BU1TENLANDSCH OVERZICHT
DE LASTIGE KOMITADSJI'S.
HET ONDERHOUD TUSSCHEN PRIMO EN
CHAMBERLAIN.
FLITSEN UIT SOVJET-RUSLAND
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 11 OCT. 1927
Bulgarije stelt Yoego-Slavië loyaal
tevreden. Staat van beleg en grens
incidenten.
Opzienbarende onthullingen omtrent
Spanje's koloniaal bezit in Noord-
Af rika.
T gELANHRK-XSTE NIF.UWS.
Koning Boris (wiens verloving met
de vierde dochter van den Italiaaaischen
koning Giovanna toch weer op onge
motiveerde geruchten bleek te rusten)
is in alleijl naar Bulgarije teruggekeerd.
Het optreden der komitadsji's tegen
Yoegoslavië heeft namelijk dermate de
Bulgaarsche gemoederen verontrust dat
men het noodzakelijk achtte den Staat
van Beleg af te kondigen in die grens
districten waar de Komitadsji huis
hielden tegen Yoegc-Slavië. Hieruit
blijkt genoegzaam dat de Bulgaarsche
regeering er heeletnaa! niets voor voelt
om op kwaden voet met Yoego-Slavië
te geraken. Het land zit leelijk opge
scheept met zijn rebelsche grensbewo
ners die door eenige onruststokers en
generaals met dictotariale neigingen
worden uitgebuit om troebel water te
maken. Des te bewonderenswaardiger is
dé houding van de Yoegoslavischen mi
nister van Euitsnlandschs Zaken, die in
ziende dat Bulgarije ziehzelve ten spijt,
in een moeilijk parket verkeert zijn
protest bij de Bulgaarsche regeering in
een taotischen vorm heeft gestoken zoo
dat iedere gedachte aan een ultimatum
vermeden werd. Voegt men hieraan toe,
dat de Fransche- en Engelsche gezan
ten in Sofia en Belgrado stappen heb
ben gedaan om de stemming zoo verge
vingsgezind als mogelijk is. te houden,
dan blijkt het dat de Komitadsji's
tegenover een groot moreel verzet ko
men te staan, dat erger zal weten te
verhoeden.
Voor de alkondiging van den Staat
van Beleg in de gebieden der Komi
tadsji's was de Koninklijke Goedkeuring
van Boris noodig. Men heeft zelfs niet
gewacht op 's kcnings komst, doch
telegrafisch den vorst verzocht zijn
koninklijke goedkeuring telegrafisch te
doen toekomen. Zulks is geschied. Mi
litaire maatregelen en militaire recht
banken oefenen thans het bcwmd in
enkele grensdistricten uit. Dit meet den
goede pleister zijn op de wonde die in
het Yoego-SIavische nationaal prestige
is geslagen.
F. A.
Zal Spanje zich uit
Afrika terugtrekken?
Ondanks hardnekkige beweringen, dat
de ontmoeting tusschen Chamberlain en
Primo de Rivera op Majorca een zuiver
toevallig karakter had, aldus de NJt.Ct.
schijnt de laatste nu aan den Macrilcen-
schen correspondent van de Sunday
Times verklaard te hebben, dat de sa
menkomst voorbereid ws=s en dat Cham
berlain kwam als de geaccrediteerde
vertegenwoordiger van de Engelsche re
geering om een oplossing te zoeken voor
een aantal Internationale moeilijkheden.
Primo de Rivera moet in het inter
view cok de mogelijkheid vr.n een En-
gelsch-Spaansch vriendschapsverdrag
hebben besproken, waaraan hij toevoeg
de, dat dit de eerste van een aantal bij
eenkomsten geweest is, die het binnen
kort voer hem noodzakelijk zullen kun
nen maken om een bezoek aan Londen
te brengen.
De Tel. meldt nog dat de dictator var.
