HAARLEM'S DAGBLAD
ONZE INUNDSCHE SOLDATEN.
STADSNIEUWS.
naar CADENA!
VAN DEN ARBEID
DINSDAG 21 JUNI 1927
DERDE BLAD
De Amboinees. De Menadonees. De Javaan.
Het Indische 'detachement, dat na de byzetting van generaal Van Heutsz nog eenigen tijd te Amsterdam vertoefde, heeft
per watertaxi een tocht door de Amsterdamsche grachten gemaakt. Onderweg in de Reguliersgracht.
Van de soldaten, die uit Indië 'zijn
Overgekomen om het Inlandscli element
van ons Indisch leger 'bij de plechtigs
'beid der bijzetting van het stoffelijk
overschot van generaal Van Heutsz.
te vertegenwoordigenvormen do
Amlboineezen het grootste contingent.
Zij zullen van deze Inlandsche soldas
ten bij het Neder) andsobe pubhek
waarschijnlijk ook de «meeste belang*
stelling trekken.
Een JavaaA is voor een Hollander
en zeker voor de bewoners der
groote steden geen vreemdeling
meer. Wie heeft ze nooit in Amster»
dam of Rotterdam zien passagieren",
dc Java an scire „dsjongos" van de Maat*
ischappij. Nederland' of de Rotterdams
scbe Lloyd, de kleine,"kwieke, bruine
kereltjes, die zich in onze havens
steden even gemakkelijk bewegen, als
te Batavia of te Soerabaja. En hoes
veel Javaansche jongelui zijn. tegeus
woordig niet in Nederland om 'er hun
Europeesche opleiding te voltooien!
Een Amboinees echter zien wij zelden
of nooit in ons land. De Amboineesche
soldaat zal dan ook onmiddellijk ops
vallen door het heel andere type dan
wij hier van den Oosterling uit onze
koloniën gewoon zijn. Een Amboinees
is (forscher, breeder en vooral donkers
der dan de bewoner van Java. Hij
«nadert meer het Alfoeremtype.
De Amboinees is geboren soldaat
en kan zeker met de beste soldaten
ter wereld vergeleken' worden. Ons
verschrokken. fanatiek, taai, sober,
«roemzuchtig, ijd&l' bezit hij alle eigens
schappen voor het soldaten vak. Hij
■voelt zich dan ook ver verheven «boven
zijn. Javaans'che krijgsmakkers en al
zijn er onder dc marechaussees .Javas
ncn, die in niets voor den Amboinees
onderdoen, over het algemeen is de
Amboinees als militair zeer zeker ver
superieur aan den Javaan. De Am»
'boineezen vormen met de Menado*
«neezen de kern van het Inlandsche
element in ons leger in Indië! Terwijl
een Javaan niet dan noodgedwongen
zich zal laten aanwerven voor soldaat,
beschouwt de Amboinees evenals
de Menadonees het als een eer de
uniform, te mogen dragen. De Am*
boineezen zijn een sol«daten>volk. Zij.
zijp als geen volksstam in In die
gehecht aan Nederland en de Kos
mingin. Dit is niet maar enkel een.
frase! De Amboineezen «zijn even
als de Menadoncezen Christenen
en dat is een der redenen- waarom
zij zich nader aan den Europeaan
verwant voelen en zich ver boven de
Javanen verheven achten.
Daarbij komit dat de Amboinees in
'het leger een bevoorrechte positie in*
neemt. Ik weet niet hoe het thans
is. maar in mijn tijd gingen de Ja»
vaansche soldaten als zij niet te velde
waren; ongeschoeid. Voor wie pas in
Indië kwam, was het een vreemd ge*
zicht «zoo'n compagnie soldaten op
bloot© voeten te zien. De Amboineezen
echter droegen ais de Europeanen
schoenen eh slobkousen, wat hun
dadelijk een veel (krijgshaftiger voor»
komen gaf. Het was een der voorreek»
ten, welke zij boven 'hum Ja vaansche
kameraden hadden en waarop zij
•ijdel als zij waren niet weinig
trotsch waren.
