OM ONS HEEN FEUILLETON VERMIST LETTEREN EN KUNST FLITSEN STADSNIEUWS. HAARLEM'S DA.GBLAD MAANDAG 12 DEC. 1927 No. 3713 GEÏLLUSTREERDE ADVERTENTIES. ADVERTENTIES MET CLICHcS HET VERDUISTERDE LANDSCHAP DE EGYPTISCHE JUFFROUW. WAT BEDUIDT NEUTRAAL? DE VLIEGENDE KELLNER GEEN TOEZICHT, MAAR TOCH EEN OPPASSER SPUWT IEMAND OP EEN PAN? ZWALUWEN BETER DAN PALMEN VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1075 DE DOORGESLAGEN STOP Vader gaat de keldertrap vraagt zich af welke het haalt er een uit, waar-zet die er gauw weer in af. om een nieuwe stop I is. Besefte niet. hoeveel i door de kelder onmiddel- I en hoort iets roepen, dat aan te brengen waar de er wel waren om uit te I lijk in volslagen duister- hij niet goed verstaat oude doorgeslagen is I kiezen I nis raakt verneemt, dat het licht in de badkamer uitge gaan is en Jan alt er juist in doet verscheidene nieuwe pogingen en vindt einde lijk de stop, die kapot moet zijn I verwart deze met twee I nieuwe stoppen in zijn hand en gaat tenslotte weer naar boven om den elee- triolen te telefoneeren. {Nadruk verboden). zich tegenover die belanghebbenden schriftelijk heeft verbonden alle voor hen daaruit voortvloeiende schade te vergoeden. Ben Raad wordt een nieuwe veror dening ter vaststelling aangeboden waarin de regeling der schadeloosstelling is opgenomen. STERKE DRANK IN* VOORRAAD ZONDER VERGUNNING Door de politie is proces-verbaal opgemaakt tegen J. v .d. H., tapper alhier, wonende aan de Paul Kruger- fcade. ter zake van het in voorraad hebben van sterken drank zonder dat hij daartoe vergunning bezat. Twee flesschen jenever zijn in beslag ge nomen. Terzake van dezelfde overtreding is proces-verbaal opgemaakt tegen den verlofhouder J. A. K. aan den Jansweg, die negen flesschen sterken drank in huis had, zonder vergunning daarvoor. Wat de illustraties in d? advertenties bpteekencn kan iedereen eiken dag in een goed gedrukt dagblad opmerken. Zij trekken de aandacht en verhoogen dus de waarde van de annonces,d;® im mers de bedoeling hebben om de atten tie van den lezer vast te houden. Na tuurlijk is daarmee allerminst gezegd, dat aankondigingen zor.der clichés geen waarde zouden hebber, hier meet do smaak van den zetter het doen Een kleine advertentie kan dan ook zeer goed beteekenis hebben, het cog van den lezer wordt er door geboeid, zonder dat hij zichzelf er rekenschap vart geven kan waarom. Het is de symmetrie, de onder linge verhouding van letters en lijnen, het evenwicht in de r.nr.or.05 als ik zoo zeggen mag. De groot© adverteerders evénwel, waaronder hier verstaan moe ten worden zoowel de uitgebreide on dernemingen. als de uitgebreide adver tenties zelf, nemen vrij algemeen hun toevlucht tot de illustratie en zelfs de leek op het sréble'd van de reclame kan zich dat voorstellen. Het is evenwel 'noodig, dat de afbeel dingen zich aansluiten by den tekst der advertenties, zoodot een goed geheel (verkregen wordt. Om een sterk voorbeeld te noemen: een hotelhouder, die een in druk geven wil van het mooie landschap •waarin zijn hotel staat, zal er voor moe ten zorgen dat het plaatje.goed tot zijn .recht komt. omdat anders, het cliché den tekst tegenwerkt. Toen de. kunst' van illustreercn van courant-annonces nog in haar kindsheid was. kwam het ■wel voor. dat fijn raster-clichés verden .gebruikt, die alleen volledig uitkwamen op zwaar gesatineerd papier, dat cou