UIT DE OMSTREKEN.
FLITSEN
BINNENLAND.
FEUILLETON
Het Huis met den Pijl
KOLONIëN.
HAARLEM'S DAGBLAD DINSDAG 8 NOV. 1927
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1046
Tijdens het begin van een internationalen voet
balwedstrijd, als je met twee plaatsbewijzen in
je hand moet wachten tot je vrouw komt.
(Nadruk verboden).
NIEUWE INDUSTRIE IN
LIMBURG.
ARBEID VOOR DOCHTERS
VAN MIJNWERKERS.
Zaterdag heeft, naar het Limburgsche
Dagblad meldt, ten kasteele te Amsten-
rade een bijeenkomst plaats gehad van
eenige heeren, waarin in beginsel be
sloten Is, te trachten in de nabijheid
van de staatsmijnen een industrie ge
vestigd te krijgen, waarin voornamelijk
aan dochters van mijnwerkers der
Staatsmijnen arbeid in loondienst ver
schaft zal worden. Door bemiddeling
van graaf d'Ansembourg, den burge
meester van Amstenrade, en den heer
Russel, directeur der Rijn—Maas-Hypo
theekbank te Vaals, en met medewer
king van het fonds voor sociale instel
lingen der staatsmijnen, is men er in
geslaagd, een bestaande onderneming
de Rheinische Parafin Werke te Bonn,
te doen besluiten, haar zetel en werk
kring naar Amstenrade over te bren
gen. De te vestigen industrie stelt zich
ten doel het vervaardigen en verkoopen
van kunstdarmen
Deze kunstdarmen worden gefabri
ceerd uit zijde, welke bepaalde behan
delingen ondergaat, waarbij aan de te
verwerken zijde dierlijke stoffen wor
den toegevoegd. De op deze wijze ge
fabriceerde darmen vervangen natuur
lijke darmen en worden vooral gebezigd
door exportslachterijen. Sommige Neder-
landsche exportslachterijen zijn afne
mers van de te Bonn gevestigde in
dustrie. Het ligt in de bedoeling der
maatschappij, binnenkort reeds te begin
nen met den bouw van de fabriek onder
de gemeente Amstenrade. Bij de ope
ning van het bedrijf zullen 40 meisjes
kunnen worden te werk gesteld, maar
men verwacht, dat dit aantal in kor
ten tijd tot enkele honderden zal kun
nen worden opgevoerd.
ONMENSCHELIJK
Het Volk verhaalt dat een landbou
wer, die op weg naar de Asser jaarmarkt
was, bij de Norgervaart door een auto
werd aangereden. De man werd aan het
hoofd gewond. De auto, waarvan de be
stuurder het ongeval niet had bemerkt,
reed door. Later vond een voorbijgan
ger den landbouwer. Deze trachtte hulp
bij naastbijwonenden te vinden. Twee
boeren echter weigerden den getroffene
in huis te nemen, opdat hij kon wor
den verbonden. Met een groote hoofd
wonde en schedelbreuk is de landbou
wer ten slotte in het militair hospitaal
te Assen opgenomen. Voor zijn leven
wordt gevreesd.
VOETBALWEDSTRIJDEN EN
LIEDEREN.
In de rubriek „Spotternij of Sotternij"
in de Telegraaf lezen wij het volgen
de:
Als oud-voetballer, die nu nog maar
alleen in staat is met een omfloersten
blik naar een paar krakende knieën
te kijken die helaas van hem zelf zijn,
heeft de mededeeling van het bestuur
van den Voetbalbond, dat bij den aan
staanden wedstrijd op het Stadion tus-
schen Zweden en Nederland het publiek
aangenaam zal worden bezig gehouden
met het gemeenschappelijk zingen van
toepasselijke liederen, mij buitengewoon
goed gedaan. Dien weg moest het op!
Als ik vroeger van een internationale
match thuis kwam en mijn hulsge-
nooten wilden den uitslag van mij ver
nemen, dan was ik tot niet meer in
staat dan tot het uitbrengen van een
heesch: „wuhuhuguguwumuvununu".
Door langdurige oefening waren mijn
jongens er in geslaagd hier uit op te
maken, dat Nederland met vier nul
gewonnen had. En zoo was het niet
met- mij alleen, maar zoo ongeveer met
dertig duizend van mijn medeburgers,
vooral als het wat gespannen had.