Spanje o.a.verklaarde dat het mogelijk
is. dat Spanje zich terugtrekt uit Noord-
Afrika. Door bemiddeling van Groot-
Brittannië zou een zeer bevredigende re
geling zijn verkregen tusschen Spanje
en Frankrijk.
Primo de Rivera is er van overtuigd,
dat het voor Spanje beter zou zifn. in
dien het geen belangen in Noord-Afrika
zou hebben, daar deze steeds een bron
ven moeilijkheden zijn geweest en groote
uitgaven hebben gevorderd. Het is ech
ter steeds moeilijk, aldus Primo, bezit
tingen aan andere mogendheden af te
stacn. tenzij een zeer bevredigend com
promis wordt, bereikt. Met toestemming
-.-an Spanje kan Sir Austen Chamber*-
lain Frankrijk den uitweg uit de moei
lijkheden wijzen, en met de Britsche re
geering als bemiddelaar zou een bevredi
gende regeling tusschen Frankrijk en
Spanje over de Noord-Af rik aansche
kwesties mogelijk zijn.
Ten slotte wees Primo de Rivera er
volgens de ..Sunday Times" nog op, dat
Engeland en Spanje een entente cordiale
zouden kunnen sluiten.
Labour in N. Z.Wales
verslagen.
Bij de verkiezingen in N. Z. Wales is
de Labcur-rege cring onder leiding van
Lang, verslager. De strijd met de oppo
sitie was buitengewoon vinnig. Zeventig
procent van de kiezers kwam ter stem
bus.
Tot dusver zijn 41 regeeringscandida-
ten gekozen tegen 43 van de oppositie
coalitie, welke uit nationalisten en boe
ren bestaat. Een aantal uitslagen is nog
onbekend, maar men neemt aan, dat
de oppositiemeerderheid daardoor nog
zal stijgen. Bavin, de leider der oppo
sitie, die vermoedelijk een ministerie zal
vormen, rekent op een meerderheid van
10 zetel?.
Fransche bcgrooting
in de commission. -
Belastingverlaging?
De financieel? commissie van de Fran
sche Kamer heeft het onderzoek der
begreoting beëindigd. Gehoor gevend aan
het dringend verzoek van Poincaré heeft
de commissie de ramingen niet gewij
zigd; wel heeft zij echter op het laat
ste cogcnblik een aantal amendementen
aangenomen tot wijziging van bestaande
belastingen, welke waarschijnlijk het
evenwicht der begrooting in gevaar kun
nen brengen. De amendementen willen
een kleine verlichting brengen in softv-
mige belastingen. O.a. wordt een kleine
vermindering voorgesteld van de be
lasting op den verkoop van onroerende
goederen en van de belasting op waarde
papieren. Door deze en een zestal ande
re verlagingen zouden de inkomsten met
honderdmillioen francs verminderen,
waardoor de begrooting met een nadeel'-g
saldo zou sluiten.
De door de commissie aangenomen
amendementen moeten voor Poincaré
wel zeer onaangenaam zijn daar zij de
begrootmgsdebatten zullen verlengen
terwijl hü juist een zoo vlug mogelijke
behandeling wenscht, aldus zegt de Tel.
De premier schijnt de opening van
het parlement tot begin November te
willen uitstellen. Eerst werd 13 October
als datum voor de opening genoemd:
men verwachtte hieromtrent een be
slissing van het kabinet; daar deze
echter blijkbaar niet is genomen, is het
vrijwel zeker, dat het kabinet de Ka
mer niet op genoemden datum zal bij
eenroepen.
Kort na 18 October komt het congres
der radicale partij te Bordeaux bijeen,
op Allerheiligen en Allerzielen wordt
geen zitting gehouden, zoodat 3 No
vember als de waarschijnlijkste datum
wordt genoemd voor de opening van
het parlement.
KORT EN BONDIG.
Te Lahore is gisteren Satyajnand, een
bekend zendeling van de Hindoesche
Aryasamaj-sekte, door een Muzelman
doodgestoken.
