HAARLEM'S DAGBLAD
FLITSEN
DINSDAG 22 FEBR. 1927 VIERDE BLAD
HET NADEREND EINDE VAN EEN WERELD
WONDER.
De Chineesche muur zal worden gesloopt.
groo-tsch werk gaat beginnen. En dc'
keizer, onder wiens regeering het werk
werd voltooid, liet aan het einde een
tweede gedenkplaat metselen die een
inscriptie draagt, welker vertaling
luidt: „De Krijgsmuur van alles onder
den Hemel", hen benaming,, waaruit
wij dc glorie van de voltooiing lezen.
En nu zei de mensch afbreken wat
zijn voorvaders van lang geleden in
vrccsclijke beproevingen en met ont»
zaggclijke inspanning hebben gewrocht.
Zal hij het inderdaad doen? Wij mo.-
gen het unct reden betwijfelen, want
dc oude reus trotseert nog steeds dc
stormen, die zooveel eeuwen reeds
over hem heen gevaren zijn. Mij zal
zich niet zoo gemakkelijk laten vellen
en bovendien, hij is een stuk van Chi»
na, bewonderd door allen, bijgeloovig
gevreesd door velen bovendien. Mis»
schien datf men hem hier cn daar door*
breekt, met dc koele overwegingen
van practisch nut en door middel van
diezelfde uitvindingen, waarvan Shik
Hoang TT niet droomde en die den muut
zelf zijn militaire waarde ontnomen
hebben: de vele voortbrengselen der
chemische wetenschap, die men met
den verzamelnaam springstoffen pleegt
te betitelen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 828
VOORLEZEN
Zet a op de helling naar een'
(liep ravijn en zie den Muur,
zooals hij van uw voeten wegduikt,
in den afgrond, volg zijn weg, in
de bestijging van aen tegenover
gelegen berg, zie hem over aen
top \trdwijnen, om verderop weer
zichtbaar te woraen, rijzende en
dalende over steeds verder ver
wijderde bergtoppen tol hij verdwijnt
in een sluier van mist.
Dit is dc impressie, die een reiziger In
China ontving bij de beschouwing van
een deel, o zoo'ti klein deel van het
allerwonderlijkste der bouwwerken van
dc Oudheid, dc Groot© Chincc6cbe
Muur.
Groot; ja zoo groot, dat zelfs zijn
trotschc positie als grootscher dan een
der zeven wereldwonderen den muur
niet van sloopershanden kun redden, nu
een practisch geslacht', dat hem niet
meer uoodig heeft, hem als een lustigcn
8ta>in»dcn>weg zal gaan opruimen.
Er zijn grootscher werken in dc na*
tuur te vinden dan Wan»li»Tsnng*tsjeong
om den muur zijn Chinccschcn
naam tc geven maar door mensch en»
handen Ls nooit machtiger werk ge»
wrocht dan deze schier c-indclooze kam
van bakst.cn. in rechte lijn gemeten zich
over ccn afstand van 2020 K M, dwars
door China uitstrekkend. Men heelt
de meting nooit nauwkeurig verricht,
maar door dc vele bochten kan dc wcr»
kclijkc Icngt'c zeker nog op 400 K.M.
meer worden getaxeerd. En laat ons nu
maar meteen dc rcstecreodc cijfers ge»
▼cn. De hoogte van den muur va*
riccrt van 451' tot 9 Meter, zijn dikte
Hun dc onderzijde ongeveer 9 1/2; op
den top 4'/j Mci'cr. Oorspronkelijk
werd hij gebouwd als militair af weer mid,
del cn daarom werden op regelmatige
afstanden een aantal verbreedingen ge»
maakt in den vorm gelijkende op mus»
»ulc torens, «lic echter niet veel boven
den muur uitstaken. Oorspronkelijk
moeien er 40.000 van deze torenverster»
kingen zijn geweest, men scha* hun
•antjl thans nog op 30.000.
