Haarlem's Dagblad | 1927 | 2 mei 1927 | pagina 6

BINNENLAND

DE 18e VERJAARDAG VAN PRINSES JULIANA.

FLITSEN

STADSNIEUWS.

BIOSCOOP

FEUILLETON

DEBOBRINSKY-JUWEELEN

HAARLEM'S DAGBLAD

MAANDAG 2 MEI 1927

Luisterrijke viering in de residentie. Het Feest
spel op het Binnenhof. Galamaaitijd. Toespraak
der Koningin tot de Prinses. Avondfeest op den
Hofvijver.

Dc 18c verjaardag van Prinses Juliana Het golden. Fanfares weerklonken en
3s te Den Haag op schitterend luisterrijk I het koor, in bonte rij, zette zich in bewe»
ke wijze gevierd. De felicitatiercgisters gmg en trok onder 't zingen van Wij

ten Paleizc werden in dc vroege mor
genuien buitengewoon druk gebeekend.
Onophoudelijk werden prachtige bloem:
stukken en geschenken in fraaie verpak;
kingea ten Paleizc bezorgd. Onder de
bloemstukken waren sommige zóó om
vangrijk, dat ze op groote wagens moes*
ten worden bezorgd. Pakken vol tele:
grammen en brieven bereikten het Pas
leis. Om half een reden dc leden der
Koninklijke Familie uit om hat noenmaal
bij de Koningin Moeder te gebruiken.

Nadat het noenmaal was gebruikt,
volgde een Rijtoer door de stad.

Voor het Paleis Noordeinde stond een
"dichte menigte het vertrek van den Ko;
minklijken stoet af te wachten. Orchi
deeën in de kleuren van het Ned. Meiss
jcsgildc: oranje, wit en blauw, werden
de Prinses vóór liet vertrek aangeboden
namens de leden van hei' Gilde, die zich
voor hot Palcis hadden opgesteld, door
de Presidente van het Gilde. Tevens
werd een oorkonde aangeboden. Toen
de stoet vertrok, steeg een luid gejuich
op. Koningin, Prins en Prinses namen
plaaits in een rijtuig met vier paarden
bespannen ""a la Daumönt; De Koningin
was gekleed in bruinen mantel cn met
bruinen hoed cn witte vosbont, de Pano
ses droeg een lichtgrijze bontcape cn lila
hoed. Dc Prins was in admiraalsuniform.

Als gasten van de Koningin, die ten
koninklijken paleize in deze dagen logees
ren, namen in het gevolg oen plaats in:
jkvr. L. van de Poll en baronesse Sloot,
van Marxveld, dames du palais, die
vroeger als ecrstediofdames bclasit waren
niet de opvoeding van dc Prinses, cn
voorts mej. Oosterlee, oudsgouvernantc
van de Prinses.

Een luid gejuich steeg overal op. waar
hei' Koninklijk rijtuig passeerde. Hier cn
daar groeide het aan tot een geestdriftig
ge ovatie. Even na drieën kwam de
Kloet op het Binnenhof aan. waar op
liet bordes van dc Ridderzaal de Ko=
ninginsMocder in afwachting van dc
komst van het Koninklijk gezin reeds
had plaats genomen.

Bij zijn komst werd het Koninklijk ge:
7.in ccn alleszins schitterende ovatie bes
reid. Aan het gejuich kwam letterlijk
geen einde. Het duurde nog lang voort
nadat Koningin, Prins en Prinses naast
dc KoningimMoedcr hadden plaats ge:
nomen.

Daaraan kan worden toegevoegd, dat
ook de Koningin Moeder bij haar komst
luide het welkom was toegeroepen ge;
worden. In het algemeen vreugdebetoon
deelde ook de Grootmoeder der Prinses,
alzoo, de Hooge Vrouwe, die ook de
algcmeene liefde van het volk geniet.

Kort na de komst van het Konmkbik
Gezin kondigde plechtig tromgeroffel
het begin van het

Feestspel op het Binnenhof

nan. De Koninklijke Milifairc Kapel zet:
te bet inleidend voorspel in, terwijl dc
zangers een massa En groet brachten
door hun rechterhand omhoog te heffen.
De inleiding, waarvan het koorgebed
zeer indrukwekkend was ontroerend
was het „Verhoor, o God, ons bidden
cn ons smceken", werd besloten met
den plechtigen zang uit Valerius Gc:
denckklanck: „O Heer. die daar des
Hemels tente spreyt", welke laatste
bede door alle zangers met gevouwen
handen werd gezongen.

