Haarlem's Dagblad | 1927 | 2 juni 1927 | pagina 10

UIT DEN RAAD.

FLITSEN

STADSNIEUWS.

FEUILLETON

PAPIEREN ROZEN

HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 2 JUNI 1927

De Belastingvoorstellen van B. en W. aangenomen.
Een slag in de lucht. Rechts reserveert zich voor
de begrooting. 5x/% uur debat.

In afmeting deed het "•■elastdnigdeibat
méér dan aan do verwaohting bes
antiwoorden. In inhoud minder, of*
schoon het opende met een zeer za*
k-e-lijfce cn goed opgelbouwde rede van
den 'heer Gerritsz, en de -wethouder
van l'inanciën later los kwam aai
een^ van zijn welsprekendste oraties,
•waarin hij 't vuur werk van zijn argu*
mienücnsveclheid luid liet knetteren
cn tenslotte de gelegenheden benutte
die de heer Joost en hem gegeven had.
De heer Joosten had een a lll-e s/behalve
gelukkigen dag.

De Raad was volledig o-o één Lid na
de heer Groenend-aal en genoot
buitengewone belangstelling bij deze
gelegenheid. De publieke tribune was
vol, hetgeen in lange tijden niet ges
sollied is. Aanvankelijk scheen het ons
toe dat de meeste belangstellenden
gekomen waren voor het delbat over
de H. O.V,«subsidie, maar alls dat zoo
was hebben zij wel bijzonder braaf
stand gehouden, want allen bleven,
t erw ij;l de heelc middag heenging
met de discussie over de belasting»
voorstellen. Om vijif uur was de eerste
instantie beëindigd en begonnen de
xeiplieflcen, waarop de burgemeester
voorstelde om de beraadslagingen om
half zes te schorsen en 's avonds
door te vergaderen. Hetgeen, geschied»
dc. Er werden derhalve in ruime mate
tijd en woorden aan de belasting*
voorstellen besteed.

Dc heer Gerritsz bestreed de
methode van belastingherziening, door
B. en W. gevolgd', otp vele punten. Hij
klaagde over onvoldoende voorli-ch*
ting van de commissie van bijstand
voor de Financiën door den wethou»
der, oordeelde het veel te vroeg om
thans tot belastingherziening over te
gaan omdat wij nog niet genoeg we*
'ten van de financieelc positie der
nieuwe gro-ote gemeente Haarlem en
bestreed eenigë cijifers in dc voorloo*
pige begrooting voor 1928, die de wet*
houder aan de commissie heeft voor*
gelegd. De wethouder rekent op hoo*
iger inkomsten uit belastingen en be*
drijven, maar wij weten nog veel te
weinig van de uitgaven, b.v. niet 'hoe*
veel Haarlem zal moeten betalen van
•de schadeloosstelling tot een maxi*
üium van twee millioen. Ook criti»
scerde de heer Gerritsz het gelegde
verband tusschen het financieelc be*
leid voor de gemeentebedrijven en de
belastingspoilitik. Zijns inziens eiseht
de goede trouw dat dc raad niet torne
aan het in November 1.1. genomen
besluit tot verlaging van dc electrici*
teits*tafieven. En opnieuw gaf hij als
zijn meening; te kennen, dat deze Raad
d<- bevoegdheid mist om besluiten te
nemen die bindend zijn voor langen
tijd. In de wet*Kan tot herziening
van dc grenzen van Haarlem is duidie*
lijik het principe tot uiting gebracht
dat er een andere Raad moet 'komer
voor een andere gemeente. Trouwens
in September heeft de nieuwe Raad
nog allen tijd om, als 'hij dat wil de
opcenten op het personeel te herzien,
want dc herziening zou immers toch
pas op 1 Januari 1928 in werking
kunnen treden.