Ik was ongeveer 4 jaar in Indië
toen ik voor het eerst bij' een Amboi*
necschc compagnie kwam te dienen,
rk was nog jong en zooals de
•meeste Indische officieren in mijn
•tijd volbloed «militair. Daarom ver»
wisselde ik met vreugde mijn gewillige
igedweëe, maar lak scbe en onverschillige
Javaan sche soldaatjes voor de fa na»
tie'ke. geestdriftige, altijd levendige
Amboineezen. En het was mij, of ik
by een heel ander leger kwam. De
Javanen sukkelden op marsch en bij
oefeningen altijd goedig en braaf mee.
moeite had- je nooit met hen, maar
zij maakten zich warm noch koud
voor wat je met hen uitvoerde. Het
liet heiri totaal onverschillig
Boe heel anders was dat bij de Aim»
boineezen! Zij waren met hart en ziet
bij elke manoeuvre, waren nooit ver»
moeid, wilden altijd de ..eersten," zijn
en. jc kon hc-n. als je hun eerzucht
prikkelde,' tót dc uiterste krachlipin»
spanning brengen! Heb ik niet twea
AmbóhKcsche fuseliers bij een ge»
wone verhenningsoefening in ee-n diep
ravijn zien storten, doordat zij. zich op
de 'meest stoutmoedige wijze hadden
gewaagd om maar iets van den
..vijand" tc ontdekken! De meest ge»
vaarlijke staaltjes haalden zij uit. en*
kei en alleen, otm uit te blinken boven
de Europecsche en Javaansche com*
pagnièn. En toen wij op een d«a«g een
gecombineerde oefening tegen J3»
•vaansche compagnieën hieldenykosttc
het ons de grootste moeite en. moes*
ten wij, officieren en, Európceische on*
derofficieren ons voor onze 'eigen,
mamschaopen. werpen om te "voorko*
men, dat de Amiboirae.ezen bij d'en
la a toten stonrniaanival de Javanen niet
met de bajonet te lijf zouden gaan. Bij
elke oefening fantaseerden zij zich
de werkelijkheid en, er was bij al die
Amboineezen maar één verlangeniinaar
A'tjeh te mogen, gaan! Veeht*soldaten
waren zij allen in hart en nieren!
En ij'del dat zij waren! Wanneer je
een Amboinees zijn gang liet gaan,
zou hij met een geheel bulterwmodei
laken uniform, een gekleurd hoog
boord en even fraaie gekleurde man»
chetten door het garnizoen flanecren.
En als het kon ee-n prachtige vergulde
horloge ketting zonder horloigp
dwars over zijn borst 1 Er waren °li®a
eieren die dit streng tegen.gingen,
maar i«k voor. mij vond deze binder*
I ij-kijbelbeid zoo volkomen passen bij
hun andere militaire eigenschappen,
dat ik altijd wanneer het' niet be»
p,aald in botsing kwam met de voor*
schriften ze eerder aanwakkerde
dan. tegenging.
Officieren, die te velde waren ge*
weest, siprakeg, nooit anders dan met
enthousiasme over hun Amboineezen!
Wanneer een officier voor heit eerst
met hen uitrukte en den vuurdoop on*
der-ging, kon hij er zeiker van op aan,
•dat de oogen van zijn Amboi nee-zen
niet van hem af waren. En o wee, de
ongelukkige', die zich in zijn eerste ge»
vecht wat zenuwachtig toonde! Hij
mocht zich in 't vredesriamiizoen nog
zoo bemind hébben gemaakt, van dat
noodlottig oogenblik af, had hij bij
zijn Amlboineezen afgedaan en er
moest later door hem heel wat on»
vcrscbrokkenibeid ten toon -gespreid
worden om weer bij zijn soldaten in
de gratie te komen. Een Amboinees
hoeft te velde alleen maar respect
voor een officier die durft! Dat hoeft
hij trouwens met den Europeeschen
•soldaat in Indië oom een. Officieren,
d'ie de reputatie van bijzonder groote
onverschrofckerjhedd en durf hadden,
konden bij den Amboinees alles d«oen.
