FLITSEN
HAARLEM'S DAGBLAD
BEÜRSKRONIEK
ZATERDAG 15 JAN. 1927
DERDE BLAD
Gunstige voorwaarden voor Duitschland's econo
misch herstel. Mexicaansche waarden. Het
Ruwstaaikartel. Emissies. De Amsterdamsche
effectenbeurs.
Het is voor ons land en onaen ham
del van aanzienlijk belang, in hoever
re onze Duitsehe nabuur ons voor*
ïiaamste afzetgebied zich van de
door oorlog cn inflatie geslagen worn
den herstelt. Daarom is het bemoedi»
gend. wanneer wc zien, dat de Duitsehe
Rijksbank dezer dagen weer in staat
•was, het bankdisconto tc verlagen met
een vol percent, van 6 pet. op 5 pet.
Daarmede werd aaji het reeds sedert
ccnigcn tijd bestaande verlangen vol*
daan en is het discontopeil op dat van
Londen gekomen. Niet alleen dat een
verlaging van 't disconto een ruimere
ontwikkeling van den handel in het al*
gemeen begunstigt, maar ook hieruit
blijkt, dat Duitschland in zeer korten
lijd in staat is geweest, zich financieel
krachtig te herstellen, zij het dan ook
met behulp van grootschccpsche bui»
tcnïandschc credictverlecnigg. In een
periode van 1/2 jaar is dc goudvoor*
raad der Duitsehe Rijksbank gestegen
van ca Ï5 milliocn K M. tot ver over. dc
18 milliocn. de dcviczcnportefeuillc van
bijna 350 milliocn tot een dikke 50Ü
milliocn. De voorwaarden voor een
voortzetting van Duitschlanfs eco»
nomisch herstel zijn dus in ruime mate
voorhanden. En het tempo waarin dit
plaats vindt, wettigt optimistische ver*
wa«-btingen.
Het is goed dat dc houders van
Mexicaansche waarden gewend zij"
hun „ziel in lijdzaamheid te bezitten",
zooals dc geijkte term luidt. Dc vertra»
ging ontstaan bij de betaling van de
couoons der Mexicaansche staatslecnin»
gen was het gevolg van het feit. dat het
bekende internationale bankierscomité
nog onderhandelingen voert met de
Mexicaansche regcering over dc nako»
ming van garantie* verplichting en bc*
treffende den rentedtenst op bepaalde
Mexicaansche spoorwegobligaties. In*
tusschcn moeten de gelden voor dc ach*
tcrstalligc coupons %an dc staatsleenin*
gen (voor dc tweede coupon van 1925)
bij het comité zijn binnengekomen. Het
bankierscomité is voornemens, krach»
t?ns zijn verstrekkende bevoegdheid in
zake de aanwending der ontvangen gel'
den. ?oo mogelijk ook gedeeltelijke be»
talingen op zekere spoorwcgobligatics
met staatsgarantie, tc doen.
Het internationale staalkartel, dat be<
«chouwd wordt als een grootc stap
naar dc aaneenschakeling van dc groo»
tc belangen der volken cn zoodoende
mede een waarborg tc meer voor duren*
dcu vrede staat waarschijnlijk op*
nieuw voor een aanmerkelijke uitbrci*
ding. Tot nog toe aohtte men de toetre»
ding van Engdapd vrijwel uitgesloten.
OP frond van dc binnsniandschc IOC»,
standen, loonpeil, enz. Maar thans
schijnt men langzamerhand een weg tc
zictL om dc verschillende bezwaren tc
nivellccren. Engeland zou bereid zij"
toe tc treden cn men gelooft, dat dit
land dan ook tot dc eerstvolgende ver»
gade ring van bcj ruwstaaikartel (tin 1c
van de maapd of begin Februari) zal
worden uitgenoodigd- Dc kwestie van
het productiequotum zou in dien zin
opgelost worden, dat men den Engel»
schcn een quotum van 9 milliocn ton
zou toestaan. terwijl zij aanva.nkc*
lijk 10 tot 12 milliocn cischtcn.
Op dc cmissicmarkj is dc grootc ac»
livitcit even geluwd. Aangekondigd
werden ccn inschrijving OP &00 aandce»
len Gemeenschappelijk Electricite.ls»
bedrijf. Bandoeng cn Omstreken.^ elk
groot f 300 tegen den koers van 175
en een emissie van f 3 milliocn 7
5«jarigc obligaties van het Ruhrverband
tegen 100 1/4 Verder nog 6 miliioen
Belga s 6 12 30<jarige winstd. obl.
