HAARLEM'S DAGBLAD
OM ONS HEEN
JTfofdö Oflfc
0 dat (5 hot CgrdQQl.
dafavor (lyjaa
gunstig lufdt
DEBÖ3RINSKY-JUWEELEN
BINNENLAND.
FLITSEN
FEUILLETON
MAANDAG 4 APRIL 1927 TWEEDE BLAD
No. 3659
SACHALIN, HET VERSCHRIKKELIJKE EILAND.
Ferdinand Ossendowsky, een onder
zockingsreiziger, die rondgezworven
heeft in een gedeelte van Azië, heeit
daarover een boek geschreven, dat on;
der den titel van 1' Homtne et le my»
stère en Asie („De Mensch en het gc*
hcimzinnigc Azië") in het Fransch ver:
taald is. Een hoofdstuk daarvan is gC:
wijd aan het eiland Sachalin, gelegen in
de Japansche Zee, niet ver van Wladl
wostok, dat1 onder de Russische Tsaren:
regeering een strafkolonie was.
Aan dat hoofdstuk ontleen ik eenige
mcdedeelingen, die aantoonen dat Sas
chalin den naam „l* ile maudïte" (het
vervloekte eiland) Ven volle verdiende.
In Odessa werden door de administra»
tie de ergste misdadigers, brandsfich
ters, roovers. moordenaars en recidivis»
ten die tot deportatie veroordeeld w
ren, samengebracht en per stoomboot
overgebracht naar hun verbannings*
oord, om daar levenslang te worden gc=
vangen gehouden en dwangarbeid te
verrichten. Deze zeereis van gekeVen
de mannen en vrouwen, opgesloten in
ijzeren kooien, deed aan de vreesdijkstc
tooneelen in Dante's Ilel denken. Stor*
men, tropische hiitte, de ijzige koude van
de noordelijke streken, een smerigheid
die alles wat men zich kan voorstellen
overtrof, de slechte behandeling van
deze weerlooze slachtoffers, dat alles
verminderde hun rijen; het gouvornc:
ment beschouwde dc verdwijning v a
cenige hondbrden dwangarbeiders als
hoogst wenschclijk, daar dit dc kosten
van onderhoud» verminderde en allerlei
overlast' ophief.
Wanneer eindelijk het schip het am
ker liet vallen bij een der twee adrai*
mstratieve punten, Dué of Alexan»
drowsk, werden de booten te water ges
laten en de passagiers, uitgeput en ver:
moeid, met hun armoedige bagage ont.
Bcheept.
Gewoonlijk is dc zee daar woest. Als
de booten op de wilde golven schommels
den kwam het soms voor, dat twee aan
elkaar geketende gevangenen tc wat'er
vielen, zonder dat iemand er aan dacht,
hen er uit te halen. Pakken en doozen
van allerlei aard, met lompen, schoenen,
tabak of lucifers werden dikwijls doors
weekt van zeewaiter of door de golven
weggespoeld. De ontscheping was bijs
zonder moeilijk en gevaarlijk, daar de
golven braken op de rotsachtige kust-
Nooit heeft het Russische gouvemes
ment er aan gedacht een haven of
maar een ankerplaats te stichten om de
ontscheping te beschermen tegen dc hes
vigheid der stormen.
Met de bajonet werden de ellendis
gen naar het bureau van de hoofds
administratie gedreven en ingeschrc*
ven op het register van een der drie
strafgevangenissen en daarna vastges
ketend aan een wagentje of aan een
kruiwagen.
Huilen deze kolonies was het eiland
bijna verlaten. Er waren eenige kolens
«mijnen, waarvoor de onderzoekings*
tocht, van Ossendowsky juist diende.
Oudsdwangarbeiders hebben hem vers
leid, welke vréeselijke ongelukken
voortkwamen in die mijnen, waarin
honderden geketende werkers vaak
aan de wagentjes of aan dc pompen
vastgeklonken, omkwamen bij brans
den, ontploffingen of verzakkingen.
