BÜITENUNDSCH OVERZICHT NIEUW LONDEN mÊÊÊËÊam GEMENGD NIEUWS ïürosal- HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 25 NOV. 1927 BU DEN DOOD VAN JOANEL BRATIANU De spanning van het oogenblik. Zal Vintila Bratianu zich kunnen hand haven? RUST IN BOEKAREST Belangrijke uiteenzettingen van Cham berlain. T BELANGRIJKSTE NIEUWS. De dood had wellicht niet- ontijdiger kunnen komen. Joanel Bratianu was zyn dictatoriale neigingen ten spijt (waren die niet noodzakelijk in dit sa menzwerend en konkelend gezelschap?) de eenige groote figuur, die het heer- scherschap over Roemenië scheen toe te komen. Roemenië dankt zijn na den oorlog aanzienlijk vergroot grondbezit aan Bratianu. Deze was de stoere on verzettelijke zij het dikwijls riicksichs- lose-regeerder die tot allen prijs een staatsgreep van Carol moest voorkomen. Het is voor buitenstaanders zeer moei lijk om een rechtvaardig oordeel te vel len over een man als Bratianu. Doch dit kan men met zekerheid zeggen: Zijn drastische regeermethode was noodza kelijk. omdat de sfeer waarin zij toege past in hooge mate corrupt was. De boerenpartij onder aan vowing van Maniu. de nationalisten onder comman do van Prof. Jorga èn nog het hof schenen samen te spannen tegen den ongekroonden koning Joanel Bratianu. die zich tenslotte niet schroomde om te dreigen met het uitroepen der revolutie. Het proces Manoilescu was grootsch op gezet en diende als waarschuwing voor de oppositie; helaas voor Bratianu liep het met een sisser af, omdat deze heele zaak. terug gebracht door den krijgs raad (natuurlijk zijn ijver om te ver- oordeelen ten spijt) tot haar kleine, on beduidende verhoudingen werd terug gebracht. Na heeft de dood plotseling een einde gemaakt aan iedsre intrigue rondom een levenden Britanu. Een ziekte die zich niet ernstig deed aanzien (ontste king ta den keel) ontaardde in bloed vergiftiging. en na een nacht van hevig lijden, drie maal werd Bratianu zonder verdooving geopereerd aan borst en keel. overleed des Donderdagsmorgens te kwart voor zeven de sterkste figuur van Roemenië. Te kwart over zeven werd minister raad gehouden. Een uur later legde Vintila Bratianu, Joanel's broer, den eed voor het nieuwe ministerie af Deze heele gang van zaken is iden tiek aan die bij den dood van den ko ning. Wat Joar.el toen deed, doet Vin tila nu. De nationale rouw is afgekon digd. Het lijk van Bratianu is gebal semd. Er heerscht rust. En er is reeds gedreigd met zeer drastische maatrege len als de oppositie dit oogenblik van r.ood zou willen benutten. Over het algemeen wordt de meening uitgesproken dat het ministerie in den stijl Bratianu zal weten stand te hou den. Toch is het zeer de vraag of het ontbreken van de groote heerschersfi- gutir, der liberale partij niet noodlottig zal worden. Want er staan nog andere krachtige persoonlijkheden gereed om zich daadwerkelijk in den strijd te ge ven. Men denke maar eens aan den ouden militairen tegenstander der Bra- tïanu's: Avarescu. F. A. Groct-Brittannië's houding inzake ont' wavening. LONDEN. 