Dan klonken de fanfares „Een Prinses
ïs geboren", gevolgd door het Dank',
dankt nu allen God, en Spocls vroolijk
Prinsesselied.

Tijdens dit laatste lied kwam er een
verrassing, die een gelukkig effect had.
Op de woorden „Prmcesse van Oranje"
haalden -n.L alle zangers uit hun zak een
rozet van oranje en rood wit blauwe
linten voor den dag en zwaaiden daar:
rnee boven hun hoofd, een wemeling
van kleuren, die den juichtoon van het
lied op alleraardigste wijze onder;
streepte.

En dan kwam cr een waarlijk zeer
aardig en fleurig moment: de Wdhel;
musdans door de jongens c.n meisjes
keurig gedanst. Maar nog veel aardiger
was de kinderdans. die er onmiddellijk
op volgde. De kinderen hadden zoolang
rechts van het bordes opgesteld ge;
staan. Nu kwamen zij naar voren en
sprongen vlak voor de Prinses hun vroo;
lijke en sierlijke sprongetjes. Een echt
kinderlijk spel, zonder opgeprikte gema
nierd'heid, vrijuit gedaan en alleraardigst.

Toen het voorbij was en de kinderen
zich hadden teruggetrokken, traden de
Ifaghesangers uit den achtergrond naar
voren en hieven onder directie van hun
dirigent Hubert Cuypers een plechtigen
Jubelzang aan: Jubilate Dea omnis terra,
Heel de aarde juicht den Heer, enz.

Doch nauwelijks waren zij uitgezongen
Of het was weer de vroolijkheid, die zich

leven vrij, wij leven blij aan de Ko=
ninklijkc familie voorbij. Hierop volgden
weer een Schotsche, drie van dc jeugdu
gc dansers en een bijzonder feestelijke
bloemendans van. dc kinderen op de
muziek van ITei 't was in dc Mei. D:t
was het hoogtepunt van liet spel.

Dc koninklijke gasten applaudisseer;
den hartelijk om hun bewondering voor
dezen dans der kinderen te kennen te
geve Nog volgde een bloemenhulde aan
de Prinses. Bij het aangeboden bouquet
was een oorkonde, die herinnerde aan
dc proclamatie van het feestcomitó fc
Den Haag bij de.geboorte der Prinses,
die wij afdrukten in ons artikel in ons
nummer van Zaterdag. Tevens werd m
die .oorkonde, vermeld dat.de Prinses zo-
worden aangeboden de schilderij ver-
vaardigd in opdracht van het Feesteomv
té oor den schilder J. Hoynck, die in
beeld brengt de wijze waarop de
boor te van de Prinses in Den Haa:
gevierd.

•Ten slotte werd het Wilhelmus gezon»
genè Een krachtig: „Leve dc Prinses
werd aangeheven door dc duizenoden
aanwezigen, cenige kceren herhaald. Et
machtige manifestatie van de liefde voor
de Prinses. Vroolijk wuivend dankte de
l'nnscs voor deze hulde. Do hecren die
zich bij het inzetten van het spel ver;
dier.slelijk hadden gemaakt, warden aan
de leden der Koninklijke Familie voorgc;
stcid. üm vier uur werd het feestspel
onder enorme belangstelling van de toe;
sehóuwus herhaald.

Zooals gemeld werd liet feestspel ven
het boiöcs van dc Ridderzaal door de
leden der Koninklijke Familie gudi
blagen

Des avonds had in het Paleis der Ko;
ningin in liet Xoordclnde plaats de

Galamaaltijd

door de Koningin, aan een 80;tal genoo;
d'igdcn aangeboden. Met' dc leden der
vorstelijke Familie namen aan den gala;

der Hofhoudingen van elk der Vorste! ij.-
ke personen. Voorts ccn aantal civiele
en burgcrlijc autoriteiten, onder wie de
oorzitters der Tweede en der Eersi
Kamer, dc minister van Staat. Mr. Coi
van der Linden, de heer Idenburg, Dr.
Nolens en Mr. Heemskerk. Voorts de
viee;president van den Raad van State
Mr. Dr. Van Leeuwen.

