HAARLEM'S DAGBLAD
VRIJDAG 4 FEBR. 1927 DERDE BLAD
STADSNIEUWS.
ENGLISH ASSOCIATION.
DR. J. BOUTEN OVER
ARNOLD BENNETT.
Voor de afdceling Haarlem van de
English Association hield Donderdag
avond Dr. J. Bouten, lector aan de
Amsterdamschc Universiteit, een lezing
over Arnold Bennett. Een jaar geleden
trad dezelfde spreker hier op niet een
rede over Robert Browning, en het was
ongetwijfeld dc herinnering aan dien
avond die zoo velen ook naar deze lc<
zing had doen komen, en die den voor*
zittcr aanspoorde om ons in zijn inleh
dend woord een „intellectual treat" te
beloven. De hooge verwachtingen wcr»
den volkomen vervuld. Als regel tre-
den Engelschcn op voor de English As'
sociation, maar met een Hollandschcn
„lecturer" van zulke begaafdheden als
dr. Bouten is de vereeniging even goed
af als met de besten van overzee, ten
wijl de meeste Britten ons veel minder
te genieten hebben gegeven.
Dr. Bouten, Bennett erkennend als
de derde in rang onder dc levende En>
gclsche romanschrijvers hij moet da.
dclijk na John Galsworthy en EI. G.
Wells genoemd worden bespaarde
hem geenszins zijn critick. Hij kenschet-
stc hem als een realistisch schrijver van
grootc gaven, scherpe visie, krachtige
milieuschildering en een sterken, inten*
sicvcn littcrairen stijl en onuitputtelijke
energie. Maar zijn werk toont grootc
verschillen in qualitcit en Bennett heeft
zelf erkend dat hij dc matcricclc zijde
van het schrijvcrs'bcrocp van veel bc.
lang acht. Deze auteur is geen strijder
voor ,,1'art pour l'art" hij wil er
ook goed van leven, en heeft er systc»
malisch naar gestreefd om een popu
lair schrijver tc worden door voor een
zoo groot mogelijk publick te
schrijven. Zeer openlijk heeft hij
zelf erkend dut hij dientengevolge niet
geregeld aan zijn eigen voorliefde voor
/.uiverditterairen arbeid kon toegeven,
Die weelde kon hij zich slechts nu cn
dan veroorloven. Het gevolg is dat er
onder zijn stroom romans hij is gewei»
dig productief 'n aantal goedkoope
successen zfjn die dr. Bouten als ..pot»
"boilers" aanduidde, mitsgaders ©cn hoe.
veelheid zeer luchtig werk. Bennett be»
schikt over een onuitputtelijken bron
van humor, die ook veel van dit werk
zeer leesbaar maakt, en er komen frug»
mentcn in voor die zeer zeker litteraire
waarde bezitten, maar daar blijft het hij.
Dr. Bouten liet dit werk, evenals Bcn»
nctt's tooncclstukkcn, die evenmin een
hoog letterkundig peil bereiken, van»
avond buiten bespreking cn constateer
dc dfct des schrijvers hooge bcteckenis
als literator gebaseerd is op slechts een
half dozijn romans, waarvan hij uls dc
drie beste noemde The Old Wives' Tale
f1908), Riceyman Steps (1923) cn»hct
jongste werk van den schrijver. Lord
Raingo (October 1926).
