VERMIST
FLITSEN
HAARLEM'S DAGBLAD MAANDAG 9 JAN. 1928
TWEE ZANDVOORTSCHE HELDEN.
HOE CORNEL1S HOOGENDIJK EN JAN VISSER MET LEVENS
GEVAAR HET VUUR UIT DE LOCOMOTIEF HAALDEN.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1098
NIEZEN
Vader voelt een niesbuidrukt zijn vinger tegen
opkomen en merkt dat I zijn bovenlip en rent
Mi geen zakdoek bi) zich I naar boven om er een te
heeft I halen
wil zijn kast openen als
moeder waarschuwt, dat
zij z'n zakdoeken ln de
logeerkamer heeft gelegd
rent naar de
mer
ontdekt dat de kast
daar op slot is en cr
steekt geen s!eut:l in
rent naar Mfentjes ka
mer
I en informeert door het
sleutelgat of zij ook een
zakdoek voor hem te
leen heeft
ontvangt er een en kan
zich nauwelijks meer
herinneren, waarvoor hij
'm noodig had.
(Nadruk verboden).
Zeevaarders zijn
lulden. Daardoor
is het zeker te
verklaren, dat in
een zeedorp man
nen wonen die
hut aandurven om
met trotseering
van gevaar voor
eigen leven, koene
daden te verrich
ten. Van waaghal
zerij willen zij
niet weten, maar
als de dood het
leven van mede-
menschen bedreigt
springen zij naar
voren om zoo mo
gelijk het eerst hulp
to bicden.
Ook bij dit spoorweg
ongeluk zijn hel
dendaden verricht
Daar stond temid
den van dc ruïne, een fel-stoomende
locomotief, die al zooveel onheil had aan
gericht. Maar als niet onmiddellijk in
gegrepen werd, was er veel kans, dat
de ketel zou springen. En dan
Twee Zandvoortschc jonge mannen
hebben dit gevaar bedwongen. Het zijn
Cornells Hoog endlik, wonende Prlnces-
aeweg en Jan Visser. Noorderstraat.
Hierboven een kick van Hoogendijk
Hij staat daar vreedzaam met zijn
hondje op den arm. Maar Zaterdag
avond heeft hij getoond, dat er nog wat
anders in hem zit dan uit dit kiekje zou
afgeleid worden.
Zonder e enig en opsmuk deed hfj ons
het volgende verhaal:
„Dc kwam met m'n kameraad Jan Vis
ser op straat aanloopcn en zag. dat ver
scheiden mensohen naar het Stations-
emplacement keken, doch de hand voor
het gezicht hielden. Men riep elkaar
toe, dat de ketel elk oogenblik kon
springen. Ik zog tegen Jan: „Kom,
Jongen, dan moet het vuur eronder uit".
Men moot weten, dat ik indertijd er
bij was toen op een trawler het deksel
vin de ketel vloog en twee lui gedoca
werden. Ik wist dus uit ervaring welk
gevaar dreigde. Dc begreep dat er
geen oogenblik te
verliezen was.
De politie, die hel Stationsplein al af
gezet had. wilde me eerst niet doorla
ten; ik wendde me tot den Commissa
ris, die verlof gaf, maar zei, dat ik het
op mijn eigen risico kon wagen. M'n
kameraad was al doorgegaan en pro
beerde de locomotief te naderen, terwijl
de stoom naar hem toe spoot. Ik sprong
LETTEREN EN KUNST
EEN AVOND VAN VROOLIJKE
KUNST.
EEN JUBILEUM VAN
VREEMDELINGENVERKEER.
Een avond van vroolijkc kunst en een
avond van weemoed tevens. Hoe kon hst
anders» nu het bestuur van Vreemde
lingenverkeer de „kameraden van
Pisuisse" had ultgenoodigd voor de le
den in den Stadsschouwburg op te tre
den. Paul Collin en Henk Stuurop....
wij hebben hen nooit anders
gezien dan in gezelschap van
den „Meester der Kleinkunst". En
Zaterdag verschenen zil voor het eerst
voor ons zonder hem. Het was ons tel
kens. of hij zoo zou verschijnen, or het
roode gordijn zou splijten en hij voor
ons zou sta air met zijn lorgnet en het
doekje ln zijn hand. Dat Plsulsse voor
altijd van ons is heengegaan, wij heb
ben het nooit sterker gevoeld dan op
dezen avond van vrooltfke kunst.
