FLITSEN
OM
FEUILLETON
VERMIST
STADSNIEUWS
|7*Wdlrl
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 28 DEC. 1927
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1088
DE JUISTE TIJD
Je hoort den draadioozen
omroeper zeggen, dat hij
nu den juisten tijd zal
opgeven
je zoekt haasug naar je
horloge en merkt dat je I
het boven hebt gelaten I
je rent naar de trap en
verzoekt Mi entje je hor
loge uit je blauwe pak
te halen en gelijk te zet
ten al» Je waarschuwt
I je rent terug naar het
toestel
Je roept naar boven: Nu
het is precies twee
minuten over negen
een stem van boven
vraagt, wat cr eigenlijk is
je vraagt, of Mientje je
horloge niet gelijk heeft
gezet en krijgt ten ant
woord dat zij 'dacht dat
Jan het zou doen
moeder herstelt den vre
de, door te zeggen, dat
zij het zal doen. maar zü
kan het horloge n:et vin
den
je rent dus zelf naar bo
ven, zet het horloge ge
lijk en merkt den volgen
den ochtend dat je ver
geten hebt het op te
winden
Hoe ontzaglijk veel er tei de afgc-
loopen 40 Jaar in het beheer van de
gemeente veranderd is. blijkt duidelijk
uit verschillende openbare instellingen
die In deze periode tot stand gekomen
zijn: de eigen gasfabriek en electrische
centrale. de eigen duinwaterleiding,
het gemeentelijk slachthuis, de arbeids
beurs, het nieuwe station, de electrische
trams Bij de lichtfabrieken en de
waterleiding werden particuliere con
cessies door gemeente-exploitatie ver
vangen, maar toen het vraagstuk van
de tram aan de orde kwam waren de
voorstanders van eigen exploitatie nog
niet sterk genoeg, om het van de
particuliere concessie te winnen. Mis
schien heeft men daarvan wel eens
spijt gehad, wanneer er met den con
cessionaris oneenigheid kwam over uit
legging en toepassing van de voorwaarden
mnar sedert de tramwegmaatschappij
zich ontwikkeld heeft tot een groot
complex in de twee provinciën is men
daarover wellicht anders gaam denken
en vooral, nu in de laatste jaren, de
autobus gebleken Is een krachtige con
current te zijn, zoo zelfs dat het prin
cipe: tram of bus ontstond, zijn waar
schijnlijk voorstanders vn eigen tram-
exploitatie niet zóó warme vrienden
meer van de gemeentetram om fi
nancieel e redenen voornamelijk.
Inderdaad zijn de laatste 40 jaar
voor de ontwikkeling van Haarlem van
gToote beteekenis geweest. Ook om
vele andere motieven. Als wij in De
cember 1899 lezen, dat er in de groots
raai van de Sociëteit Vereeniging een
groote vergadering werd gehouden om
de noodzakelijkheid van ds invoering
van leerplicht aan te tocnen en dat in
Januari 1902 een dergelijke vergadering
nog op algemeen kiesrecht moest aan
dringen gevoelen wy beter dan dat in
vele artikelen kan wordon omschreven,
hoe de democratische gedachte In deze
periode doorgedrongen is.
In 1905 vinden wij vermeld, dat in
een andere bijeenkomst de sprekers
Kugenholtz en Elfring aandrongen op
een tienurigen arbeidsdag.
Bij leerplicht bleef het niet. Men zag
ln, dat de gelegenheid voor voortgezet
ortierwljs niet beperkt mocht blijven
tot hen. die dat konden betalen; op
dit oogenbllk is elk onderwijs, tot het
academische toe, opgengesteld voor ieder
een, die daarvoor geschikt is. Aan wel
stand bleef dat niet meer gebonden
Ik noem maar enkele dingen. Er zijn er
nog veel meer.
Wel waren nieuwe plannen niet altijd
van blljvcndsn aard. De Kamers van
Arbeid wei-den opgericht met de beste,
'bedoelingen en ook met goede verwach
tingen. maar die werden niet vervuld.
