Haarlem's Dagblad | 1927 | 21 juni 1927 | pagina 10

BUITENLANDSCH OVERZICHT

riïHIOi

FLITSEN

GEMENGD NIEUWS.

ECHT DELFTSCH

FEUILLETON

PAPIEREN ROZEN

HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 21 JUNI 1927

Bewapening ter zee. De conferentie
der drie mogendheden is begonnen.
Redevoeringen van den Engelschen-,
den Japanschen- en den Amerikaan-
schen afgevaardigde geven hoop.
Eén doel! De oorlog in China.
Een belangrijke rede van Paus Pius XI

T BELANGRIJKSTE NIEUWS.

Te Genève is dan eindelijk de

3-M ogendheden

conferentie voor de ontwapening ter
zee geopend. Gibson voor Amerika,
Robert Cecil voor Engeland. Ijii voor
Japan, verder de Engelsöhen, Jellicoe
On Bridigamen, en dc grijze Japansche
admiraal Salto. Gibson spraik bet
openingswoord. Hij begon met een
boodschap van Coolidge over de uit;
breiding van dc principes van de con*
ven tie van Washington (1922). Voor
dat de Amerikaan ziju definitieve
voorstellen indiende "wilde hij met na;
druk zeggen dat Amerika paal cn perk
wenscht te stellen aan de noodzake;
lijkheid van steeds weer uitbreiden
der vlootprogramma's door beperking
der bewapening ter zee. Amerika wil
nooit een vloot bezitten, die ook maar
in eenigen zin een bedreiging zou zijn.
voor andere naties.

In de voorstellen die Gibson dan te
berde bracht wordt gestipuleerd dat
de grondbeginselen der Washington*
sche conventie ook zullen moeten
gelde® kruisers em< torpedojagers.
Verder deelde Amerika de hulp*
oorlogschepen in een aantal cate*
gorieën in met de tonnenmaten voor
ieder der drie staten. Niet ongaarne
zullen dc Vereenigde Staten zien, dat
de onderzeebooten afgeschaft zullen
worden, hetgeen mogelijk zal zijn als
deze overeenkomst inderdaad alge*
meen kan worden.

De Japanner deed geen voorstellen',
maar sprak in Coolidge's geest. Vol*
tooiïng van het weik van Washington
en een einde maken aan den wedstrijd
in de maritieme bewapening.

•De Engclschman Bridgeman over*
handigde Brittannic's voorstellen. Een
•lange lijst houdt de beperking van
tonnenmaat. de verlenging van den
leeftijd van kruisers, torpedojagers
cn onderzeeërs, en lliet gebruik van
kleinere kanonnen, 't Aantal der duik*
booten wenscht Engelabd beperkt te

De slotconclusie? Engeland en Amen*
ka hebben 'hun voorstellen ingediend.
Japan zal met het derde programma
vandaag of morgen voor de® dag ko*
men. Doch uit drio redevoeringen is
gebleken, dat de drie programma's
écn doel nastreven: Een niet te
loochenen beperking van bewapening.

Coolidge's poging (hij is immers de
geestelijke veder der 3*mogendheden
conferentie) js reeds in eerste instantie
van veTwezclijking een succes.

F. A

Rede Paus Pius XI.
Tegen 't Bolsjewisme.

De paus hield Maandag een ge*
fiekm consistorie, in de® loop waar*
van de benoeming tot kardinaal plaats
had van den aartsbisschop van
Mechelen, mgr. Van Roey, en de®
aartsbisschop van Gnesnae (Posen)
Hlend.

De paus hield vervolgens een rede,
W3arin hij wees op de verschrikkin*
gen van den burgeroorlog ia China,
welke ij} voel mindere mate moeten,
worden toegeschreven aan het Chi*
r.ecsche volk dan aan de leerstellingen
die China van elders zijn binnenge*
drongen, aldus de Tel. De paus be*
loofde het Chineesche volk een nieuw
blijk van zijn achting en liefde te
zullen geve® en sprak met lof over
de Christelijke missionarissen

Met betrekking tot Mexico zeide de
paus. dat de houding van het episco*
paat en van detrouw gebleven gees te;
rijkheid ecn der schoonste bladzijden
vormt in de geschiedenis 'der kerk. Hij
prees vervolgens het episcopaat der
Vereenigde Staten, dat de openbare
raeening heeft ingelicht omtrent den
toestand der kerk in Mexico cn dat
hulp heeft verleend aan zijn colleag's.