Maar het leven gaat onverbiddelijk
verder. Zyn kaïneraden mogen en kun
nen bU den dood van hun grooten voor
ganger niet stilstaan. Is het niet in strijd
met den geest van Plsulsse, als men
zegt: „de kleinkunst Is dood in ons land.
nu dè zanger van het levenslied ls heen
gegaan?" Heeft hij in het laatst van
zijn leven niet een kring van leerlingen
om zich heen gevormd? Hij zou de
eerste zijn geweest om tot zijn kamera
den te zeggen: „Hoofd omhoog! Ver
zaakt niet! Ga voort, jongens!" en het
ls wel zeker, dat hU Paul Collln en Henk
Stuurop zou hebben aangewezen, als de
personen, die het allereerst in aanmer
king kwamen zijn vlag te blijven voe
ren. Want zU stonden hem het naast
zU hebben zijn geest en zijn kunst
zooals Zaterdag wel heel duidelijk bleek,
FEUILLETON
Naar het Dultsch van
P. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN EMDEN.
X)
Deze feiten vielen tot groot verdriet
van de kinderen niet te ontkennen; het
laatste niet, omdat het door vrienden
van hun vader bevestigd werd er. het
eerste niet. omdat ze zelf dc gevolgen
daarvan ondervonden. Er bevond zich in
het bureau, waarin, zooals zc wisten,
hun vader zijn geld placht te bewaren,
slechts con gering bedrag en geen en
kele aanwijzing over de een of andere
belegging. Daarentegen waren met het
eind van het kwartaal verscheidene re
keningen gekomen het bleek, dat er nog
een hypotheek op het huls rustte, waar
van de vervallen rente betaald moest
worden, kortom, de flnancieelc toestand
was verre van schitterend. De Jonge For-
berg en zijn zuster gaven zich de groot
ste moeite. ten minste deze ramp voor
de wereld verborgen te houden, daar zc
wel begrepen, dat ze hiermee het wan
trouwen tegen hun vader slechts nieuw
voedsel zouden geven, maar ze kor.den
aan den anderen kant op de locomotief,
kon echter door de stoom niets zien
Op 't gevoel greep ik een schop, die Ik
eerst moest plaat slaan voor lk hem
kon gebruiken en begon te scheppen
M'n kameraad was bij mé en hielp.
Toen bijna al het vuur eruit v. min
derde de spanning duidelijk. Met een
lucifertje kon ik zien. dat du meter nog
vier atmospheeren aanwees. Het gevaar
was voorbij. Ik ben er best afgekomen,
heb maar een paar kleine brandwon
den op m'n handen gekregen. Eerst was
ik m'n Jas nog kwijt, die heb ik op het
politiebureau teruggekregen. Maar zet,
als u wat schrijft, er vooral bij dat Jan
Visser evenveel deed als ik.
Kort na dit gesprek, dat wij Zondag
morgen met den 26-jarigen Cornells
Hoogendijk hadden, kwam de burge
meester de heer Van Alphen den krani-
gen Jongeman opzoeken, hem compli
menteeren en een geschenk aanbieden.
Wij hebben ook
getracht Jan Vis
ser op te zoeken,
die ten huize van
zyn ouders in de
Noorderstraat
woont. Hij was
evenwel al naar
Amsterdam ver
trokken om Zon
dag met de
„Kangian", een
vrachtboot van de
Maatschappij Ne
derland, waarop
hU als matroos
monsterde, naar
Indië uit te varen.
Ook dezen flhiken kerel, die waarselujn-
lijk mede het leven van velen redde,
zal burgemeester Van Alphen zoo spoe
dig hi) weer in Zandvoort is, zijn dank
betuigen.
Twee helden, die ongetwijfeld ln aan
merking zullen komen voor een onder
scheiding van hot Camegie-helden-
fonds!
Wat is de oorzaak?
