BUITENLANDSCH OVERZICHT
DE BRITSCHE JAARREKENING.
GEMENGD NIEUWS.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 8 JAN. 1927
1926 een slecht jaar.
DE KANSEN OP VERBETERING IN '27.
(Van onzen correspondent.)
In het heden Het 't verleden.
In het nu wat komen zal.
Londen. 5 Januari '27.
Wij hebbun hier ecnigszins onvricn»
delijk uiaar niet onbegrijpelijk 1 S»2<>
met blijdschap achter ons gelaten. Wat
een jaar, wat een ellende hebben wij
gehad, hoeveel bitteren strijd in Je ui»
dustrie, hoeveel klasse haat en russen»
hant, het eerste in eigen land, het lant»
gtc in het verre Oosten.
Zullen we een betere toekomst et»
gemoet giïan, zullen in dit jaar de ge»
moederen tot rust komen en zal met
goeden wil naar betere verstandhouding
worden getracht?
Het eenige lichtpunt dat wij terugblik»
kend zien is de bevrediging der Uomi»
nions, en daardoor een kans op een»
dracht binnen het Britsche Kijk. ver»
kregen op de Imperiale Conferentie.
Maar hoe die zal worden verkregen waar
b.v. Zuid-Afrika en Britsch»Indie zoo
diametraal tegenover elkander staan
over de kwestie van bet toelaten van
Indiërs binnen de Unie, waar verder Ca»
nada zich hdt recht voorbehoudt aan de
Vereenigde Staten voorkcurtaricven te
bieden, ten nadeele van Groot Brittan
nic. en Australië en Nieuw.Zeeland be
vciliging eischen door de Britsche vloot
wat een dure vlootbasis in Singapore
moet kosten, waaraan Groot Urittnnnic
het leeuwenaandeel mag betalen en die
stellig kwaad bloed zal zetten in Ja
panzie, dat zal de toekomst moe
ten lccrcn. In het nu ligt wat komen
zal.het is een grootc verantwoording
die Groot-Brittannië zich nu op d<
schouders laadt, want wie kan in d<
toekomst zien?
In Engeland zelf is ook nog lang nic
alles pais en vree. Het is waar, dat de
mijnwerkers althans drie vierden var
het aantal, dat in staking ging: voor eer
half millioen is thans geen werk te vin
den weder arbeiden, en wel noodge
dwongen op de voorwaarden, die d<
eigenaars hen vóór de staking haddci
opgelegd, maar al hooren we thans geen
klachten meer uit de mijngebicden, dit
bcteckent geenszins, dat er geen bittc
heid is gebleven over de nederlaag. De
secretaris der mijnwerkersfedcratU
Cook is uit Moskou teruggekeerd ca
zoo mogelijk nog fanatieker gestemd,
dan v irhccn. Het is een opmerkelijk
teckcn dat de teleurgestelde mijnwerkers
zich oict tegen de leiders hebben ge
keerd, nadat zij maandenlang vruchtc
loos op verwezenlijking hunner stelligi
beloften van zegepraal door volharding
hadden gewacht. Stellen zij nog vcr<
trouwen in hen?
En van de noodzakelijke reorgani»
6atie der geheele mijnindustrie, die ver»
nieuwing behoeft, wil zij tegen het bui<
tcnland kunnen concurrecrcn, hooren
wij ook niet veel meer, al komen er nog
steeds boeken uit over bet steenkool»
probleem. Zouden dan weer de in loon
verminderde arbeiders alleen de indut'
trie sleependc moeten houden, terwijl de
eigenaars stilzitten en hun aandeel in
de reorganisatie op de lange baan
schuiven? Dat is niet de manier om
vrede te maken in de industrie: de toe
komst ligt in het heden, dus mag er nu
niet worden stilgezeten en afgewacht
Zal de industrie, nu er weer steen
kool vrijkomt voor de machines, zich
kunnen ontwikkelen en zal de lichte op»
ilikkering, die ondanks de staking smcu»
lende bleef, aanwakkeren tot den bla-
kenden welstand, waarnaar het land
snakt?
Wij lezen van Llovd George's plannen
voor de oplossing der landkwestie,
plannen die mogelijk niet ten volle ver»
wczenlijkt kunnen worden zonder pro
tectie, waar de vrijhandclaars niet aan
willen omdat het „duur brood" voor de
massa beteekent. Ook daarbij kunnen
wij niet ver in de toekomst blikken, voor
al niet nu de eenheid in de liberale par»
tij zoo ver te zoeken is dat een leiding
in economische kwesties van liberale
zijde nog in geen tien jaar minstens kan
worden tegcmoetgezicn.
