BUITENLANDSCH OVERZICHT
RAKOFSKI AF
BELGIë'S NATIONALE VERDEDIGING.
LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL.
GEMENGD NIEUWS
INGEZONDEN
MARKTNIEUWS.
HAARI.EM'S DAGBLAD VRIJDAG 14 OCT. 1927
DERDE BLAD
De gezant te Toklo naar Parijs over
geplaatst. Een Russisch fiasco.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Dit is het laatste bedrijf van het
drama, (of de tragi-comedie) getiteld
„Rakofski", met den ondertitel: „Of:
hoe de bolsjewiek alweer de kous op
zijn kop kreeg." Donderdagavond werd
namelijk officieel aan Quai d'Orsay
medegedeeld, dat-Rakofski teruggeroe
pen zal worden en vervangen zal wor
den door Dovglefski, gezant van de
Unie der Sovjetrepublieken in Tokio.
Naar alle waarschijnlijkheid gaat Ra
kofski naar Tokio. Een uitwisseling van
personen. Een formule, waarmee Mos
kou wil zeggen: Wij handhaven Ra
kofski en Dovglefski is zijn politieke
tweelingbroeder, zoodat aan de situatie
inderdaad niets veranderd is. Tsjltsje-
rin deed wanhopige pogingen om de
eer aan den kant van Moskou te hou
den. Dat hij daarin allerminst gt:laagd
is. weten wtj maar al te goed. Zij die
jrip.h de vreemde politiek inzake de
schuldregeling herinneren, en de mede-
deelingen betreffende de zaak Rakofs
ki hebben gevolgd zullen eens te meer
overtuigd zijn van Bosjewlstische war
hoofdigheid.
Wat den nieuwen gezant Dovglefski
aangaat, over hem is weinig bekend.
Hij werd tot nu toe niet als serieus can-
didaat beschouwd, over zijn loopbaan is
weinig bekend. In 1924 werd hij verte
genwoordiger der Sovjet-regeering in
Stockholm, daarvóór bekleedde hij een
hooge post bij het departement van de
posterijen in Moskou.
P. A.
Koning Albert over
de Nationale Ver
gadering.
Tijdens de ontvangst door den koning
van de bureaux der beide Kamers, die
hun gelukwenschen kwamen aanbieden
met de geboorte van prinses Joséphine
Charlotte, heeft de koning een en an
der over de nationale verdediging ge
zegd. Hij hoopte dat de Kamer binnen
kort de wet zou aannemen waarbij op
definitieve wijze de veiligheid, en de
onaantastbaarheid van gebied, dat door
de grondwet gewaarborgd is, verzekerd
werd.
De koning bracht in herinnering, dat
hij zelf den eed had afgelegd om eiken
maatregel te nemen, die de veiligheid
van het land zou verzekeren en voegde
er aan toe, dat zijn familie gedurende
honderd jaar voor de welvaart van het
vaderland had gewerkt.
De koning verzocht den president
der Kamer om zijn woorden aan zijn
collega's over te brengen.
Calles over de revo
lutie in Mexico.
De „Times"-correspondent te New-
York seint aan zijn blad dat president
Calles nadrukkelijk de beweringen heeft
tegengesprfoken, dat de revolutie nog
steeds een grooten omvang zou hebben
en dat zij door de regeering zou zijn
aangestookt omdat deze zich aldus van
haar vijanden wilde ontdoen De revo
lutie heeft nu nog slechts de vluchtende
rebellen uiteen te jagen.
Iedereen in Mexico heeft geweten,
aldus de president, dat de propaganda
van de generaals Cerrano en Gomez
sedert het begin der verkiezingscam
pagne, midden Augustus, een openlijke
ophitsing van de openbare meening tot
opstand en van het leger tot verraad
is geweest. Hij was van begin af aan op
de hoogte van alle bijzonderheden van
een staatsgreep, die op 1 September zou
plaats vinden, wanneer het Congres zou
bijeenkomen.