Dc locomotief die eerst al voorloop; g
door den Commissaris van politie in be
slag genomen was. is Zaterdagavond
dcor do Justitie officieel ln beslag ge
nomen.
Sinsdlcn is de locomotief door een
agent bewaakt geworden.
Hedenmorgen was de Officier var.
Justitie wederom te Zandvoort om
zijn onderzoek voort te zetten.
Waarschijnlijk zal Woensdag het of
ficieel onderzool-: vanwege de spoor
wegen plaats hebben.
vooral ln dat voortreffelijk uitgevoerde
slotnummer ..Les Troubadours de Mont-
martre" het best begrepen en verstaan.
In het herhaalde en enthousiaste ap
plaus van het talrijk publiek klonk ook
iets door van dat: „Hoofd omhoogI
Verzaakt niet! Ga voort, jongens! Blijf
ons de kleinkunst brengen, zooals jullie
Meester het jullie heeft geleerd! Wij
zullen er dankbaar voor zijn!"
Maar er was ook wel degelijk oprechte
geestdrift voor het gebodene, dat wij in
het telkens herhaalde krachtig applaus
hoorden. Want het was een avond van
kleinkunst., zooals laten wij dat met
den meesten nadruk Mer mogen zeggen
slechts alleen deze „kameraden van
Puisuisse" in ons land nog vermogen te
brengen. Het leek wel, of zij zich nog
meer inspanden dan vroeger, nu de
groote voorzanger hen Met meer aan
voerde. of zU allen gelijk thans in
kracht meer tot hun recht kwamen.
Hat was werkelijk een hoogstaand pro
gramma, uitmuntend door distinctie,
fijnen smaak en uitvoering, dat deze
„kameraden van Pisuisse" ons Zaterdag
brachten. Ik behoef niet ln details af te
dalen, omdat het als geheel zoo bijzon
der goed was. Ja. dit was volkomen het
cabaret, zooals Jean Louis het wilde.
Welk oen groot verschil met de zeven
„kameraden van Pisuisse". die twee jaar
geleden toen Pisuisse inIndië was
hier zijn opgetreden. Toen kon het con
tact met de zaal maar niet komen. En
nu? Het was er onmiddellijk met den
samenzang bij den vleugel. De vier ka
meraden hadden het pleit dadelijk ge
wonnen en dat op een avond, waarop
meer dan ooit de herinnering aan
Pisuisse tusschen hen en ons in stond.
Paul C&llln was thans de aanvoerder.
Hij deed het eenvoudig, pretentieloos, al
door beschaafd en sympathiek. En
Stuurop overtrof zich zelve. Nooit hoor
den wij hem beter in zijn liedjes dan
Zaterdag, en met zUn orgeltje wist hU
werkelijk sfeer te geven aan „Les Trou
badours de Montmartre".
toch niet voorkomen, dat eonige ge
ruchten openbaar werden. Bi) alle moei
lijkheden. die ze te doorworstelen had
den, kwamen nu ook nog geldzorgen, die
ze totnutoc niet in hun leven gekend
hadden, en de ondervinding, dat niet
ieder, die werken wil en werken kan,
altijd ln staat is het spook van hot ge
brek te weren.
Aan Juliane was. nadat ze door haar
examen gekomen was. een betrekking als
leerares aan een particuliere hcogere
burgerschool voor meisjes tegen den
lsten October toegezegd, maar acht da
gen te voren schreef de directrice dat
ze haar belofte moest intrekken; haar
voorwendsel was doorzichtig genoeg, de
eigenlijke reden was dat de dame vrees
de. door het aanstellen van de dochter
van oen voortvluchtig en dief haar insti
tuut bij de ouders van haar leerlingen
in discrediet te brengen. Alle pogingen
om een andere aanstelling of zelfs par
ticuliere lessen te krijgen, mislukten om
dezelfde reden tenslotte bleef haar niets
anders over. dan gebruik te maken van
haar vaardigheid in het handwerken,
om althans iets te verdienen.
Met haar broer ging het evenzoo. HU
had uitzicht gehad bij wijze van pvc::'
een Jaar aan een gymnasium onderwijs
te kunnen geven, maar nu was er plot
seling nersens een plaats voor hem
open en evenmin kon hij privaatlessen
krijgen.