Waarom niet. is mijzelf duidelijk ge
worden toen er een verzoemingsraad zijn
zou in het typografisch bedrijf: de
Kamers van Arbeid hadden te weinig
macht. Anders had het niet kunnen
gebeuren, dat van de twee partijen
wel de eene, de werknemer opkwam,
terwijl de werkgever eenvoudig weg
bleef en daardoor natuurlijk het work
van den verzoenLngsraad eenvoudig
nutteloos maakte.
De Arbeidswet en tal van collectieve
contracten hebben deze Kamers van
Arbeid weliswaar overbodig gemaakt,
zoodat zij beschouwd kunnen worden
als de voorloopera van een vollediger
arbeidswet geving.
Moet ik nog herinneren aan de
periode van den grooten oorlog? HU
wierp alle verhoudingen omver en ver
oorzaakte overal een ontwrichting en
groote moeilijkheden, die wU nu negen
jaar later nog niet geheel te boven zUn.
Gelukkig vergeten wil gauw.Wanneer
wij allen herinnerd werden aan de
onjuistheden die wij toen gedacht en
gedaan hebben, dan zouden wU won
derlijk op onzen neus kijken. Het leven
gaat snel en wat ons vandaag een
onoverkomelijke berg lijkt, ziet er soms
over een maand als een molshoop uit.
Veel te eten hadden wij niet, uitge
zonderd een gedeelte dat lustig ham
sterde (zUn wU zelfs deze uitdrukking
niet half vergeten) en daardoor naar
zich toehaalde, wat voor allen dienen
moest. Velen hebben honger gehad,
maar lang niet allen honger geleden:
ik bedoel, dat wij ten slotte met veel
minder voedsel in het leven konden
blijven, dan wij zelf in andere omstan
digheden wel gedacht hadden.
Als het geoorloofd is (daar deze be
schouwingen toch het gevolg zUn van
Naar het Duitse li van
F. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN EMDEN.
14)
Genade! riep de oude heer met kod-
dlgen schrik en stak afwerend de hand
op. Waarmee hob ik die straf ver
diend?
Daar is de post, eindelijk! riep ze
plotseling.
Haar scherpe blik had den brievenbe
steller reeds uit de verte zien aankomen
en vlug snelde het fijne, gracieuze meis
je het breede tuinpad af. den brieven
besteller tegemoet.
Drie brieven voor mij en voor u
alleen uw krant en een circulaire van
een wijnhandelaar! riep zU den Geheim-
rat toe. terwijl ze haar brieven in de
hoogte hield. Zal ik ze maar meteen
voorlezen?
Zoo indiscreet wil ik niet zijn. zei
de oude heer. vroolljk lachend.
-- Lees JU ze maar eerst, ik zal intus-
schen miin krant eens inkUken.
HU stak een sigaar op en maakte zich
mUn Jubileum) wil ik wel even herin
neren aan de wonderlUke verrassingen
waar wfj destijds tegenover kwamen te
staan. Ons bedrijf had behoefte aan een
minimum gas en electriciteit. Zonder
die twee kon het niet gedreven worden.
Toch stond het iederen dag bloot aan
inkrimping van het rantsoen en ver-
toogen bij de gemeentelUke autoriteiten
hielpen bitter weinig, konden ook niet
baten, omdat hun de distributie uit de
handen genomen was en gelegd in die
van de vertrouwenslieden van het RUk.
De leiding van het bedrUf leek af en toe
op het verrichten van goocheltoeren,
omdat aan den eenen kant de onder
neming toch moest marcheeren en aan
den anderen de algemeene voorschriften
dienden te worden opgevolgd. I-Ict is een
voldoening geweest, dat wij ten slotte
door den oorlog heen gekomen zUn zon
der aan het een en aan het ander te
kort te doen. maar zonder moeite is dat
niet gegaan.