tevens, tot uii de hoogste, als rechters
en geleerden, die den keizer om een
of anderen reden ongevallig waren ge»
weest en him vergrijp met dezen vorm
van dwangarbeid moesten boeten
Voor hen. die ongewend waren aan dit
zware werk. betcekende dit meestal
den dood. want wanneer hun onmacht
bleek, werden zij door dc opzichters
zonder pardon in dc vaak woeste strc»
ken aan hun lot overgelaten en kwa»
men jammerlijk om. Het aantal van
deze slachtoffers moet wel enorm groot
geweest zijn. want de bijnaam van
„langste begraafplaats ter wereld" is
den muur sindsdien steeds bijgcblc*
ven.
Zooels bij een dergelijke onderne
ming niet te verwonderen is. heeft dc
oorspronkelijke ontwerper dc vol»
tooiing van zijn grootschcn opzet niet
meer mogen beleven. Doch zijn opvol»
gers lieten het werk voortzetten, ge»
heel volgens dc oorspronkelijke plannen
cn toen China dc heerschappij van nog
verscheidene latere keizers gekend had,
kwam de muur eindelijk klaar.
Het aantal legenden aan den Groo»
ten Chinccschcn Muur verbonden is
eindeloos. Wij kunnen ze in dit beperkte
bestek onbesproken laten cn ons be»
palen tot de algemeen aLs juist aangc»
nomen feiten omtrent tijdperk, bouw
en doel.
Ongeveer 2140 jaar geleden besloot
dc toenmalige, zeer jeugdige Keizer
van China, die reeds in het ontwerpen
van grootschc ondernemingen zijn spo»
ren had verdiend, ccn muur tc laten
bouwen, die hem de onsterfelijkheid
moest verzekeren en tevens zijn volk
tot in lengte van eeuwen moest be«
schermen tv.gen dc bedreiging van
overval uit het Noorden.
Bij dc golf van Uao*tong zou het
bouwwerk moeten beginnen cn men
mocht niet rusten voor het geheele
reusachtige rijk tot dc grens der Gobi*
woestijn zou beschermd zijn.
Met grootc voortvarendheid dreef dc
keizer zijn plannen door en met niets
ontziende energie stelde hij ccn ont*
zaggclijk aantal mcnschcn op verschil»
lende plaatsen tegelijk aan den muur
tc vrerK. Dc overlevering weet tc ver
tellen dat ccn derde deel der mannelijk
kc bevolking tot rustcloozcn arbeid aan
dft grootste aller militaire monumenten
werkte. Overal vandaan werden dc ar»
bciders gcrccrutecrd, uit alle kringen
Waar de muur een stad doorkruist.
Als een eindoloozc slang als een
draak, zooals nog steeds vele Chincc»
zen. niet in beeldspraak, doch in eer»
biedig bijgeloof mccncn. slingert dc
muur zich dwars door het Zuidelijke
China. Gfoote stukken zijn volkomen
tot ruïnes geworden, hcelc brokken
zijn zelfs als muur verdwenen cn nog
slechts ais ongedefinieerde verhoofiin»
gen zichtbaar. Maar er zijn andere ace»
len, die de totale ycrwnarloozing van
dc laatste eeuwen ten spijt den tand
des tijds schitterend hebben weerstaan
cn een onwrikbaar getuigenis afleggen
van de Chineesche bouwers in dc paar
laatste eeuwen voor den aanvang der
Christelijke jaartelling. Dat dc muur
zich uitstrekt over bergen cn door da*
len is reeds gezegd, hij komt hier on
daar tot een hoogte van meer dan 1000
Meter boven den zeespiegel. Maar hij
voert ook dwars door steden, leidt
door woestijnen, doorsnijdt machtige
rivieren als een onverzettelijk monster,
dat geen door de natuur opgeworpen
hindernissen erkent.
