HAARLEM'S DAGBLAD
Prof. R. CASIMIR
DINSDAG 11 OCT. 1927
DERDE BLAD
DE TOCHT VAN „DE POSTDUIF".
Succes voor vliegers en voor de Fokkerfabriek
WIJ TELLEN MEDE IN DE LUCHTVAART.
DE ONTVANGST TE BATAVIA.
OP DE SCHOUDERS RONDGEDRAGEN.
MAANDAG VERTREK NAAR HOLLAND.
De zoo gelukkig volbrachte tocht van
„De Postduif" naar Indië, is een nieu
we triomf voor het Fokkervliegtuig en
een machtig succes ook voor den lucht-
gekoelden Armstrong Siddeley „Lynx"-
motoren, waarmede de Fokker is uitge
rust. Voor de vliegtuigfabriek, die de
machine, bouwde, is de vlotte reis van
,De Postduif" al evenzeer een compli
ment als voor de mannen die sedert 1922
met taai doorzettingsvermogen werken
voor de tot standkoming van een lucht
postverbinding met Indië.
Hulde aan luitenant Koppen en zijn
helpers, maar ook aan de Fokkerfa
briek.
Er is nu weder een nieuw en mooi
resultaat bereikt. Het vertrouwen in de
mogelijkheid van een postverbinding
door de lucht is versterkt. Natuurlijk is
wat nu is bereikt nog lang niet het ein
de der mogelijkheden.
„Een machine voor de heele reis is",
schrijft het Hbld al blijken de
motoren dan ook nog zoo betrouwbaar
niet de meest gewenschte toestand.
De tijd van den dag, waarop gevlogen
kan worden, dient voor een permanente
verbinding natuurlijk ten volle te wor
den gebruikt. Dat mag van éen beman
ning niet worden gevergd. De praesta-
tie van het thans naar Batavia geijlde
drietal verdient reeds groote bewonde
ring. Het heeft meer gepraesteerd dan
men van menschen mag verwachten.
Voor een geregelden dienst mag men
zoc iets niet eischen, wil men de be
trouwbaarheid niet in gevaar brengen,
die betrouwbaarheid, die, vooral in den
aanvang allereerste voorwaarde voor
welslagen moet heeten.
Bij eenzelfde snelheid als waarmede
thans is gevlogen, kan dus, wanneer
liefst door samenwerking met Groot-
fcritannië, welks belangen met de onze
roor een groot deel der lijn samenvallen
het komt tot een vliegdienst nog een
of twee dagen worden gewonnen, zoo
dat de mail in een week van Amster
dam in Batavia zou kunnen zijn.
Straks als de resultaten van het werk
voor de Schneider-cup gedaan, zich
doen gelden in een verhoogde snelheid
van het verkeersvliegtuig wellicht nog
korter.
Maar na van der Hoop en Geyssen-
dorffer heeft nu ook lult. Koppen zich
voor altijd een plaats verzekerd onder
de pioniers, die hun persoonlijkheid
hebben ingezet voor het aanhalen van
den band tusschen de deelen van het
rijk aan de Noordzee en in de tropische
z:eën Dat hij en zijn kameraden dat
deden met een in Nederland gebouwde
en aan Nederlandsch vernuft ontspro
ten machine, verhoogt de ideëele waarde
van dezen Uk kt.
Wij tellen mee in de luchtvaart, zoo-
als wij meetellen in de zeevaart en op
zeer veel ander gebied. Een natie, wier
zonen dat kunnen en op de wijze van
Koppen en zijn makkers nu weer het
d ,el, dat zij zich stelden weten te berei
ken, een volk, dat op het terrein van de
wetenschap en den ondernemingsgeest
kan vijzen op koryphaëen, die de ver
gelijking met niemand hunner vakge-
n ooien behoeven te schuwen is waard
dat men fier is op het voorrecht tot
haar te behooren.
Aden kleinhartigen ten spijt.
Dat danken wij mede aan de beman
ning van de „Postduif".
De afgelegde trajecten.
