HAARLEM'S DAGBLAD
ONZE GRENZEN IN DE KAMER.
STADSNIEUWS.
DONDERDAG 17 FEBR. 1927 TWEEDE BLAD
Hoe de beslissing viel. Het regeerings-ontwerp
onveranderd aangenomen.
De ifcmcentc-sccretaru F. Hokwcrda, burgemeester L. H. Simons cd wethouder
A. Biesheuvel Jr., van Haarlemmerliede.
Dc tweede en laatste dag.
Er was weer heel grootc belangstel'
ling in dc Kamer, en dc tribunes sche»
nen nog propvoller dan Dinsdag. Over»
al bekende gezichten. Het wemelde van
complete colleges van B. en NV., en de
Bredanaars, wier beurt nu eigenlijk pas
zou komen, aangevoerd door burge»
meester van Sonsbeeck en omgeven (of
omsingeld) door de bedreigde „beien'
dende colleges", lieten zich aanmerke»
lijk gelden. Wij dachten dat nog wel
bijna den heclen middag met het Haar»
lcznschc ontwerp zou heengaan, maar
't pakte anders uit. In ruim twee uur
tijds om precies te wezen: om 3 uur
15 viel de beslissing al.
Onmiddellijk bij de opening van dc
zitting gaf dc voorzitter het woord aan
den minister van Binncnlandschc Za»
ken, die weer de ccnigc aanwezige aan
de regeeringstafcl was, cn dc leven»
dige kleine man met 't prettige, gezond»
blozende, opgewekte gelaat, dc gezel»
ligc oude sportman Mr. J. B. Kan,
wipte van zijn stoel op cn begon.
De Generaal (het Kamerlid
L# F. Duymacr van Twiat).
De populariteit van dezen minister
is vooral niet minder groot in de Ka»
mcr dan erbuiten. Niet omdat hij nog
steeds tennis cn hockey speelt, of om»
dat hij bij een officieel bezoek ccn
baantje is gaan zwemmen in de Gro»
ningsche zweminrichting. Deze en an»
dere dingen zijn maar détails. Het zit
'm natuurlijk in zijn gave om met men»
schcn om tc gaan, in zijn aangeboren
beminnelijkheid cn ongedwongen sa»
oir»vivrc. Op den eersten dag van deze
debatten was het typisch om waar tc
nemen hoe dc minister dc vele Ka»
mcrlcdcn, die eens even bij hem aan dc
regeeringstafcl kwamen praten, ontving.
Voor ieder rees hij haastig uit z'n
zetel op, vóór ieder had hij een har»
telijken handdruk, een vroolijk woord
en 'n glimlach over.
Gocdgeteld, luisterden niet minder
dan vijfenzestig Kamerleden naar zijn
rede, en de meeste stonden in een
groote groep om hem heen. Velen
leunden op het hekwerk dat dc steno»
grafen omsluit.
Het Kamerlid dr. A. van Gijn, leider
van den Vrijheidabond.
Zijne Excellentie was zeer vlot en
ging niet erg diep op de zaak in. Even»
min als in zijn Memorie van Antwoord
gaf hij den indruk dat hij sterk over»
tuigd was van dc voortreffelijkheid van
zijn ontwerp, maar hij beriep zich op
zijn onderzoek ter plaatse ingesteld
raeu herinnert zich de vermaarde fiets»
toohten langs dc Hcemstccdschc grens
cn verzekerde dat hij dit kleine plan
ccn beter oplossing vond dan wijlcn»het»
grootc. Omtrent dc vermaarde samen»
werking van gemeenten bleek hij niet
erg enthousiast, cn met belangstelling
nam de Kamer kennis van zijn verras»
sendc mcdedeeling, dat hij reeds veer»
tien dagen na zijn optreden als minis»
ter aan drie burgemeesters van groote
gemeenten heeft verzocht om hem
daarover een rapport uit te brengen, en
er nog steeds op wacht. Dat verzoek is
dus bijna een jaar geleden gedaan.
Het Kamerlid C, J. Kuiper (R.=K)
Het Kamerlid J. H. Schaper (S. D. A. P.).
