HAARLEM'S DAGBLAD ZANDVOORTSCHE BEUNGEN. LETTEREN EN KUNST ONBERISPELIJK VERSCHE EIEREN g JAN VAN SCHIE I STADSNIEUWS. WOENSDAG 9 FEBR. 1927 TWEEDE BLAD De Golfclub. Zandvoort en de duurte. Ver beteringen in de Zandvoortsche laan. Is er kans op spoorweg-electrificatie? De verkeersregeling. „Nog te vroeg om er iets van te zeg' gen", verklaren dc Zandvoorters op de vraag wat zij van het a.s. seizoen ver> wachten. Er is in dezen tijd des jaars nog niet veel besproken, en er wordt maar gehoopt op uitlokkend lenteweer gevolgd door een prachtigen zomer Het kan veel beter dan verleden jaar Attracties? Het Luna Park is nu var de baan. Het terrein van dc Kennemei Golfclub in wording belooft daarente- gen veel. Een goed ding voor de ge< mcente nu reeds, omdat er zooveel werk door den aanleg verschaft is. Wel een zestig, zeventig man zijn er bij aan den arbeid gezet. Wel had er wat meer belangstelling in de gemeente kunnen worden getoond voor deze zaak. Dc Raad heeft de Golfclub ten slotte den weg gegeven dien zij noodag had, maar laat er ook erkend worden dat het hier ccn kardinaal gemeentebelang geldt. Vele rijke menschcn zullen door de Golfclub naar Zandvoort worden ge» lokt. en wellicht zal op den duur een vermeerdering van het Engclsche bc» zoek cr het gevolg van kunnen zijn. Weinig Britsche hadplaatsen kunnen bogen op een strand dat met het Zand» voortsche kan evenaren, maar ze be» zitten vrijwel alle mooie golf-links die grootc attractie voor eiken En» gelschman cn clkcn Schot. Er is door sommigen geklaagd over duurte in Zandvoort. Dat heeft men mij weerlegd. Natuurlijk verkeert je plaats in dezelfde omstandighe-den als andere badplaatsen in een kort sei» zoen van enkele maanden moeten de hotelhouders en restaurateurs hun hecle jaarverdienste maken. Maar dc prijzen zijn niet hoogeFdan elders, ook die de cafés niet. en zeker die in dc win» kcls niet. Men heeft zoo zei mij een Zandvoortcr die zelf niet tot deze bc» volkingsgroep behoort den winkc» liers zeer onverdiende verwijten over hun prijzen gemaakt. Trouwens, er koopen hier mcnschcn uit Aerdcnhbut die het niet behoeven te doen. cn die Zandvoort wel links zouden laten lig» gen als het te duur was. Mijn zegsman oefende daarentegen critick uit op verhuurders van optrek» jes die z.i. heter zouden doen cn cr zelf beter bij zouden varen als zij hun prijzen wat meer naar dc tijdsom standigheden regelden. Sommigen heb» ben ten huis in den duurste» tijd ge» kocht voor zeg 2" mille, en blijven maar stokstijf vasthouden aan hun idéé dat zij van hun geld tien proeent per jaa- moeten maken, niet beseffend dat dc duurste tijd nu eenmaal voorbij is en dar het puhlick voor dat huis geen tweeduizend gulden over heeft. Andc« ren komen onder den indruk van het feit dat een buurman een huis heel duur verhuurd heeft aan den een of an» deren zeer wel geste! den bezoeker, wien 't niet kan schelen hoeveel hfj betaalt, cn probecren dan 't zelfde resultaat tc bereiken bij dc grontc meerderheid die wèl op den prijs kijkt. Dit is geen ver» standigc tactiek, cn ik geloof dat het beter zou zijn als men wat water in zijn wijn deed. Reden tot blijdschap voor Zandvoort ligt in dc belangrijke verbeteringen die thans in dc Zandvoortschelaan gemaakt worden, ten eerste door den bouw van dc nieuwe brug over dc Leidschcvanrt - door Heemstede ondernomen cn ten tweede door het verbeteren van den straatweg bij Bentveld, welk gedeelte in zeer slechten staat verkeerde. Dit laatste doet dc gemeente RIoemcndaal. Dat deze hoofdverbinding in den besten staat is zal speciaal van belang blijken in „bet Olympische jaar". 