ranten niet kunnen geven, maar dat al ken reden heeft in tijdsch: ï.'ten en nog met eens in alle tijdschriften voorkomt. Het resultaat was dan ook wonderlijk. Terwijl de hotelhouder het fraaie verge zicht uit zijn hotel roemde en vol geest drift gewaagde van het- zilveren meer op den voorgrond en het groene bosch daar achter. kreeg de lezer niets anders te zien. dan een zwarte vlek, waarop niets te onderscheiden viel. Het was belache lijk. Dat is lang geleden. De kunst var. den clichémnker heeft zich bij 't mate riaal aangepast, de mechinefabrikant richtte er zijn drukpersen naar in en de drukker wist, hoe liij t geheel behandelen moest en zoo werd een afbeelding ver kregen die het oog aangenaam aandeed, Booals wij kunnen opmerken op de ad- yertentie-pagina die 1-Iaarlem's Dagblad icderen dag aan zijn lezers voorzet. Het zou mij hier te ver voeren, het geheele procédé uitvoerig te beschrijven, maar het is merkwaardig dat op courantpa pier. bijna geheel uit hout bestaande, een afdruk verkregen wordt, waarop lichte en donkere partijen duidelijk zijn te onderschelden en die gedrukt worden met een snelheid van twaalfduizend exemplaren per uur. dat is 200 per mi nuut of ongeveer drie per seconde. Dit ds een overwinning van de techniek, waaraan wü door dc gewoonte nauwe lijks meer denken, maar die toch de aandacht verdient en verkregen is in den tijd van weinige jarer.. Maar dan de voorstelling zelf. Beant woordt die niet aan den tekst welken de adverteerder bij den lezer wil doen door dringen. dan behoort die daarbij vol komen aan te sluiten. Vóór mU ligt het omslag van een weekblad, waarop een cigarette-annoneo staat afgedrukt. In het midden de tekst, inderdaad duidelijk leesbaar; geflankeerd door twee gelijke plaatjes, die een Egyp tische Juffrouw voorstellen, die van een negerin Iets annneami dat evengoed een tulp met een langen steel als een •fakkel kan moeten beduiden; de juf frouw draagt om haar middel iets dat een wapenschild kan voorstellen en waarvan wij ons afvragen, wat het ts beduiden hoeft. De negerin, om n.et in wonderlijkheid achter te blijven, heeft op haar hoofd een vreemdsoortig hoofd deksel, dat uit twee plankjes schijnt tc bestaan. Op haar achterhoofd zien wij een soort van.vlecht, die schijnt af te dalen naar een Egyptisclien zetel en daaraan zorgvuldig is vastgemaakt. Het heele plaatje is een puzzle, zooiets in het genre: „waar is de kameel?" en past evenveel of oven weinig bij het begrip cigarette als bij ieder ander be grip. Hier 1$ de groote ruimte, voor de twee plaatjes gereserveerd, volkomen doelloos; zij zou veel beter gediend Naar he t DUltsch van F. ARNEFELDT. Vertaald door JAC. VAN EMDEN. 1) Is Forberg nog niet terug? Hij had al hier kunnen zijn. Neen, hij is er nog niet. Vreemd anders is hij toch altijd roo precies. Nou. het, komt mij zoo voor dat hij 'het in. den laatsten tijd niet ;oo heel •erg was. Dit korte gesprek had plaats tusschen den ouden reeds jarenlang in betrekking 2linden kassier der bankiersfirma Graup- r.er Zonen te Berlijn en een jongeren employé dor firma, jJie onder leiding van eerstgenoemde, aan de kas work- ran m was. Belden v® •diepten zy zich daarop v -7 in hm :>on".ir J n en eeni- gen tijd hoorde m:i. niets din het kras sen van eer. voortdurend over het pa pte- frh?dend© non en het krakend gc- 1var. bankbiljet en die door de han- hsbben wanneer zij was gevuld met