I
tllO
LEZING
Sigaren?
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 16 FEBR. 1927
LETTEREN EN KUNST
DE TOONEELWEDSTRIJD TE
BEVERWIJK.
„NIEUW LEVEN".
De uitslag van den alhier gehouden
tooncc'wedstrijd uitgeschreven door
de Geheel Onthouders Vereeniging
i»Nieuw Leven" is als volgt:
lste prijs een zilveren lauwertak cn
100 gulden „Nut en Genoegen" uit
'Amsterdam met Het Zevende Ge«
b o d".
2c prijs, een verguld zilveren me»
'daülc en 60 giolóen .Joan van Scorel"
uit! Schoor! met Op den Terug»
w g.
3de prijs, een zilveren medaille cn
40 gulden ..Kunst na3r Kracht" uit
St. Pancras met Blank en Bruin.
Eercprijs voor de beste Nedcrland-
schc uitspraak: ..Nat en Genoegen".
Eerepris voor het beste samenspel:
„Nut en Genoegen".
Eercprijs voor het beste kap werk:
wNu? en Genoegen".
Personeele prijs voor den beston too»
neelspeler: de heer E. Bruyne van
Nut en Genoegen als Bart.
Personeele prijs voor de beste too-
nee'.speelster: mej. M. van Hi 1st van
Nut cn Genoegen als Lotte.
Personeele prijs voor de best gespeel*
de heeren»bijrol: de heer Monnoury
.▼an Nut en Genoegen als Ricaudet.
Personeele prijs van de best gespeel»
de dames-b-ijrol: Mevrouw A. M o n»
nour y—C o i n a x van Nut en Ge»
noegen als Antoinette Ricaudet.
Extra publiekprijs: Nut en Genoc»
'gen.
Prijs voor de beste rolkennis: „Joon
ran Scorel" ut Schoor'.
De jury bestond uit de hecren J. B.
Schuil r'c Haarlem, A. P. Roz.i te IJmui.
den cn A. van der Bliek uit Beverwijk
De uitslag van den wedstrijd, uiige»
schreven door de geheel onthouders»
tooneelvcrceniging Nieuw Leven
te Beverwijk wijst wel aan. dat het spel
der opgetreden vereenigingen zeer sterk
uiteen liep. De Amsterdamschc verecni*
ging „Nut en Genoegen" was, vergelc*
ken bij de vereenigingen van St. Pancras
en SchooTl zoo in aÜe opzichten supc»
rieur, dat voor deze vereeniging van
s t r ij d eigenlijk geen sprake was. De
opvoering van_ ..Het zevende Gebod"
gaf zóó veel goeds tc zien. dat zij aan
den wedstrijd van Nieuw Leven betee»
kenis heeft gegeven. Er waren in deze
opvoering zelfs momenten vooral,
wanneer hei? echtpaar Ricaudet op dc
planken was dat men even vergat
met liefhebberij te doen te hebben.
De Amsterdamsche vereeniging. die
naar ik vernam zich voornamelijk
toelegt op het spelen van het Heijcr»
mans»repertoire, bleek met dit realist!»
sche genre volkomen vertrouwd te zijn.
Er waren enkelen onder de spelers
zooals vader en moeder Dobbc.
Gsaike en eenigen der bijpersonen
die het hooge spelpeil van de anderen
niet vermochten te bereiken. Ook liet
het tempo èn door de schuld van de
regie èn door niet voldoende rolkennis
nog al eens te wenschen over. waar»
door de handeling soms te veel sleepte.
Maar wat st'ond hiertegenover niet
veed goeds! Een beter echtpaar R'cau»
det dan de heer en mevrouw Monnou*
rv op den wedstrijd te zien gaven, zóó
lévend en zoo karakteristiek, is van
liefhebbers nauwelijks denkbaar. Hoe
sappig klonk het Jordaansch uit den
mond van mevrouw Monnou rv cn hoe
voortreffelijk klapte de heer Monnoury
het" Vlaarnsch! Die twee hadden zoo in
een goede voorstelling van Het Ze»
vendc Gebod door beroepsartisten ge»
past.
Ook Bart van den heer Bruyne
hoewel in zijn uiterlijk wat te oud
was uitstekend en viel vooral op door
zijn puntige, rake dictie. Hoe deze sipe
Iers in het Heijerraans»repertoire zich
thuis gevoelen, bewees ook mevrouw
BruyneNieuwenhuis, die van de door
mevrouw de Boervan Rijk bcróemd
geworden „Engel" een alleszins knappe
creatie gaf. En de moeilijke rol van
Lotte vond een zeer sympathieke ver»
tolkster in mej. Van der HiLst. die met
haar warm, donker gerïmbrecrd geluid
en haar dramatisch talent, dat vooral
in de hoogtepunten van het drama tot
zijn recht kwam. nu en dan wezenlijk
te ontroeren wist. Ook de rol van
Peter was zeer voldoende bezet, zoodat
een geheel verkregen werd. dat ook
door de goede uiterlijke verzorging en
door de intelligente regie groote vol»
doening schonk.