Boeken kunnen volgeschreven worden
met vreeselij'ko verhalen, die aam
toonen door welke zorgeloosheid en
onwetendheid van dc gcvangems*adnri*
oistratie, de dood van honderden ars
«beiders veroorzaakt werd.
De toestanden waaronder zij leefs
den dreef do gevangenen tot oproer
of ontvluchting. In beide gevallen
zonfl de administratie speciale -troc»
pen. gerecrutecrd uit .de ergste soldas
ton van Siberië en zelfs van Euros
peesch Rusland. Dit bataljon misdadi*
gors was zelf een soort van strafklassc,
waarin de soldaten onderworpen was
ren aan een zoo ruwe en gestrenge
lucht, dat velen dikwijls den dood
verkozen. De meesten deden hun best
om het vervloekte eiland zoo spoedig
mogelijk weer te verlaten en trachtten
■daartoe met alle middelen de gunst
van de officieren en van de ad-mini*
stratie te verwerven. De beste methos
de daarvoor was om een ongeloofcs
lijke gestrengheid en onmeedoogende
wreedheid jegens de dwangarbeiders
aan den dag te leggen. De pijniging
die werd toegepast overtrof iedere
verbeelding, vooral wanneer gevluchte
maar weer opgevangen dwangarbeiders
moesten worden gestraft of een pos
ging tot opstand in de mijnen of in
de gevangenissen moest worden om
derdrukt.
Extra werk en strenge behandeling
werden aan de schuldigen opgelegd,
maar vooraf kregen zij de zweep; diks
wijls was deze bestraffing de laatste
voor den dwangarbeider. Men groef
dan maar een nieuwe kuil in het kerks
hof van de gevangenis.
De veroordeelde werd overgeleverd
aan den beul. Die beulen op Sachalin
vormden een speciale groep, gehaat
door allen. De administratie koos hen
uit de laagste gevangenen en huisvestte
hen in alleenstaande barakken, daar
zij tc midden der anderen onmiddellijk
door dezen zouden zijn vermoord. Ze
legden alle vonnissen ten uitvoer, niet
alleen op de dwangarbeiders, maar ook
op de soldaten en op ambtenaren, die
de schatkist bestolen hadden. Hun taak
voerden zij nauwgezet uit, daar zij een
premie in geld ontvingen en vermindes
ring van straf kregen; daarna werden
zij voorloopig in vrijheid gesteld, mochs
ten een huisje op het eiland koopen en
zich als kolonist vestigen. Merkwaardig
is het, dat in een tijdsverloop van 25
jaar slechts écn van dc beulen dit voors
recht heeft kunnen genieten; de andes
ren wilden liever, uit vrees voor de
wraak van de andere veroordeelden, in
de gevangenis blijven. Die veroordecls
den hadden namelijk een geheime rechts
bank, die dc dooJstraf uitsprak tegen
alle beulen; ieder deed een eed om dat
vonnis uit tc voeren ook op iemand,
tegen wien hij gewoonlijk geen grieven
had.
De veroordeelde kreeg tusschcn vijf;
tig en driehonderd slagen met een riet,
dat men vooraf in zeewater had laten
koken. De vijftiende slag ging gewoon:
lijk door dc huid heen en bracht het
bloed te voorschijn. Kwam er dan geen
bloed, dan beschuldigde de ambtenaar
die dc strafoefening bijwoonde, den
beul van zachtinoedigheid en veroors
deelde hem zelf tot de geeseling. De
stokslagen sloegen dc huid van den
rug en van de voeten der vcroordeels
den, die op een bank lagen, in flarden.
Verloor de ongelukkigê het bewustzijn,
dan werd hij naar het hospitaal ges
bracht; men liet zijn wonden wat dicht
gaan en zette dan, wanneer hij het aam
tal hem toegedachte slagen niet ontvam
gen haj, dc strafoefening voort, die
dikwijls met den dood eindigde. De
wreedheid waarmee de ongelukkigcn
vervolgd werden overtrof wat de zieke;
lijkste verbeelding zich kan voorstellen.
Tot de hoofdadministratie drongen
daarover slechts vage geruchten door,
waaraan zij geen aandacht schonk.