24 Nov. (VD.) Heden zijn in het Lagerhuis belangrijke debat ten gehouden over de ontwapening. Ramsay Mac Donald, de leider der Laboor-fractie bracht naar voren, dat door het huls betreurd wordt, dai de regeering deze kwestie gebrekkig had voorbereid, alsook dat de delegatie naar de onlangs gehouden maritieme con ferentie een overwegend militair karak ter had, wat oorzaak is geworden van de totale mislukking. Sir Austen Chamberlain, hierna aan het woord komende besprak het eerst het aftreder, var. Lord Cecil; hij betoon de dat niemand meer dan hy dit feit betreurde, want hij en Cecil hadden steccs in eendracht samengewerkt in kwesties, de bultenlar.dsche politiek be treffende. Van de redenen, welke Cecil tot aftreden hebben genoopt, noemde Chamberlain Cecil's bezwaar, dat Groot- Brittannië, lnplaats van het Protocol te amendeeren, dit heeft verworpen. Spr. zeide, dat de regeering in den be ginne geneigd was, om een gewijzigd Frococol te aanvaarden, doch naderhand zag zij in, dat er zoovele amendemen ten in zouden mceten worden aange bracht. dat de strekking hierdoor geheel gewijzigd zcu worden, en daarom heeft zij van d.t plan afgezien. Vervolgens bestreed Chamberlain Mac Donald's bewering, als zoude de confe rentie gestrand zijn door gebrekkige voorbereiding. Ket eenige verwijl, dat de regeering kan treffen, is, dat er voor deze con ferentie geen diplomatieke voorbereidin gen rijn getroffen, Dcch de uttnoodiging ging uit var. de Vereer.igde Staten: in dien de Britsche regeering dit gemi3 naar voren zou hebben gebracht, zou dit kunnen worden uitgelegd als een aan wijzing. dat zy weinig geneigd was, de uitnoodiging te aanvaarden. Voortgaande, besprak Chamberlain de resolutie betreffende het Convenant, waarin verklaard wordt, dat iedere oor- log eer. misdaad is. Naèr spr.'s meening is" de tijd r.og r.let aangebroken, cm daaraan een dergelijke waarde tcs te kenner.. Eerst zouden de voorwaarden vervuld moe'cr. zijn, welke de moge- jkheid hiertoe schepper, en dan kan l.V. C:r.- :r.zr.t ln dezen zin werden ge wijzigd. en kunnen die hiaten worden aangevuld, welke de samenstellers er met voorbedachten rade in gelaten heb ben. omdat- zü inzagen, dat indien zij dit scherper zouden formuleeren, het ge- heele bestaan van het Convenant op het spel zou kunnen staan. Ramsay Mac Donald heeft de vraag gesteld, of spr. bereid is het begrip „ag- gressie-oorlog" nader te omschrijven Spr. zal dit evenwel niett deen. Zelfs zou naar zijn meening de Volkenbond een groote fout maken, als men dit zou willen probeeren. Het zou wel niet on mogelijk zijn. dat geloofde spr. wel. en hij hoopte, dat cp het gegeven oogen blik de Bond in staat zou zijn. den aanvaller te kunnen aanwijzen. Doch wanneer het begrip aan vals-oorlog nader zou worden gedefinieerd, dan zou de toe komstige aanvaller zich hiernaar kun nen richten, en zoo zou een averechtsch resultaat zijn verkregen. Vervolgens gaf Chamberlain een aan tal redenen op, waarom de tegenwoor dige regeering de facultatieve clausule van het Volkenbonds-convenant niet heeft kunnen teekenenhij voegde hier aan toe, dat de bezwaren hiertegen niet steeds van kracht zullen blijven, en spr. is de laatste die dit zou willen beweren. Het was slechts korten tijd nadat het Convenant was geteekend, toen de Volkenbond werd ingesteld, en sindsdien werd ook het Permanente Hof van Internationale Justitie opge richt» De beslissing, waartoe de Brit sche regeering was gekomen, was in wezen een beslissing welke door de Im- perieele Conferentie is genomen. Chamberlain eindigde aldus: Is er eer. mogendheid, welke meer dan wij heef: gedaan voor de zaak van de veiligheid en de ontwapening? Sommige hebben meer gepraat, an deren hebben het noodig geoordeeld meer resoluties in te dienen of meer pa pieren te teekenen. Laat evenwel hij, die meer heeft gedaan, hetzij voor de zaak der veiligheid, hetzij voor de zaak der ontwapening, de