Zijn ontwerper liet bij het begin»
punt ccn gedenkplaat aanbrengen met
dc woorden: ,.Dc Hemel schiep dc Zee
cn dc Bergen", welk opschrift dc nc»
derighcid en eerbied voor dc wonderen
der natuur schijnt uit te drukken van
den zwakken mcnsch, die ccn ongekend
BINNENLAND
EEN TROUWLUSTIGE UIT
AMMERSTOL.
VEROORDEELD TOT
PANTOFFELHELD.
Dc Eerste Kamer der rechtbank te
Rotterdam heeft dezer dagen een von*
nis geveld in een nict»alledaagsche zaak
Een 4U«jarigc landbouwer uit Am»
merstol had trouwplannen, schrijft de
Tel. Op zich zelf is dit nu niet iets bij»
zonders. De man stond in het dorp
echter bekend als ietwat achterlijk.
Desondanks maakten dc wederzijdsehc
families geen bezwaar cn ook de brula
zelf had er niets op tegen. Niets stond
dus het huwelijk in den weg.
Dc overheid dacht er evenwel anders
over. De burgemeester van Ammerstol
herinnerde zich n.L, dat volgens art. 85
van het Burgerlijk Wetboek voor het
aangaan van ccn huwelijk de vrije toe
stemming van dc aanstaande echtgc-
nootcn wordt vercischt. In verband nu
met het feit, dat dc landbouwer als
niet volslagen toerekenbaar werd be»
schouwd, weigerde de inan van de wet
het huwelijk tc voltrekken. Hij wendde
zich tot den officier van justitie te
Rotterdam, die het huwelijk stuitte.
De trouwlustige landbouwer wensch»
te het hierbij niet tc laten cn mr. P.
Ph. Kooien kwam namens hem tegen
deze beslissing in verzet bij de recht*
bank, welke eischer toeliet door getui*
gen tc bewijzen, „dat hij in staat is de
vrije toestemming tot het huwelijk ver*
eischt, tc vcrlccnen".
Na het verhoor der partijen en dc ge»
tuigen velde dc rechtbank een vonnis,
dat wel van grootc menschenkennis
sprak, doch waarin dc landbouwer tot
pantoffelheld werd veroordeeld.
Dc rechtbank overwoog n.L:
dat eischer voldoende heeft aangc»
toond, dat do ontwikkeling zijner geest»
vermogens zóódanig is, dat hij bewust
is van dc betcckenis en de waarde van
het huwelijk alsmede van de weder»
zijdsche verplichtingen daaruit voort»
vloeiend
overwegende, dat dit bewijs valt af te
leiden uit dc verklaringen der in dc
enquête gehoorde getuigen en zulks
niet ontzenuwd is op ©enigerlei wijze;
overwegende, dat er wel redelijke
twijfel aanwezig is, of eischer inderdaad
het hoofd der cchtverccniging zal zijn
of dat cr veel zal terecht komen van de
gehoorzaamheid, welke de vrouw den
man verschuldigd is, doch dat dit voor»
uitzicht nog geen reden is om de ophef»
fing van het verzet tc weigeren.
dat integendeel eischer eenigc lei»
ding behoeft cn eischer zelf beseft dat
die leiding in zijn verder leven noodig
cn nuttig is:
overwegende, dat eischer dus met
vele andere huwclijkscandidaten alleen
hierin verschilt, dat hij verwacht cn
reeds te voren goedkeurt den toestand,
waarin die vele anderen eerst n& de
huwelijksvoltrekking goed* of kwaad»
schiks geroken;
Rechtdoende, heft het gedaan verzet
togen het huwelijk op en veroordeelt
gedaagde (den officier van justitie) in
dc kosten dezer procedure. begroot
aan dc zijde van eischer, op f 125.