De tragi-komische geschiedenis van
het tekort aan gas zal ik niet licht ver
geten. WU waren tot ons maximum ge
komen en het zag er naar uit, dat wU
onze zetmachines niet meer aan den
gang zouden kunnen houden, wanneer
wU niet méér gas kregen. Natuurlijk
waren de voor de hand liggende instan
ties al lang te hulp geroepen: de direc
teur van de gasfabriek had ons naar
den wethouder verwezen, de wethouder
dito naar B. en W. en B. en W. hadden
geweigerd. Hier was niets meer te be
halen. Er bleef nog één kans: het Ko-
d i b u. het Kolendistributie-bureau ln
Den Haag. Iederen middag te 2 uur werd
daar audiëntie verleend aan wanhopige
hunkeraars naar meer gas of meer ko
len. Op een middag stond ik bU deze
menigte, te tien minuten over tweeën,
met het rangnummer 21. WU waren al
lang uit het spreekkamertje gebarsten.
Zelfs de gang stroomde van ons over.
Onze i !c werd op straat voortgezet. De
concierge droeg zooveel stoelen aan, als
hU bezat, maar tenslotte voegde zich de
stoelennood bij onzen kolennood. Af
wisselend steunend op het rechter en op
het linkerbeen koesterde ik een porte
feuille vol stukken, officieele on niet-
officieele. die den man van het mach
tige Kodibu moesten verteederen. Er be
kroop mij wel een bange twijfel, of ik
tie kracht van al deze stukken op hem
zou kunnen beproeven want ieder die
naar boven ging kwam gauw terug; in
?en uur waren mijn twintig voorgangers
afgewerkt en op mUn beurt besteeg ik
de trap met de sombere overweging dat
aan de anderen gemiddeld drie minuten
per stuk besteed was, om hen af te
ketsen.
Hoe stelt Iemand in zoo'n' geval zich
een machtig ambtenaar vcor? Ik dacht
aan een kalen, koelen heer van tusschen
de vijftig en zestig, met een hoogen
boord om en in een zwarte Jas met een
lintje, die uit de hoogte deed. Het viel
mee. Het was een jonge man van den
kelijk 35 jaar. met hartelijke manieren,
zooiets alsof hU mil verwacht had. Op
zUn uitnoodiging ging ik zitten, sloeg
mUn portefeuille open en begon mijn
redevoering. Na eenice seconden zag ik
aan zijn cogen, dat hU niet meer luister
de en hield dus op. Met onverminderde
hartelijkheid zei hij: „u begrUpt, dat ik
al de bijzonderheden niet kan beoordce-
len, ik zal u naar den inspecteur
van den arbeid verwUzen".
..Waar?" vroeg ik. „Te Haarlem", zei
hU. „Als ik op mUn stoep luid
praat, kan hü mij hooren", zei ik. „Wat
bedoelt u daarmee?" vroeg hü. „Dat ik
daarvoor niet naar Den Haag had be
hoeven te komen, de inspecteur woont
vlak bU mij"- WU glimlachten tegen el
kaar, wisselden een handdruk, ik ver
dween. begrijpende hoe men twintig
smeekellngen afzout in één uur. Maar
zUn advies was goed. want de inspecteur
heeft mU inderdaad goed geholpen
In Januari 1900 kwam de Kaarlemsche
gemeenteraad tot de overtuiging, dat er
in Haarlem behoefte bestond aan kios
ken voor den verkoop van verfrlsschen-
de dranken. WU van de krant geloofden
daar niet aan. WU hadden goed bedoelde
pogingen van den Volksbond en andere:,
om afzet te vinden voor eer. -ffiewager.
zien mislukken en verwachtten evenzeer
een sof voor de verfrisscher.de dranken.
Maar de Raad kan zich de weelde riet
veroorloven, pessimistisch te rijn. Die
moet qualitate qua het optimisme aan
gereed om cp zl.in gemak de krant te
lezen, terwijl Selma haar brieven open
de. Zij was twee jrar op een p:nr.:an-
naat ln Vcvey geweest en hoewel zU dit
al een jaar geleden had verlaten, hield
zü nog briefwisseling met zeker een do-
zün hartsvriendinnen.
