LETTEREN EN KUNST
FLITSEN
STADSNIEUWS.
FEUILLETON
Het Huis met den Pijl
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 1 NOV. 1927
HET TOONEEL.
HET AMSTERDAMSCH
TOONEEL.
DE KOOPMAN VAN VENETIë.
Dat het huwelijk tusschen Louis de
Vries en Herman Kloppers niet van
langen duur zou zijn, begreep een ieder,
die met de tooneel toes tanden 'n weinig
op de hoogte is. Maar een zoo spoedige
ontbinding had men toch niet ver
wacht. Louis de Vries heeft Kloppers'
huwelijksgift de mislukte enscenee-
ring van „De Koopman van Venetië",
die het bruiloftsfeest zoo vreeselijk ver
stoorde bij de scheiding terugge
stuurd. Hij heeft nu met behulp van
den Vlaming Joris Diels Shakespeare's
werk opnieuw geënsceneerd en ingestu
deerd en zich daarbij niet aan experi
menten gewaagd. De Vries speelt nu
„De Koopman" weer op oude wijs en
laat het scherm zooals ook Louis
Bouwmeester deed na de rechtzitting
voor goed zakken.
De decor-oplossing, die Diels gevon
den heeft, is heel gelukkig, zoodat de
verschillende tafereelen elkander nu
zeer vlug opvolgen en de voorstelling
reeds om kwart voor elf geëindigd is.
Wanneer ,JDe Koopman" in hetzelfde
tempo en in dezelfde bezetting op 1
September, ware gegeven, dan zou de
eerste voorstelling van Het Amster-
öamsch Tooneel in onze hoofdstad ze
ker niet 'n débacle zijn geworden.
Het is te begrijpen, dat een acteur
als Louis de Vries zich tot de rol
van Shylock aangetrokken gevoelt
Hij brengt er alles voor mee en zijn
Shylock is dan ook een creatie, die
hem eer aandoet. Dat hij ons een
„gansch anderen" Shylock laat zien,
dan de Groote Louis zooals de Vries
in een interview deed uitkomen kun
nen wij niet zeggen. Hij volgt in de
groote lijnen Bouwmeesters onvergete
lijke Shyiock-creatie, ja, soms was het
mij, of ik Bouwmeester hoorde. Een
nieuwen kijk op Shakespeare's werk
zal zeker niemand, die „De Koopman
van Venetië'' door Bouwmeester kent,
coor de Vries' opvoering krijgen. Toch
mag men daarom nog niet van een
„copie" spreken.
Eouwmeester's Shylock was vooral
in het begin monumentaler, zijn
dictie veel scherper, veel markanter. Bij
Eouwmeester's Shylock dacht men on
middellijk aan Rembrandt. Bij de
Vries krijgt de figuur pas volle kleur en
leven in de Tubai-scène. Tot aan dat
tooneel vond ik hem vrij mat. Wie zich
Bouwmeester's spel tegenover Antonio
en bij de vlucht van Jessica herinnerde,
werd Zondagavond zeer zeker teleurge
steld. Maar de Tubal-scène speelde de
Vries met verbluffende virtuositeit en
met Oostersch temperament. Hij nam
de overgangen niet zoo vlug als Bouw
meester, maar hij was daarom in dit
tooneel niet minder overtuigend. In de
rechtzaal die anders van enscenee-
ring was, wij gewcon waren, name
lijk met de rechtbank op den achter
grond was Bouwmeester een roofdier;
de Vries blijft hier meer mensch. Zoo
fascineerend en hartstochtelijk ais van
Bouwmeester was zijn spel niet, maar
toch gaf ook Louis de Vries in dit be
roemde tooneel eer. Shylock van groot-
sche al'ure en tegen het slot was ook
hy aangrijpend en diep-tragisch. Hei
verheugt ons daarom, dat de Vries zich
door de eerste teleurstelling te Amster
dam niet heeft laten ontmoedigen en hij
ons den Koopman heeft gebracht. Want
dit werk van Shakespeare mag op het
Nederlandsch repertoire niet ontbreken,
zoolang wij een acteur bezitten als
Louis de Vries, die de rol van Shylock
in grooten stijl vermag te spelen.