De paus voegde eraan toe, dat men,
de oorzaak van dit toenemend barha*
risme en van deze veibitterheid tegen
den godsdienst moet zoeken in de
openlijke en geheime verspreiding
van revolutionaire theorieën van aller*
lei aard. welke als vergif in het leven
der volken binnensluipen, zonder dat
de xegeeringen maatregelen nemen om
de volken tegen dit gevaar immuun te
make®'.

Ten aanzien van do godsdienstige
aangelegenheden in Frankrijk betreur*
de "dc paus de gevallen vaQ ongehoor*
zaam^hid e® koppigheid, welke zich
hebben voorgedaan. Hij beloofde ver*
giffenis aan degenen, dio zich zullen
beteren en herinnerde er aan, dat hij
geprotesteerd heeft tegen, verschillen*
de beleedigende 'beweringen, o.m. dat
de paus, uit liefde voor deze of gene
natie, de grenzen van zijn bevoegd:
heid overschreden zou hebben e® be=
velen zou hebben gegeven, welke met
do vaderlandsliefde in strijd' zijn.

Mandatencommissie.
Van Rees vice-voorzitter

De permanente mandatencommis*
sie van den Volkenbond kwam Maan*
dagmorgen onder voorzitterschap van
den Italiaanschen gedelegeerde mar*
kies Theodoli bijeen

Met algemeens stemmen is onze
landgenoot, do heer D. F. W. van
Rees, opnieuw tot vice*voorz:tter be*
r.oemd. In de openbare openingszit*
ting maakte dc heer Van Rees enkele
opmerkingen, over de agenda dezer
zitting en zeide te betreuren, dat twee
onderwerpen daarop niet voorkwamen
en wel ten eerste de uitgestrektheid
van de verplichtingen der commissie,
welk punt eenigen tijd geleden aan de
orde is gesteld door een schrijven der
Engelsche regecring. Over dezen brief,
edi vlak voor de laatste November*
zitting is gepubliceerd', moest volgens
den heer Va® Rees tijdens deze zit*
ting op zijn minst een gedaohtenwisse*
ding -worden gehouden.

Het tweede punt is ook een vraag*
stuk van het grootste belang, namelijk
dat der souvereiniteit. De heer Van
Rees wil dit vraagstuk niet in al zijn
uitgebreidheid aan de orde stellen,
maar wel de vraag, wie de souveremi»
teitsrechten over de mandaten in han*
don heeft De heer Van Rees vraagt
inschrijving van dit punt op de agenda,
naar aanleiding van de houding van
sommige man data dissen. Beide pun*
ten intersseeren zoowel de mandaten*
commissie als de mandatarissen. De
heer Van Rees meent niet dat de be*
spreking dezer kwesties noodzakeüj*
kerwijs zal moeten eindigen in een of
meer aanbevelingen, of raadgevingen
aan den Raad. Hij wenscht dat deze
zaken in een geslote®, zitting bespro*
ken z uzilen worde®, opdat de leden
onderling ten minste tot overeenstem*
ming komen.

China.
De boycot tegen
Engeland.

De tegen Engeland gerichte boycot te
Ningpo woTdt in volle kracht toegepast
Engelsche reclamcbiljetten zijn overal
afgescheurd. Er zijn tal van posters uit*
gezet. Aan boord van Engelsche sche*
pen. meldi? dc Tel., mogen zich geen
passagiers begeven. Het is den koelies
verboden Engelsche ladingen te behan*
delen. Alle bagage der reizigers wordt
onderzocht, of er Engelsche goederen
bij zijn. De kleine buitenlandsche kolo*
niet begint bevreesd te worde®, doch de
Engelsche consul kan niets doen, daar
geen enkele verantwoordelijke autorï*
teit te bereiken is. behalve het hoofd
der politie, die geen bevoegdheid heeft-
in te grijpen.

