I tllO LEZING Sigaren? HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 16 FEBR. 1927 LETTEREN EN KUNST DE TOONEELWEDSTRIJD TE BEVERWIJK. „NIEUW LEVEN". De uitslag van den alhier gehouden tooncc'wedstrijd uitgeschreven door de Geheel Onthouders Vereeniging i»Nieuw Leven" is als volgt: lste prijs een zilveren lauwertak cn 100 gulden „Nut en Genoegen" uit 'Amsterdam met Het Zevende Ge« b o d". 2c prijs, een verguld zilveren me» 'daülc en 60 giolóen .Joan van Scorel" uit! Schoor! met Op den Terug» w g. 3de prijs, een zilveren medaille cn 40 gulden ..Kunst na3r Kracht" uit St. Pancras met Blank en Bruin. Eercprijs voor de beste Nedcrland- schc uitspraak: ..Nat en Genoegen". Eerepris voor het beste samenspel: „Nut en Genoegen". Eercprijs voor het beste kap werk: wNu? en Genoegen". Personeele prijs voor den beston too» neelspeler: de heer E. Bruyne van Nut en Genoegen als Bart. Personeele prijs voor de beste too- nee'.speelster: mej. M. van Hi 1st van Nut cn Genoegen als Lotte. Personeele prijs voor de best gespeel* de heeren»bijrol: de heer Monnoury .▼an Nut en Genoegen als Ricaudet. Personeele prijs van de best gespeel» de dames-b-ijrol: Mevrouw A. M o n» nour y—C o i n a x van Nut en Ge» noegen als Antoinette Ricaudet. Extra publiekprijs: Nut en Genoc» 'gen. Prijs voor de beste rolkennis: „Joon ran Scorel" ut Schoor'. De jury bestond uit de hecren J. B. Schuil r'c Haarlem, A. P. Roz.i te IJmui. den cn A. van der Bliek uit Beverwijk De uitslag van den wedstrijd, uiige» schreven door de geheel onthouders» tooneelvcrceniging Nieuw Leven te Beverwijk wijst wel aan. dat het spel der opgetreden vereenigingen zeer sterk uiteen liep. De Amsterdamschc verecni* ging „Nut en Genoegen" was, vergelc* ken bij de vereenigingen van St. Pancras en SchooTl zoo in aÜe opzichten supc» rieur, dat voor deze vereeniging van s t r ij d eigenlijk geen sprake was. De opvoering van_ ..Het zevende Gebod" gaf zóó veel goeds tc zien. dat zij aan den wedstrijd van Nieuw Leven betee» kenis heeft gegeven. Er waren in deze opvoering zelfs momenten vooral, wanneer hei? echtpaar Ricaudet op dc planken was dat men even vergat met liefhebberij te doen te hebben. De Amsterdamsche vereeniging. die naar ik vernam zich voornamelijk toelegt op het spelen van het Heijcr» mans»repertoire, bleek met dit realist!» sche genre volkomen vertrouwd te zijn. Er waren enkelen onder de spelers zooals vader en moeder Dobbc. Gsaike en eenigen der bijpersonen die het hooge spelpeil van de anderen niet vermochten te bereiken. Ook liet het tempo èn door de schuld van de regie èn door niet voldoende rolkennis nog al eens te wenschen over. waar» door de handeling soms te veel sleepte. Maar wat st'ond hiertegenover niet veed goeds! Een beter echtpaar R'cau» det dan de heer en mevrouw Monnou* rv op den wedstrijd te zien gaven, zóó lévend en zoo karakteristiek, is van liefhebbers nauwelijks denkbaar. Hoe sappig klonk het Jordaansch uit den mond van mevrouw Monnou rv cn hoe voortreffelijk klapte de heer Monnoury het" Vlaarnsch! Die twee hadden zoo in een goede voorstelling van Het Ze» vendc Gebod door beroepsartisten ge» past. Ook Bart van den heer Bruyne hoewel in zijn uiterlijk wat te oud was uitstekend en viel vooral op door zijn puntige, rake dictie. Hoe deze sipe Iers in het Heijerraans»repertoire zich thuis gevoelen, bewees ook mevrouw BruyneNieuwenhuis, die van de door mevrouw de Boervan Rijk bcróemd geworden „Engel" een alleszins knappe creatie gaf. En de moeilijke rol van Lotte vond een zeer sympathieke ver» tolkster in mej. Van der HiLst. die met haar warm, donker gerïmbrecrd geluid en haar dramatisch talent, dat vooral in de hoogtepunten van het drama tot zijn recht kwam. nu en dan wezenlijk te ontroeren wist. Ook de rol van Peter was zeer voldoende bezet, zoodat een geheel verkregen werd. dat ook door de goede uiterlijke