgevallen voor. In
vele woningen zijn vrijwel al de leden
van het gezin er aan lijdende.
Dc ziekte draagt gelukkig een goed»
aardig karakter.
JOSéPHINE DE BEAUHARNAIS
was gemakkelijk verklaarbaar; het werd
beducht voor den steeds stijgenden in*
vloed van den jongen generaal, die
reeds ccn maent in den lande was.
Bonaparte ging en behaalde ccn serie
overwinningen, ma3r liet zich goed op
dc hoogte houden van den toestand in
Frankrijk, cn wachte zijn ipomcnt af.
Toen hij het gccomcn achtte kon hij
niet tcrugkccren. omdat dc Engclsche
vloot de Frsnschc bij Aboukir had ver*
slagen en dc Mi idcllandsche Zee bc»
hecrschtc. Hij h-:gon toen ccn veld»
tocht tegen dc Turken, maar in 1799
gaf hij het bevel over het Egyptische
leger ann Klébcr over, en slaagde erin
om met twee fregatten dc Middelland»
schc Zee over te steken, ontsnappend
aan dc waakzaamheid der Engclsche
vloot. Hij landde te Fréjus. trok naar
Parijs en voerde .n November van dat
jaar den vcrmaa.-dcn staatsgreep uit
die hem meester V3n Fran<rijk maakte.
Met achtduizend man trok hij naar St.
Cloud, nam dc Vergadering van Vijf»
honderd gevangen, hield tot haar ccn
ccnigszins verwande rede. cn decreteer*
de zijn wil. Hij ,:et zich tot Eersten
Consul uitroepen met het gezag van
een cona' tutionee! vorst, en benoemde
twee andere consuls, die evenwel to*
a.ii ann hem onderworpen waren fCcm*
baccrcs cn Lebrun). Een ministerie
werd uit zijn vertrouwelingen gevormd,
met den gcduchfcc Fouché als minister
van politic. Dc uiterste centralisatie
van het binncnlandsch bestuur werd
toegepast cn dc Eerste Consul vestig»
de zich in het oude koninklijke paleis,
dc Tuücriccn, met een vollcdigcn hof»
stoet. Daarna deed hij vredesvoorstel*
Icn aan Engeland cn Oostenrijk, die
afgeslagen werden, waarop hij in Mei
1800 met zijn leger over den Grooten
St. Bernard trok een nieuw krijgs»
kundig wonder 'n de wereldhistorie
en dc Oostenrijkers bij Marengo bc»
slissend versloeg.
Van dat oogenblik af ontwikkelden
dc gebeurtenissen zich met wonderlijke
snelheid. De zegevierende Bonaparte
keerde naar Frankrijk terug cn liet zich
bij plebisciet tot Eersten Consul voor
het leven benoemen. Er werden drie
milliocn stemmen vóór cn slechts en
kele du'zcndcn tcgtn hem uitgebracht.
Tn 18'M liet hij zich uitroepen tot Keizer
der Franschen; ccn nieuw plebisciet
gaf hem 3 1/2 mdl-ocn stemmen tegen
een d'kkc tweeduizend. Op 2 Dcccm*
her 18^4 had de kroning in dc kathc»
draal Notrc Dame plaats. Het was ccn
grootsch festijn van geweldigen luister
en praal. Paus Pius VII had zich laten
bewegen om er voor r.aar Pa-ijs tc ko*
men. Zelf plaatste Napoleon I zich den
keizersk-onn op het hoofd, cn kroonde
daarna Josénhinc tot keizerin. Fen mc«
nigte van duizenden, bestaande uit alle
hoogwaardighc:dsv""k1ccdcrs cn lagere
':gnitarisscn van Parus cn dc depnrte»
menten, vulde den majestucuzcn kathc*
draal. Dc ceremonie, die evenals dc
costuums cn uniformen door Napoleon
tot in détails zcif geregeld was. nam
uren in beslag. Hij nam plaats op zijn
o.-is opgcrichtcn troon met dc zekerheid
het zelfbewustzijn van ccn I.odcwijk
den Veertiende of Karei den Groote...
Dc keizerliike familie werd ge#cha»
oen. Haar leden droegen den titel van
Prinsen van Frankrijk, 's Keizers broc*
Iers krecen hooge weordi"h',don. Jo»
sr-b w»d ke"zvor«* ""V" •«-♦«■'•ip,
se'icr, Lo'ds opner*rü,'*'r<'»«r«'"l",1k. .Té»
"Ve zou later grool*?',niT"«'*l worden,
fch-lve dit hil riin famdieleden hooge
titJs gaf. hen later zrifs tot koningen
cn koninginnen verhief, moet van den
keizer steeds erkend worden dat hij
alles voor hen over had cn hun eeuwige
