KET SPOORWEGONGELUK TE ZANDVOORT.
FLITSEN
"""FEUILLETON
VERMIST
Hbeumafisthe
MARKTNIEUWS.
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 12 JAN. 1928
0!
Teraardebestelling Mej. Keur.
HET OPRUI MINGSWERK OP HET STATION.
DE LOCOMOTIEF UIT HET KANTOOR VAN DEN CHEF
VERWIJDERD.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1101
HET CADEAU
Mlentje krijgt een groot
cadeau op haar verjaar
dag en ieder «"acht vol
spanning af, wat voor
gezicht zy zal zetten als
ze die pop ziet
het 106 maken van het
touwtje vergt eetügen
tijd
vooral omdat zij geen
acht slaat op het advies,
om de hulp van vader
te aar.vn arden
en als vader, ongedul
dig geworden, zijn hulp
opdringt, zakt haar lip
zelfs bedenkelijk
waarop vader het pak
haastig teruggeeft
tenslotte schiet het
touwtje toch los
na veel moeite is
papier verwijderd
en terwijl de familie
ademloos wacht wordt
het deksel weg genomen
en de pop cr aan één
been uitgetrokken
waarop pop, doos, pa
pier en touw terzijde
worden geschoven met
de vraag of er nog meer
uit te pakken is dat
is zoo leuk.
(Nadruk verboden).
Of de capaciteit van de menschen ook
in die mate stijgt, valt echter te be
twijfelen. In hoever De Beer slachtoffer
van die gewijzigde omstandigheden is
geworden, kon spreker niet beoordeelen.
Als de oorzaak van ddt ongeluk wordt
onderzocht zal de organisatie daar zijn
om De Beer te verdedigen, nu hy dat
zelf niet meer kan doen. Spr. bracht ten
slootte een laataten groet over van den
leerling Bakker, die met De Beer op de
locomotief stond en thans een ernstige
zenuwaandoening heeft gekregen.
Nadat bloemen op de kist gestie
waren, dankte een zwager voor de be
langstelling, waarna de plechtigheid ge.
elndigd was.
VOLKSUNIVERSITEIT.
LEZING JORDAAN.
De bekende filmcriticus en teekenaar
L. J. Jordaan hield Woensdagavond voor
de Volksuniversiteit een lezing in het
Gemeentelijk Concertgebouw, over de
ontwikkeling van de kunstfilm. Het
doel dezer lezing? Niet het geven
aldus de heer Jordaan van 'n volledig
overzicht, waarmee men tien avonden
zou kunnen vullen. Hier wil ik slechts
een non-stop-vlucht maken over een
gedeeltelijk onontgonnen land; het
nieuwe filmland. Ik wil u do film too-
nen, los van de bioscoop. Er is een
lijd geweest dat bioscoop en film niets
met cultuur en kunst te maken hadden.
Die is voorbij. Er zijn zoovele symp
tomen die immers het tegendeel bewij
zen? (De filmliga's bijvoorbeeld). De
heer Jordaan vertelde vervolgens hoe
het bioscoopbedrijf opgroeide uit een
banaal kermisachtig milieu. De groei
van de film werd door tallooze moei
lijkheden tegengewerkt. Toch heeft de
film het zoover gebracht dat zij ook één
der vraagstukken van den dag is ge
worden. Dit bewijst dat zij een onver
woestbare kracht is, die haar oorzaak
vindt in eigenschappen, die vergroeid
zyn met het karakter van den tyd. De
verbinding tusschen ons cultureel leven
en de film is een zeer innige En die
verbinding is bovendien haar raison
d'être. Spreker zette uiteen in welke
verschijnselen de band tusschen fiim
en maatschappelijk leven zich uit. Hij
vergeleek de geesteshouding der negen
tiende eeuwers, die terugschrokken in
den beginne voor het prozaïsch geweld
van de groote uitvindingen (stoomma
chine, telegraaf, cr.z.) met die van de
menschen dezer eeuw, die óók terug
schrokken. vluchtten als het ware voor
de vreemde overwinning der film. Der
film. die toen nog behept was met
vele afschuwwekkende kinderziekten.
Doch in de algemeen menschelijke
psyche is een verandering getreden.