verzorging en door de intelligente regie groote vol» doening schonk. Na deze zeer gelukkige openings» Woorstelimg was het te vreezen dat de azsderc twee vereenigirgen zou-den tegen* vallen! „Kunst en Kracht", uit St. Pan* eras, dat Blank en Bruin ter opvoering faa-d uitgekozen, bracht van dit aller» verschrikkelijkst Indisch .spel van ras senhaat al hrfcter weinig te reoht. Eigen* fa'jk bleek maar één van de spelers de heer Gerritsen, die de rol van kapi» tem Molen vervulde begrip van spe* ten te hebben. De heer Gerritsen was tenminste een dilettant die r.u cn dan eeros U» durfde komen en van woen ge» zegd kon worden, dat hij bij goede leiding zeer zeker iets zou kunnen be» reiken. Maar de andere dames en heere®-? Het best is maar er over te zwijgen. Zij kwamen wiet veel verder dam tot het en dan nog gebrekkig opzeggen van hum rollen en zij voelden zich zoo „onvast" op het tooneel. dat zij het heele eerste bedrijf voor de verlegenheid ook in, de meest hevige scènes maar zit temde speelden. Ik verwonderde mij minder over het zeej slechte spel en de onmogelijke grime van sommigen der heerem dan over het gebrek aan zelfkennis va^ deze dames en hecren om met zuLk een voorstelling naar een wedstrijd te durven gaan. De voorstelling vam ..Op een Terug» weg" door de vereeniging .Joan van Scorel" hoewel allerminst voorbeeldig, stak gelukkig heel wat boven die van de St. Pancrassers uit. De dames en hecren uit Schoorl gaven sn elk geval het bewijs, dat zij de intenties van den schrijver hadden begrepe on al bleken zij met in staat die geheel tot uiring te brengen, zoo viel in hun opvoering toch die goede bedoeling te waardeeren en werd door enkelen ook wel degelijk jets bereikt. Een zeer goede aapteekeniing verdienen deze dames en heere® voor hun uitstekende rolkennis. waardoor voortdurend in een zeer vlot tempo kon worden gespeeld, wat aan dé voorstel* üng een zekere levendigheid gaf. De indruk, dien deze vereeniging heeft gemaakt, zou zeker veel beter zijn ge» woest, wanneer de hoofdrol die van Jocobus van Essendaal niet zoo on* voldoende bezet was geweest Deze spe» Ier bleek absoluut niet tegen zijn rol opgewassen. En ook de dilettant, die Ra rel Sohreuders voor zijn rekening had genomen, maakte van zijn rol een can» catuur. Maar daartegenover stond wei begrepen spel van de heeren Klaver en Breed, die de Van Meenssens vader on zoon lang wiet onverdienstelijk weergaven. Vooral de heer Breed, die voor de bijna onmogelijke taak stond de slecht geschreven rol van <fcn mach ine «maniak Toby tot leven te moe» ïcn brengen, gaf dikwijls gevoelig spel te zien, waardoor hij het meest de be doeling van den schrijver benaderde. Ook de dames hoewel allerminst „actrices" voldeden veel beter dan hun tegenstandsters uit St. Pancras. Zij wisten zich tenminste op het toon eel te bewegen en schoten voornamelijk te kort wanneer hun rollen werkelijk spei verlangden. Zoo stond <5e jury bij haar beslissing niet voor een moeilijke taak. De leden van Nieuw Leven zullen zeker met groot genoegen aan de voorstelling van ..Het zevende Gebod" van de Am ster» dammers terug denken en van de voor» stelling van „Op den Terugweg" zuilen zij zich de momenten, welke den schrij-- ver het meest recht deden, met vol» doening herinneren. De voorstelling van Blank en Bruin zal men kunnen be» schouwen als een aardig voorbeeld, zóo» ais wiet gespeeld moet wordten. Als men haar zoo beschouwt, had zij dus ook een verdienste. J. B. SCHUIL. MUZIEK. OVER BEETHOVEN. Lezing P. Sanders. Voor het Instituut voor Ar» beidersontwikkeling sprak g:s» r era vond in de zaal van den P rotes tan» tewbond de heer Paul Sanders, muziek» re acteur va.