Nu zal dat an'ders worden. Voortaan
zal ik neuriënde de trap op komen en
in de kamer aangeland, ln de houding
van Signor Cavalierie Fascisi van de
Italiaansche Opera gaan staan en aan
heffen:
„Oranje Boven! Oranje Boven!
Leve Jaap Dee-niesü"
Het zal heerlijk zijn. In plaats van
anderhalf uur lange gebrul de samen
zang.
Daar gaat, na den aftrap, onze voor
hoede er van door en heel het Stadion
rijst omhoog van zijn zit- en staan
plaatsen en zet in:
„Hop, paardje, hop!"
De back van den anderen kant legt
onzen midden-voor en wij gillen niet
meer: „strafschopI" van verontwaardi
ging en woede, maar beginnen weemoe
dig:
.Kuiten in de biezen
daar leit een hondje dood"
en na het maken van een doelpunt
niet meer gezwaai met hoeden en stok
ken en een geloei, dat je in Meeren-
berg kunt hooren, maar wij zullen el
kaar in de oogen schouwen, elkaar stil
de hand reiken en uit volle borst elkaar
toezingen:
„Klap eens ln je handjes,
O, wat ben lk blij!"
En als de scheidsrechter „niet voor
zijn taak berekend" is gebleken, zullen
wij hem niet langer door den Gemeen
telijken Geneeskundigen Dienst per
auto naar het Wilbelmina Gasthuis
laten brengen, maar dertigduizend toe
schouwers zullen zich „en haie" opstel
len en plechtig zal het hem tegemoet
klinken:
„Lang zal Ie leven. Lang zal le leven,
In de Glo-ri-a, in de Chloor-rie-aa!j'
wat des te hartelijker zal klinken als
hij een speler van het veld heeft ge
zonden, wien wij natuurlijk hebben toe
gezongen
„Wij gaan nog niet naar huis.
nog lang niet,
Nog lang niet!"
O, dat ik dat nog héb mogen beleven!..»
MOLEN BEHOUDEN
De vergadering van Ingelanden van
den Stommeerpolder te Aalsmeer heeft
met algemeene stemmen besloten om
den windwatermolen te moderniseeren
volgens het systeem van den heer A. J.
Dekker, molendeskundlge te Leiden.
Hierdoor is een mooie molen, staande in
een mooi polderlandschap, die op het
punt stond te verdwijnen om plaats te
maken voor een moderne bemaling be
houden. De Vereeniging „De Holland-
sche Molen" heeft hier met succes in
gegrepen.
RATTEN IN DE BOOMEN.
Ratten zijn dieren die oude huizen en
zolders bewonen en daar de schrik der
bewoners zijn; in de landbouwschuren
zijn het de vreters aan het opgestapelde
koren: dat deze ongenoodè en onge-
wenschte klanten echter ook tot in de
vruchtboomen hun strooptochten orga-
niseeren, ondervond een landbouwer te
Hoogeloon (N.-Br.). die tot de ontdek
king kwam dat zijn appels aan de hoo
rnen frywel zonder uitzondering door de
ratten waren aangevreten en dus voor
menscheiyke consumptie ongeschikt
moesten worden verklaard.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN 60 CENTS PER REGEL
BEVERWIJK^
GEMEENTERAAD.
EEN COMMISSIE VAN ONDER
ZOEK. INZAKE DEN
GEMEENTE-ARCHITECT.
VELE LEDEN VERWACHTEN
EEN REHABILITATIE.
Maandagavond kwam de gemeenteraad
in een spoedeischende vergadering by-
een, naar aanleiding van het verzoek
van de leden J. Eyking, M. Tromp, J.
Visser. J. Groot, W. Maters, W. de
Groot. G. Welagen en L. Aardenburg,
om een commissie te benoemen die
zich Zal belasten met een onderzoek
naar de werking en handelingen van den
gemeen te-architect.
Voor deze vergadering bestond weer
groote belangstelling, reeds lang voor
den t«d van aanvang stonden velen voor
de deur en in de gang. Het grootste
deel der nieuwsgierigen moest wegens
plaatsgebrek op de tribune worden
teruggezonden.
Alle leden waren aanwezig.