Als bijzondere gasten van Hare Majcs;
telt namen verder aan den gala;maaitijd
deei jonk vrouwe L. van do Poii, Dam;
du Palais honoraire, baronesse Skiet' van
Marxveld, Dame du Palais honoraire en
mejuffrouw Oosterlee, van welke dames
de eerste twee vroeger als eerste hoi da:
me belast waren met de opvoeding van
de Prinses en laatstgenoemde gouver;
mte van Prinses Juliana was.

Toespraak der Koningin tot
de Prinses.

Aan den galamaaltijd he.eft de Ko»
•ningin het woord gevoerd. Zij richt'»
zich tot Hare dochter met dc volgende
woorden:

Geliefd kind,

Alvorens uw Vader onzen gasten voor
stelt een heildronk op iiw gezondheid
uit te brengen, gevoel ik mij gedrongen,
een enkel woord tot u te richten, waar
mijn hart vol is van dank aan God dat
Hij het u gegeven heeft in goeden web
Stand den mijlpaal door de Grondwet
gesteld bij de vervulling van uw 18e
jaar te bereiken. Zoo bchooren thans dc
gelukkige jaren van uwe opvoeding en
aanvankelijke vorming tot het verleden.
Ik wensch ccn woord van hulde cn war=
men dank te wijden aan allen die daan
toe met ons hebben medegewerkt.

Echter kan hiermede voor u liet tijd
perk van studie nog niet worden afge»
sloten, integendeel, gij zult u nog verder
voor de u wachtende taak willen en
moeten bekwamen. Het is uw Vader cn
mij aangenaam geweest gevolg te kun;
nen geven aan den, in u zelve opgeko»
men wensch, uw studies voort te zei'ten
aan de Leidsche Hoogeschool, die door
zulke schoone en aloude tradities aan
de geschiedenis van het vaderland cn
onze familie is verbonden.

En als ik denk aan het schoone volle
leven met zijn groote verantwoordelijk;
heden, dat u wacht, te midden waarvan
de kunst zult moeten leeren verstaan
u wezenlijk gelukkig te gevoelen, onver;
schillig onder welke omstandigheden,
dam gaan mijne gedachten van zelf terug
tot uwe prille jeugd, waarin wij reeds
het verlangen u een te voelen en mede
te leven met anderen, mochten beluiste»
ren.

Zij het u gegeven altijd weer te vinden
die diepere eenheid die allen menschen'

saambindt, die gij steeds gezocht Hebt,
en te leeren anderen en u zelve te bc
grijpen cn u in te leven in het tijdperk
dat voor u ligt; u zóó het vertrouwen
waardig te maken van uwe tijdgenooten
en bovenal van ons dierbaar volk aan
welks geluk en welzijn ge eenmaal ge;
roepen zult zijn uwe beste gaven en
krachten te wijden.

Wij weten zeer goed, geliefd kind, dat
gij dit alles niet in eigen kracht alben
zult beproeven, het is daarom dat wij
met u heel uwe toekomst met ootmoed
en met ontroering in het hart, doch mé
groote blijdschap en vertrouwen, leggen
in die Vaderhand. Die uw jonge leven
tot hiertoe zoo liefdevol bewaard heeft,

Dc Prins zeide na deze woorden der
Koningin

Ten volle instemmend met.de woor=
den van dc Koningin, noodig ik u allen
uit dezen heildronk in to stellen op di
gezondheid van ons geliefd kind.

Na den gala maaltijd nog een

Avondfeest op den Hof;
vijver,

dat ook door dc leden van de Vot,stel ijk e
Familie werd bijgewoond. Na hun aan-;
komst scheepten dc admiralen uit de
gouden eeuw zich in sloepen, in, nadat
eerst op hei eilandje dc standaard van
dc Prinses was geheschen. Dc sloepen
werden geroeid om het eilandje. Iedere
sloep bracht in het voorbijvaren het
cerebëwijs aan den staaidaard, dc
roeiers met opgeheven riemen staande.
Dc Koninklijke Familie sloeg van uit dc
Treves zaal het schouwspel gade.

Met de sloepen met de admiraals
vaarden mede vier met zangers beman:
de sloepen. Nadat voor dc Koninklijke
Familie liederen waren ten gehoore ge;
bracht, werd de rondvaart hervat, waar
bij afwisselend muziek en zangnummers
werden ten gehoore gebracht.