Maryke van Tooren paste met haar 1
zuivere, heldere stem en haar voordracht
geheel in dit milieu, evenals de wat jon
gensachtige cn gereserveerde Hans Snel,
die vooral succes had met zijn „Leve de
vrijheid!"
Zoo als ik reeds schreef, wil ik mij
van detail-kritiek onthouden, keel het
programma was goed. en ik wil daarom
alleen op de aardige reeds vroeger
hier gegeven Huwelijksidylle „Zon
nige Ouderdom" van Marijke van Too
ren en Paul Collin wijzen met den
Nieuwjaarswensch. waarin op zoo fijn
gevoelige wijze Pisuisse werd herdacht
en in de versregels van Clinge Dooren-
bos zoo volkomen juist de taak van
Pisuisse's opvolgers werd aangeduid.
Dit maakte diepen indruk. En in het
slotnummer was liet vooral in „de Pa
ris. c'est le paradis, le Montparnasse!"
dat de geest van Pisuisse in ons mid
den was.
Een aangename afwisseling in het
programma vormden de dansfantasieën
van Sophia Gallirrué, in figuren en
rythme wel volkomen Spaansch, al
misten wij er te veel nog het vurig
temperament in, dat de Spaansche dan
sen nu eenmaal vedlangen. Als geheel
een avond, waarop „Vreemdelingen
verkeer" met groote voldoening kan
terug zien en die door de leden ten
neerste werd gewaardeerd. Wil hopen
1e kameraden van Pisuisse dikwijls in
Haarlem terug te zien.
Vóór het optreden van Paul Collin en
zijn gezelschap heeft de voorzitter van
Vreemdelingenverkeer, Jhr. Mollerus
nadat hij hulde aan de nagedachtenis
van Pisuisse en Jenny Gilliains had ge
bracht in een kort woord het doel
van dezen jubileum-avond en het stre
ven van Vreemdelingenverkeer uiteen
gezet. Hij ging daarbij terug tot 1890.
in welk jaar de heer J. Krol het
Initiatief nam tot oprichting van oen
„VereeMging tot verfraaiing van Haar
lem en omstreken en tot bevordering
van het Vreemdelingenverkeer". Eerst
een jaar later kwam de vereeniging tot
stand en uit de notulen van die eerste
Jaren bleek overtuigend, dat de ver
fraaiing van Haarlem toen meer dfgi
de bevordering van het vreemdelingen
verkeer hoofddoel der vereeniging was.
De vereeniging zoo vertelde de heer
Mollerus onder algcmcene hilariteit
zocht de verfraaiing van Haarlem voor
namelijk in de paaltjes van een plant
soen. in de begroeiing van het houten
wachthuisje op dc Dreef aan het einde
van de paardentram en de omplantïng
van de Haarlemsche aschbelt, welke
laatste verfraaiing echter achterwege
bleef door gebrek aan voldoende finan-
tiën der vereeniging. die toen nog niet
meer dan 175 leden telde.
Bij de feesten ter gelegenheid van de
opening van het Brongebouw deed de
vereeniging zich reeds meer gelden, o.a.
door het opsporen van danseurs
die zij onder de officieren van het gar
nizoen en in de leerlingen van de toen
malige Militaire School vond ja, ja,
de tijden zijn wel veranderd en groote
hilariteit verwekte ook de mededeoling,
dat het bestuur in die dagen uit 40 le
den bestond. In 1897 werd de Ko
ninklijke goedkeuring op de statuten
verkregen en ziedaar de oorzaak, waar-
van wij thans het 30-jarig bestaan Za
terdag vierden.
Jhr. Mollerus memoreerde vervolgens
de belangrijke feiten uit dit 30-jarig
bestaan, zcoals het verkrijgen van een
eigen „home" voornamelijk door toe
doen van de hceren Dyserinck en Bos
man de benoeming tot bestuurslid
van den tegenwoordigen nestor van het
bestuur, den heer Van der Kamp, het
overlijden in Januari 1917 van een der
krachtigste figuren der vereeniging, den
heer A. van Rossom, en het werk. dat
vooral in de laatste jaren o.a. tUdens
de Hamlt en de Internationale bloemen
tentoonstelling in 1925 werd verricht.