Juliane heeft geen tegenbericht ge
zonden, zU zal me vanmiddag dus ein-
delUk we! komen opzoeken, babbelde zU
en weer kwam het. ven-aderlijke blosje
op haar lief gezicht: haar grootvader
was echter verdiept in zUn Ujfblad en
antwoordde alleen met een knikje en
een onbestemd geluld.
Een lange poos was het stil in de ka
mer. Grootvader en kleindochter waren
in hun lectuur verdiept en belden sloe
gen er nauwelijks acht op. dat de oude
huisknecht büna onhoorbaar binnen
kwam en de ontbUttafel afnam.
Plotseling spror.g de oude heer Graup-
ner overeind; de courant trilde in zijn
hand en met een uitdrukking van ont
zetting in toon en gelaat riep hij:
Wat moet dat beteekenen? Gena
dige hemel, dat is toch onmogelUkl
Wat is er gebeurd. Grootvader?
vroeg Selma, terwijl zü haar brieven op
de tafel wierp en haar grootvader aan
keek.
Hier. lees Selma. mUn oude oogen
schünen raü voor de mal tc houder, en
mU dingen vcor te spiegelen, die niet
hangen. Derhalve deed hij op ce zes die
B. en W. voorstelden, nog twee bU. Acht
kiosken waren noodig voor den Haarlem-
scheu dorst naar verfrisschende dran
ken te lesschen, niet één minder. En de
firma Van Keeken uit Den Haag stortte
zich ln deze onderneming.
Natuurlijk ging het niet. Men had
zich misschien niet vergist in den
dorst van de Haarlemmers, maar wel in
hun dorst naar verfrisschende dranken.
In November werd de overeenkomst met
Van Keeken ontbonden.
En zie, nu staan er op verschillende
plaatsen van de stad toch weer soort-
gelUke tentjes; ik ken er op het Hout
plein, bU de Spanjaardslaan, op de
Turfmarkt, het Kennemer- en het Soen-
daplein. Misschien zUn er meer. Maar
ik verlang er niet naar. VUf is meer
dan genoeg, want deze gebouwtjes zijn
geen sieraad van hun omgeving. Van
Keekcns kiosken waren heel wat netter.
Het ding dat den toegang tot onzen
Hout ontsiert in gezelschap van een
rond en een vierkant steenen gebouwtje
(ik bedoel dat op het Houtplein) is
met zyn bonte reclames heel leelUk.
maar wordt nog overtroffen door
zUn makker aan de Spanjaardslaan.
Hoe het mogelijk is, dat dit raar ge
verfde daar nog éen dag langer geduld
wordt, gaat myn verstand te boven
Hun collega's aan de Turfmarkt en op
Schoten zijn beter. Begrijp ik liet goed,
dan bestaat er nu niet zoozeer meer
een zielsverlangen naar verfrisschende
dranken. De behoefte schijnt opgekomen
te zün aan koffie, chocola en sigaretten;
blykbaar vonden B. en W. en deze vUf
kooplieden dat er niet genoeg sigaren- en
ohocoladewinkels in en om Haarlem be
staan. Anderen denken daar anders
over. Zy zien in deze tentjes een volko
men overbodige gelegenheid voor snoe
perij en tijdverlies, zooals ieder weet,
die daar 's morgens Jongelui met bood-
schappenfictsen sociëteit zien houden
op het Houtplein en bU de Spanjaards-
laan
De gemeentekas trekt huur van deze
gebouwtjes en het schijnt dat de huur
ders er een bestaan in vinden. Het zü
him gegund, maar wy moeten haast be
treuren dat Van Keekcns pogingen een
kwart eeuw geleden niet zijn ge
slaagd. ZUn kiosken waren beter en
de jongens die op boodschappen uit
gaan, verdeden er hun kostelUken tUd
niet. Afgescheiden van de ontsiering
van de omgeving, die er minder op san
schijnt te komen.
Bijna 25 Jaar geleden viel in Haarlem
„de Usquaestie" voor. Ze begon hiermee,
dat een bestuurslid een lid aanhield,
die bU het rondrijden op de baan zün
kaart niet zichtbaar droeg. He' geval
zou nog zoo'n vaart niet geloopen heb
ben, wanneer de bestuurder daarvcc:
niet* het moment gekozen had, waarop
het lid Juist met een dame rondreed.