Erg zakelijk was dc minister op het
punt van gemeentelijke samenwerking
niet. Hij had het over den toestand
te Brussel, die niet voldoet, en citeer»
de gevalletjes b.v. betreffende een
man die overreden was, waarna men
niet wist naar welke gemeente men
het slachtoffer moest brengen die
niets bewezen. Zulke foutjes in dc wer»
king van een organisatie doen zich bij
ieder stelsel voor. De minister had rnct
grooter bezwaren kunnen komen.
De Heemsteedsch: wethouder
Dr. E. A. M, Droog.
De minister is van meening dat de
aantrekkingskracht van Haarlem's na»
bijheid wel degelijk de Hcemsteedsche
stadskwartieren neeft doen groeien, en
hij gaf een weerlegging van de histo»
rische groeitheorie ten beste, die dui»
delijker had kunnen wezen maar blijk»
baar bedoelde te zeggen, dat men in de
wording van stadskwartieren in enkele
tientallen jaren tijds niet bij den nor
malen historischen groei van een ge»
meente kan rekenen.
Het is hem kwalijk genomen dat hij
Heemstede een plattelandsgemeente
heeft genoemd, (maar daar is toch niets
oneervols in, meneer Braat?) en hij wil
voortaan wel aan het bestur van de
stad Heemstede schrijven, maar alleen
als particulier, want in ambtelijke
stukken moet hij van dc gemeente
spreken.
Na dit gemoedelijke gebabbel bracht
de minister hulde aan het gemcentebe»
stuur van Haarlem voor de energie en
het doorzettingsvermogen, in deze
zaak getoond, en sprak zijn vertrouwen
in de toekomst van Haarlem uit.
Na de ministerieele rede moesten dc
rèplicken komen, en aangezien er een do»
zijn Kamerleden in eerste instantie aan
de algemeene beschouwingen hadden
deelgenomen konden die nog heel wat
tijd in beslag nemen. Maar er kwam
niets van. De Kamer besloot om er van
af te zien. Misschien is het juister om
tc zeggen dat dc voorzitter ze zoo
haastig afhamerde dat dc Kamer geen
worden. Het had des te minder kans
omdat in het debat van Dinsdag duide»
lijk gebleken was dat Bloemendaal al»
lesbehalvc financieel benadeeld zou wor»
-jen door aanneming van het ontwerp.
Integendeel Niemand verbaasde zich
dan ook over de verwerping (met 55
27 stemmen) nadat dc minister een
korte verklaring had afgelegd over de
noodzakelijkheid van bouwterrein voor
Haarlem aan den Bloemcndaalschen
kant.
Volgde ccn cenigszins merkwaardig
incident.
Dc heer Walravc Boisscvain was
eveneens de eerste ondcrtcekenaar van
het amendement om geheel Heemstede
buiten de annexatie te laten, en vroeg
daarover het woord toen art, 3 aan de
orde werd gesteld. Dc voorzitter merkte
toen op dat dit geen araendement was,
omdat dc aanneming van een dergelijk
voorstel het volkomen»vcrvallcn van
art. 3 zou betcekenen. De heer Boissc»
ain scheep volkomen uit het veld ge»
slagen, maar herstelde zich nog bij»
tijds en vroeg het woord over het arti»
kei. Als ik het goed begrepen heb had
hij eenvoudig moeten voorstellen om
rt. 3 uit het wetsontwerp te sch'appcn.
Het Kamerlid Mr. Th. Heem»kerb, leider
der A.-R. fractie
tijd had om er even over tc aarzelen.
Dus volgde toen de artikelsgewijze
behandeling, en kwamen de drie
araendementen aan de orde. Daarbij
bleek heel duidelijk, dat de meerder»
hcid van dc Kamer van zins was om
in deze zaak geheel met den minister
mee te gaan. Zeer handiglijk hacj
Z.Exc. eraan herinnerd, dat „U, mijn»
heer de Voorzitter" d.w.z. zijn ambts
voorganger, minister Ruys zevenen»
twintig annexatiewetten in het Staats»
blad had gekregen. Dit bracht de be
langrijkheid (uit Tweede Kamer»oog*
punt) van zulke ontwerpen tot vrij ge»
ringe proporties terug.
