HAARLEM'S DAGBLAD
BIJ DE CHINEEZEN IN KATENDRECHT.
f I /fe,
SPORT EN SPEL
DE OLYMPIADE 1928.
0. TH. DANTUMA
VULPENHOUDERS
VULP0TL00DEN
HANDELSBLAD
VRIJDAG 25 NOV. 1927
DERDE BLAD
Een Rotterdamsche
Hemelsche Rijk.
kolonie van 't
Aan Rotterdam's Linker Maasoever
ligt Katendrecht. Het is een eiland, om
sloten door de havens en de rivier. Vroe
ger was het een vredig, landelijk dorpje,
maar sedert 't in 1892 door de gemeente
Rotterdam geannexeerd werd is het to
taal verzwolgen door die geweldige hul-
zen-agglomeratLe die de moderne Maas
stad vormt. Van oud-Katendreoht rest
niets meer.
Het is een stadswijk, en dan nog
wel een heel typische. Want van de vijf
duizend menschen die het bevolken be
hoort een groot aantal tot vrijwel alle
naties der wereld. De meesten wonen er
maar tijdelijk, zy hebben afgemonsterd
van vreemde schepen en maken hun op
gespaarde gage op. zy wonen in kost
huizen en doen in 't beste geval niets,
en vaak niet veel goeds. Er zijn Dult-
schers en Engelschen by, en Italianen,
Spanjaarden, Skandinaviërs, Russen,
Letlanders, Arabieren, Grieken, Tsjecho-
Slowakenenfin, noemt u zelf maar
verder op. Het is een internationaal ge
zelschap van allerlei kleur. En de Chi-
neezen domineeren erin. Katendrecht
telt op 't moment zes a zevenhonderd
Chineezen, en twee jaar geleden waren
er zelfs twaalfhonderd. Zy bevolken groo-
tendeels de Delistraat en het Deliplein.
Er wonen er ook nog een aantal ln de
Atjehstraat en de Veerlaan. En zy vor
men een wonderlijke kolonie, vol ondeug
den maar ook niet zonder haar goede
Zijden zooals ik by mijn bezoek ge
merkt heb.
Dit bezoek werd mogelijk gemaakt
door de welwillendheid van Rotterdam's
burgemeester, Mr. Dr. J. Wytema, vroe
ger gemeentesecretaris van Haarlem, die
de politie opdracht gaf om mij hulp en
voorlichting te geven. Vroegere expedi
ties in de Chineezenbuurt van de Lon-
densche havens hadden my geleerd dat
de „Ohinks" van 't bezoek van onbeken
de Europeanen niets moeten hebben, en
dat je eenvoudig nergens binnenkomt als
je niet wordt begeleid door iemand die
de situatie en de menschen precies kent.
Dat werd dan ook dadelijk bevestigd
door den inspecteur van politie J. Haze-
winkel, hoofd van de sectie Katendrecht,
die ons op het bureau van de Centrale
'Recherche, aan 't Haagsche Veer, ont
ving. Een opgewekte jonge man, met die
beslistheid en tevens gemoedelijkheid in
zyn optreden die het publiek vertrou
wen geven in de politie. Ik begreep al
dadelyk dat deze inspecteur niet zonder
reden op die bijzondere post gezet was,
en zag later hoe hij met zijn merkwaar
dige internationale gezelschap omsprong.
Door tact en rustig optreden wordt de orde
in Katendrecht gehandhaafd, en dat
met een minimum aantal agenten. Er
zijn er maar vier geregeld in surveil
lance, en tot voor drie weken waren 't er
maar tweeGenoeg", verklaart de
inspecteur, en zijn hoofdagent beaamt
het met overtuiging.
Die hoofdagent wachtte ons op, toen
we per auto arriveerden op het Deliplein
en in een donkeren hoek, by de gewel
dige loods van de Holland—Amerika Lyn,
uitstapten. De aankomst moest een
beetje onopgemerkt blyven, want anders
zou 't wellicht een al arm eerend en in-
dnik maken zooiets als een politie-
rsid. En daar hadden wij niets aan.
Het Deliplein Is kaal en leeiyk, en van
de aangrenzende Katendrechtsche stra
ten kan ik niets beters zeggen. Waarom
heeft me ndie Indische namen overal al-
tyd gegeven aan nieuwe buurten met
rechte straten en goedkoope, styilooze
huizen, zonder beplanting en zonder
eenige' bekoring? Waarom niet liever
aan villaparken met veel bosch
heesters en 's zomers veel bloemen?