Te ruim negen uur meerde een der
sloepen, de dirigentsloep, aan het spe;
cinal voor de gelegenheid gebouwde
steigertje, dat op de hoekpalen
gouden leeuwtjes droeg cn even laitcr
traden de Koningin, de Prinses cn dc
Prins, met cenigc leden van het gevolg
naar buiten om zich voor een rondvaart
in te schepen. Met hen begaven zich aan
boord de eercvoorzitter van het comité
mr. J. A. N. Patiju en de leden van het
dagclijksch besfuur de hecren
Snouckaert van Schau,-urg, Dorus
llermsen, Bcclaerts van Emmickhoven
en A. C. de Kaïrter.

Tijdens de rondvaart werden de vor
stelijke personen door het publiek feven
dig toegejuicht. Te ongeveer half tien

maaltijd in de cerate plaats deel de ledc0.kccrdfn zi> in het pbottw terug cn
...«Pkort daarop vertrok het gezelschap om

zich naar het Malieveld te begeven.,
waar na aankomst het vuurwerk een bc;
gin zou nemen.

Ten slot van de feestelijkheden het

Vuurwerk op het Malieveld

Het slotstuk was, zoo lezen 'wij Tn het
verslag van de N. R. Crt, een groote dc;
coratie, bestaande uit een oranjeboom,
geflankeerd door twee herauten, waar;
boven ais aureool de woorden: „Leve de
Prinses"

Een luid gejuich steeg uit dc menigte

p. toen de Prinses zich van haar zit;
plaats verhief om voor de haar gebrach;
tc hulde tc bedanken.

Spontaan zette men toen het WilhcF
mus in.

Daarna vertrok de Koninklijke Fami;
lie.

Dc auto, waarin Koningin, Prins en
Prinses gezeten, waren, kon echter niet
zoo spoedig wegrijden, vermoedelijk
doordat de motor door het lange wach:
ten te zeer afgekoeld was. Na eenigc
meters gereden te hebben bleef de wa;
gen weer staan. Het publick bleef maar
juichen en toen, na nog een poging de
auto weer niet weg kon rijden, waren dc
menschen niet meer te houden.

Luid zingend cn hoera»roepend werd
de politie;afzetting verbroken en in ccn
enk was de vorstelijke auto door de
massa omringd.

Zij, die het meest in de nabijheid wa;
ren, hielpen den auto mceduwen, zoodat
de motor nu spoedig werkte en dc vof;
stclijke automobiel langzaam het terrein
afreed tusschen dc juichende menschel);
menigte door, om volgens dc vast'ge»
stelde route naar het paleis terug tc
kceren.

Herdenking elders.

Uit tal van plaatsen komen berich;
ten van feestelijkheden ter gelegenheid
den verjaardag der Prinses. Ook in
het buitenland is die dag door de Ne;
derlanders herdacht1. Zoowel te Brussel
als te Londen geschiedde het.

Naar uit Wcencn wordt gemeld heeft
de Oostenrijksche Bondspresident
Hainisch Koningin Wilhelmina telegra;
fisch zijn gelukwenschen doen toekomen
n verband met Prinses Juliana's ISden
'erjaardag. In dankbare herinnering aan
hetgeen het voormalige Holiandsclie
steuncomité tlot stand heeft gebracht,
n.l. dat 90.000 Oostenrij.ksche kinderen
in den moeilijksten tijd gastvrijheid in
Holland hebben genoten, werd een her;
denkingsalbum van üe Weensche kinde;
ren aan Prinses Juliana gezonden. De
Bondskanselier mgr. Seipcl, heeft op de
eerste bladzijde zijn handteckening' gc«
steld, waaronder die van 15U0 Weensche
kinderen volgen.

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 885

DE EERSTE LENTEBOD!

1BOD]

(Nadruk verboden.)'

INTERNAAT CHR.
LYCEUM TE ZEIST.

INSTALLATIE
DS. G. W. C. VUNDERINK.