Spreker bracht dank aan het Gemeen
tebestuur voor zijn finaneicelcn steun en
hij sprak den wensch uit, dat de aan
vraag om verdubbeling der subsidie in
dit jaar der Olympiade zou worden
toegestaan, hij dankte voorts het Bu
reau van de Kamer van Koophandel en
particulieren, die de vereeniging finan
cieel steunden en dc Haarlemsche pers
voor haar gewaardeerde medewerking.
Het vlot uitgesproken openingswoord
vond weerklank bij dc vele aanwezigen,
zooals duidelijk bleek uit het hartelijk
en warm applaus, dat aan het slot op
klonk.
J. B. SCHUIL.
ROZEKRl'ISFRSC.ENOOT,
SCHAP
Voor liet centrum Haarlem van het
Rozekruisersgcnootschap zal Vrijdag
13 Januari in het Remonstrantenhuis
dc heer J. Lccne spreken over „In»
wijding".
Alfred Mühlfeld bevond zich sedert
eenige dagen niet meer in Berlijn, hij
was voor eenige maanden aan de recht
bank van een kleine stad ln Silezië toe
gevoegd en had zich daaraan niet kun
nen onttrekken, wilde hij niet een jon
geren collega een grooten voorsprong
geven.
Met een bloedend hart had h\j al-
scheid van Juliane genomen, beiden wis
ten heel goed. dat deze scheiding geen
toeval was, maar dat, dc overplaatsing
van Mühlfeld de bedoeling had, hem
voor goed van Juliane te scheiden. De
assessor had zijn ouders in kennis ge
steld van zijn verloving en van de om
standigheden, waaronder deze had pïaats
gevonden.
Daarop was zijn vader, rechter Mühl
feld. nanr Berlijn gekemr-n om hem,
zooals hij het uitdrukte, van zijn krank
zinnige daad terug te houden. Ondanks
dc smeekbeden van zijn zoor., had hij
pertinent geweigerd, Juliane te ontmoe
ten. Daarentegen had hij aan de kwaad
willige praatjes omtrent haar vader,
haar broer en haar zelf een gewillig oor
geleerd. Zeer onaangenaam getroffen
was hU ook dcor het 'e:t, dat zijn zoon
zoo ijverig aan do nasporingen van dc:;
banklooper had deelgenomen en overal
zoo positief diens onschuld verdedigde,
dat hU zich daardoor al onaangenaam
heden op de hals had gehaaid.
Met goedheid cn met toom trachtte
BEGRAFENIS PROF. VAN
REES.
ENORME BELANGSTELLING
Zaterdagmiddag werd op de Alge-
meene Begraafplaats te Hilversum het
stoffelijk overschot ter aarde besteld
van prof. dr. J. van Rees, meldt de Msb.
De belangstelling was buitengewoon
groot. Voor het sterfhuis aan de Suma
tra laan werd de srcet opgesteld, welke
ruim een kilometer lang was en waarin
een 100-tal omfloerste vaandels werden
meegedragen.
Aan het graf veerden o.m. het woord
prof. Burger. Rector-Magnificus van de
Amslerdamsche Universiteit, prof. dr.
Woederman uit Groningen, f. Eringa,
Inspecteur van het L.O. en nog vele
anderen uit de anti-alcoholbeweging en
de andere humanitaire kringen waar
in prof. van Rees werkte.
EXAMEN
Bij het alhier gehouden examen voc/
het „llandelsdiploma Schoonschrij»
ven" vanwege dc Vereeniging van
I.ccrarcn in het Schoonschrijven,
slaagden dc dames: S. M. v. d. Broc»
ke, A. G. Schiering. H. W. Terpoor»
ten. S. van Olst. H. C. Rompclman
allen tc Haarlem cn dc hceren: P.
v. Voller, G. C. de Vries, J. S. Zuclcn,
A. J. G. Vcrmey J. H- Alles. J. H.
M. Verhaart, A. G. Klaver. P. J. G.
Visser, A. \V. Koclemey, M. \V. H.