De heer Walrave Boissevain verhief
zich weer, ditmaal in zijn eigen bankje
en nu om het amendement betreffende
Bloemendaal, waarvan hij de eerste on»
derteckenaar was, tc verdedigen. Hij
was kort, maar genoot weer weinig
aandacht. Zooals men weet was dc
strekking van dit amendement, dat van
Bloemendaal alleen een smal strookje
terrein tusschen de Delft en den spoor»
weg HaarlemVelscn geannexeerd zou
De Heem»teed»che gemeente-«ecretari*
A. A. Swolf».
Het was een kwestie van formaliteit
Daarna sprak de heer Boissevain over
het wetsvoorstel als een compensatie»
ontwerp. Haarlem moet compensaties
hebben voor de annexatie van Schoten,
zooals de minister zelf erkend had. Is
het verstandig rcgeeringsbeleid om met
dit doel stukken van andere gemeen»
ten af te nemen?
Het baatte den spreker niet, en even»
min had de Commissie van Rapporteurs
succes met haar amendement om de
voorgestelde Heemstecdschc grens iets
Noordelijker tc leggen, zoodat deze
door dc Spanjaardslaan zou 'loopen.
Dit amendement lokte nog een vrij
levendig debatje uit, waarbij de heeren
Bomans en Ketelaar zich als sterke tc»
genstanders van deze grensverlegging
deden gelden, en de laatste meer ver»
trouwen toonde in de adviezen van Ge»
deputeerde Staten dan in die van de
Commissie van Rapporteurs. De beer
Bomans legde ook nadruk op den voor»
bcreidenden arbeid van Gedeputeerden,
die zelfs tweemaal met den minister
over dit amendement beraadslaagd
hebben, terwijl hij cn de heer Gerhard
er beiden op wezen dat Haarlem bij dit
ontwerp het minimum krijgt.
De Kamerleden Snoeck Henfeeman»
(C.=H) on Dr. J. Th. de V«»»cr (C.-H.)
Wethouder# Mr. J. N. J. E. Heerkens
Thijssen en Mr. A. Bruch.
Wel verdedigden de heeren Beumcr
en v. d. .Heuvel krachtig hun amende»
ment, dat zij beschouwden als een tech»
nische grensverbetering, maar het feit
dat er hoogstaangeslagenen in het be»
wustc strookje terrein wonen werd door
dc heeren Bomans en Ketelaar op den
voorgrond geschoven en miste zijn ef»
fect niet. De heer Bomans had het zelfs
over „een gevoel van walging"' dat in
Haarlem gewekt zou worden als men
dit amendement aannam, en hij bracht
zwaar redenaarsgeschut in het vuur,
sprekend over „de groote mond en
het grootc kapitaal", terwijl de heer
Ketelaar niet zachter in zijn expres»
sies was.
Deze discussie werd ietwat verlucht
doordat het voetbalveld van de H. F.
C., met dc daaraan verbonden kwes»
tie van dc belasting op openbare ver»
makelijkhcdcn, ook zijn rol ging spelen.
Mr. Bomans zei dat de Haarlemmers
die belasting opbrengen, en hij zei na»
tuurlijk niet dat zij tweemaal zooveel
zullen moeten betalen als het veld b(i
Haarlem komt (hetgeen nu geschiedt)
Want dc belasting is 10 pet. in llecnr
stede cn 20 pet. in Haarlem.
Dc minister werd door het noemen
van dc H. F. C. geïnspireerd tot plc»
zierlge ograerkjogen over het feit dat
De Kamerleden A. H. Gerhard (S. D. A. P.), Th. M. Ketelaar (V. D.) en
Abr. Staalman (V. B.).
deze Haarlemsche vcreeniging dc oud»
ste club in Nederland is, en dat Haar»
lem haar dus gaarne binnen zijn gren»
zen heeft Mr. Kan beriep zich ook op
Gedeputeerden en ried het amende»
ment van de rapporteurs af. Het werd
verworpen met 5534 stemmen, onge»
twijfeld tot verwondering van vele
Hcemsteders. Maar de aanwezigheid
van die hoogstaangeslagenen heeft er
m.i. over beslist en dr. Kortenhorst, te»
genstander van de wet, had dat argu»
ment eigenlijk nog wat toegespitst door
bij dit onderwerp de uitdrukking „een»
tenkwestie" te gebruiken.