Eer hij tot een nadere bespreking van
'deze werken overging gaf dr. Bouten in»
teressante bijzonderheden over het lc»
ven van Arnold Bennett, die geboren
werd in een typisch Engelsch nijverheids»
district. The Five Towns. Die vijf stc»
den. waarvan Stokc»on»Trent dc voor
naamste is, liggen bijeen in North Staf»
fordshirc cn vormen het centrum van
dc Britschc aardcwcrk»industric. „The
Pottery Towns" noemt men zc daarom
ook weL
De jonge Bennett ging naar Londen,
verdeelde zijn tijd tusschen een onbedui»
dend klcrkcnbaantjc cn een tennisclub
in een voorstad cn dacht volstrekt niet
aan litteratuur, waarvan hij niet de min»
stc notie had, tot hij er op zijn 26ste jaar
vrij plotseling in verzeild raakte. Zijn
kennismaking met een groep jonge kun»
stcnaars in Chelsea, die Art met een ka»
pitalc A schreven alsof dat vanzelf
sprak, bracht hem plotseling in een
nieuw milieu cn veranderde zijn opinie
omtrent kunst totaalof liever: deed
haar ontstaan Langs dien weg kwam
hij tot dc ontdekking van het in hem
sluimerende litteraire talent, waarvan hij
zelf niet het flauwste vermoeden had
gehad. Hij schreef zijn eerste bock, The
Man from the North, dat hem slechts
genoeg geld op bracht om een dringend
beoodigden nieuwen hoed tc koopen
maar dat onmiddellijk aandacht trok
bij de litteraire critici. Sommigen pre
zen het, anderen deden het tegendeel, en
tot Bennett's groot verdriet behoorde
het leidende dagblad van de Five Towns
tot dc laatstgenoemden.
Hij werd journalist, schreef feuilletons
critieken en nog veel meer, maar kreeg
er tenslotte genoeg van en verhuisde
naar Fontainebleau. Toen begon de
stroom van romans, die tot op den hui.
digen dag is blijven voortgaan en nog
geen tecken van vermindering toont.
(Arnold Bennett wordt binnenkort 60
jaar).
Weinig schrijvers hebben zooveel in»
spiratic gevonden in de omgeving waar»
in zij geboren werden als Bennett. Zijn
hoeken over dc Five Towns vormen het
grootste deel van zijn werk. Hij heeft
daarbij zijn milieus niet onder de arbei
ders gekozen maar in dc middenklassen,
die hij nu eenmaal veel beter kende.
Van de vijf steden heeft hij meestal
Burslem cn Hanlcy, met ietwat gewij»
zigdc namen, als plaats van handeling
gekozen.
In het tweede gedeelte van zijn rede
behandelde dr. Bouten achtereenvolgens
The Old Wives* Talc, waarin Bennett
het door heip zeer bewonderde „Une
Vie" van Guy dc Maupassant heeft gc»
poogd tc overtreffen door twee vrotii
wcnlcvens inplaats van cén tc behande.
!cn. Hoe hij geslaagd is om een stcik,
levend bock daarvan te maken, hoe
prachtig«\vaar hij de crises in die levens
heeft weten weer tc geven maakte dr.
Bouten ons duidelijk. Hij lus daarna een
fragment voor uit Riceyman Steps, dat
hij als Bennett's beste werk beschouwt,
cn deed ods zijn eigen geestdriftige bc»
wondering voor de schrijnende, felle tce»
kening van het vrekkige echtpaar, dat
daarin dc hoofdrollen vervult, mee»
voelen.
Tenslotte gaf hij in 't kort den inhoud
van Lord Raingo en noemde de figuur
van dezen ouden zakenman, die in het
laatste oorlogsjaar geroepen wordt om
een plaats in het ministerie in te nemen,
dan erin slaagt om succes te oogsten cn
populariteit tc verwerven, maar in strijd
geraakt met zijn jaloersche confrè»
reswaarna hij tenslotte sterft ten»
gevolge van dc tc grootc inspanning die
zijn zwakke hart heeft moeten verdu»
reneen van de mooiste dingen,
die dc schrijver volbracht heeft.
Dr. Bouten sprak het vertrouwen uit
dat deze voornaamste werken van Ar»
nold Bennett in dc toekomst zullen blij»
■cn leven.
De voorzitter, dc heer C. B. A
Proper, bracht den spreker tenslotte
hartclijkcn dank, waarmee het audito»
rium zijn instemming zeer duidelijk tc
kennen gaf. Het was een heel n-.ooic
avond voor dc Association.
KAMER VAN KOOPHANDEL EN
FABRIEKEN.
De agenda voor de 46ste vergadc»
ring der Kamer van Koophandel cn
fabrieken voor Haarlem en Omstrc»
ken,- te houden op Dinsdag 8 Fe»
bruari 1927, des namiddags tc 7.3U uur
in het gebouw der Kamer luidt:
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken.
3. Medcdcclingcn.
4. Verzoek ontslag IV H. J. Albrccht
Haarlem.