Er was van aankleeding en decors
meer werk gemaakt dan wij van Louis
Bouwmeester op zijn tournées gewend
waren en de omgeving was ongetwij
feld beter, al waren er dan ook zwakke
plekken in de opvoering.
Een verrassing was voor ons Annie
Follender in de rol van Portia. Wij had
den deze jonge actrice niet tot een zoo
levendig gespeelde en boeiende Portia
in staat geacht. Zij bracht de charme
en de gratie der jeugd mee op het too
neel en voor het eerst zagen wij in Hol
land de scène tusschen Bassanio en Por
tia vóór de pauze dank zij ook het
gracieuse, romaneske spel van Joris
Diels als een liefdespoeem. Met zulk
een Portia en een Bassanio zou het de
moeite loonen ook het laatste bedrijf te
spelen. Zij zouden er zeker licht, kleur
en poëtische sfeer aan weten te geven.
Aan zeggingskracht in het beroemde
pleidooi schoot echter deze Portia nu en
dan te kort.
Van Ida Wasserman kon men zeg
gen, dat zij als Jessica een waarlijk
Joodseh meisje was. Maar dat is dan ook
eigenlijk de eenige lof. Louis Chrispijn
is nooit op zijn sterkst, warm eer hij ver
zen moet zeggen. Eerst in de rechtzaal,
toen hij Shylock zijn hoon en spot in
het gezicht kon werpen, kwam Chris
pijn tot zijn recht. Ook Jo Stam voelde
zich in het keurs van het vers dat
elke fout in de uitspraak meed oogenloos
bloot legt nog niet geheel op haar
gemak. Philip de Vries en Teune waren
de twee Gobbo's, zoon en vader. Het was
lang niet slecht al zou ik niet
durven zeggen, dat ik deze scène
nooit grotesker heb zien spelen. Fol-
kert Kramer was een wat schutterige
Antonio! Maar het dient erkend, dat
de „koopman" wel de ellendigste rol in
dit stuk is.
Er was op de goedkoope rangen veel
belangstelling voor deze wederopvoe
ring van „De Koopman van Venetië".
Deze belangstelling gold zeker in de eer
ste plaats den Shylock van de Vries,
^en heeft Louis de Vries na zijn groote
tooneelen Zondag geestdriftig toege
juicht. maar ook aan Annie Follender
en Joris Diels heeft het publiek de hulde
niet onthouden. Wat mij voor deze jonge
art is ten genoegen deed.
J. B. SCHUIL
MUZIEK.
ARB. ZANG VEREENTGING
„DE STEM DES VOLKS".
Jubileumconcert.
Laat ik allereerst de loftrompet steken
over de keuze van het mooie program
ma en over de ernst en toewijding
waarmede het koor en vooral de direc
teur. de heer Joh. F. Keja, him taak
hebben opgevat Dat hier hard en goed
gewerkt is, bewees de tamelijk solide
uitvoering van eenige middeleeuwsche
liederen en van Cherubim's „Requiem"
Eenige opmerkingen kunnen misschien
van goeden invi.ed zijn.
De vredige, naïve liederen als „Si
Dieu Vient Au Monde", „Het Wasser
Te Nacht also Soete Nacht" enz. zijn
goed opgevat, zeer moeilijk. Met de
opvatting van den heer Keja ben ik
het niet geheel eens, vooral van „Heer
Jesus Heeft Een Hofken", dat ook wel
iets onzuiver werd gezongen. Iedere let
tergreep, ja iedere letter moet verant
woord zijn. De uitspraak moest meer
gedecideerd, de voordracht meer decla
matorisch zijn. In het Requiem hadden
rijkere contrasten het werk effectvoller
gemaakt. Deze voor onsen tijd betrek
kelijk oppervlakkige compositie is groo-
tendeels in een serieusen opera-stijl ge
schreven. Een der meest boeiende ge
deelten zoowel van de compositie als
van de uitvoering was voor mij de
dubbel-fuga uit het Offertorium. De
stralende koorklank alsmede de zelf
standige medewerking van het orgel
maakten een imposanten indruk. De
begeleiding werd uitgevoerd door een
dubbel strijkkwartet; op sommige plaat
sen moest, om de illusie van een goed
bezet strijkorkest te verkrijgen, de
fantasie de werkelijkheid wel eens te
hulp komen. Mooi was ook de vertol
king van het Agnus Dei, als slot van
deze mis. De orgelbegeleiding van den
heer George Robert was natuurlijk een
goeden steun.