De Brusselsche politie heeft een huis
zoeking gedaan in den boekhandel van
de communistische partij en zeshonderd
exemplaren var. anti-militairistische ge
schriften en de fondsen van het Ita-
liaansche communistische blad Unica in
beslag genomen.
Op de New-Yorkscbe effectenbeurs is
een plaats verkocht vcor 250.000 doll.
Dit is een record. Bovendien gaat 't ge
rucht, dat binnenkort een zetel op de
beurs van eigenaar zal verwisselen voor
een bedrag van 255.000 dollar.
Men schijnt dus goed op weg naar de
300.9CO dollar.
Gisteren heeft op 'n feest van de Rijks-
banier te Potsdam de gewezen rijksmi
nister Robert Schmidt den „geest van
Potsdam" tegenover „den geest van
Weimar" gesteld. Hij zeide, dat indien
belachelijkheid doodelUk ware, een groot
deel van Potsdam een kerkhof zou we-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Troepen bedelende kinderen. Hoe zij berecht
worden. De tragiek van het Russische kind. Waar
men te Moskou toch nog om lacht.
Het meest tragische verschijnsel in
sovjet-Rusland zijn de bedelkinderen,
wier aantal in de duizenden loopt. Zij
zijn vijf tot 10 jaar oud, zij zijn teg::-,
het einde van den oorlog, gedurende de
ineenstorting en in de periode van het
oorlogsccmammisme geboren, kennen
noch him vader noch hun moeder en
hebben geen woning, maar huizen in
aardholen en in kuilen langs de wegen,
zocdat zij buiten de maatschappij staan,
in kudden optreden, het bevel van een
aanvoerder gehoorzamen en een eigen
dieventaaltje bezitten. Zij zijn in mod
der, lompen en gonje zakken gehuld en
ZÜ trekken naar de plaatsen, waar het
weer goed is. By zonneschijn trekken
zij over het land, waarbij zij zich met
een ongelooflijke snelheid bewegen, op
alle voertuigen klauteren en zich op
den trein tusschen de wielen der wa
gens op him gemak voelen. Zoodra het
regent, lummelen troepen van deze
bedelkinderen in de steden en dorpen
rond, waar zij bedelen en als gratis pas
sagiers op de buffers van de tramwa
gens zitten tot de zwerm, wanneer zy
hongerig wordt, plotseling gelijk een
kudde jonge wolven een winkel of een
kiosk overvalt en plundert. De kleinen
by ten en zyn meestal tuberculeus, zoo
dat iedereen infectie vreest, iedereen
bang is en zelfs de politieman zijn
machteloosheid achter een verlegen
glimlach verbergt. Daar de troep dezer
zigeuners sedert de nieuwe economische
politiek niet grooter wordt, en de regee
ring de kinderen geleidelijk laat opvan
gen en in asyls onderdak brengen, is
het hoogtepunt van deze plaag van het
land overschreden. Maar geen hek is
hoog genoeg, dan dat de bengels niet
me: gemak konden ontkomen. Deze on-
gelukkigen, diep tragische wezens
zullen nooit voor eenigen arbeid bruik
baar zijn. In hen heeft de natuur haar
vonnis over het oorlogscommunisme ge
veld..
Is het dan geen wonder dat de kin
derrechtbanken de handen vol hebben?
Eigenlyk is er geen jeugdrechtbank,
maar alleen een „commissie in zake
minderjarigen", geen veroordeeling,
maar alleen „minderjarige overtreders
van de wet". Men wil alles vermijden,
wat aan rechtswezen, misdaad en straf
herinnert; alleen in zeer ernstige geval
len, waarbij de daders veertien tot zes
tien jaar oud zijn, verwijst men de
beklaagden naar de gewene volksrecht
bank, die ze kan veroordeelen en naar
het werkhuis voor minderjarigen kan
zenden. De commissie, die uit een
paedagoog, een d Ier en een volksrech
te: C bestaat, heeft de taak, zich minder
om het delict dan om het karakter en
den invloed van het milieu op het kind
te bekommerenzy houdt dagelijks
zitting en behandelt de gevallen onmid
dellijk, nadat uit de griffie de even-
tueele verbalen zUn te voorschijn ge
haald; op grond van deze stukken
brengt een aangestelde paedagoog
rapport uit, dossier, aanklacht en pae
dagoog verdwynen en de minderjarige
wetsovertreder treedt binnen. Een ge
sprek ontstaat:
„Zoo Mitja, dus je bent hier alweer:
Wat heb je nu weer uitgehaald?"
