UIT DE NATUUR
INGEZONDEN
SCHEEPSBERICHTEN.
PERS-OVERZICHT
RECHTSZAKEN.
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 27 AUG. 1927
IN EN OM HET ZWITSERSCH „NATIONALPARK"
(Vervolg en slot).
Zoo kampeerden we den volgenden
dag bij Scarl op 1800 M. hoogte, op een
giasveldje tusschen verspreide bergden-
nep. Scarl bestaat uit eenige tientallen
boerenwoningen en twee hotels, Winkels
zijn er niet, de post komt en gaat drie
keer in de week, Om onze kampplaats
groeiden honderden Muggen-orchissen,
druk bevlogen door koolwitjes. Dicht bij
onze tenten stroomde de Clemgia. een
wilde bergstroom met ijskoud water. Ik
kan Soarl aan ieder aam-aden, die eens
iets rustigers wil zien in Zwitserland,
cUm de geijkte tochten naar de RIgi, die
jwandelen wil in een streek, waai- zoo
weinig toeristen komen, dat je elkaar
altijd groet en aan wie toch ook weer
•geen behoefte heeft aan min of meer
«ensationeele bergbestijgingen. Want
naar alle zijden is Scarl verbonden met
paden al zijn die op de kaart zeer te
recht wel eens met een stippellijn aange
geven. Maar een roode pijl op een steen
geeft dan de richting aan.
Ik zal den Jezer niet uitvoerig vertellen
van onzen prachtigen tocht naar de
Sesvenna-Gletscher op 2900 M. hoogte
of van den prachtigen plantengroei van
Edelweisz, Gentianen en meer van die
heldenfiguren uit de alpenflora in het
6esvenna-dal.
Na een moeilijken kllmtocht over een
sneeuwveld en een puin-moraine stonden
we voor een sprookjesachtig tafereel, een
meertje, waarin de dikke ijstong afbrok
kelend eindigde.
En niet ver van die ijs- en sneeuwmas
sa's, die over eenige weken weer zouden
aangroeien, stonden prachtige gele Al-
pen-papavertjes. En dit alles beschenen
door een mild avondzonnetje, zoodat we
onze donkere brillen af konden zetten en
alle kleuren van het blauw-grijze ijs, de
gesteenten in hun mat-grauw met de
gele papavertjes en van de intens blauwe
lucht, op zijn best zagen.
Op een bergtop in de buurt vond ik
een veldje bloeiende Primula's, een lage
paarse soort maar door zijn overvloed zoo
schitterend, Primula glutinösa.
Het Arven-bosch van Tamangur deed
©ns iets zien van den strijd tusschen de
Arve-den (Pinus Cembra) en de elemen
ten. Honderden boomen lagen tegen den
grond, vele' waren half ontworteld, an
dere weer vooral lager in het dal, waren
prachtig regelmatig gevormd en stonden
trotsch tusschen hun gesneuvelde kame
raden. Johge kiemplanten zagen we he
laas niet, het bosch gaat achteruit door
de schuld van de boeren, die er hun
vee in drijven, na eerst de Larixen, de
bondgenooten van de Arve, gekapt te
hebben. De boeren zien liever weiden dan
bosch, maar om tientallen van redenen
elscht het algemeen belang het behoud
van het bosch.
We maakten vanuit Scarl een tocht in
■t Nationalpark in het Val Talrü (Val
dal). Juist geschikt voor een tocht van
een halven dag, met een vrij goed pad,
dat tot aan de sneeuwvelden loopt. Daar
bloeiden nog de Soldanella, het Alpen-
Vetblad (een insectenetende plant), de
Dryas en de Alpenrozen, terwijl een pad
lager in het dal links en rechts gestof
feerd werd door duizenden gele Monniks
kappen en honderden Turkenmuts-lelies
(Liliura Martagon) meterhooge planten
met tientallen paarsroode bestippelde
bloemen.
Na enkele dagen vertrokken wc naar
Ceirfs en den volgenden dag over de
Ofenpas (een prachtige auto-weg) met
schitterend maar warm weer naar
II Fuorn, waar een postagentschap was.
We wisselden hier platen en films uit
vooruitgezonden paketten en trok
ken verder om lager in-het dal een ge
schikte kampeerplaats te vinden. In II
Fuorn was niets, dan een hotel, brood
was er dus niet te koopen. Het voe-
dingsvraagstuk werd echter schitterend
opgelost door honderden eetbare pad-
de stoelen (Boletus-soorten) en nog wat
medegenomen rijst en gedroogde groen
ten.