I:: -insluiting op de mededeelingen.
reeds gedaan in ons vorig nummer ge
ven wij hier nog een volledig staatje van
de afgelegde trajecten:
1 October Amsterdam—Sofia 1850 KM.
2 Aleppo t 1500
3 Bushir 1550
4 Karachi 1850
5 Allahabad 1500
7 H Calcutta 770
8 Bangkok 1850
9 Singapore 1600
10 Batavia 1100
By de aankomst te Batavia werden
een vijftal kransen geschonken van de
Ned.-Indische Vereeniging voor de
Luchtvaart en van de K.L.M. Te Palem-
bang was „de Postduif" ook reeds op
geestdriftige wijze ontvangen. Zooals
Aneta seint, huldigde daar resident
Tiedeman de verdiensten van de heeren
Koppen, Fryns en Elleman, waarna bur
gemeester Le Cocq d'Armandville drie
zilveren medailles aanbood als hulde
van de burgery aan de vliegers.
Nader ontvingen wij nog de volgende
telegrammen:
BATAVIA, 10 Oct. (Aneta)Luitenant
Koppen is na aankomst herhaaldelijk
onder daverende hoera's op de schou
ders rondgedragen. De geestdrift was
zoo groot dat het militaire cordon ver
broken werd. Het Wilhelmus werd ge
zongen en toen de geestdrift een weinig
bedaard was, werd de eerewijn rondge
diend.
Luitenant Koppen vertelde dat de
terugkeer naar Allahabad, kort na het
opstijgen, te wyten was aan het dalen
van den oliedruk in den middelsten mo
tor .Bij onderzoek bleek dat er een vuil
tje tusschen de kleppen zat. De repara
tie was van korten duur, maar toch
werd besloten te Allahabad te blijven en
den motor grondig na te zien. Het lag
in de bedoeling den volgenden dag den
achterstand in te halen. Toen de ma
chine weer gereed was, werd naar een
ander gedeelte van het terrein getaxied
en daar zakte de Postduif 60 c.M. diep
in de modder, zoodat opnieuw zeer hard
gewerkt moest worden om de machine
vry te maken.
Den volgenden dag werd Calcutta ge
haald en daarna anderhalf traject in
één dag afgelegd, waardoor de., achter
stand tot een etmaal werd teruggge-
hracht.
Luitenant Koppen deelde mede dat de
recordvlucht toch geslaagd was, doordat
de afstand AmsterdamKarachi in vier
dagen is afgelegd, wat de Engelsohen
haast niet wilden gelooven. Zij waren er
buitengewoon enthousiast over en de
zelfde geestdriftige stemming werd in
Singapore geconstateerd, hier toch is
luitenant Koppen, door den gouver
neur van de Straits, die hem zyn op
wachting kwam maken, allerhartelijkst
ontvangen.
Het traject BangkokSingapore, een
afstand van 750 K.M., over de zee is uit
sluitend op kompas gevlogen en de Post
duif kwam precies op het juiste punt
aan. hoewel er voortdurend wolken
waren. „Wij zijn de eerste vliegers", zei-
de luitenant Koppen, „die dwars over
het Perzische hoogland en niet langs de
kust zyn gevlogen."
Dc officieele huldiging.
BATAVIA, 10 Oct. (Aneta.) In de
groote zaal van de Planten- en Dieren
tuin te Weltevreden is luitenant Koppen
met zyn tochtgenooten hedenavond ge
huldigd. De zaal was stampvol, tallooze
bloemstukken stonden op het podium en
in de voorste gelederen van het publiek
bevonden zich de hoogsten in den Lan
de en de leden van het Indische
Luchtvaartcomité.
Precies om 8 uur traden de vliegers
de zaal binnen en bestegen onder don
derend gejuich van het publiek en de
tonen van het Wilhelmus, het podium.
Als eerste van de sprekers trad de
heer N. van Zalinge, voorzitter van het
Luchtvaartcomité, naar voren. Toen het
eindeloos gejuich bebaard was, zeide
spreker, dat. de vlucht van een zakelijk
standpunt bezien tot de grootste dank
baarheid aanleiding geeft. Spreker
brengt dien dank over namens de Indi-
sc"he Luchtvaartvereeniging en de bur
gery van Batavia.
Daarna biedt spreker de drie vliegers
medailles aan en bovendien aan luite
nant Koppen een zilveren beker met
champagne gevuld.
Als tweede spreker huldigt de direc
teur der Gouvemementsbedryven. Ir. D.
de Jongh, de vliegers voor de korte
duur van deze postvlucht. Vervolgens
constateert de burgemeester van Bata
via, Mr. Meijroos, dat de vliegers bewe
zen hebben, dat Nederland het ook kan,
en dat Nederland trotsch kan zijn dat 't
vliegrecord met deze uiterst snelle tocht
verbeterd is.