Na deze zeer gelukkige openings»
Woorstelimg was het te vreezen dat de
azsderc twee vereenigirgen zou-den tegen*
vallen! „Kunst en Kracht", uit St. Pan*
eras, dat Blank en Bruin ter opvoering
faa-d uitgekozen, bracht van dit aller»
verschrikkelijkst Indisch .spel van ras
senhaat al hrfcter weinig te reoht. Eigen*
fa'jk bleek maar één van de spelers
de heer Gerritsen, die de rol van kapi»
tem Molen vervulde begrip van spe*
ten te hebben. De heer Gerritsen was
tenminste een dilettant die r.u cn dan
eeros U» durfde komen en van woen ge»
zegd kon worden, dat hij bij goede
leiding zeer zeker iets zou kunnen be»
reiken. Maar de andere dames en
heere®-? Het best is maar er over te
zwijgen. Zij kwamen wiet veel verder
dam tot het en dan nog gebrekkig
opzeggen van hum rollen en zij voelden
zich zoo „onvast" op het tooneel. dat
zij het heele eerste bedrijf voor de
verlegenheid ook in, de meest hevige
scènes maar zit temde speelden. Ik
verwonderde mij minder over het zeej
slechte spel en de onmogelijke grime
van sommigen der heerem dan over het
gebrek aan zelfkennis va^ deze dames
en hecren om met zuLk een voorstelling
naar een wedstrijd te durven gaan.
De voorstelling vam ..Op een Terug»
weg" door de vereeniging .Joan van
Scorel" hoewel allerminst voorbeeldig,
stak gelukkig heel wat boven die van
de St. Pancrassers uit. De dames en
hecren uit Schoorl gaven sn elk geval
het bewijs, dat zij de intenties van den
schrijver hadden begrepe on al bleken
zij met in staat die geheel tot uiring te
brengen, zoo viel in hun opvoering toch
die goede bedoeling te waardeeren en
werd door enkelen ook wel degelijk jets
bereikt. Een zeer goede aapteekeniing
verdienen deze dames en heere® voor
hun uitstekende rolkennis. waardoor
voortdurend in een zeer vlot tempo kon
worden gespeeld, wat aan dé voorstel*
üng een zekere levendigheid gaf.
De indruk, dien deze vereeniging heeft
gemaakt, zou zeker veel beter zijn ge»
woest, wanneer de hoofdrol die van
Jocobus van Essendaal niet zoo on*
voldoende bezet was geweest Deze spe»
Ier bleek absoluut niet tegen zijn rol
opgewassen. En ook de dilettant, die
Ra rel Sohreuders voor zijn rekening had
genomen, maakte van zijn rol een can»
catuur. Maar daartegenover stond wei
begrepen spel van de heeren Klaver en
Breed, die de Van Meenssens vader
on zoon lang wiet onverdienstelijk
weergaven. Vooral de heer Breed, die
voor de bijna onmogelijke taak stond
de slecht geschreven rol van <fcn
mach ine «maniak Toby tot leven te moe»
ïcn brengen, gaf dikwijls gevoelig spel
te zien, waardoor hij het meest de be
doeling van den schrijver benaderde.
Ook de dames hoewel allerminst
„actrices" voldeden veel beter dan
hun tegenstandsters uit St. Pancras. Zij
wisten zich tenminste op het toon eel te
bewegen en schoten voornamelijk te
kort wanneer hun rollen werkelijk spei
verlangden.
Zoo stond <5e jury bij haar beslissing
niet voor een moeilijke taak. De leden
van Nieuw Leven zullen zeker met
groot genoegen aan de voorstelling van
..Het zevende Gebod" van de Am ster»
dammers terug denken en van de voor»
stelling van „Op den Terugweg" zuilen
zij zich de momenten, welke den schrij--
ver het meest recht deden, met vol»
doening herinneren. De voorstelling van
Blank en Bruin zal men kunnen be»
schouwen als een aardig voorbeeld, zóo»
ais wiet gespeeld moet wordten. Als men
haar zoo beschouwt, had zij dus ook een
verdienste.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
OVER BEETHOVEN.
Lezing P. Sanders.