De Voorzitter geeft het voorstel
direct in bespreking, doch verzocht den
leden in het oog te houden, dat de
ambtenaren op het in den raad ge
sprokene geen verhaal hebben en zich
niet kunnen verdedigen. Spreker zal
streng de' hand houden aan de orde en
zegt tenslotte, dat het hier gesprokene
stenografisch zal worden opgenomen.
De heer Eyking zegt, dat dit voor
stel reeds tweemaal door hem ln be
spreking is gebracht. Hy heeft ver
schillende overtuigende bewijzen, doch
zal deze voorloopig nog voor zich houden
Hy gelooft dat over deze zaak niet be
hoeft te worden gediscussieerd: hy is
het eens met den Voorzitter, dat een
ambtenaar niet noodeloos mag worden
beleedigd. Spreker kan zich niet ver
eenigen met het voorstel van den Voor
zitter, om de benoeming der commissie
aan hem over te laten daar er een des
kundige in moet zitten.
De heer Tromp verklaart alleen zijn
6tem aan dit voorstel te zullen geven,
in het belang van den gemeente-archi
tect, wiens naam van smetten moet
worden gezuiverd. Hy hoopt dat de heer
Eyking in de commissie wordt be
noemd.
De heer Visser spreekt in denzelf
den geest, doch kan niet zijn stem geven
aan de door den Voorzitter genoemde
heeren, namelijk de heeren Brantjes,
Braam en Steyn. Hij wenscht een com
missie door den raad benoemd.
De heer de Groot meent, dat na
de laatste raadsvergadering zooveel ten
nadeele van den gemeente-architect is
gezegd, dat het in het belang van den
architect is, dat er zoo spoedig mogelijk
een eind aan komt.
De Voorzitter merkt op, dat het
gevaar zeer groot is, dat er met goed-
koope en ongepaste middelen, stemming
wordt gemaakt tegen een persoon.
De heer Maters zegt, dat hy het
verzoek heeft geteekend met een speciale
bedoeling, daar hem, na uitgebreid on
derzoek, is gebleken, dat er van schuld
geen sprake is. Wel is spreker medege
deeld, dat de heer De Bie slordig is
geweest en daar over deze zaak al zoo
veel stof is opgewaaid, is het noodig dat
er een commissie komt, waardoor de
ambtenaar gerehabiliteerd wordt.
De heer Groot meent ook, dat het
ih het belang van den architect is, als
de commissie wordt benoemd, opdat de
verdachtmakingen tot een eind komen.
De heer S t e y n is van oordeel, dat
er na de laatste raadsvergadering nog
niets is veranderd. Toen is niets bewe
zen ten nadeele van den architect en
volgens spreker is dit nu onveranderd
Voor elk voorstel zijn tenslotte mede
standers te vinden. De heer Eyking
wenscht een zaak te onderzoeken, die
onder zijn eigen bewind is tot stand
gekomen. Het is zeer gemakkelijk een
ambtenaar te belasteren en als hier dan
maar weer 'n commissie voor moet wor
den benoemd, waar is dan het eind? De
verhouding tusschen de wethouders en
de leiders der bedryven moet beter wor
den in het belang der gemeente. Het
zal er om moeten gaan, of de slordig
heid van den architect is voortgekomen
uit gewoonte of wegens het niet contro
leeren.
Tot leden der commissie worden be
noemd de heeren: K. Steyn, Joh.
Eyking en L. Aardenburg,
Aan deze commissie wordt de ruimste
bevoegdheid verleend.
Hierna sluiting der vergadering.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Schilderskwast, rijwielmerk, zilveren
damesarmbandhorloge. gouden ring.
lichtbruin lederen portefeuile, rijwiel-
Naar het Engelsch van
A. E. W. MASON.
50)
Vanavond zou de zaak dus afloopen.
■Tim Frobisher was er heel blij om. Betty
zou dus verder met haar leven kunnen
doen wat ze wilde en kunnen genieten
van haar jeugd om de angst en schrik
van deze laatste weken te veTgeten.
„Maar ik hoop", zei Jim ernstig tegen
Hanand, „en ik geloof, dat u ongelyk
heeft, en dat, als er een moord gepleegd
is. Ann Upcott er in ieder geval niets
mee te maken had. Ja, dat geloof ik
zeker". Hij herhaalde zijn woorden even
zeer om zichzelf te overtuigen als Ha
nand.