smaakvolle letters. Zonder veel moeite kan men in couranten een half dozijn afbeeldingen in advertentie!, verzamelen die tot soort gelijke critisk aanleiding geven. Men behoeft ze niet te zoeken in ons eigen blad. zo zijn aan andere bladen ont leend. De eene is een reclams voer con haarwaschrniddel. Een glimlachende kapper giet het uit op het hoofd van een klant, cp wiens gezicht het genot dat c:t waschmlddel geeft, duidelijk te lezen staat. Tot zoover gaat alles goed. maar waarom Sn den tekst vermeid staat „vloeibaar neutraal" zal niet ieder een duidelijk wezen Ir. welk opzicht neutraal? Wat be- •tezkehc hier neutraal? Wanneer de bedoeling, naar Ik vermoed, mocht zijn dat het wascluniddel geen enkele on gunstige werking op haar cf hoofdhuid heeft, dan had dat toch anders gezegd moeten werden. De Indruk, dien een ge ïllustreerde advertentie maakt, most in alle opzichten volmaakt wezen, omdat een enkel woord.dien indruk verstoren kan. Maar er zijn' erger dingen. In een advertentie van bieren staat een kellner afgebeeld, die het type is van de haast. De panden van zijn rok wapperen aoh- ter htem aan, het servet dat hij in de rechterhand houdt, wappert mee en wapperen doen zelfs zijn haren, terwijl hij zoo vlug hij maar kan, toesnelt om hst verlangde bier te brengen. Maar er moet in deze afbeelding een vergissing schuilen. H;j brengt namelijk op zijn blaadje niet een glas bier, maar een f 1 e s c h j e. In welk café wordt het bier :n fleschjos aan de klanten voorgediend? In een landelijk kcffiehuisje zist men nooit zulk een or.ccrisprlijken bediende en in het café waar hij past. wordt het bier niet uit flzschjes geschonken. Hier is de indruk dus onvolledig. De lezer ziet misschien niet dadelijk waar de fout schuilt, maar hij krijgt zeker een onbevredigend en indruk van het plaatje, dat daarmee zijn doel gemist heeft. Jammer voor den teekenaar, die overigens een levendig prentje schiep en vooral voor de bierbrouwerij, die er niet het volle nut uit gehaald heeft. Het zün niet alleen kleine firma's, die zulke vergissingen laten doorgaan zonder het te bemerken. Voor mij ligt er een advertentie voor drijfwerk, waarboven staat te lezen: geen toe zicht noodig. Toch staat bü het drijfwerk, op de teekening een arbeider afgebeeld, ofschoon de overbodigheid van het toezicht nog eens wordt afin- gedikt door'de woorden; spaart person e e 1. Alsof er vroeger twee man noodig waren om het drijfwerk in "t oog te houden. 't Is waar. ds arbeider staat met den rug naar het drijfwerk toe. De bedoe ling zal dus zijn: „ik hoef de riemen en de pulleys niet eens in 't oog tc hou den. ze doen het ook wel achter mijn rug". Maar dat is voor een advertentie, die in één oogopslag moet worden be grepen, te ingewikkeld en wij. die het prentje op ons gemak bekijken, vra gen: „wat heeft de man er te doen?" Hij staat met de armen over de borst gekruist, heeft dus geen andere bezig heid dan bij het drijfwerk te staan, 't Is, of hij zeggen wil: „ik kijk er we! niet naar, maar Jc kunt nooit weten: ik zal maar liever wat in de buurt blijven". Van dit viertal is de onplezierigste af beelding evenwel die van een pan te gen het vuur bestand. Groote vlammen lekken om de pan heen, terwijl een mannenfiguur daarboven met kracht zit te blazen waarom is niet duidelijk, daar de pan immers tegen de hitte be stand is. Maar zelfs als de figuur bezig heet te zijn om het