Voor het Instituut voor Ar»
beidersontwikkeling sprak g:s»
r era vond in de zaal van den P rotes tan»
tewbond de heer Paul Sanders, muziek»
re acteur va.® „Het Volk" over Boet»
hoven, ter inleiding van den cyclus der
vioolsonates, die voor dat Imti'tuut op de
.eerstvolgende d.rie Dinsdagavonden uit»
gevoerd zal worden. In den syHubus.
düe den bezoekers verstrekt werd. wa»
ren de hoofdpunten van de rede van
spreker vervat: 1. een kenschetsing
van het karakter der muziekbeoefening
im die 18de eeuw. toen zij nagenoeg uit»
sl uitend in de salons der welgestelden
plaats had. en de daaruit voortvloeien»
de gebruiken en misbruiken (wedstrij*
den in spel en improvisatie etc.) van
de muziek werd objectiviteit verlangd
2. Beethoven luidt een nieuw tijdperk
in subjectivisme in d'e kunst); zijn inner»
.ijke groei is im zijD werken te. volgen;
opsomming zijner sonate® voor verschil»
lende tost rum ent en; 3. en volgende over»
zicht van het begrip „.sonatevorm" e®
vam de sarmene.tellende deelen.
Spreker begon met er den nadruk op
te leggen dat dc wijze waarop de her»
denking van Beethoven's lOOsuen sterf»
dag veelal plaats grijpt, hem wiet sym»
path lek is: er wordt door velen een
zaakje va® gemaakt. Terwijl de uit»
ga vee va® werken va® en over Beet»
boven eer. zaal van de grootte va® d'.e
va® den Protestantenbond zoude® kun»
non vullen, worden i® het jubileums»
jaar daaraan cog massa's overbodige
werken toegevoegd. Zoo schroomt een
wereldfirma ails Breitkopf und Hartel.
die door Beethovens werken geworden
is wat ze is. niet om arrangementen van
B.'s sympho.ru ee® voor bioscoop gebruik
uit te geven, zoo laat zij Felix Wei®»
gaintner een arrange ment van die Ham»
merclaviersojuate (op. 106) voor groot
orkest maken en kondigt dc uitgave
daarvan aan. Zoo bericht dc N.V. het
Concertgebouw be Amsterdam op een
aldaar alom aangeplakt biljet. ,diat de
abonmés reductie genieten op de toe»
gawgsprijzem voor de fees tmatvoering
van de Mi&sa solemnis", een aankomdi»
ging. die wel 'op een vergissing zal be»
ruste®.
Om zutke redenen heeft spr. de uit»
noodiging aanvunkctljk met schroom
aangenomen, doch nu verheugt hij zich
daarover, waar het geldt dien hoorders
de groote bateekenis van Beethoven toe
te lichten.
Spr. stelt dan eerst de vraag: Wat is
dc beteekenis, van Beethoven voor on»
zen tijd; wat is zijn geestelijke nalaten»
schap en hoe hebben we die beheerd?
Beethoven stierf als geëerd mensch; hij
liet na: zijn werken en dc nieuwe tra»
ditie die door zijn werken geschapen
was.
Wat de werken zelve betreft: de beste
kunstenaars hebben er zich in verdiept,
zijp in den geest daarvan doorgedron»
gen en brengen ze dienovereenkomstig
tot uitvoering. In dit opzicht is de na»
latenschap dus goed beheerd. Welke
wijziging heeft Beethoven in de traditie
gebracht?
Het spreekt vangzeil dat een genie
al* Beethoven niet uit de lucht komt
vallen, dat het op het werk zijner voor*
gangers voortbouwt. Beethovens the»
matiek vertoont verwantschap met die
van Haydn, zijn vorm met dien welken
Mozart aanwendde. Nog andere namen
zouden in dit verband te noemen zijn.
Wat onderscheidt nu Beethoven van
de anderen?
Spr. doet enkele grepen uit Beetho»
ven's jeugd, en uit het muziekleven der
18de eeuw. noemt als typisch voorbeeld
van de afhankelijke verhouding van
den musicus (dirigentecomponist, die
op bevel en bestelling werkte) de na»
men Haydn en Esterhazy. Wecnen was
in die dagen een weerspiegeling van
Parijs. Van dén componist eischte men
objectiviteit. In de latere werken van
Mozart bespeurt men al verandering te
dien opzichte, in zooverre dat ze meer
dc gemo stemming van den auteur
weergeven. Beethoven had minachting
voor de 18de eeuwsche muziekcultus.
Velen zullen zich, dit wetende, verwon»
deren over het feit dat de meeste zij»
ncr werken aan aanzienlijken opgedra»
gen zijn. Doch Beethoven versmaadde
niet den steun van hen voor wie hij
werkelijk respect had.
Spr. noemt dan eenige voorbeelden
van Beethoven's onafhankelijkheidszin.
Beethoven's muziek is geworden tot
een taal waarin hij zijn gedachten en
stemmingciT uit (subjectieve muziek).
Hij stond midden in zijn tijd, den
tijd der Franschc revolutie, en interes»
secrde zich zeer voor de groote we»
reldgebeurtenissen.
Spr.-wijst er dan op welk een ramp
het genoorverlies voor Beethoven moest
beduiden, en leest enkele zinsneden uit
het z.g. Hciligcnstadtcr Testament voor.
Dit leidde tot gedwongen afzonde»
riï 4 van zijn omgeving.