Eerst toen een bekend philantroop,
dc Russische dokter Haase, het bagno
van Sachalin bezocht cn daarover les
ringen gehouden cn artikelen geschrcs
ven had, werd eenige verzachting im
gevoerd, bijvoorbeeld, het gewicht
der ketenen, die vijftien kilo wogen,
verminderd. Maar de rietjes bleven
door de lucht fluiten cn eerst toen de'
Russische schrijver Dorochcvitch zijn
boek over Sachalin scbrccf, werd er in
het aantal slagen een kleine wijziging
gebracht cn de reeks der straffen wat
verzacht.
Het stelsel bleef van kracht tot aan
den Russiseh'Japanschcn oorlog in
1905. In dat jaar verdeelde het Russis
sche bestuur, vreezendc dat dc Jas
panners de veroordeelden tot gevaar»
lijke detachementen van wrekers zom
den organisecren, hen in de gevangc;
nissen van Nikolaievesk, Flabarovsk,
Blagovestchensk cn Wladiwostok.
Toch konden in de eerste maanden
van den gr-ooten oorlog dc muren en
poorten van deze graven hen, die de
hel van Sachalin hadden gekend niet
tegenhouden. Bijna allen ontsnaps
tnc en organiseerden zich tot
benden va'n roovers en gouds
zoekers. Velen kwamen om door de
kogels van dc kozakken, die tot hunne
vervolging waren uitgezonden; toch
overleefde een groot aantal, totdat het
oogenblik kwam waarop het revolus
tionairc bewind van prins Lvoff en
Kcrensky amnestie verleende aan als
len, die door een Tsaristische rechts
bank waren veroordeeld. Toen kwa;
men mannen, aan wie de gevangenis»
sen van hot Tsaremrcgime alle mens
schclijk gevoel ontnomen hadden, in
dc steden terug en Jagen daar op de
loer, als wilde dieren, klaar om hun
prooi te bespringen. Hun uur brak wels
dra aan en gaf hun een uitstekende
gelegenheid. Toen dc bolsjewisten dc
macht in handen namen, riepen zij
deze lieden, half mensohen half wik
de beesten op om hunne vonnissen uit
te voeren. Zij stelden hen aan hei
hoofd van de revolutionnaire rechtbam
ken, van de politieke commissies vaD
onderzoek en van de almachtige
Ischeka. Zoo grepen zij, wier lichaam
verscheurd was door het gezouten gcc;
selriet gretig 'de gelegenheid aan om
zich te wreken op dc vertegeuwoor»
digers van de regeering der 'isaren cn
op de samenleving.
Het communistisch bewind van Pe*
trograd en Moskou kwam eenvoudig
tot dc politiek van den Tsaar terug en
zag met toegefelijkheid wreedheden
aan, welke met die van het vroeger
regime slechts in één opzicht verschil»
den: het bloed stroomde niet meer uit
het lichaam van misdadigers cn gevaar>
lijkte maatschappelijk ontaarden, maar
uit die van drie millioen intellectueelen,
professoren, schrijvers, kunstenaars en
helden uit de beide laatste'oorlogen.
Ieder, die het bolsjewistisch stelsel
openlijk of in het geheim veroordeelde
als strijdig met iedere beschaving,
werd beschouwd als gevaarlijk voor de
nieuwe Tsaren van het communisme;
de vroegere slachtoffers, die de geese»
lingen van Sachalin overleefd hadden,
pasten op de ontwikkelden onder nog
veel bloediger vorm, de straffen toe,
die zij geleerd hadden in Jict bagno
van Dué, Alexandrowsk cn Onor.
Zoo herhaalt zich de geschiedenis.
Dc misdaad zal altijd haar vonnis en
haar bcstraffenis vinden. Dat was hét
geval van Sovjet*Rusland.