Terwijl de heer Gerritsz zich met
zijn critiek op de bcdrijifs* en belas»
t-igpolibiok tot een klein uitstapje be»
paald had, ondernam zijn partijgenoot
de heer Joosten een langdurige wan*
deling op politiek terrein. Hii haalde
ct dc a.s. verkiezingen bij in verband
met het „psychologische mo'ment" van
iden wethouder. Hij herinnerde aan
een z.i. dergelijk psychologisch mo*
inent toen indertijd het percentage op
0 werd gesteld. En hij vond dat de
■wethouder dictatoriaal optreedt. Ook
merkte de heer Joosten op dat het
psychologische moment om de gean*
nexeerdc bewoners met een personce»
le belasting»douceur hier te houden....
als dat oogenbl'ik er tenminste ooit is
geweest... nu voorbij is. Allang. De
menschen die dachten over weggaan
wegens de annexatie, hebben al veel
eerder hun besluit genomen. Ten-slot*
te begaf.de heer Joosten zich in een
langdurige verdediging van het be*
kende voorstel zijner fractie, waarbij
een nieuwe progressieve regeling van
de opcenten van het Personeel wordt
voorgesteld. Als een nieuw argument
haalde hij er de zesduizend gezinnen
bij die volgens de nieuwe wet op de
Personeeilc belasting -daarbuiten val*
len. Velen zijn kleine electriciteits*
(gebruikers. Minstens 1/3 van het aan*
tal dat is dus tweeduizend. Al deze

menschen zouden gcencrlei voordeel
genieten van die lagere oipoenten
maar alleen het nadeel ondervinden
van het afstel der verlaging op de
c 1 c c t ri ci te i tsta ri even

Dc heer Castricum, sprekend namens
„de rechtschc fracties", waarmee de
R.K. en A.R. bedoeld bleken i'e zijn,
hield een pleidooi voor een algemccne
politiek van lage belasting om groote
inkomens naar Haarlem te lokken, waar*
mee z.i. ook d'c arbeiders indirect ge»
baat zouden zijn, cn steunde het voor*
stel van B. cn \V. Hij legde tensloiltc de
belangwekkende verklaring af dat de
heele rechtschc raadsfractie haar vrij*
heid reserveert' bij de a.s. begrooting.

Het komt mij voor dat dit het heele
plan van B. cn \V„ thans aangenomen,
op losse schroeven zet. Welke beteeke*
nis heeft het nog met deze reserve van
het grootste deel der meerderheid die
het heeft aangenomen? Beteekent dit
dat men desnoods in November a.s. de
verlaging der opcenten maar weer zal
intrekken, eer die verlaging (op 1 Ja*
nuari) in werking kan treden? Dar.' zou
dan een zuivere herhaling van de bis*
torie' mct.de eleotriciteitstarieven wor*
den. En denkt men dan tevens te beslui*
ten om deze laatste, in November 1926
tegen 1 Juli 1927 verlaagd, dewelke ver»
laging in Juni 1927 werd uitgesteld tot
Januari 1929, in September 1927 maar
weer eens te gaan verlagen? Neen, dat
zou toch wat erg worden. Den nieuwen
Raad zullen de haren recht overeind
ger1 reven worden als hij op vele zulke
ci issen gctracteerd wordt. Maar wat
blijjf er op deze wijze van het heele bc*
sluit öv.c»?

In eerste instantie hield de heer Roo*
denburg nog efcn betoog, waarin hij
eerst aanvoerde dat het verkeerd is om
zich te baseeren op dc aflossing van
twee ton op een crisislccning. Er wordt
al te véél daarop gebaseerd. Vermoede*
lijk zullen de voordcelen al verdwenen
zijn in rentebetaling op leeningen voor
buitengewone uitgaven, eer het bedrag
is afgelost. Maar buiteen {leze critiek op
des wethouders betoog bleek de heer
Roodcnburg voorstander van de voor*
tellen van B. en W.

Wethouder Reinalda, zijnde de min*
derheid in het college, bestreed ze. wees
den Raad op zijn plicht om groote lij*
nen te vinden voor de financiëelc poli*
tiek der gemeente na de annexatie, cn
noemde de behandeling van het raads*
besluit tot verlaging der clectricitcitsta*
ricven onjuist, en geen reëele fiuanciëele
politiek. Ten aanzien van dc schadeloos»
stelling van twee millioen (maximaal)
aan de gedecltelijk*geannexeerde ge»
meenten gaf dc wethouder als zijn mee*
ning te kennen dat Heemstede en Bloe*
mendaal geen cent toekomt zoolang het
verschil in belastingdruk met Haarlem
zoo groot is. Wethouder Slingcnbcrg
sloot -zich bij deze opmerking later aan
met exceptie van de term „geen cent".