Dc Chineczen tc Sjanghai hebben
drie cage® lang de overwinning van het
Kwomintang gevierd. De vlag der Zui*
delijken is in alle winkels in de Chinee*
sche stad en dc buitenlandsche neder*
zetting uitgesteken. In dc Chineesche
stad had een grootc optocht met lan*
taarns plaats, welke door een talrijke,
doch volmaakt! ordelijke menigte werd
bijgewoond.

Aan de internationale sportfeesten. in

tegenstelling met vroeger, hoeft geen'
enkele Chinees deelgenomen. Deze
enthouding is voor een deel toe tc
schrijven aan de deelneming van leden
der buitenlandsche bezettingstroepen,
waartegen de Chineczen gekant zijn-
doch voor een deel ook een gevolg
van het feit, dat de officieele insignes
groote gelijkenis vertoonden met de vijf
kleuren der revolutionnaire vlag, die
thans door dc Zuidelijken wordt gc*
voerd.

Dc Noordelijken blijken met! vcr=
sche troepen uit Tsjangtsjau ccn tegen*
aanvat te hebben gedaan in de nabij*
heid van Tsinan; zij drijven de Zuidc*
lijken terug m dc richting dezer stad.
Bij deze gevechten schijnen tal van doo*
deü en gewonden gevallen te zijn.

Tsjang Kabsjck confereert' met zijn
generaals te Hsoctsjau, in verband met
de verheffing van Tsjang Tsodin tot
generalissimus der Noordelijke legers,
hetgeen tegenmaatregelen der Zuidelij*
ken noodzakelijk maakt

De Chineesche kamer van koophandel
te Tsjoetsjang heeft! Soen Tsjoean*fang,
die met 80.000 man het Fangtsoe*
dictriet bedreigde, door middel van
een afkoopsom ertoe weten tc bewegen
op 30 K.M. afstand van dc st!ad halt
te houden.

Dc stadSjasi is door dc troepen van
Jangscn, die naar den Jangtso terugtrek*
ken, geplunderd. Dit leger concentreert
zioh nu op Itsjang, doch Jang*sen zal
waarschijnlijk niet' kunnen tcrugkeeren
naar zijn provincie Szetsjwan, daar
Wanhsïen aan den Jangtse bezet is dooi
een generaal, die hem vijandig gezind is.

De roode haan in
Rusland.

In verband met de vele branden, die
in den laatstcn tijd in verschillende
Sovjet-fabrieken uitbraken cn die zeer
vermoedelijk het werk van Russische
anti*Sovjct!*elementeii zijn. is dezer da*
gen een artikel in de Moskousche Js*
westija" gepubliceerd, zegt de Tel.,
waarin den bolsjewistïschcn fabrieksar*
beiders op het hart wordt gedrukt toch
vooral op te passen voor den rooden
haan, den ,-krasny pjeteech".

De „intern ati on a le provocateurs" zuL
len ongetwijfeld alles in het werk stel
len om het sovjct*regime ten val te
brengen en de fabrieken en werkplaat*
sen te vernietigen met behulp van den
rooden haan. Er wordt ecn overzicht
gegeven van dc branden, die reeds heb=
ben plaats gevonden. Zoo wordt o.a.
gewag gemaakt van de brandstichtingen
in de Bratsefsky*boutzagcrij cn in de
fabriek „Press", beide in het gouver*
nement Moskou. In liet gouvernement
Bsjansk werden dc Bjcloberezjky* en
Phokinskysboutzagcrijen in asch gelegd,
terwijl een begin van brand werd ont*
dekt in de Docminitsky*ijzcrgieterij.
Ook in verschillende andere dcelen der
Sovjetunie bracht de roodc haan een
bezoek".