Ossendowskï beschrijft zelf, hoe een
Russisch officier tijdens het Tsaren*
regime een gevluchten dwangarbeider
achtervolgde en order gaf een kind van
zeven jaar te gccsclen. om de schuil*
plaats van den vluchteling te weten tc
komen. Tot dat oogenblik had nie*
mand van de familie dc schuilplaats
van den man willen verraden; bij dit
schrikkelijk dreigement bezweek de
vader cn vertelde alles.
Tot straf kreeg hij 150 stokslagen,
Toen Osscndowski na een korte afwe;
zigheid in Ie woning terugkeerde, vond
hij het huis afgebrand, den vader cn
zijn zoontje vermoord. De man was
vroeger beul in de strafkolonie ge*
wecst. Dc wraak der gedeporteerden
had ook hem getroffen. Zijn vrouw, die
aan het bloedbad ontkomen was, daar
de soldaten haar hadden meegenomen
als getuige, vergiftigde op den avond
van haar terugkeer een der daders en
schoot op een ander, dien zij evenwel
miste.
Wat de straf voor de vrouw was,
heeft Ossendowski nooit vernomen,
(men nam hem ziin belangstelling in de
ongelukkige fami]ie zeer kwalijk) maar
natuurlijk zal die gestreng zijn geweest,
verzekert hij.
Wel mocht men in die dagen Sacha*
lin het vervloekte eiland noemen.
J. C. P.
SMOKKELDRAMA TE
SLUIS.
EEN MARECHAUSSEE DOOD
GEDRUKT.
Tc Sluis, het kleine grensstadje in
ZeeuwschsVlaanderen, is een maré*
chaussco op noodlottige wijze om het
leven gekomen.
Flet was herhaaldelijk gebeurd, dat
per vrachtauto frauduleus sterken drank
werd ingevoerd uit Frankrijk. Vrijdag
was 'bericht ontvangen, dat weder een
auto in aantocht was. Kommiezen stel*
den ten einde tc trachten de smokke*
laars aan tc houden op de kade bij het
douanc*kantoor een val op. Met ledige
wagens werd de weg versperd. Zater*
dagmiddag kwam de smokkelauto aan*
•ijden.
De chauffeur reed in vliegende vaart
door. Dc politie loste schoten. Ondanks
dit, trachtte de chauffeur verder te
gaan met de auto. Bij dat doorrijden is
de auto tegen een wagen gebotst, waar*
door deze óp zijde werd gesmakt tegen
den wachtmeester der maréchaussee W.
Briedec. Briedee liep een hersenscfyud*
ding op en kwam na een kwartier te
overlijden. Hij laat een vrouw en twee
kinderen achter.
Eén der andere marechaussees sprong
op de treeplank van den auto en wist
den chauffeur te dwingen, te stoppen.
De beide Fransch sprekende inzitten*
den, die beiden gewond waren door de
schoten van de politic, werden gear*
resteerd en zijn gisteravond naar het
huis van bewaring tc Middelburg over*
gebracht.
=3
EDUARD CUYPERS.
Naar het Ilbld. verneemt is de bc*
kende architect Eduard Cuypers ern*
stig ziek. Hij wordt verpleegd in het
O. L. Vrouwe Gasthuis te Amsterdam.
VAN HAARLEM'S DAGBLAr No. 863
DEMONSTRATIE
Babv hoort moeder aan
de visite vertellen, dat
hij vandaag voor de ccr*
stc maal heeft geloopcn
dat is het vervelende
als je zooiets in in riemen
kring probeert, moet je
dadelijk in het publiek
optreden
maar weet je wat hij
doet het gewoon niet
ze kunnen hem optillen,
maar hij laat zich toch
weer vallen.
tracht het onderwerp to
wijzigen, door zich aan
zijn blokken tc wijden
o, daar begint het weer
en de visite wil p.u ook
al helpen
aarzelt tusschen zijn
wensch om het koekje
van de visite te bemach*
tigen en zijn afkeer van
demonstraties
lost dc moeilijkheid op.
door op handen cn voc*
ten tc gaan kruipen
moeder geeft het op cn
babv keert tevreden tot
zijn blokken terug.
(Nadruk verboden.)