De president verklaarde voorts, dat
hij getracht heeft generaal Serrano van
zijn plannen af te brengen, daar hij dien
een kans wilde geven om terug to kee-
ren naar een democratische politieke
actie. Openlijk sprak hij zijn vertrouwen
uit in het leger ondanks de geruchten
omtrent verraad van bepaalde officie
ren. Terwijl hij alle bijzonderheden der
complotte kende, liet hij 't bevel der
troepen in handen van „twijfelachtige
elementen", omdat hij geen achterdocht
te hunnen opzichte wilde zaaien. De
revolutie mislukte tengevolge van het
sterke eergevoel van het nationale
leger.
Denk om uw Pas!
Eén overheidsdienst, die voor het
bezoek der American Legion te Parijs
was ingesteld, functionneert ook na het
vertrek der légionnaires verder: die der
politiedetachementen, die 's nachts de
voornaamste centra van vermaak
Montmartre, Montpamasse en de boule
vards afloopen en ieder dubieus-uit
ziend persoon naar zijn identiteit on
dervragen, om, zoo hij die niet afdoen
de kan geven, hem naar het bureau
te brengen en hem er te houden tot
zijn onschadelijkheid is kernen vast te
staan.
Toeristen doen er goed aan, hun pas
bij zich te hebben; dit is het gemak
kelijkste middel om den argwaan van
een agent te onzenuwen. Zelfs een
oogenblik overlast Is het doel wel
waard, n.l. de door den prefect heilig
voorgenomen zuivering der Parijsche
straten van alle ongewenschte elemen-
ten.
KORT EN BONDIG.
Dezer dagen zal te Moskou een in
stituut 'worden geopend, dat zich zal
bezighouden met de bestudeering van
het vraagstuk der afwering van en
bescherming tegen gas-aanvallen in tijd
van oorlog.
Door verkeerden wisselstand zijn Don
derdagmorgen te Dusseldorp twee elec-
trische tramwagens op elkaar geloop en,
waardoor 15 passagiers en de beide be
stuurders licht gewond werden.
Blijkens een bericht uit de stad Con
cord in den staat New Hampshire, is
een dame. Helen Gwendelyn Jones
candidaat gesteld voor het ambt van
burgemees ter esHet is de eerste maal
dat zooiets geschiedt in New Hampshi-
De gemeenteraad van Sofia heeft
lord Gladstone, den zoon van den ver
maarden Britschen staatsman, het eere
burgerschap aangeboden.
Tot leider van de conservatieve partij
in Canada is gekozen het parlementslid
Bennett.
WIILIAM LE QUEUX OVERLEDEN.
Uit Knokke wordt gemeld dat de
Engelsche romanschrijver William Le
Queux daar na een ziekte van eenige
weken in den ouderdom van 63 jaar is
overleden.
Le Queux, de bekende Engelsche ro
vellenschrijver bewoog zich hoofdzake
lijk op het gebied van detectivenro-
mans. Hij is hier te lande ook zeer
goed bekend want zijn boeken werden
ijverig vertaald. Le Queux, zegt de Tel.:
werd te Londen geboren en woonde een
tijd lang in het „Quartier Latin" met
het doel schilder te worden. Later werd
hij journalist en was hij buitenlandsch
correspondent van een Engelsch blad.
In 1893 zegde hij dit beroep vaarwel om
zich geheel aan het schrijven van ro
mans te kunnen wijden. Hij reisde veel
en bezat een groote kennis van den
spionnendienst in Europa, waarvan hij
in zijn verhalen blijk geeft. Van zijn
werken noemen wij: „Guilty Bounds",
„Rasputin, The Intrigiuers", „Lan-
dru", en ult 1926 „Fatal Faces".
Hij heeft een zeer groot aantal ro
mans geschreven.
MUZIEK.
HUGO WOLF-AVOND.