Soc. des Fours a Coirc Scmct»Solvay
K Fiettc s.A., 1 7.600.000 4 1 2 obl.
Rotterdam tegen 98 Cn f 250.000 aan.
decicn Franse'. Ncdcrl. Koloniale Cult
Amsterdam. 13 December.
Mij tegen 100 uitsluitend voor aan»
dcelhouders.
Dc beurs heeft dc belofte van verle»
den week niet gehouden. Het was zoo
mooi begonnen met een algemeen vaste
ming en levendige omzetten. Maar de»
ze week was dc stemming verdeeld, en
kreeg de markt op een enkele uitzonde*
ring na. meestal een lusteloos voorko*
men, terwijl dc handel in de meeste l.oe
ken weer tot ccn minimaal peil terug*
liep. Toch scheen de markt wel over de
noodige veerkracht te beschikken, want
de koersverliezen namen geen afractin*
gen van betcekenis aan. Banken golden
vrij algemeen een fractie lager. Dc N'e*
derlancbcbe Handel Mij leed te Padang
een verlies van f 350.000 tengevolge van
wisselruiterij. Dc statutenwijziging an
dc Bank voor Indië oa. reductie van
het kapitaal van f 5.010.000 tot
f 2.000.000, werd Kon. goedgekeurd.
De industrieele afdeeling was één van
de levendigste hoeken, in verband met
de plotselinge opgekomen vaste stem»
ming voor kunstzijdewaarden. Wezen
wij verleden week reeds op de optimis»
tische beschouwingen van de toekomst,
vooral van Engclsche zijde, deze weck
kwam daar not» de vaste stemming van
Berlijn voor deze waarden bij, alsmede
allerlei geruchten betreffende dc vor*
ming in de naaste toekomst van een
internationaal kunstzijdckartel van
Engclsche, Duitsehe en Ncdcrlandsche
fabrieken. De handel was zeer levendig
en aanzienlijke kooporders kwamen
aan dc markt. Geen ,wonder dat dc be»
trokken waarden per saldo flirvk kon»
den montecren. Mackubee gold 87 1/2
(c.a. 5 punten hoogcr), Ned. Kunstzijde
199 3/4 (v.w. 186 1/2). Jurgens liepen
enkele punten terug tot '74 1/2. Philips»
lampen iets hooger op 386 1/2.
Aanvankelijk jagen olie waarden, on»
der leiding van Koninklijke zeer vast in
de markt, maar later verflauwde dc
stemming. Toch kwamen de mcestcn
iets hoogcr af. dan vorige week.
Dc handel in rubbers was kalm. De
beurs opende hier gedrukt, in verband
met de aanzienlijke toeneming der
voorraden te Londen met 18<)0 ton in dc
afgcloopcn week. Later verbeterde de
tendenz iets. als bleef dc affaire gering
Tenslotte brokkelden de koersen weer
wat af. Zij kwamen evenwel per saldo
nog c.a. 5 tot 10 punten boven het peil
van verlejjen week.
Scheepvaarten trokken aanvankelijk
dc aandacht door een vaste stemming,
vooral voor H.A.L., in verband mot de
plannen tot afbouwen van de „Staten»
dam". H.A.L. kwam bijna 7 punten
hooger af. maar de grondtoon blccl
goed prijshoudend. De meeste fondsen
kwamen enkele punten hoogcr af.
Opmerkelijk w$S dc onbetcckcncndc
affaire in suikcrwaardcn. waar in den
beginne no" een vrij goede tendenz
hecrschte. die later echter lusteloos
werd. zoodat dc afdeeling vrijwel veria»
ten lag. En dat. terwijl, althans vol»
gens dc „Mijlpaal", de bemiddelde, prijs
;ot nu toe voor oogst 1927 door dcVisp.
bereikt uitkomt 00 f 11 per pi col voor
superieur tegen gemiddeld f 9.80 oogst
1926. Dc meeste suikerwaarden kwa
men enkele punten lager af.
Tabakken verdeeld- zonder dat »wn
speciale aanleiding merkbaar was. Er
was weinig animo om iets tc onderr."-
mcn. Dcli Batavia cn Scncmbnh ccn:
-ic punten hoogcr on resn. 459 3/4 cn
428. Arendshuro cn Dcii Mij. wat lage:
op resp. 598 cn 434 1/2.
