HAARLEM'S DAGBLAD
BELGIë EN NEDERLAND
FLITSEN
FEUILLETON
Het Huis met den Pijl
STADSNIEUWS.
MAANDAG 10 OCT. 1927 TWEEDE BLAD
Gent's „verbroederingsfeest" verboden
ONZE VIJAND MET HET OPEN VIZIER.
Sommige Brusselsche bladen bevat- 1
ten Zaterdagmorgen een Belga-bericht,
waarin gemeld werd dat de feesten te
Gent ter gelegenheid van den lOOsten
verjaardag van bet zeekanaal Gent
Terneuzen en van de Gentsche zeehaven
(beide aangelegd tijdens de regeering
\an koning Willem I) op aandringen
van de Belgische regeering voor ombe
paalden tijd zouden zijn uitgesteld.
De NJt.Ct. verneemt van goed inge
lichte zijde dat dit bericht volkomen
juist is. De Gentsche burgemeester is
eenige dagen geleden naar het mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken te
Brussel gegaan, waar de wensch werd
geuit dat deze feesten, die het karakter
van een Belgisch-Nederlandsche ver
broedering zouden hebben, uitgesteld
werden tot inzake het Belgisch
N ederlandsche Tractaat een bevredigen
de oplossing zou zijn verkregen.
Aan dezen wensch is nu door het
Gentsche gemeentebestuur gevolg ge
geven.
Heel begrijpelijk van het Gentsche ge
meentebestuur, maar heeft de Belgische
regeering beseft welk een treurigen in
druk dit bericht in Holland zou maken?
Neen, kwaad worden wij er niet om,
maar wij vinden het zoo zielig. Zoo
klein, en zoo onverstandig ook.
Dit verbod tot feestvieren is door
Buitenlandsche Zaken in Brussel niet
uitgevaardigd om indruk te maken op
Buitenlandsche Zaken in Den Haag, dat
er toch niet door beïnvloed wordt. Neen,
het moet effect hebben op de Belgische
openbare meening in de eerste plaats
en op de HoHandsche in de tweede.
Het Belgische volk moet blijkbaar
tot het besef gebracht worden dat de
Hollanders 'het een verschrikkelijk on
recht zullen aandoen als het zich niet
inorsch en ontoeschietelijk gedraagt.
Geen vriendelijkheden tegen de Hollan
ders, anders denken die dat 't niet
noodig is om concessies te doen.
Het Nederlandsche publiek moet uit
dit bericht afleiden: Sjonge, wat is het
dien Belgen bittere ernst! Ze willen
niet eens meer een feestje met ons
vieren nu er een kanaal een eeuw be
staat. Wat zijn ze boos! Laten we op
passen.
Dit is blijkbaar de bedoeling. Wij
kunnen er duidelijk uit afleiden dat
ook het Belgische departement van
Buitenlandsche Zaken van den Holland-
schen volksgeest geen begrip heeft. Na
de wartaal van de z.g. annexionisten,
de dwaasheden met aviateurs die biljet
jes over Limburg strooiden en met an
dere knapen die in Limburgsohe dorpen
manifesten aan boomen plakten, en de
recente pro-Belgische uitspraken van
„Nederlandsche vereenigingen" in Bra
bant en Limburg, die zelfs niet bleken te
bestaan, komt dit als het nieuwste
ei aaltje. Het is erger dan de vorige,
omdat het direot uit den koker van de
Belgische regeering komt, maar het ef
fect op ons volk is bij al die dingen
rif tzelfde.
Dit effect kennen wij allen voor ons
zeiven. Op het eerste moment, als je
van zulke gevalletjes hoort, word je
kwaad. Je zegt iets onvriendelijks over
de Belgen in t algemeen. Daarna be
zin je je, haalt de schouders op en
denkt: „Nou ja, enfin. Ze weten niet
beter. Stil laten dazen". En je onver
schilligheid ten aanzien van de Belgi
sche Schelde-belangen is met eenige
graden vermeerderd. Straks, als Den
Haag misschien met een plan zal komen
aandragen dat de Belgen minder prettig
conveniëert dan dat van den ex-mi
nister Van Karnebeek, en zij gaan jam
meren om meer, en er komen ook in
ons land menschen voor den dag die
hun iets meer willen gevenenfin,
dan zeg je het wéér. „Stil laten praten.