® „Het Volk" over Boet» hoven, ter inleiding van den cyclus der vioolsonates, die voor dat Imti'tuut op de .eerstvolgende d.rie Dinsdagavonden uit» gevoerd zal worden. In den syHubus. düe den bezoekers verstrekt werd. wa» ren de hoofdpunten van de rede van spreker vervat: 1. een kenschetsing van het karakter der muziekbeoefening im die 18de eeuw. toen zij nagenoeg uit» sl uitend in de salons der welgestelden plaats had. en de daaruit voortvloeien» de gebruiken en misbruiken (wedstrij* den in spel en improvisatie etc.) van de muziek werd objectiviteit verlangd 2. Beethoven luidt een nieuw tijdperk in subjectivisme in d'e kunst); zijn inner» .ijke groei is im zijD werken te. volgen; opsomming zijner sonate® voor verschil» lende tost rum ent en; 3. en volgende over» zicht van het begrip „.sonatevorm" e® vam de sarmene.tellende deelen. Spreker begon met er den nadruk op te leggen dat dc wijze waarop de her» denking van Beethoven's lOOsuen sterf» dag veelal plaats grijpt, hem wiet sym» path lek is: er wordt door velen een zaakje va® gemaakt. Terwijl de uit» ga vee va® werken va® en over Beet» boven eer. zaal van de grootte va® d'.e va® den Protestantenbond zoude® kun» non vullen, worden i® het jubileums» jaar daaraan cog massa's overbodige werken toegevoegd. Zoo schroomt een wereldfirma ails Breitkopf und Hartel. die door Beethovens werken geworden is wat ze is. niet om arrangementen van B.'s sympho.ru ee® voor bioscoop gebruik uit te geven, zoo laat zij Felix Wei®» gaintner een arrange ment van die Ham» merclaviersojuate (op. 106) voor groot orkest maken en kondigt dc uitgave daarvan aan. Zoo bericht dc N.V. het Concertgebouw be Amsterdam op een aldaar alom aangeplakt biljet. ,diat de abonmés reductie genieten op de toe» gawgsprijzem voor de fees tmatvoering van de Mi&sa solemnis", een aankomdi» ging. die wel 'op een vergissing zal be» ruste®. Om zutke redenen heeft spr. de uit» noodiging aanvunkctljk met schroom aangenomen, doch nu verheugt hij zich daarover, waar het geldt dien hoorders de groote bateekenis van Beethoven toe te lichten. Spr. stelt dan eerst de vraag: Wat is dc beteekenis, van Beethoven voor on» zen tijd; wat is zijn geestelijke nalaten» schap en hoe hebben we die beheerd? Beethoven stierf als geëerd mensch; hij liet na: zijn werken en dc nieuwe tra» ditie die door zijn werken geschapen was. Wat de werken zelve betreft: de beste kunstenaars hebben er zich in verdiept, zijp in den geest daarvan doorgedron» gen en brengen ze dienovereenkomstig tot uitvoering. In dit opzicht is de na» latenschap dus goed beheerd. Welke wijziging heeft Beethoven in de traditie gebracht? Het spreekt vangzeil dat een genie al* Beethoven niet uit de lucht komt vallen, dat het op het werk zijner voor* gangers voortbouwt. Beethovens the» matiek vertoont verwantschap met die van Haydn, zijn vorm met dien welken Mozart aanwendde. Nog andere namen zouden in dit verband te noemen zijn. Wat onderscheidt nu Beethoven van de anderen? Spr. doet enkele grepen uit Beetho» ven's jeugd, en uit het muziekleven der 18de eeuw. noemt als typisch voorbeeld van de afhankelijke verhouding van den musicus (dirigentecomponist, die op bevel en bestelling werkte) de na» men Haydn en Esterhazy. Wecnen was in die dagen een weerspiegeling van Parijs. Van dén componist eischte men objectiviteit. In de latere werken van Mozart bespeurt men al verandering te dien opzichte, in zooverre dat ze meer dc gemo stemming van den auteur weergeven. Beethoven had minachting voor de 18de eeuwsche muziekcultus. Velen zullen zich, dit wetende, verwon» deren over het feit dat de meeste zij» ncr werken aan aanzienlijken opgedra» gen zijn. Doch Beethoven versmaadde niet den steun van hen voor wie hij werkelijk respect had. Spr. noemt dan eenige voorbeelden van Beethoven's onafhankelijkheidszin. Beethoven's muziek is geworden tot een taal waarin hij zijn gedachten en stemmingciT uit (subjectieve muziek). Hij stond midden in zijn tijd, den tijd der Franschc revolutie, en interes» secrde zich zeer voor de groote we» reldgebeurtenissen. Spr.