In dit debat had de heer Bomans
ongetwijfeld de leidende rol gespeeld.
Art 3, waarvan de heer Boissevain,
zooals gezegd, de algeheele verwerping
vroeg, werd daarop bij zitten*en»op»
staan in stemming gebracht en aange»
nomen.
De Kamerleden mej. Sure Groeneweg
(S. D. A. P.) en mej. J. M. J. A. Meyer
(R.-K.).
Vlug volgde het afhameren van de
volgende artikelen van het ontwerp, en
pas bij het laatste (art 36) vroeg de
heer Gerhard het woord. In punt 16
van dit artikel was oepaald dat ook
tijdelijke ambtenaren voor wachtgeld
in aanmerking zouden komen mits zij
tien dienstjaren hadden. De heer Ger»
haide wilde tien veranderen in drie
een poging om een nieuw principe bij
grensregelingsontwcrpen doorgevoerd
te krijgen maar hij wer l verslagen
met 6126 stemmen.
Onmiddellijk daarop volgde dc eind»
stemming over het geheelc ontwerp.
Niemand twijfelde meer. Het resultaat
kwam heel aardig overeen met mijn
voorspelling in ons vorig nummer,
waarin ik de verwachting uitsprak dat
de grensregeling met 45 of 50 tegen 30
stemmen zou worden aangenomen. Het
hing maar af van het aantal aanwezige
Kamerleden, dat grooter bleek tc zijn
dan verwacht was veel grooter dan
bij zulke gelegenheden gebruikelijk is.
Het ontwerp werd aangenomen met
5534 stemmen, dezelfde cijfers waar»
mee het amendement van de Commissie
van Rapporteurs verworpen was. Ne»
genentachtig van de honderd leden
hadden dus aan de stemming deelge»
nomen.
Jhr. Mr. D. E. van Lennep, Gedeputeerde
van Noord-Holland en oud-burgemeester
van Heemstede, met burgemeester Maar
schalk en wethouder Mr. Heerkens
Thyssen.
Onmiddellijk na de eindstemming
over het Haarlemsche ontwerp kwam
het Bredasche aan de orde, terwijl de
uittocht van het Haarlemsch»Hecm»
steedsch Bloemendalasch Schotcnsch»
Haarlemmerliedschc contingent van de
tribunes plaats had. en alle telefoon»
lijnen tusschen Den Haag en Haarlem
trilden.
Beneden op het Binnenhof verzamelde
zich het complete Haarlemsche College
van B. cn \V_. cn marcheerde ccndrach»
figÜjk af. Dc overwinnaars
R P.
VLAAMSCHE GELUKWENSCH.
Het regent Vlaamschc gclukwen»
schen in Haarlem cn omgeving.
Ons zijn verschillende personen
bekend die zoo'n wcnsch ontvingen en
een onzer lezers zond ons hedcr.mor»
gen zijn geluksbrief, omdat hij er
eigenlijk geen weg mee wist en gaarne
veel menschen gelukkig wilde maken.
De brief luidt aldus:
„Deze brief werd mij door een
kennis opgezonden en ik stuur hem
door om de ketting niet te verbre*
ken. Maak hiervan een afschrift en
stuur die aan vier anderen, die u ge»
luk toewenscht binnen 24 uur.
Deze ketting is begonnen door een
Amerikaansch officier in Vlaanderen
cn moet drie maal dc wereld door*
reizen. Het is positief merkwaardig,
daè de voorspelling werd vervuld
sinds de ketting is begonnen. dus
stuur hem door in vier afschriften,
zoo spoedig mogelijk en zie, wat op
den vierden dag gebeurt".