En wc gaan 1927 in met een iceliik le
gaat van drukkende oorlogsschuidcn en
een financieel deficit van vele millioencn
dje ons met gerimpeld voorhoofd en ang»
Migen blik doen uitzien naar Churchill's
derde begroeting, die in April aan de
orde zal komen. Zal hij voor delging
van het deficit putten uit het Amortisa:
ticfonds, dat tot aflossing van de na
tionale schulden dient of zal hij in staat
zijn zulke bezuinigingen in te voeren, dat
dit niet noodig zijn zal? Moeten wij
vreezen voor een nieuwe verhooging
de inkomstenbelasting? Maar dat zou
het laatste pondje zijn op den rug van
de uitgeputte industrie (ik hoop dat
men mij dit leclijke beeld zal vergeven),
die waarlijk al voldoende zucht onder
Jen druk der rechtstrcekschc en om
rcchtstrcckscbc belastingen. Zij betaalt
tweemaal zooveel als Duitschland en
ongeveer achtmaal zooveel als Italië aan
de sociale regeling voor ouderdomspem
siocnen, ziekte» en wcrklooahcidsver»
zekering, afgescheiden van het aandeel
Jat zij indirect door inkomstenbelasting
betaalt van de staatsuitkeering voor
die regelingen Zij kan wnnrlijk niet
meer doen. Het is waarschijnlijk dat de
Kanselier van de schatkist zijn bcgroo-
ting sluitend zal trachten te maken door
nieuwe indirecte belastingen, bijvoor»
beeld een op aucties van schilderijen en
kunstvoorwerpen. Dit lijkt geen onrede
lijke belasting als men bedenkt dat wel
belasting wordt geheven op verkoop van
landhuizen en effecten.
Intusschen is-hier de politieke wereld
in opschudding gebracht door de proef»
ballor, die de Amerikaansche kranten»
koning Hearst heeft opgelaten over een
toenadering of „verstandhouding" tus»
schen de Engelsch.sprekendc volkeren.
Hij wil niet minder dan een soort van
defensief verbond tusschcn de Vereenig
de Staten, Groot Rrittannic en de zelf»
regcerende gebieden als Canada. Austra»
lie. Nieuw Zeeland en Zuid»Afrika maar
met uitsluiting van Britsch Indic, Egypte
en andere onderhoorige volkeren.
Dit is hcelemaal niet een dreiging te
gen de naties, die andere talen spreken,
maar ze moeten strikt worden buiten
gesloten van die „verstandhouding" om
dat ze met hun andere taal en ander ka
rakter de entente eer zouden verzwak
ken dan versterken. Hij wil een soort
Anglo»Amerikaansche macht, steunend
op de vloten en legers, die een tegen
wicht zou moeten vormen tegen de rest
der wereld!
In Amerika moge men zulk een terug
gang tot de „balance of power" die den
grootcn oorlog deed uitbarsten ge»
wenscht achten, in Engeland wil men
daar gelukkig niet aan.
Wel schijnt Hearst, die vroeger fa»
nntick anti«Engelsch was, thans iets te
voelen voor de kwijtschelding der oor»
logsschuldeo ter wille van de stabilisa-
tic van den wereldhandel. Laat hij daar
maar krachtig propaganda voor maken,
want dat zou een ujtkomst zijn voor het
berooide Europa. En de beste economen
zijn het er over eens, dat het voor de
Amerikaansche industrie ook een uit»
komst zou zijn. Wat het Amerikaansche
volk, dat dan toch de betaling van den
oorlog grootendecls zou overnemen
het Engclschc niet te na gesproken
eraan moet bijdragen, vertelt de heer
Hearst niet. Ook hierin zal de toekomst
ons moeten lccrcn wat er van al die
mooie woorden in daden zal worden
omgezet.
XYX.
vcrw-chting is dat iets voor herstel
van de eenheid zal worden gedaan
wanneer Sir Herbert Samuel, de vroc»
geic ho<.g>eonimissar.s voor Palestina en
later voorzitter van de kolencommissic
die gedurende de staking zoo op den
voorgrond trad, weer actie! aan de poli»
tick gaat dceincmcn.
De hoop is levendig in libcracl harten
dat zijn terugkeer tot de Liberale Partij
het einde zal zien van den broeder»
trijd, die het Liberalisme de laatste
drie jaren heeft verlamd, Eenigen zijn
an mccning dat de Partij er nimmer
meer bovenop zal komen. Indien zij zou
verdwijnen zou zij in cLk geval de po
litiek der Conservatieven en die van
Labour" drastisch veranderen.
Want de twee andere partijen zou
den de massa liberale kiezers niet kun»
ncn opnemen zonder bewust of onbc»
wust den invloed van deze recrutcn te
ondergaan. Intusschen vertelt men van
Lloyd George dat hij verre van over»
uigd is dat zijn politicken dood nabij
is.