-wijst er dan op welk een ramp het genoorverlies voor Beethoven moest beduiden, en leest enkele zinsneden uit het z.g. Hciligcnstadtcr Testament voor. Dit leidde tot gedwongen afzonde» riï 4 van zijn omgeving. Beschouwen wc nu dc muziek der 19de eeuw, zegt spr., dan zien we dat alle componisten van beteekenis, Beet* hoven's middelen gebruikt hebben, doch zij misten het krachtsbewustzijn, dat Beethoven bezat Zelfs zijn afzon* dering is een traditie geworden, die velen vrijwilig navolgden. Indien Beethoven's muziek een taal is, moet men die zonder verdere toe* lichting van titels of programma's kun* Den of lccrcn verstaan, cn zich niet op een dwaarepoor laten leiden door tï» tcls die anderen dan de componist er aan gegeven hebben. Zelfs werken met authentieke titels als dc Proica, jrijni volgens spr. aan zeer uitecnloopende opvatting onderhevig. Spr. vertelt ge» lezen te he* ben da bi] een uitvoering der Eroïca te Parijs, een grenadier van Napoleon spontaan uitriep: ,.Vive I'Empcreur!", en dat daarentegen de Sovjets in haar de communistische ge* dachte verklankt hooren cn haar als verplicht nummer voor alle communis* tisch feesten hebben voorgeschreven. 1) Spr. behandeld nu enkele hoofdpun» ten uit de Sonatevorm, en illustreerde dat, meest cén» doch hier en daar ook twcc»handig, aan den concertvleugel, die het grootste gedeelte van het klei* ne podium innam. Zoo speelde hij het thema en het begin van een paar va» 1) Noot v. d. verslaggever. Ik ken die anecdote van den grenadier alken met betrekking tot den inzet van het Finale der 5de symphonie. riaties uit de vioolsonate® op. 12 no. 1 (ter verduidelijking van melodische, rhythmische en harmonische verande» dingen), en ook uit de Kreutzersonate op. 47. Voor demonstratie van het ka» rakterverschi! tusschcn hoofd» en zang» thema koos hij eveneens de eerste vioolsonate, doch toen deze daarvoor minder geschikt bleek, de vijfde (op. 24), die echter ook weer in zooverre van den in den syllabus gegeven regel afwijkt, dat daar juist het hoofdthema zngeri, het zangthema rhythmisch is. Ook het begin van het scberzo»thema uit deze sonate werd gespeeld. Van Adagio en Rondo werden geen voor» beelden gegeven; wel maakte spr. een vergelijking tuschen den rondovorm. dien hij kort uiteenzette, en den varia* tïevorm. Ook stond spr. even stil bij het z.g. dramatische conflict dat in de doorwerking tussehen thema's of brok» ken daarvan plaats heeft. De inleider waarschuwde om bij de a-s. Beethovcn»herdenkingen Beetho* ven's figuur niet uit te spelen tegen de hedendaagsche componisten. Beetho» ven stond scheef in zijn tijd, zijl. werk werd niet alom begrepen, doch hij was zich bewust dat dit later wèl het ge» val zou zijn. Dit zelfbewustzijn maakt hein eener herdenking waardig. Beet» hoven heeft den stoot gegeven aan een kunstbeoefening zooals we die nu ken» nen. In de 18de eeuw was componee» ren een handwerk; van den hedendaag» schen toondichter wordt haast ver» wacht dat hij met elk werk een gooi naar dc eeuwigheid doet. Veel is in ons muziekleven door zucht naar sensatie bedorven. Wat den geest der modernen betreft: tegenover het subjectivisme der 19de eeuw wil men nu generalisce» ring. Had Beethoven nu geleefd, dan had hij volgens spr.'s overtuiging in den geest van dezen tijd gecomponeerd. Spr. besloot met den hoorders aan te raden zich over de uit te voeren werken zelf een oordeel te vormen, zijn rede, waarin we gaarné meer bijzon» derheden over den aard van Beetho» ven's duo*sonates in 't algemeen en de vioolsonates in 't bijzonder, en ook over de plaats die deze in Beethoven's oeuvre innemen, hadden vernomen. Misschien komen die bij de eigenlijke uitvoeringen nog. De zaal was goed bezet. KAREL DE JONG INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Ct». per regel. OONDERDAGAVOND 8>71juk~ NOOROERKERK - VELSERSTRAAT 0r. F. W. A. K0RFF „Godsdienstig verlangen In onze nieuwere poëzie." ,0 UIT DE OMSTREKEN BLOEMENDAAL. BOUWVERORDENING. B. en W. bicden den raad ter vast» stelling aan een wijziging der Bouw» verordening. De wijziging strekt om te voldoe® aan een weosch van de® in* spccteur der Volkshuisvesting terzake van beroep op den raad. Voorts worden enkele verbeteringe® e® aanvullingen der verordening voorgesteld. Onder meer wordt' voorgesteld in tc voegen een nieuwe bepaling ten einde bet practise® v ijk tc maken dat terreinen, in het uitbreidingsplan aangegeven voor arbeiderswoningbouw daartoe ook wcr» don bestemd. Voorts op tc nemen een bepaling tot het bevordere® zooveel mogcLijk va® een ruime bebouwing en daardoor te verkrijgen, dat fraaie buitenplaatsen en landelijke wegen hun mooi aanzien behouden, waardoor het karakter van Bloemendaal gehandhaafd oiijft, wat door bouwspeouiatic en ver» kaveling gevaar loopt verloren te gaan. KASGELDLEENING. B. em W. stellen den raad voor te be» sluiten hun machtiging te veTleemcn om ;cr voorziening i® het in de® loop van 1927 te verwachte® gebrek aan kasgeld een tijdelijke geldlccning aan tc gaan va® tc® hoogste f 100.000 tegen een rente va® niet meer dan boven het pro» rressc disconto van de N' c derf and schc Bank DE STRAATVERLICHTING Naar aanleiding van de besprekingen gevoerd over het voorstel van B. cn W. tot het aangaan va® een nieuw con&act inzake de straatverlichting, heeft het Dagciijksch Bestuur, na overleg gc» piccgd tc hebben met het Nederlanasch Genootschap voor VerÜichtingskunde, zich gewend tot een der technische ad* vies bureaux met het verzoek om op» gav© va® het bedrag voor het geve® an eon advies* in zake het stra-atverlich» tings contract e® wat daarmede samen* hangt. Dit heeft bericht, dat naar zijn meening voorloop'g met ee® crediet va® f 500 zou kuoaue® worden volstaan. Met het oog op de urgentie, wegens den door de directie van het P E N. gestel» de® fatalen termijn om vóór Maart a.s. een beslissing te me me®., stellen B. e® W. den raad voor. hu® voor opgemeld doel een crediet te verkenen tot een bedrag va® ten hoogste vijf honderd guide®. SUBSIDIE VEREENIGING VOOR JEUGDWERK. B. en W. stelle® de® raad voor het subsidie oveT 1927 aan de vereeniging voor jeugdwerk, thans bedragende f 400 te verhoogen tot f 1000 ten einde het terrein verder i® orde te kunne® make® MEDAILLE VOOR DE H.E-B-A B. e® W. geve® den raad in over» weging het verzoek van het uitvoerend Comité der tentoonstelling H. E. B A. op baijketb3kkeri)gebied om een medarl». ie beschikbaar k steilte® in te willige® c® voor gemeld doel cc® verguld zilve* ren medaille te geve®. DE AANSLUITING BIJ HET WATERLEIDINGNET. In overeenstemming met het voorstel der wate<rleid.ingoomm!ssie steller B. cn W. den raad voor om de klacht van enkele bewoners va® dc Houtvaart over de wijze van behandeling van het ver» zoek om de perceek® langs die vaart aan het gemeentelijk waterleiding®*-: aan tc sluiter aan te nemen voor kennis» ge y big NAMEN VAN WEGEN B. e® W. stellen den raad voor te besluite® om dc® op het terrein va® mc» vrouw va® Hat tuin aan te leggen weg te noemen Grenslaan en dc Orchidicon» laan voortaan tc noemen Zonnebloem* laan ter vermijding van verwarring, daar cc® weg in Heemstede een gelijkluiden» de naam heeft. HET VAKONDERWIJS. De commissie van bijstand in zake® het onderwijs betreffende, heeft nader overwogen het in de raadszitting van 21 Ootober dooi den heer De Visser bepleitte in zake het geven van onder» wijs door vakonderwijzers. Zij heef: daarin aanleiding gevonden voor te stel» len te bepalen, dat met ingang van 1 Augustus 1927: 1. aa® dc openbare lagere school A door vakondcrwijzers(essen) les zal worde® gegeven i®: a. vrije» en ordeoefeningen der gymna stick (c.q. lichamelijke oefening) gedu. rende 4 uur per weck. b. teekenen