Zeer uitvoerig was de wethouder van
Financiën in zijn antwoord, dat precies
een uur in beslag nam en 's avonds in
tweede instantie nog met een half uurtje
werd verlengd,

Mr. Slingcnbcrg constateerde dat zoo*
wel in als buiten den Raad scherpe
critiek op zijn voorstellen was uitgc*
ocfend. Hij wees erop dat sinds Novcm*
ber 1926 een geheel andere toestand is
ingetreden door de totstandkoming der.
grenswijziging, hetgeen z.i. de intrek*
king van dc verlaging der electriciteits*
'tarieven, wettigt. Wij vinden van niet,
want in November wisten wij al even*
veel van de annexatie»lasi'en en *lustcn
als nu.

Dc wethouder gaf een overzicht van
de totstandkoming dezer voorstellen cn
hield een uitweiding over de financiëelc
stroppen Schoten en Spaarndam (resp.
vertegenwoordigd door nadeelige saldi
van drie' ton en een halve ton die in een
jaar of tien afbetaald moeten worden)-
De overgenomen schulden van Schoiën
bedragen 1.200.000 geconsolideerd en
800.000 kasgeldleening tegen een Haar»
lemschc schuldenlast van resp. 21 Vi. en
4 3/2 millioen. De verhouding is niet zoo
ongunstig voor Schoten.

Mr. Slingcnbcrg zeidc dat hij van de
financieelc commissie geen aanmerkin»
gen op zijn voorloopigc begrooting had
gekregen, en hij deod ecnige interessan»
te mededeelingen omtrent zijn voorloo;
pige ramingen, waaruit duidelijk bleek,
dail deze wel zeer globaal waren. Voorts
voerde dc wethouder aan dat de opcern
ten op het personeel toch herzien moes*
ten worden na de wetswijziging en criti*
secrde het voorstebJoosten als zijnde
duurder voor dc huren, van 57.50,
terwijl de voorstellen van B. en W. met
dc wetswijziging een verlaging over de
heelc linie geven van 50 pCt. De bc*
schouwingen van den heer Gerritsz om*
trent het verband tusschen bedrijven*
en belastingpolitiek bestreed de wethou*
dor uitvoerig, Waarbij de houding van
de socialistische wethouders van Am*
sterdam en Rotterdam erbij werd ge*

ha aid, en dc partijpolitiek zich in volle
fleur deed gelden.

Het resultaat kwam pas over half tien
's avonds toen de voorstellen van B. en
W. werden aangenomen niet 2311

stemmeneen resultaat dat sinds

uren tc voorzien was, en dat wij bctreu*
ren. Wij hebben deze zaak naar onze
beste overtuiging bestreden, zonder
eenige politieke overwegingen, die bui*
ten onze provincie liggen, maar omdat
wij meenein dat het grootere Haarlem
behoefte heeft aan een grootere finan*
ciëelc politiek. Wij voelen alles voor
een politiek van lage belastingen, maar
dan een Teeclc, niet een ..slag in de
lucht" zooals dit besluit.

Voor het voorstel*Joosten, dat met
hetzelfde stemmenverschil verworpen
werd, voelden wij ook niet omdat het
een groote som gelds gekost zou hebben
zonder de bronnen aan te geven waaruit
die geput zou moeten worden. Het had
in dit opzicht hetzelfde gebrek als de
voorstellen van B. en W.

Te elfder ure diende de heer Gerritsz
nog een motie in om de zaak uit te stel*
len tot het najaar wegens de onbevoegd*
heid van dezen Raad. De wethouder
van Financiën had deze redeneering bc*
streden met een verwijzing naar de
nieuwe Huurverordening, die op 19 Juli
gereed moet zijn. Dit besluit moet voor
1 Juli genomen worden. Dat was z.i.
hetzelfde. M.i. niet, want in het eene.
geval bestaat de dwang van een Rijks*
maatregel, in het tweede niet De motie»
Gerritsz, die eigenlijk aan het begin van
dc zitting had moeten komen, werd met
2311 stemmen verworpen.

R. P.

NOG EEN EN ANDER TER
NABETRACHTING VAN
DEN GEMEENTERAAD.