Er ontsl "id een woordenwisseling. Het
geval groeide tot een grooten strijd. Een
vergadering volgde, een motie, die het
geheele bestuur tot aft-"den noopte.
Toen trad een nieuw bestuur op. En als
wy nu in de courant van die dagen d-
geschiederis doorlezen, begri'-en wij
niet dat partyen over en v. er zich
daarover zoo druk hebben gemaakt.
Weliswaar zyn allen, die de zaak heb
ben gemaakt en meegemaakt, een kwart
eeuw ouder geworden, voor zoover zy al
niet overleden zyn. Die tydsafstand ver
klaart veel.
Na deze tragi-komische geschiedenis
past nog een andere.
Op 17 Juni 1919 werd de mededeeling
gedaan: „dat de gelden voor het Hildc-
brand-monument bUeen zyn".
Maar de figuren voor dat monument
zUn nu nog altijd niet bUeen. Meer dan
acht jaar later!
J. C. P.
UITGAAN.
FRITZ HIRSCH OPERETTE.
Donderdag 29 December geeft de
Fritz Hirsch Operette in den Stads
schouwburg een enkele voorstelling van
..Die Kcusche Susanne" van Gilbert,
de componist van Donnie und der
Jufall, Die Königin en menige andere
operette, die ln den smaak van het pu
bliek vielen.
Het gezelschap brengt zUn eigen de
cors en costuums mede terwyi het
eigen orkest onder leiding staat van
den kapelmeester Josef Ziegler.
De voornaamste rollen worden ver
vuld door Fritz Hirsch. Walter Triebei,
Paul Harden, Albert Mey, Herbert
Weissbach en de dames Mimi Gyenes,
Frledl Dotza en Jula Rillo.
HET WONDERKIND
Vrijdag 30 December geeft het Ver.
Ro'.terdamsch Hofstad tooneel. direc
teur Cor van der Lugt Meisert, ln den
Stadsschouwburg eene opvoering van
Het Wonderkind, een spel in 3 bedrij
ven door Jhr. Jan Feith, waarin me
vrouw Annie van der Lugt Melsert
van Ees de titelrol vervult.
waar kunnen zijn, zei hij. HU nam de
krant weer op, zette zün bril. die half
van zUn neus was gegleden, recht en
zocht in lijnrechte tegenspraak met
zyn woorden het bericht, dat hem
zoo had doen schrikken, weer op.
Daar staat het, zei hU-
Selma las de bekendmaking der po
litie. die den avond te voren ln de hoofd
stad al op de aanplakzuilen had gestaan
en ze las met stygende opwinding. Op
het laatst was haar stem heesch gewor
den. haar blauwe oogen donker van ver
ontwaardiging; zü wierp het blad op
den grond en zei: - Dat kan immers
niet waar zijn!
De oude heer schudde bedachtzaam
het waardige hoofd. Geen verslagge
ver zal hot wagen een dergelUk bericht
uitzUn duim te zuigen: iets moet er van
waar zyn, al zal het bericht wel over
dreven zU»
Gelooft u werkelijk, grootvader
Ik weet zelf niet wat ik geloover.
moet; ik ben meer dan verbaasd dat ik
een dergelUk bericht het eerst door de
krant moet hooren.
Maar dit moet Immers een onwaar
heid rijn. Forberg kan toch geen dief
zün. Grootvader, lk ga niet naar de
kerk
Zij werd gestoord door de^ ouden
huisknecht, die Eduard Graupner aan
diende, die hem reeds op den voet volg-
„MERCURIUS"
Men schrijft ons:
De afdeeling Haarlem van den Natio-
nalen bond van handels en kantoorbe
dienden „Mercurïus" vergaderde in de
tuinzaal van Brinkmann,. De byeen-
komst mocht zich in een byzonder
groot aantal bezoekers verheugen,
waarover de voorzitter zijn groote vol
doening te kennen gaf.