BEURSMAN
INGEZONriFN MEDEDEFLINGEN
a 00 Cent» per regel.
V* HOÜAND's CENTS
beste lv
POëZIE EN PROZA.
door
SIMON MOS.
Terwijl papa Worstmeijcr bezig was
dc brieven en drukwerken, juist door
de post gebracht, na te zien. keek hij
even op cn overzag de ontbijttafel.
Is Mina ei nog niet? vroeg hij,
ccnigsziiis onvriendelijk.
Ik meen Willy al te hooren, onder»
stelde moedet.
Ja, Firn komt daar aan. zei Kees,
dc jongste zoon des huizes.
Dc ecnige dochter van dc Worst»
meijers heette Wiihelmina, naar de over»
leden moeder van het hoofd des gc=
zins. die zijn dochter daarom Mina
noemde, aangezien zijn moeder ook met
dien naain was aangesproken. Moeder
vond echter Willy gepaster, als zijnde
ietwat inodicuser. liet incisie zelf had
zich als l'iin betiteld, dat was hoogst
modem, met welke betiteling Kees en
dc andere broers gemakshalve ook ge»
nocgcn namen
Juist toen Wiihelmina dc kamer bin»
nenstorinde, keek dc oude lieer Worst*
meijer met aandacht naar een drukwerk
onder kruisband aan zijn adres bezorgd
--Ze sturen jc tegenwoordig allerlei
nonsens! mopperde hij. Iedere warhoofd
van dc een of andere richting schrijft
krantjes. en zendt jc dit mooisin
dc hoop op een abonnncmcnt natuurlijk!
Hoe heet 't pa? informeerde Kees,
die meende iets begrepen tc hebben.
Weet 'k veel. antwoordde Worst»
meijer, dede.... O, hier .is 't
De Helicon, uitgegeven door het concen»
t.ischi genootschap van geestelijke stroo»
mingen op kunstgebied
Kees verslikte zich aan een slokje
thee, zette haastig zijn kopje op het
schoteltje, om in zijn zakdoek zijn
lachen tc bedwingen.
Het zal voor Pim zijn, pa! zei hij
vroolijk, die wil gaan dichten. De heer
Worst meijer keek verrast op.
Mij best.... Laat zc dan maar
beginnen met die mand met kapotte
stokken, die daar staat! sarcaste hij.
De dochter begaf zich onmiddellijk
naar haar vader, om het bewuste tijd»
schrift onder zijn handen vandaan tc
grissen.
Maar vader toch! zei ze veront»
waardigd, dat is voor m ij bestemd.
Zoo?Maar er staat als adres
op: 1'. Wostmcijerdat ben ik toch
zeker: Piet Worstmeijcr.
Neen, vader! P. Worstmeijcr ben
ik.... dat is Pim Worstmeijcr!
O. ben je voor de buitenwereld
ook al Pim!En ben je op dit vod
geubonnccid?
Nog niet. vader, maar ik zal het
weldra zijn.
Verzoek die hceren dan vooral Pim
voluit te willen zetten, dan krijg ik dit
lor niet meer in handen.
Na het ontbijt begaven dc leden van
.':ct gezin Worstmeijcr zich naar het
kantoor en aan dc huiselijke bezighe»
den. met uitzondering evenwel van Wil*
hclmina. die als ecnige dochter zich ge*
woonlijk onledig hield met haar eigen
lielhebbcrijen, die zeer uiteenloopend.
doch verre van alledaagsch waren. Voor
werkzaamheden, het huishouden betref»
fcnclc, of voor vrouwelijke handwerken
voelde zc absoluut niets. Zij voelde zich
uitsluitend aangetrokken tot dc Kunst,
in al haar geledingen: zij kreeg onder*
richt' in muziek, schilderen, beeldhouwen
en letterkunde. Doch in al die edele
kunsten was zc slechts zeer matig be*
dreven, omdat ze veel tc rusteloos en
ongedurig was, om groote aandacht aan
die lessen te schenken. Zij dacht voor
alle Schoone kunsten ccn aangeboren
talent tc bezitten, hetwelk, naar zij
meende, slechts behoefde benut tc wor»
den. om het schoonste en verhevenste
tc kunnen voortbrengen. Het miste haar
evenwel aan dc noodige ijver, werk»
kracht cn doorzettingsvermogen, om
ook maar het geringste, dat werkelijk
aanspraak kon maken op kunstgebied,
tc scheppen. Muziek, schilderen en
beeldhouwen had zc daarom, wegens dc
tc vele technische moeilijkheden, lang»
zumerhand maar laten glippen, om zich
in den lautsten tijd meer cn meer op
dc dichtkunde tc werpen. Ook daartoe
meende ze geroepen te zijn. daarvoor
alle aanleg tc bczittc.n Het was haar,
na het lezen en herlezen van ecnige ge»
dichten, alsof zc van lieverlede in zich
ccn aansporing voelde opkomen, als 't
ware een zekere drang, om toch vooral
di t' talent ?c benutten tot het wrochten
van veel schoons, Apollo welgevallig.