Katendrecht's bebouwing getuigt 1
een kwarteeuw geleden, toen er geen
Styi was. U kunt het u dus wel precies
voorstellen.
Het Deliplein is een kale vlakte, met
aan de eene zyde zoo'n huizenrij, waar
in etteiyke winkeltjes en „boarding-
houses" met Chineesche- en andere op
schriften, en aan den overkant die reus
achtige hangar, geweldig hoog en som
ber en eindeloos lang. 't Plein was maar
zwakjes verlicht en we zagen eerst den
hoofdagent niet. die plots uit het Niet
opdoemde, salueerend aan de martiale
helm die de Rotterdamsche agenten nog
dragen.
„Zullen we maar beginnen by Chan
Chin?" opperde de inspecteur, en ik vond
het best. ,Een respectabel man, en
ontwikkeld ook. Hij is hier de apothe
ker. dat is te zeggen: de drogist. Ver
koopt kruiden, en zoo.... Gaat u maar
mee".
Chan Chin
Het was een heel kalm begin. Een keu
rige winkel, kraakzindelyk, Nette toon
bank, met een groote Hollandsche weeg
schaal. Ryen vierkante laden ln een
stelling, en rijen glazen potten op plan
ken, net als in onze nationale drogist
winkels. Maar overal Chineesclie op
schriften. wy werden er hoffelijk ont
vangen door een gezetten Chinees met
een breed gelaat en ondoorgrondel ijken
glimlach, die Chan Chin bleek te zyn
Hy hield er een heelen staf op na van
kleinere en smalle zonen des Hemelschen
Ryks, allen voorzien van ondoorgronde
lijke glimlachen. Er waren ook klanten,
zy zaten overal zoo'n beetje verspreid
en hadden blykbaar geen van allen iets
te doen dan vagelijk grinniken. Je kreeg
het gevoel dat zy allemaal een zeer doel
bewuste bezigheid hadden gehad vóór wy
binnenkwamenmaar ik heb daar geer
bewijs voor. Dit bleken allen Canton-
Chineezen te zyn, de meesten commu
nisten, vereerders van wyien Soeh-Yat-
Sen, wiens portret in ieder huis hangt.
Ik trachtte hen te vergelyken met on
zen Lou de Visser, en Wijnkoop, en Van
Burink, den lawaaischopper van den
Rotterdamschen Raad, en vond geen en
kel punt. Alleen onze Haarlemsche stads-
oommunist, de heer Peper, ontwikkelt
wel eens dienzelfden ondoorgrondelijken
glimlach, maar er zit .minder achter,
geloof ik.
Wy mochten t benedenhuis bekijken,
en er was niets interessants aan, be
halve in de keuken, waar twee doode
inktvisschen en een collectie morsdoode
krabben en krabbetjes, van allerlei soort,
boven 't fornuis bungelden. Dat deed
wat vreemd aan, maar inktvisschen
schynen erg lekker te zyn. Een kokkie
stond er ondoorgrondelijk te glimlachen,
en had ook weer niets anders te doen
Ik dacht: Wij hebben ze bepaald ge
stoord in de een of andere goedige sa
menzwering, en ze weten niet zoo gauw
een nieuw onderwerp. Een Hollander zou
dadelijk op verdacht-luchtigen toon over
het weer beginnen.
Alle Chineezen in Katendrecht zyn
Shanghaiers of Oantonneezen. „Pe-
klngers", die een heel andere taal spre
ken, komen niet voor. En met deze
heer en moet je Je onderhouden in
Engelsch. Ze spreken de variëteit die
men steenkolen-Engelsoh noemt, en we
ten daarvan een heeleboel woorden niet.
Het zyn voornamelijk diegene die het
antwoord samenstellen op vragen,
zy liever onbeantwoord laten. Maar ik
begon met den heer Chan (u weet dat
in het Chineesch vóór- en achternaam
net omgekeerd zijn) een gesprek over
zyn afgrijseiyk-moedlyke landstaal,
toen leefde-n-ie wat op. Het moet een
vreemdeling van normale intelligentie
ongeveer drie Jaar studie te koeten eer
hy zich met het Chineesch spreken wat
redden kan, en dan is van schrijven nog
weinig sprake. Chan Chin haalde er zyn
dictionnaire by, die eenige millioenen
van zyn nationale hiëroglyphen scheen
te bevatten, en zei dat je dat alles uit
je hoofd moest leeren. Het leek my vol
komen onmogelyk. Iedere teekening stelt
een bepaald woord of begrip of deel van
een woord voor, en ze zyn erg gec
pliceerd.
