Haarlem's Dagblad | 1927 | 19 maart 1927 | pagina 10

ICIoosferbalsem

Diep in
uw huid

EERSTE KAMER.

AKKER's

RADIO - MOORS

HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 19 MAART 1927

HET BELGISCHE TRACTAAT IN DEN SENAAT

18 Maart.

De heer Janssen voor, de heer Lindeyer tegen en de
heer Hermans weer vóór het tractaat. De heer
Colijn spreekt. Hij spreekt als zijn overtuiging uit,
dat het tractaat verworpen wordt. Een uitspraak
van de Kamer? Belangrijke vragen.

Do morgen vergadering van vandaag
is begonnen met de rede van den Lim»
burgschen voorstander van het trac*
taat, Mr. Jansen, rechter in Maastricht

De rode van een voorstander. Mr.
Janssen zou de aanneming van het ver*
drag zeer toejuichen. En toch voor
één geval hecit hij den weg tot tegen*
stemmen opengehouden. oor het ge»
val dat dc minister niet duidelijk zou
kunnen antwoorden op dc vraag, die de
heer Michiels van kessenich instante*
lijk heeft gesteld.' Of namelijk in de
vergadering der commissie XIV op 23
Maart 1920 een positieve Schelde reserve
door België is vastgelegd. Zou dat het
geval zijn. dan zou ook de heer Jans»
sen tegenstemmen.

De heer Janssen begon met als zijn
overtuiging uit te spreken jammer is
't, dat het noodig bleek met deze uit»
spraak te komen! dat voor* en te»
genstanders van het tractaat. beiden
hunne houding hebben bepaald in over»
censtemming niet hunne opvatting van
's lands belang.

Dc Limburgsche rechte- maakte het
niet lang: waar hij dreigde in. herhalin»
gen te vervallen, refereerde hij zich aan
de hceren, die bovfa hem op het spre»
kerslijstje stonden ingeschreven. Een
navolgenswaardig voorbeeld!

De heer Janssen dan, gelooft dat de
oppositie niet voldoende aandacht heeft
geschonken aan de moeilijke positie
van minister van Karnebeek in 1919, te
Parijs, waarvan het voorliggende trac*
taat het gevolg is. Bovendien zou hij
gaarne zien. dat ruiterlijk werd erkend,
dat de critiek veel te iaat is gekomen,
al miskent hij de waarde der critick
geenszins.

Deze r>k. spreker kon niet inzien,
dat het tractaat onverbrekelijk verbon»
den is met het annexionisme maar
hjj wilde toch de vraag stellen ot het
afwijzen van het tractaat dc eischen
der annexionisten zal doen verdwijnen?

De heer Janssen zal het verdrag aan»
vaarden al moet hij erkennen, dat het
van ons land grootc offers vraagt. Die-
offers moeUr. aanvaard worden, omdat
het niet anders mogelijk is: hij be»
treurt *t steeds, dat degenen die het
trac .t afbreken, voor hun afwijzen
niets anders in de plaats steller Wat
de „Nationale Unie" voorstelt, kan de
heer Janssen geen waarde toekennen.
Het afstaan van de rechten op de Wie»
lingen is natuurlijk uitgesloten: Dat
heeft dan ook niemand in de Kamer
voorgesteld.

De heer Janssen ziet als offer o.m. de
regciing van het Scheldebeheer. De
Scheldcreserve heeft geen ongerustheid
bij hem teweeggebracht, de negatieve
reserve uit de toelichtende memorie
althans. Hij vindt 't nu wei geen.fraaie
geste van België die negatieve reserve
op te nemen in de Tool. Memorie,
maar het antwoord van minister v. d-
Velde aan Senator Lamborelle heeft
hem volledig gerustgesteld. Niet zou
hij gerust zijn bij de aanwezigheid van
een tweede, positieve reserve. Waarom
hier dan ook duidelijk en onomwonden
een antwoord van de ministerstaf el
wordt ingewacht.

De bezwaren tegen het Moerdijkka»
naai voor Rotterdam achtte Mr. Jans»
sen volkomen weggenomen door de
rede van den heer Wibaut. Nadreler.
zijn misschien niet ingesloten groot
zullen zij niet zijn maar zekerheid
over blijvende nadeelen hebben naar
de meening van den heer Janssen de
tractaatstcgenstanders niet kunnen ge»
ven.

De Maastrichtsche rechter legde er
zeer groeten nadruk op, dat de kanalen
uit het verdrag, voor zoover zij L'm»
burg betreffen, voor Limburg van heel
veel beteekenis zullen zijn. En komen
kanalen Limburg ten goede, dan is dit
een landsbelang.