We hadden tot nu toe alleen maar de
buitenkant van het Nationalpark be
zien. Den volgenden dag zou het echter
er dwars door gaan en daar er in het
park niet gekampeerd mag worden
zouden we twee nachten verblijven in
het Blokhuis in de Val Cluoza waar de
opzichter Langen woont. Men stelle zich
zoo'n opzichter, (evenmin als de bosch
wachters van ons Staatsboschbedrijf).
niet voor als iemand, die als onze jacht
opzieners weinig anders doet dan letten
op het publiek en zoonoodig proces
verbalen maken. Dit is iemand die foto
grafeert. de planten van het park kent
bij hunDuitschen en Latjjnschen naam,
een opleiding heeft genoten in den bosch
bouw en vroolijk maar beschaafd om
kan gaan met d? bezoekers van vrij
wel alle nationaliteiten, die er .over
nachten. Er waren Japanners, Duitschers
en veel Hollanders toen wij er waren.
Dit laatste is geen wonder, gezien de
serie's lezingen over het park van Prof.
Schroeter, in ons land gehouden. Men
stelle zich dit blokhuis voor als een
uiterst eenvoudig logement waar wel
enkele bedden zijn, maar de meeste
gasten op stroozakken op een verhooging
komen te liggen in enkele paarde-
dekens. Wat ons betreft, we voelden
ons in een vrij luxueus millieu, na bijna
twee weken gekampeerd te hebben,
vooral omdat het er 's nachts koud en
regenachtig was.
De Val Cluoza met enkele zijdalen en
de Murter-grat vormen zeker het mooi
ste gedeelte van het National park.
Dicht begroeid met gemengd bosch van
Larixen en ander naaldhout, dat zich
gretig voorbzaalt nu er geen vee meer
komt. Op de Murter-grat waren prach
tige weiden met blauwe Monnikskappen,
veel Edelweisz en gele Alpen-papavers
en bovendien nog enkele zeldzame plan
ten als Ranunculus Thira, Ononis rotun-
di folia en meer moois.
De dierenwereld is daar ook op zijn
best. Overal klonk het gefluit van de
marmotten en het lukte mij, tegen den
wind in, een dier van twaalf meter
afstand te bespieden. Jammer genoeg
had ik om het diertje beter te kunnen
besluipen mijn foto-toestel verderop
laten liggen. Ze zitten heel komisch
rechtop, zooals een konijn dit ook doen
kan,, met de voorpootjes hangend op
hun buik en maken dan met korte
tusschenpoozen een fluitend geluld, dat
wel iets lijkt op het angst gepiep van
een konijn die in een strik zit. Ze zijn
zeer slecht van gezicht, maar ruiken des
te beter, zoodat ze pas in de holen ver
dwijnen als ze ons ruiken doordat de
wind naar hen toe is.
Dicht bij de Murter-grad zitten een
18-tal steenbokken. Toen het National
park gesticht werd waren de laatste
reeds weggeschoten, maar men heeft
er een aantal levend gevajigen, even
over de Italiaansche grens en deze ver
meerderen zich langzaam. Gemzen moe
ten er ook voorkomen, doch deze kregen
we niet te zien. Den volgenden dag
brachten we door in den bovenloop van
de Val Cluoza, werden een deel van den
dag begeleid door een Zwitsersch bosch-
bouwkundige, die den parkwachter assis
teerde in den drukken tijd en van dezen
kregen we zeer waardevolle inlichtingen
op het gebied van de flora, het herstel
van het bosch een over de Zwitsersche
opvattingen over natuurbescherming.
We vonden ook nog zeldzame soorten,
de roode Mannertreu (Nigritella rubra)
een orchideetje en enkele berken, die in
hun bladvorm deden denken aan de zeer
zeldzame dwergberk uit den ijstijd, die
nu nog in het hooge noorden groeit.
Ook over den invloed van de chemi
sche samenstelling van het gesteente
op den aard van den plantengroei had
de heer Habberger een op waarnemin
gen gebaseerd oordeel en menige ver
onderstelling, door ons gemaakt op een
van de vorige tochten, bleek juist te
zijn.
Bij ons vertrek werden we begeleid
door den parkwachter, die toch naar
Zernez moest met zijn paard om daar
de post te brengen en te halen en le
vensmiddelen in te slaan. In de Val
Cluoza bestaat alleen „vrijwillige" post,
al is er een brievenbus bij het blokhuis.
Dit is nu eenmaal zoo in het hoogge
bergte.
Knapjes vermoeid van de vele in
drukken kwamen we aan in Zemez,
waar onze komst aan het douane-kan
toor al door den parkwachter bekend
gemaakt was. Er werd ons een uitste
kende kampplaats gewezen aan het
water in weiden, waar de droogbloeiers
al te voorschijn kwamen. We hadden er
nog mooi weer, warm en zonnig. De
laatste dag werd besteed aan het ver
zamelen van planten. Wat uitrusten en
notities aanvullen en daarna ging het
naar het Station Zernez en over de
prachtige Albulalaan over Chur naar
huis toe. Donkere onweerswolken hin
gen 's avonds voor de bergen, het weer
was omgeslagen en in sommige deelen
van Zwitserland werd het volgens latere
krantenberichten, zelfs noodweer.