Geloof nu maar niet. dat haar talent
gerijpt haar oordcel gescherpt was door
het lezen van dc beroemden. Strelley,
Tennyson. Baudelaire. Rostand, Schil»
lcr, Goethe. Kloos. van Ecden cn andere
Srootc meesters kende zij vrijwel alleen
ij naam, Hci'gcen ze werkelijk had ge*
lezen en soms meermalen, was het werk
van de jongeren, meest van dc allerjong»
sten, onbekende grootheden, die in ccn
eigen maandblaadje hun mccningcn. al»
lcrlci bizarre kunstideeën, kenbaar
maakten. En nu was dc medewerker die
zich in „De Helicon" als „Arion" beti»
telde, en voor elk nummer „het gedicht"
leverde, voor Willy de man. welke in
haar oogen hei' summum was van alle
dichters. d;c zc tot nog toe had gelezen.
Die dichter zou haar kunnen hegrijpen.
Haar wellicht willen helpen om haar
eerste proeven van ccn ernstig streven
naar het hoogcrc tc publicccrcn, liefst
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No 796
UITVERKOOP
De forensen bij den uitverkoop
in het koffie-uurtje.
(Nadruk verboden.)
„De Helicon". Arion was de dichVer
\an het verhevene, van het schoone!
Arion bracht jc bij elke nieuwe proeve
van zijn kunnen in extase, wist jc op
ie voeren naar hooger sferen! Arion
was de dichter der toekomst! Hoe
lieflijk en melodieus luidden niet dc na»
volgende regels van het laatste vers, op»
genomen in „Dc Helices":
„Wielewaal langs witte wolken,
Witte wolken, wolken wit
Wijduit wieglcnd, wijder wricmlend,
Wolken waar veel wit in zit."
Is dit niet subliem?Wat moe? ccn
mensch zich gelukkig gevoelen, die zulke
schoone regelen weet saam tc brengen;
wat moet het heerlijk zijn zóó te kun»
nen dichten, voortdurend den drang in
zich tc hebben tot het scheppen van zul»
ke stoute bee'den, schoone woorden,
zinnen, zoodat het geheel tot een groot
en machtig en verheven vers gevormd
wordt. Dezen dag had Pim bestemd om
te trachten Arion. den eminenten dich»
ter van „De Helicon", te spreken tc
l rijgen.
Toen zij echter aan het adres van
drukker en uitgever van het blad kwam,
bleek dc redactie aldaar niet te zetelen.
Doch nadat Pim had verklaard dat het
haar tc doen was om speciaal Arion te
ontmoeten, wilde dc concierge haar wel
inlichten. Meneer Zwambalg woonde
in dc Suikerbakkcrstceg, zei hij, cn toen
Pun ietwat onnoozel keek, verdujde»
lijkte hij:
Ja, juffie, meneer Zwambalg is in
dc krant Arion. dat is zooveel as 'n
sjcudcnicm. zal 'k maor zeggemaar
Suikcrbakkersteeg 34, daor woant ic.
Toen ze door een' politicagent w~as
verwezen naar ccn stadsgedeelte waar
ze dc Suikerbakkcrstceg kon vinden,
weifelde ze toch nu zc voor dc bcwus*
te steeg bleek gekomen, daarin te gaan.
De steeg was zoo smal, dat zc meer op
ccn slop geleek en langs de voorover
gezakte huizen hingen, over aan de ra»
men bevestigde droogrekken. grauwe
stukken waschgocd. Pim bleef aarzelen,
doch bet naambordje vermeldde „Sui»
kerbakkersteeg'hier moest zc zijn;
wanhopig keek zc links en rechts, de
nummers op dc huizen stonden zeer on»
duidelijk, waren gedeeltelijk onleesbaar,
cn namen op deuren zag ze nergens.