Jantje vraagt aan va*
der, of hij een verhaaltje
wil voorlezen
gaat op ccn voeten»
bankje zitten als vader
her bock aanneemt? cn
ziin krant weglegt
vraagt na twee bladzij»
den. of vader niet liever
dat andere wil lezen
j van den prins cn dc too»
I verfee
springt om de vijf sccon*
den op. om te zien. of
cr ook een plaaéje bij
staat
informeert op het span*
nendste oogenblik of
vader wist, dat er jonge
poesjes bij de Kommers
zijo
verzoekt vader, niets
over te slaan, hij weet
zeker dat er nog een
stuk tusschen was
waarop vader hem
vraagt, waarom hij voor»
lezen moet. als Jantje
het heter weet en zegt
dat hij niet moet praten
als vader nog acht blad»
zijden heeft gelezen,
ontdekt hij dat Jantje
verdwenen is. om met
zijn spoor te gaan
spelen.
f Nad ruk verboden.)
HET DRAMA OF
HET GEHEIM VAN DEN
LEUNINGSTOEL.
Men schrijft uit Den Haag aan dc
Tel.:
Opgewonden kwam Zaterdagmiddag
een meisje de Copernicuslaan afren*
nen. Er was een kind verdronken in de
Valkcnboschkade! Twee schooljongens
hadden een makkertje spelende over de
brug geduwd en pardoes was de knaap
in het water gevallen, hulpkreten klon»
ken van allen kant en in minder dan
geen tijd stond het zwart van de nieuws
gierigen, die allen tuurden naar het
donkere water van de Valkenbosch»
kade, waar het knaapje op zoo tragi»
sche wijze om het leven gekomen was.
Politieagenten van alle richtingen kwa»
men aangesneld en wierpen hun dreg»
gen uit om te trachten het slachtoffertje
zoo mogelijk nog levend bpven te halen
Het medelijden was algemeen en vele
huismoeders met tranen in de oogen
zag men verontwaardigd het geval be*
spreken. O. als men dc twee deugnieten
in handen had gekregen, ze zouden het
er niet levend hebben afgebracht
Urenlang ging de politic met dreggen
voort, terwijl een menschenmassa van
zeker meer dan duizend hoofden sterk
het sensationeel gebeuren \olgde en
van geen wijken wist. Des te langer het
vruchteloos dreggen duurde, des te ijse*
lijker werden de verhalen. Spoedig wa»
ren het al drie knaapjes die verdron»
waren en bijzonderheden, het één al
hartverscheurcndcr dan dc ander, de»
den de ronde.
De gegevens omtrent het slachtoffer
bleven vaag en daarom deed dc poli»
tie in de omliggende scholen onderzoek
of er een knaap vermist werd. Maar
dit bracht geen resultaat, evenmin het
dreggen, dat niets anders boven water
bracht dan een lekken koffiepot, een
paar oude pannen en een leeg sardine»
blikje. Even ging een rilling van afgrij»
zen door dc menigte, toen voorzichtig
een paar laarzen boven water werden
getrokken. Dc afmetingen waren echter
zooiets van een halven meter per stuk,
zoodat ze onmogelijk van een knaap af»
komstig konden zijn.
Inmiddels was het de politie, na lang
speuren, toch gelukt, de jeugdige boos»
doeners, die hun kameraadje over de
leuning hadden geworden, op te sporen.
Het bleken leerlingen van de school aan
dc Braamstraat te zijn. Ontkennen baat*
tc niet en zij moesten hun misdaad op»
biechten, alleen het verhaal dat zij
gaven, week cenigszins af van hetgeen
algemeen werd rondverteld, het was
geen knaap dien zij in de Valkenbosch*
kade hadden gegooid, neen heusch niet,
meneer de agent, zooals zij huilend stot*
terden, het was eenoude leu*
ningstoel!
Deze hadden zij ergens op straat ge»
vonden, bestemd voor den vuilnisman.