1928. waarvan men zich in Zandvoort natuur lijk heel veel voorstelt. Dat moet uit stekende resultaten brengen. Een groot belang voor Zandvoort, de vraag of dc Ned. Spoorwegen spoe dig tot ekctrificatie van de verbinding inet Amsterdam zullen overgaan, blijft nog steeds onopgelost. Tot een defini tieve beslissing daaromtrent is de di» rcctic der Spoorwegen blijkbaar nog steeds niet gekomen* na met het ge meentebestuur verscheidene malen ge confereerd te hebben. Het spreekt van zelf dat het voor de spoorwegen een kwestie van zakelijk belang is. zonder meer. Ziet de directie er haa.r voordeel in, dan gebeurt het. Wel heeft zij in den laatsien tijd reeds gevolg gegeven aan Zandvoortsche verzoeken ora laten tramdienst en ccn laten trein in te voegen, waarvan het gevolg is dat men bij bezoek van een schouwburg te Amsterdam den tijd heeft om de heelc voorstelling bij te wonen cn zon» der gejaag cn overhaasting thuis te ko< men. Maar de electrificatie is natuur lijk een belang dat het welslagen van het seizoen betreft.^Duizenden Amster dammers die cr nu niet toe komen om op zomeravonden na volbrachte dag' taak nog even naar Zandvoort te trek» ken cn van de frissche, weldadige zee» lucht te genieten zouden daartoe her haaldelijk komen als cr ccn werkelijke snelvcrbindtng met de kust bestond. Voor de hoofdstad en voor Zandvoort beide zou het van het grootste belang zijn als zij dichter tot elkaar werden gebracht als Zandvoort voor dc Am sterdammers werd wat Schcvcningen voor Den Haag is. En dat doel kan bereikt worden door snelheid van ver» keersverbindinp- Dc nieuwe verkeersregeling in het dorp zelf, verleden jaar ingevoerd, heeft :n de practijk o.i. heel goed voldaan, n'cn déplaise dc automobilisten cn fietsers die er in den beginne over mop» perden omdat het iets nieuws was. In gewikkeld is deze regeling zeker niet. en als haar beste getuigschrift raag wel gelden dat cr in 't vorige seizoen geen auto»ongelukken zijn geweest. Ook bui» ten de zomermaanden doet zij trouwens ,-i.ir nut wei eerden1, want i.>. ttige dagen van dezen zoo inilden win» ter ziet men vaak nog heel wat auto s verschijnen. Vcrkcersvraagstukken! Soms vraagt men zich w- eens af of wij in Hol land niet beter zouden doen met ze een beetje minder als wctenschappc» lijkc internationale problemen te bes schouwen. De opmerking geldt meer speciaal Amsterdam, dat een ware imitatie-koorts ontwikkelt ten opzichte van buitcnlandschc hoofdsteden welker verkeer veel grootcr cn intenser is dau het Amstcrdamsche, en behecrscht wordt door andere hoofd»moeilijkheden. Dc Hoilandschc hoofdmoeilijkheid ligt bijna overal in dc fiets, terwij; natuur lijk verschillende plaatsen met verschil» ler.de mpcüijkhedcn tc kampen heb ben. Een geval van speciale omstandig' heden levert Zandvoort op, dat gedu rende een korte jaarlijksche periode ccn groot verkeer moet verwerken dat vrijwel uitsluitend luxc»verkeer is. Het is gebleken dat men het beter kan bc» hcerschcn door het in een vaste rich, ting te leiden dan door verkcersagen. ten tc plaatsen. In andere plaatsen zijn dc moeilijkheden weer van anderen