Zijn deze dingen reeds ernstig ge*
noeg, nog ernstiger is het feit, zoo
schrijft het sovjcriblad. dat de bran*
den op zulk ccn slappe wijze worden
bestreden.

En thans komen eenïgc onthullingen,
die de desorganisatie, de wanorde, de
tuchteloosheid, in één woord, den jan*
boel in de Sovjetfabrieken ten duide*
lijkste demonstreeren. Zoo hebben dc
meeste fabrieken geen rechtstrcekschc
telefonische verbinding met de brand*

eerposten. Het brandsignaabsysteem
bleek, bij een ingesteld onderzoek, ab*
soluut niet te deugen. Bluschapparaten
ontbraken geheel. Toen bij wijze van
proef, op een der fabrieken brandalarm
werd gemaakt, was er na een vol uur
nog geen droppel bluschwater aanwezig.

In de werkplaatsen van de fabriek
,.Spartak". zoo schreef een „Izwestija"*
correspondent, heeft men zoo goed als
geen beschikking over water. Bij een
brandalarm kwam geen enkel lid va®
de brandweer te voorschijn. De com*
man-dan t va® de brandweer weet onge*
twijfeld veel, maar van vuurbestrijding
heeft hij niet de minste notie.

Op dc fabriek „Oswobozjdenny
Troed" is het al even fraai gesteld. De
pompen, de slangen en al het overige
materiaal verkceren in ccn deplorabe*
len toestand. In geval van brand zou
niets naar behooren werken. En dat zijn
fabrieken tc Moskou. Hoe moet het er
dan in de provincie uitzien, zoo jam*
mert het blad-

De ..Izwestija" besluit met te verkla*
ren. dat ecn dergelijke situatie, gezien
den internationalen toestand cn het ont*
breken van buitenlandsche credieten.
dubbel gevaarlijk is.

Rede van Poincaré.
Tegen Duitschland.

Poincaré die Hij dc inwijding van ecn
monument ter nagedachtenis der ge*
sneuvelden te Luncville het woord heeft
gevoerd,- betoogde dat de wrok der
Lotharingers ten opzichte der Duit*
schers. zooals trouwens bij alle Fran*
schen het geval is, geenszins eeuwig is.
Indien Duitschland dc verantwoorde*
lijkheid voor de politiek uit het keizer*
rijk afwijst, aldus het Hbld., zal nie*
mand het Duitschc volk met het ten
val gebrachte regime verwarren. Frank*
rijk heeft altoos den overwonnene spon*
taan de hand gereikt; het heeft te Ge*

VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 926

TE VOLLE LEPELS

Jantje begint zijn pudding te be*| moeder merkt op dat zijn lepelj jantje luistert naar moeder's ge*
werken I veel te vol is, hij mag niet zool bruikelijke lezing over langzaam

I schrokken eten, goed kauwen enz.

houdt ccn nieuwe cvert grooteI zucht en bepeinst dat volwassen! ondervindt eenige moeilijkheden
lepelvol in dc hoogte en vraagt of I menschen niet' weten, wat lekker J bij het afmeten van hoeveelheden
het zoo goed is eten is f

informeert opnieuw of het zoo nu laat helaas den inhoud op
goed is I tafellaken vallen

merkt dat moeder met vader
spreekt over het schoonhouden
van tafellakens en leegt zijn bord
in drie machtige happen.

(Nadruk' verboden.)

nève en Locarao een bewijs gegeven
van zijn vredelievendheid en uitslui*
tend de veiligheid zijner grenzen en de
betaiing der schadevergoeding, welke
een levensquaestie betrof, gecischt, ter*
wijl Duitschland nog onlangs ecn oor*
logsschip naar Lissabon zond. dat „El*
zas" heette, terwijl sommige ministers
verklaarden dat het van geen van de
voormalige Duitsche gebieden afziet,
terwijl zijn finanoiecle autoriteiten een
herziening van het plan*Dawes eischen
en de a.s. schorsing van betalingen aan;
kondigen. Indien Duitschland oprecht
van Elzas*Lotharingen afzag, er in toe*
stemde zijn politie te xeorganiseeren,
zijn militaire verecnigingen te ontbin*
den en de slooping der verboden ver*
sterkingen zou beëindigen, zou het de
wereld een waarborg voor den vrede
schenken cn de toenadering gemakkelijk
maken, hetgeen de Frans'chen zeker
niet 't laatste wcnschcn.