vuur aan te blazen, dan is de teekening nog niet goed. om dat het blazen zoodanig is afgebeeld, dat de man er op schijnt te spuwen, op een pan nota bene, waar natuurlijk eetwa ren In liggen. Een onfrissche prent, die een heel anderen indruk opwekt, dan de bedoeling van den adverteerder moet zijn. De advertentie van een Nederlandsche stoomvaartmaatschappij voor winter- vacantlereizcn „naar de wuivende pal men" is versierd met drie armelijke den van den ouden heer gleden. Op dit oogenblik werd een deur ge- ooend. Is hij het nog niet? vroeg de kas sier. snel opziend. Zijn teleurstelling bleek duidelijk uit den toon. waarop hij vervolgde: Hè, dat is Schmidt; waar bUjft Forberg tcch? Ls die nog niet terug? vroeg de bin nentredende. een jongeman, wiens kort geknipt haar en stramme houding ver rieden. dat luj nog voor kort soldaten- kleefen had gedragen. Tcan de kassier bezorgd het hoofd schudde, ging hy voort: Dat is toch onbegrijpelijk; we zijn tegelijk wegge gaan. Hij moest alleen maar bij de Rijksbank en de Nationale Bank zijn. terwijl ik de halve stad door geweest ben. Hij had eerder dan ik terug moeten zijn. Heb je alles in orde gemaakt? viel de kassier, wien de opmerkingen van den looper, ofschoon hij niet precies wist, waarom, onaangenaam aandeden. hem in de rede. Ja zeker, mijnheer Klimmer, wilt u het even controleeven? antwoordde Schmidt beleefd. Hij opende zijn portefeuille en legde den inhoud op den lessenaar van den heer Kummer. Hier zijn de sluitnota's van Heilmann Co.. dit is het bedrag •ran den wissel van Vcndix Köbe- palmen op een dorre strock grond, die een ei'.anö schijnt voor tc stellen. Op de boot staan een heer en een dame naar dat landschap te kijken en wij hooren van hier wat ze tot elkaar zeggen: „zeg. Wim, hoe vind jij dat?" waarop hij ant. woordt: „ais ik dat vooruit geweten had. waren wij een anderen kant uit- gereisd." Neen. dan is de annonce in een En- gelsch tijdschrift beter, waarop een aan tal zwaluwen in een kring en vervol gen:; naar Zuid-Afrika vliegen. Dat brengt den lezer den julstcn indruk bij: de vogels ontvluchten het ruwe winter. klimaat en dc mensch wil hen achterna, naar de warme landen. Dat hy daar met een boot komen moet, weet hij zelf ook wel. Ja, het is niet gemakkelijk. Te.inge wikkeld mag een annonce-illustratie niet rijn, maar te nuchter cok niet. Men' moet cr wat voor over hebben, .wat moeite en wat geld, maar dan is het loon ook zeker. Ik heb het aan mij zelf geprobeerd: de boot met het eilandje met de palmen deed mij niets, de zwalu wen .zouden mij dadelijk naar de warme streken gelokt hebben wel te verstaan, als ik cr geld voor gehad had. Maar dat is een andere quaestie. J. C. P. HET TOONEEL. JACOB VAN LENNEP. DE SCHANDE. „De wereld draait, de wereld draait aldoor!" zegt dokter Glystra in „De Koekoek". Niemand zal dit beter kunnen be seffen dan een tooneelcriticus, die den cenen dag „Der Ewige Jude" van het Habima-Theater. den anderen dag een kinderkomedie, dan weer ter afwisse ling L' Illusion van Jacques Cope&u en vervolgens een Hollandsche dilettan ten-voorstelling gaat zien. Ja. Ja. waarde arts, je hebt gelijk, de wereld draait, de wereld draait aldoor! Zaterdag had do Nederlandsche Reisvereeniging ons uitgenoodigd voor een opvoering van „De Schande" door Jacob van Lennep. De Schande is Van Lennep tot nu toe waarlijk niet to; schande ge-.veest. Tim prijzen heeft dc