Zou Arion hier kunnen wonen?
Maar ach, waarom niet? Had ze niet
nog kort geleden gelezen, dat de groo»
tc dichters soms op zolderkamertjes wa»
ren gehuisvest. Kunst bloeit overal. Wa»
re kunst wordt niet begrepen en niet
betaald. Het genie wordt nimmer ge»
waardeerd.
Op een hardstccncn stoep zaten ecni»
ge havcloozc kinderen te spelen; als zc
die eens vroeg waar mijnheer.... o, nu
was zc zijn waren naam vergeten
hoe was 't ook weer?
Weten jullie waar c.... dc diehteT
Arion woont, kinderen? vroeg ze eenigs»
zins verlegen.
Dc kinderen keken de juffrouw en
toen elkander niet begrijpend aan, doch
zeiden niets. Maar een pienter jongetje,
dat' blijkbaar even had doorgedacht,
vroeg op eens met blij gezicht:
Bedoelt uwe de versiesmaoker, me»
neer Zwamballeg?
Daar had jc dien vrceselijkcn naam.
Pim knikte.
Juist!.. Dien bedoel 'k. antwoord»
de zc opgelucht
Het jongetje stond op en terwijl hij
haar aan haar rok meetrok, wees hij
naar ccn deur die open was.
Hier mot1 uwe wese, juffraa! riep
hij, deusc trap opdrie houg ach»
ter.... der wount»ic.
Pim gaf ecnig geld aan den jongen,
die weer snel naar zijn vriendjes terug
ging, cn beklom daarna de uitgesleten
traptreden, zich vasthoudend aan een
vettig-giimmend touw. Eindelijk, heel
hoog, klopte zc op goed geluk aan een
deur. die zc ergens vermoedde, zien ken
ze haar niet. Na eenigen tijd wachten
en herhaald kloppen kwam ccn dikke
juffrouw, blijkbaa; zoo van de wasch
geloopen, uit een andere deur. Toen zc
had vernomen wat Pim wilde, opende
ze een deur in een anderen hoek van
het portaal cn riep naar binnen;
Jaonus!Der heije 'n juffraa
om je tc sprcikcl
Aan een keukentafeltje zat een kort.
in eengedrongen mannetje, met een kaal
hoofd cn een verwarden baard te eten
uit een geëmailleerd pannetje.
Gaot uwe cffc sittc. zei de man,
wijzende op een stoel, bekleed met vaal
pluche, waardoor de einden van twee
spiraalvceren nieuwsgierig keken. Uwe
mot main niet kwaolik neme. asdat ik
deur citan m'n kliekic bruine bou»
newant 'k kom zoo metcin in nach»
diens.... ik ben waokex ouk, ziet uwe,
bij 'n bouwmaotschappai.
Pim wist niet wat ze zag en hoorde.
Ze meende door den grond te zakken,
toen ze na enkele minut'en tot de ont
stellende ontdekking kwam, dat deze
heer, zoo smakelijk happend uit een
armzalig pannetje, wel degelijk dc heer
Arion, uit de Helicon, of in werkelijk»
heid Janus Zwambalg was.
Kijk erresics hier juffraa! zei hij,
terwijl hij zijn lepel had neergelegd cn
achterover in den stoel ging zitten, die
jongelui van dc Helicon hebbe mc dat
gtvraogdof 'k elke maond zoo'n
dingsighaidje voor derlui wil maokc
Zelf kenne ze 't nietnou, ik weit
zoo wet wette sc wille.... 't mot alle»
maol hokus»pokuszoo onduidelijk
mogelik.... groote dichters benne on»
duidclik, det wc te me nou cenpiaol
dei' vinde ze teugeswourdig mooi
M'n eigelike vak is het maoke van ver*
sies vour bruiloftc cn partijeen die
benne altijd moui, dat mot 'k uwe seg»
ge.... Der staon 'k vour bekend in de
hcile stedlMet de krouningfeiste
heb 'k nog errcissics vour 'n prcisicdcnt
van 'n feistkemissie een oude an ons
vorst'chais gemaokt.... prechtig is»tie
oitgevalle.eïn ekseplaor hebbe ze
dc kouningin op velainpepier thuis ge»
tuurd, met gouwe rande.En 'k werk
niet duur oukalles navenan de
grouttc. nctuurlikToe jonge
gaon jij nou hein, hè!
