BUITENLANDSCH OVERZICHT
Engelsche
Zitmeubelen
Bern, J. van Liemt
GEMENGD NIEUWS
AAN ONZE
WEEK-ABONNÉS
HAARLEM'S DAGBLAD ZATERDAG 12 NOV. 1927
KöHLER EN DE BEZUINIGING.
Gilbert's memorandum.
FRANKRIJK-YOEGO-SLAVIë.
Niet tegen een ander land gericht?
T BELANf.RUKSTE NIEUWS.
De stemming die Parker Gilbert ont
ketend heeft, van zijn mysterieuze ves
ting in het hart van Duitschland uit,
mag wellicht geen direct aan te toonen
succes hebben, er is toch een mentaliteit
me: excuses voor het woord) ontstaan
door over en weer geschrijf, door gepo-
lemiseer. door enquêtes, door discussies
in den Rüksdag die maar één grondge
dachte. heeft: De bezuiniging.
Minister Kohier minister van finan
ciën hield een rede op een congres van
Pruisische gemeenten. En hij vroeg: be
zuiniging. bezuiniging en nog eens be
zuiniging, en daarna: belastingverla-
ghi?.
Verder hekelde/Söhler niet ten on
rechte het systeem van driedubbele
administratie, dat vereenvoudigd, gewij
zigd van boven tot onder moet wor
den.
Briand en Marinkwitsj hebben het
Fransch-Ycegoslavisch Verdrag onder
teekend.
In een officieele Fransche nota wordt
verklaard dat de regeeringen der beide
landen volkomen overeenstemming heb
ben bereikt ten aanzien van den arbeid
voor den Volkenbond, het werk voor den
vrede en economische en financieele
verhoudingen. Het feit echter dat Briand
gezegd heeft dat dit verdrag in het ge
heel niet in het leven is geroepen om
he; ui; te spelen tegen zekeren natie
is cp z'n minst verdacht. Iedereen weet
da: Yoego-SIavië steeds, uit vrees voor
Itaiië's zucht naar expansie in den Bal
kan steun heeft gezocht bij eenige groots
mogendheden.
En daarom, ondanks Briand's vriende
lijkheid tegenover Italië, die al te door
zichtig is. zijn wij als iedereen ei van
overtuigd, dat dit verdrag wel degelijk
bedoeld is om de balans op den Balkan
in evenwicht ie helpen houden.
F. A.
Tegen het commu
nisme. - Engeland,
Frankrijk. Nederland
en Amerika.
Wij lezen in de Tel.:
N&èr de ..Chicago Tribune" (Panische
eUn-ie, meld:, word: er op hev oogen -
fclik-dcor Engeland, Frankrijk en Neder
land aandrang op de V S. uitgeoefend
om tot een gemeenschappelijke actie
te komen tegen het communisme in het
Verre Oosten, een actie, geboden door
de van Sovjet-zijde opgestookte onrust
in de koloniën en onderhoorigheden
dezer landen in en nabij het Pacific-
gebied. Tevens zou deze actie zich moe
ten richten tegen ce Chineesche bqycot-
poliiiek in deze koloniale gewesten, en
dit zeker niet in de laatste plaats, daar
de boycot door nationalistisch China
commercieel leger is voor genoemde lan
den dan de eigenlijke communistische
roerigheid.
Vier maanden geleden is een Engel-
sche actie in dezen zin uitgegaan van
Britsche Kamers van Koophandel in
Oost-Azië en in Australië en vervolgens
werden bij de resp. regeeringen gelijk
soortige slappen ondernomen door de
handelsbelangen van Frankrijk en Ne
derland- Toen voelde men. dat gezamen
lijke actie geboden was. De Britsche
minister van Koloniën, mr. Amery. nam
voeling met zijn Nederlandschen collega,
dr. Koningsberger; tusschen beide be
windslieden kwam i'zegt de „Tribune")
een algemeen acccord tot stand voor de
onderdrukking en inbedwanghouding
var. alle revolutionnaire bewegingen in
de Pacific-koloniën der twee landen.