vercenlging er in één seizoen op wedstrijden mee naar ..binnen ge sleept" en het is dan ook geen won der. dat zij dit stuk van Seheffer uit koos om cr mee naar Ostende te gaan. nu zij daar voor een internationaal concours werd uitgenoodigd. Er was echter één groote moeilijkheid: de eerste kracht, die Hein Smolders speel de, was uit de vereenlging getreden, en Van Lennep had voor deze hoofd rol geen vervanger. Men zat er leelijk mee! Want het bestuur begreep heel goed, dat geen ander stuk zulke goede kansen op succes bood als juist „De Schande". Maar gelukkig was de. heer Holtslag van Varia uit IJmulden genegen zijn breede schouders onder de rol te zet ten en bood de Nederlandsche Reis vereeniging Van Lennep met deze voorstelling de gelegenheid nog eens een generale repetitie voor Ostende op het tooneel en voor het publiek te houden. Zoo werden en Van Lennep en de Nederlandsche Reisvereeniging met deze voorstelling van De Schande gebaat. De groote belangstelling ging na tuurlijk uit naar de nieuwe kracht, den heer Holtslag .Reeds dadelijk bij zijn entree zagen wij, dat men met dezen speler een zeer gelukkige keuze had gedaan. De .robuste, koppige boer stond onmiddellijk voor ons! Hij vulde het tooneel met zijn breede, forsche figuur, zijn krachtige stem en zijn pootig spel! M«jn oorspronkelijke vrees, dat Holtslag de rol naar zich toe zou halen, bleek ongegrond. Hij wist zich zelf weg te spelen en was werkelijk de boer van de Beverhoeve. Dat hU een geroutineerd kranig speler is bewees hü ook Zaterdag, want zoo'n eerstei optreden in een inge speeld ensemble is lang niet gemak kelijk. En toch paste hij er dadelijk volkomen in. O zeker, het was in het laatste gedeelte van het tweede bedrijf wel te merken, dat hU nu en dan nog „zoekende" was, en dat de zenuwen nog soms mee speelden, maar als ge heel was het een zeer respectabele, ja knappe creatie. Een „karakter" werd deze Hein Smolders niet, maar dat ligt niet aan den speler. Seheffer laat oom TIenus wel zeggen, dat Hein zoo'n „trotsehe" kerel is. maar wij zien er maar heel weinig van. Zijn optreden tegen den heer vooral in het laat ste bedrijf Is irriteerend onderda nig en laf en wij kunnen ons zoo'n houding van een boer en zeker van een trctschen boer nauwelijks voor stellen. De acteur, die Hein Smolders ner, de aandeelen Chamottefabriek en hier het saldo-biljet van Exter Rathe- now. Mijnheer Rathenow zal vandaag zelf nog hier komen. Goed. dank je, alles klopt, ant woordde de kassier, nadat hij alle inge komen stukken met de uiterste zorg vuldigheid, welke hem tot een tweede natuur geworden was, had gecontroleerd. Tcch had hij zijn aandacht niet geheel bij zijn werk. Wat Schmidt, de tweede banklooper. meegebracht had, was niets vergeleken bij de groote bedragen welke Forberg, de eerste looper, ter incasso waren toevertrouwd. En deze toegewijde en accurate man. die al meer dan 25 jaar bij de firma in dienst was, bleef nu langer weg dan noodig was. Er zal Forberg toch niets overko- komen zijn, zei dc kassier half in zich zelf, en hij keek de beide anderen aan als verwachtte lilj van ken een gerust stelling. De looper haalde de schouders op en de Jonge boekhouder zei: Ik geloof dat u zich onncodig ongerust maakt, mijnheer Kummer. Het zal in verband met de uitgifte der nieuwe aandeelen wel erg druk bij d? Nationale Bank ge weest zijn, zoodat Forberg waarschijnlijk langer