gedurende 7 uur per week. c. ringen gedurende 1 uur per week d. boekhouden en handelstekenen ge» durende 4 uur per week en e. nuttige handwerken gedurende 4 uur per weck. 2. Aan de openbare lagere school B. in: a. vrije en ordeoefenvngcn der gym» nastick (c.q lichamelijke oefening gc» durende 6 uur per week. b. zingen gedurende 3 uur per weck en t. teckenon gedurende 1 uur per week. 3. aan de openbare lagere school C E i® de vrije» cn orde oefeningen der gymnastiek (c.q. lichamelijke oefening) gedurende respectievelijk 6, 4 cn 4 uur per week. B. en W. deelc® de® raad mode, da: zij zich met het advies dcT commissie geheel kunne® vcrccnige®. Zij stelle® voor het door de commissie ontworpen Besluit te bekrachtigen. GRONDVERF UR. B. en W. stellen den raad voor tc besluiten van 1 Januari 1927 voor den tijd van één jaar tc verhuren aan de Bloomendaalsche Hockeyclub „Bloe» mendaal" het thans door die club bc» speelde terrein, dat deel uitmaakt van dc landerijen van ,.'t Huis tc Bloemen» daal" voor den prijs van 951). VIJFHUIZEN. KERKCONCERT Men schrijft ons: Or.s dorpje geniet Donderdag het voorrecht een „kerkconccrt" tc mogen beluisteren, waarvoor solisten van uit» nemende reputatie zich beschikbaar stelden. Ten bate der Chr. Jongel. Vereen ,Eben Haczcr" zingen mevrouw Her» mine PoeLScholtcn (alt) en dc heer Jac. Layas (bas). Voor de begeleiding verleent mevrouw Truus Dalhuiscn» Lasschuit welwillend haar medewerking In dc pauze spreekt het Tweede» Kamerlid Ds. Joh. Langman. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. Natuurlijk V V RADIO-PROGRAMMA. DONDERDAG 17 FEBRUARI. HILVERSUM, 1050 M. 12.— Politieberichten 3,304.30 Uurtje voor wees* en zie» kenhuizen. j>-6.45 Concert door het H. D. O.» orkes!. Mevr. F. v. AndelKomijn, sopraan. 6.457.45 Beginselen van het Bur* gerlijk Recht en het Handelsrecht 7,45 Politiebericht. 10.30 Persbcr. 8.10 Een avond in 's»Hertogenbosch. I. 's Hertogenbossche orkestver. Dir. S. Spiero. 2. Rede door Mr. F. J. v. Landschot, burgemeester van 's*Hertogenbosch over: De schoon» heden der Kathedrale kerk van St.* Jan. 3. Schijndel's mannenkoor ..De Dageraad", dir. F. Bolsius. 4. Mando* lincclub „Ons Ideaal", dir. L. Steyn, 5. 's»Hertoge®bosch"s dubbelmannen* kwartet dir. R. Gevers. 6. Marinus Ogier Jr.. viool. a d. vleugel Ir. v. Nor» de. 7. Mevr. J. LamcrsHoogveld, sopraan, 8. Ir. A. S. J. v. Kesteren. fluit, met pianobcgcl.. 9. R. Gevers, bariton, 10 Carillonspel van de St.* Jans Kathedraal, door den beiaardier A. v. Balkom. DAVENTRY. 1600 M. II.20. A. Browns piano»kwintct en solisten (sopraan, alt, viool, piano) 1.202.20 Gramofoonmuzick. 2.45 Voorlezing: Moby Dick. 2.50 Lezing A. hundred years ago. 3.204.05 Lvcnsong van de West* minster Abbey. 4.2ü Orkestconccrt. 5.20 Lezing: Up Hill and downöaio. 3.35 Kinderuurtje. 6.20 Daventrykwartct. 6.35 Landbouwprijzen. 6.40 Daventrykwartct. 6.50 Tijdsein, wccrbcr.. nieuws. 7.05. Causerie. 7.20. Lezing: Caravanning in Ca» nada. 7.30 Lezing: The centenary of Pcsta» lozzi. 7235 Piano»sona;es van Mozart. 7.45 Lezing: The making of man» Marriage. 8.05 Dansmuziek. 8.20 B.B.C. National Concert. Groot orkest (150 musici) o.l.v. Bernardino Molinari. Om 9.35 onderbroken door wcerber. en nieuws. 10.40 Causerie. 10.55—12,20 Dansmuziek. PARIJS „RADIO.PARIS". 1750 M. 103011.20 Nieuws cn muziek. 12.502.10 Concert Orkest Locate!* li cn Mllc Maldy. zang. 5.055.55 Kindcruurtje. 9.0510.50 Concert. Orkest. LANGENBERG, 469 M. 10.2011.20 Orkestconcert. 12-50130 Orkcstconccrt. 4.205.15 Concert. Kapel Pctösy. 7.359.20 Sym phonic concert. G. Piatigorsky. cello. 9.2011,20 Dansmuziek door dc Blumkapcl. KöNIGSWUSTERHAUSEN. 1300 M. 1.507.05 Lezingen cn lessen. 7.35 Pestalozzi»feest. 8.20 Tobias Heimkchr, oratorium van Haydn. 9-50—1130 Dansmuziek. HAMBURG 394.7 M. 1130U0 Orkestconcert. 1,252.10 Kamermuziek .3.354.20 Operamuziek 5.20—6.10 Dansmuziek. 