Toen Woensdagavond de berichten
over de windhoos in het Oosten van
ons land binnenkwamen 'bij onze rc*
dactie en het publiek zich verdïong
voor onze borden, waarop reeds uit*
voerige inlichtingen over het .gebeurde
opgenomen waren, besloot onze
hoofdredacteur onmiddellijk naar het
tooneel van de ramp te vertrekken
per auto, het eenfge 'vervoermiddel dut
op dit oogenblik (het was ongeveer
tien uur) nog mogelijk was. Hij ver*
zooht mij dus telefonisch hem in de
avondzitting van den gemeenteraad te
vervangen cn ziedaar de reden, waar*
om zijn beschouwing over het gebeur*
de in den Raad niet volledig kon zijn.
Terwijl ik zijn plaats in den Raad in*
nam was hij al op weg naar de geteis*
terde streek, vergezeld van zijn broer
die de auto bestuurde en onzen pho».
tograaf, den heer Hezemans, die na*
tuurlijk bij deze gebeurtenis niet
mocht ontbreken.

Ofschoon ik sedert Februari van
het Vorige jaar de Raadsvergadering
niet meer had bijgewoond, kreeg ik al
dadelijk den indruk alsof ik niet weg
geweest was. Men sprak weer over dc"
H. O. V. en zijn subsidie,, het onder*
wer.p dat al jaren lang af. en toe aan
de oj-de komt en over het'subsidie aan
het Middelbaar Onderwijs, dat ook
maar niet van onze. Raadszaal/schei»
den kan.

Met liét laatste kwam de Raad Wc]
spoedig klaar/ Blijkbaar was de Raad
al besloten af te wijzen wat de Regec-
ring aan te bicden had voor het geval,
dat de Raad zich aan haar voorwaar*
deii zou onderwerpen. Dc wethouder
van onderwijs zei het zoo juist, dat B.
en \V. zich niet alleen tot dc Rogec*
ring gewend hebben op grond van dc
moticsWolzak, maar ook omdat het op
den weg van de Regcering ligt, bij tc
dragen tot het middelbaar onderwijs.
Het College zou over het bezwaar van
de dubbele salarissen nog hebben kun*
nen heenstappen, wanneer een hoog
'bedrag als subsidie te verkrijgen Avzrc
geweest, maar voor een schotel linzen*
moes wilden B. en W. de vrijheid van
den Raad niet prijs geven en spreker
hoopte, dat ook de Raad zelf dat niet
willen zou.

Daarop ging dc Raad in. Met 29 te»
•gen 5 stemmen nam hij het afwijzend
voorstel van B. en W. aan; alleen de
heeren Wolzak, Roodenburg, Mieze*
rus, J. Visser en Klein verzetten ziel.
tegen dat besluit.

En nu het subsidie aan dc H. O. V.
Men weet, dat haar bestuur verzocht,
dat met f 10.000 te verhoogen/het dus
tc brengen op f 40.000 en bovendien
voor de behoeften tot 1 October tc
verleenen f 11000.cn nog f 2500.
tot 1 Januari 1928.

B. en W. ^adviseerden tot afwijzing
van liet gehecle verzoek.

Al dadelijk kwam de heer Loosjes
na/mens zijn fractie met een tusschen*
voorstel. Van verhooging met f 10-000
op dit oogenblik wilde hij ook niet we*
ten. Daarover kon pas bij de behan*
deling van de begrooting worden bc*
slistr wel wensohte hij, dat uit de ge»

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 911

JAS OF GEEN JAS

Je gaat naar kantoor en
merkt, dat h,et weer veel
zachter is, dan je dacht

je knoopt je jas los

I vraagt! je af. of je je
jas alsnog naar huis te*
J rug zult brengen, maar
I besluit dat je al te ver
op weg bent

tracht de oplossing te
vinden in een eompro»
mis

ervolgens

werkt 'm op je linker»
arm, daar dc rechter on*
behagelijk warm is ge*
worden

beseft dat het koeler is,

Iaat 'm drie weken lang,
wachtend op een kooien
dag, op kantoor hangen

(Nadruk verboden.)

meentekas de helft van de f 13.500 zou
worden bijgepast, wanneer de andere
helft werd bijeengebracht door parti*
culieren.