Beschouwen wc nu dc muziek der
19de eeuw, zegt spr., dan zien we dat
alle componisten van beteekenis, Beet*
hoven's middelen gebruikt hebben,
doch zij misten het krachtsbewustzijn,
dat Beethoven bezat Zelfs zijn afzon*
dering is een traditie geworden, die
velen vrijwilig navolgden.
Indien Beethoven's muziek een taal
is, moet men die zonder verdere toe*
lichting van titels of programma's kun*
Den of lccrcn verstaan, cn zich niet op
een dwaarepoor laten leiden door tï»
tcls die anderen dan de componist er
aan gegeven hebben. Zelfs werken met
authentieke titels als dc Proica, jrijni
volgens spr. aan zeer uitecnloopende
opvatting onderhevig. Spr. vertelt ge»
lezen te he* ben da bi] een uitvoering
der Eroïca te Parijs, een grenadier van
Napoleon spontaan uitriep: ,.Vive
I'Empcreur!", en dat daarentegen de
Sovjets in haar de communistische ge*
dachte verklankt hooren cn haar als
verplicht nummer voor alle communis*
tisch feesten hebben voorgeschreven. 1)
Spr. behandeld nu enkele hoofdpun»
ten uit de Sonatevorm, en illustreerde
dat, meest cén» doch hier en daar ook
twcc»handig, aan den concertvleugel,
die het grootste gedeelte van het klei*
ne podium innam. Zoo speelde hij het
thema en het begin van een paar va»
1) Noot v. d. verslaggever. Ik ken
die anecdote van den grenadier alken
met betrekking tot den inzet van het
Finale der 5de symphonie.
riaties uit de vioolsonate® op. 12 no.
1 (ter verduidelijking van melodische,
rhythmische en harmonische verande»
dingen), en ook uit de Kreutzersonate
op. 47. Voor demonstratie van het ka»
rakterverschi! tusschcn hoofd» en zang»
thema koos hij eveneens de eerste
vioolsonate, doch toen deze daarvoor
minder geschikt bleek, de vijfde (op.
24), die echter ook weer in zooverre
van den in den syllabus gegeven regel
afwijkt, dat daar juist het hoofdthema
zngeri, het zangthema rhythmisch is.
Ook het begin van het scberzo»thema
uit deze sonate werd gespeeld. Van
Adagio en Rondo werden geen voor»
beelden gegeven; wel maakte spr. een
vergelijking tuschen den rondovorm.
dien hij kort uiteenzette, en den varia*
tïevorm. Ook stond spr. even stil bij
het z.g. dramatische conflict dat in de
doorwerking tussehen thema's of brok»
ken daarvan plaats heeft.
De inleider waarschuwde om bij de
a-s. Beethovcn»herdenkingen Beetho*
ven's figuur niet uit te spelen tegen de
hedendaagsche componisten. Beetho»
ven stond scheef in zijn tijd, zijl. werk
werd niet alom begrepen, doch hij was
zich bewust dat dit later wèl het ge»
val zou zijn. Dit zelfbewustzijn maakt
hein eener herdenking waardig. Beet»
hoven heeft den stoot gegeven aan een
kunstbeoefening zooals we die nu ken»
nen. In de 18de eeuw was componee»
ren een handwerk; van den hedendaag»
schen toondichter wordt haast ver»
wacht dat hij met elk werk een gooi
naar dc eeuwigheid doet. Veel is in ons
muziekleven door zucht naar sensatie
bedorven. Wat den geest der modernen
betreft: tegenover het subjectivisme
der 19de eeuw wil men nu generalisce»
ring. Had Beethoven nu geleefd, dan
had hij volgens spr.'s overtuiging in den
geest van dezen tijd gecomponeerd.
Spr. besloot met den hoorders aan
te raden zich over de uit te voeren
werken zelf een oordeel te vormen, zijn
rede, waarin we gaarné meer bijzon»
derheden over den aard van Beetho»
ven's duo*sonates in 't algemeen en de
vioolsonates in 't bijzonder, en ook
over de plaats die deze in Beethoven's
oeuvre innemen, hadden vernomen.
Misschien komen die bij de eigenlijke
uitvoeringen nog.
De zaal was goed bezet.
KAREL DE JONG
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
OONDERDAGAVOND 8>71juk~
NOOROERKERK - VELSERSTRAAT
0r. F. W. A. K0RFF
„Godsdienstig verlangen In onze
nieuwere poëzie." ,0
UIT DE OMSTREKEN
BLOEMENDAAL.
BOUWVERORDENING.