Dit anti-Sovjet-bloc vereischt echter
ook de betrekking in de combinatie van
de belangrijke eilandengroep der Phi-
lippijnen. De Amerikaansc'ne handels
belangen aldaar hebben reeds him op
rechten steun toegezegd, maar de „non-
entanglemenf-politiek der V. S. scheen
een officieele deelneming van Washing
ton. Thans zouden volgens de „Tri
bune" pogingen worden gedaan om
Wasnington te overtuigen van de nood
zaak van een eenheidsfront tegen het
co.nrnunLsmè. Het is. zegt dit blad. mo
gelijk dat ondeT deze omstandigheden
d; regeering der V. S. bewogen wordt,
zich bij een gemeenschappelijke poli
tiek. strikt beperkt tot de Pacific-eilan-
den aan te sluiten.
De toestand in
Mexico.
Van Mexicaanse he zijde wordt mede-
deeling gedaan van een verklaring, aldus
het Kbld. welke president Calles op te
legrafisch verzeek van de New-Yorksche
pers aan de Amerikaanse he blader,
deed toekomen, betreffende de jongste
troebelen in Mexico.
Tegenover anders luidende berichten
zet president Calles hierin uiteen, dat
de propaganda van de generaals Go
mez en Serrano gericht was op de om
verwerping van de regeering en dat door
hen een samenzwering was voorbereid
ter volvoering van een staatsgreep, die
den len September moest plaatsgrijpen,
ter gelegenheid van de opening van het
Congres, waarbij de drie samenzweren
de machten elkaar zouden ontmoeten.
President Calles was echter, dank zij in
lichtingen, hem verschaft door den ge
heimen dienst der regeering, sedert het
begin van de samenzwering ten volle
cp de hoogte daarvan, terwijl generaal
Serrano, een der revolutionairen,pré-,
'sident Calles Ta ter Tracfit'te oyer te jia-
kn tot een poging om zelf de wetgeven
de macht naar 'huis te jagen. President
Cs lies heeft, zoo laat hij verklaren een
pcg:r.g gedaan om generaal Serrano af
te brengen van zijn plannen en hem te
overreden op den weg der democratie
terug te Lr eren en deed een week voor
de opening van het Congres een krach
tig beroep op het Mexicaansche leger
waarin h:j zijn volledig vartrouwen uit
sprak. De staatsgreep werd echter ver
scheven naar den 27en September, doch
zcoals men reeds uit vroegere berich
ten weet, mislukten de pogingen daar
toe, dank z-j het optreden van het Mexi
caansche leger, dat de revolutionaire lei
ders niet volgde, omdat dezen, volgens
president Calles, geen maatschappelijk
hervormingsplan hadden, maar slechts
persoonlijke eerzucht nastreefden.
President Calles deelt verder mede,
dat 't eenige wat. zijn regeering nog te
doen overblijft is de vervolging van on-
beteekenende opstandige groepen in een
paar deelen des lands, ook in het ge
bied van Veracruz, dat de oorspronke
lijke plaats en het bolwerk der revolu
tionairen was.
Het wassen der rivie
ren in Duitschland.
Uit alle deelen van Zuid-West-Duitsch
land blijven verontrustende berichten
komen omtrent het wassen der rivieren,
aldus het Hbld.
De Rijn heeft bij Schaar den provi
soriscben dijk doorbroken, tengevolge
winvan het geheele vorstendom Lich-
tenstein overstroomd is.
De Neckar steeg bij Heidelberg gemid
deld 10 c.M. per uur. Bij Jagtsfeld is de
waterstand in twee dagen tijds van
0.95 m. op 5 m, dus met meer dan vier
m. gestegen.
De Moezel had te Trier den stand van
4 m. bereikt en steeg dus binnen 48
uur ruim 2 1/2 m. In het Zwarte Woud
zijn de Kinzig en de Schuter op ver
schillende plaatsen buiten haar oevers
getreden en hebben overal veel schade
veroorzaakt.
O.a. staat op het traject Frankfort
Bazel de spoorweg tusschen Dinglinger
en Hugsweier onder water. Daar de re
genval in het geheele Zuid-Westen van
Duitschland ook gisteren den geheelen
dag heeft aangehouden, verwacht men,
da; de rivieren voorloopig nog zullen
blijven wassen.