Met dit voorstel gin* de soc.*dem.
fractie mee, onder voorwaarde, dat B.
en W. een onderzqek zouden instellen
naar de redenen waarom er nu opnieuw
een tekort was ontstaan. Verscheidene
sprekers zinspeelden niet onduidelijk
op minder goed beleid, vooral de heer
van Liemt die mededeelde, dat twee
gelegenheden om geld te verdienen,
namelijk f 13000 van de Opera en
f 3000 voor het begeleiden van een
danseres, waren afgewezen. Het eerste
omdat dit beneden de waardigheid van
de H. O. V. werd geacht, ofschoon het
Utreohtsch Orkest het voorstel wel
aanvaardde, het tweede omdat dit
juist zou moeten geschieden in den
vacantietijd van dc musici, ofschoon
dezen er geen bezwaar tegen gehad
zo-u-den hebben die op te offeren, wan*
neer met hen overleg ware gepleegd.
Dit is evenwel niet geschied.

De heer van Liemt wensohte dan
ook het request af te wijzen; dan gaat
het bestuur heen, maar daarom zal
Haarlem niet zonder orkest zijn. Er
is immers door dc musici zelf al be*
töogd,-dat dó exploitatie-met 4 man
van het strijkkwartet minder zeer goed
kön worden voortgezet.

De heer van de Kamp lachte daarom,
maar de heer van Liemt, bouwend op
deskundig advies, hield de bewering
vol. Hem volgde als spreker de heer
Joosten op, die toch meer waardeering
toonde voor het beleid van het bestuur
Toen de Raad het subsidie van de H.
O. V. met f 15000 verhoogde, klommen
dc salarissen van f 32.000 tot f 64.000,
het gemiddelde salaris steeg van f 95
tot f 143 per maand.

Dat de lieer Peper met zijn goedbe*
doeld voorstel van het geheele request
in te willigen, geen succes -zou hebben,
was te voorzien. Hij kreeg er ten slotte
maar één medestander voor, den heer
de Boer. En de heer Heerkcns Thijssen
werd in zijn toelichting van het praead*
vies van B. en W. gesteund door den
heer Bruch, die niet veel moeite bad om
allerlei hoopvolle verwachtingen van
vroeger aan te voeren ten bewijs dat
altijd weer aan de hoop de bodem werd
ingeslagen. Daartegenover, had de sym*
pathieke verdediging van den heer
Adrian het zwaar tc verantwoorden.

Ten slotte liep dc zaak aldus af: het
verzoek om verhooging van het subsi*
die van f 30.000 tot f 40.000 werd uit*
gesteld tot de behandeling van dc ge*
meentebegrooting. Dat zij ook dan niet
veel kans zal hebben is duidelijk nu
zelfs de schijnbeweging tot verlaging
der belastingen door B. cn W, voorge*
steld, nog een meerderheid heeft ge*
vonden. Het voorstel*Loosjes g:rig naar
B. cn W. om praeadvies, ofschoon wet*
houder Heerkens Thijssen in de op*
dracht aan B. en W., om naar de oorza*
ken van den toestand te onderzoeken,
een begin van een groot gevaar zag, na*

melijk nadering tot het invoeren van
een zuiver gemeentelijk orkest, dat nog
nergens bestaat.

Wat tegenover dit besluit het bestuur
van de H. O. V. zal doen, moeten wij
afwachten. Ik vrees, dat het zijn functie
zal neerleggen en dat geen ander bereid
zal worden gevonden, de taak over te
nemen. Nog nooit, zou ik zeggen, heeft
dc H. O. V. in zoo groot gevaar ver*
keerd, of beter 'gezegd: het voortbe*
staan van het orkest. Zullen de musici
collectief een contract aangaan met liet
gemeentebestuur? Ook wanneer dit
slaagt en daaruit voortvloeit een ver*
mindering van het orkest in qualiteit
(er moet dan immers toch bezuinigd
worden) gaan ook de inkomsten voor
concerten elders achteruit. En komt men
tot een corps voor harmoniemuziek te*
rug, dan wordt wel aan den wensch van
het publiek, om concerten in den Hout,
voldaan, maar is het met de winter*
concerten in de zaal afgeloopen.

Wij zijn nog nooit minder optimis*
tisch geweest dan nu en zien de toe*
komst van een eigen Haarlemsch or*
kest, in welken vorm dan ook, don*
kcr in.

Maar wordt er een vorm gevonden,
die het mogelijk maakt, dan zijn wij
zooals altijd bereid om te steunen; het
bestaan van een goed orkest in Haar*
lem is zeer zeker een groot belang.
Maar dan moet het ook .goed zijn
bij gebrekkige of onvoldoende muziek
hebben dc ingezetenen geen belaag.