„You write something", zei de inspec
teur. Chan Chin nam een penseel, vol
bracht er eenige sierlijke gebaren mee
die vermoedeiyk een soort ritueel zijn,
doopte het in een soort zwarte water
verf op een schoteltje, plaatste het lood
recht op een stuk papier en schreef in
ongeveer een minuut tyds het volgende:
ben? Ik weet het niet. Vele zijn dé
Raadselen van de mannen des Hemel
schen Ryks.
Wij besloten met een kiek van den
patroon. Natuuriyk. Maar de politie was
zeer verbaasd dat Chan zoo grif toe
stemde. De Chineezen hebben een hekel
aan fotografeeren, bang voor hun eigen
consul, die geen visa meer wil geven als
wat ongerechtlgs biykt, en dan
kunnen ze niet meer varenDe vo
rige fotograaf die hier kwam was bijna
slaags geraakt toen hy kiekte. De in
specteur had den woedenden Chinees
nog maar net bytijds vastgegrepen
Maar Chan Chin ging plechtig naast
zyn toonbank staan, met een Chinee-
sche weegschaal die maar één schaal
tje heeft, hetgeen misschien een commu
nistisch symbool is in de hand. Eerst
legde hy etr zorgvuldig wat kruiden op.
Toen flitste het magnesiumen met
een vloog de winkeldeur open en storm
den twee van de vier surveilleerende
agenten van Katendrecht naar binnen.
Wat gebeurde er in Chan Chin's huis?.
Maar de vraag werd niet eens voltooid,
zy zagen hun chef, stopten en salueer
den.
„t Is ln orde, hoor", glimlachte de
inspecteur. Weg waren ze alweer.
Een goeie beurt was 't intusschen voor
de Rotterdamsche politie. Ze loopen daar
op Katendrecht met hun oogen en ooren
wijd open En dat zal ook wel degelijk
noodig wezen.
Toen wy vertrokken was van t heele
stelletje alleen Chan Chin nog maar
over. De anderen waren allemaal wegge
slopen, een voor een. haast zander dat
't je opviel....
Leong Hop houdt een speelhuis. Het
is kaal en onguur. Er staan groote ron
de tafels, en het wemelt er van Chinee
zen. Sommigen hebben holle. Ingevallen
gezichten en diepliggende brandende
oogen. Dat zyn de tuberculose-iyders, die
veel voorkomen. Anderen staren Je
vreemd aan en er is huiveringwekkende
strakheid in hun gezichten, iets van een
doodenmasker dat nog niet af is.
sterft iets in. Ik heb slachtoffers van
cocaïne en morphine gezien, en begreep.
Hier was 't opium. Die kerels vermoor
den zichzelf, langzaam maar onvermij
delijk....
Uit smalle oogspleetjes loerde Leong
Hop ons overal na, en was er telkens
weer by als iets ons scheen te interes
seeren. Hy glimlachte en deed beleefd,
maar loerde en sloop mee. Hij had een
oudachtig, gerimpeld gezicht en kende
veel meer Engelsch dan-ie wou weten.
Deze Chineezen haten overigens de
gelschen. Zy haten hen zóó sterk dat ze
zelfs niets Britsch meer willen koopen,
niet eens Engelsche sigaretten rooken.
Het speelhuis houdt er een loterij op
na. Tweemaal per dag, dat is 730 maal
in een jaar, is er trekking. Telkens wor
den er tachtig loten van twintig cent
verkocht, en hier volgt een reproductie
van zoo'n lotery'briefje. Het nummer
komt er later pas op.
'*4r
t
Chan Chin's handschrift
De Chineezen schrijven van boven
naar beneden, en beginnen rechts van
't papier. Ik toonde groote belangstel
ling, hetgeen Chan Chin blykbaar aan
genaam trof, want hy bood mij met een
buiging een sigaar aan. Daarop legde hy
uit dat de tweede regel van rechts „Hoi
land, Rotterdam" beteekende, de derde
Ling Li Yun (den naam van een van zyn
buren) en de vierde zyn eigen naam.
De eerste, dus de meest rechtsche,
bleek een hopeloos geval. Het was blijk
baar zóó bloemrijk, zoo diep van begrip
pen, zoo karakteristiek-Chineesch, dat
het in steenkolen-Engelsch niet kon
weergegeven worden. Chan Chin kwam
niet verder dan „The worldwhole
worldyes, but more.... China, Hoi
land, Englandtogether....".