Onder de ingekomen stukken bevon
den zich een aantal formulieren van
nieuwe leden.
Daarna kwam aan de orde de be
handeling der ontwerp-begrootn. do:
afdeeling voor het jaar 1928, welke in
ontvangsten en uitgaven ad f 5730 werd
goedgekeurd.
In de financieele commissie voor het
nazien der boeken werden benoemd de
heeren: de Mink, van Schoonhoven en
Steinhoff.
Bij de rondvraag voerde de oud-voor
zitter de heer W. Ch. van Daalen het
woord, die voor de laatste maal als lid
de vergadering bUwoonde,- omdat hU
zich als patroon heeft gevestigd. Hij
nam onder gevoelvolle woorden af
scheid van „Mercurius", welke organi
satie hem lief is geworden en zeer ter
harte ging en beveel de zich aan in
vriendscha'ppelyke herinnering.
De voorzitter, daarop sprekende na
mens alle leden, betreurde het dat de
heer van Daaien, door de omstandig
heden daartoe genoopt den Bond ging
verlaten, waarvan hU 18 achtereenvol
gende jaren een sieraad is geweest
17 jaar als voorzitter der afdeeling
Haarlem, even zoovele jaren heeft hij 'n
deel uitgemaakt van het bondsbestuur,
de laatste Jaren als vice-president.
De heer van Daalen heeft zich be
langrijk verdienstelyk gemaakt voor
den bond in het algemeen cn voor de
afdeeling Haarlem in het bijzonder, ter
wijl vele leden hem danken voor zyn
grooten steun en medewerking niet al
leen in organisatie-zaken, maar ook
voor zyn medewerking in hun particu
liere omstandigheden en allen zien: de
zen humane en wilwillende per-
soonlykhcid noode den bond verlaten
en hU kan verzekerd zUn van aller
erkentelUkheld en vriendelijke her
innering.
Met een handdruk van den voorzit
ter en een daverend applaus der ver
gadering werd dit afscheid besloten.
Daarna werd nog het woord gevoerd
door den heer van Maas, die memo
reerde, dat de heer van Eek zich oen
waardig opvolger had betoond in het
voorzitterschap der afdeeling, dat onder
zijn leiding het aantal leden steeds toe
neemt en de geheele zaak prachtig
marcheert. Applaus!
Hierna wordt overgegaan tot een ge
zellige kienparty om zeer smakeiyke
prijzen, welk gezellig samenzUn even
voor middernacht was afgeloopen.
de. Een blik op de krant en op de blee-
ke, opgewonden gezichten van zün va
der en zUn nicht bewees hem, dat hü
te laat kwam met zün nieuws.
U heeft het dus toch al uit de krant
gezien, vader, riep hy. U moet mU
niet kwalUk nemen, mün wagen stond al
een uur voor de deur, maar ik werd tel
kens opgehouden; sedert gisteren leven
wü in een voortdurende opwinding.
Ga zitten, Eduard, en vertel mU,
wat dit bericht nu eigenlijk te beteeke-
nen heeft, antwoordde de Gehelmrat.
terwUl hU zün zoon een stoel toeschoof
en hem tegelUkertljd de krant aan
reikte.
Ik heb het al gelezen, het Is de
waarheid, antwoordde de bankier, ter
wUl hU plaats nam, hoewel
De waarheid! viel de oude heer
hem in de rede, de oude Forberg zou
een gemeenc dief, een ellendige bedrie
ger zyn!
Ik ben bang dat het zoo is, ant
woordde Graupner, hoewel wy hem
nog niet zonder voorbehoud mogen be
schuldigen, zooals de krant het doet;
daarvoor is de zaak nog n!et voldoende
opgehelderd.
Vertel, herhaalde zün vader. ZUn
anders zoo vriendelijke stem klonk
strer.g-bevelend. Eduard Graupner had
het gevoel, alsof hij weer een kind was,
alsof hij een kwajongensstreek had uit-
T TRAMPERSONEEL EN
VREEMDE TALEN.