is opgehouden. Mogelijk, ofschoon het vroeger geen. gewoonte was iemand van Graupner Zonen :e laten wachten, antwoordde de voor zijn rekening krijgt, kan den schrijver dan ook geen grooteren dienst bewijzen dan door die fout zoo al niet geheel weg te spelen dan toch zco veel mogelijk te versachten! Dit deed Holt slag niet! Hij was één en al onderda nigheid. Ik zeg riet. dat het verkeerd was, maar do men wordt cok als too- neelfiguur belangrijker als men onder die onderdanigheid nog iets anders angst, nerveuse spanning voelt. En tegen zijn dochter zal deze boer zeker in zijn overreding toch iets minder gedwee en „klein" zijn. Het spel was in het laatste gedeelte van II te een zijdig. Ik weid hierover nog a! uit, omdat dit naar mij meening de eenige zwakke plek van Holtslag's boer is en hierin p.og verbetering kan werden gebracht. Voortreffelijk vond ik hem, wanneer hij de robuste, koppige boer kon zijn. Dat was dus in het overgroote deel van liet stulc. En ook het slot werd dcor hem In goed sluitend samenspel met den heer Van Zandbergen en mevrouw Tun Inga kranig gegeven. Het is dan ook wel zeker, dat deze speler een zeer goeden indruk bij de jury te'Ostende zal maken, zooals de heer Van Hemcrt dat op de wedstrijden ■n het vorige jaar in deze rol heeft gedaan. Dat de leden van Van Lennep in „De Schande" volkomen zijn inge speeld, bleek ook Zaterdagavond. Hoe veel sterker was deze voorstelling als geheel dan de première. Wat de heer Hunsche van deze krachten heeft ge maakt is werkelijk bewonderenswaar dig. Wie had vroeger de hewen Van Zandbergen en Tun Inga tot zulke knappe creaties ais van ..Oomc Tic- nus" en „Ouwen Piet" In staat ge acht En de rol van Traus is als voor mevrouw Co van der Berg geschreven. Ik geef haar 'n kans voor een perso- neelen prijs. Hoe veel meer „boeren jongen" is de heer M. de Vries in dit stuk dan in de Koekoek. O, er zijn ook nog wel eenige minder sterke plekken in de opvoering de verte genwoordigers van het kasteel kernen er ook in het spel niet het allerbest af, maar als geheel is het verreweg 1 de sterkste- voorstelling, welko Van Lennep ooit heeft gegeven. Haarlem kan deze vcreeniging dus met ver trouwen naar Ostende laten gaan! Van Lennep zal in België met De Schande een goed figuur maken. Wij wenschen haar op den tweeden Kerst dag veel succes toe. De opvoering had een zeer groot succes. Na afloop bracht de voorzitter der afdeeling Haarlem van de N. R. V. de heer Sabel, den dank van het zeer talrijk publiek de schouwburg aan den Jansweg was gëlieel (uitverkocht over in een hartel ijken en van groote waardeering getuigenden speech. Veel applaus en veel bloemen. J. B. SCHUIL. kassier; hij werd echter niet gerustge steld en zei tegen Schmidt: Loop even r.aar de Jagerstrasse en de Spanöauer- strasse. maar maak zoo weinig mogelijk ophef, begrepen, Schmidt! Ja zeker, mijnheer Kummer. Zoodra de deur achter Schmidt geslo ten was. verliet Kummer zy'n plaats ach ter zijn lessenaar, trad op zün jongeren collega toe. legde zijn hand op diens schouder en vroeg op een tooi), zoo ver trouwelijk als deze neg nooit van den ouden heer had gehoord: Gottschalk. weet je welk bedrag Forberg vandaag bij zich in zijn porte feuille heeft? Zeker, mijnheer Kummer. hij haalt 200.000 Mark van de Rijksban!», en de aandeelen beloopen ook nog een 100.000 Mark. Neen, 65000; hij heeft dus in totaal 265.000 Mark bij