Mia Peltenburg, Louis van Tulder en
Hendrik Andriessen, hebben gisteren
weer een deel van de gTootsche taak
volbracht, die zij als apostelen van den
genialen, vroeg gestorven liedercompo
nist op zich hebben genomen. Brachten
zij in het vorige seizoen ons een voor
treffelijke verklanking van Wolfs „Spa-
nisohes Liederbuch", thans was het ,Jta-
lienisches Liederbuch", teksten van Paul
Heyse, aan de beurt. Een bonte rij van
zes-en-veertig liederen van de meest
verschillende stemming, de grootst mo
gelijke verscheidenheid van muzikale
uitbeelding ging ons voorbij, niet zonder
een reeks van, deels sterke, indrukken
te wekken. De snelle opvolging, de zeer
divergente aard der liederen maakt na
tuurlijk het volgen en medeleven voor
den hoorder niet gemakkelijk; deze
moet zijn opmerkzaamheid voortdurend
gespannen houden, want een oogenblik
van onoplettendheid kan den draad in
een lied doen verliezen. Was het dus
voor de hoorders een zware avond, voor
de drie kunstenaars was de opgave;
zich in deze telkens wisselende stem
mingen te verplaatsen en er de juiste
wijze van uitdrukking voor te vinden,
nog veel moeilijker, en alleen een lang
durige voorbereiding, gevoegd bij een
juisten kijk en .veelzijdig muzikaal aan
passingsvermogen, kan daartoe de moge
lijkheid scheppen. Intusschen blijkt van
Tulder's prachtige stem zich bij uitstek
voor de zuiver lyrische zangen te leenen,
terwijl de meer humoristische of ironi
sche in Mia Peltenburg een voortreffe
lijke vertolkster vinden. Met de verdee
ling der liederen was daarmee blijkbaar
ook wel rekening gehouden. Mia Pel
tenburg scheen in den aanvang niet zoo
volkomen op dreef als later op den
avond, toen zij, evenals haar kunstbroe
ders van Tulder en Andriessen de volle
ontplooiing van haar groote artistieke
gaven te genieten gaf. Zangeres en zan
ger hadden meermalen een geestdriftig
„open doekje" in ontvangst te nemen.
Hendrik Andriessen kweet zich van de
zware taak om voor 46 liederen de mu
zikale sfeer te scheppen op de uitmun
tende wijze die we van hem kennen; een
.enkel maal, in het „Standchen" (no. 22)
waar de componist uitdrukkelijk „ohne
Pedal" voorschrijft, had de klavierpartij
nog iets lichter en droger kunnen klin
ken. Verder het voortreffelijke te stipu-
leeren lijkt onbegonnen werk: in mijn
programma staan te veel liederen met
een aanteekening daartoe voorzien. Dat
er kleine inzinkingen waren, minder bij
de vertolkers dan bij den componist,
ligt voor de hand: geen toondichter is
in al zijn scheppingen even groot ge
weest, en wanneer men integrale reek
sen voordraagt moet men de minder
sterke wérken, die men bij een bloem
lezing weg zou laten, ook ten gehoore
brengen. Des te meer verdient het stre
ven van deze kunstenaars, die goedkoop
succes versmaden, lof en waardeering.
Ook de avond van gisteren was een
„daad" op muzikaal gebied.
KAREL DE JONG.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regeL
AAMBEIEN
Velen, die ln hevige mate
aan aambeien leden onder
vonden onmtdde!li|k verlich
ting door de toepassing van
AKKER'.
J KLOOSTERBALSEM
r» gevolg v
NIEUW LEVEN.
DE VRIJBUITER.
Van de verschillende dilettanten, die
ik tot nu toe in de titelrol van De
Vrijbuiter heb gezien, staat de heer Chr.