Mijn oprechte wensch is, dat De
Stem in de volgende 25 jaren op den
ingeslagen weg zal voortgaan.
PIET MÖHRINGER.
PERSONALIA.
Op het tweetal voor predikant by de
Chr. Gereformeerde Kerk te Dordrecht
komt voor Ds. W. Bijleveld te Haarlem.
NED. FILMLIGA.
DE EERSTE VOORSTELLING.
De schouwburg Jansweg was Zater
dagmiddag goed bezet. Vele belangstel
lenden hadden van de gelegenheid tot
introductie gebruik gemaakt, want zoo
als men wellicht weet, had de afdeeling
Haarlem der Nederlandsche filmliga
voor den eersten keer, by uitzondering
ter propaganda, introductie toegestaan.
De heer Pfersich voorzitter der afdee
ling vertelde, voordat de vertooning
begon, wat het doel der Liga is: Het
doen vertoonen van artistieke en we
tenschappelijke films en cinematogra
fische experimenten, die men in den re
gel niet in de bioscopen kan zien. Wil
men op de hoogte biyven, van wat er op
het oogenblik door kunstenaars wordt
verricht in Fransche en Duitsche en
Russische studios (men noemt die kun
stenaars helaas graag, in een vreemde
taal: cinéasten der avantgarde), dan
worde men lid der liga die er naar
streeft de beste resultaten van den ar
beid in die studio's te vertoonen, voor
een besloten, vasten kern van bezoekers.
De afdeeling Haarlem is ln recordtyd
opgericht. In de eerste plaats omdat het
eerste programma (Cavalcanti) binnen
kort weer naar Frankrijk terug moet, en
in de tweede plaats omdat de 12 mid
dagvoorstellingen die de Liga organi
seert in bet reeds begonnen wintersei
zoen afgewerkt moeten worden.
Misschien ontbrak er daarom hier en
daar iets aan de organisatie der eerste
vertooning, die, omdat zy te laat be
gon, te laat eindigde zoodat eenigen
geen gelegenheid hadden om het heele
programma te zien.
Maar by de volgende middagvoorstel
lingen zal zeker blijken, dat men bin
nen een normaal tijdsver
loop alle films kan zien.
Het Cavalcanti-progvamma, dat ook
in Amsterdam vertoond werd, is in dit
blad reeds uitvoerig besproken. Doch
hier willen wy nog herhalen wat de
voorzitter opmerkte omtrent het filmpje
(een burleske) La petite Lille van Ca
valcanti. In het bestuur der afdeeling
was men er het nameiyk niet over eens
of dit werkje al of niet gedraaid moest
worden. Eenige bestuursleden waren
bang dat het grootste deel van het pu
bliek dit verfilmde straatliedje niet zou
waardeeren. De „oppositie" in het be
stuur meende dat „La petite Lille" in
ieder geval niet geschrapt mocht wor
den, in de eerste plaats omdat het be
hoort by het complete Cavalcanti pro
gramma, in de tweede plaats omdat de
Liga ten doel heeft experimenten
te vertoonen en z e k e r experimenten
waarover verschil van meening bestaat,
waarover men praat. Onzes inziens is
„La petite Lilie" in vele opzichten een
juweeltje van grappigheid en van koddig
heid. Een prachtig caricatuurtje van een
echt sentimenteel-ouderwetsch straat
liedje.