Het is meermalen gebeurd, dat d«e Am»
boinieeizen een, jong luitenant, die zij
„mochten", de Willemsordé bezong*
den, enkel en alleen door hem «bij den
aanval op een versterking opzettelijk
niet te passeeren, zo'odat 'hij het eerst
van allen naar binnenkom dring en. Zij
beschouwden *t als een eer. wanneeT
een populair en bemind officier de
„bintang" de Widlemsor-de met
hen had verdiend. Dat feit ging later
van mond' tot mond, werd voor de
Amboin e ezen „historie"
Trouwens de geschiedenis van
groote heldenfeiten werd bii d>e Am*
boineezen trouw bewaard. De namen
van- vermaarde marechaussees en offi»
eieren bleven jaren bekend, en meer*
«malen gebeurde het, dat de oude on»
der-officieren en soldaten ooi het bivak
vooral op avonden, wanneer den
volgenden.' dag een zwaar gevecht te
wachten was aan de jonge rep de
verhalen deden van de heldenfeiten
van vermaarde Amboineezen hen
daarmee zoo opwindend en tot zulk
een fanatisme opvoerend', dat zij in 't
gevecht niet meer te houden waren.
Ook was het geen zeldzaamheid, dat
de Attrtboineezen op den avond voor
een belangrijk gevecht een godsdienst*
oefening hielden, waarbii een d'er
oudsten in het gebed voorging.
Wie mocht meenen, dat de langdu*
rige vredesperiode den ouden offen*
sicven geest onder de Amboineezen
zou hebben gedoofd, zal van die ge»
daohte wel terugkomen, wanneer hij
leest, hoe de Amboineezen zich op
Atjeh bij den overval, die aan kapi*
tein Paris het leven kostte, hebben
gehouden. Onmiddellijk was er bij
deze soldaten waaivan de meesten
toch nooit gevochten hadden weer
de oude geest van moed en onver»
schrokkenheid. Toen kapitein Paris
cn alle onderofficieren gesneuveld of
gewond neerlagen, was het een een»
voudig infanterist 1c klasse, die het
commando overnam en zoodra 09k
deze viel, stond er dadelijk een ander
gereed, die hem verving. Beide m3n
ncn bevinden zich thans onder de
soldaten, die naar Holland zijn geko-.
men. De Amboineezen behoeven niet
te leeren, hoe zij zich te velde hebben
te gedrageu. Dat zit hun in het bloed;
het is traditie van een soldaten»volk,
die al de Amboineezen medebrengen
wanneer zij dienst nemen in het In*
dische leger.
Misschien wordt de Amboineesche
soldaat nog overtroffen door den Me»
nadonees, die met den Amboinees m
één verband dient. De Menadonees is
iets lichter van tint dan dc Amboinees
Hij is even onverschrokken als de
Amboinees, maar weet zich in het ge*
vecht meer te beheerschen. Hij is ook
minder ijdel dan de Amboinees. Ik
heb dan ook herhaaldelijk officieren
gesproken, die de Menadoneezcn te
velde nog prefereerden boven den Am*
boineeschen soldaat. Zij zijn een*
voudiger, missen het levendige van
den Amboinees, maar zij staan zelfs
in het zwaarste gevecht meer onder
tucht en weten onder de moeilijkste
omstandigheden de grootste ontberin*
gen heldhaftig te dragen. De Menado»
nees heeft in het leger een minder
oude traditie dan de Amboinees. Zijn
soldaten*eigenschappen werden eerst
veel later „ontdekt". Maar sinds hij
naast den Amboinees dienst doet
ook de Menadoneezen zijn Christenen
is hij gebleken in niets de mindere
van zijn donkerder broeder te zijn.
De Javanen zijn over het algemeen
geen „vecht*soldaten". Dat dc Javaan
moedig is, heeft hij in den .Tava»oorlog
van 18251830 onder Dicpo Ne*
goro afdoende bewezen. Maar toen
vocht hij voor een ideaal, voor de vrij*
heid van Java! Bij de „Companie"
voelt hij zich slechts een „huurling",
een contractkoelie in uniform. Hoe
kunnen wij dan geestdrift van hem
verwachten? De Javaan is gewillig, ge
dwee, een gemakkelijk soldaat in het
garnizoen, maar tot fanatisme is hij
moeilijk op te voeren. Hij is uit ar*
moede en niet zooals de Ambdi*
nees uit liefde voor het vak soldaat
geworden. Daarbij komt, dat zijn offi»
eieren hun taal over het algemeen niet
spreken. Wanneer dat een enkele maal
wel het geval was zooals indertijd
met den kapitein Bruinis dan is het
gebleken, dat ook met de Javaansche
soldaten heel wat te bereiken is.
Maar er zijn ook onder de Javanen
al zijn het uitzonderingen gebo»
ren soldaten en die uitzonderingen zijn
misschien nog de besten van allen.