Vosshard, van Nieuw Leven, verreweg
bovenaan. Eigenlijk is hij de eenige,
die in staat bleek deze zware
rol volkomen te kunnen dragen. En dat
is zeker geen geringe lof. Want de rol
van Rudolf Verburg eischt allereerst
een buitengewoon vlotte manier van
spelen. De Vrijbuiter ls alle drie be
drijven door, bijna voortdurend op de
planken en zijn rol is er een van een
boekdeel dik. Hij moet dus wel een
zeer losse en vooral gevarieerde manier
van spelen hebben om al dien tijd te
blijven boeien. En zijn dictie moet zoo
zijn, dat men steeds naar hem blijft
luisteren, ook al komt zijn mond als
een klaterende waterval geen moment
tot rust.
Chr. Vosshard heeft zich op zijn
„Jubileum-avond" zelf overtroffen. Ru-
dolf is zijn beste rol geworden. Hij
speelde dezen vrijbuiter met een voor
een dilettant waarlijk verbluffende ge
makkelijkheid. Wat mij vooral trof, was
zijn zeer gesoigneerd en telkens wisse
lend handenspel. Zoo ziet men het van
een liefhebber maar zelden. Ook met
zijn dictie wist hij door voortdurende
en juiste nuanceering de aandacht tot
het laatst toe vast te houden. En er
zijn weinig Haarlemsche dilettanten,
die wat vooral in zulk een groote
rol aangenaam aandoet zoo zuiver
en beschaafd spreken.
Vosshard verzachtte eenigszins en
dat ligt ook wel in zijn persoonlijkheid
het grove en harde van de figuur.
In deze creatie werd Rudolf minder
ploertig en patserig.' In de tooneelen,
waarin het betere-, zachtere deel van
Rudolf's karakter naar voren komt,
ging het nu en dan zelfs naar het
teere toe. Het had alles wat harder
en pootiger gekund. Maar Vosshard wist
de figuur in zijn zachtere opvatting
toch steeds reliëf te geven. Hij speel
de hem in een lichten, beschaafden
toon en hield dien toon voortreffelijk
vol. En hij kende zijn lange rol als zijn
naam. Hierdoor was hij in staat voort
durend een vlot, vlug tempo te nemen,
wat deze redeneer-rol bepaald noodig
heeft. Voor den heer Vosshard was gis
teren dan ook het groote deel van het
buitengewoon succes.
Mevrouw VosshardDijkstra had
moeite zich naast dit gemakkelijk en
vlotte spel staande te houden. Nu dient
erkent, dat de rol van Anna wel zeer
zwaar is, omdat zij niet zuiver is ge-
teekend. Zij is eer een juffrouw uit
een roman dan uit het leven, en zij
„teemt" heel het stuk bijna door! Haar
zinnen klonken gisteren nog al eens min
of meer boekachtig en ook het ware le
ven wist mevrouw Vosshard deze Anna
niet in te blazen. Maar deze dilettante
is evenals haar man zeer consciën
tieus en er viel dan ook heel veel in
haar spel te waardeeren. Voor een dilet
tante was 't lang niet slecht, maar te
gen het voortreffelijke spel van haar
man kon zij gisteren toch niet op.
Mej. Kammeijer had aan Loukie een
gemakkelijker taak, daar de rol dank
baarder is en een speelster meer hou
vast geeft. Het deed mij genoegen mej.
Kammeijer nu eens in een belangrijke
rol te zien. Zij is een alleraardigste
tooneelverschijning, heeft een pittige
manier van spelen en zij heeft de char
me der jeugd. Zij is een der weinige
speelsters in Haarlefh met aanleg voor
ingénue. Hierdoor kwam Loukie vol
komen in het juiste licht te staan. Mej.
Kammeijer speelde de rol frisch, leven-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 CENTS PER REGEL.
CARAVELLIS, de
edelste aller sigaretten
Rêve d'Or 3 ets.
Fine Fleur 3 ets.