En zij zouden geen Hollandse! jongens
geweest zijn als zij hem niet in trionil
hadden meegevoerd, om hem ten slotte
met een hoeraatje kopje onder tc dei*
kelen over de brug heen.
Een nieuwsgierig meisje, dat alleen
den plons gehoord had cn verder niets
gezien had, maakten ze wijs, dat het
een schoolkameraadje was geweest. En
het lieve kind was van schrik op dc
Tucht geslagen, had het overal rondgc»
bazuind, met gevolg op dezen kouden
Februarimiddaghet Valkenbosch
kwartier op stelten, agenten Tn actie,
huismoeders in ongerustheid, honderden
opgewonden gemoederen, alles door
een kwajongensstreek.
DE INBRAAK TE
ZAANDAM.
DE BRANDKAST GEVONDEN.
De Zaandamschc politic heeft Maan»
dagavond de bij de firma Vroom cn
Dreesmann gestolen brandkast uit de
Zaan ter hoogte van het Lyceum op»
gevischt. De kast w*s „a la sardine"
geopend. Dc boeken waren nog alle
aanwezig; van de gestolen f 2000 werd
slechts f 1 teruggevonden.
DE 100.000ste
GRONINGER (STER).
TE VEEL VAN HET GOEDE.
B. en NV. hebben bekend gemaakt,
meldt Het Volk, dat het gemeentcbe»
stuur geen medewerking kan verlee»
nen aan firma's, die aanbiedingen
doen voor artikelen welke zij voor den
lOO.OOösten inwoner van Groningen
wenschen te bestemmen. Er komt
blijkbaar van het goede te veel.
EMMENS FINANCIEELE POSITIE.
Naar aanleiding van den ongunst;»
gen financieelen toestand der Ge»
meente Emmen is op initiatief van de
Handelsvereeniging „Nieuw» Amster»
dam" door de middenstanders uit Z.O.
Drente een adres gericht tot den mi*
nister van Binnenlandschc Zaken,
waarin verzocht wordt de 25 pet. toe»
slag die Emmen moet betalen voor
zijn arbeiders, die buiten de gemeente
werken, te schrappen en voor rekc*
ning van het Rijk te doen nemen.
STAATSBEGROOTING 1927
DE FINANCIëN.
In het voorloop:g verslag der Eerste
Kamer over hoofdstuk VI1B (financiën)
van oe Staatsbegrootirug 1927 wordt uit*
drukking gegeven-aan het oordeel van
sommige leden dat de belastan-gon en
met name de directe belastingen over
het aügemeen te hoog zijn, hetgeen ook
mot de progressnc bij de Rijksimkom»
steobelasting wordt geacht het geval te
zijn. Geklaagd wordt verder over de
moeilijkheden, welke ondervonden
worden bij de aangifte voor de Rijks»
inkomstenbelasting Inspecteurs of de*
genen die hen vervangen zouden niet
steeds onpartijdig optreden. Bepleit
werd het invoeren van een belasting*
ophaaldienst, vooral in de groo te 6te*
den.
Dc aandacht der regeering werd voorts
gevestigd op verkeerde toes tandem, die
tegenwoordig op de beurzen zouden
heersohen, waar het betreft inschrijvin*
gen bij emissies van aandeelen of obli*
gaties. Men vroeg, of de regeerang geen
termen zou kunnen vinden hier in te
grijpen, cn verbetering te brengen.
Onderscheidene leden konden zich
niet vereenigen met de wijze, waarop
hulp wordt geboden aan de Algemeeme
Centrale Banhvereen.igirg voor den
Middenstand.
Deze loden waren n.I. van oordeel,
diait op den ingeslagen weg niet moest
wonden voortgegaan. De staalt behoor*
de zich h.i. van dergelijke garanties
te onthouden..
Mc.n vroeg ten slotte inludhtrnigeo
over de kwestie op welke wijze, de
garantie zou afloopen en of door de
garantie ook nieuw te sluiten orodieten
zouden vallen.