7.20 Pcstalozzhfecst. 8.30—11.10 Concert. Orkest, koor en duet. Daarna dansmuziek. BRUSSEL 509 M., cn ANTWERPEN 266 M. 830—1030 Orkestconcert. Vocale solisten. Klassieke muziek. de mededeelingen deed. 't Is waar, dat elk ervan weer 'n ander handschrift ver» toon.de, maar konden ze daarom toch niet door een en denzelfden man zijn geschreven? En al ware dat ook niet het geval 't is te New*York. zoowel als te Londen, heel gemakkelijk, om hulp te vinden voor 't uithalen van een boevenstreek. Nadat mijn gedach* ten eenmael deze richting genome® heb* ben, ben ik tot de overtuiging geko* me®, dat slechts een het werk om mij systematisch den verkeerden weg te wijzen, gedaan kan hebben, en wel de schurk Pelham. de medeschuldige van mijn schandelijke vrouw. Is dit werke» lijk zoo, d3n moet hij me naar Amerika zijn gevolgd, om mijn doen en laten na te gaan, en mij. zoo gauw 't hem noodig tceleek, op dwaalwegen te lokken. Wie zulke tegenstanders beeft, strijdt in 't duister. Daarbij komt nog. dat ik nog steeds niet be«luite® kan, om mijn schande publiek te maken; 't is alsof het ge* wicht er van me zou moeten dooden Indien Frederick mij terzijde stond, zou ik er misschien toe kunnen komen, om energiek op tc treden en me vrij tc maken; zonde: zijn hulp ben ik echter machteloos. Dar ben ik inderdaad: want als ik gedwongen werd om de zaak voor het gerecht te brengen en er is bijna geen ander middel om mezelf tc bevrijden van die eerlooze vrouw zou ik, om alles duidelijk te maken, het getuigenis van mijn zoon moeten kunnen overleggen. Eer ik tot dit uiterste zou komen, wil ik nog een* maal alles probeeren, om de ongeluk» kige geschiedenis in stilte af te doen. Ik zou nooit meer mijn hoofd kunnen opheffen, of mijn medemenschen vrij in de oogen kunnen zien, indien ik mijn naam en de smadelijke geheimen van mijn huis door courantenjongens, op hoeken van straten zou hooren uit» schreeuwen, en op alle stations van ons land zien verkoopen. Mijn leven zou daardoor voor altijd bevlekt wezen en mijn ioon, dien mijn dwaasheid, mijn wantrouwen en onrechtvaardigheid er toe gedreven heeft, om den naam van zijn vader af te leggen, zou zich geluk» kig kunnen noemen, dat hij dit had ge* daan, eer deze naam door 't slijk der sloppen gesleurd en met smaad bedekt werd. Ik wachtte, vol ongeduld, in een hotel tc New*York. dat Frederick zijn be* zoek zou herhalen maar tot mijn groot verdriet liet hij zich niet meer zien. Mijn brieven, hoe kort ze ook waren. moesten hem toch overtuigd hebben van mijn groot verlangen, mij met hem te verzoenen. Naar New*Or» leans kon hij me niet gevolgd zijn want ik had alles zoo beschikt, da: niemand iets van bet doel mijner reis afwist. Wat mc daartoe had geleid, was het ziekelijke verlangen om mijn familieomstandigheden voor de oogen der wereld geheim tc houden. Op den twaalfden dag van mijn twee* de verblijf te New»York, juist vandaag drie weken geleden, ontving ik berich» ten, die me noopten om direct naar Engeland terug tc gaan. Deze berichten waren even verrassend als bedroevend, en verzwaarden het gewicht van mijn schande. Mijn vrouw heeft het leven gegeven aan een kind een kind. dat niet het mijne is. De noodzakelijkheid, om een eind te maken aan dezen sma» delijken toestand drong zich onafwijs» baar aan me op. Ik njm passage naar Liverpool, op de „Gcrmania" en over» handigde den hotelhouder een brief voor mijn zoon, die hem, mocht hij nog eens naar me vragen, gegeven moest worden. Deze brief bevat twee honderd pond aan bankbiljetten en een chèque van vijf honderd, betaal» baar aan toonder eén som, die Fre* dcrick in staat zal stellen, me zoo spoe dig mogelijk te volgen. Ik heb hem in den brief aanbevolen, om naar Liver» pool te vertrekken, en daar, aan 't postkantoor, om een brief van mij tc vragen, waarin hij m'n adres zal vin» den. Daar