eerste zijn, een steen naar ons te werpen. Marinkowitsi zoekt toenadering bij Italië Wij lezen in de Telegraaf: De Joegoslavische minister van Bui tenlandsche Zaken, Marinkowitsj, heeft een rede gehouden, waarin hij ver klaarde, dat Joegoslavië niet geïsoleerd is en waarin hij voorts de bewering, dat Joegoslavië's nubuurstaten een omsinge- lingspolitiek zouden voeren, onjuist noeinde. De regeering, aldus spreker, stelt zich niet slechts tevreden met de in standhouding van oude vriendschaps banden, doch zij streeft naar het aan- kneopen van nieuwe. Tusschen Joego slavië en Frankrijk bestonden ook reeds vóór den oorlog vriendschappelijke be trekkingen zonder geschreven verdra gen. Het thans tusschen de beide lan den gesloten verdrag vormt derhalve feitelijk slechts de bekrachtiging dezer oude vriendschap. Niettemin spreekt het vanzelf dat de totstandkoming van dit verdrag in Joegoslavië oprechte vreugde heeft ver wekt. (By deze woorden verhieven zich de leden der regeeringspartijen van hun zeiels, om Frankrijk een langdurige ovatie te brengen). LETTEREN EN KUNST HET TOONEEL. „Alberdingk Thijm": „De Onverstoorbard". In een sanatorium is een stelletje min of meer zonderlinge zenuwlijders: De Bont, Blok, Kareisen en Fontein, bij een en toevertrouwd aan den hoede van een niet al te snuggeren directeur Dr. De Haas. Er is ook een rustend geneesheer, Dr. Hessing, aanwezig. Deze verzamelt stie- kum stof voor een boek over zenuwpa tiënten en om dit inderdaad stiekum te kunnen doen. gaat hij voor patiënt door. Verder vernemen wij van hem dat hij vroeger wel eens, als amateur-detective, duistere zaken met succes heeft opge lost. Uit het sanatorium^ wordt een kost bare diamant gestolen, dien een neef van Dr. Hessing, tijdelijk in de Inrich ting vertoevend, in opdracht van zijn firma, naar Amerika moest brengen. Van dezen diefstal wordt de verkeerde, een brave hulsknecht, verdacht, maar Dr. Hessing vat nog eens zyn oud lief hebberij vak van speurder op en weet den waren schuldige te ontdekken en te zorgen dat hij aan de justitie wordt overgeleverd. Zoo is, zéér beknopt samengevat, de inhoud van het stuk dat de R.-K. Re derijkerskamer ..Alberdingk Thijm" Don derdagavond zijn donateurs (het was een donateurs-uitvoering) te genieten gaf. Van genieten rnag hi-r inderdaad ge sproken worden. Kct publiek, dat den schouwburg zco goed als geheel vulde, leefde geheel mee met de gebeurtenis sen op het tooneel (getuigen sommige spontane uitroepen van verschillende rangen) en dikwijls werd er luid en smakelijk gelachen. .De Onverstoorbare" beet dit vroo- Ujk spel van speurzin" in vier bedrijven, geestesproduct van Stephanus van Cuyk en Gerard Nielen en d.e onverstoor bare, dat is Dr. Hessing (Gerard Nielen). De heer Nielen brengt voor een onver stoorbare, die zoo tusschenbeide eens een sarcastische opmerking plaatst, vele quaüteiten mede en hij heeft het type van den kalmen, schranderen en tegelijk zoo diep en fijn-voelenden braven dok ter Hessing tot het einde toe uitstekend volgehouden, tot het einde dat lichtelijk vervelend wordt als het op een college: „Hoe men misdadigers ontmaskert" gaat gelijken. Zijn stopwoord: „buiten gewoon" kwam er telkens zoo goed ui^ dat de mensehen by het uitgaan, op straat nog zelfs, elkaar toeriepen: ,,'t "Was buitengewoon, hè? Buitenge woon!" De heer Van Dijk gaf den niet „bui tengewoon" plenteren Dr. De Haas, den directeur, zeer goed. Hy kan het niet helpen dat de schrijvers hem