5. Aanvraag subsidies:
a. Museum'van Kunstnijverheid tc
Haarlem.
b. Internationaal Congres voor Ma»
tcrialcnkcnnis tc Amsterdam.
c. Ncdcrl.'Amcrikaanschc Kamer van
Koophandel te Amsterdam.
d. Nederlandschc Kamer van Koop»
handel tc Zurich.
c. Vereeniging „Bureau voor Han»
dclsinlichtingcn" te Amsterdam,
f. H.E.BJY tc Haarlem.
g. Propaganda.comité voor Wegen»
verbetering tc Amsterdam.
6. Goedkeuring verzonden brieven:
a. Directie Nederlandschc Spoorwe
gen. inzake onbewaakte overwegen.
b. Gedeputeerde Staten van Noord
Holland, inzake autobus'tram Haar»
lcm»Lcidcn.
E. Bespreking onderwerp: de Ne»
derlandschc Handelspolitiek (motie»
Hooy).
8. Rondvraag.
9. Besloten vergadering.
CHR. POLITIEVEREENI-
GING „SURSUM CORDA"
HET TIENJARIG BESTAAN.
De receptie.
Zooals wij meldden, vierde dc Chr.
Politieverecniging .Sursum Corda". al»
hier, afdecling Haarlem en omstreken
van den Bond van Chr. Politie»ambtè*
naren in Nederland, Donderdag haar
tienjarig bestaan.
Des middags werd in het gebouw St.
Bavo in dc Smcdcstraat een receptie
gehouden, waarop vele vrienden van
„Sursum Corda" de jubileerende ver»
eeniging kwamen gelukwcnschen.
Zoo kwamen hun opwachting maken:
dc Commissaris van Politic, de heer E.
H. Tenckinck. de Hoofdinspecteurs, de
heeren C. J. Bos cn M. Woud, Je In
specteurs dc hecren G. A. Draver. H.
Oudman cn J. A. J. Keesom (de beide
laatsten namens de Inspecteursvereeni»
ging).
De Bondsvoorzitter, dc heer B. Ree»
der, uit Rotterdam, hield een korte toe»
spraak waarin hij de afdecling Haarlem
prees voor den steun, dien zij steeds
aan het Hoofdbestuur geeft en voorts
den Commissaris, Hoofdinspecteurs,
Inspecteurs dankte voor de belangstel»
ling. Ook betuigde spr. dank aan den
R.=K. Bond van Politic»ambtcnaren „St.
Michael", die door een deputatie ver»
tegenwoordigd was, namens welke de
heer van der Hulst gewaagd had van
de aangename samenwerking tusschen
beide organisaties.
Van de aanwezigen noemen wij ver»
der nog de heeren Joh. Visser, (namens
de Chr. Hist. Raadsfractie) cn den heer
M. L. A. Klein, bezoldigd Hoofdbe»
stuurslid van St. Michael, die als raads»
lid het woord voerde en wees op het
groote nut van organisatie, het bestuur
prijzende omdat het steeds trduw is
gebleven aan zijn beginselen.
De voorzitter van „Sursum Corda",
de heer D. Zemel, dankte telkens voor
dc betoonde belangstelling cn het ge»
sprokene.
De receptiezaal had door palmen bij
de bestuurstafel en eenigc bloemstuk»
ken, waarbij een van het Hoofdbestuur,
een feestelijk aanzien.
Vermelden wij nog dat tal van schrif»
telijke gelukwcnschen waren ingeko»
men.
Het Avondfeest.
Des avonds was de grootc zaal van
St. Bavo geheel gevuld met de leden
van „Sursum Corda" en wie tot hun
gezin behooren. allen in feeststemming
en vol verwachting, want het uitge»
breide programma beloofde heel wat.
Aanwezig waren o.m. de heer Chr. van
den Heuvel, Lid der Tweede Kamer,
dc Hoofdinspecteur, dc heer M. Woud,
de Inspecteur dc heer Oudman, de Com»
missaris van Politie tc Zandvoort, de
heer Lovink, dc Inspecteur van Politic
tc Schoten cn Rijkscommissaris: de
heer P. M. Adriaanse; de heeren B. Ree»
der en W. de Jong, voorz. en secretaris
van het Hoofdbestuur en dc heer Joh.