„Internationale vriendschap" opperde
de inspecteur, maar dat was het ook niet.
Communisme evenmin. Iets veel bloem
rijkere. Chan Chin begaf zich nu
steenkolen-Hollandsoh, waarvan alleen
de hoofdagent iets snapte. Het heele
stelletje glimlachte ineens veel breeder.
Die hoofdagent, met het typische uiter-
lyk van 'n brigadier van de Rijksveld-
waoht, een dikken zwarten snor en een
barsch gezicht onder z'n helm, was wel
het meest volkomen contrast met zoo'n
kleinen, stillen, sluipenden, gelen Oos
terling. Maar ze schenen hem allemaal
bizonder graag te mogen, en lachten om
alles wat-ie zei. Als de deurwaarder
hun moeilijk maakt met een belasting-
dwangbevel. een document waarvan ze
natuuriyk niets begrijpen, of als ar moei-
ïykheden met den huisbaas komen, wa
gen ze raad aan dien hoofdagent. En
als hil zogt: „Allright you pay", ver
trouwen ze 't onvoorwaardelijk, en beta
len. Dat heeft de inspecteur my verze
kerd. Waarom? Lykt hy misschien op
Confucius, of is er in zijn scherpen blik
iets van Soen-Yat-Sen, die ook wel
dwars door hen heengekeken zal heb
tK\*s$k At
't't 'K H (*i. k A
A fc ik aft,
tm
Het Loterijbriefje
De truc is nu om in die veelheid van
Chineescbe letterteekens er twintig aan
te strepen. Heb je de goeie twintig, dan
kryg je den hoofdprys van tweeduizend
gulden. Ik heb het niet laten uitreke
nen, maar my lykt 't een kens van één
op een millioen. Ik vroeg Leong Hop
of-ie al vaak die tweeduizend gulden
had betaald. Hy glimlachte sluw
schudde 't hoofd. Waren er ook klei
nere prijzen? Yes. there wereWel
ke?Zijn Engelsch liet hem weer in
den steek.
Om de grootste ronde tafel speelden
ze Mah-jongg, dat ze als „Mah-dzjok"
uitspreken Met steenen, net zooals wy
het deden toen 't een paar jaar geleden
even in de mode was. wy hebben er
geen van allen ooit iets van gekend. Dit
ging tienmaal zoo vlug, en veel rusti
ger. Niemand vergiste zich ooit ln zoo'n
bloempotje of een draak, of was te laat
met pong, chow of kang.
Aan een andere tafel werd „pal
kow" gespeeld met een soort domino-
steenen van groot formaat. Wy hebben
er aandachtig naar gekeken en 't leek,
naar de gebaren en snelle herhalingen
te oordeelen, een erg eenvoudig spel
Maar meer kon je er niet uit op maken,
want van dat Chineesch is geen woord
te begrijpen en die Oostersche gebaren
taal is een heel andere dan de Europee-
sche, gaat bijna heelemaal onbegrepen
langs je heen.
Trouwens, toen wy wat lang keken
begonnen de kleine, lendge gele kereltjes
met de Hollandsche winterjassen en de
groote gekleurde sportpetten weer weg
te giyden Eén voor één, heel stilletjes.
soodat 't haast niet opvielDe een
na den ander streek z'n winstje op
het leek heel weinig, een hoopje cen
ten en 2Y3 centstukken en sloop heen.
Sommigen naar buiten, anderen door
een zydeur of achterdeur. De meesten
waren weg voor je 't gemerkt had.
„Why do they go?" vroeg ik een ouden
Chinees, een van de weinigen die gi*y:
haar had, en hij glimlachte in rimpels
en zei, zacht hoofdschuddend „No sawy'
(,,ik begrijp u niet").
Dat hebben wij heel wat malen ge
hoord. Het is hun stopwoord, en hun
slotwoord tevens, als die blanken maar
blyven vragen.
No sawy.
Wy gingen heen, naar het restaurant
van Juen Wo en de slaapstee, gezegd
boardinghouse, juister gezegd opiumho.
van Tow Jou, en de Arabieren van Mo
hammed Aref, en anderen.
Dit interessantste deel van den tocht
bewaar ik voor een tweede artikel, voor
morgen.
R. P.
PROF. A. SLDERSHOFF
OVER ONVATBAARHEIDS-
LEER.