De door het overlijden van ds. H.
van Dijk ontstane vacature van direc;
teur van het internaat van het Chris;
tel ijk Lyceum is weder vervuld, door;
dat ds. G. W. C. Vunderink thans
als zoodanig geïnstalleerd is. In een
samenkomst van het curatorium met
de internen heeft de voorzitter van
het curatorium, mr. LI. Th. s'Jacob,
ds. en mevrouw Vunderink als direc;
teur en directrice ingeleid, waarna ds.
Vunderink met een toespraak zijn
taak aanvaardde. Namens de inter;
ncn werd hij toen welkom gebeeten
door den heer D. Hoegen en namens
het Lyceum door den rector, dr. H.
A. V/eststrate.

TECHNISCHE BIOSCOOP-
VOORSTELLING.

Dank zij de directie der Kon. Fa;
briek van - rijtuigen cn spoorwagens J.
J. Bcynes hebben. Zaterdagmididiag
zeer veel menschen genoten van een
technische bioscoopvoorstelling in
Cinema Palace. Zoowel 'beneden als
boven waren alles rangen diiclht bezet.
Behalve de heer Bcynes zelf was ook
aanwezig de heer Hèndnix, lid van
G ed. S ra t en.

Er was een heel mooi programma
samengesteld. Het begon met een al;
tijd welkom nummertje Wereldge;
beurtemssen, waarna het interessant;
ste nummer volgde, namelijk kijkjes in
het leven der bijen. Met onverdeelde'
'belangstelling volgden de boeschou;
wer,s dit nijvere volkje in zijn uitin;
gen van arbeidslust, liefde en strijd.

Heel duidelijk was ook de film:
Hoe een boek ontstaat" en hijzonder
leerzaam dc micro;opnemingen van de
malaria, haar ontstaan, de versprei;
ding dooT de muggen en de 'bestrij;
ding. De heer J. C. Mol hield hierbij
een uitvoerige rede, waarin hij van
een en ander een heel duidelijk beeld
gaf. Zeer terecht had hij dan ook een
dankbaar applaus in ontvangst te ne;
men.

Schitterend waren de kristallisatie;
figuren.

Tenslotte werd nog de komische
film „Een angstige nacht'" vertoond,
waarom af en. toe uitbundig gelachen
werd.

NGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regel.

HANDELSHUIS HET CENTRUM

NIEUWE GRACHT 78 HAARLEM

BETALING OOK IN OVERLEG

ScalasTheater.

Het eerste hoofdnummer in Scala
heet „Oog om oog" en voert als onder;
titel „Zoo is het huwelijksleven".
„Niet", zouden wij daarachter willen
zetten, want wij geloovcn dat een hu;
welijksleven, waarin men zich bijna uit;
sluitend met de vrouw van een ander
bezig houdt nog wel tot de uitzonde;
ringen behoort. Het schijnt echter een
geliefd filmthema te -zijn, in deze film
was het wat eentonig uitgewerkt, In
zeven acten komen aldoor maar weer
nagenoeg dezelfde tafreelen terug, er is
weinig handeling, en weinig boeiends
in.

Anders is dat in het tweede hoofd:
nummer, „Een moderne Hercules",
sporbsensatie in 5 acten. De sensatie
is er, de 5 acten zijn cr ook, maar van
de sport zien wij niet zoo heel veel.
Wel van acrobatiek, hetgeen nog iets
anders is. Het komische element in de
film ontbreekt- geenszins, de sensatie is
niet te ver doorgedreven.

De vader uit deze rolprent is direc;
teur van een op springen staande pe;
tröleummaatschappij, met ontrouwe em;
nloyés, die te veel vertrouwd worden.
De zoon is sportief tegen den zin van
don ouden heer, die per saldo natuur;
lijk Ongelijk krijgt, als de 'zoon met zijn
acrobatische toeren den heelen boel
weer op pooten zet, net als het mis zal
lóopen. „Zij" is een verslaggeefster;
detective, die in stilte den zoon de
plannen van een boozen schurk in de
war helpt sturen. Een oude bediende
is er bij, om cTe menschen aan 't lachen
te maken.

De boosdoeners, die de petroleum;
maatschappij met directeur en aandeel;
houders 'belagen, worden nog juist bij;
tijds ontmaskerd, waarbij ccn zoo ge;
lukkig is de reis van een boortoren naar
beneden door het luchtruim te maken.
Na eenige o.ogenblikken van spanning
volgt aldus het gelukkige einde, dat
meteen het begin is van een nieuw hu;
welijksleven. Van wie, is overbodig tc
vermelden.