Ze moeten het in Den Haag maar di
plomatiek uitzoeken; ons laat het
zoo langzamerhand vrijwel koud". Wij
voelen geen sympathie voor menschen
die zoo optreden, him gevoelsmotieven
laten ons even koud als hun dreige
menten en geniepige achterbaks-heidjes
het deden. Laten we maar een zoo voor-
deelig mogelijk eontractje maken met
deze dubieuze firma, en er ons verder
niets van aantrekken".
Zoo redeneert een Hollander, en
daarem is 't zoo oliedom van de Belgen
dat zij deze rare dingetjes doen. Zij
maken er hun eigen kansen slechter
mee in plaats van beter. Waarom kun
nen zij niet eens leeren dat de basis
van een verdrag moet liggen in weaer-
zydsch vertrouwen en wederzijdsche
vriendschap van de contracteerende
partijen, en gaan pogen om zulk een
verhouding hunnerzijds te bevorderen?
Dat zou tengevolge hebben dat de groote
meerderheid van ons volk warm zou
voelen voor het doen van redelijke con
cessies inzake de Schelde. Nu laat het
de groote meerderheid zoo koud als
een steen, en als minister Beelaerts van
Blokland met zijn nieuwe Tractaat komt
zal hij oppositie ondervinden van de
direct-belanghebbenden zonder, naar ik
vrees, de stem der openbare meening
in den lande te kunnen beluisteren.
Want de openbare meening heeft er
meer dan genoeg van en denkt: „Zie
maar dat je op een dragelijke manier
van die kerels afkomt".
Er is nu pas een nieuwe Belgische
gezant in Den Haag benoemd. Het is
te hopen dat hij de psychologie van het
Hollandsche volk beter zal begrijpen en
aan zijn regeering kunnen duidelijk ma
dam wat tot dusver gebeurd is. De vo
rige gezant, de prins De Ligne, die ge
promoveerd is tot ambassadeur te
Washington, was blijkbaar meer di
plomaat dan student van massa-psycho-
logie.
Mogelijk is de Belgische regeering bij
haar optreden in het Gentsche geval
eenigszins beïnvloed door vrees voor de
Vlaamsche beweging. Misschien meent
zij dat een „verbroederingsfeest" van
Hollanders en Vlamingen te Gent door
die Vlamingen, die een hereeniging met
Nederland wenschen, in deze richting
benut zou worden.
Als haar nieuwe gezant haar goed vor-
licht, zal hij zijn regeering duidelijk
maken dat de massa van het Neder
landsche volk geen hereeniging met
Vlaanderen wiL In dit opzicht is
onze openbare meening niet onverschil
lig, maar zeer positief. Dit soort van
gebiedsuitbreiding is in flagranten
strijd met onzen volksaard, met ons
verleden en heden als toonaangevende
natie in de vredesbeweging. Ook zijn
wij de mislukking van een eeuw geleden
volstrekt niet vergeten.
Wel is er een vijand dien wij steeds
bestrijden, met wien wij steeds vech
ten, zoowel om ons land te behouden
als om meer te veroverên. Tegen hem
zijn wij nu weer in het offensief, en
binnen weinige jaren hopen wij een
nieuwe groote overwinning op hen te
behalen. Hy is sterk en gevaarlijk, maar
hy strijdt met open vizier, zonder ach
terbaksheid j es en kleinzieligheden, en
wij erkennen hem als een groot en nobel
tegenstander. Als wij de nieuwe z
op hem behalen zullen wij er trotsch
op zijn, geweldig trotsch, en daar meer
reden toe hebben dan eenige natie die
ooit in een bloedigen oorlog overwon.
Die vijand is de Zee.
Met andere naties zijn wy gaarne
goede vrienden. Niets liever dan dat.