al deze voorzorgsmaatrege» J n. tot heden zonder gevolg zijn gehle» ven, en daar de gedachte aan een vijan» delijk nagaan van mijn doen en laten, mc niet meer loslaat, heb ik besloten, om alles wat, tot nu toe, is geschied en nog gebeuren zal zoo nauwkeurig mo» gelijk op te schrijven. De „Gcrmania" had een gelukkige reis, en zoo gauw als ik in Liverpool was aangekomen, schreef ik den brief, dien Frederick de aanwijzing zou ge» ven, om in het Adelphi»botel naar me te vragen. Daar bleef ik zes, dagen, in de hoop mijn zoon te zien verschijnen - - doch deze hoop is niet in vervulling gegaan Eindelijk vertrok ik met een nachttrein naar Londen, en daar ik be» sloten heb, om voor eenige dagen ten» minste, mijn terugkomst niet in de City bekend te doen worden, heb ik een on» derdak gezocht in een afgelegen ge» deelte der stad. Alleen mijn zoon cn mijn vrouw zullen vernemen, waar ik mij ophoud, cn ik wil deze dagen van verborgenheid waarnemen om, in 't geheim, met de vrouw die mijn naam onteert tot een vergelijk tc komen. Great Porter Square, waar ik een ka» mer heb gehuurd, is van het eigenlijke stadsleven zoo ver verwijderd, dat het uitstekend geschikt is voor mijn doel» einden. De huizen die rondom het stille plein staan, zijn voor 't mceren* deel pensions, wier eigenaars en eige» naressen meer vragen naar de huur. dan naar de levenspositie hunner huur» ders. In zulk een stadsgedeelte heeft, naar alle waarschijnlijkheid, zulk een vaak komen cd gaan. verschijnen en ver* dwijnen der pensionaires plaats, d3t de nieuwsgierigheid der buren niet meer wordt opgewekt. Onder dc talrijke hui» zen van huurbordjes voorzien, koos ik 119 uit, en vernam dat ik een slaapka* mer op de eerste verdieping, en een op de tweede kon krijgen. Ik besloot die op de eerste étage te nemen, een vertrek dat op een binnenplaats uit» ziet, en vernam van de pensionhoud» ster, dat ik, tegen het einde der weck. ook het aangrenzend vertrek, aan den voorkant van het huis gelegen, kon krij» gen, daar de tegenwoordige bewoner dit had opgezegd. Voorloopig zal de achterkamer echter wel voldoende zijn voor mijn behoeften. Ik ontging dc noodzakelijkheid om der pensionhoud» ster mijn naam mede te deelen, door het vooruitbetalen van ccn maand huur wat baar volkomen scheen tc bevredi» gen. Zoo gauw ik mijn kamer in bezit had genomen, schreef ik twee brieven; den eenen naar Liverpool aan Frederick, den anderen aan mijn vrouw. In den brief aan mijn zoon zei ik slechts, dat ik voor enkele dagen mijn intrek had genomen in no. 119 Great Porter Square en daar te vinden zou zijn, en verzocht hem. om zoo gauw mogelijk, cn zonder zich voor dien tijd met .iemand in te laten, daar tc komen. Ook in mijn vroegere brieven had ik hem ten zeerste de noodzakelijkheid van een heimelijk verkeer met mij uit* gelegd. Dc brief aan mijn vrouw bevatte even* eens de medcjccling van mijn adres. Ik vertelde haar dat ik naar Londen was teruggekomen, om haar ccn soort scheiding voor te stellen, waarmede zij, in elk geval, tevreden zou kunnen zijn, en die ons beiden zou vrijwaren voor de nieuwsgierige blikken van de op schandaal beluste menigte. Ik verzocht haar, om morgen om elf uur in den ochtend bij mc tc komen. Tot dan heb ik niets te doen en zal de tijd mc heel lang vallen. Ik kan lezen noch slapen; mijn ziel is niet alleen zwaar te neer gedrukt door de schande, die deze vrouw over me heeft gebracht: ook dc onrecht* vaardigheid die ik tegenover mijn zoon heb bedreven, drukt zwaar op mc. In» dien hij maar weer bij me was, zou ik alles met andere oogen aanzien, ik zou Fcm om vergeving vragen, hem zeggen dat de vloek, dien ik over hem uitsprak, van hem is genomen, en zou daardoor voor mezelf weer rust cn kracht krij» gen, om in staat te zijn over de vree» se lijkc crisis heen tc komen. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 10