wel eens wat a! te lang bij een gesprek „voor spek en boonen" laten zitten of staan. De he eren Overtoom, Henneman, Leeflang en Schoonebeek waren de vier patiënten, van wie Kareisen het ern stige type vertegenwoordigde, terwijl de drie .anderen ieder op hun wel wat goedkoope manier, voor de vroolijkheid in de zaal zorgden. De heer Hcogeboom was een zeer aannemelijke Bart Hessing. de Jonge man aan wien de diamant is ontstolen; hij gaf nu en dan verdienstelijk, los spel te zien. De heer Elferink had de ondankbare rol van diamantdief op zich genomen en sloeg er zich flink doorheen. Noch vóór. noch na zijn ontmaskering maak te hij een erg misdadigen indruk, al pleegt hij dan ook diverse moordaan slagen. Wat ons betreft: aan drie bedrijven van dit wel aardig in elkaar gezette „spel van speurzin" hadden wij genoeg gehad; vier was voor ons wel wat ..des Guten zuviel", hetgeen intusschen niet wegneemt dat het publiek tot het laat ste toe geboeid bleef en herhaalde malen mot luid applaus zijn tevredenheid be tuigde. Alberdingk Thijm mag zich tot de goe de dilettanttooneelvereenigingen in onze aan deze soort vereenlglngen zoo rijke stad rekenen. MUZIEK. LEDENCONCERT DER H.O.V. Den 19den Januari 1873 speelde de violoncellist Au guste Tolbecque, na van den directeur 1) Deldevez daartoe ver gunning verkregen te hebben, het pas voltooide Concerto in a min. voor violon cello van C. SaintSaëns op een der concerten van het Conservatoire te Parijs. Het was een eer die zelden aan levende componisten, die men als in dringers beschouwde, werd bewezen, hoe wel SaintSaëns er zelf reeds in 1869, zyn Concert in g min. voor piano eens had gespeeld. Aldus vertelt Jean Bon- nerot in zijn levensbeschrüving van SaintSaëns. Sindsdien is bovengenoemd cello concert een der beroemdste en meestge speel de werken geworden uit de cellolit teratuur, die op dit gebied aan succes volle nummers niet zeer rijk is. Ik hoor de het vor 't eerst, toen Pablo Casals, de grootste der levende cellisten, in Utrecht debuteerde en later van verschil lende anderen. Gisteravond vertolkte de solocsllist der H. O V„ Cor de Wilde het op een wijze die in menig op zicht lof verdient. In het byzonder speelde De Wilde de cantilene» met schoonen toon en voorname opvatting; in het passagewerk had ik gaarne nog groot-er toonontwikkeling gehoord. De dirigent Ed. van Belnum zorgde voor een nauwkeurig samengaan van de or kestpartij met den solist, en ook in deze orkestparty waren fyno détails op te merken, zoodat de uitvoering van dit concert als geheel wel het beste num mer van den avond werd. De frlssche doch niet zeer belang rijke Ouvertirre „La Princesse Jaime", eveneens van SaintSaëns opende dit concert, dat na de pauze alleen de wèl belangrijke Symphonie van César Pranck bracht. Het wilde my voorkomen alsof aan het st-udeeren van dit, ook reeds onder Nico Gerharz gespeelde werk niet voldoende tijd besteed was: de onderlinge stemming liet evenals het ensemble te wenschen over, en aan de dynastische schakeeringen behoort veel meer aandacht geschonken te worden INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i 60 CENTS PER REGEL. BARTELJORISSTRAAT HOEK ZIJLSTRAAT RUIME KEUZE: WOLLEN HEERENVESTEN MET EN ZONDER MOUWEN PULL-OVERS, ZIJDEN- EN WOLLEN SHAWLS, PYAMA'S, DASSEN, HANDSCHOENEN, HEEREN-OVERHEMDEN. SOKKEN 50 SLOBKOUSEN dan nu geschiedde, waar haast alles in een gelijke toonkleur voorby ging, Ik begrijp zeer goed. dat het moeilijk Is om in het