Als zij tegen ons optreden zooals België
het in den laatsten tijd doet koesteren
wij ook geen gevoelens van vijandschap,
Heelemaal niet. Alleen maar van on
verschilligheid, soms versterkt tot zekere
minachting.
Dat moest de nieuwe Belgische ge
zant zijn regeering nu eens goed uit
leggen. In haar eigen belang.
K. P.
ZOLA HERDACHT.
Met een plechtige zitting in de Sor-
bonne heeft men te Parijs den 25sten
verjaardag van Zola's sterven herdacht.
De Fransche minister van Onderwijs
Herriot hield een rede, waarin hij er op
wees, dat Zola's werk nauw verband
houdt met de nieuwe wetenschappelijke
onderzoekingen van zijn tijd. Hij herin
nerde er aan, dat er in Zola's boeken
vele fijn gevoelde bladzijden te vinden
zijn; zijn werk was gelukkig breeder
dan zijn programma, dat de menschen
als producten van lucht en aarde wilde
behandelen, zeide Herriot.
De Fransche minister schetste den
groote realist als een schrijver vol
idealen en vroeg zich af, of idealisme
niet het eenige duurzame realisme zot
blijken te zyn.
Léon Rector sprak namens den ge
meenteraad van Parijs en Marcel Batil-
liat namens de Socïété des gens de
1 lettres.
Daarna werd muziek ten gehoore ge
bracht en ten slotte werden proza van
Anatole France en poëzie van Gustave
Kahn, aan Zola gewijd, voorgelezen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1021
DE VULPENHOUDER
Je draait den dop van je vulpen- ontdekt dat de pen geen inkt geeft I schudt 'm eens op en neer
houder af om een belangrijken j
brief te onderteekenen
tracht het euvel te verhelpen door
krachtig met je pols op de tafel
te slaan
je komt tot de conclusie dat je
wat al te krachtig hebt geslagen
de pen besluit het werk te hervat
ten en ter inleiding een flinken
klodder inkt op je brief te laten
vallen.
(Nadruk verboden).
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den raad der ge
meente Haarlem op Woensdag 12 Octo
ber 1927, des namiddags ten 1,30 uur,
zoo noodig voort te zetten des avonds
ten 8 uur in de Statenzaal (Prinsenhof)
Aan de orde zal worden gesteld:
L Mededeelingen en ingekomen stuk
ken.
Verzoekschrift mevr. L. Hekkelman
Nijman om ontslag als onderwijzeres
school no. 7.
2. Proces-verbaal opneming kas en
boeken Gemeente-Ontvanger.
3. Balans enz.
a. Woningbouwvereniging „Spaarn-
oog".
b. Haarl. Woningstichting „Vooruit
gang"
4. Uitneming uit het Woningbedrijf
enz. perceel Brouwersvaart 18.
5. Ie suppletoir kohier 1927 zakelijke
belasting op het bedrijf.
6. Wijziging straatnaam.
7. Aanvaarding geschenk.
8. Afwijking verordening art. 35, 2e lid
Drankwet.
9. Verzoekschrift S. L. Blom en Tj. de
Vries kwijtschelding overboekingsbedra
gen.
10. Aankoop grond:
a. Arnoldy straat.
b. Burgerlijk Armbestuur (voorm.
Schoten).
11. Aankoop perceel:
a. Koningstraat 8.
b. Dubbele Buurt en Z. B. Spaarne.
12. Verpachting recht van aanplak
ken op borden en zuilen.
13. Verbetering wegbedekking voor
eenige scholen, enz.
14. Verbeteren voetpaden voormalig
Heemstede.
15. Verbetering wegaanleg Amster-
damsche vaart.
16. Overeenkomst weghalen huisvuil
onder Hoarlemmerliede ca.
17. Uitbreiding Kinderhuis Stads' Ar
men- en ziekenhuis.
18. Voorziening in behoefte aan
schoolruimte.
19. Verzoekschrift A. Mars e.a. in
voering Montessor i -methode aan een
Openbare lagere school.