,Jk heb een sinaasappel gegapt."
,ien sinaasappel? Ik dacht, dat het
een zak vol sinaasappels was geweest,
die op den wagen lag. In de Twerskaja,
niet waar?"
„Nou ja, by een uitstalkast".
„Wanneer is aat geweest?"
„Een uur geleden, missehen twee"..
Om half twaalf dus. Ben je dan niet
naar school geweest?"
„Nee, ik ben vandaag niet gegaan".
„Alleen vandaag? Het is toch beter in
3e school te zitten, dan In deze koude
langs de straat te slenteren? Wat zeg
gen je vader en je moeder er van, wan
neer je niet naar school gaat?"
„Zij werken in de fabriek en 't kan
ze niet schelen".
„Dan behoor jy je om te bekom
meren. Wil je een dief worden?".
„Ik ben geen dief'.
„Natuurlijk niet, wanneer men een
paar sinaasappels wegneemt, is men
nog lang geen dief. Maar dat is al de
weg om een dief te worden, in het by-
aonder wanneer je niet naar school
gaat. Beloof my, dat je nu prompt naar
school zult gaan".
..Dat gaat niet. De onderwijzer zal
my straffen, omdat ik er al acht da
gen miet ben geweest."
„Hy zal geen woord zeggen, we zul
len je een briefje meegeven, dat je niet
kon komen. Goed?"
„Ja."
..Kan je je eerewoord geven, dat je
morgen naar school gaat, zoodat we het
briefje niet voor niets schryven?"
„Ik geef u mijn ocrewoord, dat ik
morgen "«eer naar schoof zal gaan."
De volgende beklaagde, ongeveer 13
jaar oud, verschooierd, met twee ver
schillende schoenen, bijna geen voor
hoofd,, breeden kin, afstaande ooren,
heeft op de markt een paar overschoe
nen gestolen. Is recidivist, reeds twee
maal uit de asyls weggeloopen. Dus
met jou is niets te beginnen, hè?" Jy
wilt niet naar school, wel? En ook niet
In een werkhuis?"
„Ik kan niet wat de anderen kun
nen".
„Dan moet je het juist leersn."
Kan het niet leeren. Wil weer naar
het land".
„Je kunt naar een landkolonie gaan."
„Ik wil als knecht by de koeien en ossen.
Mijn oom neemt mij dadelijk aan."
„Waar is je oom?
„In de buurt van Leningrad is hy boer,
hij laat my in den stal slapen en geeft
my te eten".
„Wanneer zop je er dan heengaan?"
„Als ik geld zou. hebben, vandaag
nog."
„Wij zullen dus een spoorkaartje voor
je koopen en je vanavond In den trein
zetten".
„Is dat heusch waar?"
„Je moet ons alleen beloven, dat je
naar school zult gaan."
„Ken ik wel beloven, maar leeren zal
ik niets, dat zeg ik er direct by, ik kan
niets in mijn kop houden
Een dertienjarige met rooden das,
het embleem van de „pioniers" (padvin
ders) treedt binnen. Heeft in een van de
staatswarerrhuizen een pak notitieboe
ken gestolen.
„Wat? Je draagt de roode das en
steelt?"
De jongen, scheiend: „Ik heb nog
niet den eed afgelegd".
„En wanneer je den pionierseed hebt
gedaan, zul je dan weer dingen uit de
zaken stelen?"