De correspondent van de Manches»
ter Guardian seint uit Madrid aan zijn
blad een en ander omtrent
Verklaringen .van Primo
de Rivera
afgelegd in zijn jaarrede tegenover de-
leden van 't Spaansche kabinet. Hij zei»
de o.a. dat hoewel Spanje zich had te»
ggetrokken uit den Volkenbond, het
toch vriendschappelijke betrekkingen
onderhield met alle landen.
De minister van buitenlandsche za
ken Yanguas gaf uiting aan zijne vol
doening over Je Spaansch'Amerikaan-
sche overeenkomst betreffende de
luchtvaart Gedurc. e 1927 zal de mi
nister al zijn krachten wijden aan het
bevorderen van de Spaansch*Ameri»
kaansche betrekkingen.
Op vragen om inlichtingen ter zake
van het Tanger«probleem antwoordde
de minister dat de quaestie niet alleen
zijn departement aanging. „Spanje's
mccning is officieel te kennen gegeven
aan de direct bij de aangelegenheid be
trokken mogendheden" zeide Yan
guas „en het vraagstuk zal worden
onderzócht, zonder overhaasting en
roet alle toewijding. Ongetwijfeld zal
een definitieve oplossing worden ge-
onden".
In Februari a.s. zal een wisseling var
de eerste indrukken tusschen Spanje en
Frankrijk plaats hebben.
Sprekende over de Spaansch*Engcl>
sche besprekingen verklaarde de minis»
ter dat over het nieuwe verdrga met
Engeland te Londen zou worden on
derhandeld.
UH Washington wordt bericht dat het
Amerikaansche Hui* van Afgevaardig
den een
Amendement op de
Marinebegrooting
heeft aangenomen.
Krachtens dit amendement zal in
plaats van de verongelukte „Shenan
doah" een nieuw luchtschip worden ge»
bouwd. De kosten worden geschat op
4Ó00.000 dollar.
Het aannemen van dit amendement
werd vooral toegejuicht door de voor
standers van een grootc vloot, daar het
betreffende bedrag de raming over»
schrijdt, welke president Coolidge als
limiet voor de bewapening ter zee wil»
de stellen.
Het Huis verwierp echter andere
amendementen tot versterking van de
luchtstrijdkrachten.
SMOKKELEN ALS SPORT.
(Van onzen Londcnschen corres»
pondent).
Aan alle haven* met dagelyksche
diensten naar het vasteland is het aan»
tal smokkelaars vooral vrouwelijke
de atgcloopcn twaalf maanden sterK
toegenomen De stral op ontdekking is
betaling van drie maal de waarde en
diiemaal het invoerrecht. Verscheidene
smokkclaarsters zijn uiet bereid de
uocte terstond te betalen en moeten
dan gerechtelijk worden vervolgd.
Moar in vele gevallen is de schuldige
terstond bereid het vercischte strafgeld
an de douane te offeren opdat zij zich
de schande, voor den politierechter te
verschijnen, kan besparen.
Opmerkelijk is dat de meeste vrou»
en, die worden gesnapt, in goeden
doen zijn. Zij schijnen haar snood be
drijf meer uit te oefenen als „sport"
dan met de rechtstrceksche bedoeling
te fraudccrcn. Zij vertellen haar ken»
nissen graag hoe zij de douane om den
tuin hebben geleid. Zijde, waarop thans
een hoog invoerrecht wordt geheven, is
het voornaamste smokkelartikel.
Onlangs ontdekte een douane»beamb»
te in de bagage van een welvarende
reizigster twee beeldjes van gips, die
nwendig een collectie fijne zijden on»
derklceren bleken te bevatten. De
/rouw betaalde zonder morren. Een an»
iere vrouw had haar bagage veilig
door de douane heen gekregen maar
^erd op weg naar den trein aangehou
den door een der ambtenaren, die
meende te zien dat een hareT armen
ongewoon dik was. Zij werd teruggc»
bracht naar een visitatiekam'cr, waar
bleek dat zij een kostbaar zijden kiccd
om den arm had gewonden.
Een andere vrouwelijke reiziger had
een gouden horloge gelegd in een zeep»
doojse van alluminium, met een stukje
gebruikte zeep er over heen. Een an
der vaak aangewend smokkelmiddcl is
het kussen, dat vrouwen op reis mee
nemen voor gerief. Herhaaldelijk heb»
ben de douanen hier ontdekt dat het
vulsel bestond uit zorgvuldig gepakte
zijden klccren. Bij de lichtheid van
moderne kousen is het mogelijk zijden
kousen binnen te smokkelen in tecnen
van schoenen. Maar al deze trucs zijn
langzamerhand bekend geworden en
het wordt eiken dag moeilijker de doua»
ne te verschalken.