Visser, lid van den gemeenteraad.
De avond werd geopend met het ge»
zamenlijk zingen van Psalm 121, het
eerste vers. waarna Je voorzitter, de
heer D. Zemel, voorging in het gebed
cn daarna voorlas Philippensen II, vets
1 tot en met 11.
Spr. heette vervolgens, nadat allen
staande het Wilhelmus gezongen had»
den. de aanwezigen, in "t hijzonder de
autoriteiten, van harte welkom, ge»
waagde van den verblijdenden groei
der vereeniging cn van de langzamer»
hand ontstane samenwerking met an»
Jerc organisaties.
Hulde en dank bracht de heer Zemel
aan zijn medebestuursleden voor den
van hen ondervonden steun, in 't bij»
zonder aan den heer G Kruyswijk. se»
cretaris en penningmeester van het On»
dcrstcunïngsfonds cn aan den heer A.
Ytsma, commissaris, die gedurende 10
jaar deel van het bestuur hebben uit»
gemaakt. Ook aan de hoofdbestuursle»
den wijdde spr. woorden van waardee»
ring cn hij vroeg de aanwezigen zich
ccnigc oogcnblikkcn van hun zetel te
verheffen, om den pas ontslapen van
Hoorn in stilte tc herdenken.
Op voorstel van den voorzitter werd
een telegram van hulde aan de Ko=
ningin namens dc jubileerende vereeni»
ging gezonden.
Ds. G. W. C. Vunderink hield daar»
na een feestrede, geestig, humoristisch
maar met een zeer ernstigen ondertoon.
Spr. vestigde er de aandacht op dat
de politicman niet kan zonder een
hooge levensopvatting: hij moet het
bewustzijn hebben dat hij zijn werk
doet in den naam Gods. Hij is de dra»
gcr van het overheidsgezag. Iedere po»
litieman draagt dus iets van de autoris
teit van God in zich want er is geen
andere echte bron van het gezag dan
God. Daarom: Sursum Corda. Het hart
naar boven!
Ds. Vunderink wees er voorts nog op
dat de politieman iemand moet zijn
van veel zelfverloochening cn zelf-bc»
heersching. Hij verkeert vaak in ge»
vaar en moet daarom zijn leven in
Gods hand stellen.
Dat de politiebeambten zich organi»
seeren is noodig om hun levenspositie
en de uitoefening van hun ambt zoo
goed mogelijk tc doen zijn.
Spr. eindigde met zijn beste wenschcn
tc uiten voor den groei cn den bloei
van „Sursum Corda".
Dc heer Zemel dankte den spreker
voor zijn schoonc rede en bood hem.
die weldra de stad gaat verlaten, als
aandenken een foto van 't bestuur aan.
Vóór dat de predikant de zaal ver»
liet, zongen de aanwezigen hem staan»
de toe: „Dat 's Heeren zegen op u daal!"
In den loop van den avond boden
ook nog hun gelukwenschen aan. daar»
bij de vereeniging krachtig aansporende
op den ingeslagen weg voort te gaan:
de heeren J. Brauns, secretaris der
Haagsche afdeeling, die sprak namens
de afdeelingen Amsterdam, Hilversum
en Dén Haag en W. dc Jong, Bonds»
secretaris.
Een afwisselend programma hield dc
feestvierenden tot laat bijeen: Zang»
stukjes, uitgevoerd door het koor, on»
der leiding van den haer Jansen van
Galen en mandolinemuziek van de
club „Excelsior", directeur de heer J.
Vergay.
„De Kabouters" wisten op een aar»
dige manier propaganda te maken voor
den bloemenverkoop ten bate van het
Ondersteuningsfonds.
Eenige voordrachten werden nog ten
beste gegeven.
De clou van den avond was wel de
samenspraak in costuum (met zang
van het koor): „Luthcr op den Rijksdag
te Worms". Vooral dc declamatie van
den vertolker van Luther viel zeer tc
loven.
De leden van „Sursum Corda" zul»
len zeker nog lang met genoegen aan
dezen welgeslaagden feestavond terug
denken.