„Een van beide: ik zal stelen of ik zal
zweren. Men kan geen pionier en dief
tegelijk zijn."
„En wat zou je doen. wanneer je hier
op mijn plaats zat?"
Beklaagde, nadenkend: „Ik zou een
berisping geven meer verdien ik niet,
omdat ik het voor het eerst heb gedaan
en het waarscnijnlyk nooit weer zal
doen."
„Zie je, en wij g.ven je een pluimpje.
Want wanneer iemand inziet, dat een
dief geen pionier kan zyn, wordt hy ze
ker een bruikbaar mensch. Je hand
er op"
En ondanks dit alles kan men in Rus
land nog lachen. Maar het is een lach,
waar de zon aan ontbreekt, die wrang
is. geiyfc Rusland zelf. Hier eenige
staaltjes:
E?n oude boerin op een schilderijen
tentoonstelling voor het schilderij:
„Turkestansche boeren met kaïneelen",
,.Kce, maar die communisten, nu heb
ben ze ook de paarden al versjacherd."
By den particulieren handelaar:
„Maar vrouw, nu heb je al weer hoo-
gere prijzen op je artikelen staan dan
vanochtend."
„Ik v ken alleen de boete van van
ochtend wegens prijsopdrijv.ng er by".
De commissaris: „Jonge vriend, ik kan
je geen baantje geven, wij hebben
strenge order op alles zooveel mogelijk
to bezuinigen; maar wacht tot de vol
gende week, dan wordt een commis
sie voor bezuinigingsmaatregelen ge
sticht tn daar kan ik je een mooie posi
tie in geven".
Donkere nacht. De bewoners van
een huis horren gerucht. Een auto rijdt
voor. heftig bellen, stappen in het por
taal. Van alle bewoners van het huis
maakt zich een panischen schrik mees
ter. m?n verstopt geld, verbrandt papie
ren werpt voorwerpen uit de ramen.
Ploueling een diepe stem: Mijne bee-
ren, niet zco opgewonden, wy zijn niet
van de Tsjeka, wy willen alleen nis ar
inbreken!"
Oude vrouw zoekt wanhopig op de
kalender: „Wat scheelt er aan, moeder
tje?".
„Ik wil mijn kleinkind iets geven voor
haar naamdag, zy heet Luxembu g-
Zetkin van haar voornaam".
Zitting van de communistische inter
nationale: „Iwan, snel, wryf je gezicht
met roet in, je spreekt als gedelegeerde
van de communistische party van mid
den-Af rika"
Contrarevolutie in de natuur: Men
moest de beroemde „witte nachten" van
Petersburg toch eindelyk eens een an
deren naam geven.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Brrrr
wal een nattigheid, echt weer voor
rheumatiek, neuralgiën, jicht en
spit. Men \gergete niet dal bij zulke
aanvallen niets zoo goed is als
Tabletten.
Zij verzachten de pijnen en be
vorderen de afscheiding van
urine-zuur.
Men eische echter steeds de origineete
verpakking "Sayek", ken
baar acn den oranje band
en het Bayerkruis.
Prijs 75 ets.
WEIGER NAMAAK
OF LOSSE TABLETTEN.
Een New-Yorksch
Theater.
Men weet. dat New-York (stad) een
nieuw operagebouw krijgt. Thans heeft
Joseph Urban plannen voor dat gebouw
ontworpen. Tot- dusver is daarvan wei
nig anders bekend, dan dat het audi
torium niet zal komen te zitten in een
hoef-vormlge zaal, doch in een waaier
vormige ruimte. Daardoor schijnt de
ontwerper de moeilijkheid te hebben op
gelost, voldoende zitplaatsen aan te bren
gen. Werkende met den nieuw bedach
ten plattegrond zal het mogelijk zijn
3500 a 5030 plaatsen te krijgen.
Mussolini en Dante.