aard. maar zou dc ware wijsheid in verkeerskwesties niet zijn dat men dc zaak als een locaal vraagstuk bc» schouwt, rekening houdend met dc lo» calc omstandigheden? Dat gebeurt ook te Haarlem. Te Amsterdam cn in som mige andere steden schijnt men cr even» wel naar te streven om dc détails van Londcnsche, Parijschc cn andere we. reldstccdsche verkeersregelingen tc imi» tecrcn. Het blijft ccn gccxpcrimcntccr zonder eind. cn het wordt veel te ingc. w ikkcld. Met deze kleine uitweiding op ver» keersgebied worde deze Zandvoortsche brief bcsJoten. MUZIEK. HAARLEMSCH SYMPHONIE- ORKEST „EUTERPE" Het concert. Dinsdagavond door „Euterpc" gegeven stetnefe den hoor der (ook den kritischcn) vriendelijk door dc blijken van ernstig streven die gegeven werden. Dat daarbij nog wel eens wat tc hoog gegrepen wordt, tc hoog vooral met het oog op een open» bare auditie, is verklaarbaar en dus ook te verontschudilgen; cr zit ccn stimulee» rend genoegen in, zijn krachten aan de grootc meesterwerken te beproeven cn menig amatcur»kwartct»of-orkestspcler smaakt meer voldoening bij een in het zweet zijn aanschijns tot stand ge brachte, doch nauw»halfgcslaagde uit voering van ccn kwartet of symphonic dan bij dc volmaaktste vertolking door Capet of Mengelberg, waarbij hij pas. sief moet blijven. Zoo betcckcnt willci» nog niet altijd kunnen, doch de hoor» der. die cr weer anders tegenover staat dan de uitvoerenden, dient met ccn e-. ander rekening te houden cn gedachtir te zijn aan de oude spreekwijze: ut desint vires, tarnen est laudanda vo» Juntas, d. w. z. al faalt wel oens dc kracht, toch is dc wil te prijzen. Laat ik nu direct zeggen dat deze in leiding niet bedoeld is nis een zalven de verbloeming van naargecstighcdcn Integendeel: cr is op dit concert aar dig, goed cn frisch gemusiceerd. Bo vennnn stond in dit onzicht, althan wat het orkestrale deel betreft, dc ui voering van M -ndclssohn's vriendelijk Ouverture „Hcimkehr aus der Frem- de", ccn „terugkeer", die de auteur hl kens dc thematische overcenkoms met een andere, meer beroemde zijnci concertouvertures, in „gelukkige vaart volbracht. In 't bijzonder mag de mooie klank der talrijke violen in de inlei ding geroemd worden; dc cclli cn bas sen laboreeren nogal eens aan onzui» verheid; ook zijn de „vaders van "t or kest-' (zooals men dc contrabassen wel eens noemt), of 't geval van Euterpc juister: het ouderpaar van 't orkest, numeriek tc zwak tegenover dc vele cclli. Zuike onjuiste verhoudingen zijn natuurlijk jammer, doch b(j een dilet tanten-orkest, waar alles van vrijwillige medewerking afhangt. onvermijdelijk Immers, om bij het gevabcontrabas tc rlijven, hoe weinige muziekliefhebbers zullen zich aangetrokken voelen tot hc; aanschaffen en beoefenen van een in strument, waaraan men op z'n eentje of zelfs in kamcrmuzickcombinatie zel den wat heeft, ccn instrument dat al tijd brommig is cn voor zijn transpor een kruier met een handkar verlangt? Hulde dus aan dc amateurs die deze bezwaren niet tellen cn uit altruïsme contrabas studceren. En zoo staat het pok met vele blaasinstrumenten en met pauken, waarhij men dan nog niet eens moet denken aan de last cn tegenwer» king van bezwaarde huisgenootcn cn hu» ren. Neemt men dit miles wel in aan merking dan hebben wc in de rijen der amateur-blazers cn dito contrnbassistcn weinig minder dan een heldenschare