DE SPAAR NE»STICHTING.
Wij ontvingen het jaarverslag over
1926 van het Consultatiebureau van
de Spaarnestichting, afdeeling Haar»
iem van de Centrali^Vereeniging tot
behartiging van dc TOaatschappelij-ke
belangen van zenuw» cn zielszieken,
waaraan het volgen-de is ontlcen-d.
Het bureau hield geregeld zitting
des Donderdags tc 5 uur in het
bouw van den Gemeentelijken Gc»
neeskundigen Dienst. Met de verhui»
zing van dezen dienst naar de „nood»
woning" op de Papetorenvest 59, ging
ook het Consultatiebureau mede
over. Voor het bureau is deze tijde»
lijke verplaatsing naar een meer
excentrisch gedeelte van de stad in
een minder aangename omgeving zeer
te betreuren; overigens kan slechts
met dankbaarheid gewag worden ge»
maakt van de medewerking van den
directeur van den Gemeentelijken
Geneeskundigen dienst, Dr, van Ko»
nijnenburg verkregen.
Op het spreekuur meldden zich djt
jaar aan 65 nieuwe gevallen, 29 man»
ncn cn 36 vrouwen.
In 26 gevallen kon een duidelijke
geestesziekte worden vastgesteld; dc
overige waren lijdende aan een neu»
rose, zwakzinnigheid of geestelijke
conflicten.
De aard der gevraagde hulp of
raad was zeer verschillend cn betrof
allerlei deelen van maatschappelijk
hulpbetoon.
In sommige gevallen moest maat»
schappelijken steun gezocht worden:
in andere gevallen kon men door
rekening te houden met de eigenaar»
dige psychologische factoren, bepaal»
dc lijders weer op de been helpen;
weer in andere gevallen moest racn
de lijders steunen tegenover een wei»
r.ig goedwillende omgeving, terwijl
ook het omgekeerde soms noodig
was, de familie raad en steun tc ge»
ven tegenover moeilijke gcesteszic»
ken. Een aantal moest ter behandc»
ling naar den huisdokter of naar een
zenuwarts worden verwezen, of wel
tot opneming moest worden geadvi»
secrd.
Daar de Spaarne*Stichting niet over
voldoende inkomsten beschikt, moest
streng worden vastgehouden aan het
beginsel dat door het bureau zelf
geen steun in geld werd verstrekt
VRIENDSCHAP ZIJ ONS DOEL
De tooneelvereeniging „Vriendschap
zij ons Doel" geeft Zaterdag a.s. een
cabaretavond met bal. Voor een afwis»
selnd program is zorg gedragen.
DE HUURWETTEN.
TEGEN OPHEFFING.
Door de de Federatie der S. D. A. P.
en den Amsterdamschen Bestuurders»
bond werd Donderdagavond in „Belle»
vue" te Amsterdam een protcstmeeting
gehouden tegen de opheffing der Huur»
wetten. Allereerst werd het woord ge»
voerd door den heer E. Kupcrs.
voorzitter van het Ned. Verbond vjr
Y-'cvercenigingen. Door spr. werd uit»
een gezet, dat op de opheffing der
Huurwetten sterke huurverhooging moet
volgen waaruit weer zal ontstaan een
groote verscherping van den loonstriji
Door den heer S. R. de Miranda, wet»
houder, werd allereerst betoogd, dat de
opheffing der Huurwetten was geschied
huiten samenwerking der gemeenten.
Door spr. waren al sterke cijfers aan
den Minister verschaft, die bewezen,
dat handhaving der Huurwetten nog
noodzakelijk was. Echter, het is een feit
geworden. Verder zet spr., aan de hand
van vele cijfers, uiteen, dat de huren
sedert 1909 met 60 zijn gestegen.