UIT RUSLAND UITGEWEZEN.
Naar uit Warschau wordt gemeld
heeft de Sovjet»regeerii*g bij een de»
creet alle geestelijken die geen Sovjet»
Russen zijp, uitgewezen met uitzonde»
ring var. de vertegenwoordigers van
den Patriaxeh van Conatantinopcl.
De Duitsche Kabinetscrisis. Politieke vooruit
zichten in Engeland. Verklaringen van Primo de
Rivera. De Amerikaansche Marinebegrooting..
Zooals wij reeds eerder meldden, had
de communistische Duitsche Rijksdag-
fractie den Rijksdogpresident Loebe
verzocht den Rijksdag onverwijld bijeen
te roepen. Loebe heeft echter gewei
gerd, daar de meerderheid der afge
vaardigde nin een vergadering zonder
een verantwoordelijke regecring geen
nut ziet.
Inmiddels schijnt het dat het nieuwe
Kabinet in Duitschland nog niet zoc
gcmakkcl- k er komen zal. De vraag oi
Dr. Curtius. .ndicn hem Kabinetsfor»
matie opgedragen wordt. slagen za!
staat nog te bezien. Naar de Taghchc
Rundschau meldt zal het bestuur van
de Duitsche Volkspartij, evenals de
Centrumfractic. aan het begin van de
volgende week bijeenkomen ter bespre
king van de huidige politieke quaes-
ties.
In een beschouwing over de Duit
sche regceringsquacstic komt het Petir
Journal tot de slotsom dat het waar
schijnlijk tot een nieuwe coalitie zon
der de Duitsch nationalcn en met steun
der sociaal-democraten zal komen.
De eenige politicus, die den steun der
sociaal»dcmocratcn zal kunnen verkrij»
gen, schijnt Dr. Strescmnnn te zijn, die
behalve de portefeuille van buitenland»
sche zaken dan ook het Rijkskanselier-
schap zou aanvaarden, In dat gevn'
zouden de onderhandelingen over de
Duitsch-Frrnschc :oenadcring voortgi
zet kunren worden.
In afwach::nn vf de oploss'ng di
Kahine'scrisis n Dn nd hliift d-
nuaestie van de ontruiming van het
Rijnland de aandacht behouden. Thans
publiceert de „Echo de Paris" een ar.
tikel van generaal Castclr.au. Deze ver
heid van Duitschland overtuigd te zijn
en vcrwjjt dr. Strcscmann dat deze de
schuld van Duitschland aan den oor-
iog niet wil erkennen.
Castclnau zegt verder dat zoolang
Duitschland niet ook geestelijk de ont»
wapening heeft doorgevoerd. Frankrijk
niet' zonder ernstig gevaar „fstand kan
doen van de bij het verdrag van Ver»
saillcs gekregen waarborgen. Onder
geen omstandigheden kan Frankrijk
thans het Rijnland ontruimen.
Onze Londenschc
chrijft ons omtrent de
eojTCsponden:
DE DUITSCHE STAATS-
BEGROOTING.
Draadloos wordt gemeld, dat de
rijksbegrootinj» voor 1927, welke dcn
Rijksdag is toegezonden, met meer dan
8 1 '2 milliard mark voor aJgcmeer.e za»
ken en twee m.lliard voor verdedigings
taken sluit De bcgrooting van oorlog is
ditmaal 4óS millioen merk hoogcr dan
het vorig jaar.
BEWAAKTE EN ONBEWAAKTE
OVERWEGEN.
CIJFERS UIT AMERIKA.
Van bevriende zijde werden aan het
Handelsblad de cijfers verstrekt, door
de Amerikaansche Interstate Com
mission over 1925 gepubliceerd aan»
maande de overwegen der spoorwegen
daar te lande.
Uit dat overzicht blijkt, dat er in
Amerika in totaal zijn 27161 bewaakte
spooroverwegen en 203.594 onbewaakte
terwijl er in dat jaar 8668 nieuwe over»
wegen bijkwamen en '765 werden opge
heven zoodat aan het einde van dat
jaar het totaal-aantal overwegen in
Amerika bedroeg 233.658.
Van de bewaakte overwegen waren
er 6298 afgesloten door hekken c.a., 7902
bewaakt door een wachter, 5710 voor»
zien van een hoorbaar en zichtbaar
signaal en 5649 voorzien van een
hoorbaar signaal en 1602 van een zicht»
baar signaal.
Op de overwegen zijn in 1925 :n
Amerika voorgekomen 5479 ongevallen^
waarbij 2205 personen gedood en 6555
personen gewond werden. Van deze
ongevallen werden 24 trcinontsporin-
gen veroorzaakt op de overwegen. an
de bijna twintig millioen automobielen
of om precies te zijn 19.954.347
auto's die Amerika telt. waren er
4576 bij deze ongevallen betrokken.