Want zij vereenigen met een grenzen*
Ioozen moed een stoïcijnsche kalmte.
Elet zijn deze Javanen, die bij het
korps marechaussees zeker niet het
minst in eere worden gehouden, voor*
al omdat zij hét meest geduldig el*
lende en ontbering weten te dragen.
Men kan er op aan, dat de Javanen,
die als afgevaardigden van het Inland»
sche element in het Indische- leger
naar Nederland zijn gekomen, solda»
ten eerste klasse zijn, niet minder
moedig en minder onvervaard dan hun
Amboineesche en Menadoneesche ka*
meraden.
Mogen zij allen, Amboineezen, Me»
nadoneezen en Javanen in Nederland
ontvangen worden, zooals zij ver*
dienen. De Inlandsche soldaten,
die voor het Nederlandsch gezag in
Indië zoo onnoemelijk veel hebben ge*
daan en zoo onzeggelijk veel hebben
ontbeerd en geleden, hebben werke*
lijk wel recht op eenigc openlijke cr»
kenning van het Ne'derlandsche volk.
J. B. SCHUIL.
Veel wegen
voeren naar
Rome
en de weg van
een veeleiicbend
rooker voert on
herroepelijk
In de voornaamste sigarenwinkels.
EEN MOOI BOSCH BEHOUDEN
Het! Bosch, van Heiloo, dat niet alleen
van groot belang is voor 't overigens
aan bosch zoo arme Noordelijk deel
van NoordsEIolland, doch dat ook door
velen uit andere streken geprezen cn
gewaardeerd word', zal vermoedelijk
behouden kunnen blijven. Langdurige
onderhandelingen van de Vereeniging
tot Behoud van Natuurmonumenten in
Nederland met de eigenaars dezer bos*
schen hebben tot overeenstemming ge»
leid en aan de vereeniging is thans ge»
legenheid gegeven de bosschen aan te
koopen, mits het benoodigde bedrag
binnen vier maanden zal zijn bijeenge»
bracht, waartoe gerekend wordt op den
steun van het Rijk, de Provincie Noord»
Hofland en de gemeenten. Alkmaar cn
Heiloos
VOOR DEN POLITIE
RECHTER
Het paard in de
weide.
Maandagmiddag had zich te verant
woorden de vrachtrijder J. N. die vol
gens de acte van dagvaarding beschul
digd was „opzettelijk de gezondheid van
zijn paard te hebben benadeeld" door
het dier dat in de sloot was geweest stil
in de weide te hebben laten liggen.
Als getuige werd gehoord de agent
van politie P. Oud. Deze deelde mede
op 10 Mei in een weiland aan de Spar-
relaan een paard te hebben zien liggen,
dat met modder bedekt was. Het was
een kaalgeschoren beest met een klein
kleed bedekt.
,Het lag daar te bibberen en te gapen
van narigheid", zeide get. „Ik vond het
een schande".
Er werd bijgehaald de dierenarts J.
Jongkind. Deze oordeelde dat het dier
naar het slachthuis moest worden ver
voerd. Er kwam een ambtenaar van het
slachthuis. Deze meende echter dat het
dier in zulk een toestand verkeerde, dat
het niet kon worden vervoerd.
Daar, na een gedaan onderzoek de
eigenaar van het beest niet was te vin
den besloot de ambtenaar het paard
maar af te maken. Hij leende bij een
slager een mes, verklaarde get., en stak
daarmede het beest dood.
„Toen de ambtenaar het mes in
borst van het paard zette", voegde get-,
daaraan nog toe. „bewoog het paard
zich niet meer. Ik leidde daaruit af, dat
het dier al stervende was".
Verdachte zeide dat het paard des
nachts in de sloot was geraakt. Met be
hulp van zijn knecht had verdachte
toen hij het des ochtends vroeg had be
merkt, het beest op het weiland gelegd.
„Ik ben toen naar huis gegaan om
hulp te halen",- verklaarde verdachte
verder. „Toen ik terugkwam was het
paard al weg. Mijn bedoeling was het
paard zijn pooten goed te wrijven dan
komt het wel overeind, dacht ik".
Get. Oud verklaarde nog dat hij des
ochtends te 9 uur het paard in de weide
had zien liggen.'Toen verdachte iets in
het midden wilde brengen riep get. Oud
hem toe: „Houd je mond".