De oogst was goed geweest. Tiental
len soorten planten waren levend ver
zameld om gekweekt te worden, onge
veer 400 foto's zijn genomen. Ruim 250
soorten planten waren genoteerd als
nieuw voor ons of ten minste merk
waardig. Veel reeds bekende, doch bij
ons zeldzame planten vonden we in
groote massa's zoodat de biologie van
zoo'n plant nu eens goed bestudeerd
kon worden. En zeventien dagen waren
we buiten in de heerlijke zon, die we in
Holland nog vrijwel niet gevoeld hadden
in dezen zomer. Daarvoor alleen zou je
al naar de bergen trekken!
C. SIPKES.
DE KONINKLIJKE
FAMILIE IN NOORWEGEN
De correspondent van de N. R. Ct.
te Oslo schrijft::
Over het verblijf van Koningin Wil-
helmina en Prinses Juliana in Bygden
deelt een correspondent van T id ens
Tegn nog een en ander mee.
Op het pleintje voor het hooggebergte
hotel woei de Nederlandsche vlag. De
geheele nieuwe zuidelijke vleugel van
het hotel was voor het gewone publiek
gesleten eti voor het hooge bezoek in
gereedheid gebracht. In de garage ston
den drie glanzende auto's met initialen
en koningskroon.
De Koningin schijnt onder den in
gespannen tocht, die voor een deel on
der minder gunstig weer plaats had,
neuralgische aangezichtspyn te hebben
gekregen waardoor zij zich genocd-
zaaki zag, niet alleen buiten maar ook
binnen, aan tafel, een doek om het
hoofd te dragen.
Prinses Juliana zag er gezond en
bruinverbrand uit; zij heeft, aldus de
correspondent van Tidens Tegn., de
volle charme der jeugd wanneer zij een
beetje onzeker op de Noorsche beksöm-
laarzen aan komt loopen, met een bij
zonder innemenden, half scheünschen,
half verontschuldigenden glimlach op
het gelaat.
De Koningin en haar gevolg gebruiken
de maaltijden afzonderlijk. De Koningin
pleegt aan het hoofdeinde der tafel te
zitten en leidt meestal met haar heldere
en rustige stem het gesprek. Aan haar
linkerzijde zit Prinses Juliana, aan haar
rechterzijde haar adjudant. Ook hier
wordt een tamelijk strenge hofétiquette
in acht gnomen. De tafel is versierd
met typische bloemen van het hoogge
bergte. Midden op tafel staat een
groote vaas met de fjeld-koningin (een
prachtige witte schermbloem, die op
rotswanden groeit). Verder kleine vaas
jes met de bruin en rood gekleurde
fjeldpyrola.
De Koningin staat vroeg op.
De Nederlandsohe regeering heeft,
waarschijnlijk zonder dat de Koningin
het weet, hier twee detectiven heen ge
zonden. Alle nieuw aangekomen gasten
worden door de twee gemoedelijk uit
ziende heeren in stilte scherp opgeno
men. Een Hongaar, die toevallig tegelijk
met de Koningin in Bygdin aankwam,
had door het een of ander hun achter
docht opgewekt. Hij werd, zonder dat
hij het wist, den geheel en nacht be
waakt; eerst den volgenden morgen,
toen hij verder zou reizen, werd hij er
opmerkzaam op gemaakt, dal zijn bewe
gingen door Nederlandsche detectiven
gevolgd waren.
SACCO EN VANZETT!
De meeting te Haarlem.
EEN RUSTIGE AFLOOP.
In het Brongebouw had Vrijdagavond
plaats de aangekondigde vergadering
uitgeschreven door het plaatselijk Co
mité „Redt Sacco en Vanzetti". Samen
werkende organisaties waren de volgen
de: Plaatselijk Arbeidssecretariaat, Syn
dicalistisch Plaatselijk Arbeidssecreta
riaat. Eenheidscomité Haarlem, Vereenl-
ging Gemeenschappelijk Grondbezit, In
ternationale antimilitairistische vereeni-
ging, Vrijdenkersvereeniging „De Dage
raad", Communistische Partij Holland
afdeeling Haarlem, Internationale Roo
de Hulp, Internationale Arbeidershulp,
Verbond Opstandige Jeugd, Vrije Jeugd.
Verbond, Mokergroep Haarlem, Zang-
vereeniging „Zang veredelt" en de mu-
ziekvereeniging „Voorwaarts".
Tegen acht uur, het uur van begin
der vergadering, was de toeloop van
belangstellenden nog niet groot. Gaan
deweg kwamen er echter meer. Toen
de voorzitter van het Comité de heer
M. Rengia tegen half negen de verga
dering opende was de benedenzaal ge
vuld.
Sacco en Vanzetti, aldus spr., zijn
dood, maar de geest leeft nog. Het is
goed de aanleiding van de zaak nog eens
na te gaan. Verschillende sprekers zijn
gevraagd. Maar de meesten waren ver
hinderd. Het comité kon niet anders
dan Dr. Koch uit Amsterdam en den
heer Van der Eijnde uit Haarlem als
sprekers krijgen.