Hanand raakte zUn elleboog aan.
„Praat niet te hard", zei hij. ,Jk ge
loof dat daar iemand tegen den muur
staat, die ons de eer aandoet op ohs te
letten",
Jim schudde het hoofd.
„Dat is Maurice Thevenet maar", zei
hy.
„Oh!" antwoordde Hanand opgelucht.
„Anders niet? Ik was er een oogenblik
ongerust over het was net of er een
merk, étui met teekenbenoodigdheden.
taschje met geld, hamer, pakje inh.
schorten, driewielige wagen, portemon-
naie met inh., gryze dameshandschoen,
actetasch, beursje, rijwielmerk, vloer
matje.
HAARLEMMERMEER.
GROOTE BAZAR,
Naar wij vernemen zal de groote Ba
zar van de Muziekvereeniging „Op
waarts" worden gehouden in een vier
tal lokalen van de oude openbare
school te Hoofddorp, op Vrydag 11 en
Zaterdag 12 November, met medewer
king van het fanfarekorps „Ons Genoe
gen" en van een groot aantal muziek
liefhebbers. Het geheel zal onder des
kundige leiding worden opgesteld en
versierd, in verband waarmede eenige
Aalsmeersche kweekers de toezegging
hebben gedaan om verschillende plan
ten en bloemen beschikbaar te stellen,
VEERTIGJARIGE TROUWE DIENST
De heer J. Teeuwen. brugwachter aan
de draaibrug over de Ringvaart by
Vyfhuizen, heeft als zoodanig eervol
ontslag aangevraagd met ingang van 15
Januari as.
Meer dan '40 jaren is hy met veel
yver en toewyding in dienst van den
Haarlemmermeerpolder werkzaam ge
weest.
J. H. M. EVETKTN 80 JAAR.
De heer Johan Hendrik Machiel Eve-
lein, wonende aan den Spieringweg by
Vyfhuizen, een bekende persoonlykheid
in dezen polder en in den lande, een
man van be teekenis en een persoon
van invloed op velerlei gebied, hoopt 6
Januari a.s. zyn 80sten verjaardag te
vieren.
Men zou het dezen stoeren, ouden heer
die nog vry geregeld de Beurs te Hoofd
dorp bezoekt en steeds blyk heeft gege
ven te beschikken over een sterk geheu
gen, een krachtige gezondheid en een
grooten werklust en gedurende vele ja
ren op landbouwgebied en in vele open
bare betrekkingen op de ontwikkeling
van den Haarlemmermeerpolder een
grooten invloed heeft gehad, niet aan
zeggen dat hij reeds zulk een hoogen
leeftyd heeft bereikt.
Dat de heer Evelein aan de welvaart
en den bloei van de groote hem lief ge
worden gemeente Haarlemmermeer
krachtig heeft medegewerkt, is ten dui
delijkste gebleken uit het arbeidzame
leven dat deze nestor achter den rug
heeft en de bekwaamheden die door
hem ook als rentmeester van vele boer
derijen, als schatter van landeryen in
dezen polder en elders en ook als voor
zitter van de afdeeling Haarlemmer
meer van de Hollandsche Maatschappy
van Landbouw steeds aan den dag wer
den gelegd.
De vele door hem bewezen goede dien
sten werden destyds ook op hoogen prys
gesteld, getuige vele jaren geleden zyn
benoeming tot Ridder in de Orde van
Oranje Nassau.
Moge het den geachten en nog kras
sen heer Evelein gegeven zyn z'n 80sten
verjaardag in gezondheid en de hem
steeds bygebleven opgewektheid en hel
derheid van geest te vieren.
ROODVONK.
Naar wij vernemen doen zich in Haar
lemmermeer eenfee gevallen van rood
vonk voor.
HILLEGOM.
EEN ABATTOIR.