BRANDJE IN DE LANGE
RAAMSTRAAT.

Een bewoonster van de L. Ann as tra a t
kwam Vrijdagavond elf uur de politie
aarschuwen, dat zij op verdachte wijze
rook zag komen van een open plaats
achter perceel Lange Raamstraat 30,
in gebruik bij den voddenkoopman V.
Het bleek, dat daar een hoeveelheid
oude rommel, bestaande uit hout, vod;
den en rijwielbanden, aan liet bran;
den was. Door de omwonenden werd
het vuur met een achttal emmers water
gebluscht. Een knecht van den heer V.
had den boel, zonder opdracht van zijn
patroon, reeds te zes uur in brand ge;
stoken. Tegen den onvoorzichtigcn
knecht is door de politic procesverbaal
opgemaakt.

GEMEENTELIJKE AVOND;
SCHOOL VOOR NIJVERHEIDS.
ONDERWIJS HAARLEM.

EINDEXAMENS CURSUS 1926/'27
Bevorderd: van klasse I -naar II:
D. Bakker, N. v. Beclen, H. v. Bcyei
ren, voorw., J. W. Boks, H. L. v. Bragt,
voorw., G. Bijster, IT. B. Costers, voorw,
M. Haalem, voorw., J. W. Koning, \V,
.T. Koning, voorw., FT. de Jong, IT. J.
Mulder, J. IT. Prins, C. P. Vencma, J.
Voetclink, P. J. v. Wunnik, G. dc
Bruin, A. C. de Bruyn, F. Buser, P,
Eikel, J. Th. Josseau, A. Kuik, voorw.,
A. v. d. Keur, J. v. d. Meulen, P. A. J,
v. Mook, R. J. Plomp, J. W. Rusbach,
J. J. v. Steen, C. E. Vogel, voorw., M.
v. Zurk.

Van klasse TI naar III:

P. Bas, J. J. Bestenbreur, IT. v. Beye<
ren, II. Boerrigter, J. van der Bijl, ,T,
Bijvocts, A. v. Haren, J. v. 't IToff, C,
Karman, P. H. Kok, S. A. Moens, C.
Molenaars, P. TT. Mulder, R. IJ. Nieuw;
stadt, C, Smits, P. Vennik, J. Verzijlen»
berg, N. de Vries, G. Jorrïtsma.
Van klasse III naar IV:

J. v. Dalen, J. Horvath, C. J. Joosten,
N, C. Kaper, J. P. Krüger, P. B. T.
Prins, P. Rensenbrink, N. H. Soellart,
C. Vermeulen, J. Verheul, F. S. Visser,
M. A. Voeteling, B. C. Radsma, J. H.
Gerstenberger, D. C. v. Borselen, J.
Hartog, P. II. v. Koot, W. Molenaars,
H. P. J. de Nijs, H. K. Paauw, D. J. v,
Wilsum, N. v. Kceken.

Van Klasse IV naar V: P. J. v. Baak,
A. Bakker, voorw.; J. v. Beelen, G.
H. W. Cats, A. Duim, W. Geerts, N,
F. de Haan, J. Kerkhoven, F. H. J.
de Klerk, J. B. Kok, A. F. Kraak,
voorw.; K. Kramer, J. A. v. Polanen
J. A. Rensenbrink. K. J. Schornaigel,
H. Wcsse-l'ing, A. Zoon.

N. v. Aalst, J. Akerboom, C. M
Bolleurs, IT. G. Bus, S. v. d. Eynde,
N. Francken, B. II. Geels, C. FI. Has;
sink, Z. Intze, D. C. Keetlaar, J. W.
Schouten, J. v. dc Water, G. Sncf,
J. Wiersma,

Einddiploma's uitgereikt aan: C.
C. Dikkeboom, J. W. Duyff, Jib. v.
Dijbhorst, J. M. v. der Horst, H. N.
Kabel, P. A. Montauban, H. F. J. v.
Noordt, S. Sival, F. H. Stibkelbrocck,

C. J. Vester, G. J. VoeteJink.

P. J. v. Alphen, H. C. Barthél, J. C.
Bosjes, J. FI. A. Buys, W. B. A. Dijk;
mans, Jac. Hoogstraate. W. Jansen
Jr., P. A. Kruyer, A. Kuin, J. Peters,

D. L. Pieters, C. W. J. J. Steen, A. J.
Vennik, P. Wilkes.

(NGEZONDEN MEDEDEELINGEN

a 60 Cts. per regel.