Spr. schat, dat door dc afschaffing
der huurwetten door de Amsterdam»
sche bevolking negen milliocn gulden
meer moeten worden opgebracht. Het
wordt niet alleen een nieuwe last op de
burgerij, maar een ongehoorde bcvoor»
rechting van een kleine groep men»
schen, die in het bezit zijn van onroe»
rende goederen. Reeds nu wordt aan
zeer vele huurders aangezegd, dat zij
na 19 Juli meer huur zullen te betalen
hebben. Zeer zwart schilderde spr. de
gevolgen. Als vee zullen de mcnschen
van het eene eind van dc stad naar
het andere gedreven worden. De win»
keiiers zijn tot ondergang gedoemd, ge»
zinnen met veel kinderen zullen geen
woning kunnen krijgen. Die heldendaad
heeft de regeering bedreven en de be»
langen van het bouwkapitaal zijn dan
behartigd, zegt spr.
De Minister heeft echter gezegd, dat
de gemeentebesturen zich moeten af»
vragen wat plaatselijk jjpdaan kan wor»
den om den schok op tc vangen.
Naar voren brengt spr in dit ver»
band art. 135 der gemeentewet, waarin
het bestuur wordt opgedragen datgene
te doen wat in het belang van de ge»
meentehuishouding is. Wanneer dus de
Rijkswet wordt opgeheven kan de ge»
meente optreden met een plaatselijke
verordening. De rechtsgeleerden der
gemeente zijn het hierover eens. Dc
machine kan gemakkelijk in het werk
worden gesteld, want wij bezitten, zegt
spr., alle gegevens. Als de Raad het
wil, kan worden opgetreden tegen de
huiseigenaren. Daarom raadt spr. aan
geen nieuwe huurcontracten te teeke»
nen. Alles is nog wel niet in kannen
en kruiken maar dat gaat ook nog niet
zoo gemakkelijk.
Voor wie de Amsterdamsche bevol»
king schatplichtig maken aan het bouw»
kapitaal zullen we, zegt spr., vechten
tot het uiterste. Zelfs wanneer de ge»
meenteraad van Amsterdam, die tegen»
woordig malle kuren heeft, niet mee»
viel, dan hebben we nog den 25sten Mei
den dag van de gemeenteverkiezingen.
LIJKJE OPGEGRAVEN.
Zooals we dezer dagen meedeelden
heeft de poltie te Amsterdam een Duit»
sche man en vrouw aangehouden, die
een naar jaar geleden zonder papieren
uit Duitschlnnd gekomen zijn. Hun
werd in 1925 een kind geboren, dat
een paar maanden na de geboorte
overleed Dc man heeft laten doorschc»
meren, dat de moeder niet onsohuldi"
zou zijn aan den dood van bet kind
wat door de vrouw werd ontkend. De
Duitscher bekende bet lükie te hebber
begraven op de nieuwe Westerbegraaf»
nlaats aan den Hemweg. Hij was daar»
oor 's avond de sloot overgesprongen
im oo de begraafplaats te komen. Hi;
had daar een pat in den grond ge»
maakt en het li'kje, dat in een doek
was gewikkeld, daarin gelegd.
De justitie heeft gemeend een pogin"
doeten doen. om tc ontdekken of
de beschuldiging van den man waar is.
De Duitscher is met twee recher
cheurs naar de begraafplaats gewees*
om de plek aan te wijzen, waar het
kind was begraven. Het parket is daar
na naar de reeds een'öc iaren niet mee
n gebruik ziinde Westcrbcgraafnlaa*1
gegaan, om bet liikje on tc graven.
Op de aangewezen plek, dicht aan
den kant van den Hemweg werden na
eenig graven inderdaad de overblijf se»
'en van bet kinderlijkje gevonden.
Het werd in een zwart kistje gelegd
en verzegeld. In een wagen van den Gr»
neesk. en Gezondheidsdienst werd het
naar het Wilhelminagasthuis gebracht.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEÏf
a 60 Cent* per regel.
SOPLA 2% CENT
Vervaardigd van baadjes tebaii die
voor de'jhste sigaren te Me>- zijn.
LANGS DE STRAAT
7 e Amsterdam
Geef hun de ruimte!