J. G P.

DE BLAUWE WEEK.
WIJDINGSAVOND.

Een groot aantal belangstellenden,
was Dinsdagavond in het kerkgebouw
van de Remonstranten samengekomen
om den wijdinigsavonid 'ter herdenking
van het 10*jarig bestaan van het
Blauwe Week*comité bij -te wonen.

Allereerst werd gesproken door den
voorzitter van het comité, dén heer
C E. van Eijikern. In zijn. herden*
kinigswoord zeidc deze verheugd' te
zijn over het feit, 'dat deze dag ge*
vierd mocht worden.

Welwillende muzikale medewerking
verleenden de dames Cor'Selle. viool,
Cor Blad, cello, Jo Jansen, piano, en
Co Selle. zang. Deze dames- 'luisterden
me e rmalen onthoaidersab ijeemkoms ten
met hun. muziek op en zij doen dit op
zeer prijzenswaardige wijze.

Ds. H. E. Beker, sprak -het wij*
■cingswoord. Hij wil de drankbestrij*
ding zien a'ls een roeping. Een heilig
werk, zou hij het willen noemen.
Evenals dokters, verpleegsters en zoo*
velen die hun werk slechts met toe*

wijding 'kunnen doen moet ook de
drankbestrijder zich er geheel aan
geven.

De strijd! is echter zwaar en taai
en gaat -tegen -donkere machten, buiten
ons, -en in ons., zeidc ®pr.

Buiten ons staat de publieke opinie,
■die -ons wel overdrevenheid em
groote woorden verwijt. Maar .geen
w-oorden kunnen groot genoeg zijn
in onzen strijd. Wij willen ook ni-ct
-de vrijheid, waar de Hollander zoo
op gesteld is, aanranden, maar baar
juist schenken, aa-n hen die .in de sla*
vernij van den drank leven.

•Een tweede vijand is het gieorgantï*
seer.de drankkapitaal. Daar moet -onze
organisatie tegenover staan., aldus ds..
Beker.

Een vijand, in eigen kring is de
lakschheid, en dan is er d-e moedeloos*
heid. Altijd weer dagen nieuwe
vijanden op.

Wij moeten ons wijden, ons onder»
werpen- aan zelfcritiek. Innerlijk moe»
ten wij ons ontfermen over onze
mederoensehen, niet he^ afweren.

,,Ko-mt, o zonne" en „Ais de ziele
luistert1", van Guido Gezellfle, getoon»
zet door Cath. - van Renines werden
■do-or rn-ej. Co Selle gezongen. ,-Lied'"
van. Hélènie Swarth op muziek van
Bernard Zweers en -Kalme Rust" op
muziek van Emiel Hulicbroeck wer*
den ook uitstekend' .begeleid door
mej.' Jansen..

iDedames die o.a. „FruhUnigis»
erwaohen" van E. Bach. „Stand'oheni
van Schubert -en Mendelssohn's
..Frühlingslied" uitvoerden, hadden, wel
een zeer .groot aandeel: in. het wel*
slag-en van -den- avond

Aan het islo-t bracht de heer Va-rü
Eyk-ern dank aan adjudant Verkaaik
van het Leger des 'Heil®, vóór zijn
aanwezigheid, en voor alles wat het
Leger des Heil-s voor dc dranklbe*
stijding doet. Dank bracht hij-ook aan
de Remonstrants-ohe Broederschap,
die onmiddellijk bereid was het kerk*
gebouw af te staan -en aan -D-s. Beker
voor bet spreken- van het', wijding®*
woord.

De heer Van. Eijikemi zeïde woor»
den te. kort te- -hébben, om zijn dénk
u-it te drukken aan het dameshrio en
•de zangeres. Daarom werden haar
-blóe-m-en overhandigd" en de aanwe»
z-iigen gaven gaarne gehoor aan de uit*
noodiging om door opstaan van hun
ingenomenheid «blijk te geven.

NEDERL. CHR. REISVEREENIGING

De afdeeling Haarlem- van boven*
genoemde vereeniginig houdt op den
2en Pinksterdag een. excursie van
Haarlem naar Arnhem en. Nijmegen
en- zal -te Eist een k-erseoboomgaard
bezoeken en een rondwandeling doen
dóór de Heilige Landstichting te Nij*
mogen. Een tourningscar ipiaatis biedend)
aan 34 personen is afgehuurd voor
dezen tocht.