Men weet, dat het gebeente van Dante
Alighleri te Rav-nna rust in een tem
peltje. dat Jn 1730 docr een pauselijk
gezant is gesticht. Mussolini heeft thans
een architect opdracht gegeven, zoo
spoedig moge: ik een ontwerp tc maken
voor een grafmonument, den dichter
waardig.
Het plan Is. lir-t gebeente over te
brengen naar de kerk van den H. Fran-
ciscus te Ravenna en rondom de kerk
een „gebied van stilte" te stichten, op
dat bezoekers er rustig kunnen over
peinzen ver van het straatrumoer.
Geheimzinnige bom.'
oniplcffing.
Een geheimzinnige bcrn-ontploffing
heeft ;:i een huis in New York plaats
gehad, waardoor vijf personen werden
gedood en twaalf gewond. De politie
tracht ecr.ig licht in deze zaak te ver
krijgen. Geloofd wordt, dat het huis ge
bruikt werd als fabriek van helsche
machines, dear onder de puinhoop-en een
helsche machine is aangetroffen, die
volkomen gelijkt op die, welke lydens
de Sacco en Vanzetti-agitatie in
Augustus op den New Yorkschen on-
Öergrondsehen spoorweg is gevonden.
Men gelooft dat een van de gevonden
Jij ken dat van een anarchist is.
Rijpe en onrijpe
mémoires
De voortdurende stroom van oorlogs
herinneringen, die in Engeland worden
gepubliceerd, brengt de gemeoderen tel
kens in een dusdanige opwinding, dat
men zich begint af te vragen of het wel
goed is rijpe en onrijpe „memoires",
heele en fragmentarische dagboeken en
notities klakkeloos openbaar te maken
(aldus het Hbld
Terwijl iedereen vervuld is van de po
lemiek, welke het zoo juist gepubliceer
de dagboek van wijlen Sir Henry Wilsori
Jieeft uitgelokt, waarin de veldmaar-
Crhalk heftige aanvallen doet op Lloyd
George, en met aandacht kennis heeft
genomen van de publicatie door Lloyd
George van brieven, die hij in 1922 van
Sir Henry ontving, waarin deze hem
voortdurend hulde bracht vcor zijn be
leid tijdens den oorlog, leest men, dat
er in Australië woede is gewekt over de
door generaal Aspinall samengestelde
officieele geschiedenis van de campagne
aan de Dardanellen. Daarin wordt ge
zegd, dat de Australische troepen by
hun landing in Gallipoli een „gedesor
ganiseerde bende" vormden. Dat willen
de Anzacs zich niet laten welgevallen.
Tezelfdertyd worden de Anzacs in een
door twee officieren van den kruiser
„Aragon" geschreven boek beschreven
als slecht getraind en slecht gedrild. De
„Daily Telegraph" verneemt uit Syd
ney, dat tal van vooraanstaande per
soonlijkheden hiertegen protest hebben
aangeteekend. Bruce, de Australische
premier, zegt dat het treurig is. dat der
tien jaar na de gebeurtenis eer. woorden
twist ontstaat over de landing der An
zacs. Hughes, de oud-premier, noemt
het een schandaal, dat aldus over de
Anzacs kon worden geschreven, en ge-
neraal-majoor Sir. J. Gelllbrawd, die een
brigade by de landing op Gallipoli com
mandeerde, spreekt het nadrukkeiyk te
gen.
Hier en daar gaan nu stemmen op
om een einde te maken aan het onver
antwoordelijk geschrijf over oorlogsge
beurtenissen door menschen, die niet
voldoende op de hoogte zijn of persoon
lijke rancupes botvieren.
De oudste
parlementariër.
Te St. Hyacinthe, in Quebec, heeft
George C. Desaules. lid van den Cana-
deeschen Senaat, onlangs zijn honderd
sten verjaardag gevierd. Hij is niet al
leen de oudste parlementariër in het
Britsche rijk, maar vermoedelijk ook op
de heele wereld. Op zijn 79ste jaar, in
1906 dus, kreeg hij een zetel in den Se
naat voor zijn leven. Hij heeft de zittin
gen trouw bijgewoond, maar er nooit een
rede gehouden. De honderdjarige heeft
vrijwel alle senatoren overleefd, die
hem bij zijn intrede in het Hoogerhuis
welkom heetten en is lichamelijk en
geestelijk nog gezond.