HET VACCINEVRAAGSTUK
TOEGELICHT DOOR EEN
EXPERT.
Voor de afdeeling Haarlem van den
Nederlandschen Bond voor Ziekenver
pleging hield Donderdagavond Prof. Dr.
H. Aldershoff, directeur van den Ryks-
serologischen Dienst te Utrecht een
voordracht over: „Onvatbaar heidsl eer
en hare toepassingen."
Prof. Aldershoff merkte in den beginne
op, dat het eigeniyk juister is te spre
ken van mindere vatbaarheid dan van
onvatbaarheid. De laatste bestaat in
den waren zin des woords eigeniyk niet,
behalve dan voor enkele ziekten der
dieren, die de mensch niet kan krygen.
Het is een bekend verschynsel, dat by
epidemieën niet ledereen ziek wordt die
besmet is, maar dat er bacillen
dragers zyn. Typhus en diphterie ba
cillendragers zyn er zeer vele. In de
eerste plaats menschen, die de ziekte
al eens doorgemaakt hebben en ten
tweede menschen, die door steeds kleine
hoeveelheden smetstof te dragen op na-
tuurlyke wyze geëntzyn. Zoo zyn er
verschillende soorten van onvatbaar
heid, te onderscheiden in aangeboren
en verkregen onvatbaarheid. De eerste
is een z.g. actieve onvatbaarheid, d. w.
z. de persoon, die Immuun ls, maakt de
beschuttende stoffen zelf. De passief on
vatbare krygt de stoffen toegediend,
b.v. door inspuiting. Een uitzondering
vormen de menschen, die aangeboren
passief onvatbaar zyn. Dat zyn eigen
lijk alleen de jonge kinderen, die by
de geboorte van de moeder de schut-
stoffen meekrygen. Daarom hebben de
besmetteiyke ziekten zoo weinig vat op
de kinderen onder het half jaar.
Onvatbaarheid kan ook verkregen
worden, en wel op natuurlyke en op
kunstmatige wyze. Op natuurlijke wijze
door ziekte of verborgen besmetting (de
bacillendragers). Deze onvatbaarheid is
dus altijd actief. De kunstmatig ver
kregen immuniteit is actief zoowel als
passief. Het eerste wordt zy door het
inbrengen in het lichaam van smetstof
(entstoffen of vaccins). Een kleine hoe
veelheid ziektekiemen, verzwakt of ge
dood, wordt toegevoegd. Deze kiemen
zyn zoodanig behandeld, dat zy den
mensch niet meer ziek kunnen maken,
maar behouden hebben de tweede eigen
schap om den mensch immuun te ma
ken.
Verder gaf Prof. Aldershofl ver
schillende uiteenzettingen over de op
lossende werking van sera, ten opzichte
van bacillen.
Na deze theoretische beschouwingen
wydde Prof. Aldershoff eenige opmer
kingen aan de practyk. De voorlooper
van alle actieve immuniseeringen was
de koepokinenting van Jenner. Thans
is het °°k mogelijk voor roodvonk
diphterie actief te immuniseeren (en
ten), terwyl passief immuniseeren, (in
spuiten met serum), reeds lang toege
past werd.
Ten slotte sprak Prof Aldershoff over
het actueele vraagstuk van de inen
ting tegen de pokken. Spr. noemde
het tragisch, dat dit oude beproefde
en goede middel ons in den steek
laten heeft. Afdoend is thans gebleken,
dat de inenting tegen de pokken scha
delijke gevolgen kan hebben, en een ont
steking in de hersenen (encephalitis
postvaccinalls) veroorzaken kan. Na een
week treden de verschynselen by de
kinderen op, op den tienden dag ko
men zy in heviger mate terug. Van 134
gevallen ln Nederland zyn er thans 42
sterfgevallen, de andere kinderen ge
nazen en zullen waarschynbjk geen
nadeelige gevolgen van de encephalitis
meer ondervinden.
Is de pokstof nu in eens zoo gevaar
lijk geworden?, vroeg spr. Er ls niet be.
wezen, dat dit onmogelyk is. Plaatse-
ïyk treedt encephalitis post-vaccinalis
sterk op. Is er niets iets bykomstigs?
Is de ziektekiem van encephalitis niet
geslopen in de entstoffen? Heeft het
konyn waarop geënt wordt er schuld
aan? Spr. meent van niet. Het is echter
mogeiyk, dat in de nabyheid van de
slachtoffers kiemendragers zyn. Veel
feiten wyzen daarop. De zaak is nu nog
niet opgelost en voor den tyd van drie
jaar zal de vaccinatiedwang afgeschaft
worden.