Tenslotte geloofde de beer Janssen,
dat de aanvaarding van het tractaat
veel zal bijdragen om verbroedering
met het Belgische volk tot stand te
brengen.

De heer Lindeyer, VKssinger, lid der
Zeeuwsche staten, heeft, zooals ligt in
den aard der dingen, het tractaat be»
rien van den Zeeuwschen kant. Duch»
tig onderstreept welke gevared de nicu*
we bepalingen voor Zeeland meebren»
gen. Hij heeft doen gevoelen hoe scha*
delijk bet nieuwe Schelderegiem, c'e
nieuwe vorm van Scheldebeheer voor
Zeeland's belangen zijn zal, voor de
Zeeuwen, hunne dijken en hunne lan»
den.

Hij laakte het in den minister, dat
deze voor bij naar Parijs ging. voor hij
het verdrag samenstelde niet eerst het
advies der Zeeuwsche Staten en der
Zeeuwsche Gedeputeerden had inge»
wonnen.

Een scherpe vraag stelde de heer
Lindeyer. Dezer

Is er door de regeering niet invloed
uitgeoefend bij den Commissaris der
Koningin in Zeeland, om te voorko*
men, dat er een motie zou worden aan*
genomen, waarin de Provinciale Staten
hunne beduchtheid zouden uitspreken
over het te wachten nadeel voor Zee*
land?

Voorts heeft de heer Lindeyer nog
eens uitvoerig aüe nadeelen opgesomd
van de regeling der beioodsing, van die
der loodsgelden zooals zij in het ver»
drag staan. Wat is niet te wachten var.
de nieuwe beloods ng? Ons :s alleen
het Oos'gat toegewezen met de steeds
meer verzandende SardijngeuL Wat is
het gevolg?

Reeds thans kon de heer Lindever
aangeven, dat de schepen, die Neder*
land beloodst. steeds kleiner worden
vaa tonnenmaat. En daarenboven:
yordt eigenlijk heel dc regeling niet

door de Belgen getorpedeerd» nu zij de
zienswijze doorvoeren, dat dc „lijnboo*
ten" vallen buiten de nieuwe regeling?

Dc loodsgeld bepaling: „de loodsge.»
den naar Antwerpen zullen n-.et hooger
mogen zijn, dan die naar Rotterdam''
werd door den heer Lindeyer in al
haar dwaasheid getoond. Immers deze
bepaling zegt cl.ets waar wel dc
loodsgelden lager zullen mogen zijn.
De heer Lindeyer stelde dan den mi»
nister de vraag of de beroemde loods»
gelden'bepalimg slaat op het absolute
bedrag der loodsgelden of op het be»
drag bepaald in evenredigheid der af»
standen.

Tot slot klaagde de s-d. spreker over
de oiet*evenw;chtigc bcpal.ngen voor
de Zeeuwsche cn Belgische \.sschers.
Dc laatsteo hebben vrijgevige bepaiin»
gen gekregen voor het visschen naar
mosselzaad op ons gebied. Waarom
konden hier nu niet wederkeer.ge be*
palingen zijn toegepast voor dc Zeeuw»
sche visschcrs? vroeg de heer Lie-
dcycr

Na dc pauze heeft de heer Hermans
in ccn korte rede lichtelijk den draak
gestoken me: verschiiler.de overdre-
ven uitingen van tegenstanders van het
tractaat. Het was een aardig speechje
een werkelijke verademing te m:dden
van taaie redevoeringen maar meer
beteekenis. dan die van „vuurwerk"
had zij niet. Het is nu eenmaal onver»
mijdelijk. dat aangelegenheden. d:c de
nationale hartstochten bewegen, bij
gemakkelijk bewogen partijgangers tot
vreemhedetj, pathologische uitingeo
voeren. Daarvan was nu toch in den
Senaat geen sprake.

Ondanks enkele schrappingsma*
noeuvres is dan toch de heer Colijn
aan de beurt gekomen op het nummer,
dat hf) oorspronkelijk op de sprekers*
lijst heeft ingenomen. Daardoor is de
dag van vandaag ceo belangrijke dag
geworden. Tea eerste omdat dc heer
Colijn, de heer Colijn is, omdat hij
kleur bekende, om enkele vragen die
hij deed en den vorm waarin hij zij
kleedde, om de uitspraak van de Kamer
die hij voorbereidde en om de mede»
deeür.g. dat het verdrag in den Senaat
geen meerderheid zai kunnen beha»
len.

Oc Kamer heeft den heer Colijn
gehoord.