volle seizoen, nu de H. O. V. met werkzaamheden overladen is en zy vandaag opera, morgen oratorium moet begeleiden en dus ook er voor repeteeren, nog tyd te vinden om de eigen concer ten minutieus voor te bereiden. De leden concerten verlangen natuurlijk ver scheidenheid, en zorgvuldige instudee ring; de andere instellingen, die de HOV engageeren, verlangen dit laatste, de instudeering ook. Het is een lastig pro bleem, welks oplossing alleen in finan- cieele richting te zoeken, doch misschien .niet te vinden is. Daarom behoeft nie mand zich mijn opmerkingen over de uitvoering van Franck's Symphonie als een persoonlijk tot hem gericht verwüt aan te trekken. Integendeel, ik geloof dat allen, dirigent en orkestleden, doen wat in hun vermogen is om goede uit voeringen te geven. 1), Noot van den Vert.: In Frankrijk schijnt men dit woord, heel oneerbiedlg- lyk. niet met een hoofdletter te schrij ven. KAREL DE JONG. MUZIEK. CONCERT IN DEN STADSSCHOUW BURG. Hans KJndler en A. de Vogel Voor een talrijk auditorium gaven Hans Kindier. de gevierde cellist en de heer A de Vogel, een hier ter stede welbekend pianist een gezamenlijk con cert. Beginnen wil ik met mijn teleurstel ling te uiten over het spel van den heer de Vogel, die hedenavond niet gedispo neerd scheen. De eerlijkheid gebiedt iny dit niet onder stoelen en banken te ste ken. De heer De Vogel had de Mond schein-Sonate van Beethoven, „Im promptu op. 31" van G. Fauré en ..Clair de Lune" en ..Jardins sous la Pluie" van Debussy op zijn programma, alle veel gespeelde werken, die daarom een bijzon- dere uitvoering deden verwachten. Het eerste deel van de Mondschein-Sonate stel ik mij geïnstrumenteerd alsvolgt voor: de melodie, die een eenigszins sereene zwaarmoedigheid uitdrukt voor clarinet- (liefst de donker-gekleurde A- clarinet)de triolen voor viool, en daar onder de prachtige cello-baspartij, Dt pianist sloeg de bas en melodie steeds iets na elkaar aan hetgeen reeds uit deze instrumenteering foutief blijkt te sliiSès'ï-jJW!" liiiSillhSil iUSJijl Er zijn honderden manieren om geld te verdienen - verklaarde Robert. Doch slechts één eerlijke manier zei Bertram. Welke is dat dan? vroeg- Robert. Aha antwoordde Bertram ik dacht wel dat je die met kenae. Londensche mist Stikdonker is het te Locden geweest. De vogels waren stil als tijdens een zons verduistering, en ze begaven zich lang vóór twaalf uur 's middags ter ruste, vertellen de bladen. In sommige gedeelten van de City hing de mist zóó dik, dat de omtrekken der huizen niet te zien waren. In de haven van Londen zou een groote in ternationale wolverkoop wordsn gehou den, doch het licht was te slecht, zoodat de veiling moest worden gestaakt. Tot overmaat van ramp was er een storing in de electriciteitsvoorzlening te Fulham zoodat deze voorstad in het duister was gehuld. Overigens bood de stad den gewonen aanblik der mistige dagen, waaraan de Londenaars wel gewend zijn. De bussen en auto's kropen door de straten en het getoeter was niet van de lucht. In de haven loeiden de sirenen. Lady Iveagh. Maandag is Lady Iveag'n. het by tus- schentijdsche verkiezing gekozen conser vatieve lid voor Southend, in het La gerhuis geïnstalleerd. Zij werd door den Chief Government Whip, en door haar zwager. Walter Guinness, minister van landbouw, binnengeleid en op hartelijke wijze welkom geheeten, behalve op de Labourbanken, waar geschreeuwd werd: „Guinness' stout" (Lady Iveagh markt door haar huwelijk deel uit van de fa milie Guinness, de bezitster der ver maarde bierbrcuwerijen; dcor het over lijden van haar schoonvader, Lord Ivc»gh, is haar echtgenoot Peer gewor den en naar het Hoogerhuis overgegaan; zij is hem in het Lagerhuis opgevolgd). Sedert.... 