DE OPLICHTING VAN
70.000 TE DEN HAAG.
HOE DE DUITSCHE DAMES
LEEFDEN.
Het Ilaagsche correspondentieburcju
geeft nadere berichten omtrent de op
lichting van 70.000 door twee Duii*
sche dames. Daaruit blijkt dat in den
zomer van 1926 zich tc Den Haag ves»
tigden twee Duitschc dames van oi.=
derschcidenlijk 32 en 28 jaar oud. Eers*
betaalden zij in een hotel, waar zij wj*
ren geweest alles. Daarna huurden zij
een villa dan den Scheveningsche*i\vcg.
die zij vorstelijk lieten mcubilccren. Zij
gaven voor van een Duitsche adellijke
familie tc zijn die groote landgoederen
in Pruisen bezat. Zoo konden zij aan*
zienlijke bedragen aan goederen var
verschillende firma's los krijgen.
Op vroolijke wijze leefden de dames
voort.' zonder zich maar in het minst
om betalingen te doen bekommeren.
Zij gaven chèqucs af op enkele bankin*
stellingen, maar als dc vervaldag aan*
gebroken wa,s bleef betaling altijd aeb»
tenvege. Eindelijk begonnen verschillen*
de leveranciers achterdocht te krijgen.
Zij zochten contact niet elkander en
daarna bleek dat dc totale schuld 2ar.
enkdo leveranciers ongeveer 70 000
bedroeg. Tenslotte vertrokken dc dames
met de stille trom.
De oudste der twee ging naar Lon*
den, waar zij haar intrek nam in een
der deftigste hotels. De jongste is naar
Kiel uitgeweken. Een der fabrikanten,
die voor eenige tienduizenden gedu*
neerd is, heeft op een nacht het mcu*
biliair, dat hrij voor de inrichting de-
villa geleverd had, teruggehaald.
Enkele andere groot*fabrikantcn, d'c
voor aanzienlijke bedragen bij deze
kwestie betrokken zijn, hebben zich met
de politie in verbinding gesteld. Een
klacht is bereids bij de politic binnen*
gekomen betreffende vermoedelijke op*
lichting, door de dames gepleegd.
Dc politic onderzoekt thans in hoe*
verre beide personen binnen het be*
reik van den Nedcrlanldschen straf*
rechter vallen.
TEGEN EF.N AUTOBUS
OPGEREDEN.
Tc Eindhoven kwam van de Kruis*
straat met snelle vaart dc 24darige on=
gehuwde motorrijder .T. B. v. d. V
aanrijden terwijl van den anderen kant
een autohusrijder kwam. Op den
hoek van de KruisstMat*Boschdijk reed
de motorrijder, die blijkbaar tengevolge
van zijn snelheid niet meer kon uitwij*
ken. zoo melSt de Courant, tegen de
autobus op. Dc man werd met een zeer
ernstige schedelbreuk opgenomen en
een cafc binnengedragen, waar hy spoc*
dig is overleden. Op last van den pol:»
ticcommissaris is het lijk in beslag ge*
nomen. Ilct meisje van v. d. V., dat
op de duo zat. heeft geen nocmcns*
waardig letsel bekomen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ctg. per regel.
d(é vQgzwem rMzijf?
buit,
JHR. MR. H. A. V*N KARNE-
BF.EK. GEEN GEZANT TE
BRUSSEL.
Aan den parlementairen redacteur
van Dc Telegraaf heeft Jhr. Mr. II. A.
van Karncbeck verklaard, dat de ge*
ruchtcn Jat hij benoemd zal worden tot
gezant tc Brussel onjuist zijn. Dc heer
Van Karnebeek voegde daaraan toe, dat
hij ambteloos burger te Den Haag za'
blijven. Wel zal de oud*ministcr ons
land in den Volkenbondsraad vertegen;
wöordigen.
PROFESSOR VAN REES
WEDER TERUG.