tc ccren. Doch, om op ons verhaal terug te keeren: de „Heimkehr" klonk dus goed, al had ik het tempo van het Allegro gaarne iets vlugger gehoord. En de Marche militaire no. 8 van Schubert, waarmee aangevangen werd, ging ook hisch en opgewekt. Doch de „Unvollcn- dete" was ook in uitvoering nog ver van de Vollcndung verwijderd. Dadelijk bij den aanvang deden de cclli cn bas sen van Mcngs orkest eer aan een mengelmoes dan aan Mengelberg den ken: zooveel hoofden zooveel stemmin gen. In den loop*van 't eerste hoofddeel i werd 't wel beter, maar vlakheid en' vluchtigheid overheerschten. Ook goede momenten waren er: dc mystieke aan vang van het tweede deel in 't Allegro.! dc spannende generale pauzes; dc hoogtepunten in dit deel hadden te wei nig kracht. In 't heerlijke Andante i werkten verscheidene blazers verdien» lelijk, maar aan de toeneming der klankschoonheid van het geheel moest nog veel zorg besteed worden. Een verrassing was het goede dege lijke spel van dc solo-pianiste, tnej. Hilda van den Boseh. Wijselijk had zij twee werkjes gekozen, waarvan dc or kestbegeleiding weinig moeilijkheden biedt, want het begeleiden van een so list door een orkest stelt aan dirigent een orkestleden weer andere eischen, speciaal iu slagvaardigheid dan het spelen van een werk voor orkest alleen 1 let Andante Spianato en Polonaise op. 22 van Chopin wordt meestal maar zonder begeleiding van orkest gespeeld, en dat gaat best, want dc orkestpartij heeft niet veel om 't lijf; iets meer is dit in het Allegro affassionato van Saint Saëns het geval, hoewel ook dit stuk vaak zonder orkest gespeeld wordt. In beide werken gaf mej. van den Boscli blijken, van een goede solide techniek cn van een vertrouwbaar geheugen. Dc krachtsontwikkeling had op vele pun- ten wut grooter kunnen zijn, hoewel in St. Saëns vele marcatos goed aange» bracht werden. Zij werd na haar ver- dienstel ijk spel met een viertal bloem stukken gehuldigd, en ook de dirigent, de heer J. A. Meng, die terecht in het succes deelde, ontving er een. Zooals gezegd liepen de begeleidin gen, behoudens een klein ongelukje in het Andante van Chopin, over 't algei racen goed van stapel. Misschien kan men zich nu eens op iets mocilijkers, b.v. een Concert van Mozart of iets van Weber of Mendelssohn preparcc- ren. Tot slot diende een rijkelijk lange fantasie op themas uit de Butterfly van Puccini, waarin wc dc goede eigenschap, pen van klarinettist en fluitist bewon- derden. Deze welgeslaagde avond, die geheel cn al door amateur!» werd gegeven, had een talrijk en aandachtig gehoor getrok» ken, dat zijn tevredenheid in herhaal den bijval uitte. Wc wenschen „Euterpe" het beste loc bij haar ernstig streven. KAREL DE JONG. GERTRUD LEISTIKOW. Aan Gertrud Leistikow zal ik al tijd een van mijn mooiste „dansher» mneringen" blijven bewaren. Het was in dc lente van 1V14 eenige maan den voor het uitbreken van den oor. log dat Chrispijn Ben. op een mor gen bij mij kwam en mij zeide: „Als jc iets moois wilt zien, ga dan met mij mee. Gertrud Leistikow danst vanmorgen in Groencndaal voor de Hollanoia-film!" Leistikow was voor het eerst ons land, maar haar dansmatinóc het Panopticum had dadelijk zulk een cclat gemaakt, dat dc beer Maurits Binger baar onmiddellijk had uitgc» noodigd twee dansen dc Papiilon van Gricg en dc Faun een groteske in dc natuur voor de film