Spr. is van meening, dat zoolang geen
pokken dreigen een voorbehoedende en
ting, die gevaar oplevert niet gehand
haafd mag worden. Afgezien van de po
litieke en religieuze bezwaren gelooft
spr., dat die dwang nooit populair was,
of zou worden. Misschien kan wel een
andere bestrydingswyze gevonden wor
den. Spr. meent, dat geen regeering wel
ooit de dwang meer zal instellen, en
hoopt dat ook niet. Hij is voor vrij-
willige enting, en gelooft Ln het succes
daarvan, omdat de vrywillige entingen
voor roodvonk' en diphterie ook veel
succes hebben. Als de nood aan den man
komt, kan dan nog altyd gedwongen
enting voorgeschreven worden, en dan
zullen de menschen zich ook gaarne
daaraan onderwerpen, al is er het risico
van encephalitis aan verbonden.
Na afloop hield Prof. Dr. G. C. van
Walsem nog een korte toespraak, waar
in hy er op wees, hoe groot expert Prof,
Aldershoff in deze zaken is, en zeide,
dat aller oogen thans in Nederland op
hem gericht zijn, omdat m^n van hem
een oplossing van het probleem ver
wacht.
Dr, W. Beyerman bedankte den spre
ker en sloot de vergadering.
UITGAAN.
Gem. Concertzaal.
Zondag komen „De Kluchtspelers"
weder een opvoering geven en wel van
de nieuwe klucht „De getemde Feeks",
of „De twee Boemelbaronnen", waarbij
het publiek zich niet minder zal amu
seeren als Zondag j.l. by „George wil
wel".
Deze komieken die de kunst verstaan
het publiek uren te doen lachen, zullen
ook Zondag de lachspieren weer in be
weging brengen. De hoofdrollen worden
gespeeld door Dirk Janse, Joh. de Boer
en mevr. Mien Fa assen—Braakensiek
(de feeks).
INGEZONDEN MEDEDEELINGEW
a 60 Cents per regel.
DE ENGELSCHE WORSTELAARS
KOMEN.
Naar de TeL uit Londen verneemt,
heeft de Egnelsche Worstelbond defini
tief besloten een team Brltsche worste
laars naar de Olympische Spelen te
Amsterdam af te vaardigen, onder voor
waarde, dat de Internationale Federatie
in dien tusschentijd niet besluit om
vergoeding wegens loonderving toe te
staan. De positie van Engeland tegen
over de Olympische Spelen zal thans de
finitief uiteengezet worden op de ver
gadering van het Britsch Olympisch
Comité op Maandag as.
INTERNATIONALE CONFERENTIE.
In Den Haag is onder leiding van
oud-Minister Treub een internationale
conferentie gehouden ter voorbereiding
van de Olympische Spelen. Aan het
Hbld. ontleenen we hierover het volgen
de:
Bijeen gekomen waren ruim honderd
vertegenwoordigers van buitenlandsche
spoorwegmaatschappyen, groote scheep-
maatschappyen, groote reis- en ver-
keerebureaux, vereenigingen, werkzaam
op het gebied van sporten, en voorts
vertegenwoordigers van tal van binnen-
landsche en buitenlandsche dagbladen.
Een zeer internationaal gezelschap was
om elf uur tegenwoordig, toen prof.
Treub met een toespraak de conferentie
opende. Er waren Franschen, Duitschers,
Engelschen, Zwitsers, Hongaren, Oos-
tenrykers, Zweden, Noren, Denen en
Italianen. Ieder kon spreken ln een der
drie talen, welke hy beheerschte en werd
in die taal beantwoord, zoodat herhalin
gen vrywel onnoodig waren, wijl ieder
der. aanwezigen, behalve zyn eigen taal,
ook een der andere talen sprak. Prof.
Treub herinnerde in zyn welkomstwoord
aan de groote taak, welke ons land vol
gend jaar wacht. Hy vertelde, dat wy,
door de vervulling dier taak, duurzame
vriendschapsbanden met reizigers uit
vreemde landen hopen te leggen.
Verschillende onderwerpen werden
uitvoerig behandeld.