Hiervan werden 999 door een trein v*n
terzijde aangereden.
Politieke vooruitzichten
in Engeland
.et volgende:
Het politieke leven van Engeland
verkeert in een toestand van stagnatie
en het is moeilijk te zeggen wat het
nieuwe jaar in dat opzicht zal brengen
Er zijn geen symptomen van aanstaan
de groote kwesties, die de verschillende
politieke partijen in het harnas kunnen
irtgen. Het is misschien maar goed ook.
Wanneer handel en industrie hard aan
het werk zijn weer in normalen toe
stand te geraken en wanneer Kapitaal
n Arbeid klaarblijkelijk aan het zoo-
'een zijn anar een ware modus vivendi
s het beter dnt de politiek zich koes'
i*d t.
De belangstelling n het lot der po
eke part'jcn is vrijwel tot het nul-
unt gezakt.... maar een hcrlevm"
"■met vroeg of laat komen. V oral de
r iberale Partij moet voorloopig de
rr.uwc belangstelling, die de politiek
kan wekken, blijven opcischen. De neming achteruitgezet zijn of heek-
NA DE ENGELSCHE
MI JNWERKERSSTAKIN G.
Het bestuur van het mijnwerkersver-
bond is tegen de volgende week ter
vergadering bijeengeroepen om den toe»
stand te bespreken, zooals die onder
de nieuwe districtsrcgclingcn gewor
den is. Er zijn bij het bestuur tegen de
•nnderd klachten binnengekomen uit
alle districten over gevallen, dat arbei»
ders, die bij de staking een voorname
rol hebben gespeeld, bij de weder aan»
klaart nog niet van de vredesgezind» strijdkrachten zijn nog verdeeld maar maal nog niet weer te werk gesteld.
GEVECHT MET EEN HAAI.
Tc Cronulla bij Sidney was een 15»ja»
rige jongen. Mervyn Alium Dinsdag in
diep water aan het zwemmen, toen hij
plotseling door een 12-voet grooten
haai werd aangevallen. Een 18»jarige
kameraad Stanly Gibbs, die het gevaar
zag waarin Mervyn verkeerde, kwam
hem te hulp. maar alvorens hij iets kon
uitrichten harf de haai het linkerbeen
van den ongelukkige opengereten, en
ruggelings aayyfHend afschuwelijke
verwondingen aan Men knaap toege
bracht. Gibbs wist hem tenslotte te
bereiken en hem met een hand vau-
houdend, trachtte hij met de andeïc
en roet zijn voeten het ondier op een
afstand te houden. Tweemaal gelukte
zulks, maar de haai hernieuwde zijn
aanval, en het water werd bood ge»
klcurd van bloed. Op het hulpgeroep
snelden meerderen toe en het gelukte
eindelijk Gibbs en Allum aan den
oever te krijgen. Deze laatste was be»
wusteloos ci\ stierf op weg naar het
ziekenhuis.
MOORDENAAR VAN ZIJN
GEZIN?
NA 2 JAAR PREVENTIEVE
HECHTENIS OP VRIJE VOETEN.
Uit Berlijn wordt aan de Tel. ge»
meid:
Een geheimzinnig voorval, dat zich
..wee jaar geleden heeft afgespeeld en
ondank* koortsachtige activiteit van
politic en justitie nog niet opgehelderd
is. houd: thans weer hej geheele
Rijnsch»Westfaalschc industriegebied in
spanning.
Sedert 6 Januari 1925 is de vrouw
van den te Recklinghausen wonenden
mijnwerker Broda met haar vijf kinde
ren spoorloos verdwenen. Alle gege
vens wezen er op. dat de zes personen
vermoord en de lijken verborgen wa
ren. Vrij spoedig na de verdwijning
werd Broda gearresteerd, onder verden
king zijn vrouw en vijf kinderen ge»
dood te hebben. Hij moest echter en
kele degen geleden, padat hij twee jaar
in preventieve hechtenis had gezeten
weer op vrije voeten worden gesteld,
daar rpen zijn schuld niet kon betfij-
zen.
Broda, die in den tijd dat zyn vrouw
en kinderen vcrdwenei^ in treurige fi«
nancicele omstandigheden verkeerde
verklaardie indertijd dat zijn vrouw
en kinderen vertrokken wareq, daar zij
den nood waarin het gezin verkeerde.
n:ct langer konden verdragen. Daarom
waren zij naar Luncn in Westfalcn ver
trokken, waar familie van zijn vrouw
woonde. Broda had zich met zijn vrouw
de drie jongste kinderen op 6 Ja
nuari 1925 naar het station begeven
Den volgenden dag had hij. n^ar hij
verklaarde, de beide oudsten, kinderen
van tien en acht jaar, zelf op den trein
gezet.