Het woord was daarna het eerst aan
Dr. M. Koch uit Amsterdam. .Kamera
den de slag is dan gevallen", aldus be
gon spr. In veler harten heeft het ge
bonsd. Velen onder de ouderen van de
arbeiders konden toen zij het hoorden
hun tranen niet weerhouden. Ik weet
uit mijn practijk als geneesheer dat vele
vrouwen er zoo kapot van waren, dat
zij hun werk niet konden doen. Toch de
slag die is gevallen was te voorzien. Het
is nu onze taak na te gaan hoe alles in
zijn werk is toegegaan. Allen voelen
diep het leed dat is geleden en zijn ver
vuld met afschuw over de beulen van
Sacco en Vanzetti. Echter er dient meer
te geschieden. Wraak dat is nu het
woord dat op zijn plaats is. Door wraak
neming eeren wij het beste de nage
dachtenis van Sacco en Vanzetti. <Ap-
p'aus).
Maar dan niet een onbezonnen wraak.
Bij die wraakneming dienen wij even
sluw te handelen als de beulen hebben
gehandeld. Wij dienen te peinzen dag
en nacht hoe wij die menschen schaak
mat kunnen zetten. Dat is de manier
waarop wij Sacco en Vanzetti moeten
herdenken. Hoe kwam het dat die af
schuwelijke daad toch is gepleegd ging
spr. voort. Nimmer toch is zulk een
groot protest gehoord als nu. Overal in
heel de wereld heeft men zich voor de
zaak van Sacco en Vanzetti geïnteres
seerd. Nimmer is zulk een uiting van
protest gezien. En toch is het gebeurd,
dat het vonnis aan die twee onschuldi-
gen is voltrokken. Geen redelijk mensch
kan meer aan hun onschuld twijfelen.
Bijna niemand doet dan dat dan ook.
Niemand durft te zeggen dat Sacco en
Vanzptti schuldig zijn. Maar de massa
zegt. dat ze onschuldig zijn.
Het voltrekken van het vonnis is een
uiting van het Amerikaansch kapitalis
me, van de groote geldkapitalisten in
Amerika. Deze mededoogenlooze regeer
ders drukten hun stempel op deze
rechtspleging. Hun wil wilden zij wet
doen zijn, ook al was die wet dan on
recht De geldmagnaten in Amerika zet
ten de zaak door. Echter de zaak is
mede te bezien in een grooter verband.
Ei- is een regiem over de wereld dat de
Sacco's en de Vanzetti's gaat scheppen.
In de leheele wereld staan de klassen fel
tegenover elkander. Over de geheele
wereld worden de tegenstellingen ver
scherpt. Het gaat hard tegen hard. Van
een mededoogen is geen sprake meer.
Dat is de les van deze geschiedenis.
In Nederland gaat men, zoo spr., ook
meer en meer in de richting van klasse
rechtspraak. Het is goed dat wij op dit
alles voorbereid zijn. Wij moeten opge
ven ons vertrouwen in de democratische
instellingen in Nederland en ons gaan
voorbereiden op een machtig verzet.
Wij moeten ons meer gaan schrap zet
ten. Anders, zeide spr., zijn wij weerloos
overgeleverd aan die beulen, die ook in
Nederland zitten. In de Sacco en Van-
zetti-zaak had men een machtige uiting
van protest. Toch de nederlaag volgde.
Dit moet ons tot nadenken brengen over
de eigen kracht. Hoe kwam het dat de
nederlaag volgde? Door dat de massa
nog niet groot genoeg was om dergelijke
beulen schrik aan te jagen. De massa
was ook niet genoeg georganiseerd
was er dan een éénheid van wil. Indien
er een algemeene staking was gekomen
dan waren die beulen wel tot zwijgen
gekomen. Maar de vakbeweging over de
geheele wereld is te veel verdeeld. Door
die verdeeldheid komt een gedeelte van
het bloed van Sacco en Vanzetti ook
over onze hoofden.
Eenheid is noodig. Maar door onze
domheid en lamlendigheid is die er niet.
Dat legt de plicht op te peinzen hoe tot
éénheid te komen, een eenheid in de
arbeidersklasse en een eenheid in de
organisatie om tegen een dergelijke wil-
debeestenbende een macht te vormen
die hen dan zal doen terugdeinzen. Zoo
min als elders is hier te lande die een
heid. Het Volk trok nu de conclusie dat
de zaak Sacco en Vanzetti leert dat de
sociaal-democraten nimmer met commu
nisten of anarchisten kunnen samenwer
ken. Is dat niet treurig? Dit doet con-
cludeeren dat de soc.-dem. samengaan
met de beulen van Sacco en Vanzetti
Dat is de consequentie. (Applaus),
De eenheid is noodig, betoogde spr.
voorts, zullen wij nog niet meer neder
lagen leiden. Het gaat in de richting
van een nieuwen oorlog. Als wij door
gaan, zooals wij tot heden deden, en er
geen eenheid komt. dan zal het nog
veel minder gelukken 't komende bloed
bad tegen te houden als dat liet ons is
gelukt nu niet de nederlaag te lijden.