Geautoriseerde vertaling naar het
Engelscb van
BARONES ORCZY

58)

Hij zweeg, en een paar seconden ble»
yen ze elkaar zwijgend aankijken.

Toen de eerste verbazing voorbij
was, kwam er een gevoel van groote
vreugde over Litta. Als Paul cr was,
dan was Gabriclle cr ook. Dan waren
zc zeker aangekomen tcnvijl zij boven
zat te piekeren cn zich ongerust maak
te. Maar' nu waren haar vader en Kilts
en de commissaris naar Gabriclle toe
cn over enkele minuten zou Litta haar
lieve vriendin weerzien. Al haar arg;
waan was dus ongegrond geweest. Al»
les zou in orde komen. En ze gaf een
kreet van verrukking.

Wanneer ben je aangekomen?"*
vroeg zo nieuwsgierig.

Voor hij haar vraag beantwoordde
kwam Paul de kamer in en deed de
deur achter zich dicht. Toen liep hij
naar dc deur, die in de gang uitkwam
cn sloot die eveneens. Hij had die paar
seconden noodig om eens goed na tc

denken. Hij had een beetje liggen suf;
fen op zijn bed, nadat hij eerst te veel
gedronken had, en had heelemaal niet
meer aan het kind gedacht. Door een
ongelukkig toeval was ze in deze kamer
terecht gekomen: het plan, dat Peter
Abramovitch en hij gemaakt hadden
om hun Engelsche vrienden zand in de
oogen te strooien, en tijd te winnen,
was dus al dadelijk mislukt; en terwijl
de volkscommissaris aan Bill en Kilts
verzekerde dat Prinses Bobrinsky en
Paul Sergine nog niet in Ostolga waren
aangekomen, stond hij, Paul, daar in»
eens tegenover het kind.

Maar Paul Alexandrovitch Sergine
was er de man niet naar om zich door
zulke kleinigheden van zijn stuk tc la;
ten brengen. Hij moest het kind nog
maar een beetje meer zand in de oogen
strooien, en anders zou hij haar wel op
een andere manier dwingen om haar
mond te houder-

En terwijl hij met zijn handen in zijn
bikken naar Litta toeliep en met zijn
vreemde Mongoolsche oogen naar haar
keek antwoordde hij op koelen toon:

„Wat kan jou dat schelen, kind, wan
neer ik aangekomen ben?"

„Eigenlijk niets", antwoordde ze, „Ik
wou alleen maar weten waar Prinses
Bobrinsky is?"

l'aul keek haar aan, met dcnzelfden
goedkeurenden blik waarmee hij naar
haar gekeken had den allcrcersten keer

dat hij haar zag, in het souterrain van tellen waar Prinses Bobrinsky is",
het huis in de Pierson straat in Yeo; „Waarom niet?"

minster, toen ze hem verteld hadden
wat hun bende aan het kind te danken
had. Ze was toch wel heel knap! Zoo'n
blanke huid. en dan die kastanjebruine
krullen, die onder haar coquette hoedje
uitkwamen. Paul Sergine had de vrou:
wen van zijn eigen soort altijd erg ge»
makkelijk naar zijn hand kunnen zetten,
en hij kreeg plotseling een schitterend
plan in zijn hoofd. Tijd, tact en een
beetje diplomatiek optreden, meer had
hij er niet voor noodig.

Fïij schoof het vuile tafellaken én dc
Icegc glazen, en borden weg van een
hoek van dc tafel, en ging cr op zit;
ten, met cén voet op den grond, één
hand in den zak van zijn jas en dc
ander vrij. Deze houding vond hij ge»
makkelijk en effectvol; dat het kind
onmiddellijk nog een meter verder van
m af ging staan, hinderde hem in
het minst niet.

„Waar is Prinses .Bobrinsky?" vroeg
Litta dringend.

„Vreemd, dat je mil dat nu juist
eraagt, kind", antwoordde Paul Ser»
ginc, volkomen op zijn gemak.
Waarom?"

■n. anders niet".

..Omdat ik er niet op kan antwoor»
„IToc bedoel jc, dat cr niet op kunt
antwoorden?"