Dinsdag dus nog een viertal mindere
goden: de hceren Arritz, An oma. Molt»
maker en Smcenge. Hoogstwaarschfjn»
lijk ook nog de heer dc Vos van
Steenwijk

En dan Woensdag bet groote cvenc»
meet, de rede van verdediging van den
minister.

Of op dienzelfden Woensdag nog dc
beslissing vallen zal. hangt natuurlijk
samen met dc geneigdheid dan om no
te replicecrcn.

COLIJN.

De heer Colijn heeft in het eerste
gedeelte van zijn rede, waarin hij een
exposé gaf aan dc geschiedenis en dc
nchtlijr.cn des ministers een massa din
gen gezegd, waarin ieder het met den
oud»minister zou kunnen eens zijn.
Toen hij echter kwam bij de practische
toe pass.ng in het verdrag van des m:
Disters richtlijnen toen ontlokte hij
critische gevoelens bij zijn hoorders
en menige interruptie.

Niemand ia 't natuurlijk met den
heer Colijn eens. dat het tractaat is
een rechtstreeksch product van den
wereldoorlog Het is noodzakelijk ge»
worden in principe, wijl de gebeurte
nissen van 1918 heel de positie van
België veranderden, dus ook den feite»
lijken toestand in tegenspraak brach
ten met het tractaat van» 1839.

Hier besprak dc heer Colijn al di
reet de rede van zijn partijgenoot
Briët, die zooals onze lezers weten
het verkeerde politiek noemde, dat
onze onderhandelaars tc Parijs niet
genoegzaam rekening hadden gehouden
met de grootc politieke beteekenis
welke dc neutraliteit, toen opgeheven,
voor ons gehad heeft, waartegenover
toch wel concessies hadden mogen
staan. Dc heer Colijn vond het ver»
kcerd, dat in 1918 niet reeds op het
grootc gelang gewezen was Maar kan
het bezwaar zoo vervolgde de oud*
minister een rede zijn om zich tegen
het tractaat te verzetten, het is toch
een feit, dat aanvaard moet worden:
het wegvallen van de gegarandeerde
neutraliteit. Waimeer dc heer Briët
een nieuwe garantie wilde, dan zou
deze weer moeten komen tot de ge
garandeerde neutraliteit!

De Colijr.sche uitspraak heeft het
bleek uit gelaatsexprcsse. uit gebaar en
uit interruptie den heer Briët neet
bevredigd. Immer; niet iets soortge»
lijks als de neutraliteit wenschte hij
onder «11e omstandigheden terug, hij
meende, dat van het nadeel hetwelk
over ons land gekomen was, gebrul*
had kunnen gemaakt worden om het
schcrp*eenzijdig© karakter van het

tractaat, dat thans voorligt, weg te
nemen.

Het herzien van het tractaat van 1839
mocht niet worden bij deze u.tccn*
zetting was de heer Coiijn reeds van
te voren van dc instemming der Kamer
-zekerd ccn bloote registratie vaa
de feiten. Neen, er moest gepoogd
worden dc be.de landen, poht.ck gc»
sproken, nader bij eikaar te brengen.
De heer Colijn kon zich indenken
de Belgische wcr.sehen om aau het
-benauwen o.e der Antwerpschc levens»
positie te ontkomen, cn hij wees op
de historie op den vrede van Munster
die 1 12 eeuw lang aan Antwerpen
den kans op groei ontnam. Zeer nam
de heer Colijn het den ouden Amstcr*
damschon kooplieden kwalijk, dat zij
de pogingen der Oranjevorsten om

Noord cn Zuid»N'cdcrland te vcrceói»
gen hebben doen mislukken. Ware dit
niet geschied Antwerpen en Kotter»
dam en Amsterdam behoorden tot een
.and en de bloei van de cene stad zou
die van dc andere tengevolge hebben.

In 1830 werden Noord cn Zuid voor
goed twee. Thans moet h<t streven
zijn een vrijwillige samenwerking tc
verkrijgen, althans die samenwerking
zooveel mogelijk te benaderen.

De noodzakelijkheid der herziening
van de tractaten van 1839 leverde ccn
gelegenheid hier goed werk te doen.
'1 hans werd het mogelijk de verhou»
ding zoo tc regelen, dat zij vrij bleef
van dc inmer.g.ng van derden, zoo dat
zekere wr ij vin g6 vlakken zouden wor»
den opgeru.md, zóó dat Beigic'a poli*
tiek naar Nederland toe zou worden,
georiënteerd, in p,aats van Nederland
af. De heer Colyn bracht hier hulde
voor wat de heer v. Karnebcck in 1919
deed, voor zijn standvastigheid om op
het punt der pohiickc cn territoriale
cischcn niets toe tc geven. Dc heer Co»
lijn had heel hooggeplaatste menschen
lcereo kennen in 1918, dlc zich heel
slap gedroegen, waarom hij dc stand>
vastigheid des hceren van Karncbeck
bewonderde.