Algemeen en herhaaldelijk werd ter
conferentie de wenschelykheid uitge
sproken, dat bezoekers voor de Olym
pische Spelen géén Nederlandsch visum
zouden behoeven te betalen. Een verte
genwoordiger der HolL Amerika Lyn
deelde mede, dat, sinds de Duitsche re
geering het visum voor Amerikanen
had afgeschaft, het bezoek van Ameri
kanen aan Duitschland méér dan ver
dubbeld was. Onafhankeiyk van de
Spelen behoorde Nederland het voor
beeld der Duitschers te volgen, hetgeen
een daad van wijs beleid zou zyn, van
groot voordeel ook voor ons land. Voor
Amerikaansche studenten, die vaak met
groepen van 1000 rondreizen, maakt
een visum van 10 -dollar wel degelijk een
punt van overweging uit.
De conferentie stemde geheel met dit
betoog in. Baron Krayenhoff zegde po
gingen by de regeering toe.
Baron Krayenhoff deelde os, mede,
dat de hotelhouders te Amsterdam uit
drukkelijk hebben verklaard, dat z\
geen extra pryzen zullen berekenen. De
heer Van Hanja, voorzitter van „Hore-
caf", beaamde dit.
Men achtte verder de Verspreiding
van groote reclamebiljetten door heel
Europa zeer noodzakelyk.
Een Duitsche vertegenwoordiger me
de, dat hy en zyn Duitsche collega's in
de Duitsche pers de menschen nog niet
aanraden konden te komen, integendeel
hun komst moesten afraden, omdat om
trent de huisvesting nog zoo goed als
niets vaststond. Zoowel de heer Ver
woerd als anderen weerspraken daarna
de zienswyze, dat er niets gedaan zou
zyn. „De heele organisatie ligt op papier
gereed", zei de heer Verwoerd, en prof.
Treub kwam geruststellend tusschen bei
den met de verzekering, dat wy, Neder
landers, wel langzaam zyn, maar ais t
er op aankomt toch zorgen, dat alles
puik in orde is. Zoo zal het ook nu gaan
zoo verzekerde hy den ongerusten op
posanten.
HOCKEY
NOORD--HOLL HOCKEYBOND
Het programma voor Zaterdag ver»
meldt alleen den wedstrijd Concor»
dia 2M.H.C. 3. Dc Musschen zullen
er wel in slagen de beide puntjes uit
Amsterdam mee te nemen.
BILJARTEN.
OM DEN TURMACsBEKER
Heet tournooi om bovengemelden
beker is Donderdagavond in het
clublokaal van de biljartvereeniging
,„Ha rfliem^NooTd1", .oaifé Van, Trigt,
geopend.
Namens het bestuur van den Ned.
Biljartbond heeft de consul voor het
ressort Haarlem, de heer De Foeljae»
ger, op verzoek van de organdseeren»
de vereeniging een kort openings!
woord gesproken. Hij bracht hulde
aan de club „HaarlemsNoord" ovor
de getoonde activiteit op biljartgebied
en aan de spelers voor de bereid-
willigheid om voor de Haarlemsche
biljarfcliefhebbers hun groote kunst
op dit gebied te willen demonstree*
ren- Hij twijfelde er niet aan, of dit
tournooi zou een goede propaganda
zijn voor de Haarlemsche biljartsport.
Hierna ving de eerste partij aan
tusschen Rudelsheim (B.V. „Amster»
dam") en Waag, eveneens van de
B.V. .Amsterdam".
In het begin loopt Waag uit met
kleine series van 14, 17. 22 en 19.
Blijkbaar moet Rudelsheim nog aan
het vreemde materiaal wennen. Even
later maakt hij dan 26. 32 en 98.
waardoor zijn achterstand in een voor1
sprong is veranderd. Doch ook Waag
laat zich niet uit het veld slaan en
maakt 19. 20, 32 en 74, waardoor hij
een heel eind is ingeloopen. Daarna
maakt Rudelsheim uit met den stand
300 om 251 in slechts 19 beurten, ge»
middelde 15.78.
De tweede en laatste partij ging
ZIJLSTRAAT 90 b/D GR. MARKT
WATERMAN
SWAN 25
CAW
KAWECO
WATERMAN
EVERSHARP
Vraagt onze DANTUMA ZelfvuIIer
met 14 Kar. gouden pen f 4.75
tusschen Waag en De Leeuw (B.V*
.,H. E. T.E.IJ."). houder van dea
beker. De Leeuw is een vlug en en»
thousiast speler, die er blijkbaar alles
op zette, om winnaar te zijn. Series
van 25. 44, 21, 119 bezorgden hem de
zege, hoewel Waag het hem waar»
lijk niet gemakkelijk maakte. Met
series van 24, 31, 24. 34, 17 enz. volg*
de hij zijn tegenstander op den voet.