1263, toen het Lagerhuis voor het eerst bijeen kwam, was het de tiende maal dat een vrouw werd geïn stalleerd Over zooveel eeuwen berekend is dit niet zeer vaak, wel echter wanneer men bedenkt dat de '.Touwen pas sedert 1918 verkiesbaar zijn. S:r,ds dien wer den 'n het geheel elf vrouwen verkozen, doch gravin Markievicz, de Iersche strijdster, legde den vereischten eed niet af en nam nooit zitting. Lady Astor kwam in 1919, doch het grootste aantal vrouwen telde het Huis in 1923, het jaar der Labourregeering, nl. acht: Lady Astor, de hertogin van Atholl, mrs. Phl- lipson, miss Bondfleld, miss Lawrence, miss Jewson, lady Terrington en mrs. Wintringham. Drie van haar zijn weer verdwenen en slechts twee dames zijn er bijgekomen miss Wilkinson en lady Iveagh zoodat er thans zeven vrou welijke leden in het Huis zitten. Films in blik. Wanneer je eens een film van his torische beteekenis ziet, dan denk je weieens. hoeveel interessanter het ge schiedenis-onderwijs in de toekomst kan worden, als het schoolkind van het jaar 2000 de kopstukken van dezen veelbe wogen tijd nog op het doek in getrouwe lijk weergegeven actie kan aanschou wen. wy bedoelen: stel u voor, dat wU thans nog een fotografische film van den Slag bij Waterloo konder. aan schouwen. Maar zoo eenvoudig als het lijkt, is het toch niet. Films conserveeren is een procédé dat nog in de kinderschoenen staat en waarin neg niet veel bereikt is. Wei zijn er in vrijwel elk land film archieven, maar het schynt dat de des kundigen den levensduur van deze ge conserveerde films op hoogstens 50 jaar schatten, hetgeen niet lang is. Een filmnegatief is een vrij teer voorwerp, niet het minst door de chemische in vloeden. waaraan het bij de samenstel ling wordt blootgesteld. Het sterkst geldt dit voor de films van sctueele gebeurtenissen. Deze films zijn voor de historie vee! bslangrijker dan kluchten van Charlie Chaplin of hyper-super films van Mary Pickford of Pola Negri, maar zij houden het het kortst uit, omdat zij onder den druk der concurrentie met buitengewone snel heid vervaardigd moeten worden. Men twyfeit eraan of deze films, wat In de bioscoops het Journaal heet, langer dan twee jaar zullen standhouder.. Ten slotte gaan opgerolde films nog snel achteruit door den gckru'.den vorm en verscheidene filmbibliotheken hebben dan ook reeds de gewoonte al hun films periodiek af en weer In omgekeerde richting op te rollen. Dienstmeisje millionnaire. De Relchspost meldt het overlijden van de rijkste vrouw van Oostenryk, mevrouw Anna Linging, de weduwe van een ingenieur, die in een sanatorium bij Weenen, 74 jaar oud, overleden is. Het Jaariyksch inkomen van mevrouw Lin ging bedroeg een miliioen schilling, haar vermogen meer dan 50 miliioen (een schilling is ongeveer 35 cent). Mevrouw Llnging's geschiedenis was romantisch. In haar jonge jaren was zy uit den om trek van Weenen als dienstmeisje naar de hoofdstad gekomen. Hier leerde zij den Engelschen ingenieur Linging ken nen. die haar, ondanks het verzet van zijn familie, huwde. Linging was de bouwer en t°n deele ook exploitant van verscheidene Europeesche gasfabrieken. Hy is zes jaar geleden gestorven en heeft zfju heele vermogen aan zijn vrcuw nagelaten, die zich daarop weer uit Londen in Oostenryk vestigde. 