Behalve de onlangs gerecenseerde
films van Cavalcanti (Enrade, Le train
sans yeux, en La petite Lilie) werd een
film van den heer J. C. Mol, uit Bloe-
piendaal vertoond: Uit het ryk der
kristallen. Een microfilm, die ons
laat zien hoe zich op het glaasje
onder de microscoop verschillende
kristallen vormen. Het zou wer
kelijk een vorm van journalistieke
zelfoverschatting zh'n als men trachtte
de schitterende pracht van de vele ma
len vergroote kristalgedaanten te be
schrijven. De wonderlijke vlakverdeeling
de grillige schoonheid zyn werkelijk
overdonderend en onbeschrijfelijk Ons
compliment aan den vervaardiger, den
heer Mol, die bezig is een schitterende
collectie wetenschappehjke films te ver
vaardigen die van ongemeene waarde
zullen blijken te zyn, zoowel voor de
weienschap, en het onderwys, als voor....
de Liga.
Voordat de voorstelling begon hebben
zich nog een 50-tal belangstellenden
opgegeven als lid der Haarlemsche
filmliga.
Wy wachten nu met nieuwsgierigheid
op de volgende matinées. Want een to
taal indruk van het werk der filmliga
kan men zich eerst na afloop van dit
seizoen vormen.
Over de tweede voorstelling zullen
spoedig bijzonderheden volgen.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1040
WANDELEN MET JANTJE
Je gaat aan den wandel
met Jantje en wuift de
achtergeblevenen vaar
wel
verzoekt Jantje zich niet
zoo te laten sleepen,
maar flink te loopen als
een groote kerel
als Jantje niet kan loo- Jantje staat zoo nu en
pen zonder zich te laten I dan plotseling stil om
trekken, moet hy maar een aantrekkeiyk steen-
vooruit loopen I tje op te rapen
Je vermaant hem dus om
achter Je te gaan loopen,
doch merkt spoedig dat
hy den afstand overdrijft
je verzoekt hem krachtig
om voort te maken, an
ders gaat vader alleen
verder
je wacht met stijgend on_ i
geduld, terwijl Jantje I
met een klein poesje I
speelt tenslotte ga je I
hem maar halen
en komt tenslotte thuis
met Jantje, die tot de
conclusie is gekomen,
dat hy gedragen wil
worden.
(Nadruk verboden).
DE VROUWENDAG.
BIJEENKOMST
S. D. VROUWENCLUBS.
31 October werd ln het geheele land
een vrouwendag gehouden, op initiatief
van den Bond van sociaal-democrati
sche Vrouwenclubs.
De Haarlemsche soc.-dem. Vrouwen
club hield Maandagavond een byeen-
komst ln De Centrale.
De voorzitster mevrouw De KierSpek
opende de bijeenkomst met een woord
van propaganda. Vrouwen kunnen veel
Invloed ten goede uitoefenen in huls en
omgeving, zeide zy. Wanneer alle vrou
welijke partygenooten meewerken, ls
heel wat te bereiken.
Mevr. P. F. Sanders—Heraberger be
gon daarna met de voordracht
van den Achtsten brief van
Gezag uit de Minnebrieven van Multa-
fcnH. Zeer veel succes had mevrouw San
ders met deze voordracht, waarin zoo
duidelijke beeldspraak is gelegen.
Ten tweede droeg mevr. Sanders voor
een gedicht speciaal geschreven voor
den vrouwendag door Margot Vos, „Ter
Vrouwendag". Ook dit had veel succes.
Mevr. M. Straatman—Kremer hield
hierop een rede. De vrouwen denken
zoo dikwijls, dat hun taak besloten ligt
tusschen de vier muren van haar huisje,
zeide zij. Dit is ongetwijfeld een der
eerste eischen, maar daarnaast en daar
buiten zyn nog andere plichten. Meestal
zeggen zy gèen tyd voor of verstand
te hebben van politiek.