Britsche oorlogs
documenten.
Hei eerste der twee deelen met Brit
sche documenten over het ontstaan van
den oorlog, loopen van 1893 tct 1914,
welke zijn samengesteld door dr. Gooch
en dr. Temperley, zyn door de Lands
drukkerij gepubliceerd. Het eerste deel
is getiteld: „Het einde van het Britsche
isolement", het tweede: „Britsch-Ja-
pansch verbond en Fransch-Britsche
entente".
Het besluit om deze keur uit diploma
tieke documenten te pubiiceeren, werd
door Ramsay MacDonald genomen toen
hij premier was en werd daarna door
Sir Austen Chamberlain bevestigd. Mac
Donald was van oordeel dat, nu de ge
heime archieven te Beriyn, Weenen en
St. Petersburg voor de wereld geopend
zijn het in het belang der historische
waarheid zou zyn dat ook de Britsche
medeóeeiingen en memoranda zouden
worden gepubliceerd.
De documenten, die in het eerste deel
zijn vervat, begonnen in 1398, toen het
besluit werd genomen de traditioneele
politiek van isolement prijs te geven en
haar te vervangen door een politiek van
bondgenootschappen. Zij eindigen met
de onderteekening van de Britsc-h-Fran-
sche overeenkomsten in 1904, welke fei
telijk mogen worden beschouwd, als de
vestiging der Entente Cordiale.
Richard Strauss over zijn
werk.
In een interview, dat in een van de
Fransche tijdschriften een plaats gevon
den heeft, verklaart Richard Strauss
zyn liefde voor Mozart, welke hij be
schouwt als de hoofdbron van de muzi
kale cultuur aldus de N. R. Crt.
Over zijn eigen werken voor het too-
neel sprekende zei Strauss: „Ik heb al
tijd de grootste aandacht gegeven aan
de zuivere declamatie en de levendig
heid van den dialoog; in mijn eerste
dramatische werk Guntram heb ik de
lyrische passages en de gereciteerde ge
deelten niet genoeg van elkander ge
scheiden weten te houden; later, toen
ik Salome en Electra componeerde,
zorgde ik ervoor dat de dialoog niet on
derging in het orkest. Deze dialoog was
in een soort polyphoon kleed gehuld,
welke het noodig maakte dat met de
grootst denkbare nauwkeurigheid op de
dynamische teekens gelet werd, wilde
men de gewenschte doorzichtigheid ver
krijgen. Ik kwam echter steeds meer tot
de overtuiging dat dit resultaat alleen
maar bij de alereerste ensembles verkre
gen zou kunnen worden en daarom ben
ik in „Die Frau ohne Schatten" en in
Ariadne" zoo gaan schrijven, dat de
handeling en de tekst verstaanbaar blij
ven, mits men zorgvuldig op de teekens
let; een stem in het orkest die iets te
veel doet, kan het geheel verstoren".
Bij een repetitie te Heiningen gebeur
de het dat Hans von Büluw aftikte en
tegen een hoornist riep: forte! Men
begon opnieuw en de hoornist toeterde
er ferm op los. Weer tikte van Bülow af.
„Ik heb u gezegd forte te spelen". Op
nieuw; de hoornist blies nu zijn wangen
rood. Von Bülow hield op en zei: ik
verzoek u voor het laatst forte te willen
spelen". De rampzalige hoornist ant
woordde: mynheer von Bülow, het is
me onmogelijk nog harder te blazen".
Dat begryp ik levendig, zei von Bülow
met een sarcastisch lachje en dal heb
ik u ook dadelijk gezegd; ik heb fort?
gevraagd toen gy direct fortissimo be
gon".