20. Benoeming van:
a. directeur gem. laboratorium patho
logische bacteriologie.
b. tijd. leeraar Hoogere Burger
school B met 5-j. c.
c. tijd. leeraar Avondschool Nijver
heidsonderwijs.
d. 5 tijd. leeraren Avondschool Han
delsonderwijs.
e. onderwijzer Vervolgcursus 2.
AVONDSCHOOL VOOR HANDELS
ONDERWIJS
B en W. stellen den Raad voor aan de
Gemeentelijke Avondschool voor han
delsonderwijs te benoemen voor den cur
sus 19271928 tot tijdelijk leeraar de
heeren B. Buis te Beverwijk, P. J. van
Hofwegen, L. J. F. van der Meulen, G.
Wamelink en G. Beun, allen te
Haarlem.
KIND VERMIST.
De Commissaris van Politie te Haar
lem verzoekt ons plaatsing van. het
volgende:
Sinds Maandag 3 October wordt te
's Gravenhage vermist Wilhelmus Jan
Brussee, scholier, geboren aldaar op 2
December 1917 en wonende in de Hugo
de Grootstraat 63. Hij bezocht dien
morgen de school in de Korte Lombard
straat en werd het laatst gezien te
half twee in de Assendelftstraat. Men
vreest een ongeluk. Het signalement
luidt: lang 1.30 M., donker blond haar,
blauwe oogen, kleine neus, gave tanden,
smalle kin, smal bleek gezicht, tenger
postuur. Hij droeg een donkergrijze
trui, bruine manchester kniebroek, lange
bruine sportkousen, zwarte hooge
laarzen, blootshoofds. Ondergoed onge
merkt. De Commissaris van politie der
afdeéling C te 's Gravenhage, Alexan-
derplein 15a (telefoon 12050), verzoekt
ieder, die inlichtingen kan verstrek
ken, welke kunnen leiden tot opspo
ring van dit kind, zich aan zyn bureau
te vervoegen.
WEGHALEN STRAATVUIL TE
HAARLEMMERLIEDE
B. en W. deelen den Raad mede, dat
met het .gemeentebestuur van Haarlem-
merliede en Spaarnwoude onderhande
lingen hebben plaats gehad met betrek
king tot 't vanwege de gemeente Haar
lem doen weghalen van het huisvuil bij
de inwoners -van eerstgenoemde ge
meente bij de kom van de voormalige
gemeente Spaarndam.
Het gemeentebestuur van Haarlem-
merliede heeft zich bereid verklaard me
de te werken aan de totstandkoming
van een overeenkomst, waarbij wordt
vastgesteld, dat bedoeld huisvuil door
den dienst van de gemeentereiniging te
Haarlem 3 maal per week zal worden
afgehaald tegen een jaarlijksche ver
goeding van f 200 te rekenen van 1 Juni
1927 af.
B. en W. stellen den raad voor hen t
machtigen met het gemeentebestuur van
Haarlemmermerliede op dien voet aan
te gaan een overeenkomst, zooals door
hen nader is omschreven.
HET KINDERTEHUIS
Tengevolge van de verbouwing van het
Stads Armen en Ziekenhuis is er gele
genheid ontstaan in het Eindertehuis
nog een 15-tal kinderen op te nemen. In
den korten tijd van het bestaan van het
Kindertehuis, zoo deelt het Burgerlijk
Armbestuur den Raad mede, is gebleken
dat het niet alleen in een bestaande be
hoefte voorziet, maar dat aan vele kin
deren een ware weldaad bewezen wordt,
indien ze in deze inrichting worden opge
nomen.
Voor inrichting en stoffeering van het
Eindertehuis wordt een crediet gevraagd
van f 4500 B. en W. geven den Raad in
overweging het gevraagde crediet toe te
staan.
Naar het Engelscb van
A. E. W. MASON.
25)
Betty kreeg een kleur. Jim dacht dat
hij een vaag irenisch tintje aan Ha-
nand's woorden had opgemerkt.
„Een half uur geleden zat hij hier
nog", antwoordde Betty snel „gesla
gen en in tranen en dat voor een
man!" ze haalde met een gebaar van
afkeer haar schouders op. „Ik wensch
hem niets ergens toe dat was voor
mij al voldoende".