De waarnemend commandant van de
Luchtvaartafdeeling Majoor Odewald,
brengt de vliegers hulde namens het In
dische leger.
Mr. Van Doomlck, burgemeester van
Mr. Cornells, overhandigt met een toe
passelijk woord drie schilderijen.
De heer Plesman, directeur van de K.
L. M„ zet uiteen hoe hy met Mr. Delprat
naar Indië gekomen is met het doel het
burgerlijk vliegwezen in Indië te bevor
deren. De vliegers, aldus de heer Ples
man. hebben ons dit gemakkelijk ge
maakt. Spreker verklaart zich verheugd,
:dat Koppen geslaagd is en huldigt diens
twee tochtgenooten. Hij brengt het drie
tal zijn dank voor den grooten steun dien
luitenant Koppen heeft ondervonden
van Generaal Snyders.
Deze toespraak werd begroet met een
daverend hoera.
Vervolgens spreekt mr. A. B. Cohen
Suart een woord van hulde namens
het algemeen Nederlandseh Verbond.
Prof. Mr. A. S. Oppenheim, hoofdver
tegenwoorüiger van de Bataafsche Pe
troleum Maatschappij, houdt vervolgens
een geestige toespraak waarin hy de
bemanning van de Postduif huldigt.
Tenslote kwam luitenant Koppen zelf
aan het woord. Hy dankt voor de hem
en de zynen gebrachte hulde en in het
by'zonder den heer Plesman wiens steun
niet minder geweest is dan die, welke
hy van Generaal Snyders mocht onder
vinden. Luitenant Koppen hoopt, dat
de plannen voor een civielen luchtdienst
in Indië, spoedig verwezenlykt mogen
worden.
Tenslotte wekte de heer Van Zalinge
allen op blyvend enthousiasme voor het
luchtverkeer te blyven koesteren. Spre
ker sluit met een woord van dank voor
de betoonde belangstelling de byeen-
komst.
De aanwezigen hieven een daverend
gejuich aan.
Aneta verneemt nader, dat luitenant
Koppen het tydstip van vertrek heeft
gesteld op Maandag as.
LETTEREN EN KUNST
HET TOONEEL.
DER BLAUE VOGEL.
Jushny heeft zyn „blauwe vogel" op
zijn rondvlucht door Nederland één dag
in Haarlem laten neerstrijken, wat be
teeken t, dat onze stadsschouwburg gis
terenavond weer eens stampvol was. Een
geheel nieuw programma bracht hy dit
keer, een programma, dat ook nu weer
bekoorde door fantasie, kleur, geestige
vinding en volmaakte uitvoering. Jushny
is dikwyls ontroerend, soms grotesk,
maar altyd verrassend en van voorna
men smaak. Men moge het eene num
mer meer geslaagd vinden dan het an
dere, nooit zal men kunnen zeggen, dat
het banaal of gewoon is, steeds weer
wordt men getroffen door den geest, den
arstieken zin en het sprankelend ver
nuft van den man, die dit alles heeft
ontworpen. En door de eenheid van ont
werp en uitvoering. Bij dit ensemble van
„Der Blaue Vogel" dezelfde volkomen
overgave, toewijding, liefde en tucht, als
ons by de artisten van het Moskauer
KünsUertheater zoo trof. Vandaar ook
eenzelfde eenheid, eenzelfde harmonie in
conceptie en verwezenlijking. Dat is
klein-kunst, die men volmaakt kan noe
men.
Toch heeft de avond van gisteren mij
niet die oogenblikken van innerlijke
sterke emotie geschonken als de vorige
programma's met nummres als de Wol-
ga-Schlepper, der Leierkasten en „Le
Roi a fait battre tambour"! Lag dit aan
het programma of aan mij? Aan geen
van beide! De verrassing van het nieuwe
is er thans niet meer en dat doet na-
tuurlyk zyn invloed geldend Want ook
gisteren waren er nummers, die in plas
tische schoonheid niet voor bijvoorbeeld
de Wolga-Schlepper onderdeden. De
groep der ,31inden" was waarlyk in
drukwekkend en ran het slot, wanneer
de blinden hun handen ten hemel hef
fen en een fata morgana van waarlijk
Oostersche kleur op het achterdoek ver-
schynt, van 'n picturale schoonheid, die
waarachtige ontroering schonk. Dit was
geen „klein komst" meer. Het was diep
tragisch en tegelyk artistiek schoon! In
dit beeld heeft Jushny ook het meest
bereikt.