KORT EN BONDIG.
Een springvloed heeft de Welsche
badplaats Llandudno geteisterd. In de
hoofdstraat stond het water ruim een
meter hoog en alle laag gelegen wo
ningen liepen onder. Op de bekende zee-
boulevard is vrij greote schade aan de
afrastering en net plaveisel aangericht.
Bij een auto-uitstapje in den omtrek
van Palermo is de tooneeischrljver
Pirandello met zijn auto, waarin hij een
uitstapje maakte met eenige dames, in
botsing gekomen met een vrachtauto.
De schrijver werd door glasscherven
aan den neus gewond, doch kan den
zelfden avond toch de vertooning van
zijn tconeelstuk Biondo bijwonen.
Uit het tiende jaarlijksche Engelsche
rapport van het ministerie van pensioe
nen blijkt, dat op 31 Maart j.l. 1.661.000
personen in het genot van oorlogspen
sioen waren, of een op iedere 26 inwo
ners. Vier duizend oorlogsweduwen gin
gen een tweede huwelijk aan. De totale
uitkeeringen van het departement be
droegen in het op genoemde datum ein
digend boekjaar 63.450.000 p.st.
De wreker.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Ct*. per r«gel.
67 Groote Houtstraat 67
Een moordproces, dat zijn oorsprong
nog vindt in de inflatie-ellende en de
onvoldoende valorisatie in Duitschland',
is zoo juist met een doodvonnis geëin
digd. aldus de Tel.
Beschuldigde was de telg uit een sinds
drie eeuwen in Anholt woonachtige
grondbezittersfamille Schröter. Erich
Sehröter had landbouwkunde gestudeerd
en was vier jaar als officier ten oorlog
geweest. Nog tijdens 'zijn minderjarig
heid stierf zijn vader en de moeder ver
kocht op aanraden van den naburigen
grondbezitter Leo Kleepp het landgoed,
dat Erich's erfenis moest zijn, voor 307000
mark. Daarvan werd maar 00.000 mark
afbetaald, de rest bleef als hypotheek
staan, en Kleepp betaalde in den infla
tietijd het geld m waardeloos betaalmid
del terug. De familie Schröter verarm
de, terwijl Kleepp, die niet voor den
dienst meest opkomen, rijk werd. Erich
Schröter deed eerst een beroep op Kleepp
Maar ofschoon hij zich ook op een terug
koopclausule kon beroepen, kreeg hij
van Kleepp niets los. Van zijn erfdeel
ken zijn moeder hem slechts eer.ige dui
zenden mark geien tot het beginnen
van een zaakje te Leipzig, en toen rijpte
in den jongen man de gedachte, zich op
Kleepp te wreken.
Kij wachtte Kleepp op, toen deze met
zijn beide zoons per rijtuig van het eene
landgoed naar het andere reed. schoot
eerst een der paarden neer. doodde ver
volgens den grondbezitter met een schot
in het hoofd en verwondde bovendien
den eer.en zoon.
•e rechtbank heeft in haar vonnis
uitgemaakt, dat hier geen andere straf
dan de doodstraf kon worden opgelegd.
Daar deze in Anhalt echter niet meer
wordt ten uitvoer gelegd, blijft de rao-
;elijkheid op labere begenadiging open.
De parels.
Een weduwe uit Spandau vond een
paar maanden geleden in dePotsdammer
Straat een parelsnoer, dat de eigenares
door het losgaan van het slotje had -ver
loren. De vindster dacht met een vrijwel
waardelooze imita; te doen te hebben
en besloot het m te houden. Voor
herstel van het slot bracht zij het naar
een horlogemaker.
Een dag later, aldus de N. R. Ct.. las
zij op een aanplakzuil de kennisgeving
dat een kostbaar parelsnoer, ter waar
de van 30.000 M. verloren was en dat
voor de terugbrenging een belooning van
2000 M. was uitgeloofd. De weduwe ging
dadelijk naar den horlogemaker om het
maar te halen, doch het was nog niet
hersteld. Zü liet zich in het gesprek
met den man toen ontvallen wat zij op
het aanplakbiljet had gelezen. Den vol
genden dag bracht zü het herstelde
snoer aan de eigenares terug, doch deze
zag dadelijk dat de drie grootste en
kostbaarste parels, ter waarde van 15000
M. ontbraken. De weduwe vertelde van
het herstel en na aangifte bü de politie
hield deze bü den horlogemaker een
huiszoeking, waarbü de vermiste parels
te voorschün kwamen.