Met het aimcxionismc moest "et
zooveel gerekend worden in dc da*
gen van 1918 waren er velen, die....
hier maakte dc heer Colijn een gebaar
dat moeilijk in de nict»gcillusicerdc
Handelingen der Kamer kan weerge*
geven worden, een gebaar, dat wy
eens ccn hooglecraar als een interna»
tionaai gebaar hebben hooren kenschet
sen: hij klopte met dc wijsvinger cn»
kele malen op het voorhoofd.

De heer Colijn zeide d»t het zeker
was. dat het tractaat in" dc Eèretc Ka»
mer zou worden verworpen. Daarom
achtte hij het goed. dat aan de onder»
handelaars, die n euwc onderhandehn*
gen zouden moeten openen bekend
zou zijn. welke de grenzen zouden zijn
van de toegevendheid die ook de heer
Coiijn wilde doen hccrschen.

Welnu wat gebracht moet w*or»
den, dat moet gevolg zijn van den
vrijen wil van Nederland, het moet
politieke toenadering brengen. het
moet rusten op den grondslag alleen
van wedcrkecrighcid.W'ant dc heer
Colijn onderschrijft volkomen, dat we»
derkcerighcid ook de historische grond
slag is van het tractaat van 1839. \vc,
derkeerïghcid maar dit breed ópgc»
vat. Men moet-piet voor een gulden
steeds .precies tic-n dubbeltjes, wijlen
hebben, h:er kan nrict gewogen worden
met de balans van den apotheker.
Een gezond internationalisme moet
leidend zijn: een intcrnationalxs»mc.
waarvoor goede nationaliteit de grond»
slag is. maar dat aan den anderen kant
ook niet alleen kijkt1 naar wat voor dc
voeten ligt, maar iets verder.

Deze a'.gemecne stellingen, we zt:*
den haf reeds, zullen weinig tegen»
spraak uitlokken cn ook wc-l niet in
den Senaat hebben uitgelokt.

De vraag was slechts dc heer Co»
lijn stelde haar zelve —of dc regeling
die de Kamer practisch werd voorgc*
legd. aan dc algcmcenc stellingen be»
antwoordend, de levensbelangen van
het eigen volk niet aantast.

Welnu hierop antwoordt de heer
Colijn: „neen".

Wel ziet hij vlekken. Bijv. dc rege»
ling der loodsgelden. Hiet zag dc heer
Colijn een bepaling, die hem bijna
uit zijn evenwicht had gebracht, die
hem irriteerde.

„Zulke zijn er zooveel" riep men
van alle kanten-

In het verband der „vlekken" kwam
de heer Colijn ook tot dc Sc heldere»
serve en tot het vermoeden cn dc
vrees d c geuit zijn, dat België ccn
tweede Schcldereservc, nu ccn positie»
ve. zou hebben gemaakt in dc com mis»
sie van XIV op 23 Maart 1920.

Dc heer Colijn stelde enkele vragen.
Nu moet men deze goed lezen. De vra.
gen zijn dtzc:

Is er in. het Protocol van 23 Maart
1920 voor dc doorvaart van Belgische
oorlogsschepen over dc Schelde ccn
gelijke reserve gemaakt als t.a.v. dc
Wielingen?

Is op deze reserve door den Neder*
lamdschen vertegenwoordiger ccn gc»
lijksoortig antwoord gegeven als op
dc reserve van de Wielingen?

Is daardoor <jc doorvaartkwestic in
dezelfde litigieuze sfeer gebracht,
zooais dc WieHngcnkwcstie in dc liti*
Jeuze sfeer is gebleven?

Wat is m het diplomatiek verkeer tic
juiste beteekenis van dc ondertecke»
ning van een protocol.

Men ziet 't: dc vragen zijn anders
breeder, dan d:c welke wij hierboven
memoreerden, de vraag van den heer
Janssen, die eenvoudig informeerde of
België een tweede, positieve reserve
heeft gemaakt. De heer Colijn kleedt
zijn vragen anders in: hij maakt het
mogelijk, dat wanneer dc minister er*
kenner, moet. d«t België Cen tweede
reserve maakte, door het antwoord
op dc andere vragen den indruk daar-
van verminderen kan. Desondanks zou
dan het bestaan zijn vastgelegd, m,a
w. de negatieve reserve uit het trac»
taat zou een wel heel andere betcekr»
nis krijgen, dan dio dc minister er in

•wil lezen. Zouden we ook het fedt der

Coiijnsche vragen mogen uitleggen ais
fctt voorloopig bewijs dat cr iets is?
Dc heer Colijn schijnt goed op dc
hoogte van de gebeurtenissen bij dc
tractaatsonderhandelingen.