B. en W. bicden den raad ter vast»
stelling aan een wijziging der Bouw»
verordening. De wijziging strekt om te
voldoe® aan een weosch van de® in*
spccteur der Volkshuisvesting terzake
van beroep op den raad. Voorts worden
enkele verbeteringe® e® aanvullingen der
verordening voorgesteld. Onder meer
wordt' voorgesteld in tc voegen een
nieuwe bepaling ten einde bet practise®
v ijk tc maken dat terreinen, in
het uitbreidingsplan aangegeven voor
arbeiderswoningbouw daartoe ook wcr»
don bestemd. Voorts op tc nemen een
bepaling tot het bevordere® zooveel
mogcLijk va® een ruime bebouwing en
daardoor te verkrijgen, dat fraaie
buitenplaatsen en landelijke wegen hun
mooi aanzien behouden, waardoor het
karakter van Bloemendaal gehandhaafd
oiijft, wat door bouwspeouiatic en ver»
kaveling gevaar loopt verloren te gaan.
KASGELDLEENING.
B. em W. stellen den raad voor te be»
sluiten hun machtiging te veTleemcn om
;cr voorziening i® het in de® loop van
1927 te verwachte® gebrek aan kasgeld
een tijdelijke geldlccning aan tc gaan
va® tc® hoogste f 100.000 tegen een rente
va® niet meer dan boven het pro»
rressc disconto van de N' c derf and schc
Bank
DE STRAATVERLICHTING
Naar aanleiding van de besprekingen
gevoerd over het voorstel van B. cn W.
tot het aangaan va® een nieuw con&act
inzake de straatverlichting, heeft het
Dagciijksch Bestuur, na overleg gc»
piccgd tc hebben met het Nederlanasch
Genootschap voor VerÜichtingskunde,
zich gewend tot een der technische ad*
vies bureaux met het verzoek om op»
gav© va® het bedrag voor het geve®
an eon advies* in zake het stra-atverlich»
tings contract e® wat daarmede samen*
hangt. Dit heeft bericht, dat naar zijn
meening voorloop'g met ee® crediet va®
f 500 zou kuoaue® worden volstaan. Met
het oog op de urgentie, wegens den
door de directie van het P E N. gestel»
de® fatalen termijn om vóór Maart a.s.
een beslissing te me me®., stellen B. e®
W. den raad voor. hu® voor opgemeld
doel een crediet te verkenen tot een
bedrag va® ten hoogste vijf honderd
guide®.
SUBSIDIE VEREENIGING VOOR
JEUGDWERK.
B. en W. stelle® de® raad voor het
subsidie oveT 1927 aan de vereeniging
voor jeugdwerk, thans bedragende f 400
te verhoogen tot f 1000 ten einde het
terrein verder i® orde te kunne® make®
MEDAILLE VOOR DE H.E-B-A
B. e® W. geve® den raad in over»
weging het verzoek van het uitvoerend
Comité der tentoonstelling H. E. B A.
op baijketb3kkeri)gebied om een medarl».
ie beschikbaar k steilte® in te willige®
c® voor gemeld doel cc® verguld zilve*
ren medaille te geve®.
DE AANSLUITING BIJ HET
WATERLEIDINGNET.
In overeenstemming met het voorstel
der wate<rleid.ingoomm!ssie steller B. cn
W. den raad voor om de klacht van
enkele bewoners va® dc Houtvaart over
de wijze van behandeling van het ver»
zoek om de perceek® langs die vaart
aan het gemeentelijk waterleiding®*-:
aan tc sluiter aan te nemen voor kennis»
ge y big
NAMEN VAN WEGEN
B. e® W. stellen den raad voor te
besluite® om dc® op het terrein va® mc»
vrouw va® Hat tuin aan te leggen weg
te noemen Grenslaan en dc Orchidicon»
laan voortaan tc noemen Zonnebloem*
laan ter vermijding van verwarring, daar
cc® weg in Heemstede een gelijkluiden»
de naam heeft.
HET VAKONDERWIJS.
De commissie van bijstand in zake®
het onderwijs betreffende, heeft nader
overwogen het in de raadszitting van
21 Ootober dooi den heer De Visser
bepleitte in zake het geven van onder»
wijs door vakonderwijzers. Zij heef:
daarin aanleiding gevonden voor te stel»
len te bepalen, dat met ingang van 1
Augustus 1927:
1. aa® dc openbare lagere school A
door vakondcrwijzers(essen) les zal
worde® gegeven i®:
a. vrije» en ordeoefeningen der gymna
stick (c.q. lichamelijke oefening) gedu.
rende 4 uur per weck.
b. teekenen gedurende 7 uur per
week.
c. ringen gedurende 1 uur per week
d. boekhouden en handelstekenen ge»
durende 4 uur per week en
e. nuttige handwerken gedurende 4
uur per weck.
2. Aan de openbare lagere school
B. in:
a. vrije en ordeoefenvngcn der gym»
nastick (c.q lichamelijke oefening gc»
durende 6 uur per week.
b. zingen gedurende 3 uur per weck
en
t. teckenon gedurende 1 uur per
week.