Hanand glimlachte weer op een eigen
aardige man er, en Frobisher begreep
heelemaal niet waarom hij eigenlijk
la-htc. Maar af en toe kreeg ljij den
incLub a':.rof er een vreemd geheim
duel gevechten werd door Betty Har-
lowe en Hanand onder de gladde op-
pe .'.akte van vragen en antwoorden
een duel waarin nu eens de een en
di :i de ander der vechtenden een klein
schrammetje opliep. Dezen keer scheen
Ertty de gewonde te zijn.
„U is er wel mee tevreden, made
moiselle, maar het gerecht niet"', ant
woordde Hanand. „Boris Waberski ver
wachtte een legaat. Boris Waberski had
onmiddellijk geld noodig, zooals duide
lijk blijkt uit de eerste van de twee
brieven die hy aan de firma van meneer
Frobisher heeft geschreven. Boris Wa
berski had dus een rede om naar haar
dood te verlangen". Hij keek van den
een naar den ander om te zien of het
gewicht hiervan wel tot hen doordrong.
„Met zulke dingen kun je natuurlijk de
grootste vergissingen begaan, dat geef
ik toe. Maar toch moer je er naar zoe
ken en moeite doen om de juiste ge
volgtrekkingen te maken. Luister nu
weer eens naar den professor in de ge
neeskunde aan de universiteit te Edin
burgh. Hij is een zeer precies manne
tje!"
Hanand keek nu weer naar de be
schrijving van figuur F in de verhan
deling die nog open voor hen op tafel
lag.
„De pyl was het beste exemplaar van
een vergiftige pijl dat hij ooit had ge
zien. Het vergif was dik uitgesmeerd
over de punt van den pijl en nog een
eindje over den schacht. De pijl was
nooit gebruikt en het vergif was versch
en die vergiften behouden hun werking
jaren en jaren. Ik verzeker u, als dit
boek en deze pijl aan den kruidkundi
ge Jean Cladel waren gegeven, dan kon
deze gemakkelijk een oplossing in alco
hol maken die mgespoten met een in
jectiespuitje, binnen vijftien minuten
HET TOONEEE.
}N.V. HET GROOT TOONEEL
DE WITTE NON.
Di het programma lazen wij, dat het
tooneelspel „De Witte Non" vrij bewerkt
is naar het „beroemde filmwerk" The
white Sister! Wij waren dus gewaar
schuwd en op het ergste voorbereid.
Want een drama uit een film getrok
ken, dat is het tooneel op zyn kop! Wat
ook bleek uit dé opvoering van „De
witte Non".
O, ik wil niet zeggen, dat wij Zater
dagavond op het dramatisch gebied te
kort zijn gekomen. Er gebeurde in „De
witte Non" meer dan in vijf andere
stukken te zamen, alleen was het jam
mer, dat alles achter re coulissen ge
schiedde en wij er niets van te zien
kregen. Een vertrekkende stoomboot
met soldaten, de wijding van zuster
Angela in het klooster, de uitbarsting
van de Vesuvius, dood en verderf in
Terra Lucca, geween en tandengeknars
op de wegen naar Napels, redding van
slachtoffers, alles, wat wij nu zoo graag
hadden meegemaakt, gebeurde by Van
der Waals, in zijn requisietenhokje!
Nee, wij voelden ons Zaterdag eerlijk
gezegd 'n beetje bekocht. In Palace, Lu
xor en Rembrandt krijg je tenminste je
volle portie en hier werd alles aan je
fantasie overgelaten! En wie bezit er
nog fantasie in dezen tijd van de bios
coop?
Maar, zult u misschien zeggen, hier in
,De Witte Non" kregen wij het woord!
Dat misten wij dan toch in „The
White Sister". Ik geef dit onmiddellijk
toe. En hoe schoon zijn niet de woorden,
die de illustere schryver George Men-
tone de Marchesa, de Excellenza en de
Manslgnore in den mond legt! Hoorden
wij zelfs de Italiaansche Marchesa haar
zuster niet eenmaal „wurm" noemen?