Als moeder de kinderen goed groot
gebracht heeft en ze in de wereld ko
men, dan zien ze pas hoeveel ellende
er is en maken er dikwyls aan den
lyve kennis mee. Dan voelt de moeder
dat er groote problemen zyn, waarmee
niet alleen de man maar ook de vrouw
te maken heeft. Dikwyls berusten dan
de vrouwen maar. De vrouwen zien dik
wyls voorby de groote vraagstukken,
die in Genève besproken worden. Al
duurt het lang, eens zullen misschien
de arbeiders zeggen: „er moest een daad
komen", en die daad moeten de arbei
dersvrouwen voorbereiden. Om de inter
nationale verbroedering te gedenken,
hebben wy arbeidersvrouwen geen twee
minuten stilte noodig, vervolgde spr.
altyd strijden wy daarvoor ln het da-
gelijksche leven. Ook by de Katholieke
en Christelijke vrouwen is iets van deze
gedachte groeiende., wy blijven vol
houden, dat het noodig is, dat wy be
ginnen te ontwapenen.
In Engeland werd laatst een oorlogs
monument onthuld, voorstellende een
vrouwenfiguur, met een zwaard in de
hand. Hoe weinig begrip had de beeld
houwer van een vrouwenziel, door een
vrouw af te beelden met een geheven
zwaard. Wy gevéh de vrouwen in han
den het symbool van de nationale ver
broedering en de wereldvrede, aldus spr.
Deze vrouwendag staat in het teeken
van de ontwapening en internationale
verbroedering en in die leuze liggen
alle andere leuzen opgesloten.
Het is goed, dat wy een dag in het
jaar byeen kunnen komen, om te ge
tuigen van wat er leeft in ons hart.
Het is jammer, dat de mannen zich
dikwyls verzetten tegen het vergadering-
bezoek van hun vrouwen. Vele mannen
hebben echter 'geleerd, dat het prettig
ls, met de vrouw te kunnen praten over
den gemeenschappelijken stryd.
Als de aanwezige mannnen in hun
omgeving propaganda maken zullen
meer mannen en vrouwen op een vol
gende byeenkomst aanwezig zyn. Dan
zal in den huiselijken kring gesproken
kunnen worden over de groote vraag
stukken, door man en vrouw, en door
moeder en kinderen.
Ondanks alle verbroederingsgedachten
vindt men overal bewapening. De men-
schen hebben niet begrepen, dat zy met
haat-gedachten niet verder komen. Nog
overal worden ionge mannen in alle
landen opgehitst door de gedachte dat
het een eer moet zyn te vallen voor zyn
land.
Eenmaal zal echter de tyd komen, dat
het socialisme zal zegevieren. Eens zal
er geen broedermoord meer zyn, aldus
besloot mevr. Straatman.
Na de pauze droeg mevr. Sanders
voor: „Gebed te Waalwyk" van A. van
Collem, en een fragment uit „Opstan
delingen", van Henriëtte Roland Holst;
zeer gevoelige poëzie, die in de mooie
voordracht recht wedervoer.
Ten slotte zegde mevr. Sanders een
gedicht van Marie Vos: „De jonge
Maat".
Mevr. Kier bedankte beide spreek
sters en de vrouwen, die propaganda
gevoerd hebben voor dezen dag, bene
vens de aanwezigen voor hun opkomst.
TIEN JAAR SOVJETBEWIND.
Ter gelegenheid van den tienden ver
jaardag der Russische Revolutie belegt
de afdeeling Haarlem van de Interna
tionale Arbeidershulp een openbare ver
gadering waar mevrouw H. Roland
Holst en de heer P. J. Schmidt komen
spreken. De vergadering wordt gehou
den op Maandag 7 November in de bo
venzaal van het gemeentelyk concert
gebouw.
IR. P. DE VRIES f
Ir. P. de Vries, sedert 1925 gepen-
sionneerd als directeur der Rykstuin-
bouwschool te Aalsmeer, is in den ouder
dom van 55 jaren te Haren overleden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel.
Hebf Gij rheamatiekl
Lijdi Gij aan jicht?