De abattoir-kwestie is hier al enkele
jaren hangende. Er zy'n slagers die niet
aan de eischen van de wet kunnen vol
doen om financieele redenen en ook niet
om de gesteldheid van hun huis. Het
noodslachtgebouw kan niet tot een abat
toir verbouwd worden, B. en W. ontra
den het. Verder schrijven zy aan den
Raad:
Vermits de gemeente zich voor een
doelmatig ingericht slachthuis geen kos
ten heeft te getroosten, de ondervinding
leert, dat een abattoir geen verhooging
van vleeschprijzen met zich medebrengt,
en een abattoir de volksgezondheid in
hooge mate bevordert, omdat alle slacht
plaatsen uit de kom der gemeente ver
dwijnen en het slachten op meer hygië
nische wijze kan geschieden, dan bij de
slagers thuis, meenen wij, dat er alle
aanleiding bestaat, dat hier in deze ge
meente een abattoir wordt gesticht.
Resumeerende, adviseeren wy u uit
voering te geven aan uw besluit van 28
Januari 1927 tot oprichting van een
abattoir en te bepalen, dat het, na de
opening van het slachthuis, verboden is
binnen de gemeente een slachterij op te
richten, te hebben of te gebruiken bui
ten het openbaar slachthuis dezer ge
meente.
schildwacht by ons was gezet". Fluiste
rend voegde hy er by: „Ik hoop ook, uit
den grond van myn hart, dat er blij
ken zal dat ik ongelijk heb. Maar die
pyl dan in het pennebakje? Hè? Ver
geet u dat niet!" Toen zweeg hy een
poosje.
„Wat is er dien nacht in Maison Gre
nelle gebeurd?" zei hy. „Waarom was die
tusschendeur open gezet? Wie moest er
uitgekleed worden door die heftige
vrouw? Wie fluisterde er: ,*,Nu is het
genoeg?" Spreekt Ann Upcott de waar
heid, en had er zich al een heeleboel
afgespeeld voor zy zoo onverwacht de
schatkamer binnen kwam en was dat
gefluister het einde van alles? Of liegt
Ann Upcott van begin tot einde? Beste
vriend, jij hebt vanmiddag onder je
aanteekeningen ook een paar vragen
opgeschreven. Maar dit zyn de vragen
waarop ik antwoord moet hebben en
waar zal ik die antwoorden vinden?"
Jim had Hanand nog nooit zoo opge
wonden gezien. Hy klemde zyn handen
in elkaar, de aderen zwollen op zyn
voorhoofd, en hoewel hij fluisterde tril
de zyn stem.
„Misschien kan Jean Cladel u er bij
helpen", zei Jim.
„Ja, die zal ons wel wat te vertellen
hebben".
zy bleven zitten de lichten gingen
op, en weer uit, en toen keek Hanand
VELSEN.
AANLEGSTEIGER NOORDZEE
KANAAL.
Eenige Kamerleden hebben in het
Voorloopig Verslag op de begrooting
voor „Waterstaat" opgemerkt, dat aan
den Zuidkant van het Noordzeekanaal,
waar de Rijksweg uit Haarlem het ka
naal bereikt, een. steiger ligt, die ge
bruikt- wordt voor het lossen van steen
kolen voor de stoomponten. Deze stei
ger wordt ook gebruikt om in drukke tij
den producten, die aan snel bederf on
derhevig zijn, als aardbeien enz., te ver
laden in schepen, die in het kanaal lig
gen. De gronden om dien steiger zyn op
genomen in het uitbreidingsplan van de
gemeente Velsen en onteigend; de stei
ger zal dus wel moeten verdwynen.
Aangezien toch een nieuwe steiger zal
moeten worden opgericht, die voor het
lossen van steenkool voor de stoom
ponten immers niet kan worden ontbeerd
werd gewaagd, dien steiger tevens groo-
ter te maken, opdat daarvan voor de
verzending zan zacht fruit naar Enge
land kan worden gebruik gemaakt. Met
het oog op de toenemende glascultuur
in die streek zou dit zeer gewenscht
zyn.
WACHTLOKAAL VLETTEELEEDEN.
De aandacht van den minister van
Waterstaat werd in de afdeelingen der
Tweede Kamer er op gevestigd, dat de
vletterlieden (vaste ploegen), die de ge
zagvoerders der groote' schepen behulp
zaam zyn deze schepen zonder avery
door de sluizen te brengen, vroeger een
onderkomen hadden by de oude -sluis by
het sluispersoneel. Nu het Ryk by de
sluiswerken toch huizen moet bouwen,
vroeg men voor dit personeel, dat voort
durend op den uitkyk ls, ook een wacht
lokaal te maken.