Frankrijk, zoo besloot Poincaré, is
geenszins bezield met wraak en het
wenscht dat vertrouwelijke betrekkin*
gen met zijn buren mogelijk zijn. Het
wilde nooit iets anders dan vrede, wil
ook thans niets anders en zal in de toe*
komst ook niets anders willen.

KORT EN BONDIG.

President Coolidge zeide op een ver*
ga dering van eenige honderden redac*
ieuren van provinciale bladen met be*
trekking tot de conferentie te Genève
tot beperking der bewapening ter zee:
,,Ik hoop, dat ons land en de andere
belanghebbende naties veel voordeel
van de conferentie 'zullen hebben. Ik
sla haar met veel optimisme en belang*
stelling gade",

Dc bisschop van Londen, die een gro'o*
te reis maakt en op hot oogenblik ift
Colombo vertoeft, heeft daar zijn bis*
schopsring verloren. Het sieraad, dat
voor hem uiteraard bijzondere waarde
bezit, is nog niet teruggevonden.

Een personentrein, die van Moskou
naar Sebastopol reed. is door nalatig*
heid van het spoorwegpersoneel bij het
station Patotsjnaja op een dood spoor
gereden. Door den schok werden zes
personen zwaar en zeventien licht ge*
wond.

Dc seismograaf tc Belgrado heeft ze*
ven lichte aardschokken geregistreerd,
waarvan het middelpunt Westelijk van
Belgrado ligt en wel ongeveer in de*
zelfde streek, die ook onlangs door he*
vige aardschokken geteisterd.

Volgens dc bladen zou het Russisch*
Poolschc conflict na ccn langdurige ge*
dac'ntenwisseling t'ussche® den Pool*
6chen gezant te Moskou cn Litwinof zijn
bijgelegd.

EEN NIEUW MISTSIGNAAL.

ONFEILBAAR?

De haven van Newhaven is dezer
dagen het teoncel geweest van ecn ver*
rassende proefneming op het gebied van
navigatie in mist. Een geblinddoekt
stuurman, geheel vertrouwend op zijn
ooren, bracht zijn schip veilig de ha*
ven binnen. Hij werd ertoe in staat ge*
st'eld door een nieuw dubbel mistsignaal,
dat een schip even veilig in een haven
kan loodsen bij mist als bij helder dag*
Fcht. Twee misthoorns zij® op gelijken
afstand aan weerskanten van. het vaar*
water geplaatst. De ecne hoorn zendt
naar tijd elcctrisch geregeld met
een tusschenpoos van een halve seconde
korte siooten uit. De andere vult de
tusschenpoos in met stooten van een
halve seconde. Wanneer het schip mid*
den in het juiste vaarwater is klinken
de signalen als een enkel voortdurend
geluid. Maar zoodra het schip zijn juis*
ten koers kwijt raakt begint het geluid
van een der hoorns, afhankelijk van dc
richting der afwijking, te overheer*
schen. En dit is een onfeilbare waar*
schuwing voor den stuurman, die zijn
schip terstond' in de juiste richting ka::
brengen. Een jongen van dertien jaar
bracht een boot blindelings de haven
binnen. Dank zij de waarschuwingen der
hoorns was hij nimmer meer dan hoog*
stens twee meter uit dëb juisten koers.

DE WAARDE VAN LANGE
VLUCHTEN.

CLUB DER RUPSEN.