De verdediger Mr. P. Tideman vond
dit ongehoord. Hij verzocht den Politie
rechter get. tot de orde te roepen. Een
getuige heeft zoo iets niet te zeggen,
oordeelde verdediger- De Politierechter
antwoordde dat verdediger het handha
ven van de orde aan hem moest over
laten. Get. had het al gezegd, zeide de
Politierechter, voor dat ik het verhinde-
en kon.
De dierenarts J. Jongkind, gehoord
als getuige zeide. dat toen men hem
had geroepen hij het paard in eeuNheel
slechten toestand vond. Er was gepro
beerd het dier overeind te brengen.
Maar dat gelukte niet. Het dier gaf
niet de minste medewerking.
Naar de meening van getuige was het
dier reddeloos. Het diende naar het
slachthuis te worden vervoerd. Get. had
echter den raad gegeven vooraf den
eigenaar te trachten te vinden.
De heer J. Floïtil, dierenarts gehoord
als getuige a décharge zeide verdachte
te kermen als iemand die goed voor zijn
paarden was. Dat hij zich zou hebben
schuldig 'gemaakt aan wat hem was ten
laste gelegd kon get. zich niet begrij
pen.
Het knechtje van get., die ook werd
gehoord, als getuige k décharge zeide
dat hij des ochtends te 7 uur met zijn
baas het paard uit de sloot had gehaald.
Zijn baas had gezegd nadat ze het
in de weide hadden gelegd tegen schaft
uur, dat is ongeveer 8 1/2 uur met volk
te zullen terugkomen en was daarna
weggegaan. -
Het O. M. oordeelde dat het ten laste
gelegde was bewezen. Het requireerde
tegen verdacht 20 of 10 dagen.
De verdediger Mr. P. Tideman, be
twistte dat verdachte met opzet de
zondheid van het paard zou hebben be
nadeeld. Volgens pl. kan in dezen geen
veroordeeling volgen. Verdachte zal
van rechtsvervolging moeten worden
ontslagen of worden vrijgesproken.
De Politierechter zal in deze zaak
over acht dagen schriftelijk vonnis wij
zen.
Mishandeling.
Vier mannen, van wie er slechts drie
voor den Politierechter waren versche-
neen, waren beschuldigd den arbeider
H. van der F. dien zij in de Kolkstraat
hadden ontmoet te hebben gegrepen,
gestompt en geslagen.
De mishandelde was niet bij de or
ganisatie aangesloten en had met ande
ren een schip gaan lossen dat de ver
dachten hadden geweigerd te doen.
Het O. M. vond het een laffe mis
handeling. Het vorderde tegen elk der
verdachten 25 of 15 dagen.
De Politierechter veroordeelde ieder
der verdachten tot 15 of 5 dagen,
HAARLEM'S KLEIN
A CAPPELI.A KOOR.
TIENJARIG BESTAAN.
Maandag 27 Juni zal het 10 jaar ge»
leden zijn dat Haarlem's Klein a Cap»
pëlla Koor directeur de heer Nico
Hoogerwerf, werd opgericht. Het be*
stuur heeft gemeend dit 2e lustrum
niet beter te kunnen vieren dan door
op dien datum een jubileumconcert
te geven, waar uitsluitend werken
zullen worden gezongen van die com»
ponisten van wie het koor componis*
ten*avonden heeft gegeven.
Als solisten zullen modewerken
Jonkvrouwe J. Repelaer van Dricl, alt,
den Haag; Mej. Jo Immink, alt, Am»
sterdam; Mevrouw BothHaas,
praan, Rotterdam. Aan den vleugel zal
plaats nemen de heer Jacob Bijs te:
eerelid.der vereeniging.
Naar aanleiding van dit jubileum
zendt het bestuur van het Koor ons
een kort overzicht van de geschiede»
nis van het Koor. Daaraan ontleenen
wij het volgende; Bij het overzien van
de geschiedenis van het Koor komen
twee indrukken n3ar voren. In de eer»
ste plaats dat het Koor zich in het
korte tijdperk van zijn bestaan heeft
opgewerkt tot een der vooraanstaande
gemengde koren van Nederland en in
tweede plaats dat het koor een
chting is ingeslagen die voor ons
and, althans wat gemengde koren
betreft, geheel nieuw kan worden ge*
noemd.