De lieer Colijn beschouwt dc nadec»
len voor Rotterdam van het Moerdijk»
kanaal niet als zoo groot of zij zijn ge
makkelijk te neutralisccrcn door het
vermeerderde binnenschcepvaartvcr»
keer, dat het nieuwe kanaal zal bren»
gen. Ongetwijfeld zei hij zal door
het Mocrdijkkanaal meer scheepvaart
naar Antwerpen worden getrokken,
maar zal dat meerdere afgaan van Rot»
terdam. Hij wees op het rapport van
B. cn W. van Amsterdam, die voor Am»
sterdam geen schade vreesde. Welnu
was 's hceren Colijn's gemakkelijke con»
clusie, cen gemakkelijkheid, welke vele
senatorialc handen in de lucht deed
gaan en vele senatoriale hoofden deed
schudden. De heer Colijn lette vooral
op het stukgocderen»verkeer, wanneer
hij zeide, dat Rotterdam geen schade
zou leiden. Maar de Kamerleden, die
om hem stonden, riepen hem toe, dat
juist het massaverkeer de moeilijkheden
leverde. Hierop ging de heer Colijn
niet in.

Wel zeide hij, dat de kosten in Rot»
terdam nog wat lager konden, wel zeide
hij. dat Rotterdam irt het Rynsch-Wcst»
faalschc kolengebied ccn veel beteren
acquisitie-dienst moest inrichten. Rot»
terdam zal goed doen, deze wenken ter
harte te nemen maar daarmede werd
niet bewezen, dat het Moerdijkkanaal
geen groote schade aan Rotterdam zal
toebrengen.

Hoe dc heer Colijn den wensch van
Duitschland om zooveel mogelijk per
spoor naar Hamburg tc voeren uit het
Westfaalschc industriegebied, ccn ar»
gument voor het kanaal kan achten is
niet duidelijk immers wanneer
daardoor het waterverkeer afneemt,
dan zal voor Rotterdam het verkeer
nóg meer verminderen, wanneer cen
tweede haven mede het verkeer ont*
trekt.

Dc heer Colijn betoogt dus. dat voor»
cn nadeelen ongeveer even groot zullen
zijn van het Moerdijkkanaal. Toch ziet
hjj ook daarin cen grootc gunst. En op
grond van het wederketrighcidsprin»
cipe heeft hij ook cenige voordeden
aangewezen van het tractaat. Als groot
voordeel wees hij op de afschaffing
der surtaxes d'entrcpót, welke Frank*
rijk heeft toegezegd.

„Staat dat in het tractaat?" inter»
rumpeerden ettelijke Kamerleden.

Dc heer Colijn moest toegeven, dat
die afschaffing daarin niet voorkomt.

„Het kanaal van Maastricht naar
Luik" somde de heer Colijn ver»
der op.

„Dat heeft ook voor België voordeel,
cr is dus geen compensatie" viel dc
heer Lohman in.

„En wat zou men dan verder nóg
meer kunnen opnoemen, dat ons werke*
lijk compensatie brengen zou?" vroeg
dc oud»minister, die, daarover was
ieder 't eens, een redevoering hidd in
grootcn stijl.

„Denk aan dc opheffing der gega»
rendeerde neutraliteit van België viel
dc heer Briët in. Als om den heer Co»
lijn te overtuigen dat zjjn rede, hoe
goed ook van bouw cn voordracht, geen
suoccs gehad heeft.

De heer Colijn lette op dc toe»
komst na liet verwerpen.

Komt cr een tiactaat aldus sprc»
ker dat het Mocrdijkkanaal heeft
uitgeworpen cn alleen het Kuhrort>ka»
naai bevat, dan is hij daar ten ccnen»
male tegen, omdat dit voor Rotter»
dam fnuikend zou zijn, ten ccncnmalc
destructief.

„Maar dit tractaat vraagt het Ruh*
rort'kanaal toch ook" kwamen dc
interrupties weer los.

„Ja. maar als het Mocrdijkkanaal ge»
graven wordt, komt cr vat het andere
niets" werd geantwoord.

Dc heer Colijn vroeg ook aandacht
voor dc mogelijkheid ccner c.v. inuicn,
ging van dc mogendheden.