Kuipers, \V. C. A. Roo/.c, C. C. Bom»
hoff. M. II. Faasc, G. S. Verdonschot,
en N. L. Somcrs, allen tc Haarlem
cn N. L. Winkelhoff tc Alblasser»
dam.
GEVONDEN DIEREN EN
VOORWERPEN
Terug tc hekomen hij: Bureau van
politic Sniedestraat. slinger van au»
to; dames jumper cn damcstaschjc;
J. J. v. d. Berg, Teding van Berk»
houtstraat 17, bril in etui; B. Broek*
man, L.'.nge Wijngaardstraat 2, on#
derècul van een buks; C. A. Velen»
hreg, Zuiderstraat 31 rood, cape; L.
Lngcmaar. Ccderstraat 1?. gleufhoed;
S-Volkertsma. Reitzstraat 61, wollen
handschoen: H. Plevier, Nieuwe
Gracht 35. grijze wollen dameshand#
schoen: 1". Hccrcs, Schotcrvcenstr.
2ó. zilveren horloge: W. Blauw, Brcc#
straat 5 rood, wollen kinderhand#
schoen: II. Koene. Bakkerstraat 35,
zwartbruine hond H. Klein, Voor»
zorgstraat 85 zw„ ketting met hang»
slot; NV. Heiligers, Ursulastraat 10 J,
gaspenningen; NVisbrun Lifmann.
Gr. Houtstr-, tompoucc; G. Zeg#
waard, Haarlcmmcrlicdcstr. 15, slcu»
telbos; B. Wtikamp, Jansstraat 58.
grijze sjaal; G. Laduk. Valkenstr. 3,
een lap stof: J Trijsburg. Bcgijncstccg
8. rijwiclbelastingmcrk in etui; J Bart»
mal, Gasthuissingel 6 rood, vulpot--
lood; J. koning, Padangstraat 76,
blauwe werkjas.
hij zijn zoon te pressen, zijn verbinte
nis met Juliane, die hem slechts nadeel
en schande kon brengen, te verbreken.
De assessor antwoordde eenvoudig, dat
dit hem onmogelijk was, dat hij van Ju
liane hield en zU van hem en dat hij
zUn woord had gegeven.
Alle pogingen van den rader om zijn
zoon tot andere gedachten te brengen,
bleven vruchteloos. Ze kwamen niet tot
overeenstemming, maar het kwam toch
ook niet tot een breuk tusschen hen:
hun wederzudsche groote genegenheid
voorkwam dit laatste.
Maar de vader zocht en vond een uit
weg. Met behulp van invloedrijke rela
ties in Berlijn wist hij hem uit deze
stad weg te werken. Enkele dagen na
het onderhoud met zijn vader kreeg Al
fred cm brief met opdracht om een
rechter in Lcwenburg in Silezië die me',
ziekteverlof was. tc gaan vervangen cn
zich onmiddellijk naar zijn nieuwe
standplaats te begeven.
Twee dagen later was hU vertrokken
en Juliane bleef achter in een troostc-
loozer eenzaamheid dan te veren. Hor
broer was het grootste deel van dsn dag
in de stad en als hu van zijn vruch'e-
loere tochten terugkwam, was hij diep
terneergeslagen en stil; gewoonlijk trok
hij zich dadelijk op zijn kamertje terug.
In korten tiji was h'j droevig veran
derd. Van een levenslustigcn jonge man
was hU een blceke tobber geworden, die
COMMISSIE VAN TOEZICHT L.O.
In de Commissie van plaatselijk toe
zicht op het lager onderwijs zijn een
vijftal vacatures ontstaan wegens pe
riodieke aftreding en één wegens bedan
ken als lid door mevr. M. F. Boes—
Smith.
Om in die vacatures te voorzien, wer
den door haar de navolgende aanbeve
lingen bij den raad ingezonden:
Groep A. Ouders van leerlingen open
baar onderwijs. 1 Vacature Mevr. D. van
der BreggenSpillenaar Bilgen): 1. Me
vrouw D. van der Breggen—Spillenaar
Biigen. 2 mevrouw J. A. Wolterson—
Plet.