VOOR DE OLYMPIADE 1928
Bij het Maandblad voor tramperso
neel is thar.s voor het eerst een bü-
blaö uitgegeven waarin 43 spreekwij
zen en uitdrukkingen in de Fransche,
Duitsclie- en Engelsche taal worden ge
geven, alle betrekking hebbende op rei
zigers- en bagage-vervoer per tram.
Achter de Hollandsche woorden vol
gen 3 kolommen, in elk waarvan de
Fransche-, Duitsclie- en Engelsche
woorden worden verduidelijkt door de
geschreven uitspraak dier talen.
Een zeer eenvoudige, en gemakkelijke
methode, waardoor het mogelijk zal
zyn, dat vele van onze trammannen
tydens de Olympiade te Amsterdam de
Haarlem passeerende vreemdelingen te
woord kunnen staan. Gedurende d?
volgende maanden zal bU het Maand
blad zoo'n talenbyblad gevoegd worden.
ZIEKENHUISVERPLEGING VOOR
TRAMPERSONEEL.
Zeer vele leden van het personeel
der N.Z.H.T.M. zijn aangesloten bU
het Onderling Ondersteuningsfonds van
dat personeel. Tegen betaling van 25
cent per week zijn de gezinsleden van
het personeel verzekerd voor buiten
gewone gevallen, waarbü belangrüke
financieele uitgaven geëlscht worden.
Het fonds vergoedt dan 70 ri van die
koster..
Deze bepaling gold ook voor geval
len van opneming in een ziekeninrich-
ting. Kri bestuur heeft nu met het
gemeentebsstuur van Haarlem een over
eenkomst getroffen, waardoor de ver-
pleegkosten voor leden en gezinsleden
vain de aangeslotenen, die ingezetenen
van Haarlem zyn, van f 3 zyn terug
gebracht op f 2 per dag.
Deze gunstige- bepaling deelt het
bestuur aan de leden mede maakt
het mogelijk, dat voor Haarlemsche
leden van het fonds voortaan in af
wijking van de reglementaire bepalin
gen geenerlei bUdrage voor verpleging
van zichzelf, him echtgenoote of kinde
ren beneden 21 jaar, meer gevorderd zal
worden. Deze gunstige bepaling zal al
leen kunnen worden toegepast wan
neer" de directeur van den Gemeentelij
ken Geneeskundigen dienst de opneming
noodig acht, zoodat de leden by voor
komende gevallen zich moeten wenden
tot dien dienst.
gehaald en nu een afstraffing in ont
vangst had te nemen. HU vertelde zün
vader alles, wat er den vorigen dag was
gebeurd.
Voor een groot deel ligt de schuld
by Kummer, voegde hü er aan toe.
Julius en ik hadden hem uitdrukkelijk
verboden, een zoo groot bedrag aan één
persoon toe te vertrouwen.
In mijn tUd en in dien van Je oom
is het altijd zoo gebeurd en we hebben
er nooit spijt van gehad, merkte de oude
heer op.
Eduard haalde de schouders op; h'J
kon zyn vader toch niet goed in het
gezicht zeggen, dat hij die wUze van doen
sterk afkeurde. Juist om die reden
hebben we een tweeden looper aange
steld, antwoordde hU ontwijkend.
Dat weet ik, Schmidt, die nu, zoo
als ik uit jouw mededeelingen moet op
maken. ais verklikker van zyn collega
Ls opgetreden, antwoordde de Geheim-
rat en Srima voegde er aan toe: om
dat Juliane en Gustaaf Forberg geen
lust hebben, op voet van gelükheïd met
hem om te gaan.
De beide heer en keken haar verwon
derd nm.
Wat weet jij daarvan? vroeg haar
oom niet bepaald vriendelijk.
Juliana heeft het me verteld,
antwoordde ze kleintjes.
De dochter var. den bankiooper For-
CNadruk verboden).