Specials Wt
dig, natuurlijk en met voldoende gevoel
en temperament. Onder de jonge dilet
tanten behoort zij ongetwijfeld tot de
beste in Haarlem. Alleen dient zij haar
uitspraak meer te soigneeren. De I's en
het gevaarlijke woord „hoor!" klinken
nog allesbehalve fraai. Maar voor
Nieuw Leven is zij een kracht om in
eere te houden.Want een ingénue wij
weten het is op het tooneel goud
waard. De heer L. Vosshard was Jan,
de afgewezen vrijer. Hij had met deze
rol weinig moeite en speelde den bra
ven dominee's zoon in den juisten
toon, zonder een oogenblik in chargee
ring te vervallen. Jan won het ver van
zijn vader, den dominee, die van den
speler wel heel erg weinig teekening
kreeg. Versterking met eenige heeren
krachten 2»u voor Nieuw Leven lang niet
kwaad zijn. Naast de gebroeders
Vosshard en den heer Kroon die gis
teren ouden Kees weer aardig typeerde,
blijven de andere spelers wel wat te
veel in de schaduw. Zoo viel het heel
moeilijk in BTam Verburg een rijk in
dustrieel te zien. En ook zijn actie en
zijn uitspraak lieten nog al wat te wen-
schen over.
Dat de leden van Nieuw Leven de eer
ste de beste gelegenheid om den heer en
mevrouw Vosshard—Dijkstra eens in de
bloemetjes te zetten, zouden benutten,
was te begrijpen. Zij zijn ongetwijfeld
de twee krachten, die in deze vereeni-
ging het meest op den voorgrond tre
den. Ernstig en vol toewijding vatten
zij hun taak altijd consciëntieus op en
zij hebben dan ook meermalen veel be
reikt. Wat deze twee krachten voor
Nieuw Leven waard zijn, hebben wij in
voorstellingen als Aan Flarden, Verle
den en nu weer in De Vrijbuiter, gezien.
Zij hebben de hulde, welke hun bij hun
koperen verbintenis aan de vereeniging
werd gebracht, dan ook volkomen ver
diend. En hoe zij bij hun vereeniging
gewaardeerd worden, bleek wel uit de
houding van het publiek en de schat van
bloemen en geschenken welke hun werd
aangeboden.
Wat mij bij deze huldiging allerpret
tigst stemde was de eenvoudige,
nooit opgeschroefde toon! Zoowel in de
toespraken van de heeren Vellinga en
Kruif als in het dankwoord van den
heer Vosshard klonk die eenvoudige
toon door, wat sympathie wekte. Wij
hebben het by jubilea van dilettanten
wel eens anders meegemaakt.
Gaarne sluit ik mij bij de vele geluk
wenschen, die den heer en mevrouw
Vosshard werden gebracht, aan. Voor
Nieuw Leven zijn zij twee onmisbare
krachten.
J. B. SCHUIL.
5 jaar fascisme.
Den 26en October is het vijf jaar ge
leden, dat de fascistische legerscharen
hun opmarsch naar Rome begonnen,
waar den volgenden dag het ministerie
aftrad en het bewind aan de nieuwe
mannen overliet.
De foglio ordini, de partij-orders van
de fascistische partij, bevatten al een
voorloopige rekening over het vijfde jaar
om aan te toonen, dat het fascistische
bewind dit heeft weten te sluiten met
een geweldig actief, ongeacht nog de
groote werken, die in het land zelf en
de koloniën tot stand zijn gebracht.
Ook bevatten zij reeds het programma
van de feesten, die te Rome gehouden
zullen worden, waaronder een leger
schouw voor Mussolini, waaraan 13 le
gioenen van de militie en vertegenwoor
digingen van de vloot en de luchtmacht
zullen deelnemen.
Uit een vorig nummer haalt de Times
een overzicht aan van het werk der re
geering in het afgeloopen jaar. Met
name worden daarbij genoemd het ver
drag van Tirana met Albanië, het ver
drag met Hongarije en het arbitrage-
verdrag met Duitschland en op binnen-
landsch gebied de stichting van nieuwe
provincies, de nieuwe wet tot bescher
ming van den staat, de invoering van
het charter van den arbeid, de voltooiing
van den nieuwen spoorweg Rome—Na
pels en andere groote werken, ook in de
koloniën en de bezetting van het sulta
naat van Obbia en Mijertin in Ita-
liaansch Scmaliland.