In de eerste vijf jaren van het bc»
staan van het Koor nam het met suc
ces aan verschillende wedstrijden deel.
Men zou dit het concourstijdperk kun»
nen noemen. Het tweede tijdperk zou
men het componistentijdvak kunnen
noemen. In dat tijdperk nam het
slechts bij uitzondering aan een con»
cours deel. Dc dirigent wilde met zijn
Koor avonden geven, die geheel zou»
den gewijd zijn aan een Nederlandsch
toonkunstenaar.
Van zes componisten werd dit gc*
daan n.l. van Bernard Zwecrs, O.
Koop. Henri van Nieuwenhoven, Ber»
«tha Frenscl. Wegener Jac. Bonset en
P. J. Wierts. Van deze componisten
zullen werken worden ten gchoorc ge*
bracht op het jubilcumsconcert.
De gegeven avonden stelden aan
Koor en leider hoogc cischen. Voor
elk concert moest een geheel nieuw
programma worden ingestudeerd.
Hulde brengt het bestuur aan den di»
rigent. Het voegt daaraan nog toe, dat
het de bedoeling van den heer Hoo»
gcrwerf is in dc naaste toekomst het
geven van componisten*avondcn te
onderbreken en ecnige madrigalen in
studie te nemen o.a. Palestrina, Swce»
ïnck en andere oude meester der a
Capella stijl; om daarna tot de rao*
derne composities o.a. Ravel, Capet,
Dresden, eh anderen over tc gaan.
OVER HET BEHOUD VAN
DE CRUQUIUS.
EEN COMMISSIE BENOEMD.
Het stoomgemaal „de Cruquius", dat
ra de Ringvaart naby het Zuider
Buitenspaarne met de omgeving een
schilderachtig plekje vormt, verkeert in
geen besten toestand meer en moet
langzamerhand öf een belangrijke res
tauratie ondergaan öf door een ander
bemalingswerktuig worden vervangen.
Hoewel de ketels in dit stoomgemaal
vanwege het toezicht op de stoomwerk
tuigen nog weder voor twee jaren wer
den goedgekeurd, is toch de toestand,
waarin vooral het interieur met de
oude machines van dit gebouw verkeert,
een inderdaad moeilijk vraagstuk ge
worden, dat eerlang om een oplossing
vraagt.
Nadat de Ingenieur van den Haarlem
mermeerpolder een uitgebreid rapport
over den toestand van „de Cruquius"
had samengesteld, werd deze zaak in
de vergadering van het dageiyksch be
stuur van dezen polder in bespreking
gebracht, doch er kon nog geen over
eenstemming bereikt worden over
vraag of restauratie nog mogelijk is dan
v/el een geheel nieuwe watermachine
beslist noodzakelük is.
Dijkgraaf en Heemraden willen ech
ter alles doen wat mogelijk is om over
deze belangryke aangelegenheid alge-
heele overeenstemming te verkrijgen en
op hun voorstel werd ter nadere bestu
deering van deze kwestie een commissie
benoemd, samengesteld uit de Heemra
den de heeren Ir. Ott de Vries en G.
Knaap; de Hoofdingelanden de heeren
Verkuijl en N. Geertzema en verder
de heeren J. H. M. Evelein, Ir. van
Randwijk, oud-ingenieur van den Haar
lemmermeerpolder en de heer v. d. Tor
ren, Dijkgraaf te Schiedam.
Het is te verwachten, dat velen nog
wel iets zullen gevoelen voor het be
houd van „de Cruquius"; de waterma
chine, die nog in zijn oorspronkelyken
staat werd gelaten en mede ook daar
om ter plaatse als een herinnering aan
de droogmaking van het Haarlemmer
meer zoo'n waardige plaats inneemt,
zoodat niet ten onrechte de beslissing
in deze met belangstelling wordt tege
moet gezien.
of ze zij» vrouw' mag worden. En z®
vertelt hem. dat het maar voor enkele
maan-den js. Barney stemt to.e cn den
volgenden dag wordt het huwelijk gc*
sloten. Dc verbazing der familie is
eenig vermakelijk geschetst. Vai.cn*
ia vindt haar droom slot "weer en
■ordt voinr&akt gelukkig, 't Sdhijnt,
of dr Trent zien eergist heeft. Wan*
neer V. hem bezoekt, blijkt dat hij
verkeerden brief in haar envelop*
pe 'heeft gestoken. Uit angst dat ze
voor Barney een blok a^n lvet heen
zal zijn, viucht ze dan naar -het ou-dc
saaie tehuis. Natuurlijk loo-pt alles
goed af- ja, 'het eir.de is zelfs buiten*
gewoon romantisch. Barr.cy komt haar
terug halen- Hij ontpopt zioh als een
mill ionair, is bove ruilen nog schrijver
en wel een zeer bekend schrijver. Ten
slotte krijgen we nog een huwelijks»
reis naar dc Riviera..