GEVONDEN VOORWERPEN.
VELSEN N.
Mand, koe, (zwartbont), krielhaantje.
nummerplaat G 33363, kinderportemon-
naie, huissleutel, rywielmerk.
GEVONDEN VOORWERPEN.
VELSEN Z
Vulpenhouder.
IJMUIDEN
GEVONDEN VOORWERPEN.
IJMUIDEN (Willemsplein)
Kinderportemonnaie, transportfiets, ro
zenkrans, zwart poesje, zakboekje, al-
pacca beursje, leden pOrtemonnaie met
inh., handwarmer, doublé armbandhor
loge, gouden dameshorloge.
GEVONDEN VOORWERPEN.
IJMUIDEN (Engelmundusweg)
Drie rijwielmerken, portemennaie met
inhoud.
SPAARNDAM.
MUZIEK WED STRIJD
Onze dorpsgenoot J. Wagenaar solo-
pistonnist van *t fanfarecorps „Kunst
kring" behaalde op het solisten con
cours te Heeze (N.B.) een len prys met
't hoogst aantal punten van dien dag
in de eerste afdeeling.
DE ZONDERLINGE
TANDARTS.
NIET IN INDIë TOEGELATEN.
De immigratie-commissie heeft be
slist, dat de Oostenrijksche tandarts
Petkovic, die te Priok aankwam met een
bagage van honderd koffers, waarin
voor millioenen aan waardepapieren en
tienduizenden aan goud-geld, en die in
het bezit bleek van brieven van hoog
geplaatste Oostenrijksche staatslieden,
die hem aanrieden zyn relaties met re
volutionaire elementen te verbreken,
niet in Indië zal worden toegelaten,
Zy kwam tot deze beslissing daar Pet
kovic zonderlinge financieele bezittingen,
w. o. ook veel bladgoud en zijn verdere
bagage, waarby chemicaliën, wo. groote
hoeveelheden vergiften (er was vol
doende cyaancalie om geheel Batavia te
vergiftigen) en andere feiten, die uit
zyn levensloop bekend geworden zyn,
haar den indruk hebben gegeven, dat
het in het belang van de orde, veilig
heid en rust beter is, hem den toegang
tot Indië te weigeren.
Petkovic heeft van deze beslissing
hooger beroep aangeteekend by den
gouverneur van West-Java, den heer
Hillen.
op zijn horloge en stak het weer ge-
ergerd in zyn zak.
„Is het nog te vroeg?" zei Jim.
„Ja, Cladel heeft geen dienstbode en
eet buitenshuis. Hij is nog niet terug".
Even voor tienen kwam er een man
binnen, ging aan een tafeltje achter Ha
nand zitten en streek twee maal met een
lucifer langs een doosjs zonder vuur te
maken. Zonder zich te bewegen zei Ha
nand kalm tegen Frobisher:
„Nu is hy thuis. Ik ga dadeiyk weg.
Biyf hier nog vyf miuten en kom my
dan achterna".
Jim kaftte.
„Waar*zullen we elkaar ontmoeten?"
„Loop maar rechtuit de Vrijheidsstraat
af, dan zorg ik wel voor de rest", zei
Hanand.
Hij nam zyn sigaretten uit zijn zak, en
stak er heel langzaam een op. Toen
stond hy op, maar tot zyn ergernis her
kende Maurice Thevenet hem en kwam
naar hem toe.
„Toen monsieur Frobisher my goeden
avond wenschte en bij u ging zitten,
dacht ik wel dat u het zou zijn, monsieur
Hanand. Maar ik durfde niet naar. u
toe te gaan".
„Maar monsieur wy zyn toch col
lega's! Alleen heeft u uw jeugd op my
voor", zei Hanand beleefd,terwijl hy zich
omdraaide.
„Gaat u weg, monsieur Hanand?"
vroeg Thevenet verschrikt. ,j3at spyt
my erg. Ik heb u op een zeer onbeschei
den wijze in uw gesprek gestoord".
„Heelemaal niet", antwoordde Ha
nand. Frobisher vond Hanand's geduld
minstens even merkwaardig als The-
venet's brutaliteit, „wy keken alleen
maar naar ee nfilm die ik tamelyk ver
velend vind".