PROF. TREUB.
Aam prof. mr. M. W. F. Treub zal het
©ere lidmaatschap van de Nederland*
sche VereenigiTiig voor rhouTnatiekbe*
strijding worden aangeboden..
ONGEVALLENWET 1921.
Bij Kon. Besl. is het volgende he*
paald:
Het tarief, bedoeld in artikel 40. eer*
strc lid. der Ongevallenwet» 1921 (mid*
delen tot dekking der uit te koeren
renten, overige schadeloosstellingen en
administratieve kosten, wordt over het
kalenderjaar 1927 met 25 verlaagd
ten aanzien van: a. de werkgevers der
ondernemingen, die op 31 December
1925 voor risico der R ijksverzekerings
bank wanen verzekerd; b. hen, die met
of in plaats van de onder a genoemde
werkgevers in dezelfde of in den loop
van 1927 zoodanig zullen optreden.
FEUILLETON
TE SLIM BEDACHT.
(Naar bet Engelse h).
79)
VIJF EN VEERTIGSTE HOOFD*
STUK.
Vergelding.
Toen Frederick Holdfast den sleutel
in het slot omdraaide, keek Pelham op
cn keek Mrs. Holdfast verschrikt aan.
Zij had 't leven ook gehoord cn staar*
dc Pc'.ham in zijn gezicht. Zoo bleven
ze eenigc minuten, verlamd door vrees
cn schrik. Daarna keek Pelham, met
z'n vinger tegen zijn lippen, raar het
plafond van dc kamer op. alsof hij
vermoedde dat de klank daar vandaan
was gekomen en weer luisterden ze een
oogenblik. zonder zich tc verroeren.
..Heb jij iets gehoord?" vroeg Pclbam
.zacht. .Spreek fluisterend".
„Ja", antwoordde zc. met een stem
die beefde van angst.
„Wat meen je dat *t is?"
„Ik heb geen flauw vermoeden", ant*
woordde dc verschrikte vrouw. „Je zei.
dat cr geen mensch in huis Was".
„Fr was geen mensch hier. en ik hoop
dat cr ook nu geen mcnsch is. Maar
misschien zijn er ratten hier: we zullen
hun het oude nest zoo gauw mogelijk
overlaten. Maar waar kijk je dan naar?"
riep hij uit. zich vlflj» omdraaiend.
„Ik meende een schaduw achter je te
zien", fluisterde ze.
„Zie jc hem nog?" vroeg hg.
.,Neen, nu niet meer. 't Was maar
verbeelding.
„Waarom ben je ook meegegaan!
Wat heb je nu weer?"
„Hoor eens!" fluisterde ze, terwijl zij
z'n hand vatte.
„Nu, wat is er?" vroeg hij ruw.
„Ik hoorde op straat fluiten".
„Wejnu, dat is toch niets! Ik dacht
dat 't niets bijzonder was als jongens
op straat fluiten".
„Neen. dat was 'n signaal'.
..Misschien heeft iemand om 'n cab
gefloten".
„Hoor. daar is 't weer".
Het waren de twee fluitsignalen,
waardoor Frederick dc politic riep.
„Dat is geen fluiten van een straat*
jongen, noch een fluitje voor een cab.
Maar wat kan 't ons schelen? Nu je
me toch eenmaal bij 't werk onderbro»
ken hebt, zal ik nu maar ophouden
met zoeken. Het testament van jc ge*
storvcn man, of wat 't anders was dat
hij schreef, zal spoedig buiten het bc=
reik zijn van mcnschenhandcn. Laat
ons dus ons werk afmaken".
Nu goot hij dc spiritus op den grond
uit, drenkte er ook eenigc stukken pa»
pier mee, cn legde die onder dc mcu»
bels en tusschen. dc tafels.
„Ik geloof, dat ik op dit gebied een
soort artist ben", zei Pelham lachend.