Summa summarum een buitenge*
woon spannend boek, met enkele on*
waarschijnlijkheden, maar waarbij jon*
gc menschen niet stil blijven staan.
De uitgevers Tjcenk Willink en Zoon
hebben het geheel in een smakelijk
kleedje gestoken Valencia's Droom*
slot zal het bcuscb. wel doen.
W. B Z.
LECTUUR VOOR .TON'G'E MEN*
SCHEN
De Bij den Haar,d»»Serie is verrijkt
rret een nieuwe uitgave, getiteld „Va*
len-cia's Droomslot", van L. M. Mont*
bomcTV, vertaald door A. E. dc Vries
Waren de eerste werkjes van deze
serie, kinderboeken, dit verhaal gaat
eigenlijk boven het bind uit. Er wor»
den toestanden beschreven, die ab=
■soluut niet des kinds zijn. Daarom
zou ik het liever in handen geven van
jonge menschen, die den kiniderschoe*
nen ontwassen pijn. Valencia, de
heldin van het verhaal heeft een saaie
eentonige jeugd achter zich. Maar
■haar fantasie weet het Iceiijhe, rood^
-baks te enen tehuis telkens om te too*
veren in een blauw Droomslot. (Dit
doet even sterk aan een vorig boek
van deze schrijfster denken, nl. Anne
van het groene Huis.)
Als Valencia ouder wordt-, wil het
met die fantasie niet meer. Grauw en
kil staat daar de toekomst. Ze is 29
jaar geworden, voelt zich vaak licha
melijk zrwak en zal buiten haar fa»
mille om. D-r. Trent vragen, wat haar
scheelt. Als Dr. T. haar heeft o»der»
zocht, gaat de telefoon. Zijn zoon
heeft een ,auto=OTcg-eluk gehad. Hij
moet oogenblibkelijk weg en Valen»
cia gaat even wijs heen als ze geko*
men is. Later ontvangt Valencia een
briefje van Dr. T. waarin hij haar
meldt, dat ze een ernstige hartkwaal
heeft en nog slechts een jaar ban Ie»
ven.
In Nederland zou, dunkt mc,. geen
dokter zoo iets zwart o«p wit zetten,
■maar in Engeland bestaan misschien
dergelijk© aesculapcn wel.
Valencia ligt er een langen nacht
van wakker. Haar onbe tee kenend Ie»
ven gaat aan, haar voorbij em als ze
van iets spijt «heeft, js 't dat ze nooit
zichzelf heeft kunnen zijn. In haar
laatste levensjaar zal ze haar leven
•inrichten naar eigen wcnisch. Natuu:
lijk blijft de 'botsing niet uit. Haar
naaste familiebeden vreezen voor
een herseraandoening. Er wordt een
dokter geraadpleegd., die de zaak ge»
lukkig niet ernstig inziet, t Loopt de
spuigaten uit, als Valencia een betrek»
king aanneemt bij Dolle A-kel. Zij
verpleegt de arme Cissy cn daar or.t»
moet ze Barney Sna.ith. Dan kom!
voor het eerst de liefde in haar leven
En als Cissy sterft cn zc terug moet
keeren. mat huis dan vraagt se Barney
GEVAARLIJK RISICO.
In het blad van de verzekerings*
maatschappij „De Nederlanden van
1S45" vinden wij het volgende ironi#
sche rijm:
Ik wou mijn leven gaan verzek'rea
Bij een solide maatschappij.
Dus trad ik h«ct kantooT eens binn.cn,
Maakte mij daar bekend en zei:
„Mijnheer, ik wil me 'hier vcrzek'rco
„Voor vijfendertig duizend pop,
„Hoe knap ik op de vlugste wijze^
„Met u zoo'n overeenkomst op?"