3. aan de openbare lagere school C
E i® de vrije» cn orde oefeningen der
gymnastiek (c.q. lichamelijke oefening)
gedurende respectievelijk 6, 4 cn 4 uur
per week.
B. en W. deelc® de® raad mode, da:
zij zich met het advies dcT commissie
geheel kunne® vcrccnige®. Zij stelle®
voor het door de commissie ontworpen
Besluit te bekrachtigen.
GRONDVERF UR.
B. en W. stellen den raad voor tc
besluiten van 1 Januari 1927 voor den
tijd van één jaar tc verhuren aan de
Bloomendaalsche Hockeyclub „Bloe»
mendaal" het thans door die club bc»
speelde terrein, dat deel uitmaakt van
dc landerijen van ,.'t Huis tc Bloemen»
daal" voor den prijs van 951).
VIJFHUIZEN.
KERKCONCERT
Men schrijft ons:
Or.s dorpje geniet Donderdag het
voorrecht een „kerkconccrt" tc mogen
beluisteren, waarvoor solisten van uit»
nemende reputatie zich beschikbaar
stelden.
Ten bate der Chr. Jongel. Vereen
,Eben Haczcr" zingen mevrouw Her»
mine PoeLScholtcn (alt) en dc heer
Jac. Layas (bas). Voor de begeleiding
verleent mevrouw Truus Dalhuiscn»
Lasschuit welwillend haar medewerking
In dc pauze spreekt het Tweede»
Kamerlid Ds. Joh. Langman.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Natuurlijk
V
V
RADIO-PROGRAMMA.
DONDERDAG 17 FEBRUARI.
HILVERSUM, 1050 M.
12.— Politieberichten
3,304.30 Uurtje voor wees* en zie»
kenhuizen.
j>-6.45 Concert door het H. D. O.»
orkes!. Mevr. F. v. AndelKomijn,
sopraan.
6.457.45 Beginselen van het Bur*
gerlijk Recht en het Handelsrecht
7,45 Politiebericht.
10.30 Persbcr.
8.10 Een avond in 's»Hertogenbosch.
I. 's Hertogenbossche orkestver.
Dir. S. Spiero. 2. Rede door Mr. F. J.
v. Landschot, burgemeester van
's*Hertogenbosch over: De schoon»
heden der Kathedrale kerk van St.*
Jan. 3. Schijndel's mannenkoor ..De
Dageraad", dir. F. Bolsius. 4. Mando*
lincclub „Ons Ideaal", dir. L. Steyn, 5.
's»Hertoge®bosch"s dubbelmannen*
kwartet dir. R. Gevers. 6. Marinus
Ogier Jr.. viool. a d. vleugel Ir. v. Nor»
de. 7. Mevr. J. LamcrsHoogveld,
sopraan, 8. Ir. A. S. J. v. Kesteren.
fluit, met pianobcgcl.. 9. R. Gevers,
bariton, 10 Carillonspel van de St.*
Jans Kathedraal, door den beiaardier
A. v. Balkom.
DAVENTRY. 1600 M.
II.20. A. Browns piano»kwintct en
solisten (sopraan, alt, viool, piano)
1.202.20 Gramofoonmuzick.
2.45 Voorlezing: Moby Dick.
2.50 Lezing A. hundred years ago.
3.204.05 Lvcnsong van de West*
minster Abbey.
4.2ü Orkestconccrt.
5.20 Lezing: Up Hill and downöaio.
3.35 Kinderuurtje.
6.20 Daventrykwartct.
6.35 Landbouwprijzen.
6.40 Daventrykwartct.
6.50 Tijdsein, wccrbcr.. nieuws.
7.05. Causerie.
7.20. Lezing: Caravanning in Ca»
nada.
7.30 Lezing: The centenary of Pcsta»
lozzi.
7235 Piano»sona;es van Mozart.
7.45 Lezing: The making of man»
Marriage.
8.05 Dansmuziek.
8.20 B.B.C. National Concert. Groot
orkest (150 musici) o.l.v. Bernardino
Molinari. Om 9.35 onderbroken door
wcerber. en nieuws.
10.40 Causerie.
10.55—12,20 Dansmuziek.
PARIJS „RADIO.PARIS". 1750 M.
103011.20 Nieuws cn muziek.
12.502.10 Concert Orkest Locate!*
li cn Mllc Maldy. zang.
5.055.55 Kindcruurtje.
9.0510.50 Concert. Orkest.
LANGENBERG, 469 M.
10.2011.20 Orkestconcert.
12-50130 Orkcstconccrt.
4.205.15 Concert. Kapel Pctösy.
7.359.20 Sym phonic concert. G.
Piatigorsky. cello.
9.2011,20 Dansmuziek door dc
Blumkapcl.
KöNIGSWUSTERHAUSEN. 1300 M.
1.507.05 Lezingen cn lessen.
7.35 Pestalozzi»feest.
8.20 Tobias Heimkchr, oratorium
van Haydn.