De groote prestatie van De Leeuw
was hem te machtig. Hiervoor had
hij een welverdiend applaus van de
toeschouwers in ontvangst te namen.
COMPETITIE TI. B. B.
In klasse C hebben gespeeld „Ex»
celsior" en „Haarlem»Noord" in het
clublokaal van eerstgenoemde veree*
niging.
De uitslag was: Cornet (Haarlem-
Noord) 100 tegen Nan (Excelsior) 63
in 27 beurten. Edam (Haarlem
Noord) 77 tegen Krouwel (Excelsior)
100 in 3 beurten. Hunting (Haarlem»'
Noord) 52 tegen Looy (Excelsior) 100
in 29 beurten. Wesseling (Haarlem-
Noord) 70 tegen Bohm (Excelsior)
100 in 38 beurten.
„Excelsior" behaalde dus 363 ca»
rambolcs en „H aarlem-Noord" 299-
SCHERMEN.
HOLLANDERS IN DUITSCHLAND.
Uit Berlijn wordt aan de Tel. ge
meld:
Op het internationaal scherm tournooi
te Offenbach was in de zesde voorronde
de nederlaag van den Nederlandschen
floretkampioen Kunze een verrassing. In
de tusschenronden werd de Nederland-
sche schermer Doorman geslagen.
DAMMEN.
KAMPIOENSCHAP VAN HAARLEM
EN OMSTREKEN.
Woensdagavond had in het clublo
kaal der damclub „Haarlem" de huldi
ging en simultaanseance plaats van
den kampioen van Haarlem en omstre
ken H. W. Zitman.
Door 16 spelers werd aan deze séance
deelgenomen.
Te 10 uur onderbrak de heer H. A.
van Aibs, voorzitter der damclub
-Haarlem", de séance om den nieuwen
kampioen te huldigen en tevens de prij
zen uit te reiken, die in den afgeloopen
kampioenswedstrijd en groepenwedstry-
den zyn behaald. Hulde werd gebracht
aan den schenkers van de vele fraaie
extra fraaie prijzen.
Daarna werd de séance voortgezet.
De simultaanspeler won 10 partïjeri
en verloor 6 partijen tegen F. W. Kna-
pe, R. Harfegerink, J. Singeling, J. C.
van Waard, C. Gastelaars en G. A. Otto-
Hnl.
SPEELTUIN „HET OOSTERKWAR
TIER".
Een St. Nïcolaasfeest.
Evenals vorige Jaren organiseert de
Speeltuinvereeniging ,Het Oosterkwar-
tier" een St. Nicolaasfeset voor de kin
deren der leden. Dit feest zal plaats
hebben op Zaterdag 3 December 's na
middags 2 uur. De kinderen gaan in
optocht van de Amsfcerdamsche buurt
naar het feestgebouw St. Bavo.
St. Nicolaas komt per boot en landt
aan den steiger voor de Slachthuisstraat
en gaat te paard voorop in den stoet.
Een tweetal Haarlemsche muziekcorp
sen verleent medewerking. Het feest zelf
wordt opgeluisterd door den heer W. G.
Weier Jr. lid van de Ned. Vereen. Tan
Amateurgoochelaars „Hands down" en
den heer A. Benno die een kinderfilm
zal vertoonen. De medewerking geschiedt
geheel belangloos.
Alles bijeen belooft het een mooi
feest te worden. Het bestuur herinnert
er aan. dat as. Zaterdag 26 November
de laatste inschrijvingsdag is, en wel
's middags van 24 ln de school Karo-
llngenstraat.
Het bestuur maakt van deze gelegen
heid gaarne gebruik om een beroep te
doen op de stadgenooten om dit feest,
als ook het vele andere werk der ver
eeniging te steunen, waarvoor bijdragen
in eiken vorm, gezonden kunnen wor-,
den aan den heer J. J. C. OphuiJsen,
Adriaan de Jongestraat 35.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Geeft uwe advertenties op
ter plaatsing in het
HET algemeene GROOTE
dagblad der beschaafde
kringen. ALLE soorten
advertenties worden zonder
prijsverhooging aangenomen
22 bij het
Bijkantoor Handelsblad
(Wensing's Alg. Advert.-Bureau)
TEMPELIERSSTR. 32
Telefoon 10209