De sport en de
autoriteiten.
Nog maar enkele jaren geleden zou er
op het Elysee niet gebeurd zijn wat
daar gisteren is gebeurd: de president
van de Fransche Republiek heeft er of-
fioieel de Fransche tennisspelers ont
vangen, die in Amerika met zooveel suc
ces om de Davis-cup hebben gestreden.
Om vier uur zijn Lacoste, Borotra, Co-
chet en Brugnon bij Doumergue geko
men, die hen overigens zonder eenig
protocol in allen eenvoud heeft ontvan
gen.
De auto in Engeland.
De groote auto-tentoonstelling in Olym-
pia te Londen is vandaag geopend en
maakt veel belangstelling gaande. Er is
een streven merkbaar om ook ln Enge
land steeds goedkoopere auto's te ma
ken en men berekent dat in Engeland
in 1928 42 millioen pd.st. aan auto's en
bijkomende benoodigdheden besteed zal
worden. De goedkoopste auto op de ten
toonstelling kost 125 pd.st. (dus goed
1500), voor de duurste wordt 300 pd.st.
gevraagd. Er is veel vraag naar lichte
auto's van 7 tot 9 P.K. Het aantal cylin
ders van de tentoongestelde auto's wis
selt tusschen twee en twaalf. De 615
tentoongestelde modellen vertegenwoor
digen een waarde van 1 millioen pd.st.
Wie de explosiemotor
uitvond.
Het is algemeen bekend, dat James
Watt de uitvinder is van de stoomma
chine, Stephenson van de locomotief en
Edison van vele andere mechanische
hulpmiddelen, die den mensch ontzagge
lijk groote diensten" bewijzen. Maar wie
is de uitvinder van de explosiemotor?
De naam van Etienne Lenoir, de uit
vinder van den gasmotor, die als ben
zinemotor zoo'n enorme invloed heeft op
onze geheele samenleving van nu. deze
naam is maar weinigen bekend, en
geenszins populair. En alweer stierf deze
groote weldoener der menschheid in ar
moede.
Etienne Lenoir werd geboren in Bel
gië in het jaar 1822 en kwam te Parijs
in 1838.
Eerst werd hij daar vernisser. en hij
ontdekte het tin-oxyde-email, het witte
email, dat gebruikt wordt om wijzer
platen van klokken te vernissen. Toen
de spoorwegen er waren werd hij sein-
wachter en remmer. In 1859 verkreeg
■hij zijn eerste brevet op den lichtgas
motor. Die uitvinding berustte, zooals
hij zelf verklaarde op „het gebruik van
lichtgas te zamen met lucht en ontsto
ken door electriciteit, als motorische
kracht". En hij voegde er bij, dat hij
„gas kon produceeren op het oogenblik,
dat gewerkt moest worden met vloei
bare gecarbureerde waterstof, en het
mengsel van gas en water in een cylin
der zou kunnen zuigen met behulp van
een zuiger".
In de volgende jaren trachtte Lenoir
voort te bouwen op zijn uitvinding. Hij
maakte een automobiel, voorzien van
een motor van 1 1'2 PK., die het tra
ject ParijsJolnville-le-Pont en terug
aflegde. Ook construeerde hij voor den
heer Dalloz, directeur van de „Moteur-
Universel" een cano, met een 6-paards
motor. In 1889 werkten de motoren van
den uibvinder met een mengsel van lucht
en gasoline, en werden tentoongesteld
op de „Exposition Universelle".
Tegelijkertijd had Lenoir nog uitge
vonden een automatische telegraaf, een
werkwijze om spiegels met tin te behan
delen, en om leer te looien met ozon. Hij
was dus een algemeen begaafd genie.