zich, nadat hij bij d? Nationale Bank geweest is. Maar mijnheer Kummer, waarvoor bent u eigenlijk bang? Forberg heeft wel grootere bedragen by zich gehad en er mankeerde nog nooit iets aan, troostte Got teek alk. Ik denk er cck heelemaal niet aan cie eerlijkheid van den man. met wien ik hier samen ben oud geworden, in twijfel tc trekken, maar ik ben bang dat hem iets is overkomen en buiten dien zouden wc door zijn uitblijven HULDIGING MEJ. F. A. M. PEETERS Vrijdagavond is in het gebouw St. Bavo to Haarlem gehuldigd mej. Peeters uit Blöomendaal. die dezer dagen haar t ach tigs tcu verjaardag vierde. Mej Pee ters is een zeer bekende figuur in do R.K. wereld, die haar gansche leven veel aan oharitief werk heeft, gedaan, De huldiging ging uit van dc-n R.K. Vrou wenbond. afdeeling Haarlem en omstre ken. Mej. Peeters werd per auto van haar woning aan den Bloemendaalschen weg gehaald cr. naar de Smedestraat ge bracht. Te kwart over achten kwam zij in de zaal van St. Bavo aan en nam op het met planten en groen versierde po dium plaats. Een stoet van bruidsmeis jes ontving haar. Het eerst hield de vice-voorzitster der afdeeling Haarlem een toespraak. Daarna zong een koortje onder leiding van mej. Dora Loots een feestmarsch en een huldigingszang. Mej. Annie Bonarius droeg een historischen zang voor waarin alle mementen uit het leven van mej. Peeters de revue pas seerden. ALs stoffelijk blijk van hulde kreeg mej. Peeters een enveloppe met inhoud, teneinde dézè vóór charitief werk te bestemmen. Nog verscheidene anderen huldigden mej. Peeters o.a. mej. Poost, namens den Diocesanen Bond en door*vele geestelijken, onder wie de de ken van Haarlem, plebaan Westerwoudt en rector Kok. Na declamatie van mevr Ellen Russc volgde tot slot een apotheo se uitgevoerd dcor de tooneeldub „Ani mo". De jubilaresse sprak tot allen een dankwoord. Mej. Peeters' vriendin,mej Homhom was ook bij de huldiging aan wezig. VERORDENING LEGGEN BUIZEN IN WEGEN OF VAARTEN. B. en W. doelen den Raad mede, dat, naar aanleiding van het raadsbesluit betreffende vaststelling eener verorde ning regelende het leggen varn buizen en andere geleidingen in wegen of wa teren door het College van Ged. Staten de opmerldng werd gemaakt, dat het z.i. gewenscht is aan de eigendomsbe perking voortvloeiende uit toepassing dezer verordening voor belanghebbenden het uitzicht cp schadeloosstelling van gemeentewege te verbinden. B. cn W. meenen dat er geen be zwaar- is aan den wensch van Ged. Sta ten tegemoet 'te komen. Deze schadeloosstelling hebben zij zich aldus gedacht, dat bü uitvoering van werken als hier bedoeld allereerst zal worden getracht met belanghebbenden vooraf tot overeenstemming te komen omtrent de wijze van herstel of de ver goeding der mogelijke schade. Mocht In bepaalds gevallen hieromtrent geen over eenstemming worden verkregen, dan zal met de werliznamheden niet mc-gan wor den begonnen alvorens de gemeente moeilijkheden kunnen kTijgen. We heb ben vandaag groote betalingen en onze voorraad baar geld zou dan onvoldoen de kunnen blijken. Hij zal wel komen: hebt u maar nog een beetje geduld. Do kalmte var. den boekhouder werkte voor korten tijd geruststellend op den kassier en buitendien werd zijn aan dacht op andere dingen gevestigd, daar het nu druk werd aan de kas. Er kwa men menschen om geld te storten, an deren oni op te nemen; maar hoe la ter het werd. hoe