Aarzelt dan niet maar gebruikt
Aspirin-tabletten
ln orlgineele verpakking met den
oranjen band. Masseer dan nog met
Spirosal-oplossing
het eenige wrljfmlddel, dat
diep ln de huid dringt, en Gij
verkrijgt oogenblikkelijk verzach
ting van al uwe pijnen.
Want Aspirin en Spirosal
Genezen U geheel en alt
WEIGER NAMAAK
OF LOSSE TABLETTEN
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
44)
Vóór
lo. Hoewel het
vermoeden dat
er een moord
was gepleegd
eigenlijk begon
met het ontdek
ken van het feit
dat de „Verhan
deling over Spo-
ranthus Hispid us"
weer op de boe
kenplank was ge
zet, wezen ande
re dingen, zooals
het verdwijnen
van de vergiftige
pijl, de rol die
Jean Cladel blijk
baar gespeeld had,
Ann Upcott's ver
haal over haar
tocht naar de
schatkamer en nu
het verdwynen
met de parels van
mevrouw Harlowe,
er op, dat het
hoogst noodzake
lijk was dat het
onderzoek werd
voortgezet.
Tegen.
Maar aange
zien er in het li
chaam van me
vrouw Harlowe
geen spoor van
vergif werd aange
troffen, ia het
moeilijk om den
misdadiger aan 't
gerecht over te
leveren, en kan
dit alleen gebeu
ren:
a) door een be
kentenis.
b) door het ple
gen van een an
dere, dergelyke
misdaad.
In overeenstem
ming met Ha-
nand's theorie dat
iemand die een
maal een mede-
mensch vergiftigd
heeft, dit weer
zal doen
Vóór:
2o. Als er een
moord gepleegd
werd, gebeurde
dit waarschynlijk
's avonds om half
elf toen Ann Up-
cott in de schat
kamer het geluid
van een worste
ling hoorde, en
hoorde fluisteren:
„Nu is het
genoeg".
3o. Het is dul-
delyk dat Betty
Harlowe niets
met den moord
had uit te staan,
als er een moord
gepleegd was. Ze
had een ruime
toelage. Ze was
dien avond oo het
bal van monsieur
de Pouillac. Bo
vendien waren de
parels na den
dood van mevr.
Harlowe Bettys
eigendom. Als zij
den moord had
gepleegd, zou het
collier niet ver
dwenen zijn.
Tegen:
Arn UpCOtt'S
verhaal kan ge
heel of gedeelte
lijk verzonnen
zyn. Ze wist dat
de slaapkamer
van mevrouw
Harlowe zou wor
den opengemaakt
en onderzocht.
Als ze ook wist
dat het parelcol
lier verdwenen
was, was het raad
zaam voor haar
om het een of an
dere verhaal te
vertellen en zoo
de verdenking
van zich zelf af
te wenden vóór
de ketting ver
mist werd.
Het is mogeiyk
dat het wegraken
van de parels
niets te maken
heeft met den
eventueel gepleeg
den moord.
Vóór:
4o. Wie kunnen
dan de schuldigen
zijn?
a) de bedien
den.
b) de verpleeg
ster Jeanne Bau-
din. Aan haar zou
meer aandacht
besteed kunnen
worden. Het
wordt te veel als
vastaand aange
nomen dat zy er
niets mee te ma
ken heeft,
c) Francine Rol-
lard. zy was van
middag wel bang.
Voor haar wa
ren de parels wel
licht verleideiyk.
Was zij het, die
zich in het don-
al Zij zyn alle-
r aal al jaren in
deze betrekking.
Het is uitgeslo
ten dat een van
hen voldoende be
grepen zou heb
ben van de „Ver
handeling over
Sporanthus His-
pidus" om er ge
bruik van te kun
nen maken. Als
een van hen' er
iets mee te maken
had kan dit al
leen als mede
plichtige geweest
zijn onder leiding
van iemand an
ders.
b) Niemand
verdenkt haar.