Tc Luncn zijn echter noch zijn
vrouw noch zijn kinderen aangekomen
Er hebben zich getuigen aangemeld, die
verklaren, dat zii dep mijnwerker op
dcn'bewustcn dao wel is v/^ar met zijn
vrouw en kinderen op weg naar hc'
station hebben gezien doch niemand
kan verklaren, of zij inderdaad vertrok
ken zijn. Ook de bagage, die zijn vrouw
hij zich had. is verdwenen.
Ondanks de vcrklarjng van Broda.
dat zijn vrouw en kinderen zich ergens
verborgen moeten houden, was zofiwe
de politic als de rechter van instructie
er van overtuigd dat men hier te doen
heeft met een verschrikkelijke en zee-
"eraffinccrd uitgedachte misdaad, Bro
!a is thans naar Recklinghausen terug
'ekcerd. Ondanks zijn invriibeidstel
'ng en zijn plechtige verklaringen, on-
••thuldig te z'in- weigert de bevolkiir
'e geloovcn. dat hij niet de hand zou
hebben gehad in het verdwijnen
zijn gezin. Hii lien zelfs gevaar, door
/iiln buren gelyncht te worden en heeft
zich fiaarom onder bescherming van de
politoc mo:ten'stellen.
DE AANSTAANDE BEGRA
FENIS VAN DEN MIKADO.
De begrafenis van den overleden kei.
zcr van Japan zal eerst plaats hebben
tegen het einde van Februari. Dan be»
g nt ook pa* de eigenlijke rouwtijd, die
50 dagen duurt Gedurende al dien tijd
rouwt de geheele bevolking. Nu reeds
zijn duizenden Japanners bezig met toe
bereidselen voor hun persoonlijke deel
neming aan of rouwbetoon bij de be
grafenis. De vijf kisten, waarin het
lichaam van den Mikado wordt neerge»
legd, worden vervaardigd door handma
kers. wier voorouders reeds van den
tijd der eerste Mikado's af keizerlijke
doodkistenmakers waren. Zelfs de os
sen, die den lijkwagen trekken zullen,
hebben een voor de Japanners heilig
stamboek, zij zijn keizerlijke ossen en
de namen dezer dieren worden gegrifi!
op de gewijde tafeltjes van den Sjinto»
dienst. De wielen van den lijkwagen
worden vervaardigd door een afzonder»
lijke familie, die daaraan een zeer moei»
lijk werk heeft, want de wielen moeten
zóó vervaardigd zijn, dat zij bij elke
wenteFng zeven kraakgeluidcn doen
hooren. Stangen van een bijzonder soort
boomenhout en ter lengte van 21 voet
worden in den stoet meegedragen. De
cercwacht, die den overledene het laat;
stc geleide geeft bestaat uit leden var
de oude Samoerai-families en deze 250CO
mannen dragen hun prachtige gewaden,
geërfd van hun voorouders en die sle hi's
zeer' zelden uit de prachtig gelakte kas
ten te voorschijn worden gehaald De
begrafenis van den vorigen Mikado
kostte in Hollandsch geld berekend
twee millioen vier honderdduizend
gulden. Men schat de onkosten van de
aanstaande begrafenis, die geheel vol
gens de oude nationale tradities en dus
met de grootste plechtigheid zal plaats
hebben, op drie millioen.
TRAGISCHE VONDST.
Toen een werkman Woensdagavond
naar zijn huis te Clermont Ferrand te
rugkeerde, zag hij onderweg het lijk van
een man in de rivier drijven. Hij haalde
het lijk uit het water en zag tot zijn
schrik dat het zijn eigen vader was. Men
\eronderstelde aanvankelijk dat de man
in den mist verdwaald was en in de ri
vier gevallen, doch de politie heeft ont
dekt dat het lijk wonden vertoonde, zoo-
dal zij aan misdaad gelooft.
DE ZWITSERSCHE PRESIDENT
ZIEK.
Het Berliner Tageblatt verneemt uit
Gcnèvc dat de Zwitsersche President
Motta aan griep lijdt en het bed moet
houden.
BEROEMDE KOFFIE
DRINKERS.
Men kent de voorliefde van dichters
en schrijver* voor het edele bryine
vocht, waarvan wij de invoering ir
Europa aan de Turken te danken heb
ben. Inderdaad werd bij de diploma
tieke recepties, die de eerste Turkschc
gezant in Europa Solim Aga Moestafa
Raca in het jaar 1669 in Parijs gaf een
merkwaardige exotische drapk, „Kha-
wa" geschonken, die de hovelingen van
Lodewijk XIV rnft ^nige grimassen,
maar voor het overige met aandacht
dronken, daar het buitengewoon bittere
brouwsel, dat men weldra leerde waar-
decren natuurlijk als bijzondere atten
tie van den gastheer bewonderd be
hoorde te worden.