Het verdrag wordt verworpen!

Moet "t bij die negatieve daad alleen
blijven? vroeg hij. Zijn cr geen clc»
mentcn in dc discussie tc vinden voor
ccn constructieve politiek, kan dc Ka»
mcr geen uitdrukking geven ajn wat
ze wel wenscht?

„In ccn motie?" vroeg de heer
Slir.genberg.

„Ik weet nog niet langs welken weg
het moet ik vraag slechts" luidde
het antwoord „opdat er iets positiefs
geschiede". B.v. door va6t tc leggen,
dat België in het tractaat van-1839 geen
aanspraken vinden kan voor politieke
of economische concessies, dat Neder»
land ccn goede verstandhouding met
België op hoogen prijs stelt, dat gaarne
tegemoet gekomen wordt aan redelijke
behoeften van België op economisch gc»
bied, dat het verkeersvraagstuk van
\Vcst*Europa in vollen omvang moet
worden onder het oog gezien cn dat.
ten slotte, dc nieuwe onderhandclin»
gen rechtstreeks tussehen beide landen
moeten worden gevoerd.

Ten slotte dankte dc heer Colijn
zeerontroerd den heer van Kar»
nebcck voor den nieuwen geest, dien hij
in onze buitcnlandschc aangelegenheden
heeft gebracht, dankte hij hem voor het
vele werk, dat hij gedaan heeft in
's lands belang, dankte hij hem met
groote warmte voor dc kracht waar»
mede hij 's lands zaken had verdedigd
in dc moeilijke dagen van Parijs....

Een bijzonder warm cn zoo welver»
diend applaus weerklonk van dc ban»
ken der afgevaardigden en van de beide
tribunes.

Dat bracht ineens den scherpen indruk,
dat men allen, wie ook, het beste voor
het vaderland zoekt.

Hoe ook dc uitslag zijn moge!

INTIMUS.

AMSTERDAM'S STADS
SCHOUWBURG.

Men bencht aan dc Tel. dat zich
naar aanleiding van dc jongste onder»
bundelingen in den Amstcrdamschen
gemeenteraad, cen combinatie ge»
vormd heeft die zal solHcitceren naar
oc vaste bespeling van den Stads*
schouwburg. Dit gezelschap, dat zal
lijn samengesteld op soeictaireti
grondslag, zal géén aanspraak maken
op subsidie.

Een maccenas heeft zich beschik»
baar gesteld om het benoodigdc «kapi»
taal tc fournecrcn.

Naar aanleiding van dit bericht
heeft het blad zich allereerst gewend
tot den beer Louis dc Vries, doe als
leider van dit toekomstig gezelschap
genoemd werd.

De heer De Vries gaf als zijn mee»
ning te kennen dat hij niet in de mo>
gelijkheid tot solliciteeren geloofde,
daar het hem niet waarschijnlijk voor»
komt, dat, bij den huidigen stand van
zaken» dc gelegenheid tot solliciteeren
zich voordoet.

Mocht dit echter wel zoo zijn, ol
worden, dan zou hij met een gezel*
schap, over welks samenstelling reeds
langer werd onderhandeld en dat zou
bestaan uit veel goede krachten, die
thans zonder emplooi zijn spelers
,iIs mevr. Dc Boer, Nico de Jong. Jules
Verstraten, L. Chrispijn mogen ons
oji. in dat geval voor den geest zwe»
vei» gaarne tot cen nieuwe sollici»
ratic overgaan.

Ik ben, zcidc dc heer De Vries, dus
bereid, maar geloof persoonlijk niet
aan de mogelijkheid.

„En indien dc Stadsschouwburg niet
vrij komt hoe staat het dan met uw
plannen?"

„Dan is cr een kans. dat. als ik den
steun krijg, die verschillende personen
wel geneigd zijn mij te geven, het gc»
zeischap toch tot stand komt, ja zelfs,
dat ik. zonder dien steun, op sociëtai»
ren grondslag zou gaan beginnen".

Van gemeentelijke zijde lichtte men
de situatie aldus toe: „Nu dc behande
ling van Je voordracht van B. cn W.
toth het benoemen van een vasten be*
speler r.og aanbangig is, is cr geen
sprake van nieuwe soUicitaticmoge*
lijkheden. Alles zal «r van afhangen
welke beslissing dc gemeenteraad in
zijn eerstvolgende zitting zal nemen."