Steeds moeten wij peinzen en nadenken
hoe wij het oorlogsgevaar kunnen af
wenden. Onze kracht dienen wü ster
ker te maken. Uit het proces Sacco en
Vanzefcli dienen wij de noodige lessen
te trekken.
Aan het einde zijner toespraak kwam
spr. op de toestanden in Indië. In In
donesië is een onderdrukking, die die
in Amerika nog verre overtreft, zeide
spr. Velen worden daar gevangen geno
men die geheel onschuldig zijn. Bewe
zen kan niet worden dat de menschen
aan een opstandige beweging hebben
deelgenomen. En toch worden ze naar
Nieuw Guinea verbannen. Hier treedt
men zoo op met dezelfde wreedheid en
harteloosheid als de beulen van Sacco
en Vanzetti.
De herdenking van de nederlaag die
wU nu leden is: te bedenken dat wat
het lot van Sacco en Vanzetti is ge
worden ook het onze kan worden, be
sloot spr. Vormen wij daarom een macht
zoodat wij ons kunnen verzetten. Dan
eeren wij de nagedachtenis van Sacco en
•Vanzetti.
De heer Joh. van der Eijnde, de twee
de spreker, herinnerde aan de wreedheid
der middeleeuwen en wijdde uit over de
rechtspraak zeggende, dat, zonder geld,
thans geen rechtspraak is te wachten.
Voorts deed hij opmerken dat de recht
spraak ln handen van gewetenlooze lie
den kan komen. Daarna kwam hij op
de zaak van Sacco en Vanzetti. Hij
schilderde daarbij al het leed en de pij
niging die beiden hebben doorgemaakt
door de onzekerheid over hun lot, en hoe
zij telkenmale moesten hooren dat hun
gevangenhouding was verlengd. De tra
gedie van de zaak is, aldus spr., dat bei
den doodgemarteld zijn op een manier
als zelden is gebeurd. Het is een won
der dat die mannen niet krankzinnig
zijn geworden. Zóó werden ze behan
deld.
Allen wekte spr. op na te gaan of hier
sprake is van een gerechtelijken moord
of van een dwaling, nadat hij nog voor
af enkele bijzonderheden van de zaak
had medegedeeld. Spr. deelde mede dat
in New-York een congres zal worden
gehouden waarop de vraag aan de orde
zal komen of Sacco en Vanzetti al dan
niet schuldig waren.
Bedoeling van dat congres is aan
te toonen dat ze onschuldig waren. De
conclusie die spr. uit de zaak trok is
dat men door moordenaars kan worden
geregeerd.
In het verdere gedeelte zijner rede,
trok spr. van leer tegen de groote pers
die. volgens hem allerlei gruwelen die
in Bulgarije, zijn gebeurd en die de anar
chisten mededeelden verzwijgt, zoo ver
klaarde hij. Aan het slot van zijn toe
spraak zeide spr. dat er slechts één
plicht is en wel deze om anti-kapitalis
ten te worden en te vechten tegen alle
onrecht in de kapitalistische maatschap
pij en voor het socialisme. Geen ver
trouwen moeten wij in de democratie
hebben, eindigde spr. Maar alleen in
ons zei ven.
De vergadering ging daarna uiteen.
Rustig keerden de meetinggangers naar
huis. Een optocht werd er niet gehou
den.
Voor den inhoud dezer rubriek steil
de Redactie zich niet verantwoordelijk
Van ingezonden stukken, geplaatst
of niet geplaatst, wordt de kopie den
inzender niet teruggegeven.
HET BROKKENHUIS.
Dringend hulp gevraagd.
Het bestuur van bovengenoemde Ver-
eeniging dat gelijk bekend is reeds eeni
ge jaren met succes pogingen in het
werk stelt om noodlijdende en hulpbe
hoevende gezinnen van kleeding, schoei
sel, beddegoed, meubilair enz te voorzien
en behoudens de maanden Juni, Juli en
Augustus iedere week aan vele arme ge
zinnen steun verstrekt, hoopt eerstdaags
hiermede weder een aanvang te kunnen
maken, daar gebleken is, dat de nood
in vele gezinnen nog zeer nijpend is.
Tengevolge van de nog steeds heer-
schende werkloosheid en het vooruit
zicht dat hierin niet spoedig verbete
ring zal komen, zien vele gezinnen met
angst en zorg den komenden winter te
gemoet. Veelal ontbreekt zelfs het aller-
noodigste en is het met kleeding, onder
goed en beddegoed allertreurigst gesteld.
Hierin eenige verbetering te brengen
is het doel dat het bestuur zich voor
oogen heeft gesteld. Het meent even
als de vorige jaren weder op de sympa-
tie en steun van de ingezetenen van
Haarlem en omstreken te mogen reke
nen, want zonder dez: hulp is dit lief
dadigheidswerk niet uit te voeren, daar
de Vereeniging, die neutraal is, geen
steun uit de openbare kas geniet.