Dit als intermezzo tegen een klein
kereltje, die al maar vragend naar va*
der opkeek cn dan telkens met een
vuil vingertje een der rcstcerende brui»
ne boonen uit het pannetje kaapte cn
laar zijn mond bracht.
-- Mie, neim die jonge bai jc! riep
dc dichter naar achteren, en vervolgde
toen tot Pim:
En we? mot Uwe nou, as 'k vroage
mag?'n Gediggic voor vaoder of
moeder?vour 'n verjaoring? of vour
'n Sunterklaos?Offe.... 'n liefdes»
ged ggie voor uws aonstaondc?.wet
uwe maor wil'k ben erg schappe-
lik in de prais!
Pim stond op, wankelde naar dc deur
Ik, c.... ik kom nog wel eens te»
ug, stamelde zij, ik voel me plots niet
wel
- Nou!wat det nou? teemde de
dichter, wil uwe 'n glaossie wao?cr?
Nee, nc-c! Dank u!.... Lucht!....
Lucht moet ik hebben! Zij dacht te
stikken toen ze de glibberige treden af»
Weis uwes maor verzichtig! hoorde
ze nog naroepen.
Eindelijk was zc buiten, kort daarop
ui? die nauwe, vies riekende steeg,
rn weldra in ccn drukke winkelstraat,
vaar zc spoedig door de talrijke, schui*
elende menschenmassa werd opgeno»
men.
RECHTSZAKEN.
INSLUIPE.
Voor dc Vierde Kamer der Amster*
damschc Rechtbank hebben terecht
gestaan de ,40»jarigc» recidivist H. J.
F. K. en de 30»jarige A. C. v. d. S.
K. was ten laste gelegd, dat hij in
den nacht van 5 op Nov. 1.1. te za»
men met den bcruchtcn inbreker H.,
die thans voortvluchtig is, is binnen*
gedrongen in perceel Kalkmarkt 10 te
Amsterdam door ccn deur, die toegang
geeft tot de belétage. Beide mannen
hebben vervolgens getracht een deur,
die toegang geeft tot de kantoorlokalen
van den Centralcn Bond van Trans»
portarbeiders, met een valschen sleutel
te openen. De opzet mislukte echter,
omdat de sleutel afbrak en zij boven»
dien. werd gewaarschuwd, dat er onraad
was.
v. d. S. had zich te verantwoorden
ter zake van medeplichtigheid, daar hij
op de Kalkmarkt zou hebben uitgeke*
ken naar eventueel onraad.
Na de arrestatie liet, in den politie
post aan de Oude Waal, H. op .slink»
schc wijze een stuk van een sleutel uit
zijn hand op Jen grond glijden.
K. ontkende ter zitting alle schuld.
v. d. S. ontkende eveneens.
Dc gctuige»deskundige, C. van Led»
den Hulsebosch, die de twee sleutel»
dcelen heeft onderzocht, verklaarde
dat het z.i. vaststaat, dat de beide stuk*
ken bij elkaar bchooren.
Het O. M., mr. Van ArkeL achtte
het aan K. ten laste gelegde bewezen
en eischte wegens poging tot diefstal in
verceniging zijn veroordeeling tot vier
jaar cn zes maanden gevangenisstraf.
Tegen v. d. S. vorderde de officier
drie jaar gevangenisstraf.
Mr. C. .T. Goudsmit, die K. cn Mr.
Huyer, die v. d. S. verdedigde, vroegen
vrijspraak subs, ccn lichtere straf.
Uitspraak over 14 dagen.
BIJNA 17 MILLE VERDUISTERD.
De Amsterdamsche rechtbank heeft
uitspraak gedaan in dc zaak tegen den
dertigjarigen kantoorbediende P. A. tc
Amsterdam, die ten nadeele van zijn
patroon een bedrag van f 16.800 had
verduisterd. Hij werd lot twee jaren ge
vangenisstraf veroordeeld met aftrek
van vier maanden preventieve hechte»
nis. De cisch luidde twee en een half
jaar gevangenisstraf.
FEUILLETON
TE SLIM BEDACHT.
Naar het Engelseh.
47)
„Wil je mc opzeggen?" vroeg Mrs.
Prccdy, terwijl ze Bccky angstig aan*
keek.