„Dat's gauw gedaan", sprak de
beambte,
Meteen, nam hij een formulier
En zei: „als u dat ingevuld hebt
„Dan stuurt u dat direct weer hier.
„Vervolgens komt u voor den dokter
„En als die u heeft goedgekeurd,
„Dan is hetgeen er dan zal volgen,
„Zoo :n een oogenblik gebeurd."
Dat's praohfcig! spijkers slaan met
koppen.
Dat was nu juist iets naar mijn zin.
Dies vulde ik dat formuliertje,.
Dadelijk voor de balie in.
Beambte keek mij aan'en lachte.
Hij zei „acooord, maar sta mij toe,
„Dat ik vóórdat wc verder handlen
„U eerst nog een paar vragen doe-,
Rijd!t u soms motorfiets of auto,
„Chauffeert u zelf in dat geval?
..Doet u aan worstelen qf boksen.
„Aan rugby; voet» of korrcfbal?
„Maakt u gebruik van autobussen?
„Gaat u zoo nu en dan op reis?
„Met onize KjL-M. n«aa«r Londen,
„Of via Brus«sel naar Parijs
„Doet u wellicht ook nog aan
zwcmawem?
„.Hebt u misschien een autoped?
Gei kt u petrol of benzine.
„Voor uw haren bij 't toilet?
,Is het ook wel eens voorgekomen
,Dat u fluks een retourtje n-am
„Om er eens even uit ,tc wippen
„NaaT Leiden, „Vink" of
Amsterdam
Hier sneed ik af dien sfroom van
vraigen.
Ik zei: „neen, neen, niets van dat aL
,.'k Heb twintig jaar op zee gevaren
„Zonder één enkel ongeval,
„Nu leid ik slechts een rustig leven,
„En sinds ik het reizen cr aan gaf.
„Doe 'k alles zoo voorzichtig mog'lijk
„Maar op mijn 'bccnemwagen af".
Toen zei de man •mijnheer, dat
Spijt Ure,
„Nu kan de zaak niet doorgaan,, want
„Een voetganger in deze tijden,
„Die is voor ons v.éél te riskant!"
v. N.'
COLLECTIEF ARBEIDSCON
TRACT VOOR DE BOUW
BEDRIJVEN.
Tusschen den Patroonsbond voor
de Bouwbedrijven in Nederland, den
Neiderlanidschen R-K. Bond van Bouw»
patroons en de diverse Bouwvak»
arbeidersbonden is een Collectieve Ar*
beidsovereenkomst aangegaan, waar*
van de voornaamste bepalingen de
volgende zijn:
De arbeidsduur wordt vastgespeld
op 8 1/2 uur per werkdag, met uitizon*
dering van den Zaterdag, op welken
dag hoogstens 5 1/2 uur wordt
werkt.
Indien he| werk meer dan 20 minu*
ten afstand buiten de bebouwde kom
deT gemeente is gelegen, zullen dc
loopuren. fietsuren of reisgeld worden
uitbetaald tegen het overeengekomen
uurloon vanaf de 20*minuten*zone.
Is het werk zoover buiten dc ge
meente gelegen, dat men des avonds
niet huiswaarts kan keeren, dan wot*
den behoooTlijikc kost cn logies ver
strekt.
Voor werk na het beëindigen van
den gewonen werktijd wordt van het
eorste uur 10 pet boven het gewone
loon betaald; voor het tweede cn der*-
de uur 25 pet.; voor de volgende uren
tot het uur. waarop dc gewone werk»
tijd begint 50 pet; voor het verrichten'
van werk op Zondag 100 pet.
De uilkeeriii'g bij ziekte zal aanvan»
gen op den derden dag der ongesteld*'
•heid en bedragen 70 pet, van het vaat»
gestelde uurloon.
De loo-nen worden in een hoofd
klasse en 5 klassen verdeeld.
In de hoofdkl3»sso bedraagt het uur»
loon van timmerman, metselaar voc»
ger, betonwerker en vlechter 80 cent;
voor opperman cn grondwerker 75
cent; in de laagste klasse resp. 50 en
40 een; cn voor geschoolden 36 cent.
Worden vóór 1 November geen wij»'
zigïngeu. ingediend, dan wordt deze
overeenkomst geacht t<t zijn hernieuwd-
voor deü tijd van, 1 jaar,