Het menschdom heeft zich leeren aan
passen, lecren inleven in het tempo van
dezen tijd. En zoo is langzamerhand de
film een belangrijk bestanddeel gewor
den van de cultuur dezer eeuw. De heer
Jordaan die daarna een overzicht gaf
van de historie van de film, vergat niet
te vermelden dat de rolprent, nadat zij
een gezonde sensatie had verwekt die
bevredigde, een gezonden drang naar
zien, overgeleverd werd aan den wan
smaak van de exploitanten die er al
spoedig een zaakje, en een winstgevend
zaakje van maakten. Zoo moest de film
een langen lijdensweg, 'n donkeren om
weg gaan waarop zij veel kwaad
stichtte alvorens zij de hoogte kon be
reiken. die thans bereikt is cn van
waar de verdere ontwikkeling van het
kunstwerk zeer goed mogelijk is. Spre
ker vestigde er voorts de aandacht op,
dat al diegenen die verlangend zijn om
op de hooetfc blijven van de ontwikke
ling dier moderne kunstfilm, zich aan
moeten sluiten bij de Nederlandsche
Filmliga, waarvan in Haarlem ook een
afdeeling bestaat. Nadat spreker en
kele Duitsche werken had genoemd die
als de fundamenten kunnen worden be
schouwd van de kunstfilm (Het kabinet
van Dr. Calligari, de Nibelungen en
Variété) gaf hij een definitie van wat
een film moet zijn.
De heer Jordaan drukte zich te dien
opzichte als volgt uit: Om te defi-
nieeren wat naar mijn meening een
film moet zijn, zeg lk u wat zij niet mag
zijn: In de eerste plaats gefotografeerd
tooneel; in de twee plaats geïllustreerde
tekst. Tenslotte toonde de heer Jor
daan aan dat een typische eigenschap
van de film, die altijd uitgebuit moet
worden, de tonaliteit is (in zwart en
wit) en verder dat het uitgangspunt van
iedere film het platte vierkante vlak
moe* zUn dat zijn eischen van verdee
ling stelt. Bovendien, de camera is een
loupe die den regisseur in staat stélt
sfeer te scheppen met middelen, die op
het tooneel onmogelijk zijn, 'bijvoor
beeld de verfilming van details, han
den, cogen, monden, voeten, enz. cn het
geven van close ups, de groote mas
kers, die de geheele grootte van het
doek beslaan en elke nuance van stem
ming op het gelaat weergeven.
Na de pauze vertoonde de heer Jor
daan een aantal filmfragmenten en
een complete ouderwetsche film, die
wel zeer voortreffelijk de lezing il
lustreerden. De circusfilm van een 2g
jaar terug en het fragment uit Variété
vlak na elkaar vertoond waren een
overtuigende demonstratie van de wijze
waarop en de hoedanigheden waaruit,
de kunstfilm werd geboren.
De leden van de Volksuniversiteit en
die der afdeeling Haarlem van de Ne-
derland'sche filmliga die van de gele
genheid gebruik hadden gemaakt, om
den heer Jordaan te hooien spreken
hebben niet licht te vergeten oogen-
blikken beleefd aan de vertooning van
de fragmenten uit De Nibelungen en
Iwan de Verschrikkelijke (De lijfeigene
van den Czaar) waarbij spreker zeer
interessante toelichting gaf.
Nadat de heer Jordaan nog eens de
aanwezigen had opgewekt om lid te
worden der Filmliga betrad Dr. C.
Spoelder het podium om namens het
bestuur der Volksuniversiteit den heer
Jordaan den lof te doen geworden, die
hem zeker toekwam.
Op de Begraafplaats.
Woensdagmiddag bwee uur werd op de
Algemeen? Begraafplaats te kano-voort
ter aarde besteld het stoffelijk over-
scöot van mejuffrouw Keur,, d.e Zater
dag avond bij het spoorwegongeluk ax>
noodlottig om het leven ls gekomen.
Dc belangstelling voor doze pleohig-
heid was buitengewoon groot, niet al
leen in de omgeving van het sterfhuis,
maar vooral ook op de begraafplaats.
Daar waren ook aanwezig de Burge
meester van Zand voort, de heer H. van
A-ptien; de Commissaris van Pohtte, de
hoer Lovirrk; Ds. Straatsma, predicant
hy de Ned. Htrv. Gemeente.
Het algemeen medegevoel ging uit
naar den zoo zwaar g-rtroffea Keur, die
met zijn geheel met pleisters bedekt ge
zicht met knikkende knleén aan dc
groeve stond. Hij hield zijn zoontje,
dat krampachtig snikte, stevig aan dc
hand vast.
De lijkbaar was mot eenige bloem-
«tukken bedekt, o.a. van den Burge
meester, van de Nod. Vereeniging van
Spoor- en Tramwegpersoneel en van
familie en vrienden.
Toen dc kist in de groe7e was neer
gelaten. trad Burgemeester Van
Alphen naar voren. „De ovengioote
belang idling, die hier getoond wordt",
sel spreker, „beduidt niet ce gewone
nieuwsgierigheid, maar een diep gevoel
van medclj-ven der Zand voor tache be
volking met het gezin, dat zoo wreed
gdhrolfen is. Er is gtz&gd: „was zij
maar niet u?t het compartiment ge
sprongen". maar men moet bedenker.,
dat achteraf zoo iets zoo gemakkelijk
gezegd kan worden. Rust zacht. Juf
frouw Keur, heel Zand voort koestert een
d.ep med'-gevoel met uw trouwen echt
genoot en met uw Hm kinderen".