te dan sen. Nooit zal ik dien morgen op Groe» Dendaal vergeten. Op het gazon ach.cr het huis danste Gertrud Leistikow tusschen het tccre groen de l'apillon". Die vlinderdans het ontwaken, het jonge leven en dc dood werd é®n groot ontroerend lyriscn gedicht. Het was een meisje, dat daar op het gras tusschen het tccre, pas ontloken groen in net blijde zonlicht het jonge leven uitdanste. Leistikow was op dien stralenden voorjaarsdag dc lente zelve. En even later danste zij in dc schaduw der boomen bij het vijvertje achter den koepel den „faun" cn het was, of het sprookje daar uit het water opdook, toen zij met groteske sprongen den v ,'vcrrand ophipte en zij haar spel van verwon derden faun, half dier, half mcnsch, tusschen de boomen begon. Nooit heeft een danseres later ccn zoo groo» ten indruk op mij gemaakt als Ger trud Leistikow op dien zonnigen len temorgen iu het bosch van Groencn daal. Daar tusschen het frissche, jon ge groen hadden dc vlinder en de faun hun waar decor gevonden! 'locn lü jaar geleden was het de lente die zij uitdanste; nu leek hst mij alles rijper en bezonkencr, meer overdacht en minder spontaan, kwam bij dat dansen de gedachte aan den vollen zomer bij mij op. Wat bij Ger» trudLeistikow onmiddellijk opvalt, dat is het prachtige bewegen van haaT ar» men en handen. Het is geen wonder, dat deze kunstenares zich na haar Indische reis aangetrokken gevoelde tot dc Javaansche dianscn. waarbij dc armen, handen en vingers een grooter aandeel hebben dan in cenigen ande ren dans. Dc Oostersche invloed was het meest merkbaar in den dans van Satie, waarin de arm» e". handbes wegingen nu en dan sterk herinner den aan Raden Mas Joujana's krijgs dans, al was het in zijn lichtheid min der forsch, bleef het bij Leistikow dan ook voortdurend tecder cn vrou welijker. Het „vrouwelijke" treft ons telkens weer in bet dansen van Gertrud Leis tikow. Eei, Edith van Sc ick bij voorbeeld is sterker, veel forschcr. veel hoekiger, ook soms in haar be wegingen. Edith von S is dik wijls in haar dansen van een bijna mannelijke kracht. Leistikow blijft met haar steeds afgeronde cn zelden forsche bewegingen, altijd vrouw. Toch weet zij in haar dansen herhaal del ijk een spontane frischheid tc ge ven. Zoo bijvoorbeeld in de gezond cn krachtig gedanste gavotte van Prokofieff, in de eerste cn vooral in dc laatste t de door baa gedansv zes Russische volksliederen. welke wee genoemde dansen zeer pittig en rrisch waren en de beide bagatelles van Beethoven, krachtig en kern^c zond. Iu d'it soort dansen is Leistikow mij Ijfct liefst, lijkt haar dansen mij minder cerebraal dan wanneer zij zooals in dc wals van Chopin en de Danse van César Franck ,dn dc nii- Naa»t het oude Delhi verrjj.t het nieuwe Delhi, waar .inds 1912 aan gebouwd wordt, toen be.loten werd dat de plaat» hoofdstad zou v/orden van het kolossale BriUch-Indische Rijk. Dezer dagen werden de nieuwe parlementsgebouwen met veel plechtigheden geopend. Daarbij waren tegenwoor dig de Maharadja van Patiala en dien. zoon, die veel pracht en praal ten toon spreidden. neur" danst, al boeit zij mij ook dan steeds door haar Dree-de, harmonieu- se armbewegingen en de soms bijzon der mooie plastiek van haar lichaam. Een wel zeer merkwaardiger dans meer eigenaardig dan mooi vond ik dc groteske van Casella, die zij danste met voor het hoofd gekruiste