Professor van Rees is van zijn Indi*
sche reis in ons land teruggekeerd. Vol*
gqns zijn mcdedeelingen heeft hij in In;
diü 152 voordrachten over gehcebont*
houding cn over paedagog'gsche en
wetenschappelijke onderwerpen gchou*
den, die door 13000 personen zijn bc;
zocht. Een werk om eerbied voor te
hebben voor iemand op den leeftijd van
Prof. van Rees.
KRABBELS.
Het zal dezer dagen 30 jaar geleden
zijn. dat de Fransohc regeermg aan dc
Amerikaanschc republiek het reus*
achtigc Vrijheidsbeeld s'chonk, dat do
reizigers, dsc c!e haven van New*
York Bmnenlcomcn het eerst welkom
heet op Amcrikaanschen bodem. Dit
geschenk werd aangeboden als dank*
betuiging voor de sympathie die dc
Franschen in dc moeilijke jaren 1870
en 1871 van Amerikaansche zijde on*
dervonden. De Amerikanen zullen hcï
halve*eeuwfccst met gepastcn luister
vieren, ook al wordt het om zijn
symbolïekc betcckcnis door de zoons
van Oom Sam tegenwoordig nogal
eens bespot, in verband met het alco»
holvcrbod, dat in hun oogen niet veel
meer met vrijheid tc maken heeft. Dc
symboliek van het beeld, zeggen zij,
is gelegen in het feit. dat het monu*
ment met den rug naar Amerika toe*
gekeerd staat.
Juist dezer dagen is echter ontdekt,
dat niet alleen dc 'grappenmakers bc»
langstelling voor bet Vrijheidsbeeld
tooncn. Mcn heeft namelijk ontdekr,
dat op 25 Meter boven den grond ccn
bende misdadigers haar huishouden in
het beeld voerde. Zij woonden er een»
voudig in cn gebruikten het als zeer
veilig uitgangspunt van hun nachtc»
lijke operaties. Zeer veilig want de po»
litie zou er wel het laatst aan denken
ze hier te zoeken.
Een werkman, die een reparatie aan
het beeld moest verrichten, ontdekte
het eigenaardige huishouden cn lichtte
de politie in, met het gevolg, dat de
bende niet alleen het beeld, maar ook
de vrijheid kwijtraakte.
De drukst besproken stad is tegen»
woordig ongetwijfeld Shanghai met
anderhalf miiUioen inwoners van do
meest uitcenloopcndc pluimage. De
rijkste stad van China tevens dc woc*
ligstc en de meest vcrdürvene.
Shanghai ligt aan dc delta van dc
machtige Yang/l'sc rivier op 20 Kilo*
meter afstand van de zee cn dc verta»
ling van haar Chinecschen naam luidt:
„Hoog aan den oever van dc zee",
hetgeen geografisch geheel onjuist is,
maar dichterlijk verdienste heeft. In*
tusschcn is de Yang Tse breed genoeg
om het mogelijk tc maken, dat oor»
Iogsschepen geheel tot dc stad nadc*
ren, een omstandigheid, die dc onder*
dancn van westelijke mogendheden
vooral nu zeer weten te waardccren.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct». per regel.
Verstopping
of moeilijke en onregelmatige stoelgang
regelt men vlug zonder kramp of pijn met
Mijnhardt's Laxeertabletten
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 cent
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelscb van
BARONES ORCZY.
35)
Ze waren allebei zoo vriendelijk. Zoo
vriendelijk. Litta voelde dat haar zenu*
wen zich wat ontspanden cn er rolden
ccn paar tranen langs haar wangen. Ze
probeerde door haar tranen heen tegen
de mannen te glimlachen.
„Zoo nu ben je verstandig", zei
Kilts opgewekt. „Zullen wc ergens wat
gaai} eten?"
Litta stond op, vastbesloten om alles
zoo gemakKelijk mogelijk te maken voor
deze beide mannen, die zoo bezorgd
voor haar waren, en vooral wou ze zich
opgewekt tooncn tegenover haar vader,
die zich tenslotte tooh een enorme op*
offering getroostte terwille van haar.