„En 't werk bevalt me. ik heb nooit om
tamme werkjes gegeven.".
De vroolijke toon die hij bezigde,
vond geen weeromstuit bij z'n mede»
schuldige".
..Voleindig jc werk cn zwijg", zei zc
met een huivering. „Heb jc hcelemaa!
vergeten wat we gedaan hebben, toen
wij samen hier den laatstcn keer in
deze kamer waren?"
Vergeten?" riep hij uit. „Dat zal ik
zeker nooit vergeten maar 't hindert
mc verder niet. Alles is klaar. En nu zul*
len we cr aan denken om te tug te gaan
Ga jij het eerst naar den zolder. Grace,
cn wacht me daar af, op 't oogenblik
dat 't hier brandt, kom ik je achterna.
Dan gaan wc hiernaast, waar een hcclc»
boel mcnschcn bij elkaar zullen zijn. om
dc meubels weg tc slccpen cn te red*
den. daartusschen begeven wij ons, en
ontsnappen in dc algemeene verwarring.
Laat ons elkaar met ccn kus gelukwen»
schen, Grace!"
Zij kusten elkaar cn gingen naar de
deur om haar open tc maken zc was
afgesloten.
„Hemel, wc zijn opgesloten!" riep
Grace uit.
„In den val gevangen!" zei Pelham
tandenknarsend.
Pelham trachtte de deur te laten sprin*
gen, maar zijn kracht was niet toerei*
kend.
„Ik ben zwak als 'n rat", mompelde
hij hccsch. „maar een mogelijkheid
blijft cr nog voor ons over".
Hij scheurde dc lakens van 't bed cn
knoopte ze. met dc vlugheid van ccn
krankzinnige werkend, aan elkaar.
Hij hoopte zich door 't achterraam
naar beneden tc kunnen laten zakken,
maar vond geen steunpunt voor het
geïmproviseerde touw. Terwijl hij nog
naar iets dergelijks rondkeek, voelde
hij zich plotseling weer door Grace
omvat.
„Red mc!" schreeuwde zc...van schrik
over ul haar leden bevend. „Daar is dc
schaduw weer dc schaduw var, den
man, dien we vermoord hebben!
Hij stiet haar ruw van zich af. zij
tuimelde achteruit en stiet het. op den
grond staande, licht omver. De uitge»
goten spiritus ca dc overal rondge»
strooide brandbare stoffen vatten di»
reet vlam. en 't volgend oogenblik
stond de kamer in brand. Tevergeefs
probeerde Pelham de vlammen et te
trappen; half gestikt door den rook cn
verblind door het vuur, dat haar spoc*
dig geheel omgaf, stootte Crace J:en
vrccsclijken kreet uit, die den, op t
plein verzamelde menschen, het bloed
in de aderen deed stollen.
ZES EN VEERTIGSTE HOOFD.
STUK.
Waarin de „Volle Maan" een nabericht
geeft, op zijn „Roman uit het
werkelijke leven".
..Het is voor ons ccn bijzondere voi»
doening", schreef dc „Volle Maar,
twee dagen na den brand, „onze lezers
het laatste tafreel van een drama te
kunnen mededeelen, dat zoowel met
betrekking tot de daadwerkelijke ge*
bcurtenissen, ais tot de ontwikkeling
der karakters, alle sensatiestukken over
treft, die ooit op het Engelsch tooneel
werden vertoond. Wij grijpen dc gele»
genheid om terug tc komen op het
treurspel des tc liever aan, daar zij ons
in de gelegenheid stelt, om een der
medespelers, die zich tot heden over
ons had te beklagen, recht te doen
wedervaren.
„Wij berichtten in ons nummer van
gisteren alle bijzonderheden van den
brand, waarbij" niemand omkwam dan
dc twee schuldigen, die hun einde von*
den in de vlammen die zij zelf hadden
aangestoken.