Groep B. Ouders ran leerlingen bij
zonder onderwijs, (vacature Dr. A. JE.
S, Slu ij terman), 1 de heer A. JE. S.
SïuUtérman, 2 de heer C. L. W. Ruijs.
Groep C. onderwijzers aan openbare
scholen, (vacature L. Broekhuizen): 1.
de heer L. Broekhuizen, 2 mejuffrouw C.
Westendorp.
Groep D. Onderwijzers aan bijzondere
scholen, (vacature C. Overbeek): 1. de
heer C. Overbeek, 2 mejuffrouw 'F.
Vrolijk.
Groep E. Overige inwoners der ge
meente, a. (vacature E. j. Jonckbloedt)
1 de heer E. J. Jonckbloedt. 2 de heer
F. Keesen. ij
b. (vacature mevrouw M. F. Boes—
Smith): 1. de heer J. A. Scholl, 2 de
heer S. N. Posthumus.
BEKRONINGEN
Op dc int. tentoonstelling van
pluimvee en konijnen te Amsterdam
behaalden onderstaande stadgenooten
met lu;n inzendingen de volgende
prijzen: W. G. Quax 12 eerc». 21 eer»
stc», 10 tweede», 3 derde prijzen; H.
W. van Dort 4 cerc». 4 eerste». 5 twee»
dc prijzen. W. F. Nieuwenburg 3
cerc». 2 eerste, 2 tweede prijzen. M..
Giebels 3 eerc». 4 eerste prijzen; J.
Op ten 1 cerc», 1 eerste, 1 derde prijs;
H. Bccnders 2 -:ecrc». 2 eerste prij»
zen; J. C. Kuijken 6 cerc», 4 eerste»
1 tweede prijs; A. G. van Scrvcllcn
2 ccrc». 2 eerste, cn 2 tweede prijzen;
J. v. d Haak 2 eere». 2 eerste prij»
zen; P. Qostcr 1 ccrc cn 1 eerste prijs.
NEDERL. HYPOTHEEKBANK TE
VEENDAM.
Met het oog op het faillissement van
de Veenriammer Hypotheekbank verzoekt
de heer G, J. vnn Meeuwen, agent van
d» Nederlandsche Hypotheekbank te
Veendam, opgericht in 1890 door de
lieeren Mr. N. F. Wilkens en Dr. D. Bos
ons er de aandacht op te vestigen, dat
laatstgenoemde Bank niet verward moet
worden met de thans faillietverklaarde
Veen-dammer Hypotheekbank.
alle belangstelling voor zijn studie en
voor Zijn beroep, waaraan hij zich vroe
ger met volle overgave had gewijd,
scheen verloren te hebben.
Het doe! van zijn studie was geweest
om leeraar in de klassieke talen tc wor
den, maar in den loop van zijn studen
tentijd had hii een buitengewone be
langstelling en liefde voor beeldende
kunsten en kunstgeschiedenis opgedaan.
Uren had h\j in musea doorgebracht;
zoowel in Berlijn als elders en den tijd
dien hij niet voor zijn eigenlijke vak
studie noodig had gehad, had hU aan
het bestudeeren van boek en plaatwer
ken over kunstgeschiedenis gewijd.
Er had altijd in zijn hart een vase
hoop geleefd dat hij op dit gebied nog
eer.s zijn levenstaak zou vinden en siir.
liefste wensch was een pelgrimstocht
naar het beloofde land der kunst. Italië,
te doen.
Tijd om zich met zijn lievelingsstudie
bezig te houden had hij nu in overvloed,
maar hij had er niet den geringsten lust
tor.
Met zwijgende bezorgdheid zag Juliane
dal hij dar.r steeds clc llcos cn werkloos
cp rijn kamer :;:.t te piekeren.
Zelfs haar herhaalde verzoeken aan
Gv.stc.af om toch Geheimrat Graupner
ecu. te gaan bezoeken, die dat toch we!
aan hem verdiend had. wees hij botweg
van de hand.
De Geheimrat mag zich nu wel heel
FRAUDE BIJ DE
JAVASCHE BANK.