Van picturale schoonheid was ook
„Oproer op de Wolga". Prachtig, die
telkens wisselende groepeeringen, steeds
weer verrassend door kleur, plastiek en
uitdrukking. Welk een indrukwekkend
beeld was alleen reeds niet die ernstige,
oude Rus met zyn grijzen baard voor
dat breede donkere zeil! En hoe com
pleet was dit nummer ook door zijn vol
maakte eenheid van muzi6k en uitvoe
ring!
Welk een weemoed in een schijnbaar
grotesk nummer ..Der Abschied", waarin
een kind afscheid neemt van zyn speel
goed. voorgesteld door hoekige mensch-
marionetten en een paard van karton!
Hoe mooi gedacht deze beelden te doen
„leven" voor het kind, hoe origineel en
knap van vinding, die triestig knikken
de paardenkop, die voor het laatst zijn
jongen meester groet. De lach werd hier
verdrongen door den traan. In zulk een
nummer toont Junshy zich wel een zeer
fyn artist.
Mooi van stemming was dadelijk het
eerete nummer „In der Kirgisensteppe".
Onmiddellijk was er de sfeer van het
Oosten op 't tooneel. En hoe vol gratie
was het nummer „Twee Vyanden", de
faun en de pierrot de hartstocht en
de liefde die strijden voor het beeld
der drie vrouwen van Sèvres porcelein.
Dat was in zijn teere kleuren een
exquis tooneel van vinding zoowel als
van uitvoering.
Maar vergeten wij vooral ook niet
Jushny, den man van sprankelenden
geest en vernuft. Ook in zyn komische
nummers blijft Jushny altijd voornaam,
wordt hy nooit één oogenblik grof. Zie
zyn parodie op de revue! Het is van een
verrukkelyke fijnheid. Het zou my niet
verwonderen, dat er menschen zijn. die
de parodie er nauwelyks in zien. Het is
immers „byna precies echt!" Maar dat
is juist het kostelijke, het heeriyk komi
sche ervan. Jushny gaat maar heel even
over de werkelijkheid heen, maar be
licht daardoor medoogenloos het bela
chelijke van de revue. Het mechanische,
het domme, het levenlooze in de revue
wordt een kleine tikje meer aangezet
en de revue is hopeloos ridicuul gewor
den. Zie bijvoorbeeld het dansen der
twee revue-girls in „the Chocolate
Kitchies". Dat is in zyn parodieering
van een voorname geestigheid, die be
wondering afdwingt. Dat wordt van
deze twee danseressen waarlyk kruist!
En hoe heerlijk mal dat slot, die „fi
nale grande" met Jushny dansend in
het midden met een kroon van veeren
op zijn hoofd. In deze parodie wordt de
revue dood gespot!
Hce origineel van vinding ook, om de
muziek van Moussorgsky, naar aanlei
ding van schilderijen gecomponeerd,
aan te vullen met schilderingen! En
hoe kostelijk en volkomen één met die
muziek, zoo'n „Marktbeeld", fel van
kleur en rhytmiek!
Ja, het was weer een prachtige
avond, waarvan ik de schoonheid ster
ker nog ga voelen, nu ik er rustig
over denkend over schrijf. Een avond
van „Klein" maar nooit vluchtige kunst
Want Jushny's kunst blijft in onze her
innering als iets heel moois en van zeer
groote waarde!
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
EERSTE LÉDENCONCERT DER
H. O. V.
Een goed bezette zaal; op het podium
het orkest: vele bekende gezichten, en
kele nieuwe. De plaats van Willem
Knikker is door Frits Hinze ingenomen.
De atmosfeer is weer geladen, als bij
het afscheid van Nico Gerharz, nu ruim
een maand geleden; men verbeidt de
komst van den nieuwen dirigent, ver
wacht een toespraak. Een groote krans
hangt ter verwelkomingaan de diri-
geerlessenaar. Eduard van Beinum komt
op: het publiek verrijst van zijn zetels
zooals dat tegenwoordig meer en meer
en zelfs om een haverklap, gebruikelijk
wordt en begroet staande den nieuwen
leider. Bloemen worden aangedragen;
de heer Sybrandi, bestuurslid der H.