armen en waarin het aldoor opschok- kende lichaam zich schijnt te willen bevrijden van den band, dien het aan de aarde gekluisterd houft. Mevrouw Olga Mos-kowskyElias was een voortreffelijke begeleidster van Gertrud Leistikow. Jammer, dat niet meer publiek was opgekomen om dezen merkwaardigen dansavond bij te wonen. Het is een bewijs, dat de ware belangstelling voor de dans kunst tc Haarlem nog verre tc zoe tten is. J. B. SCHUIL. MEDIAMIEKE SCHILDERIJEN In het Remonstrante-nhu-s in de Wil» helminactraiat werd bedecnniddag een tentoonstelling geopend die io de krin gen va-n spiritisten en aanverwanten vermoedelijk wel belangstelling zal trek ken. Dat dc kunstversSaggever voor deze gelegenheid werd opgetrommeld, vindt wel zijn oorzaak in 't feit dat hier mede wordt getoond het schilderwerk van den ■heer Mansfeld, sinds e enigen tijd een veel besproken figuur, die beweert te schilderen niet uit ei-gen wezen, doch als ontvangstation cn procuratiehouder va-n overleden groote meesters. Hij schildert „in trance". Jacob Mars. Mauve Fautin Latour en heel dikwijls De Bock, le-don zyn hand, hun ziel en geest maken zich van Mansfeld meester cn hij schildert, onbewust. ik geloof dat hij er ndet ccns naar kijkt een De Bock, ccn Maris enz. enz. Voor wie zich bezig houdt met dc mogelijkheden die er nog kunnen be staan op deze, mijns inziens gevaarlijke terreinen, kan deze ten toons telling hoogstwaarschijnlijk belangrijk materiaai bevatten. Ik behoor allerminst tot hen cn beschouw een sch.lderij eenvoudig als schilderij en het laat mij dienten-gc- olge koud of hetzelve „mediamiek out- 'a-ngen" dan wel in volslagen onmacht gcpasticheerd of tewel nageprutst is. ïk geef toe: ik sta er n-iet hijs ter wel willend tegenover. Maar geef ieder an der ook de vrijheid er het zijne van tc denken. Als „kunst"»criticus is er één houding slechts mogelijk. Me-n accepteert zonder meer dat de geëxposeerde en met de namen van groote mannen gesigneerde schilderijen ook van die mannen zijn en dan., kan men het slechts betreuren, dat die mannen na hu-n dood zoo vrecsc- lijk achteruit gegaan zijn in hun kunst. Of men accepteert ze als werk van Mansfeld cn dan is er geen reden ver schil te zien tusschen hen en dc werken der zeer zwakke broeders die altijd dc groot en nawauwelen. Men kan alleen de ver.varri.nig betreuren door het ignceren te weeg gebracht en dc wor» ding der producten verder ter nadere bestudeering overlaten aan hen die r;ch in die richting geroepen achten, Maar öat het product zelf iets met kunst te maken heeft', meen ik te mogen ontken nen tenzij men daaronder ook de allerzwakste probeersels wil betrekken Wat de kunst beleedLgen is. J. H. DE BOIS AMSTERDAM'S SCHOUWBURG. In het Amstcrdamsche Gemeenteblad is een voordracht verschenen, bevatten de het nieuwe cahier des charges voor den vasten bespeler van den Stads schouwburg. De gemeenten Den Haag cn Amster dam hebben ieder een hoofdgezelschap, waaraan zij haar voornaamste subsidie toekennen. Zij rcèerveercn voor eikaars gezelschap ccn vasten wckelijkschen speeldag in haar stadsschouwburg. De gemcctnc Rotterdam. Amsterdam cn Den Haag subsidiecrcn gezamenlijk liet z.g. vierde gezelschap d.i. het gezel» schap Haarlem-Utrecht, i.e. het Schouw» tooneel. hetwelk in deze gemeenten gc» regeld optreedt. Door B. en W. wordt dan gezegd, de vraag is thans te