Reeds thans ontving het bestuur vele
aanvragen om hulp waarbij gezinnen
zijn, die meer dan een jaar met werk
loosheid hebben te kampen en gedu
rende dien tijd van een kleine ondersteu
ning hebben moeten leven.
Dat hier de nood hoog is gestegen,
laat zich begrijpen. Aangezien het ma
gazijn thans zoo goed als uitgeput is,
hoopt en verwacht het bestuur dat ve
len spoedig de vereeniging zullen ge
denken met een of ander pakje klee
ding, schoeisel of iets dergelijks. Alle
goederen en voorwerpen zijn welkom
en worden dankbaar aanvaard.Stelt ons
nu eens niet teleur, doch zendt ons
spoedig uwe gave, opdat ons magazijn
nu eens heerlijk gevuld worde. Natuur
lijk zijn giften in geld ook hartelijk wel
kom, daar het in de bedoeling ligt, zoo
de geldmiddelen zulks gedoogen, even
als het vorige jaar weer een partij nieu
we goederen en dekens aan te koopen,
om de gezinnen toch maar zoo goed mo
gelijk te kunnen helpen. Voorts kan
men de Vereeniging steunen door zich
op te geven voor het lidmaatschap
dat minimum slechts f 1.per jaar
bedraagt. Gaarne worden hiervoor opga
ven ingewacht bij den penningmeester,
den heer P. J. Mulder, Jansweg 39.
Haarlem.
Wiel helpt óns aan een ledikant met
toebehooren voor een zeer arm gezin,
waarvan de vader wegens ziekte niet
meer voor zioh en de zijnen kan zor
gen? Wie aan een heerencostuum voor
'n net persoon, die eerstdaags in een be
trekking gaat, doch bijna geen kleeren
heeft?
De adressen voor het afhalen der goe
deren kunnen schriftelijk opgegeven
worden aan het adres Donkere Spaarne
34 en Tel.: voor Haarlem onder nrs.
12700 en 12998 en voor Bloemendaal on
der no. 22115. Voorts is zuster Schouten,
St.-Elisabethsgasthuis gaarne bereid
giften en goederen voor het goede doel
HET BESTUUR VAN HET
BROKKENHUIS.
Arendskerk passeerde 25 Aug. Suez,
Rotterdam naar Brisbane.
Amazone 24 Aug. 'te New-York van
West-Indlë.
Baralt 23 Aug. te Cristobal.
Breda 24 Aug. van Curasao naar
Europa.
Bovenkerk 25 Aug. te Colombo, Rot
terdam naar Calcutta.
Burgerdijk 26 Aug. v.m. te Rotterdam
van New-York.
Binnendijk passeerde 25 Aug. Scilly,
Boston naar Rotterdam.
Djambi 25 Aug. te New-York van Ba
tavia.
Delfland 25 Aug. van Amsterdam n.
W.-Afrika.
Flandria 25 Aug. van Las Palmas, Am
sterdam naar Buenos Ayres.
Gelrïa 25 Aug. n.m. 9 u. van Bergen.
Ganymedes 27 Aug. te Greenock ver
wacht, Macoris n. Amsterdam.
Hoogkerk 26 Aug. te Antwerpen van
Hamburg.
Indrapoera 26 Aug. v.m. 9 u. te Mar
seille, Batavia naar Rotterdam.
Jason 24 Aug te Antofagasta van Am
sterdam.
Kennemerland passeerde 26 Aug. Vlis-
singen, Amsterdam naar Antwerpen.
Koudekerk passeerde 26 Aug. Perim,
Rotterdam naar Bombay.
Kambangan 26 Aug. te Amsterdam v.
Java.
Kangean 25 Aug. van New-York naar
Java.
Leerdam 25 Aug. 's middags 2 u. te
Antwerpen, Rotterdam naar New Or
leans.
Madoera 25 Aug. van Suez, Rotterdam
naar Japan.
Patria 25 Aug. van Belawan, Rotter
dam naar Java.
Prinses Juliana passeerde 24 Aug. Sa-
gres, Batavia naar Amsterdam.
Rotti 26 Aug. van Amsterdam naar
Hamburg.
Sommelsdijk passeerde 24 Aug. Gi
braltar, Bombay naar Rotterdam.
Sumatra passeerde 25 Aug. Perim,
Beira naar Rotterdam.
Springfontein 26 Aug. te Antwerpen,
Beira naar Rotterdam.
Tosari 24 Aug. van Singapore, Bata
via naar Rotterdam.
Tjimanoek 24 Aug. van Shanghai naar
Dairen.
Texel, 25 Aug. te Freetown, W.-Afrika
naar Amsterdam.
Venezuela 25 Aug. van Curasao naar
P. Cabello.
Vlieland. 1 Sept. te Havre verwacht.
W.-Afrika naar Amsterdam.