Captain Lindbergh, die hier als elders
geestdriftig is gehuldigd), heeft door
zijn stout stuk weer eens het nul! van
lange vluchten tot onderwerp van ge*
spiek gemaakt. Bij een der functies, die
ter eere van den Amerikaanschen vlie*
ger werden gehouden, ecn lunch aange*
boden, door den Britschcn Luchtvaart*
raad, heeft Sir Samuel Hoare, de minis*
ïer voor Luchtvaart, en en ander over
(Et onderwerp gezegd. Hij vergastte ons
eerst op wat bijzonderheden over de
loopbaan van den jongsten lucht'held1,
die 25 jaar oud eerst vier jaar ge*'
leden voor het eerst is gaan vliegen.Hij

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN

a 60 Cents per regeL

Iedere sigaar

onder deze vlag

is goed.

was twee 'jaretni lang op de WainS*Ani'ev
rikaansche luclitroutc, dien vermaarden;
luchtdienst tusschen Chicago en New
York. Captain Lindbergh was, met al
zijn jeugd, dc veteraan van de Club
der Rupsen („Caterpillar Club"), die
bestaat uit vliegers die hun leven heb*
ben gered door ccn vliegtuig per val*
scherm te verlaten. Captain Lindbergh
heeft op deze wijze vier maal zijn leven
gered cn wordt daarom beschouwd als
de vader van deze club. De Minister
herinnerde daarna aan eenige dwaze
menschen", die zich plegen af te vra*
gen wat de wereld voor nut heeft van
deze ondernemingen en dc opoffering
gen^van levens, die er zoo vaak mee ge;
paard gaan. Deze lange vluchten waren
echter van technisch standpunt be*
schouwd van dc hoogste waarde. Zij
bevorderden vooruitgang en beproefden1
betrouwbaarheid. Het w,as van het
hoogste belang voor den technische®1
vooruitgang van de aviatiek dat een ent*
kele door lucht gekoelde motor va®
220 PLC, die slechts een veertig liter
benzine per uur gebruikte. 3500 mijten
had afgelegd en aan. het einde va® de®
tocht nog gereed was voor een verderen
toch. Een vlucht als die van Lindbergh
Was ook van groote waarde als toets
.voor navigatie voor de luclvt. Vliegend
'door misten en stormen scheen LincL
bergh nimmer va® zijn koers te zijn af*
geweken. Maar afgescheiden van zulke
technische rechtvaardigingen juichten
t'ians de volken van verscheidene lan*
'den Lindbergh toe. niet zoo zeer omdat
zijn verrichting stoffelijke winst voor de
wereld zon kunncri opleveren, maar om*
'dat ze een prachtig voorbeeld was van
zenuwkracht en volharding, van be*
kwaamheid en moed, va® ondememïngs*
lust en zin vpor avontuur. In ccn grauï*
we en saaie wereld was er dc
behoefte aan zulke daden.

INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.

20

VAN „DE PORCELEYNE FLES"

TER GELEGENHEID VAN HET CONGRES VAN DE
NED. MAATSCH. V. NIJVERHEID, GEËXPOSEERD:
EEN FRAAIE COLLECTIE VAN DIT OUDSTE
EN VOORNAAMSTE NEDERL. KUNSTPRODUCT
H. J. LAMP
BARTELJORISSTR. 18

DE ROMAN VAN EEN CIRCUS*
MEISJE
Uit het Engelsch van
RUBY M. AYRES.

Vertaald door J. van der Sluys.
(Nadruk verboden).

34)

Op haar weg naarBedmund liep ze langs
het buiten. Den laatsten keer dat ze er
langs gekomen was. waren de blinden
en dc inrijpoort gesloten geweest. Nu
was het alsof er een jonge vroolijkhe'.d
over het oude huis was gekomen; de
kanten gordijnen waaiden in den herfst
wind als vlaggen voor de open ramen.
Een van de groote poorten stond als
uitnoodigend open en voor het huis
6tond een kleine auto.

Brenda's romantische geest was te
leurgesteld. Roderick's spoedige terug
komst in het dorp sloeg haar verden
kingen grondig den bodem in. Ze moest
haar heele theorie over het geval her
zien en nu de sleutel, waar ze zoo
zeker van geweest was. niet bleek te
passen, wist ze niet waar ze zoo gauw
een andere vandaan moest halen.