beantwoorden of het aanbeveling verdient deze hoofdpunten der intercommunale regeling voor een volgende speelperiode te continueeren Ons antwoord hierop luidt bevesti gend. Nog steeds achten wij het wen» schelijk. dat in Nederland enkele hoofd "czelschappen in stand worden gehou» den, die in de plaats hunner vestiging vaste spcclgclcgcnhcid cn subsidie ge nieten en die verder in dc andere bij de regeling betrokken gemeenten regel matig hun beste werk kunnen laten zie®. Wij hebben dan ook overleg gepleegd met de gemeente Den Haag om over dc voornaamste punten, de vaste bespe ling van den Stedeli"ken Schouwburg in Den Haag en Amsterdam betreffende, overeenstemming te bereiken. De dage- lïjksche besturen van beide steden wa ren overtuigd van dc wenschelijklieid 1 om: lo, wederom een vasten bespeler te benoemen voor ccn vast aantal dagen per week; 3o. eikaars gezelschap niet te subsi diecren en; 3o het Haagsohe gezelschap eenmaal per week te Amsterdam, het Amstcr damsche gezelschap eenmaal per weck te Den Haag doen optreden. Zoowel het dagelijksch bestuur van Den Haag als dat van Amsterdam heeft zich bereid verklaard den ge meenteraad voor te stellen voor het z.g. vierde gezelschap der intercommu nale tooneelregeling een wckelijkschen speeldag in den Stadsschouwburg vrij tc houden en het on dezelfde wijze als CLINGE DOORENBOS Naar men ons mededeelt zal de hce Clinge Doorenbos op veelvuldig ver zoek dit seizoen nog een enkelen lic» deravond geven en wel op 15 Februar in den Schouwburg aan den Jansweg. Mevr. Clinge Doorenbosde Blécoui-i zal hem begeleiden. over oen flinke ruimte beschikt heb' ben. Besloten werd, om in September van dit jaar weer een gropte dahlia- tentoonstelling te houden, waarmee de afdeeling eenige jaren geleden zulk een groot succes heeft gehad. Tevens werd besloten om voorloopig nog niet over te gaan tot het oprich ten van adviesbureaux. Daarna hield de heer h. M. van der Hart een belangwekkende inlei* ding over het prepareeren van bollen, om den bloei tc bevorderen. Spreker mocht een welverdiend applaus n ontvangst nemen. De heer Bouwer dankte'hem in een slotwoord, waarbij hij opmerkte dat de heer Van der Hart er in geslaagd was, om op prac« tische wijze een weten schappelijk ow derwerp duidelijk te maken. JUBILEUM DR. J. TH. DE VISSER. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cts. per regel. ALLEEN BIJ HEEMSTEDE TEL. 130t-3 B NED. NATUURHISTO RISCHE VEREENIGING. PROPAGANDA-AVOND. Men schrijft ons: Vrijdagavond om 8 uur heeft dc reeds met enkele woorden aangekon digde propaganda-avond p'.iats van de afdeeling Haarlem en omstreken van deze vereeniging in dc Aula van het Kennemer Lyceum. De heer A. F. J. Portielje, nog be kend bij v len door de schitterende lezing, welke hij verleden jaar in, Ro» senhage hield, zal spreken over dc psychologie der vogels-Er komen licht beelden op het doek. zoowel uit Artïs als uit de „atuur, en bovendien heeft onze vereeniging de primeur van een film, die onder leiding van den heer Torticije in Artis vervaardigd is van de gedragingen van de Roerdomp, die geheimzinnige Teigerachtige moeras- vogel. Ook zal er een film gedraaid wor- der vervaardigd door het comité ter bestrijding van de vangst van be schermde kooivogels, waarin de vangst van vinken, sijsjes, e.d. die nog wettelijk toegestaan is, voor de oogen van het publiek gebracht wordt. Dc strekking van deze film is dan ook dat wilde vogels, die overi gen® bij d'c wet beschermd zijn, niet meer voor kooivogel gevangen zullen moger. we-n. anaries e.d. vai.