MUNTBILJETTEN ZOEK.
De Loc. meldt, dat tusschen Me: en
September waarschijnlijk fraude is ge
pleegd op de Javasche Bank te Solo.
De afgekeurde muntbiljetten van f 1
en f 2.50, worden door de Javasche
Bank ingehouden cn gebundeld tot
pakken ter waarde van f 1000 na eerst*
te zijn afgestempeld. Deze pakken wor
den voorzien van het lak der Javasche
Bank en dan naar 's Lands Kas gezon
den, die ze niet controleert, maar ze
eenvoudig doorzendt- naar het departe
ment van Financiën. Hier worden de
bundels gecontroleerd en bleek, dat er
voor f 12000 te kort was. De Javasche
Bank is voor dit tekort aansprakelijk.
Dit bedrag is reeds aangezuiverd, maar
er moet uitgemaakt worden of er ver
duistering of slordigheid in het spel is.
HET N. O. G. EN DE WACHT
GELDERS.
Het komt herhaaldelijk voor, dat on
derwijzers-wachtgelder bij het aanvaar
den van een nieuwe betrekking, die hun
ambtshalve is aangewezen, in finan-
cieele moeilijkheden komen door de ge
dwongen verhuizing, die met het aan
vaarden van de nieuwe functie gepaard
gaat.
Het hoofdbestuur van het Ned. Onder
wijzers Genootschap verzoekt in een
acres aan den Minister van Onderwijs
aan de hier bedoelde onderwijzers ver
goeding voor verhuizing te verleenen op
den voet van de regeling voor de Rijles-
ambtenaren.
NATUUR HISTORISCHE
VEREENIGING.
I11 de jaarvergadering dei- Natuurhis
torische vereeniging. afd. Haarlem, wer
den de jaarverslagen van secretaris en
penningmeester goedgekeurd. Zij toon
den aan, dat de afdeeling in bloeienden
toestand verkeert.
Daarna had bestuursverkiezing plaats
Aftreden moesten de dames J. Geijl en
A. Rees; de aftredenden zijn weer her
kozen. Tevens werden tot uitbreiding
van het bestuur gekozen de heer Van
Schalk en Boting, de laatste heeft zijn
benoeming nog in beraad gehouder..
De afdeelir.g kan voor het nieuwe
jaar al twee zeer bekende sprekers op
de lezingüjst plaatsen: 20 Januari komt
de schrijver Ds. de Stoppelaar ever:
„Mooi Friesland" spreken en in Maart
zal men den Zwitsrrschen Prof. Schröter
hier hooren, die een internationale be
kendheid heeft op het gebied van na
tuurbescherming.
De vergadering eindigde met de pro
jectie van mooie plantenopnamen van
den heer Sipkes.
edelmoedig hebben betoond, zei hi] op
een keer, toch is het hem aangena
mer, dat we niet te veel met hem ln
contact komen, geloof dat maar gerust.
En Selma Kirchhof dan? Is die dan
niet hier geweest? vroeg zij.
Is ze soms teruggekomen, zooals ze
toch beloofd had?
Gustaaf verschool zich achter allerlei
uitvluchten om Geheimrat Graupner
maar niet te moeten opzoeken, uit vrees
voor een ontmoeting met zijn klein
dochter.
Toen hij het meisje na lange schril
ding had weergezien, had hü plotseling
den muur die hU om de gevoelens van
zijn jonge Jaren voor het meisje had
gebouwd, in puin zien vallen. Maar hij
had met bovenmenschelljke kracht die
gevoelens beheerscht: hij had zichzelf
voor een gek uitgescholden en haar ge
meden. En in zijn verlangen om haar te
vergeten was hU naar Aurelia G&bler
gevlucht.
Deze, met haar weelderige, lokkende
schoonheid, die van haar gevoelens ten
opzichte van hem geen geheim maakte,
was er in geslaagd zijn hartstocht te
doen ontvlammenMaar Selma had
hij lief! Het cene gevoel had met het
andere nle'.s ;;::::ecn.
(Wordt vervolgd.)
CORNELIS
HOOGENDIJK
n
JAN VISSER