Vechtdfjk 24 Aug. te Port. Said, New
York naar Java.
ger een paar malen vcoordeeld werd»
drie maanden gevangenisstraf opgelegd-
De veroordeelde kwam van dit vonnis
bij het Gerechtshof te Amsterdam in
hooger beroep. Hij betuigde zijn spijt
over het voorgevallene; hij had destijds
een glaasje bier op, was driftig gewor
den, had den winkelier bij den schouder,
niet bij de keel gegrepen en heen en.
weer geschud. Zijn drift was opgewekt,
omdat de winkelier zou gezegd hebben:
„aan dronken, menschen verkoop ik
niet". Dat deze uitlating gebezigd is,
werd evenwel niet bevestigd door jonge
lieden die zich tijdens het gebeurde in
den winkel hadden bevonden.
Ook deelde de verdachte mede, dat hij
na het gebeurde geen cafés meer be
zocht en zich vier weken geleden ais
geheel-onthouder heeft aangesloten.
Met het oog op zijn gezin hij is ge
huwd en heeft drie kinderen ver
zocht hij een voorwaardelijke veroordee
ling.
De advocaat-generaal mr. baron Van.
Harinxma thoe Slooten zeide in zijn re
quisitoir, dat het rapport, dat het Le
ger des Heils omtrent dezen verdachte
uitbracht, hem aanleiding geeft, het nog
eens met hem te probeeren, ook omdat
de mishandelde en diens echtgenoote
niet wenschen, dat hij in de gevangenis
komt. Spreker vroeg vernietiging van.
het vonnis en opnieuw rechtdoende, ver-
cordeeling tot drie maanden gevange
nisstraf, doch voorwaardelijk, met als
bijzondere voorwaarde, dat hij geduren
de den proeftijd van drie jaren lid zal
blijven van een geheelonthoudersver-
eeniging te Weesp en zich onder toezicht
stellen van het Leger des Heils.
DE MOORD TE
OVERSCHIE.
CASSATIEBEROEP
VERWORPEN.
De Hooge Raad heeft heden verwor
pen het cassatie-beroep van den negen
tien-jarigen man, die door het gerechts
hof te 's Grarenhage wegens diefstal,
poging tot diefstal en doodslag op een
der gebr. Hoogerbrugge te Overschii
gepleegd in den nacht van 16 op 17 Mei
1926, is veroordeeld tot vijftien jaren
gevangenisstraf, met vernietiging van
een vonnis der rechtbank te Rotterdam
waarbij verdachte twaalf jaren gevan
genisstraf waren opgelegd.
EEN SCHEERMES EEN VERBODEN
WAPEN?
Voor den pl.verv. kantonrechter te
Bergen op Zoom, Mr. v. Hasselt, is deze
vraag aan de orde gekomen.
Eenige marechaussees te Steenbergen
hadden zekeren S. uit Heijningen be
keurd en hem deswege een bon uitge
reikt.
Tot voor de marechaussee-kazerne
hadden vrienden van S. het gewaagd de
politiemannen te volgen, die nu plotse
ling S. verzochten mee naar binnen te
gaan, waar by fouilleering bleek, dat
S. een scheermes bij zich had, waar
op een nieuw verbaal volgde, nu wegens
het dragen van een verboden wapen.
Het O.M. waargenomen door mr.
Nooren, verklaarde lang in beraad te
zijn geweest of hij deze zaak wel ter
behandeling zou "hebben voor te dra
gen en besloot hiertoe tenslotte, opdat
beslissend zou kunnen worden uitge
maakt of een scheermes wel tot de
verboden wapens wordt gerekend in den
zin der wet.
De Memorie van Toelichting tot de
betreffende wet zegt, dat het in de be
doeling der wet is, dat er niet onder
vallen, voorwerpen voor dagelijksch ge
bruik. En volgens spr.'s oordeel behoort
het scheermes hiertoe.
Het O.M. eischte dan ook op grond
van een en ander ontslag van rechts
vervolging.
De kantonrechter verklaarde nader
uitspraak in deze te zullen doen.
LAFFE MISHANDELING.
EEN MILD REQUISITOIR.
In den namiddag van 11 Juli van het
vorige jaar kwam een man een snoep
winkeltje te Weesp binnen. Hil was on
der den invloed van drank en vroeg aan
den 76-jarigen winkelier, die achter de
toonbank zat, een suikerpopje voor het
jongetje dat hij bij zich had, maar, dus
voegde hij er bij, „geld heb ik niet, want
ik heb mijn portemonnaie niet bij mij".
De winkelier echter weigerde de waar
af te leveren zonder betaling, waarop
de klant onder de woorden: „wat ver
trouw je me niet!" om de toonbank heen
liep, op den bejaarden nian afstoof, hem
met beide handen bij het hoofd en de'
keel vatte, heen en weer schudde en
achterover drukte, zoodat hij met het
hoofd tegen de uitstalkast stootte.