< hier natuurlijk buiten. Ir. D. de Clercq, voorzitter van het comité, heeft dc leiding gehad bij dc samen stelling van deze film. TUINBOUW EN PLANTKUNDE Dinsd '.gavond hield de afdeeling .Haarlem en Omstreken der Kon. Ned. Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde een vergadering in de huinzaal van café Brinkmana, onder leiding van den voorzitter, den heer J. L. Bouwer. Mededeeimg werd gedaan, dat op Vrijdag 11 Maart in het Gemeente lijk Concertgebouw de winterbijeen- komst van bovengenoemde maat schappij zal plaats hebben, aer gele» genheid daarvan zal door de afdee- ling Haarlem en Om. .ken een on derlinge ten-toonstelling worden ge» houden, die zeer interessant belooft te worden door de deelneming var verschillende kweekers, die nu reeds De 70ste verjaardag van dr. J. Th. de Visser is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Te zijner huldiging had zich een comité gevormd met vertegenwoor digers uit vele plaatsen van het land. Zij kwamen heden tegen half drie in Hotel „Do Twee Steden' bij elkaar, waar de huldiging plaats had. De voor zitter van het comité de heer J. ter Haar Jr. sprak daar den jubilaris in te genwoordigheid van zijn gezin toe. In die toespraak werd een terugblik in het leven van den jubilaris geworpen. Al lereerst als predikant want voor alles, zoo zeide spr., zijt gij toch Dominee de Visser gebleven. Hij herinnerde er voorts aan, dat hij gestaan had in Leusden, Almelo, Rotterdam en ten slotte Am sterdam. Omstandigheden, buiten uw wil, maak ten het U helaas, onmogelijk het predik ambt naast dat van lid der Tweede Ka mer te blijven vervullen. En ofschoon dc Amstcrdamsche Gemeente U nog zoo gaarne wat langer had willen be houden, hebben uw vrienden uw keuze, die, naar zij wisten, U zwaar viel, moe ten billijken. In 1897 deed gij als eenig afgevaar digde van den Christelijk Historischen Kiezcrsbond uw intrede in het parle ment. Uitvoerig behandelde de heer ter Haar den parlementairen arbeid van den jubilaris en ook diens ministerschap. Spreker wees er op, wat zooal door Dr. de Visser tot stand is gebracht. (Hier voor verwijzen we naar het artikel over Dr. de Visser in ons nummer van Maan dag opgenomen). Zoo staat gij, zoo besloot de heer Ter Haar, voor het Nederlandsche volk, be halve als predikant, staatsman, werker op maatschappelijk gebied, als weten schappelijk schrijver. Op elk dezer ter reinen hebt gij U monumenten gescha pen van onvergankelijke beteekenis, Ge durende meer dan 40 jaren hebt gij mede uw stempel op het Nederlandsche volk gedrukt, zijt gij getrouw gebleven aan de eens gekozen beginselen. Daar door hebt gij U in alle kringen onzer samenleving vele vrienden en vereer ders gemaakt, ook bij uw tegenstan- ders op politiek gebied, gij, die zonder aanzien des persoons steeds bereid waart anderen voort te helpen: uw be minnelijk, open karakter kon geen vijanden maken. Van die vriendschap willen wij op dezen dag, den dag van uw 70sten ver jaardag, doen blijken. Wij hopen deren dag tot ccn, voor U onvergetelijkeu, tc maken. In ons nummer van Donderdag komen wc nader op deze huldiging terug.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 5