„O, maar als ik u niet stoor, dan zou
ik u zoo graag even lastig vallen. Een
oogenblikje maar. Ik zou het zoo heerlijk
vinden om tegen mijn vrienden te kun
nen zeggen: „Ik heb met monsieur Ha
nand in de bioscoop gezeten ja,
heusch, ik en hem om raad gevraagd".
Hanand ging weer zitten.
„En waarover wilde u, over wien mon
sieur Girardot zoo tevreden is, dan om
raad vragen?" vroeg de detective la
chend.
Het bleek dat het Jongemensch ook al
leed aan het eenige verlangen van den
provinciaal naar Parys te gaan
dat beteekende alles voor hem! Een for
tuin, beroemdheid, een afwisselend le
ven, Een enkel woord van monsieur Ha-
nend zou hem kunnen helpen. Hy ztu
dag en nacht werken om die voorspraak
te verdienen.
„Monsieur, ik kan alleen beloven dat
ik aan u denken zal wanneer de juiste
tijd gekomen is. Maar dat beloof ik u
dan ook van ganschex harte", zei Ha-
nand warm en na een buiging gemaakt
te hebben verdween hy.
Maurice Thevenet keek hem na.
„Wat een man!" ging hy voort. „Ik
zou niet graag geheimen voor hem wil
len hebben. Allesbehalve! Ik begreep
heelemaal niet wat hy dacht te bereiken
toen hy die scène met Francine Rollard
in elkaar zette. Maar wel degeiyk iets
byzonders, daar kunt u van overtuigd
zUn, monsieur. En dan het zoeken in de
schatkamer! Zoo vlug en afdoende! Ter-
wyi wy in de slaapkamer van mademoi
selle Upcott zochten heeft hij natuuriyk
even gauw en afdoende haar zitkamer
onderzocht. Maar hij heeft er niets ge
vonden. Neen, niets".
Hij wachtte of Jim dat niet beamen
zou, maar Jim zei alleen: „Oho!"
Thevenet liet zich niet uit het veld
slaan.
,,Ik zal u eens vertellen wat mij zoo
opviel, monsieur. Hy handelde niet alsof
hy een bepaald iemand verdacht, vond u
wel? Hy was zoo objectief. Hy 'was vol
aandacht voor alle mogeiyke kleinighe
den, in de hoop dat zij met elkaar de
oplossing van het raadsel zouden bren
gen. Een artist in zijn vak! Er was bij
voorbeeld een brief, die Mademoiselle
Harlowe hem liet lezen, een van die af
schuwelijke brieven die hier verspreid
worden herinnert u zich dien brief
nog, monsieur?"
DE WERELD OP Z'N ERGST
„Aha!" zei Jim Frobisher, precies als
Hanand gedaan zou hebben, „Maar ik zie
dat deze film bijna uit is. En ik wensch
u dus goeden avond".
Frobisher boog en liet Maurice Theve
net achter, om te droomen over zyn suc
ces in Parijs. Hy liep tusschen de andere
toeschouwers door naar den uitgang toe,
en zoo de straat op. Hij liep naar de
Willemstraat en sloeg toen de Vrijheids-
straat in. In provinciestadjes gaan de
menschen vroeg naar bed en de straat,
die overdag zoo druk was. was nu volko
men verlaten. En paar honderd meter
verder liep plotseling Hanand naast hem.
„En is mijn vriend de secretaris nog by
u gebleven, nadat ik weg was?" zei hij.
„Maurice Thevenet", zei Jim, „is vol
gens den commissaris een byzonder be
gaafd jongmenseh, maar om u de waar
heid te zeggen vind ik hem ook heel
scherpzinnig. Eerst wou hy weten of u
iets in de zitkamer van Ann Upcott had
ontdekt en toen. waarover de anonieme
brief van juffrouw Harlowe ging".
Hanand keek Jim vol belangstelling aan.
„Ja, die jonge vriend wil graag wat
leeren. Girardot heeft geiyk, hy zal het
nog ver brengen. En wat heeft u hem
geantwoord?"
.Kerst zei ik „Oho!" en toen „Aha!"
precies zooals een lastige vriend van my
wanneer ik hem een vraag stel waarop
hij niet wil antwoorden".
(Wordt vervolgd.).