In 1900 stierf hij, dus kort voor de
groote evolutie van zijn uitvinding.
Moskousche huishuren.
De stad Moskou staat, volgens de Roel
aan den vooravond van een nieuwe ver
hooging der huishuren, welke zal wor
den ingevoerd ter versterking van de
fondsen voor nieuwen bouw. De verhoo
ging zal hierin bestaan, dat, terwijl tot
nu toe de huurprijzen werden berekend
naar de inkomsten van het gezinshoofd,
voortaan mede in aanmerking zullen
worden genomen de inkomsten van de
overige leden van het gezin, in dier voe
ge, dat voor de bepaling van het bedrag
der huur de inkomsten van het gezins
hoofd ten volle en die van de overige
leden van het gezin voor de helft zullen
gelden.
Dieudonné.
Dieudonné, van wiens omzwervingen
en avonturen wij onlangs hebben ver
teld, zal nu werkelijk binnenkort in
Frankrijk terugkeeren. Dinsdag is hij te
Rio de Janeiro scheep gegaan met be
stemming naar zijn vaderland. De Fran
sche consul te Rio, die eerst geweigerd
had hem een paspoort uit te reiken, had
Maandagmiddag uit Parijs instructies
ontvangen, die alle moeilijkheden weg
namen.
Romano's wieg.
Op en in louter patriottieke symbolen
zal de jongste Mussolini, Romano, het
wonder van zijn eerste levensmaanden
beleven. Een Italiaansch blad beschrijft
als volgt de wieg. die hem door het Ge
nootschap der Italiaansche Kunstenaars
is geschonken: Het prachtige kunstwerk
schijnt met zijn diverse motieven de
voornaamste elementen van de natuur,
zee. hemel en aarde te belichamen. De
wieg van zwaar eikenhout rust op eiken
voetstuk, waarin monsters van alle Ita
liaansche delfstoffen zijn ingelegd, zoo
dat het is alsof zij rechtstreeks op den
heiligen bodem des vaderlands schom
melt. De dolfijn en de adelaar, die de
wieg dragen zijn van verguld brons, aan
het hoofdeinde is de wieg versierd met
snijwerk, dat bijen en korenaren voor
stelt, aan het voeteneind met den licto
renbundel en het onderschrift: Jaar V.
Voor deze wieg hebben de verschillen
de provincies nog allerlei afzonderlijke
gaven geschonken. Tarente zond een
kostelijke wollen deken. Venetië een kost
baar kanten wiegekleed, Latium een
wijwaterkom van geperst leer, Sardinië
een bonte linnenkoffer, Calabrië damas
ten lakens, Umbrië een stel changeant
aardewerk enz. enz.
Smokkelen van foezel.
Voor de schepenrechtbank van Wed
ding is een nieuw proces begonnen we
gens het smokkelen van foezel en het
omkoopen van ambtenaren tegen negen
tien beklaagden, van wie negen ambte
naren. Men verwacht dat het acht of
tien weken duren zal. Het loopt over
groote leveringen van foezel van het
eene consortium aan het andere. Ter
wijl het eerste den indruk wekte, dat het
vocht voor industrieele doeleinden be
stemd was, waardoor het het tegen ver
laagden prijs kon koopen, verkocht het
andere consortium het als brandewijn,
en kon zoo doende groote winsten ma
ken. Een aantal ambtenaren van de ac
cijnzen, o.w. een hoofdinspecteur, had
zich laten omkoopen.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst
of niet geplaatst, wordt de kopie den
inzender niet teruggegeven.
HET EERSTE LEDENCONCERT
DER H. O. V.
In het verslag van den heer Karei
de Jong over het le Ledenconcert der
H. O. V. op gepasseerden Maandag
avond, wordt o.g. er een verwijt van ge
maakt dat hij in zijn openingsrede met
geen enkel woord den vorigen dirigent
Nico Gerharz heeft herdacht.