Ergens aan dén overkant van den
Amstel kwamen ze, uit de oude stad,
in verspreide formatie, gevieren-: één
met blond, één met -bruin haar ein twee
met haar dat eigenlijk geen kleur had,
geen bekende kleur tenminste. Ze zul»
len zoowat een jaar of tien zijn ge»
wee&t, du© Amsbe-rdia-msche -achterbuurt»
jongetjes diie toevallig mijn weg k-ruisten
en ze scharrelden zoon beetje, bloots»
hoofde en schraaltjes in de kleeren, op
een onbepaalde i^anier achter elkaar
aa-n cn m eikaars buurt, zich door een
van die nauwe straatjes, die de verbin»
ding onderhouden tusschen den Amstel
aan de eene en het Rembrand-tpiein en
de Amsrtelstraat aan de andere zijde,
voortbewegend in de richting van dat
plein, dat veel meer het hart van Am»
sterdam is da-n de Daan.
Ze -deden lang over het korte straatje.
Zoowat voo.r elk winkeltje bleven 2»
staan, op elkaar's schouders leunend en
over elkaar's hoofden -kijkend naar wait
u-itges'tald lag in die étalage.
Vooral eer. sigarenwinkeltje trok hun
aandacht:
„Faane siggeretjes!", zed er een, <$e
blonde.
„Jongès!" stelde de bruine -voor: ,,'n
immes piroatje opsteike?"
„Hè jij cente?" schamperde een van
de twee anderen.
De vierde slenterde sohokschoude»
rend door.
„Ha, jon-ges", zeiadie op eens, „hier
wount memoir Goedhuis! Efe anbelle!"
En hij gaf eem ruk aain de bel, alsof
hij dien geheelern muur wilde meetrek»
ken. De anderen volgden met graagte
zijn voorbeeld. Na den vierden ruk
vloog do deur plotseling open en eem
man in hemdsmouwen kwam tegel.jk
met eenige krachttermen naar buiten.
Weerlichtsche kwajongens." zei de
man, ondej meer.
De Amsterdammertjes sprongen als
duiveltjes om hem heem en wierpen hem
kwaad-aardig»spottemde -blikken toe.
„Dag meneir Goéd-huis, dag menei-T
Goedhuis!" gin don. ze. „Heppu 'n siggc»
retje four ons?"
De man deed een sta? naar voren
en zeide iets. waarvan de inhoud in
gekuischter taal weergegeven, ongeveer
neerkwam op: „Onaangename jongelui!
Aanvaardt nu mijn waarschuwing en
verlaat deze straat anders zal rk mij
waarlijk genoodzaakt zen. eenigszins
hardhandig tegenover jullie op te tre»
den!"
De knaapjes begrepen dat het den
man ernst was cn holden joelend en
gillend de straat uit, maar niet dan na
eerst nog even iin het voorbijgaan- tegen
de rui-ben- van een „b-a-r" gebikt en
getracht te hebben langs de hermetisch
gesloten gordijnen de geheimen, die zij
daarachter vermoedden, be begluren.
Zonder succes, natuurlijk.
Toen den hoek om. het Rembrandt»
plein op Daar waren geen gordijnen
voor de café's, daar konden ze na harte»
lust en brutaal naar binnen kijken, op
'n rijtje tegen de groote ruiten hangen en
den voor de ramen zitbendan hecrcn hun.
eeuwig verzoek om „n siggeretje" toe»
schreeuwen of hun tonig uitsteken, al»
naard'at het h-u-n invieltot ten
slotte een. agent hen het plein af» en een
ander nauw straatje injoeg.
Geef hun de ruimte, mijn arme stads»
jongetjes, die met hun levenslust en
hu-n jeugdige dartelheid- geen raad weten,
geef hun groote groene grasvelden,
waar ze kunnen hollen en draven en het
grauwe asphalt vergeten.
Zij zuilen dan meneer Goedhuis en
zoovele anderen, die thans last van hen
ondervinden, met rust laten en het heele
Rem brand tpleiin aan hun kapotte laar»
zen lappen.
Geef hun de ruimte 1
J. C. E.
Onze medewerker, de heer De Bois, schreef Donderdag naar aanleiding van Jan Sluyters' expositie in
het Stedelijk Museum te Amsterdam, een artikel over het zeer belangrijke oeuvre van dezen
meester. Ter aanvulling geven wij vandaag foto's van drie van Sluyters' werken. Links: portret van
C. Brouwer, daarnaas: „Oude Huizen", een prachtig stuk oud Amsterdam, er rechts „Kinderportret".