Toen het eerste „café" volgens Kon-
stantinopelsch voorbeeld op de toen»
malige Quai d'Ecole, thans Quai du
Louvre was gevestigd, werd de „kha-
weldra populair en koffie zoowel
als koffiehuizen verbreidden zich in ge»
heel Europa. Het opaommen van de
beroemdheden, die minnaars van het
Oostersche vocht werden, zou een
boekdeel vergen. Enkelen echter mogen
hier herdacht worden, die de koffie als
een „Godendrank" beschouwden, die
als edele wijn, het gemoed verlichtte en
den geest met opgewekte gedachten
oedde.
In een bcroejnd Geworden vers noemt
Abbé Delille de koffie „een likeur, de
dichters dierbaar, dat Virgilius helaa.--
nog niet kende en dat Voltaire ver
eerde." Laatstgenoemde was stamgast
bij Procope, het toenmalige litteraire
koffiehuis bij uitnemendheid, dat in 't
jaar 1700 door den Siciliaanschen edel
man van dcnzelfden naam in de Rue de
la Comédie was geopend. In een an
der cafc „La Régence", in de Rue de St.
Honoré, kwajncn beroemde mannen ge
lijk d'Alembert, Chamforf en Diderot,
Franklin, die uit Amerika naar Parijs
was teruggekeerd en Jean Jacques
Rousseau.
In hetzelfde café zien wij later Ro
bespierre en den jongen luitenant van
de artillerie Bonaparte den zwarten
drank gebruiken en hun verstrekkende,
eerzuchtige plannep beramen. Vermel
den wij tenslotte Alfred de Musset, dei.
lieveling van den grootcn Victor Hugo,
op wiens voorliefde voor het ..Turkschc
elixer" de volgende vermakelijke anec
dote een kijk geeft.
De schrijver jTad op zekeren dag een
kleinen kruidenierswinkel ten platte-
lande binnen, waar men vrijwel alles
kon koopen, dat men noodig heeft om
te leven en die tevens als bescheiden
café was ingericht. „Ik zou graag een
pond cichorei hebben", zeide. de dich
ter op zijn gewone vriendelijke wijze
Toert het pak op de toonbank was ge
legd ging hij voort: „U hebt stellig
nog meer van dat voojtreffelijke goed»
ie?' Op het bevestigend antwoord laa-
ii zich allengs den geheelen voorraad
rchorei. dien men ;n den winke' kan
ontdekken, overhandigen in he' ge
heel bijna twintig pakken. „Zoo. is da'
werkelijk alles wat u in huis hebt?"
En op de bevestiging van den ver-
haasden kruidenier meent de dichter
glimlachend: „Goed, dan kunt u mij nu
een fijne sterke kop koffie geven!"
DE GRIEP.
Volgens een bericht aan de Daily Ex»
press woedt de griep bijzonder erg en
moorddadig te Montpellier. In 3 dagen
zijn er 103 menschen aan gestorven.
DE TOEKOMST VAN HET
GROOTSTE STOOMSCHIP.
(Van onzen Londenschen correspoo»
dent.)
Verscheidene van de „vareode kas
teden. die thans diensten over den Art»
iantischcn Oceaan onderhouden tus
schen Engeland en Amerika, worden
oud. De anclste transatlantische stoom»
boot, de Mauretania, is al 19 jaar. De
leeftijd van de Olympic is 14 jaar. Ter»
wijl deze grootc schepen oud geworden
zijn is er een heele vloot kleinere boo»
ten gebouwd, de zoogenaamde „hut*
booten", die eenvoudiger zijn ingerjpht
en geen drie klassen meer hebben.
Intusschen schijnt de tijd van de
ware zeckasteelen toch niet voorbij,
want men wil weten dat zoowel de Cu»
nard Line als de White Star Line elk
den bouw overwegen van twee enorme
booten van 60.000 ton. Die schepen be»
loven het summum in zeereisluxe te
verschaffen en de kosten er van zullen
de millioenen loopen. De „hut-sche-
Den" moeten eerder worden beschouwd
als een aanvulling van de bestaande
reisgelegenheid dan als een subsituut.
Zij zijn voor een andere klasse men*
«•chen voor hen die niet in staat of
bereid zijo hooge tarieven van eerste
klas-reizen te betalen maar niettemin
geriefelijk willen worden overge
bracht. Et is echter altijd een groote
categorie reizigers, die het beste willen
hebben dat geld kan verschaffen, die
in weelde willen reizen in de snelste en
grootste schepen. Die categorie zal er
wel voor zorgen dat de zcekastcclcn
kunnen blijven varen.