„Net wat ik zeg, Ik kan jc niet ver»

Paul Sergine wachtte heel even voor
hij haar antwoord gaf. Met den top van
zijn vinger wreef hij langs zijn onge:
schoren kin.

„Misschien weet ik het wel niet", ze:
hij eindelijk.

„Misschien wel", gaf hij toe.

„Wie heeft je gezegd dat je het mij
niet mocht vertellen?"

„Als ik je nu eens zei, dat je vader
mij dat bevolen had, zou je mij dan ge;
loove^?"

„Neen", antwoordde Litta. Z; had
even geaarzeld weliswaar slechts een
oogenblik maar ze had geaarzeld, en
Paul vervolgde met een raadsehichtigen
glimlach

„Denk je soms dat hij niet liegen
kan?"

„Ik weet dat je het wel kunt", ant»
woordde ze.

.Dat is nu weer echt iets voor een
vrouw. BUI vertelt je leugens bij het
dozijn, cn hem geloof je meer dan mii
°n ik heb er je nog geen één verteld".

„Zeg me eerst waar Prinses Bobrins;
ky is", zei Litta „dan zal ik jc al
je vroegere leugens vergeven".

„Maar ik zeg je toch dat ik het niet
kan, kind. Waarachtig niet. Behalve

wanneerVraag het je vader maar",

ging hij plotseling voort. „Hij weet
het",

„Als hij het wist zou hij het me wel
verteld hebben

„Zoo!" spotte Paul. „Zou je dat den;
kon?"

„Hij zou het me verteld hebben",
hield ze vol, en probeerde uit alle
macht om kalm te blijven, met dezen
man te redcncercn, en zich in bedwang
tc houden tot ze hem bewogen had
haar te vertellen wat er met Gabriclle
gebeurd was.

„Zeker net zooals hij je verteTd heeft
dat je al een goeie duizend kilometer
in Rusland bent, hè?" antwoordde Paul
met een spottende uitdrukking op zijn
vreemde gezicht.

.Wat bedoel jc?"

.„Ik bedoel altijd precies wat ik zeg.
kind. Dat zul' je wel meikcn als jc mij
beter leert kennen".

„Nu?"

„Nu, ik zeg je dat je vader en Kilts

al een goede duizend kilometer in
Rusland gebracht hebben en dat zc je
•oortdurend wijs maken dat je nog aan
de grens zit. Anders niets. En wie ver»
tolt er nu leugens?"

L'tta had geen spier vertrokken ter;
wijl de 'befeekenis va" wat Paul zeide
tot haar doordrong. Haar vadcrl Zc
twijfelde geen oogenblik aan de waar;
beid van wat Paul haar zooeven ver;
teld had. Haar vader had dus tegen
haar gelogen. Gelogen. En tegen haar.l
Leugenaars ILcugcnanrs! Het waren al».1

leniaal leugenaars, al die mannen, die
haar als een der hunnen schenen te be»
schouwen. Een van hun werktuigen, die
ze naar wensch voor hun afgrijselijke
doeleinden konden gebruiken. En 3ls
ze haar niet meer noodig hadden, zou»
den ze haar eenvoudig opzij zetten. Zc
trilde over haar heele lichaam terwijl
Paul sprak. Trilde van woede en angst.
Ze was alleen, heel alleen tusschen hen
allen. Die afschuwelijke Paul met zijn
Chïnecsche gezicht cn zijn ongeschoren'
kin, Kilts, de roodharige reus, hun
Russische handlanger met dc wreedc
oogen cn haar vader. Ze dacht een
voor een aan hen. Hun gezichten grijns»
den haar tegen door een dicht waas, dat
om haar heen gekomen scheen tc zijn,
en haar oogen deden pijn van de pogin;
gen die ze deed om er doorheen tc
zien. Ze kon er niet doorheen zien,

„Hou je taai, kind!"

Door die stem kwam ze plotseling
weer heelemaal bij. Ze was niet van
plan om haar zwakheid te toonen. Nu
niet. In het bijzijn van dien kerel, die
haar al dien tijd met zijn leelij-ke, Chw
neesche gezicht aankeek. Flauw vallen.
Daar kwamen «1 haar gedachten tegen»
op on het bracht haar weer tot de wcr»
kclijkheid terug.

(Wordt vervolgtrj