Men heeft besloten om het overblijf»
sel van het uitgebrande huis waar de
moord is begaan, geheel te sloopen, en
het opnieuw op te bouwen. Het huis
daarnaast, waarin een pensionhoudster.
Mrs. Preedy woonde, is tevens door den
brand beschadigd; maar Mrs. Preedy is
verzekerd en haar verlies kan misschien
eerder voordeelig voor haar wezen,
want de moord had dien omtrek eenigs
zins in 'n kwaden reuk gebracht, en
haar kamers stonden dientengevolge
gedeeltelijk leeg. Haar zaak zal nu nadat
het griezelige huis verdwenen is, op»
nieuw opbloeien, cn Mrs. Preedy kan
zich des te eerder met de verandering
gclukwenschen. daar zij buitendien in
Mr. Frederick Holdfast cn de moedige,
flinke, jonge dame. die binnenkort zijn
naam zal dragen, behulpzame vrienden
heeft gevonden.
Onze lezers vinden in een andere af*
deeling van ons blad. een uitvoerig be*
richt over dc lijkschouwing, die van*
ochtend plaats heeft gehad. Dc uit*
spraak over de twee ontzielde licha»
men. die men in de achterkamer van
no. 119 Great Porter Square heeft gc*
vonden, luidde: toevallige dood door
verbranding. Zulk een lijkschouwing is.
over het algemeen, een heel eentoonig
iets cn dc uitspraak van den lijkschou*
wer biedt meestal slechts ten geringe
afwisseling. In dit speciale geval zijn
er intusschen zooveel romantische elc»
menten aan verbonden, dat zij baar bo*
ven het gewone niveau van den een»
voudigen dood door ongeval verheffen.
Gisterenavond ontvingen wij van Mr.
Holdfast een particulier schrijven, waar
in hij, als een daad van rechtvaardig*
heid van ons verlangt, dat de verslag*
gever, die den „roman uit 't werkelijke
leven" geschreven heeft, de lijkschou*
wing zou bijwonen en daarvan, op de
manier die hem 't best leek. aanteeke*
ning zou houden. Onze verslaggever
deed dit en wij danken aan hem 't voor»
gaand bericht. De onthullingen, die bij
de lijkschouwing werden gemaakt, wa*
ren even verrassend als interessant,
en onze verslaggever is Mr. Holdfast
zeer dankbaar, dat hij hem in staat
heeft gesteld om daarbij tegenwoordig
te zijn.
Bij deze lijkschouwing hernieuwde
onze reporter zijn kennismaking met
den rechtsgeleerde Mr. Goldberry, die,
zooals onze lezer zich zal herinneren,
ols verdediger optrad voor Mr. Antony
Cowlrick, toen men dezen, op een
bloote verdenking en zonder eenige be*
wijzen, beschuldigde van moord, op
een onbekend man. in het huis no. 119.
Onze lezers zullen zich herinneren hoe
mannelijk en onder welke ongunstige
omstandigheden. Mr. Goldberry zijn,
zoo ten onrechte beschuldigden cliënt,
in bescherming nam, tegenover die
verdenking, en tenslotte zijn vrijspraak
mocht verwerven. Verder zullen onze
lezers herinneren, de destijds door ons
meegedeelde bijzonderheden van de
ontmoeting, die eenigc minuten na Mr.
Cowlrick s vrijspraak, tusschen den re*
porter, Mr. Goldberry en den beklaag*
vie plaats had. Onze verslaggever had
toen gelegenheid, den laatste een sove*
icign te leenen, die punctueel terug
werd gegeven.
„Herinnert u zich nog", zei Mr. Gold*
nerrv, wfjzend op die ontmoeting, van*
ichtcnd tegen onzer, verslaggever, .her*
nnert u zich nog. dat Mr. Antony
"Cowlrick toen zei. dat hij mc op zon
zoeken, indien hij ooit mijn diensten
nog eens noodig mocht hebben?/*