moeilijker werd het den kassier, zijn gewone kalmte en waar dige houding tc bewaren. Zijn hand. die anders met groote zekerheid de goud stukken voortelde, beefde en hy vergat zelfs eens, toen hij een bedrag in bank biljetten uitbetaalde/deze met het daar voor bestemde sponsje nat te maken, om er zeker van te zijn dat hij niet twee tegelijk nam. Eindelijk, het werd juist een beetje stiller aan de kas, verscheen Schmidt weer. Wel? riep de kassier hem in span ning t:e. Hij is bij dc Rijksbank geweest en ook bij de Nationale Bank, mijnheer Kummer. Dat weet ik. verder! Het reld en de aandeelen zijn af gehaald; alles was ln orde, zeiden de HET JUBILEUM VAN „GIJSBERT JAPICX" Het feestprogramma. Het „Frysk Selskip Gysbert Japix" te Haarlem, dat dit jaar zijn dertig-jarig bestaan viert-, heeft een programma boekje uitgegeven, waarin wij zien, dat de leden dit jubileum niet „zoo maar" zullen laten pzsseeren. Drie dagen lang zullen de Friezen dit jubileum vieren, op 17, 18 en 18 December .De viering begint met een feestavond op Zaterdagavond 17 December. 8 uur in den Schouwburg Jansweg. Acht leden der vcreeniging zul len een tooneelstukje van den hoer Y. C. Schuitemaker opvoeren: „As men seis fcarby giet...." Het gemengd zangkoor „Frisia", on der leiding van den lieer J. Post zingt eenige Friesdhe liederen, en de heer Y. C. Schuitemaker uit Leeuwarden draagt voor: ..Feest yn'e Wilewaei" Dan is er nog een voordracht: Manus en Titeke op it feest fen Gysbert Japicx", en ten laatste zal er gedanst worden. In het programma van het bal von den wy geen enkelen nieuwen dans; al leen maar oude, zooals Schotsche Drie, Mazurka, Polka, Kruispolka en nog anrl ere. welker namen in de tegenwoor dige balzaal bijna niet meer gehoord worden. Den ouderen onder de leden zal dat zeker veel plezier doen. Den volgenden morgen, Zondag 18 December houdt ds. R. Dijkstra van Amsterdam in de Nieuwe Kerlc op het t Nieuwe Kerksplein esn Friesche preek, en Maandag avond komen de Haarlem- sche Friezen in Lien d'Or cm zeven uur aan den feestdisch bijeen. De eere- vcorzitter van het „Selskip". Mr. A. S. Miedema, zal de tafel presideeren. Het programmaboekje ziet er doe; en door Friesch uit. Zelfs de advertenties zUn in de taal van ,.It Heiteldn" ge steld. heeren. Maar Fcrberg. waar is Forberg zelf dan toch? Ja, dien heb ik niet gezien. De onverschillige kalmte, waarmede dit gezegd werd, wond den end::.; zoo bedaarden ouden heer vreeselijk cp. Hoe kun je dan zeggen dat alias in or de is, als js Forbc-rg heetemaal niet ge zien hebt! sr.auwde hy den looper toe. Nou ja. ik herhaal alleen maar wat ze mij bij de Rijksbank en de Nationals Bank gezegd hebben. Forberg heeft b i de eerste de cheques en bij de twee is de aandeelen ontvangen. Bij de Na tionale Bank zeiden ze, dat hij twee uur geleden al weer weggegaan was. Twee uur! Kummer slceg de han den ineen; ook Gottschalk verloor zijn kalmte en zeide hoofdschuddend: Dat is toch wel heel vreemd. Vindt u dat eindelijk ook! vroeg Kummer niet zender galgenhumor. Had ik me maar niet zoo lang aoor u aan 't Ujntje laten houden. Maar wat hadden we dan kunnen doen? Op deze vraag kon Kummer geen ant woord geven; macr hU zei: Er moet iets gedaan worden. We mogen niet langer werkeloos biyven. Iedere minuut uitstel kan de zaak erger maken. {Wordt vervogld) v

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1927 | | pagina 6