Gisteren heeft de man wegens verduis
tering te Spandau terecht gestaan. Hij
.verdedigde zich heel handig en ontken-
-.de pertinent dat hy fels van de waarde
der parels had geweten. Nadat de offi-
van justitie enkele maanden gevan
genisstraf had gevraagd, heeft de recht
bank den beklaagde vrijgesproken.
De prins oplichter.
Prins Ferdinand (Fernando) de
Bourbon die met z'ün adjudant te Fon-
taineblau wegens oplichting achter slot
is gezet, blijkt ook aan de Cöte d'Azur
heel wat op zün kerfstok te hebben ge
had. In Augustus jl. stapten de twee
mannen in een voornaam hotel te Juan-
les- Pins af. Aan het eind dier maand
beliep de nota 20.000 frs. Fernando gaf
een chèque van 30.000 en vroeg den di
recteur daarvan terug, aldus de Tel.
Hetgeen geschiedde. Den volgenden dag
reisden de heeren af. De chèque van
30.000 francs bleek ongedekt.
Te St. Paul opereerde hü in een luxe
hotel, waarvan de eigenaar er uit pure
liefhebberü nog een «schilderüen-col-
lectie op nahield. Hü liet zich er door
een „bediende" zoeken, die vroeg naar
„monseigneur" hetgeen zeer veel in
druk maakte; maar die indruk week
snel (te snel eigenlük voor oplichters
succes) toen men den bediende en hem
elkaar hoorde tutoyeeren in een gesprek
dat vol was van termen, welke niet in
de aristocratische omgangstaal voor
komen. Kort daarop waarschuwde een
der gasten den eigenaar voor den prins
in uien hü een. notoir oplichter ver
moedde. De eigenaar kwam tot dezelfde
opvatting, doch zekerheid kreeg hij eerst
toen de adjudant hem, tegen hoog voor
schot een voordeelige kunsthandel-
transactie voorstel, waarbü de prins
een rol van beteekenis speelde. Naar den
schün er op ingaand, waarschuwde dë
eigenaar de politie. Dat was Vrijdag.
Vóór de vertegenwoordigers van het ge
zag echter ter plaatse waren, hadden
de prins en zün kameraad in een ge-
huurden auto, met achterlating hunner
bagage, het veld geruimd.
VOOR DE JEUGD.
EEN TOOVENAAR MET
HET PENSEEL.
PETER PAUL RUBENS,
geb. 29 Juni 1577, overleden 30 Mei 1640.
Zün vader, die als politieke ge
vangene in Siegen zat opgesloten, werd
den 29en Juni van het jaar 1577, het
eerste nieuws van de geboorte van zy'n
zoon gebracht. De moeder, die vrüwillig
de gevangenschap met' haar man deelde,
verklaarde dat de dagen van balling
schap nu opgehelderd zouden worden
door de tegenwoordigheid van den klei
nen jongen, Peter Paul, zooals hij ge
doopt was.
Zoo kwam Peter Paul in de wereld om
de harten van hen, die hem omringden,
te verblijden.
Toen hij negen jaar oud was stierf zijn
vader en zijn moeder, die reeds sinds
langen tüd naar haar geboorteland te
rugverlangde, keerde met haar jongen
naar Antwerpen terug. Gedurende drie
jaar ging de jonge Rubens naar school
en diende als page in het personeel
van Gravin Lalaing. De jongen had een
innemende persoonlijkheid, veel takt,
hoflüke gratie en manieren en was bui
tengewoon intelligent. Hij maakte spoe
dig vrienden, die, als ze hem eenmaal
kenden, hem niet licht weer vergaten.
Toen hü blük gaf van zijn natuurlijken
aanleg voor kunst werd zijn opvoeding
door de groote meesters der stad ter
hand genomen, die onmiddelUjk in hem
een groot genie ontdekten en zijn am
bitie in de kunst aanmoedigden.