Zij staat goed aan
geschreven.
c) Ze was meer
bang voor de po
litie zelf, dan voor
een mogelijke be
schuldiging van
misdaad. Zij ver
vulde haar rol in
de herhaling van
Vóór:
ker over Ann Up-
cott heen boog?
d) Ann Upcott.
Zy is in Maison
Grenelle gekomen
door bemiddeling
van Waberski en
onder twyfelach-
tige omstandig
heden. Ze is arm,
een betaalde juf
frouw van gezel
schap, en de pa
rels zyn een for
tuin waard.
Op den avond
van mevr. Harlo-
we's dood was zy
in huis. Ze had
Gaston gezegd
dat hy het licht
moest uitdoen en
dien avond vroeg
naar bed kon
gaan. Ze zou heel
gemakkelijk Wa
berski hebben kun
nen binnen laten
en misschien
heeft zy de parels
"-«kregen als loon
voor har.- mede-
'!-VitSvheid.
Wat zij ons in
den tuin vertelde
kan wel gedeelte-
lyk v/aar geweest
zijn. Misschien
Tegen:
de .moordscène"
zonder veel tegen
stribbelen. Als zy
er bij betrokken
was, kon het al
leen zijn om bo
venstaande rede
nen, als helpster.
d) Misschien
had zy gunstiger
introducties dan
wy weten. Voor
wij meer van
haar geschiedenis
af weten kunnen
we daar niet over
.„rdeeien.
Haar verhaal
over den avond
van den zeven-en
-twintigsten April
kan van het be
gin tot het einde
aar zyn.
In dat geval Is
het wel zeer waar
schyniyk dat er
een moord is ge
pleegd. Maar wie
Vóór:
was zy degene die
fluisterde: „Nu ls
het genoeg". Mis-
schien fluisterde
ze het tegen Wa
berski
Haar verhouding
tot Waberski was
zoo dat deze re
kende op Ann's
steun bij zij. aan
klacht tegen Bet
ty.
e) Waberski.
Hy is een schurk,
en probeerde
chantage te ple
gen.
Hy zat ln geld-
moeilykheden en
verwachtte een
groot legaat van
mevrouw Harlowe
Misschien heeft
hy Ann Upcott
wel daar in huis
gebracht toen hU
al moet 't plan
van den moord
rond liep.
Toen zijn mis
daad hem geen
geldelijk voordeel
opbracht, beschul
digde hij Betty
van dezelfde mis
daad ln de hoop
haar geld af te
kunnen persen.
Zoodra hy wist
dat mevrouw Har
lowe's lichaam
Tegen:
fluisterde: „Nu is
het genoeg?" En
wie boog zich over
Ann Upcott heen
toen ze wakker
werd?
Maar hy zou
ook in elkaar ge
zakt zyn als hy
Tegen:
geloofd had, dat
er heelemaal geen
moord was ge-
plezgd.
Vóór:
was opgegraven
en onderzocht,
zakte hy in el
kaar. Maar als hy
zelf dat pyienver-
gif had gebruikt
wist hy, dat er
geen spoor van
gevonden kon
worden.
Hy wist van
Jean Oladel af. en
volgens zyn eigen
erhaal was hij in
de Gambetta-
straat geweest
vlak bij den -win
kel van Jean Cla
del. Het is moge-
Mik dat hy zelf bij
Tean Cladel ge
weest was om de
oplossing van
Strophanthus te
betalen.
Als er een moord was gepleegd waren
Ann Upcott en Waberski samen, de
meest waarschynlyke daders.
Tot deze conclusie moest Jim Frobis-
her komen, hoewel tegen zyn zin, maar
terwijl hy het opschreef, gingen er nog
verscheidene vragen door zyn hoofd
waarop hy geen antwoord kon vinden.
Hy besefte heel goed dat hy nog een
beginneling was in het onderzoek van
misdaden; en hy begreep ook dat hy
misschien heel anders over de zaak zou
gaan denken als hy het antwoord op
deze vragen kende.
(Wordt vervolgd.)