Tot zoover de „merkwaardige"'
brief, die thans niet alleen in deze
omgeving circuleert, maar zoo lang»
zamerhand het geheelc land door zal
gaaD.
Reeds jaren lang gaat deze brief
rond en als alle menschen, die hem
ontvingen op den vierden dag geluk
gekregen hebben, moeten er z'. heel
wat gelukkigen zijn. Alleen verandert
de inhoud van den brief langzamer»
hand. De een maakt een kleine vergis»
sing, een ander doet het nog eens cn
zoo kon die „merkwaardige" brief er
over eenigen tijd wel eens „merk»
waardig" uitzien.
Intusschen wordt de ketting isn»
ger en... wc wachten op den vierden
dag.
OUDERAVOND SCHOOL 33.
Woensdagavond werd in het Blau»
we Kruis de eerste Ouderavond 3e'
houden van school 33 in de Karolin*
genstraat. Door den heer E. Marcma,
het hoofd der school, werden de
ouders namens Burgemeester en Wet»
houders welkom gchcetcn, waarna hij
de beteekenis der ouderavonden cn
de oudercommissies nader op een
duidelijke wijze uiteen zette. Naar
aanleiding van deze inleiding werd
een aantal vragen gesteld, -die door
het hoofd werden beantwoord. Hier»
na werd besloten een ouder commis»
sie van vijf personen tc benoemen en
dit tc doen zijn een gemengde com»
missie waarin zoowei dames als heeren
zitting zouden hebben.
Na ccnigc discussie werd de vraag,
of iemand die in de oudercommissie
van school 32 (een andere school in
hetzelfde gebouw was benoemd ge»
worden, eveneens zitting zou kunnen
hebben in de oudercommissic van
school 33, door het meerendccl beves»
tigend beantwoord.
Bij de hierop gehouden stemming
werden in de oudercommissie be»
noemd de heeren A. Markus, A. Mars
en L. v. d. Putten en de dames v. d.
Steijlen— de Jeu en Peper Posma.
Als voorzitter en secretaris werden
respectievelijk versozen dc heeren A.
Mars cn A. Markus.
Nadat de toezegging werd gedaan
dat binnenkort dc ouders opnieuw
bijeen geroepen zullen worden, ter
bespreking van cen;ge belangrijke
vraagstukken tusschen School en Huis
o.a. het maken van schoolreisjes,
werd deze eerste ouderavond met
een opwekkend woord door den heet
Marcma gesloten.
NED. VEREEN. VAN SPOOR EN
TRAMWEGPERSONEEL.
De jaarvergadering der afdeeling
Haarlem van bovengenoemde organi»
satie is niet geëindigd door de uit*
gebreide agenda.
Besloten werd de vergadering bin*
nen enkele dagen voort zetten.
HET KINDERSPEL „GOUD»
KOPJE"
Zondagmiddag 6 Maart zal in aen
Schouwburg aan den Janswcg. wegens
overgroot succes, voor dc derde maal
worden opgevoerd ..Goudkopje kin»
derspel in drie bedrijven, door Eva
Janssen.
Aangezien de twee eerste voorstel»
liogen uitverkocht waren cn velen tc#
leurgestcld moesten worden, kunnen nu
reeds plaatsen besteld worden.
VERKEERSONGELUKKEN
Woensdagmiddag omstreeks half vijf
reed dc voerman K., in dienst van den
stalhouder Boon te Umuiden, met ccn
met steenen beladen dissclwagen den
weg naar den spoorwcgtunr.el af, juist
toen van dc tegenovergestelde rich»
ting ccn autobus kuam aanrijden.
De voerman heeft toen den lastig be»
stuurbaren wagen niet voldoende kun»
nen tegenhouden cn daarbij zijn even»
wicht verloren, met het gevolg, dat hij
van den wagen viel F.cn der voorwie»
len ging hem over bel lichaam. Met
ernstige wonden aan hoofd cn beeneu
is hij, na door dr. dc W'ccrdt verbonden
fc zijn, naar de St. Joannes de Deo tc
Haarlem overgebracht