Zoo werd hü naar Italië gezonden,
waar hü in dienst kwam bü den Her
tog van Mantua, voor wien hü veel van.
zü'n nu beroemde schilderijen maakte.
De Hertog, die in hem maatschappelüke
eigenschappen ontdekte, vertrouwde
hem verder een diplomatieke zending
naar Philips den derden, Koning van
Spanje, toe, cn zoo begon de diploma
tieke loopbaan van Rubens.
Op zün terugweg naar Antwerpen in
1608 werd Rubens aangesteld als hof
schilder van dén Aartshertog Albert,
die een prachtig Italiaansch verblüf
voor hem liet bouwen, om als atelier
te gebruiken. Hier schilderde hü denlü-
densweg van Christus en de afname van
het kruis en zün rcem was onmiddellijk
gevestigd.
Leerlingen stroomden in groepjes naar
zün atelier, Zooveel werd er van zijn
tijd gevraagd, dat hij verschillende be
ginnelingen in de kunst naar andere
meesters moest sturen.
Rubens was zoowel diplomaat, als
een meester en artist. Hü zag de waar
de in, die de leerlingen voor hem had
den, waarvan er enkele later een be
roemdheid werden. Hü stond hun toe
hem bij zün werken te helpen en zoo
goed was zün systeem dat het grootste
deel van het feitelüke schilderstuk
door zün helpers verricht werd, Rubens
ontwierp de schilderijen en legde er de
laatste hand aan, nadat zijn helpers de
kleuren hadden aangebracht. Op deze
manier werd een groot aantal schilde-
rüen gemaakt in belrckkelük korten tüd.
In 1622 noodigde Maria de Medici,
moeder van Louis den dertienden, Ko
ning van Frankrijk, Rubens uit om een
serie allegorische schilderüen te maken,
welke verschillende feiten uit haar le
ven weergaven en deze dan in het schil
derijen-museum Luxembourch te Parijs
op te hangen; zoover had zich zijn roem
als artist verspreid.
Maar zün roem als diplomaat groeide
eveneens. In 1628 scheepte hü zich in
voor een diplomatieke zending naar
Philips den vierden van Spanje en het
volgend jaar werd hü de afgezant naar
Charles den eersten van Engeland, om
bqstand te verlecnen in geheime onder
handelingen om den vrede tusschen
Engeland en Spanje te bewerkstelligen.
Voor het succes in de laatste zending
werd hü door Charles den eersten in
den adelstand verheven en later ver
leende Philip hem dezelfde eer. Wan
neer Rubens de vreemde hoven bezocht,
had zün penseel geen rust. Hij schilderde
zoowel de hofscènes als personen uit
dien tüd. Portretten en landschappen
werden even geniaal geschilderd en
steeds diep doorvoeld weergegeven. Hij
werd „de volmaakte toovenaar met het
penseel" genoemd.
Wij vestigen er de aandacht op
dat de courantenbezorgers ver
plicht zijn op Woensdag de aboi^
nementsgelden af te rekenen,
ook van die abonnementen
waarvoor zij het abonnements
geld nogniethobbenontvangen.
De bezorgers zijn niet verplicht
abonnementsgel dtegoedte hou
den. Wij roepen daarom gaarne
de welwillende medewerk-ng in
van hen die per week geabon
neerd zijn. om door betaling op
Maandag of Dinsdag vloite af
rekening mogelijk te maken.
DE ADMINISTRATIE
Kinderroof,
Kinderroof het woord wekt gru
welijke associaties. In het onderstaande
geval gaa^ er een echtelijke tragedie on
der schuil, die jarenlang de Zwitser-
sche rechtbanken bezig heeft gehouden
en nu tot een oplossing is gekomen, ai-
dus de Tel.