Voor deze laffe mishandeling heeft de
politierechter te Amsterdam op Decem
ber 1,1, den 35-jarigen dader, die vroe-
CORRUPTTE IN DE GASINDUSTRIE?
De Volkskrant schrijft:
„Daar zijn de laatste week ontstellen
de publlieke aanklachten gericht tegen
bestaande en naar het sohijnt zeer ver
doorgewoekerde corruptieve (omkoope-
rij) practyken in de wereld der direc
teuren van gasfabrieken.
Bij de levering van gasmeters, ovens
en ander materiaal zou het namelijk
vrijwel gebruikelijk zijn 10 a 20 procent
van den kostprijs den directeur als
een soort douceurtje toe te stoppen met
het gevolg dat het daartoe noodige be
drag op den prijs wordt gglegd en dus
den gemeenten in rekening wordt ge-
braöht.
Dit gebruik zou reeds jaren bestaan,
en zelfs de meest-bekende gasmeterfa-
brikanten als Wilson in Den Haag en
de Dordtsche gasmeterfabriek zouden
dit systeem toepassen, de één daartoe
waarschijnlijk door den ander min of
meer gedwongen.
Het gebruik is bekend geworden door
de klachten van den heer Van der Stel,
den wegens fraude ontslagen vroegeren
directeur van de thans opgeheven gas
fabriek der eveneens opgeheven gemeen
te Schoten.
Rondom het ontslag van dien mijn
heer Van der Stel is eenige jaren gele
den heel wat stof opgejaagd, maar nu
men hem op grond van zijn verleden bij
directie-benoemingen aan gasfabrie
ken blijft passeeren, gaat hij wraak ne
men en zoo schreef hij een brief aan het
gemeentebestuur van Beverwijk, met de
mededeeling dat zijn benoemde mede
sollicitant óók giften van fabrikanten
had aangenomen.
Daar is heel veel, op gevolgd, zelfs de
vereeniging van gasdirecteuren zou
geblameerd zijn door haar pogingen al
thans van een van haar bestuursleden
om den heer Van der Stel met geld den
mond te stoppen en al dat moois meer.
Intusschen is deze kwestie in han
den der justitie gekomen, zoodat de
schermen nu wel opgetrokken zullen
worden en publiek blijken zal, wat er
nu eigenlijk precies aan de hand is ge
weest.
Het verdient aanbeveling dit verder af
te wachten en óók dat 't mes er zonder
aanzien des persoons wordt ingezet,
want gebruiken als deze moeten spe
ciaal in het overheidsbedrijf met wor
tel en tak worden uitgeroeid.
Anderzijds vreezen wij echter, dat er
nogal wat uit te roeien zal zijn, ofschoon
zulke dingen niet alleen in overheidsbe-
drijven voorkomen men denke b.v.
akn het z.g. „opzetjes"-systeem, dat in
de wereld der bouwondernemers werd
toegepast maar daar in elk geval
minder dan elders geduld mag worden.
In dit verband is voorts ook veel
zeggend een opmerking in de „Neder
landsche Werkgever" van deze week,
die zegt dat ook de Nederlandsche nij
verheid met dit geknoei schade lijdt,
dat niet alleen enkele firma's ervan pro-
fiteeren ten vkoste van hun concurren
ten, móar, wordt er bij gezegd, dat voor
al buitenlandsche firma's op dit punt
minder scrupuleus (nauwgezet) plegen
te zijn, en met dit corruptief middel op
groote schaal werken bij levering aan
openbare lichamen.
Dit is van genoemd werkgevers-or
gaan zoo maar geen losse bewering,
maar het zegt uitdrukkelijk ervan over
tuigd te zijn.
En als dit werkelijk zoo is. komt de
medeplichtigheid der Nederlandsche fa
brikanten van gasmeters etc allicht
meer of minder in het licht eener ge
dwongen wandaad uit zelfverdediging
te staan en vale de volle zwaarte van
het euvel terug op de gasdirecteuren en
eventueele andere hoofdambtenaren.
Deze mededeeling van het werkgevers
orgaan verhoogt nog de beteekenis 'der:
kwestie wijl ze zoo in het algemeen as
gesteld en niet alleen het gasbedrijf
bedoelt.
Zij heeft het karakter van een alge
meene beschuldiging aan de buitenland
sche firma's en dan dringt zich nog iets
anders op den voorgrond.
Dan vragen wij óns namelijk af, of
er misschien ook causaal (oorzakelijk)
verband bestaat tusschen dit scort cor
ruptieve practijken van buitenlandsche
firma's, en de 'hardnekkigheid waar
mede tal van gemeentelijke en andere
overh.idscolleges aan producten van
buitenlandsche industrie de voorkeur
blijven geven boven die van onze eigen
nijverheid?
Wy stellen de vraag' zonder meer,
maar ze kan bijdragen tot de overtui
ging, dat het hoogst-noodzakelijk is een
grondig onderzoek in te stellen, en
alles te doen om soortgelijke misbruiken
uit te roeien.
't Schynt hoog tijd wordenl"-