9-50—1130 Dansmuziek.
HAMBURG 394.7 M.
1130U0 Orkestconcert.
1,252.10 Kamermuziek
.3.354.20 Operamuziek
5.20—6.10 Dansmuziek.
7.20 Pcstalozzhfecst.
8.30—11.10 Concert. Orkest, koor
en duet. Daarna dansmuziek.
BRUSSEL 509 M., cn ANTWERPEN
266 M.
830—1030 Orkestconcert. Vocale
solisten. Klassieke muziek.
de mededeelingen deed. 't Is waar, dat
elk ervan weer 'n ander handschrift ver»
toon.de, maar konden ze daarom toch
niet door een en denzelfden man zijn
geschreven? En al ware dat ook niet
het geval 't is te New*York. zoowel
als te Londen, heel gemakkelijk, om
hulp te vinden voor 't uithalen van
een boevenstreek. Nadat mijn gedach*
ten eenmael deze richting genome® heb*
ben, ben ik tot de overtuiging geko*
me®, dat slechts een het werk om mij
systematisch den verkeerden weg te
wijzen, gedaan kan hebben, en wel de
schurk Pelham. de medeschuldige van
mijn schandelijke vrouw. Is dit werke»
lijk zoo, d3n moet hij me naar Amerika
zijn gevolgd, om mijn doen en laten na
te gaan, en mij. zoo gauw 't hem noodig
tceleek, op dwaalwegen te lokken. Wie
zulke tegenstanders beeft, strijdt in 't
duister.
Daarbij komt nog. dat ik nog steeds
niet be«luite® kan, om mijn schande
publiek te maken; 't is alsof het ge*
wicht er van me zou moeten dooden
Indien Frederick mij terzijde stond, zou
ik er misschien toe kunnen komen, om
energiek op tc treden en me vrij tc
maken; zonde: zijn hulp ben ik echter
machteloos. Dar ben ik inderdaad:
want als ik gedwongen werd om de
zaak voor het gerecht te brengen
en er is bijna geen ander middel om
mezelf tc bevrijden van die eerlooze
vrouw zou ik, om alles duidelijk te
maken, het getuigenis van mijn zoon
moeten kunnen overleggen. Eer ik tot
dit uiterste zou komen, wil ik nog een*
maal alles probeeren, om de ongeluk»
kige geschiedenis in stilte af te doen.
Ik zou nooit meer mijn hoofd kunnen
opheffen, of mijn medemenschen vrij in
de oogen kunnen zien, indien ik mijn
naam en de smadelijke geheimen van
mijn huis door courantenjongens, op
hoeken van straten zou hooren uit»
schreeuwen, en op alle stations van ons
land zien verkoopen. Mijn leven zou
daardoor voor altijd bevlekt wezen en
mijn ioon, dien mijn dwaasheid, mijn
wantrouwen en onrechtvaardigheid er
toe gedreven heeft, om den naam van
zijn vader af te leggen, zou zich geluk»
kig kunnen noemen, dat hij dit had ge*
daan, eer deze naam door 't slijk der
sloppen gesleurd en met smaad bedekt
werd.
Ik wachtte, vol ongeduld, in een hotel
tc New*York. dat Frederick zijn be*
zoek zou herhalen maar tot mijn
groot verdriet liet hij zich niet meer
zien. Mijn brieven, hoe kort ze ook
waren. moesten hem toch overtuigd
hebben van mijn groot verlangen, mij
met hem te verzoenen. Naar New*Or»
leans kon hij me niet gevolgd zijn
want ik had alles zoo beschikt, da:
niemand iets van bet doel mijner reis
afwist. Wat mc daartoe had geleid,
was het ziekelijke verlangen om mijn
familieomstandigheden voor de oogen
der wereld geheim tc houden.
Op den twaalfden dag van mijn twee*
de verblijf te New»York, juist vandaag
drie weken geleden, ontving ik berich»
ten, die me noopten om direct naar
Engeland terug tc gaan. Deze berichten
waren even verrassend als bedroevend,
en verzwaarden het gewicht van mijn
schande. Mijn vrouw heeft het leven
gegeven aan een kind een kind. dat
niet het mijne is. De noodzakelijkheid,
om een eind te maken aan dezen sma»
delijken toestand drong zich onafwijs»
baar aan me op. Ik njm passage naar
Liverpool, op de „Gcrmania" en over»
handigde den hotelhouder een brief
voor mijn zoon, die hem, mocht hij
nog eens naar me vragen, gegeven
moest worden. Deze brief bevat twee
honderd pond aan bankbiljetten en
een chèque van vijf honderd, betaal»
baar aan toonder eén som, die Fre*
dcrick in staat zal stellen, me zoo spoe
dig mogelijk te volgen. Ik heb hem in
den brief aanbevolen, om naar Liver»
pool te vertrekken, en daar, aan 't
postkantoor, om een brief van mij tc
vragen, waarin hij m'n adres zal vin»
den. Daar al deze voorzorgsmaatrege»
J n. tot heden zonder gevolg zijn gehle»
ven, en daar de gedachte aan een vijan»
delijk nagaan van mijn doen en laten,
mc niet meer loslaat, heb ik besloten,
om alles wat, tot nu toe, is geschied en
nog gebeuren zal zoo nauwkeurig mo»
gelijk op te schrijven.