„Heclcmaal niet", antwoordde deze;
„ik ben heel tevreden met mijn dienst,
geloof niet dat ccn meisje ccn beteren
dfenst kan hebben dan ik". Mrs. Prcedy
glimlachte vriendelijk. „Ik wilde u al*
Fccn iets zeggen over m'n erfenis, cn
over een klein nichtje van me'.
..Goed' zei Mrs. Prcedy. die zich
heclcmaal niet voor 't kleine nichtje,
maar erg voor dc erfenis interesseer*
dc: ..ga maar zitten, Becky.
„Graag, juffrouw. Dc zaak is deze.
dat mij morgen vijftig pond uitbetaald
zullen worden, en dat k u wilde vra*
gen of u er ccn gedeelte van bewaren
wilt. voor mc".
„Met plezier, Becky", antwoordde de
meesteres van 't huis. 't Was toch iets
bijzonders, ccn dienstmeisje tc hebben
dat over zooveel geld beschikken kon.
Natuurlijk wilde ze 't gaarne voor haa
bewaren.
„Terwijl u weg was", begon Bccky
weer. „werd er buiten aan dc deur ge*
klopt, cn toen ik open deed. vond ik
een nichtje van mij buiten staan, wier
moeder pas gestorven is, cn Jie nu,
behalve mij. niemand heeft die voor
haar kan zorgen. Daar zc wist dat ik
hier dien, is zij hierheen gekomen. Ik
hoop dat u niet boos beDt, dat ik 't
arme kleine ding binnen heb genomen,
en goed zult vinden, dat zc vannacht
bij me slaapt?"
Mrs. Prcedy staarde Becky aan. „Is
't kind daar binnen?" vroeg zc, naai
de kamer wijzend.
„Ja, juffrouw".
Mrs. Prccdy nam een licht op cn
ging eens kijken. Fanny sliep, cn toen
Mrs. Preedy haar schouder aanraakte,
bewoog ze cn mompelde: „Ben jij "t,
Becky?"
„Ja Pantoyl" riep Becky haar toe;
„ga maar weer slapen".
„Ik wou u vragen", zei Becky, toen
Mrs. Preedy terug was gekomen, of ik
mijn nichtje, dat geen thuis meer heeft,
bij me mag houden natuurlijk als
kostgangster!"
„Als kostgangster!" herhaalde Mrs.
Preedy, op een verrasten toon.
„Natuurlijk!" ging Bfcky- voort: ik
kan toch niet verlangen, dat u 't kind
yoor fliets hier houdt, cn nu ik zooveel
geld heb. kan ik immers voor haar bc*
talen. Zij kan overdag in dc keuken
blijven, cn 's nachts bij mij in bed sla*
pen. Ik zal wel op haar passen, cn nie»
mand. behalve wij beiden, behoeft te
weten dat zc hier is. Ik wil u acht a
tien shilling in dc week geven".
Mrs. Prccdy ging, met 'n haast die
zc anders niet aan den dag placht tc
leggen, op Bcckv's voorslag in. cn ver*
klaarde zich bereid om Fanny, voor
negen shilling per week, in huis cn in
den kost tc nemen.
„En. als u 't mij niet kwalijk neemt",
zei Becky, „zou ik u willen vragen o«i.
totdat u nieuwe huurders krijgt, als u
misschien in verlegenheid mocht zit*
ten 'n paar pond van me aan tc nemen,
zoolang".
Dit aanbod voltooide Becky's over»
winning. Mrs. Prccdy greep haar hand.
cn verzekerde dat zij in haar. vgn 't
eerste oogenbük af. meer ccn dochter
dan 'n dienstmeisje had gezien, en was
overtuigd dat zij, Becky en Fanny, 't
heel prettig met elkaar zouden heb*
hen. Zoo vrijgevig was ze zelfs gestemd
dat zij Becky een groc water met bran»
dewijn aanbood wat deze echter af*
sloeg. In eens werden zc door een
harde bel aan dc voordeur opgeschrikt,
cn toen zc er samen heengingen om
open tc doen, zagen zc 'n tclcgrambc»
steller staan.
„Woont Lier Becky?" vroeg hij.
„Ja!" antwoordden de twee vrouwen.
„Een telegram!" zei de besteller, ter*
wijl hij 't couvert overhandigde.