Dit verwijt is volkomen gegrond en
ik dank den heer de Jong voor zijn op
merking, die er mij op een voor mij ge
makkelijker wijze dan met den mond toe
brengt, in het veel gelezen Haarlem's
Dagblad den heer Gerharz nog eens in
mijn functie van bestuurslid der H. O.
V. en als particulier hartelijk dank te
zeggen voor de vele onvergetelijke uren
van intens muzikaal genot die hij zijn
toehoorders heeft bereid.
Het was inderdaad mijn voornemen,
geweest op dien avond met een enkel
woord ook Gerharz te herdenken en in
mijn op schrift gestelde toespraak stond
dan ook woordelijk:
„Den Heer van Beinum heet ik har
telijk welkom, hij heeft een moeilijke
maar eervolle taak overgenomen van
zijn onverg eteilij ken voor
ganger den heerGerharz"
Het is zeker een noodlottig toeval ge
weest, dat ik door een wijziging in mijn
woordkeuze na het welkom aan den
Heer van B. een geheel andere zinswen
ding koos als ik mij had voorgesteld
en daardoor, geheel tegen mijn wil, den
Heer Gerharz verloochende!
Aangezien men nu eenmaal bij de
H. O. V. goede muziek en geen lang
dradige toespraken verlangt, meende ik
met deze enkele woorden „onvergete
lijke voorganger" genoeg te hebben ge
typeerd wat ik den Heer Gerharz acht
te zijn voor de Haarlemsche Orkest-
Vereeniging in het bijzonder en voor
het Haarlemsche Muziekleven in het
algemeen.
De redactie zeg ik dank voor de op
neming van dit stukje.
De penningmeester (waarnemend
voorzitter) der Haarlemsche Or
kest Vereeniging,
J. A. J. SYBRANDL
ONDERSCHEIDING VOOR
MINISTER LAMBOOY.
GROOTKRUIS LEGIOEN VAN
EER.
Naar de Maasbode verneemt heeft de
Fransche gezant een bezoek gebracht
bij Minister Lambooy en hem medege
deeld, dat de Fransche regeering den
minister het grootkruis van het Legioen
van Eer had verleend, hetwelk hem
eerstdaags op de Fransche legatie zal
worden uitgereikt.
GEBRUIKT LIMBURG-
SCHE STEENKOLEN.
NOODIG VOOR DE NED.
MIJNINDUSTRIE.
De minister van waterstaat heeft aan
de Gedep. Staten der provincies ge
schreven
Met het oog op de moeilijke tijdsom
standigheden, waarin de Limburgsche
mijnindustrie nog altijd verkeert, wil de
regeering zooveel mogelijk het gebruik
van Limburgsche steenkolen en steen
koolproducten blijven bevorderen.
H zou het op prijs stellen, indien
daarmede ook door de waterschapsbe
sturen werd rekening gehouden, voorzoo-
veel dit niet reeds het geval mocht rijn.
Ik moge u daarom uitnoodigen, de
bedoelde besturen in uwe provincie na
mens mij te verzoeken, bij aanschaf
fing van brandstoffen zoovee: mogelijk
aan de Limburgsche mijnproducten de
voorkeur te willen geven.
HAARLEM.
Noteering van 12 October 1927.
Appelen 7—30 ct p. K.G.
Peren 648 ct. per K.G.
Roode Kool 612 ct. per stuk.
Gele Kool 714 ct. p. stuk.
Groene Kool 7—12 ct. p. stuk.
Spruiten f 3.754.50 p. zakje.
Andijvie f 1.70—3.30 per 100 struik.
Spinazie 7095 ct. p. kist.
Fostelijn 35—60 ct. p. kist.
Sla f 0.90—2.40 p. 100 krop.
Wortelen 8—18 ct. p. bos.
Heereboonen 12—32 ct. p. K.G.
Snijboonen 24—72 ct. p. K.G.
Selderij 412 ct. p. bos.
Pieterselie 8—10 ct. p. bos.