Een bekende arts uit Neuch&iel vroeg
op een d2g echtscheiding van zijn
vrouw aan. Het kantongerecht ging niet
verder dan scheiding van tafel en bed
kende de twee dochtertjes aan de moe
der toe. met reserve van een bezoekrecht
voor den vader. Twee jaar later her
haalde de arts de echtscheidingsvorde
ring; ditmaal met succes. Het oudste
meisje werd nu aan den vader, het jong
ste aan de mofeder toegewezen. In hoo-
ger beroep kwamen echter beide kinde
ren aan de moeder. Deze beslissing bleef
echter Jarenlang een dcode letter, daar
de vader het oudste kind verborgen wist
te houden roof noemt de wet dat.
Zes jaar lang bewoog de moeder he
mel en aarde tevergeefs, om het kind
te bemachtigen. Het bleef weg. Ook de
dwangmiddelen van staatswege waren
machteloos tegenover de wanhopige hals
starrigheid van den vader. Maanden
lang vormde het gebeurde het gesprek
van den dag, en ook de pers trachtte
zonder resultaat overigens licht in
de zaak te brengen.
Eindelijk gelukte het dan, het kind te
ontdekken: het bevond zich in een
Fransch pensionnaat, vanwaar het nu
weldra bij de moeder werd gebracht
Deze stelde nu een eisch tot vergoeding
der gemaakte opsporingskosten en van
het geleden „moreele leed" in De va
der weigerde, wijl de eischeres door het
blijven trekken der-alimentatie reeds
rükelljk „geborgen" was voor deze kos
ter Moreele overwegingen, zei hij, had
den hem gencopt, het vonnis der recht
bank, voorzoover betreffend de toewij
zing der kinderen aan de moeder, niet
te erkennen. Op grond daarvan had hij
gehandeld.
Het kantongerecht kende echter aan
de jnoedey dë gevorderde scliadevergoe-
ding toe, en dit vonnis is thans door
het federale hof met 4 tegen 3 stem
men bevestigd. De minderheid was van
oordeel, dat de gevorderde dui
zend francs als genoegdoening voor het
jarenlange leed en voor den angst
eener moeder door onzekerheid omtrent
het lot van haar kind te weinig waren!
In de Zwïtsersche pers wordt het ge-
va! nog anders gecommenteerd, o.a.
het uiten der meening, dat men zulk
kinderroof in een modernen rechtsstaat
nauwelijks meer voor mogelijk zou
houden
De Maandagochtend
post.
Van enzen Londenschen correspon
dent.)
„Niet bestellen op Zondag" Is een
regel in Engeland die geen uitzondering
ker.r. Na ce postbestelling van Zater
dagavond negen uur is er geen voor
Maandagochtend acht. Dit is altijd
een dikke post vcor wie geregeld veel
pos; krijgt. Op Maandagochtend hoopt
men hier op een brief van een vergelen
oom, in Amerika. De hoop maakt de on-
vriendelükste van alle ochtenden goed
tot 8 uur v.m. Maar de teleurstelling
blijft nooit uit. Het schijnt dat de onder
nemingen, die het van de reclame per
post moeten hebben en daarvoor het
tel&phoonboek naneuzen voor de „goede
adressen", den half verloren Zaterdag
ochtend besteden met het adresseeren
van circulaires aan de wildvreemden
van het telephoonboek. Vandaar de la
wine op Maandagmorgen. Het begin
van deze week bracht me een kernverza
meling. Er was een indrukwekkende en
velop van geschept papier die veel be
loofde maar bij opening mij slechts op
het hart drukte dat een modern mar.
in deze wereld slechts succes kan heb
ber. indien hij in de puntjes gekleed is.