„De zangers" zei Strauss, „moeten
duidelijk spreken, ir.eer mezzo voce zin
gen; het orkest zal dan delicater spelen
en het publiek met meer genoegen luis
teren".
Behalve Mozart noemde Straus Pergo-
lese en Rossini als door hem zeer bewon
derde meesters. De atonale muziek van
tegenwoordig vindt hy affreus.
De legers der dooden en
der levenden.
Een invalide, vroeger soldaat, heeft
te Norwich een oorlogsgedenkteeken oht-
huld in tegenwoordigheid van 40.000
menschen. Generaal sir Jan Hamilton,
onder wien hy op Gallipoli gediend had.
gaf hem een arm om hem te helpen
bij het beklimmen van de treden var.
het monument.
Generaal Hamilton zelde dat Norwich
door het gedenkteeken door een oorlogs
invalide te laten onthullen, een nauwe-
ren band had geslagen tusschen de le
gers van de dooden en de levenden dan
indien men daarvoor een staatsman of
generaal, boe beroemd ook, had geko
zen.
Hoe Zola begonen
overwon
De groote naturalist stuitte by het
begin van zijn litteraire loopbaan op
schier onoverkomelijke moeilijkheden
Door twee maal te zakken voor zyn
staatsexamen zag hy een deel van de
kans om carrière te maken ontgaan.
Toen hy voor deen tweeden keer een
poging deed om het in die dagen zoo
zeer gewenschte staatsdiploma te krij
gen vroeg hy aan een zijner vrienden;
Hoeveel Grieksch en Latyn moet ik
leeren om er op het nippertje te komen?
Erg leergierig was hij dus niet. En hy
kreeg het diploma niet, wegens gebrek
aan kennis vanhet Fransch.
En jaar later was hij werkzaam bij
de dokken. Zijn prozaïsche bezigheden
weerhielden hem niet een gedichten
cyclus to schrijven over den mensch en
de natuur. Dat werk werd nooit vol
tooid. Zola's eerste verzen verschenen
in „Le Travail", een weekblaadje, waar
voor Georges Clemenceau boekenre-
censies schreef en waarby de staatsman
Méline debuteerde met een studie over
Edgar Quinefc.
In 1861 kwam Zola by den bekenden
uitgever en boekhandelaar Hachette,
waar hy belast werd met de zorg voor
de verpakking. In 1863 deponeerde hy
op het bureau van den directeur zijn
tweede gedicht: „Amoureuse Comedie".
Het gedicht zelf ging de prullemand
in, maar toch had het een goede uit
werking ten goede, want de diohterlijke
employé werd benoemd tot secretaris
der directie.
Les Contes Ninon, zijn eerste proza
werk word gepubliceerd in 1864. Er
werden nauwelijks vier honderd exem
plaren van verkocht. Toch gaf het Zola
meed, hy ging over naar de journalistiek
en werd een der eerste polemici van
„Le Salut Public".
Toen hij negen en twintig was. in
1369 legde hy zijn uitgever Lacroix
het ontwerp voor van de twaalf deelen
van de Rougon-Macquard cycles. Tegen
den beroemden Alphonse Daudet zei
Zola eens: „Wy zullen nooit gelezen
worden"
Een film van Lenin.
Naar de Krasnaja Gazeta meldt, is
de Russische staatskino-trust er in ge
slaagd, in Amerika de hand te leggen
op 40 meter film, afbeeldende Lr.iin in
zyn werk- en huiskamer. Het stuk film
vormt een onderdeel van een revolutie
film, opgenomen kort na de revolutie,
maar nooit afgewerkt en na eenigen
tijd verloren gegaan. De klno-trust was
er achter gekomen, dat stukken uit deze
film zich in Amerika bevonden en na
cenig zoeken is zij er in geslaagd het bo
venvermelde stuk te vinden, dat daarop
door haar is aangekocht. Uit den aard
der zaak vormt het een bel an gij ke aan
winst voor het Lenin-museum.