Wij lazen, dat „De Witte Non" door
Marinus Spree maanden achtereen te
Amsterdam en Rotterdam met overwel
digend succes werd opgevoerd! Het zal
dan wel in een eenigszins andere mon
teering zijn geweest dan wij het hier in
onzen Stadsschouwburg te zien kregen.
Maar zelfs in een volmaakte opvoe
ring is „De Witte Non", vergeleken bij
de draken van vroeger, niets dan heel
slappe groc! Nee, geef me dan maar
liever weer d'Emiery! Dat was ten
minste iemand, die het tooneel kende
en zijn vak verstond!
De heer Joh. Langenaken en de da
mes Peyters en Van der Werf deden
hun best, wat wij van den heer Pedro
Beukman, die zelfs niet de moeite ge
nomen had, zijn rol te leeren, onmoge
lijk kunnen zeggen. Mies Peyters had
nu en dan accenten, welke bewezen, dat
zij voor dergelijk werk talent heeft. En
ook Langenaken speelde met overtui
ging. Maar er waren er ook eenigen, die
bij een middelmatig dilettanten-gezel
schap niet getolereerd zouden worden.
Zaterdagavond waren de bioscopen in
Haarlem uitverkocht, terwijl het aantal
bezoekers in onzen Stadsschouwburg te
tellen was. Ditmaal had het publiek
gelijk.
J, B. SCHUIL.
OVER HET OUDE INDIë.
VOORDRACHT MEVROUW
VAN ZEGGELEN.
In de Nutszaal te Leiden heeft de
Maatschapij Mer Nederlandsche Letter
kunde Vrijdagavond de eerste harer
maandvergaderingen in het nieuwe ver-
eenigingsjaar gehouden. In deze bijeen
komst hield mevrouw M. C. van Zegge
len uit Haarlem een voordracht over:
„Uit het oude Indië".
Spreeksters voordracht was als een
novelle ingekleed, waaraan het vol
gende historische feit ten grondslag
lag. In 1606 werd een der Boegineesche
vorsten uit het landschap Gowa (Zuid
Celyebes) door 'n Menangkabausch han
delaar, tevens Mekkaganger bekeerd tot
den Islam. De vorstin weigerde echter
tot dezen godsdienst toe te treden en ont
vluchtte haar huis. Na vele wederwaar
digheden en omzwervingen ontmoette
zij echter denzelfden handelaar, die
haar nu bekeerde en op den heuvel
Bcla Radja nam zij den Islam aan.
De toestanden in Zuid-Celebes wa-
reil na de Boni-expeditie van 1906, ver
geleken bij die van de 16e en 17e eeuw
niet zooveel gewijzigd, zooals spreekster
uit de historie in de Christomaiie van
dr. Matthes en A. Ligtvoet in het tijd
schrift van het Bataviaansch Genoot
schap aantoonde. De door haar tijdens
haar verblijf in Zuid-Celebes waarge
nomen zeden, gebruiken en gewoonten
meende zij derhalve zonder bezwaar in
„S. Madinra's Vlucht" te kunnen bren
gen.
De voorzitter zeide mevrouw v. Zeg
gelen dank voor haar voordracht.
iemand's dood kon veroorzaken zonder
een enkel spoor achter te laten".
„Binnen vyftien minuten", vroeg Bet
ty ongeloovig, en er klonk een ver
schrikte kreet uit den leunstoel tegen
den muur waarop Ann Upcott weer
was gaan zitten.
„O!" riep ze uit maar niemand
nam eenige notitie van haar. Jim en
Betty keken allebei strak naar Hanand
en deze was te veel verdiept om op
Ann te letten.
„Binnen vijftien minuten? Hoe weet
u dat?" riep Jim uit.
„Het staat hier, in dit boek."
„En hoe zou Jean Cladel geleerd heb
ben om zonder gevaar met het vergif
om te gaan en er een oplossing van te
maken?" ging Jim voort.