Bccky nam 't aan. en ging er mee
naar dc keuken, 't Was van Fred aan
Becky cn behelsde de volgende woor»
den: „Kom met avondtrein naarLonden,
niet schrijven tot ik bericht stuur".
„Van wie is *t?" vroeg Mrs. Preedy,
die haar nieuwsgierigheid niet kon be»
dwingen, „en wat beteekent 't?"
,,'t Is van mijn advocaat", gaf Becky
argeloos ten antwoord, „en meldt mc
dat ik morgen, in plaats van vijftig,
honderd pond zal krijgen".
„Je hebt wel een gelukje, Beckv!" zei
haar njeestcrcs.
„Ja, dat is zeker!" antwoordde Bccky.
..Hebt u me voor vandaag nog wat op
te dragen?"
„Niets meer, dank je" zei Mrs. Pree»
dy. erg beleefd. „Goeden nacht, Becky"
„Goeden nacht, juffrouw!"
Er had, in dit buis, nooit tevoren,
zoo'n vriendelijke verhouding bestaan
tusschen de meesteres en haar dienst»
bode.
Bccky sliep maar heel weinig: de zon*
Jerlinge onthullingen, die zij in de
„Volle Maan" had gelezen, dc verdedi*
ging van Frederick Holdfast, door een
ongenoemden vriend; het weer opdui»
ken van' de kleine Fanny; de aanstaan»
dc terugkomst van den geliefden man,
waren te opwindende gebeurtenissen,
om haar rustig te doen slapen, en toen
zc insliep, werd ze door akelige droo»
men gekweld.
Zij zag 't lijk van haar vriend aan
den oever van ccn vreemde rivier lig*
gen, de man die hem vermoord had,
stond naast hem cn doorzocht, z'n zak»
ken; toen hij '1 hoofd ophief, was *t
Richard Manx. „Bekoorlijke Bccky", ze:
hij, „laat je dezen ring, dezen armband
en deze japon schenken. Je geliefde^is
dood; ik kom in zijn plaats; ik ben voor
altijd de uwe". Ze zocht hem tc ont»
vluchten, hij echter vervolgde haar in
haar droomen in afwisselende, zonder*
linge gestalten. „Kom mee, ik zal u
wat moois laten zien"', zei hij. nam
haar hand. en trok haar nut zich voort,
een rechtszaal binnen. Hier zag zc Ly*
dia Holdfast, die als getuige tegen Fre*
derick optrad. Hij was er ook. en werd
beschuldigd van 't vermoorden van
zijn vader. „Laat mc los!" riep
Bccky uit; „ik kan hem redden van de
aanklacht van deze vrouw". Richard
Manx hield haar echter vast. „Ik ben
uw liefste, niet Frederick", fluisterde
hij; ,ge moet hem niet redden hij
moet sterven". Bewegen kon ze zich
niet; 't was haar ook niet mogelijk om
haar srem te verneffen zoodat de om»
standers haar konden hooren.
Daarna kwam er weer een ander ta»
fcrecl. Zij en Frederick waren samen in
dc gevangenis, „Er is yoor mij maar
een hoop", zei hij, „slechts een redmid»
del. Vervolg deze vrouw (bij die woor»
den verscheen Lydia Holdfast met 'n
zegevierend lachje), ga haar overal na,
verlies haar geen oogenblik uit 't oog.
Maar wees voorzichtig; zij is listig als
'n slang, en zal je weten tc ontsnap»
pen, als jc er 't minst op verdacht
bent"Nu was zc ineens met L'ydia
Holdfast alleen. „Wat wilt ge eigenlijk
ontdekken?" vroeg deze. „Bespiedt ge
mij misschien? ik ben 'n heel onbe»
tcckcncnd schepsel, maar jij bent een
gekkin. 't Gaat om 't leven en de
ccr van een man. Goed, ik ga er op
in. Al was je duizendmaal verstandiger
dan je bent zou je hem toch niet
redden. En nu kwamen er verwarde
tafereelen. waarin Becky zich steeds
weer met Lydia Holdfast samen zag.
Op 't tooneel, waar ze in *t treurspel
van den, op Mr. Holdfast beganen,
moord, hoofdrollen vervulden; aan den
oever van ccn sombere rivier, die nu en
dan door een bliksemstraal werd ver»
licht; in een dichte menschenmassa. in
snelle vlucht over huizen en daken, ter»
wijl Lydia haar steeds weer toeriep;
„Heb je hem nu gered?"
(Wordt vervolgd.)