En toen ze het kleine landhuisje van
tnrs. Fowler bereikt had, had haar an-

écïs zoo levendige fantasie haar nog
steeds in den steek gelaten.

Rosalie, die nog steeds op het bed
bij de sofa uitgestrekt lag, zag mrs.
Myers het pad opkomen en een uitdruk
king van ontstemming en verveling
kwam op haar gezicht.

Ze hield niet van de doktersvrouw;
ze voelde bU intuïtie, dat er iets stak
achter haar telkens herhaalde, door
zichtige kruisverhooren. Maar op haar
lijdelijke manier wist Rosalie haar toch
telkens weer met een kluitje in het riet
te sturen.

Toen Brenda binnenkwam, slaagde zij
er toch in een glimlach te forceeren en
op de vragen van de doktervrouw ant
woordde ze. dat ze niet zooveel pijn
had en goed had geslapen. In werke
lijkheid had ze geen oog dicht gedaan,
maar het leek haar eenvoudiger en
minder vermoeiend om maar te zeggen
wat haar bezoekster graag hoorde.

Brenda zette zich naast het bed en
maakte haar mantel los. Op scherpen,
bedillerlgen toon, informeerde zij bij
mrs. Fowler of het waar was wat Ro
salie zei. En de goede vrouw beaamde
dit maar: ze begreep dit meisje beter
dan de dokter en zijn vrouw. Met groot
vertoon stapte mrs. Myers op het raam
toe en opende het, met de mededee-
ling, dat het buiten bepaald warm was
en de kamer hier zoo stoffig.

Rosalie huiverde even, maar zweeg,

De dokter al hier geweest van
daag? Niet? O, hü komt zeker nog. Hu

heeft het heel druk. „Four Winds"
weer bewoond. Ze ratelde op één toon
voort, zoodat het leek, alsof er op het
landgoed minstens een epidemie was
uitgebroken, die haar man volkomen in
beslag nam.'

Mrs. Fowler ging op haar mededeelïng
in. Is het werkelijk al weer bewoond?
Wat is het al weer een tijd geleden,
dat de oude heer gestorven is.

Dat is anders nog maar pas drie
weken geleden, antwoordde Brenda
snibbig. Maar ik moet toegeven, dat
ik niet gedacht had. dat Roderick Bri
ton hier ooit zou komen wonen. Ze
sloeg Rosalie aandachtig gade om te
zien welke uitwerking haar woorden op
haar hadden gehad. Het meisje lag met
gesloten oogleden, die donker afstaken
tegen het bleeke gezicht, maar als mrs.
Myers ook een schijn van emotie ver
wacht had, kwam ze bedrogen uit. Ze
probeerde een nieuwen aanval. Als
je weer zoover beter bent, zal ik eens
met je langs „Four Winds" rijden; het
is een prachtig oud buiten. Roderick's
vrouw zal daar heel gelukkig worden.

Het bleeke meisjesgezicht bleef even
onbewogen; maar mrs. Fowler vroeg ge
ïnteresseerd

Zijn "Vrouw? Is hij dan van plan
te trouwen?

Brenda aarzelde. Ik geloof, dat er
een dame te Londen is, van wie hy
heel veel hield, maar toen bleek dat hy
niets van zijn vader zou erven, liet ze
hem schieten en verloofde zich met een

rijken Amerikaan. Maar die is eergiste
ren bij een auto-ongeluk om het leven
gekomen cn ik durf voorspellen, dat ze
nu wel weer probeeren zal om Roderick
aan het lijntje te krijgen.

Mr. Briton zal zich toch niet op
die manier als een kwajongen laten be
handelen, zei mrs. Fowler smalend, maar
Brenda haalde de schouders op.

Mannen zijn zoo onberekenbaar
als er een vrouw in 't spel is, zei ze
gewichtig.