„Hier, hier. hier!" antwoordde Ha
nand, en sloeg met zijn hand op het
boek. „Hier staat het allemaal uitvoe
rig de eene proef na de andere,
genomen op levende dieren, en de uit
werking van het vergif is nagegaan en
opgeschreven. Als men iemand heeft
die, zooals Jean Cladel, tamelijk wat
van scheikunde weet, is het resultaat
zeker".
Betty Harlowe boog zich weer naar
voren over het boek heen en Hanand
keerde het half om zoodat ze er allebei
als ze zich een beetje inspanden, kon
den lezen. Hy sloeg terug naar het be
gin van het boek en ging achtereen
volgens de bladzijden na.
„Kijk eens, mademoiselle, de inhoud.
Strophanthus trekt de spieren van het
hart samen net als digitalis, maar veel
heftiger en veelvlugger. Hier staan de
samentrekkingen van het hart van mi
nuut tot minuut opgeteekend, tot op
het oogenblïk dat de dood intreedt.
Door deze onderzoekingen kon het
vergif veranderd worden in een genees
middel, zoodat het wel gebeurd is dat
Strophanthus het leven in plaats van
den dood gaf". Hanand leunde achter
over in zijn stoel en keek met zijn half
gesloten oogen naar Betty Harlowe.
..Knap, vindt u niet, mademoiselle?"
Betty deed langzaam het boek dicht.
„Ik vind, monsieur Hanand, dat het
nog veel knapper is dat u in een half
uurtje terwijl u op ons zat te wach
ten, dit boek zoo grondig bestudeerd
heeft".
Nu veranderde Hanand van kleur en
werd vuurrood. Een paar seconden lang
was hij heelemaal van zijn stuk ge
bracht. Jim voelde weer het stille duel
en het verheugde hem dat deze keer
Hanand, de groote Hanand, geraakt-
werd.
„Ik heb een uitgebreide studie van
vergiften gemaakt", antwoordde hij
kortaf. „Zelfs bij de Süreté moeten we
ons tegenwoordig spegli&Hsocren". en hii
wendde zich vlug tot Frobisher. „Wat
is u in uw gedachten verdiept!"
„Ja", antwoordde Jim en zei toen te
gen Betty:
„Boris Waberski had zeker een huis
sleutel?"
„Ja", antwoordde zij.
„Heeft hy die mee op reis genomen?"
„Dat denk ik wel".
„Wanneer wordt het ijzeren hek ge
sloten?"
„Dat is het laatste werk van Gaston
voor hij naar bed gaat".
Jim's voldoening groeide met ieder
antwoord dat hy kreeg.
„Ziet u wel. monsieur Hanand", riep
hij uit, „al dien tijd hebben we dit be
langrijke punt verwaarloosd. Wie heeft
dat er neer gezet? Gisteravond zaten
wij na het eten in den tuin achter het
huis. Waberski kon dus makkelijk met
zijn huissleutel binnen sluipen op een
oogenblïk dat de binnenplaats leeg was,
het boek weer neerzetten, en ongemerkt
verdwijnen. Waarom
Een gebaar van Betty legde hem het
zwy'gen op.
„Ongemerkt? Dat is onmogelijk!" zei
ze bitter. „De politie heeft dag en nacht
een agent voor ons huis staan".
Hanand schudde het hoofd.
„Hy is er nu niet meer. Nadat u mij
gisterochtend zoo eerlijk geantwoord
heeft op de vrazen ö:c ik verplicht was
u te doen, heb ik hem dadelyk laten
verwijderen".
„FORTUNA".
Reeds dadelijk als men den Anëgang
van de zijde der Groote Houtstraat in
loopt valt in het oog de mooie nieuwe
pui van perceel no. 8. De onderzijde van
de pui is van marmer, boven het win
kelraam is een zeer mooie glas-in-lood-
versiering aangebracht. Ook de winkel
zelf ziet er mooi uit, en smakelijk. Want
de heer F. Korte heeft er een nieuwe
zaak in sigaren, sigaretten en tabak ge
vestigd, die Vrijdagmiddag geopend
werd. Alle mogelijke merken staan langs
de wanden opgetast, in groote verschei
denheid. Maar waar nog een stukje van
den muur vrij is komt een heel aardig
behang te zien. „Fortuna" heet de nieu
we winkel, en wij gelooven, dat de for
tuin den heer Korte in zoohi mooie zaak
zeker wel zal begunstigen.