reaenea waarom de vriendelijke schrij
ver mij aanraadde deze zaal: aan zün
enne klas „West End" etablissement
te .vertrouwen voor een prijs vsriee-
rend van 2 tot 20 pond sterling per
week. Een bijna even gewichtige enve
lop bevatte een advertentie van een
nieuw restaurant, waarin ik voor duur
geld mijn middagmaal mocht nutti
gen, zooals ik het nimmer zou doen, in
een opzichtige zaal vol muziek, licht,
lawaai, waar ik, geheel in tegenstelling
met wat nnj met den paplepel is inge
geven. midden onder het maal mocht
opstaan cm te gaan dansen. De restau-
rate'ir kor. aan mijn adres in het tele
phoonboek riet zien dat ik liever een
boterham me; oude, of desnoods zoece-
melksche kaas eet op een bankje in
het park dan caviaar in zulk een paleis
van licht en dans. Een andere circulaire
beloofde mij echte linnen halsboorden
voor niets, vooropgesteld dat ik ze in
meer dan normale hoeveelheden en voor
meer dan schappelüken prüs bü den
verzender van de circulaire liet was-
schen. Twee auto-handelaars hadden
het er op gezet dat zü mü vroeg of laat
(liefst vroeg) een automobiel zouden
verkoopen; ik mocht voor niets leeren
rijden, zü zouden voor dien rompslomp
van verzekering en rübewy's en belasting
zorgen; en ik behoefde maar een enkel
woord ie spreken en de glanzende auto
zou voor mijn nederige deur verschij
nen; you pay while you drive", verze
kerden zü in roerende overeenstem
ming. Deze mannen waren tenminste
gaar genoeg om te beseffen dat een
eigen telephoonnummer geen symbool
behoeft te zijn van aanzienlijke finan
cieele draagkracht. De effectenmake
laar, die belangeloos mün aandacht
vestigde op „de rüzende tendentie" van
aandeelen van een mysterieuze handels
onderneming moet daarentegen de mate
van solventie, die in een telephoonnum
mer schuil gaat, weer hebben over
schat.
Echt plezier verschafte mü echter
een vertrouwelijke brief van een
„gentleman" die zich voorstelde als een
vriend en weldoener. Hij moest rijk
zijn, ongelooflijk rijk. En zijn portefeuil
le scheen de mijne. Ik behoefde er
slechts mijn vingers in te steken om
het bedrag te nemen, dat ik noodig zou
mogen hebben; „elke som van 5 p.st.
af. Ik heb wel een of twee vrienden,
die mü 5 p.st. zouden willen leenen in
dien ik in mceilükheden zat. Maar deze
vriend liet het niet bü 5 p.st. Elke som
van 5 tot 50.000 pond sterling lag bin
nen mijn bereik en bü wü'ze van spre
ken voor het grüpen. Een goede gave
van den vriend. Want hü beloofde dat
hij geen lastige vragen zou stellen,
geen referentiën nocdig had. Mün hand-
teekening was hem genoeg. Gü zult
zeggen: Maar dit is slechts aas in den
val van den geldschieter en gij zoudt
de 50.000 pend sterling nooit krügen
indien ge hem op zijn woord zoudt ne
men! Dat zal ik nooit doen en ik zal
den brief ook nooit beantwoorden. Do
zijnen van die brieven, die de post
brengt op Maandagochtend en ook
wei eens op andere tijdstippen heb ik
nooit beantwoord. Maar dszen Iaatsten
brief van den vriend en weldoener zal
ik bewaren. Want het zal de aller
laatste wel zijn. „Na 1 Januari", vertelt
hij, „kan ik deze aanbiedingen niet meer
doen". En in de goedheid van zün hart
stelt hij voor dat ik deze circulaire in
mijn archief zal opbregen indien ik er
later neg eens op zou willen terugko
men. De nieuwe geldschieterswet, die op
1 Januari van kracht wordt, verbiedt
het uitzenden van zulke circulaires. En
na dien datum zullen wü. hier in Enge
land, niet meer de illusie kunnen koes
teren dat er mannen met dikke beurzen
zijn, die slechts op onze „note of hand"
wachten om ons rykaards te maken.
De melk(spoor)weg.
In de naaste toekomst zal melk in
Engeland worden vervoerd langs de
spoorwegen zooals nu petroleum er
wordt vervoerd. De melkkannen van
vuilwit metaal, die men altüd in groote
aantallen op Engelsche perrons kan zien
staan, zullen vroeg of laat tot het verle
den behooren. Een deel er van is ï'eeds
verdwenen toen men melk naar Londen
ging vervoeren langs den openbaren
weg. door middel van autotankwagens.
Nu komen er ook speciale tankwagens
voor melkvervoer op de spoorwegen. Ze
zün inwendig bekleed met glas en kun
nen pl.m, 10.000 L. bevatten. Nieuwe
rangeerterreinen worden vcor dezen
vorm van melktransport in de verzamel-
centra in de provincie ingericht. De
tankwagens worden er gevuld en tot
treinen samengesteld die rechtstreeks
naar de groote LondenwChe melkdepots
zullen rijden. Daar wordt de melk op
pneumatische wüze in andere tanks
overgegoten en van daar met behulp
van bottelmachines in de flesschen ge
daan.