O. V. betreedt als waarnemend voor
zitter het podium en spreekt den jon
gen dirigent toe. Hij verwelkomt hem,
spreekt de hoop uit dat de keuze van
de commissie van deskundigen een ge
lukkige moge blijken. Wij stemmen met
die vriendelijke woorden volkomen in.
maar hadden daarby gaarne ook nog
een enkele zinsnede gehoord die den
arbeid van Van Beinum's voorganger
gereleveerd zou hebben. Zoolang Nico
Gerharz het leiderschap bekleedde,
heeft men hem hoog verheven; zyn
portret prykte zelfs een tijdlang op de
omslagen der programma's; hy was de
gene die de H.O.V. gemaakt had, wat ze
nu is, Hy was onmisbaar. En nu hy
gemeend heeft te moeten heengaan, om
redenen die ik wil, noch kan beoor-
deelen, schynt hij minder dan een
doode, wien3 nagedachtenis men tenmin
ste nog eert: het is met hemi „la mort
sans phrase". Intusschen wil ik dit ver
zuim herstellen al behoef ik er den heer
Van Beinum niet op te wyzen dat, In
dien het terrein dat hy hier vindt in
vele richting gecultiveerd blijkt, de
spade en het houweel van zijn voor
ganger daaraan schuld hebben; dat die
pioniersarbeid niet altijd gemakkelijk
was en het opschietende onkruid telkens
een deel van den arbeid vruchteloos
dreigde te maken en dat, al waren de
ontginningsmethodes van Gerharz wel
licht niet steeds de juiste, zij toch het
verder bewerken voor zijn opvolger veel
hebben vergemakkelijkt. Hij moge vast
beraden en met kennis van zaken de
hand aan de ploeg slaan en trachten
de H. O. V. nog hooger op te voe
ren.
Nadat nog bloemen waren aangeboden
o.a. door een Zutfensche deputatie, kon
met de uitvoering van het programma
begonnen worden. Louter nieuwe wer
ken, vier in getal, wezen op den yver
en durf waarmee de nieuwe leider zijn
werkzaamheden aanvaard heeft. Hy
dirigeert rustig en sober; herinnert in
dit opzicht even aan Dr. Muck. Voor
een jong kunstenaar w&ï hij me zelfs
wel iets te gereserveerd; ik mag wel
wat „Sturm und Drang" die by den
leeftijd past. En ook het tempo van
Berlioz' Ouverture „Carnaval romain"
was m gematigd; het stuk miste
zuidelijken gloed. Maar dadelijk by den
inzet vielen zuiverheid en beschaafd
heid van klank te constateeren; we
konden bemerken dat Eduard van
Beinum in die richting reeds met suc
ces invloed heeft doen gelden.
In de Pavane van Rave! was de
stemming niet zoo volkomen; ik vond
bovendien de overzetting van dit kla
vierstuk voor orkest minder gelukkig
dan die zyner „Ma mère l'Oye", die in
haar vierhandige zetting reeds voor or-
chestratie voorbeschikt schijnt.
De derde noviteit „Viviane", poême
symphonique van Ernest Chausson kon
wy slechts matig boeien; de gebruike-
lyke klankeffectmiddelen zijn door den
componist vakkundig aangewend, maar
de muzikale taal die er in gesproken
wordt, is niet die van een zeer krach
tige persoonlijkheid; het blijft grooten-
deels by Wagnerismen en werkt weinig
overtuigend.
Na de pauze kwam het hoofdnummer
van den avond: de tweede Symphonie
van Brahms. We zien met voldoening
een der vier monumentale orkestwer
ken die Brahms schiep, op de program-
mas der H. O. V. zijn intree doen, al
ontveinzen we ons niet, de daarmee ver
bonden bezwaren. Een gedetailleerde be
spreking van deze Symphonie zou my
op 't oogenblik te ver voeren; de ver
tolking droeg sporen van yverige en
ernstige studie. Wat betreft het klank-
evenwicht valt er nog wel een en ander
te verbeteren; meerdere kennis van de
acoustische verhouding der gemeente-
lyke concertzaal zal hier in de juiste
richting kunnen leiden. En meer warmte
meer relief, meer elasticiteit in de tempi
zal aan het geheel m. i. ten goede ko
men. Dat nu het meeste nog wat vlak
klonk zullen we maar aan de omstan
digheden wijten. Het tempo van het eer
ste hoofddeel kan ook iets sneller wor
den ingezet; bij het „quasi ritenente"
bedoelde Brahms een terughouden, niet
een versnellen der beweging. In de uit
voering van het Adagio was zeer veel
moois te prijzen; het Allegretto mag
nog wat „piü grazioso", en de finale
kan als ze p.p. en zeer gehouden wordt
ingezet tot grooter climax worden ge
voerd; bij het zangthema (largamente)
moet men „travailler dans la pate".