's Werelds grootste beek 's Werelds grootste boek !s van Ne- derlandsch fabrikaat. En dit is een feit om trotsch op te zyn. Toen de Engelsche koning Korel n na den val van de monarchie in Enge land naar Nederland uitweek, gavsn de kooplieden van Amsterdam hem een reusachtig boek cadeau, zoo greet dat twee mannen van gemiddelde lengte cr staande geheel achter schuil gaan, want het is. rechtop gezet, bijna twee meter hoog. Dit merkwaardige boek, da: zich thans in het Britsch Museum te Londen bevindt, is een atlas, met tekst en Inscripties in het Latijn en typografisch een schitterend voorbeeld van de Nederlandsche boekdrukkunst uit dien tijd. Maar het merkwaardigste is nog, dat de kaarten in dit beek, niet tegenstaande hun leeftijd, nog verwon derlijk juist zijn. De tegenhanger van dit monsterboek is een uitgave van de bekende Ruboiyat van Omar Khayyam, een boekje van 61 bladzijden, dat geheel onder een kwartje voor het oog verdwijnt. Het is 11 '2 millimeter dik en 4 millimeter breed. In een Amerikaansch proces is aan het licht gekomen, dat een smokkelaar van sterken drank met deze praktijken een fortuin van under halj miliioen had bijeen gegaard. Dus in zekeren zin is de drooglegging ginds toch een succes. W eervoorspelling. Kunt gy 's morgens vroeg zeggen, hoe het weer dien eigen dag zal wor den? Raden wel, natuurlijk, maar voorspel len, daar waagt slechts een enkeling zich aan. En toch zyn er heel wat hulp middelen, die ons op weg kunnen hel pen. Elk huishouden is vol van weer- voorspellers en na eenige studie moet het niet moeilijk zijn des ochtends uit te maken of je je jas of je parapluie mee zult nemen. Weerdeskundige nummer een is de kat. Katten zijn uiterst gevoelig voor atmosferische veranderingen en was- schen zich onafgebroken, wanneer er regen op handen is. Waarom, weten we niet, maar zü doen het. Wellicht hebt gy de gewoonte het stoffelijk voedsel van het ontbyt aan te vuillen met het geestelijk voedsel var. de courant? Dit is weervoorspsller num mer twee. Als de bladen by het omslaan licht scheuren is er groote kans op regen. Als het zout klonterig is op tafel, neem dan voor alle zekerheid uw parapluie mee. Als uw handschoenen moeilijk over de vingers gaan, wees dan bedacht op regenbuien. Als uw schoenveters tydens het loopen plotseling springen zonder verklaar bare oorzaak, loop dan stevig door, als gü niet doornat thuis wilt komen. En tenslotte, stryk 's ochtends even met de hand langs uw wandelstok. Als die vochtig en klam aanvoelt, kunt ge hem beter ln de bak laten staan en uw parapluie meenemen. Al deze weervoorspellers zyn inge steld op regen. Maar waar hebben wy in ons fraaie klimaat ook anders mee te maken? zijn, ook al is het niet sentimenteel be doeld. Het tweede deel moest vlugger met contrasteerender karakter, het laatste grootsch, hartstochtelijk, gewel dig van bouw. Het geheel moest ruiger, meer Beethoven zijn. Mooiere klank, meer glans en passie werd in Fauré's .Impromptu" bereikt. Zyn Debussy-voordracht is te lyrisch, in een soort Mendelssohn of misschien juister Liszt-styi. Het prachtige „Jardins sous la Pluie" met de eigenaardige regen-impressies, „tourbillons", helder uit gootjes lich tende waterstralen enz., alles vol klare geesteiyke beteekenis, mislukte totaal. Dat de heer de Vogel met door het uit 't geheugen spelen nog vergroote ner- veusitelt speelde bleek wel uit het weg- blüven van sommige maten en accoor- den (vooral in Beethoven's Sonate) en het „er uit raken" in „Jardins sous la Pluie". Zoo bleef o.a. de heele noot. een geheele maat vormende, vóór het laatste arpegglando-accoord, weg. Maat, tempo en notenwaarde waren mü niet steeds duidelük. Voor een groot deel zal dit alles wel aan tegenspoed ige oorza ken te wyten zün zoodat uitvoeriger be spreking achterwege kan blijven. Geweldigen indruk maakte Hans Kindier met zyn spel. Met welk een diepte, spanning en. edele techniek ver tolkte hij de mooie Sonate Xa van G. ValentiniEen byzondere verrassing was voor my de uitvoering van de cello-suite in C-dur van J. S. Bach. Het schijnt mü toe dat de oneindig mooie en diepe suiten het ideaal van cellisten moet zyn, dat echter niet veel bereikt zal worden door de geweldige eischen die aan tech niek en voordracht gesteld worden. Deze bezonken, diep-menscheiyke kunst kreeg een prachtige uitvoering, vol edele ont roering. Ook meer eenvoudige composi ties weet deze cellist groote waarde te geven. Een schoons droom was „Ro mance" van M. I. Glinka, verheven gra tie „Passepied" van Leo Délibes, visio nair en vol stemming „Habanera" van M. Ravel. Critiekloos liet ik my mede- ontroeren, ben met het publiek dat den solist tot twee toegiften dwong enthou siast geworden voor deze kunst die ge wijd !s aan het grauwe, machtige leven, manlijk en fier. PIET MÖHRINGER. NED. REISVEREENICING. Lezing over Fransche kasteclcn De heer G. P. M. Liebert uit Lochem hield Woensdagavond in één der zalen van het Gemeentelijk Concertgebouw een lezing voor een grcot aantal leden van de afdeeling Haarlem der Ned. Reisvereen.ging over Orleans. Blek, Tours en de kasteelen ln de Loire. Een geliefd onderwerp dat steeds weer de belangstelling van velen weet wakker te houden. De heer Liebert Is een gemoedelijk causeur die veel historische kennis be zit. Van Orleans behandelde hy uitvoe rig dat deel der geschiedenis waarin Jeanne d'Arc ccn rol speelt. (Tusschen 1415 en 1645). Lichtbeelden verduideiyk- ten zijn betoog. Byzonder mooie plaat jes werden vertoond van de kasteelen Chambord, Cheverny. Chaumant, Vil- landry. Azay le Rideau, Chinon, Usse, Langeais, Luynes en Chenonceau. Over al deze bouwwerken wist de heer Liebert veel te vertellen. Geestige en interes sante bijzonderheden uit het leven der groote heeren en hun vriendinnen die de kasteelen bewoonden, gebruikten en mis bruikten. Byzonder belangrük was het deel der rede waarin de heer Liebert de steden Blois, Tours en Loches behandelde. Zijn gehoor toonde zich terecht opgetogen. De heer Liebert bewees dat men van een onderwerp, dat bü velen als bekend mag worden beschouwd, door goede voordracht toch altijd nog een be langrijke lezing kan maken. DRUG OVER DE DELFT De brug over de Delft in de Klever laan is in verband met het drukke ver keer daar ter plaatse te smal, zoo dee- len B. en V/. den Raad mede. De be staande toestand is vooral voor voet gangers zeer gevaarlijk. Met geringe kosten kan naar de meening van B. en W. eenige verbetering worden ver kregen door het aanbrengen van een houten verbreedinf (trottoir) van 2.50 M. aan de Noordzijde van de brug. Voor het aanbrengen van die verbrce- dlng wordt een crediet van f 800 ge vraagd. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. Jong of oud rheumati§cheA pijnen kan iederce* krijgen. plekken me: e oplossing die diep m de huid brengt cn.-n-dddlijk vt -Bj opdhekers en drogisten

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 6