VAN HET GROENE LAKEN
De bekende amateur-biljartspeler do
heer N. J. Verkley, heeft de talrUke
medailles die hy op wedstrüden behaal
de. geschonken aan de biljartclub van
de Sociëteit Vereeniging. Een ander lief
hebber van het biljartspel, dc heer Rün-
benöe, heeft daarvoor een passend
kastje geschonken, zoodat nu deze tee
kenen der overwinning om een portret
van den heer VerkleU heen, hangen
bU de groote wedstrijdbiljarten in de
Sociëteit, waarop de heer Vcrklcy nog
dagelykss met andere sterke spelers
zyn partijtje speelt.
LOONBESLAG BIJ TRAM
PERSONEEL
Van 1 Januari tot en met Novem
ber 1927 ls 165 maal loonbeslag toege
past bij personeel der N. Z. H. T. M.
wegens belastingschuld tot een bedrag
van ƒ3956,76 en 4 maal uit anderen
hoofde, tot een bedrag van ƒ721,90.
Over 1926 bedroegen deze cijfers 310
maal wegens belastinsgchuld tot een
bedrag van ƒ9798.44 en 5 maal uit an
deren hoofde, tot een bedrag van
488,36
GEREFORMEERDE EMIGRATIE-
VEREENT GING.
Opgericht is een Gereformeerde eml-
gratie-vereenigiing gevestigd te Rotter
dam. De' statuten vermelden ondermeer
als het doel der vereeniging:
„Voorlichting te geven aan Nederland-
sche emigranten, deze behulpzaam te
zyn in godsdienstig en economisch op
zicht en steun te bieden aan hetgeen in
Canada en andere landen onder deze
geschiedt tot bewaring en uitbreiding'
der Gereformeerde beginselen".
In het voorlooplg bestuur hebben on
der meer zitting Prof. Dr. A. van
Schelven te Haarlem en de heer Chr.
van don Heuvel te Heemstede.
PERSONALIA
Op dc te VGravenhage gehouden
examens van dc Vereeniging van
Modevakscholen in Nederland zijn
geslaagd voor costumière de dames
L. Fischer. L. Kluitenberg cn M. Sival
allen te Haarlem en voor coupcuso
mej. D. Gravemaker tc IJmuiden,
allen leerlingen van de Modevak»
school Wilhclminastraat
CENTS PER REGEL.
hier te lande ingevoerd
berg is voor Freule van Kirchdorf een
minstens even ongeschikte conversatie
als de bankiooper Schmidt voor haar,
antwoordde E-dU3nd Graupner scherp.
Maar daarover spreken we later nog
wel eens. Laten we ons nu bU de hoofd
zaak houden. Is er een andere ver
klaring te vinden voor de verdwijning
van Forberg met een groote som geld
dan dat hy er vandoor is.
Er zUn nog genoeg andere mo
gelijkheden. hernam de oude heer.
Forberg kan verongelukt cf het slacht
offer van een misdaad geworden zijn.
Het kan zün, maar erg waarschUn-
lijk is het niet, zei de bankier.
Welke aanwijzingen heb je dan?
vroeg de Gehelmrat kort.
Forberg ls sinds eenlgen tUd aan
den drank!
Dat is niet waar! wilde Selma
verontwaardigd uitroepen, maar een
blik van haai" grootvader legde haar
het zwijgen op. Deze zedde:
Myn oude Forberg dronken! Hy
was steeds de matigheid in persoon.
Dat was hy, maar hy is het later
niet meer geweest.
Aangenomen dat het zoo ls, dan ls
het toch veel wiarschUni ijker da.t hU
verongelukt of in een valstrik gelokt
en beroofd is. don cat hU er met het
geld vandoor rou zyn? heraam deKem-
merzienrat.
CWordt vervolgd.),
No. 3719
VEERTIG JAAR.
EEN BELANGRIJKE PERIODE VOORUITGANG VAN DE DEMOCRA.
TISCHE GEDACHTE - HOE IIC IN DEN HAAG HAARLEMSCH GAS
VEROVERDE. OVER VERFRISSCHENDE DRANKEN. CHOCOLA EN
SIGARETTEN - DE 1JSQUAESTIE HET HILDEBRANDMONUMENT.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Reeds meer dan 40 jaren