DE ROMAN VAN EEN CIRCUS*
MEISJE
Uit het Engelsch van
RUBY M. AYRES.

Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk verboden).

19)

Zij vroeg me of ik den ring voor
haar wilde bewaren; ze scheen vreese-
lijk bang voor Sherney, dat is die man
waar ik het daar net over had, hem in
handen zou krijgen. Daar heb je hem.

Hij haalde een blauwzijden lint uit
zijn portefeuille; aan het eind zat een
kleine gouden ring. Hij liet zijn bezit
in Fergerson's hand glijden.

Deze, in lange jaren van tegenover
moeilijke situaties staan, gewoon ge
raakt om zich te beheerschen liet niets
blijken van de emotie waarmee hij het
ringetje aannam. Hij bekeek het glim
lachend.

Mrs. Myers stond op en kwam bij hem.
Zij was opgewonden en bombardeerde
haar man met allerlei nerveuze vra
gen. De dokter scheen zich van het ge
val weinig aan te trekken en lunchte
rustig verder; hy had al zooveel vreem
de en romantische dingen in zijn prak

tijk meegemaakt, was al zoo vaak de
vertrouwde geweest van patiënten van
allerlei stand en leeftijd. Hij zei tegen
zijn vrouw dat hij niet meer wist dan
hij al verteld had, dat het meisje hem
niets gezegd had, dat hij dokter was en
geen rechter van instructie en dus ook
niet verder gevraagd had.

Mrs. Myers liet den kleinen ring aan
haar eigen vinger glijden. Hij was zoo
klein dat hij bij haar niet verder kwam
dan het eerste vingerlid.

Misschien is het heelemaal geen
trouwring, of misschien is het die van
haar moeder, denk Je ook niet, Fer-
gerson?

Dat is best mogelijk, zei de advo
caat onverschillig.

De dokter dronk zijn glas leeg en keek
op zijn horloge.

Ik wil je niet haasten, zei hij te
gen ziin vriend, maar ik heb het bui
tengewoon druk.

Mr. Fergerson stond op: Ik ben tot
je beschikking.

Hij nam den ring weer van Brenda
aan en bekeek hem nog eens nauwkeu
rig. Hij was nog heelemaal nieuw, of
hijzoo uit een juwelierswinkel kwam.
Hij dacht met innig medelijden aan het
arme kind dat hem maar zoo kort ge
dragen had.

Brenda deed de beide mannen uit
geleide tot in de hal..r

Ik vind het niets aardig van jul

lie om me zoo alleen achter te laten,
zei ze een beetje coquet. Maar je
komt toch terug voor de thee, Ferger
son?

Als ik mag, heel graag.

Toen de beide mannen in het rijtuig
je wegreden keek de oude Fergerson
door de ruit naar de open deur, waar
de eenige vrouw, waarnaar zijn innig
ste gedachten ooit waren uitgegaan in
het bleek zonlicht van den herfstmid
dag stond.

Brenda ziet er nog altijd goed uit?
vroeg Myers, terwijl hij de plaid over
zijn knieën trok. Hij zei het op den
zelfvoldanen toon van een man die-
zichzelf een voortreffelijk echtgenoot
vond en die zich niet zou kunnen voor
stellen dat aan zijn zijde een vrouw
ook maar iets aan levensgeluk te kort
zou komen.

Hij scheen niet verbaasd geen ant
woord te kragen; misschien verwachtte,
hy ook geen maar hij zou toch in elk
geval ten zeerste verwonderd zijn ge
weest als Fergerosn hem verteld had
dat hy precies het tegenovergestelde
vond: namelijk dat Brenda er verre
van gelukkig, ja lijdend uitzag. Het was
een lange weg naar Bedmund Ferger
son zat naar buiten te kijken naar het
eentonige, herfstige landschap en de rit
scheen hem. eindeloos. Hij vroeg zich af
hoe het hem te moede zou zijn als hij
Roderick's vrouw zag. Hij had een op

gewonden gevoel zooals hij het in jaren
niet gekend had; hij bewoog rusteloos
op zijn plaats heen en weer en bleef
meer dan eens het antwoord schuldig
op de opmerkingen van zyn gastheer.