Ze stond op en knoopte haar mantel
dicht. Ze keek naar Rosalie, maar ze
moest totde conclusie komen, dat ook
het laatste vliegertje niet was opge
gaan. Het leek wel alsof ze in 't geheel
niet geluisterd had. Haar oogen bleven
lusteloos staren naar de spaarzame, gele
bladeren, die nog aan'de boomen hui
verden in den vochtigen herfstwind.

Toen mrs. Myers zich tot haar richtte
leek het wol alsof ze wakker schrikte.

Dr. Iddler komt Vrijdag bij je,
weet je dat al? zei ze op beschermen
de toon. Ik hoop dat je begrijpt wat
dat beteekent en dat je het waardeert
dat je zoo'n schitterende behandeling
krygt. Dat zou lang niet iedereen in
jouw omstandigheden krijgen

Brenda's toon ergerde Rosalie buiten
gewoon, maar op haar effen gezichtje
vertrok geen spier en ze zei op haar
gewone lijdzame manier;

Iedereen is toch zoo lief voor me.

Toen mrs. Fowler de bezoekster had

uitgelaten en in de kleine kamer terug

kwam, schudde Rosalie's lichaam van
het snikken en de tranen liepen over
haar gezichtje.

Wat is er lieveling? Scheelt er wat
aan? vroeg ze verschrikt.

De vriendelijke vrouw knielde bij het
bed en Rosalie sloeg haar armen om
haar heen.

Och mrs. Fowler, als ze me toch
maar met rust wilden laten;... als ze
maar lieten stervenze meenen het
zoo goed, maar het zou veel vriende
lijker van hen zijnZe weten niet

wat ze doen, stamelde ze tusschen haar
hartbrekend snikken door....

Mrs. Myers was bijna thuis, toen ze
Roderick Briton in zijn auto tegen
kwam. Hij reed langzaam; Scott, de
ruige herdershond zat naast hem.

Roderick groette beleefd en Brenda
gaf hem een genadigen knik terug, als
of hij er een eer in mocht stellen dat
ze zich verwaardigde hem terug te
groeten. Maar in haar hart was ze ge
weldig jaloersch van den aardigen klei
nen wagen waarin hij reed. Ze had al
zoo vaak vergeefsche pogingen gedaan
om haar man te bewegen het ouderwet-
sche rijtuig af te schaffen maar hij
scheen gehecht aan de oude rammel
kast. zooals zij het ding noemde.

Roric vond, dat mrs. Myers er veel
ouder uitzag dan hy haar zich in zijn
herinnering had voorgesteld. Hy reed
den weg naar Bedmund op en kreeg
een eigenaardig gevoel, toen hy weer

door die smalle laan met de hooge heg
gen reed. Het was hem alsof hij in een
streek kwam, waar hy in een ver ver
leden eens geweest was. Hy kon zioh
bijna niet realiseeren dat het nog maar
drie weken geleden was, dat hij op dien
wïnderigen morgen bij het kruispunt
afscheid nam van Rosalie.

Zijn jong gezicht stond ernstig.

Hij voelde, dat hij naar zyn zin veel
te weinig wist omtrent den dood van
het meisje, dat zoo heel kort zijn vrouw
was geweest. Hij zou zoo graag willen
weten wat ze wel tegen S^herny gezegd
had voordat ze stierf, of haar laatste
woorden misschien een boodschap van
vergiffenis voor hem waren geweest;
maar hy zou het wel nooit te weten
komen.

Hij vroeg zich af. waar het circus nu
wel zou zijn. de geduldig-plompe olifan
ten. de koddige clown op stelten. Ze
trokken van dorp tot dorp nu, waren
voorgoed uit zijn leven verdwenen. Ze
zouden er wel steeds zieliger en sjofe-
ler op worden. Rosalie was nu voorgoed
uit dit leven weggenomen. Dat ver
zachtte de tragiek van haar dood ten
minste, want hoe vaak had ze hem niet
verteld. dat ze dit leven haatte....

Maar hijmet mooie beloften van

een betere toekomst had hij haar ge
paaid en bedrogen.

(WoniJt vctvolgd).