De „Gcrmania" had een gelukkige
reis, en zoo gauw als ik in Liverpool
was aangekomen, schreef ik den brief,
dien Frederick de aanwijzing zou ge»
ven, om in het Adelphi»botel naar me
te vragen. Daar bleef ik zes, dagen, in
de hoop mijn zoon te zien verschijnen
- - doch deze hoop is niet in vervulling
gegaan Eindelijk vertrok ik met een
nachttrein naar Londen, en daar ik be»
sloten heb, om voor eenige dagen ten»
minste, mijn terugkomst niet in de City
bekend te doen worden, heb ik een on»
derdak gezocht in een afgelegen ge»
deelte der stad. Alleen mijn zoon cn
mijn vrouw zullen vernemen, waar ik
mij ophoud, cn ik wil deze dagen van
verborgenheid waarnemen om, in 't
geheim, met de vrouw die mijn naam
onteert tot een vergelijk tc komen.
Great Porter Square, waar ik een ka»
mer heb gehuurd, is van het eigenlijke
stadsleven zoo ver verwijderd, dat het
uitstekend geschikt is voor mijn doel»
einden. De huizen die rondom het
stille plein staan, zijn voor 't mceren*
deel pensions, wier eigenaars en eige»
naressen meer vragen naar de huur.
dan naar de levenspositie hunner huur»
ders.
In zulk een stadsgedeelte heeft, naar
alle waarschijnlijkheid, zulk een vaak
komen cd gaan. verschijnen en ver*
dwijnen der pensionaires plaats, d3t
de nieuwsgierigheid der buren niet meer
wordt opgewekt. Onder dc talrijke hui»
zen van huurbordjes voorzien, koos ik
119 uit, en vernam dat ik een slaapka*
mer op de eerste verdieping, en een
op de tweede kon krijgen. Ik besloot
die op de eerste étage te nemen, een
vertrek dat op een binnenplaats uit»
ziet, en vernam van de pensionhoud»
ster, dat ik, tegen het einde der weck.
ook het aangrenzend vertrek, aan den
voorkant van het huis gelegen, kon krij»
gen, daar de tegenwoordige bewoner
dit had opgezegd. Voorloopig zal de
achterkamer echter wel voldoende zijn
voor mijn behoeften. Ik ontging dc
noodzakelijkheid om der pensionhoud»
ster mijn naam mede te deelen, door
het vooruitbetalen van ccn maand huur
wat baar volkomen scheen tc bevredi»
gen.
Zoo gauw ik mijn kamer in bezit had
genomen, schreef ik twee brieven; den
eenen naar Liverpool aan Frederick,
den anderen aan mijn vrouw. In den
brief aan mijn zoon zei ik slechts, dat
ik voor enkele dagen mijn intrek had
genomen in no. 119 Great Porter
Square en daar te vinden zou zijn, en
verzocht hem. om zoo gauw mogelijk,
cn zonder zich voor dien tijd met
.iemand in te laten, daar tc komen.
Ook in mijn vroegere brieven had ik
hem ten zeerste de noodzakelijkheid
van een heimelijk verkeer met mij uit*
gelegd.
Dc brief aan mijn vrouw bevatte even*
eens de medcjccling van mijn adres.
Ik vertelde haar dat ik naar Londen
was teruggekomen, om haar ccn soort
scheiding voor te stellen, waarmede zij,
in elk geval, tevreden zou kunnen zijn,
en die ons beiden zou vrijwaren voor
de nieuwsgierige blikken van de op
schandaal beluste menigte. Ik verzocht
haar, om morgen om elf uur in den
ochtend bij mc tc komen. Tot dan heb
ik niets te doen en zal de tijd mc heel
lang vallen.
Ik kan lezen noch slapen; mijn ziel
is niet alleen zwaar te neer gedrukt
door de schande, die deze vrouw over
me heeft gebracht: ook dc onrecht*
vaardigheid die ik tegenover mijn zoon
heb bedreven, drukt zwaar op mc. In»
dien hij maar weer bij me was, zou ik
alles met andere oogen aanzien, ik zou
Fcm om vergeving vragen, hem zeggen
dat de vloek, dien ik over hem uitsprak,
van hem is genomen, en zou daardoor
voor mezelf weer rust cn kracht krij»
gen, om in staat te zijn over de vree»
se lijkc crisis heen tc komen.
(Wordt vervolgd.)