Myers keek hem met verbaasden blik
van opzij aan. Word eens wakker,
ouwe jongèn, zei hy tenslotte. Waar
zit je over te piekeren?

Fergerson schrok op uit zijn gepeins.
Zy'n gedachten waren te Londen bij
den jongen Briton. Hij twijfelde er niet
aan of Roric's berouwvolle stemming
zou wel al weer weggesmolten zijn. Hij
voorzag groote moeilijkheden als de jon
ge vrouw den dood eens bij den neus
nam en terugkrabbelde in het leven,
waaraan ze zoo weinig meer scheen te
hechten.

Gedurende de rest van den rit moest
hij zich forceeren om het gesprek te
helpen gaande houden. Hij ademde ver
lucht op toen het wagentje eindelijk
stilhield en Myers het portier opende.

Hier moet ik zfjn, zei de dokter.
Ik denk dat ik een half uurtje noodig
heb. Sutor kan je brengen waar je zijn
moet.

Mag ik niet mee om je protegeetje
te zien?' vroeg Fergerson luchtig.

Maar natuurlijk kerel; ik had geen
flauw vermoeden dat het je zou inte
resseeren. Myers ging vooruit het
smalle pad op dat naar het kleine land
huisje vóerde. Het stond in een tuin

vol late, kleurige herfstblomn en was
helder wit gepleisterd. Op de bruine
deur was boven de brievenbus een klein
naamplaatje geschroefd: Mrs. Fowler.

Voor dat de dokter zijn hand kon uit
strekken naar de bel, werd de deur
reeds geopend en een kleine, levendige
vrouw, met aan de slapen grijzend
kastanjebruin, haar. Ze droeg een ver-
pleegstèrscöstuum.

Eenigsziris verwonderd keek ze naar
mr. Fergerson. Myerslegde zijn hoed
op een houten stoel in de gang en duw
de een deur aan- den linkerkant open.
Zijn heele optreden- had iets huiselijks;
iets levendigs en prettigs dat zijn op
wekkende uitwerking op zyn patiënten
zelden miste.

Fergerson bleef aarzelend in de gang
staan. Mrs. Fowler vroeg, terwijl ze de
voordeur dicht deed: Wilt u ook
niet binnenkomen, mijnheer?

Ze ging hem voor naar de kamer.
Deze was klein, maar gezellig; een hel
der vuur brandde in de groote schouw;
voor de ramen hingen korte mousseli
nen gordijnen met zwierige strookjes,
een vaas met chrysanthen stond op ta
fel en aan den wand hingen een paar
vroolijke gekleurde, van goeden smaak
getuigende prenten.

Maar van dit alles nam de advocaat
weinig of geen notitie. Zijn heele aan
dacht werd in beslag genomen door het
meisje dat dicht bij het vuur in een

helder bed lag.

Dr. Myers ging naast haar zitten en
nam haar hand in de zijne, terwijl hij
opgewekt tegen haar praatte. Zij keek
naar hem met een matten glimlach.
Haar oogen met de lange zwarte -wim
pers leken helblauw in het strakke wit
van haar gezicht. Ze lag plat uitge
strekt op het bed; de oude Fergerson
kon de têekening der slanke lijnen van
haar figuur onder de deken volgen.
Het trof hem hoe jong ze er nog uit
zag: nog een kind bijna.

Het meisje had haar gezicht' naar
hem toegekeerd en haar oogen ont
moetten zijn vriendelijke blik. £>e oude
jurist, die in zijn loopbaan zooveel on
gelukkige menschen had ontmoet en
zich geharnast had tegen alle nutteloo-
ze sentimentaliteit voelde een groot
medelijden warm in zich opkomen voor
het zielige kind-vrouwtje van Roderick
Briton. Hij ging naar het bed en nam
de hand die dr. Myers juist had losge
laten.

De dokter stelde hem op zijn gewone
joviale manier voor: Een oude
vriend van me, Teddy Fergerson. Hy
heeft me heel wat keeren afgerost toen
we nog schooljongens waren. Dat zou
je nu ook niet meer zeggen, hé?

De zwakke glimlach werd helderder,
de doorschijnende vingers sloten zich
wat vaster in Fergerson's hand.

Wordt vervolgd.)