Wij willen daaraan toevoegen, aldus
het blad, dat dc beslissing van den ge
meenteraad meerdere gevolgen met
zich kan brengen. Neemt men de voor
dracht niet aan. dan is het natuurlijk
ten eerste de vraag, of cr opnieuw ge
legenheid tot sollicitatie zal worden
gelaten, een nieuw cahier de oharges
/al worden opgesteld etc. Immers men
kan. als voor ccnigc jaren in de kwes»
ticRoyaards, ook andere wegen in*
slaan cn met het oog op den verge-
vorderden tijJ. den schouwburg los
gaan verhuren. Het aantal moge lijk he
den rondom de a.s. beslissing laat dus
allerlei veranderingen m onze toonccl-
toestanden toe. die van vérstrekken»
dc gevolgen zijn

ACTIE TEGEN DE G.EAV.

In ,-BcUcvue" te Amsterdam is ccn
vergadering gehouden, uitgeschreven
door dc afdeeling Amsterdam van de
Nedcrlandschc Vcrccniging van Elec»
tro'cchnischc Werkgevers, met het
doel cen krachtig protest te uiten
tegen den gcmcontcwtnkcl van elcctri»
citcitswcrkcn.

Gesproken werd ozn. door jhr. J. C.
Mol let us, secretaris van dc Kamer van
Koophandel voor Haarlem, die sprak
over de moe.lijkheden in het electro-
installatiebedrijf

la de oorlogsjaren is de „clcctrifi-
cat.c" opgezwicpt. waardoor veel niet»
deskundigen in het bedrijf kwamen.
Dit was van ongunstigen invloed op
het aanzien van het bedrijf; het publiek
scheerde al'.c installateurs over één
kam. Van dien toestand hebben dc
overheidsbedrijven gebruik gemaakt
om een deel van het werk aan zich
tv trekken.

Op de academische vraag of een
overheidsbedrijf winst mag maken,
wilde spreker niet irvgaan. maar thans
is het veelal zoo. dat de bedrijven,
dc kurken zijn, waarop de gcmccn-tc»
ijl:c huishouding aryft.

Dc gemeentelijke electrischc bedrij»
ven w.lien het stroomgebruik opvoe»
ren. Dat valt slechts toe te juichen
Maar het is onjuist het stroomgebru.k
tc bevorderen door gcmeentewinkcls,
welke met de gelden van de belasting
betalers den handel concurrentie aan»
doen.

Dc beste stroomgebruik*propaganda
is cen zeer laag tarief.

De gemeen tewimkcls worden ook
hiermee gemotiveerd, dat de huis
vrouwen in staat moeten zijn gemakke-
lijk apparaten te koopen. De bemoei
ing der gemeente gaat hier echter te
ver.

Een derde motief is de controle op
apparaten. Die controle is goed, maar
cr z'yn geen gemeentewinkeb voor
noodig.

Spreker drong aam op cen afzonder»
lijkc exploitatierekening voor de win
kels, opdat precies kan worden nage
gaan, of er geen verlies is. Jat mis*
sch:cn wordt gedekt door te hoogc
tarieven. Dc tarieven voor groote af
nemers worden geheim gehouden. Al
leen het provinciale clcctricitcitsfeedrijf
in Noordrilo'.land vormt cen gunstige
uitzondering.

Als al dc tarieven gespecificeerd
werden gepubliceerd, zou het. zeide
spr., heel goed kunnen blijken, dat i:
tal van plaatsen met kleinere, m-nder
goed geoutilleerde centrales, de tarie»
ven lager zijn dan in Amsterdam.

Tenslotte drong spr. er op aan om
op Zwitsersch voorbeeld, te streven
in ci? richthj van gecontessionccrdi
installateur*.

INGEZONDEN MEDEDEELINGETf
60 Cent» per regel.

bindt AKKER'S Kloosterbalsem
den strijd aan niet rheumatiek en
spierpijn- Heerlijk wrijfmiddel, zet
het zijn verzachtende zuiverende en
genezende werking voort tot de
kwaal overwonnen is. Door ieder
gebruiker geprezen bij brand- en
snijwonden, winterhanden en -voe
ten en alle huidaandoeningen.

SCHEEPSBERICHTEN

Alchibu ló Maart van Las Palmar La
Plata naar Bremen.

Algenib 18 Maart van Santa Fé te
HulL

Amstelstroom 16 Maart van Bristol
tc Swansea.

Anna m.s., !6 Maart van Huil te

Goole.

Atalanta II, Meyborg 16 Maart Ec»
kernforde te Holtenau.

Batavier III 18 Maart v.m. 9 u. van
Rotterdam tc Gravosend.

Batavier VI 16 Maart van Rotterdam
te Hamburg.