Doch wij willen latere uitvoeringen van
dit belangryke werk afwachten; orkest
en leider zullen zich er dan nog meer
ingewerkt hebben; wat nu reeds bereikt
werd geeft voor de toekomst veel goede
verwachtingen.
KAREL DE JONG.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cts. per regeL
Noorderkerk - Velserstraat
Morgenavond 81 4 Lezing 10
SPORT EN SPEL,
VOETBAL.
STORMVOGELSHILVERSUM
(8—4).
De Stormvogels missen v. d. Velde Sr.,
van welke gelegenheid zij gebruik maken
om Boekelaar eens als midvoor en Van
Pel als links-half aan 't werk te zien.
Zooals te begrijpen is, viel op beider
spel op deze voor hen vreemde plaatsen
nog wel een en ander aan te merken,
doch van een mislukking kon allerminst
gesproken worden. Ook de twee Hilver
summers voldeden wel. Willart maakte
met een formidabel schot het vierde
Hilversumsche doelpunt.
De Stormvogels speelden vooral voor
de rust een goeden wedstrijd. Toen
steunde de halfback-linie met Olden
burg aan het hoofd voortreffelijk. De
Stormvogelsspil was herhaaldelijk in
duels gewikkeld met zijn Hilversumschen
collega Huizinga, dien hij meestal de
baas was.
In de voorhoede was Houtkamp beter
op dreef dan in de competitie-wedstrij
den. Hij zorgde met een tweetal kei
harde schoten voor evenzooveei doel
punten, waarbij keeper Meinders geen
schijn van kans kreeg.
Twee der overige drie doelpunten,
welke Stormvogels voor de rust scoorde,
werden door halfbacks gescoord, n.l.
Van Pel en Oldenburg; v. d. Velde
scoorde uit een penalty. Doordat Hil
versum in de eerste minuut van den
wedstryd reeds gescoord had, ging de
rust met 51 in.
Deze groote voorsprong was na de
thee oorzaak, dat de Stormvogels-ver
dediging minder waakzaam en minder
actief was. Speciaal in dc halfbackiinie
werd minder hard gewerkt zoodat Haak
en Koster druk werk kregen. Dit had
tot gevolg, dat Thijssen niet minder dan
driemaal gepasseerd werd, n.l. door
Willart, Helderman en Willart. Daar
Stormvogels echter na elk doelpunt van
Hilversum eveneens weer scoorde, door
Oldenburg, Boekelaar en v. d. Velde,
bleef het verschil van 4 doelpunten be
staan, zoodat Stormvogels tenslotte met
84 won.
HOCKEY
OLYMPISCHE ELFTALLEN
De technische commissie van den N.
H. en B. B. heeft de volgende twee ploe
gen gekozen die op Zaterdag 22 October
as. in 't stadion te Amsterdam een
oefenwedstrijd zullen spelen.
Olympisch elftal A:
Katte
(M. H. C.)
de Waal Tresling,
(A'dam) (H.O.C.)
C. v. d. Hagen Duson Ankerman
(Hilversum) (A'dam) (H.D.M.)
v. Citters Jannink J. v. d. Hagen
(M.H.C.) (A'dam) (Hilv.)
v. d. Veen Kalff
(A'dam) (H.O.C.)
Olympisch elftal B:
Visser 't Hooft d. Visser v. d. Roovaart
(M.C.H.) (Bl.daal) (H.D.M.)
Hubrecht Momma
(M.H.C.) (A.hem)
Brand de Bruyn Eilers
(M.H.C.) (H.O.C.) (A'dam)
Pont Deenik
(Hilversum) (M.H.C.)