De groei van het „democratische"
hut-schip is niettemin sedert den oor
log verbazingwekkend geweest. Van
de 23 belangrijke transatlantische sche
pen, die Liverpool als haven hebben,
zijn er slechts die tot de zeekastce-
len gerekend kunnen worden, en die
drie klassen hebben. De moderne nci»
ging is het aantal reiskiassen te vermin
deren. De spoorwegen hier hebben
reeds het voorbeeld gegeven door de
twecde-klas-compartemeijten af te
schaffen.
Van de 18 schepen, die de Gunard
Line op Amerika laat varen zijn er
slechts 8 schepen met drie klassen. De
zoogenaamde „hutschepen" brengen
altijd groote gezelschappen uit Ame
rika aan. Dit jaar zal hun 'werk o.a. be
staan uit het vervoer vau 3000 leden
vn de Amerikaansche en Car.adcesche
„Rotary Club", die Europa komen be
zoeken en van 30.000 leden van het
Amerikaansche Legioen, dat dit jaar
ziin vergadering in Parijs houdt, in Sep
tember.
OM EEN SUCCESSIEBEDRAG
36 MILLIOEN.
De vorig jaar overleden scbeeps-
magnaat sir Robert Houston, liet zijn
we.dm.vc een bed'rag van rond 84 mil»
liocn gulden na. waarvan het rijk
ruim 40 pet. voor zich aan successie
rechten opeischte.
In zijn testament had echter sir Hous
ton verklaard, dat hij zijn Britsch domi
cilie had opgegeven en woonplaats ge
kozen had on Jersey, waar geen succes
sierechten worden geheven
Aanvankelijk had lady Houston het
plan te trachten met den staat omtrent
de verplichc successierechten tot een
accoord te komen; thans evenwel heeft
zij verklaard, dat zij. als niet valiende
onder de Britsche wet verschillende
Kanaal-eilanden hebben 'n eigen van
Engeland onafhankelijk recht geen
successierechten zal betalen.
Vermoedelijk zal de zaak, die van
groote beteekenis is niet alleen om het
hooge bedrag dat er mee :s gemoeid,
maar ook om de ge^lgen die ze heb-;
ben zal ten aapzien van xijke Engel-
schen. die.hun bezit bij hun sterven uit
har.de.n van den fiscus willen houden
en daaroni voorbeeld van sir Hous
ton rullen willen volgen, tot in hoogste
instantie worden uitgevochten.
DE KATHEDRAAL VAN
ANTWERPEN.
Sedert 1923 is de toren van de kathe
draal vanAntwerpen van den bovensten
omloop af bedeki door een groote stel
lage en deze zal ten minste tot 1930
blijven, in welk jaar men naar aanlei»
ding van de wereldtentoonstelling ter
gelegenheid van het onafhankelijkheids-
feest van België den top van den toren
weer te voorschijn denkt te %alen. De
eerste steen van de Kathedraal is in
1352 gelegd; in 1420 werd dc bouw vol
tooid. De k-unstenaar, die het gebouw
heeft ontworpen is onibekend. De plan
nen voor de torens, waarvan er slechts
écn werd voltooid worden toegeschre
ven aan Picter Appelmans, onder wiens
leiding de bouw plaats had. van 1422 tot
zijn dood in 1434. Verscheidene bouw
meesters volgden hem. van wie dc
meest bekende is Herman Waghcma-
ker, die 28 jaren lang tot 1500 aan het
lange schip werkte. Zijn zoon vol»
tooide den eersten toren en gaf hem
den zoozeer bewonderden top. die
eenig is in zijn soort. In 1566, drie
jaren na de verheffing tot kathedraal
werd de kerk Notre Dame van haar
Gothische versiering beroofd, zoodat 't
interieur tegenwoordig in barokstiil is.
Ten tijds van de Fransche revolutie
ontkwam het gebouw ternauwernood
aan de slooping.
Dc toren geniet een bijzondere ver
maardheid: weinig Gothische torens
kunnen zich met hem in slankheid en
prachtige constructie meten. Op een
klein grondvlak rijst de kolos 123 Me
ter hoog in de lucht. De bouwstcenen
aan den top zijn door den vermaarden
tand des frids aangetast en de balken
zijn vermolmd, zoodat een omvangrijke
restauratie noodig is geworden. Lang
heeft men er over gediscussieerd, of
men het geheele bovenstuk van den to
ren door een nieuw zou vervangen. Jan
wel of men het bestaande zou restau»
reeren. De liefde voor de oude. eerbied
wekkende stcenen heeft dc overwin
ning behaald.