De aannemer was de heer J. B. Kroon
van Diest.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug te bekomen bij: PoRtieburëaü,
Smedestraat, tramabonnement; B. Pen,
Heerensingel 23a, herdershond; A. Ry-t
broek, Bakenessergracht 11, kerkboekje?
J. v. d. Meer, Mr. Joostenlaan 5, zw.-
witte poes, Kennel Fauna; H. Snoeks,
Leidschevaart 22, lorgnet in étui; Wed.
de Laat, Rollandstraat 39, medaillon m.
portretten; H. Toeset Schouwtjeslaan
16, zakmes; H. Straatsma, Harmenjans-
weg 80, pet; A. Dieben, Groote Hout
straat 183, portemonnaie; Politiebureau,
Smedestraat, kinderportemonnaie; B.
Proosdy, Hier. v. Alphenstraat 18, siga
rettenpijpje; G. v. Hoogerheijd*, Gen.
Cronjéstraat 113, rijwielbeLmerk; M.
Helder, Cederstraat 20, idem; C. Wit;,
v. O. de Bruynstraat 67, idem; J. v.
Veen, Harmenjansweg 57, regenjas; J".
Broertjes, v. Keulenstraat 26, schoentje;'
J. de Moei, Reitsstraat 89, vetspmt; J.
v. Leen, KI. Heiligland 48 rd, schroeven
draaier; mej. Das, Linschotenstraat 53j
tasch m. inh.
HET WITTE KRUIS
De Noord-Hollandsche vereeniging
„Het Witte Kruis" heeft te Amsterdam
haar 70e jaarlijksche algemeene verga
dering gehouden onder leiding van den'
heer B. S. H. Stieler. In zijn openings
woord deelde de voorzitter mede, dat
het aantal afdeelingen dit jaar met
drie is vermeerderd en dat het aantal
leden op 1 Januari bedroeg 33.000. Tij
dens de vergadering kwam de eere-voor-
zitter Jhr. Mr. Dr. A. Röell binnen, dié
met gejuich werd ontvangen. De voor
zitter wenschte hem geluk met zyn 12 1/2
jarig eere-voorzitterschap, waarna de
heer Röell dank bracht voor de begroe
ting.
SCHOOLBIOSCOOP
De gemeenteraad van Baarn heeft
aangenomen het voorstel van B. en W.
tot voorloopige invoering van de school
bioscoop voor het openbaar en bijzon
der onderwijs.
„Dat is waar ook!" riep Jim ver
heugd uit. Hij herinnerde zich nu dat
de straat volkomen leeg was geweest
toen hij een vorigen middag zijn ba
tige uit het hotel had gehaald. Betty
Harlowe was stomverbaasd. Toen kwam
er een vriendelijke glimlach op haar
gezicht; haar oogen schitterden en ze
maakte spottend een buiginkje voor
den detective. Maar er klonk warme
dankbaarheid in baar stem.
„Dank u, monsieur. Gisteren is het
mij niet opgevallen dat de man er niet
meer was. anders had ik u wel eerder
bedankt. Ik bad bet niet van u verwacht
en ;k had juist al tegen Jim gezegd dat
ik er van over'i was dat u aan mijn
schuld geloo'd-? toen u weg ging".
Hanand maakte een afwerend gebaar.
Jim vergeleek bet in stilte met den sier
lijken degenzwaai waarmee de tegen
standers elkaar salueeren na een c.uel.
De geheime strijd tusschen dit tweetal
was afgeloopen. Door den polities ~ent
te laten verwijderen van het hek had
Hanand niet alleen aan Betty, maar
aan heel Dycn duidelijk gemaakt lat
hij geen enkele reden vond om -.ar
komen en gaan te bewaken of I iar
bewegingen te belemmeren.
'Wordt vervolgd.)