Hardebeck
(Amsterdam)
Na afloop van dezen wedstrijd zal het
Nederlandsch elftal gekozen worden dat
op 6 November a.s. te Amsterdam tegen
Duitschland spelen zal.
Verder is besloten dat de twee Olym
pische ploegen iedere maand h,rzien
zullen worden en dan telkens een oefen
wedstrijd zullen spelen.
(N. R. Ct.»
BILJARTEN.
COMPETITIE HAARL. BILJART
BOND.
Het bestuur van den Biljartbond voor
Haarlem en Omstreken heeft dit seizoen
weder competitie-wedstryden uitgeschre
ven en wel in zes klassen, hl.: A B C D
E en F., waaraan alle aangesloten ver-
eenigingen zullen deelnemen. De B. V.
„Vriendenkring" in alle klassen; de B.V.
„D. E. S." in de vijf eerste; de B. V.
„Haarlem-Noord" in de vyf laatste; de
B. V. „Olympia" in klassen B, C. D en
F; de B.V. ,iï. B. C." in A en B; de B.V.
,.D. V. S." te IJmuiden-Oost in A en
C; de B.V. „Excelsior" te Velsen-Noord
in C, D en E, terwijl de nieuwe biljart
club „Oefening Baart Kunst" te Velsen-
Noord zoo spoedig mogelijk de opgave
zal inzenden.
In klasse A wordt in cadre, In de
overige klassen libre gespeeld.
SéANCE PROFS. DROST EN v. d.
LAAN.
Woensdagavond 12 October zullen deze
bekende biljartprofs een .partij 500 cadre
spelen in het café „Het Raadhuis" te
Overveen.
DAMMEN.
OPLOSSINGEN
De auteursoplossingen van de pro»
b-lemen Nos 1206 tot cn met 1208 zijn:
No. 1206. Auteur: C. Blankenaar,
Rotterdam.
Wit: 15—10; 13—9; 23—18; 28—22;
43—48 (Zwart 43—49 A); 48:2;
2924; 2:35 en wint.
Zwart: steeds gedwongen.
A. Op Zwart 43—38 (of 32) Wit
48 49 en wint.
A. Op Zwart 4327 Wit 48 36 en
wint.
A. Op Zwart 1420 Wit 4034 en
48 2 en wint.
A Op Zwart 510 Wit 4034 en
48 2 en wint.
A. Op Zwart 3944 Wit 4S 2 en
wint.
A. Op Zwart 21—26 Wit 40—34 cn
48 1 cn wint.
A. Op Zwart 2127 Wit 4034 en
48:36 en wint.
A. Op Zwart 711 Wit 4034 en
48 2 en wint.
A. Op#Z\vart 712 Wit 4034 en
48 16 of 26 en wint.
A. Op Zwart 1318 Wit 40--34 en
48 2 en wint.
A. Op Zwart 1319 Wit 4034 en
48 26 cn wint.
A. Op Zwart 14—19 Wit 29—23,
4034 en 48 35 en wint.
Een mooie compositie!
Bij plaatsing van dit meesterstukje
was ons de naam van den auteur on»
bekend. Wij ontvingen inmiddels van
den heer G. L. Gortmans uit Londen
de mcdedeeling, dat dit probleem ge»
eomponeerd werd door niemand min»
der dan onzen grootsten eindspclcom»
ponist C. Blankenaar, dat voor het
eerst gepubliceerd werd in .,Le Jeu
de Dames" van Juni 1897. Dit vraag»
stuk moet dus door Blankenaar op
jeugdigen leeftijd zijn gecomponeerd,
No. 1207. G. J. A. van Dam.
Wit: 17—12; 34:23; 23:12; 3:3 cn
wint.
Zwart: Steeds gedwongen.
No. 1208. G. J. A. van Dam.
Wit: 27—22; 34—29; 29 29 47—41:
2924; 15 2 en wint.
Zwart: Steeds gedwongen.
J)e cycloon te St. Louis waar wij onder buitenland over bericht hebben heeft verschrikkelijke gevolgen gehad:
100 dooden, 1000 gewonden, 25.000 dakloozen. Een der verwoeste buurten.
Een der vele Interessante nieuwe modellen op de Parljsche auto-tentoon-
«tellingeen „Chenard et Walker" met een eigenaardig voorstuk.
Or Th Goossens. de eerste
rector-magnlficus der R. K.
Handelshoogear-hool, in
ambtsgewaad.