Hoe heel anders had het kunnen loo*
pen wanneer ze toen ze even later
haar mantel en handschoenen haalde
had kunnen verstaan wat er aan den
anderen kant van dc deur gefluisterd
werd want dan zou ze haar vader
hebben hooren vloeken, en tegen Kilts
Êooren Joggen:
„Een beroerde geschiedenis, maat".
En Kilts, kalm en zeker van zich*
zelf, antwoordde:
„Och, zoo beschouw ik het heclemaal
niet. Het kind was niet gelukkig cn als
ze over de eerste teleurstelling heen
is zal ze dankbaar zijn dat jc haar uit
al die defiighcid hebt weggehaald. Van
dat huilen moet je geen notitie ne*
men. Vrouwen staan altijd dadelijk met
hun tranen klaar. Zoo vrceselijk zal zc
tooh wel niet aan die Russische pnn*
scs gehecht zijn. Ik geloof niet ain
vriendschap tusschcn vrouwen, en jij?"
„Ik veronderstel", antwoordde Bill,
zonder op die laatste vraag acht te
slaan, „dat ze nog te Weenen zijn".
„Ja", antwoordde Kilts met een lach*
je. „Ze zijn Hotel Imperial, een van
de grootste hotels op den Ring. Paul
heb ik zelf gesproken. Hij gaat door
voor koerier van de Pffnses. Ik heb
hem gezegd dat hij haar morgenoch*
tend met den eersten trein mee moest
nemen, omdat we anders in moeilijk*
heden zouden komen".
„En wat zei hij?"
„Hij zei, dat hij zijn best zou doen,
maar dat ze niet al te vlug opscho*
ten met hun pasvisa voor Hongarije"
„Hongarije?"
„Ze moeten over Boedapest om in
Rusland tc komen", legde Kilts uit, ..en
het schijnt dat er al'tijd moeilijkheden
zijn met passen tusschcn Oostenrijk en
Hongarije; met Engelschc gassen na»
tuurlijk niet. maar Paul en de Prinses
zijn allebei van Russische nationaliteit
en de Hongaren zijn zoo bang voor het
bolsjewisme, dat zc Russen, die door
hun land willen reizen alle mogelijke
moeilijkheden in den weg leggen".
„En veat gaat Paul nu doen?"
„O, Paul speelt het wel klaar. Hij
kcut het klappen van de zweep en hij
heeft hier een vriend zitten die alles
voor hem regelt en hem zoo gauw mo*
gelijk dc visa zal bezorgen. Die vriend
heeft Paul beloofd dat dc passen op
tijd klaar zullen zijn. zoodat hij en dc
Prinses den ochtendtrein naar Buda*
pest kunnen nemen. Om half elf gaat
cr een en dan weer ccn om twa-alf uur.
Dus als we zonder ongelukken den
ochtend door komen...."
„O, dat zal heusch wel lukken", ant*
woordde Bill. ,Het kind heeft immers
in 't minst geen achterdocht. Ze denkt
dat er mij evenveel aan gelegen is om
die Russ'n te vinden als haar. En als
we nog een paar dagen rond kunnen
blijven hangen hier. zal z«e wel kalm
worden en dan is ze zoo gewend aan
haar ouden vader, dat het haar niets
kan schelen of ze die vriendin van haar
nog ontmoet of niet Ze zal toch gaan
inzien dat wc al dat geld niet op kun»
ncn geven. Het kind is allesbehalve
dom. Laat haar maat aan mij over. Als
jij maar zorgt dat Paul en die Russin
uit den weg rijn, kun je het kind wel
aan mij overlaten",
Maar Litta kon niet hoofen wat er
achter die dichte deuren gefluisterd
werd. Terwijl zc haar mantel cn haar
andschocnen aantrok dwong ze zichzelf
om haar onrust over Gabrielle op zij te
zetten en een beetje van die opgewekt;
heid en levensvreugde voor tc wen*
den, die ze in zoo ruime mate bezeten
had voor Phil kwam cn haar vreugde
veranderde in verdriot en al haar ver*
wachtingen den bodem insloeg.
XIX.