Eemdijk 17 Maart Fernando Noronha
van Cardiff naar Montevideo.

Erbcrdina Albert, 15 Maart va.. Ham»
burg naar Odcnsc.

Geertruida m.s 17 Maart van Apen»
rade te Holtenau.

Jantiena, m.s.. 15 Maart van Cange»
mouth naar Bridgcncss.

Kinderdijk 18 Maart Ouesaant gep^
van Rotterdam naar B^Avres.

Lekhaven 18 Maart van Antwerpen
naar Sunderland.

Melpomene. Meyborg 15 Maart van
Hamburg naar Eckernforde.

Neptunus. Oosterhuis. ló Maart van
Gyon r.aar San Juan de Nieva.

Nicolaas 16 Maart van Amsterdam
tc Shields.

Risico, v. d. Werf. 16 Maart van
Hamburg naar Holtenau.

Scbu, 15 Maart van Oporto tc Lissa»
bon.

Sctniramius 16 Maart Needles gep. v,
Beaumont naar Southampton.

Sirrah 17 Maart v. Diamante naar
Rotterdam.

Terneuzen 17 Maart Gibraltar gep,
Algiers naar Bilbao.

Texclstrocm 11» Maart van Amster»
dam tc Manchester.

Vecht 17 Maart Gibraltar gep. Rot»
terdam naar Tunis.

Vertrouwen m.s. 17 Maart van Oden»
se te Holtenau.

Voorwaarts, m.s. 17 Maart van Aal»
borg tc Holicr.au.

Wctsplcin lü Maart van Rotterdam
tc Narvik.

Wm. van Dricl Sr., 17 Maart van Rot»
terdam tc Genua.

Zaandijk 16 Maart van Zarate naar
Santa Fe.

Joh an de Witt, thuisreis, 18 Maart
v.m. 7 uur te Genua.

P. C. Hooft, uitreis. 17 Maart van
Southampton.

Rotti. thui>rcis 18 Maart tc Suez.

Soemba. uitreis, 18 Maart van Suez.

Achilles. 17 Maart van Piraeus naar
Volo.

Agamemnon, 17 Maart van Varna te
Constanza.

Clio 18 Maart van Bremen tc Ham»

burg.

Fauna. 17 Maart van Barcelona naar
Tarragona.

Hennes 17 Maart van Canstanza naar
Dcdcagatch.

Iris 17 Maart van Malaga naar Cadix.

Irene. Lissabon naar Amsterdam pas
seerde 17 Maart Lydd.

Ju no 17 Maart van Tries te Fiume.

Midas 17 Maart van Lissabon naar
Curasao.

Neptunus 17 Maart van Oran naar

Malta.

Ne reus 17 Maart van Muscl te Oporto

Notos 18 Maart van Rotterdam naar

Tanga.

Khca, u'treis. 17 Maart te San Juan
de Porta»Rico.

Stuijvesant 17 Maart van Curasao n.
Porto Cabello

T. lus. 17 Maart van Bari te Tripan:.

These us 17 Maart van Pasages naar
Bilhto.

Vtsta 17 Maart vin Ccuta te Gjpus.

Vliestroom 18 Maart van Hamburg
te Amsterdam.

Vulcanua. 18 Maart van Amsterdam
tc Hamburg.

Zeus 17 Maart van Gibraltar te Bar»

Singapore*

Bocroc, 17 Maart van Rotterdam te
Hamburg. j

Rictfonteln. thuisreis, passeerde 17
Maart Las Talmas.

Binnendijk 18 Maart van Ncw.York
tc Rotcrdam.

Djambi 17 Maart van Hamburg naar
Rotterdam.

•Koudekerk 18 Maart van Rotterdam
tc Hamburg.

Oldckcrk 18 Maart van Rotterdam to
Amsterdam.

Bocton 18 Maart van Java te Cal
cutta.

Insulindc 18 Maart van Batavia te
Rotterdam.

Menadó, uitreis, passeerde 17 Maart
Ti"nistcrrc.

Sitocbondo. thuisreis, passeerde 18
Maart Oucssant.

Algorab thuisreis, 17 Maart te Bahia.
Aludu, thuisreis, passeerde 17 Maart
Oucssant.

Zijidijk. uitreis, 17 Maart tc Bahia.
Mclampus. van Arasterdam naar Ja*
va, passeerde 17 Maart Gibraltar.

'NGEZONDFN ME DE DEELINGEN
a 60 Cent* rer regeL

Koningilraat 27, Telef 14609, Haarlem
Meeat geaorteerd en Vakkundig Adrea

ZELFBOUWERS KORTING. S