Knaldagen.
(Van onzen Londenschen
correspondent).
De Londensche November Is berucht
om zijn mist, zijn damp en zy'n duister
nis. Het is een maar.d van knallen en
paffen, van twee minuten stilte en van.
den optocht van den nieuwen lord-bur-
gemeester van de City. Het paffen en
knallen komt heel in het begin. De 5de
November is de gedenkdag van het bus
kruitverraad van 1605, toen een zekere
Guido of Guy F-awkes (die o.a. ook nog
in de Vereenig de Nederlanden aan de
zü'de van de Spaansche troepen moet
hebben gestreden met Philips II) werd
betrapt terwijl hü zich gereed maakte
vaten buskruit aan te steken in de ge
welven van het gebouw der landsverga
dering, toen de afgevaardigden en mi
nisters er vergaderd waren. Guy was een
werktuig in handen van machtiger
heeren, die het anti-Roomsche bestuur
van het Engeland dier dagen op wilden
ruimen. Guy de strooman stierf op den
brandstapel. En dit buskruitverraad van
Fawkes leeft nu nog voort in bedelpar-
tüen van kinderen, die zich verkleeden
en zich potsierlijk maken, een leelijke
pop meedragen en u vragen om een
penny „for the Guy".
De Engelsche huisvaders vergasten in
den avond run kinderen op privé vuur
werk in hun tuinen, zoodat de lucht vol
wordt van vuurpijlen, gesis en geknal.
En aangezien de November-avonden in
en om de stad toch al zoo triest zün
beperkt men de pyrotechnischen vreugde
niet tot dien enkelen avond van 5 No
vember, maar houdt men het een week
lang vol.
De nieuwe burgemeester van de City
aanvaardde als steeds in November, zün
ambt met een optocht. Die optocht is
zeker een van de oudstes van de vele
oude functies, die het land rijk is.
Slechte gedurende eenige jaren, onder
de Puriteinen, is ds lange serie optoch
ten van den „Lord Mayor" sedert het
jaar 1215 onderbroken geweest.
Vcor den optocht van vandaag, voor
Sir Charles Batho, den nieuwen func
tionaris, is ongeveer 5000 uitgegeven.
Meer dar 2000 menschen in hoofdperso
nen en figuranten namen er aan deel.
De processie, die te half twaalf de
„Guildhall" verliet, keerde er eerst te
half vier terug en legde in dien tijd een
route van ongeveer 10 KM. af. In den
optocht weerspiegelt zich altijd het be
drijf waar in de nieuwe burgemeester
(altijd een rük handelsman) zijn geld
verdient of heeft verdiend. In dit geval
was dat de -"hsspvaart. Er Irinity
House, de oude organisatie die gemach
tigd is loodsdiensten in te stellen en te
regelen, vuurtorens en bakens te plaat
sen en boeien te leggen in Engelsche
wateren, was daarom in den optocht
vertegenwoordigd met een voorste .mg
van lichtschepen en vuurtorens. Ook de
Endeavour, het schip waarmede de zee
vaarder Cook het eerst Australië bereik
te, was in den stoet. Twee wagens ga
ven een voorstelling van de vorderingen-
gemaakt op het gebied van telegrafische
verbindingen. De eene wagen gaf een
model van de fameuze Great Eastern,
het eerste kabelsr.hip dat de eerste tran^
atlantische kabels legde, en daarnaast
het nieuwste in 1926 gebouwde kabel
schip. Daarop volgde dan een tableau
van de nieuwste transatlantische radio-
installatie.
Het nieuwste vervoer was vertegen
woordigd door een mcdel op ware groot
te van het nieuwste vliegtuig van Im
perial Airways op den dienst Londen—
Parijs. Achttien passagiers zaten e- in
en een kellncr dier.de lichte ververschin-
gen op, zooals dat ook in werkelijkheid,
geschiedt.