Bill had gelijk. Litta vermoedde niets
Het was niet zoo zeer dat ze zooveel
vertrouwen in liaar vader had, dan wel
dat ze geloofde, dat hij haar meer noo»
dig had dan al het gcld»tcr wereld. Er
had zooveel verlangen gesproken, niet
alleen ui,t zijn oogen maar ook uit al
zijn uitdrukkingen cn bewegingen, toen
hij haar gevraagd had om hij hem terug
te komen en net had haar zulk een
heerlijke rust toegeschenen, dat ze zich
niet verder in zijn gecompliceerde na*
tuur had verdiept, die trouwens voor
menig knap psycholoog nog een pro*
bleem zou zijn geweest
En gedurende het diner in het aar*
dïgc kleine, restaurant op den Ring.
met het heerlijke eten dat alleen te
Weenen te krijgen is, bracht Litta de
beide mannen in verrukking door haar
vroolijkheid. Ze wou niet dat haar va»
der merkte hoe ongerust z$ was, cn
wou zelfs niet dat hij vermoedde dat
ze de teleurstelling nog lang niet tc bo»
ven was.
Zij was nog jong, cn zc had een paar
dagen achter den rug, die geestelijk cr>
lichamelijk heel vermoeiend waren ge*
wecst. Nu hernamen jeugd en gezond»
hcid hun rechten en toen dc nacht
kwam, sliep ze lekker in het schoone,
prettige bed, dat rook naax gedroogde
kruïdeji cn zeep. Den volgenden mor*
gen kek alles even heerlijk: dc uitste»
kende koffie, de knappende broodjes
cn versche boter, het glas koud water,
dat tc Weenen dezelfde uitwerking
heeft op vermoeide zenuwen als cham*
pagne. Het was alemaal lekker cn uit*
stekend.
KÜts had iets gezegd over een prach*
tig park,.vlak buiten de stad, het Pra*
ter genaamd, waar men kon wandelen
jn lanen met zware hoornen, waarvan
het blad nu wel aan het uitkomen zou
zijn. Litta, die was opgestaan zoodra
dc ochtendzon door de open ramen
scheen en de ratelende kleine rijtuig*
jes over de keien rolden, was .geneigd
ym een lange wandeling te gaan ma*
ken. Ze ging naar haar vaders kamer
>m hem goeden morgen te wcnschen.
Hij lag nog in bed. Lachend noemde
zc hem een luilak, en zonder op zijn
oestemming tc wachten belde ze en
bestelde zijn ontbijt. Ze was zoo vroo*
'jjk en opgewekt, dat Bill zich troostte
met het idee dat Jtot kind c? al oven
heen raakte. Zc begon haar luxc*levcn*
tje en haar deftige man al tc vergeten;
als Paul nu die Russische prinses maar
gauw over dc grens werkte, zou hij
toch wel ccn stumper zijn als hij het
kind weer kwijt raakte, wat cr ook ge»
beurde.
Wat er ook gebeurde? Litta dacht
dat zc vandaag Gabrielle zou zien cn
dat zc door de kracht van haar liefdo
den wreeden slag, die haar moest wor»
den toegebracht, zou kunnen verzachten.
Wat er ook gebeurde? En Bill haai»
dc onverschillig zijn schouders op, om»
dat hij dacht dat hij „wel wist hoe hij
met het kind moest omspringen".
En daarbuiten in den zonneschijn was
Litta het toonbeeld der jeugd. Zc
wilde alles vergoten behalve dat dc
lentelucht opwekkend werkte en dat
de zon warm was cn dat het heerlijk
was om te leven. Vol moed sprong zc
op een tram, waar het woord „Prater"
duidelijk op stond- Hij ging toevallig
de andere richting uit, maar dc man,
die ze met haar groote, blauwe oogen
vragend aankeek, slaagde cr in haar
de situatie duidelijk te maken cn een
oogenblik later was ze werkelijk op weg
naar het Prater, zittend tusschen een
zwaarlijvige marktvrouw met een mar.d
vroege anemonen op haar schoot, cn
een jonge bewoonster van het Ween»,
sche Montmartrc.
(Wordt x vervolgd.),