Ds. Straatsma schetste dc diepe
ontroering, die elke droevige gebaurte-
ris te weeg brengt. „D.~ ontroering
komt vooral over ons", zei spreker,
..nu dit ongeluk zoo onverwacht gebeurd
ls. Keur cn zjjn vrouw waren zich van
geen onheil bewust. ZIJ waren met hun
kladeren op weg naar huls. Daar hoorde
hy plotseling het gillen van de utoom-
fiu.t der locomotief. Hy was een apoor-
wegsnan cn wist dus wat doze noodaet-
be teekend on; hy begreep dat elk
©ogenblik de catastrophe naderbij kwam
en hy zat daar met zyn vrouw on
kinderen in een erg compartiment. En
toen gebeurde het: een hevige stoot
en daar lag zij. die op weg naar huis
was. Th;'.ns is zU op vrej naar het
Vaderhuis. WU bidden Keur en zijn
kinderen Gods troost toe, nu zij der n
bit .eren beker moeten led'gen. Op dit
©ogenblik zlj-n wij olüon Dcg onder den
indruk van dit tragische gébeuren;
maar straks gaan we v. er hier vandaan,
de hekken worden achter ons gesloten
en we drogen enze tranen. Dan is de
ontroering weg. Dat moert eirt zoo
zijn, war/, ook by dit graf hoort ge de
predik: nr Gods. En waar gaan wij
hoen' Wij weten het niet. O, Heer.
maak- GU ons bereid wanneer oy
kcavt! Kust zacht, juffrouw Keur:
Amen".
De echtgenoot van de overledene was
te ooiwedaan om voor de betoonde be
langstelling te bedanken. Eon familielid
deed het in zijn plaats.
De plechtigheid, düe op alle aanwe
zigen ecu diepen indruk maakte, was
hiermee adgeloopen.
Sul verliet ieder den dodenakker.
Het opruimings-
Werlt cp het Zand-
voortsche station.
Woensdag fe met kracht hst oprui-
mingswerk op het Zamivoortsoho sta
tion voortgezet. Het wrrk geschiedde on-
dv.r lekEng van Ir. Qui si. Aanwezig wa
ren ook ci- inspecteur van het vervoer
ir. Pu 'humus Mryjes, ir. Vin&e en dc
door de Justitie aao#eete>ie deskundige
ir. Verhoop uit Den Haag. Ons was
Maandegavrcd medegedeeld, dat het wrl
oen paar ctosen zou duren eer de zware
Jumbc weer op de rails »u staan;
maar da: was een weinig pessimistisch
geiden. Toen we Woersirgcoiddag op
he: Zand voortsohe station arriveerden,
was de zwaar met ko". n geVaden ten
der al van de looocno'.. f los gemaakt
en weitereden en dc locomotief zelf
was al een muter uit hst kantoor van
den stwt'.oncchef getsrofc'ten.
Doordat het Woeiv-middag we.s,
werd vooral door dc Zaadvoorteche
Jeugd rroe te belangstelling getoond. De
Naar bet Dultsch van
F. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN LUDEN.
26)
Guuteaf en Jullane spraken af, dat
ze hun herrlellende moeder den dood
van hun vader voo-wichtig zouden me-
dcaeekn maar de om mdigheöen waar
on*: r deze plaats had gehad zouden
verzwijgen.
HOOFDSTUK XII.
nebben jullie hit al gehoord? Hei
iyk van den ouden Forbsrg is gevon-
c-'n! kirt dors woorden stormde Otto
r bier ci? h«'-'kamer van zijn vader
b -r - -. 6 e er: Aurelia en de oude Lore
ze de kof! el »*-
Aur?'.:a spront me :cn luiden kreet
en en hirr varer liet v.-r ctrlk het
anr.e:'e hij Juist in z 'n kopje
roerde, kletterend vallen. Alleen de huis
houdster bleef kalm er. zei, gTcote ooger.
opzet end:
nieuwsgierigen werden echter door de
politie onder leiding van den Commis
saris zelf op een behoorlijken afstand
gehouden De heer Lovink vertélde ons.
da', hy echte een uitoorrcfcring had ge
maakt voor den «toeren Zandvocrter
Hoogerȟi.rk, die door zijn groote tegen
woordigheid van geest cn zijn weerga-
loozen moed onze badplaats: byna zeiter
voor een grooter onheil behoed heeft,
door de brandoode kolen uit den vuur
haard te halen. ..Die behoefde nu waar
lijk met buiten de afrastering te staan",
zei de heer LcvinU met een vriendelijken
knik In de richting v«n Ho a rend ijk. die
550O opeens de harten van alle Zand-
voorters verover:!.-. HoccendUk deelde
ons nog eens mede, hoe hoogst nood
zakelijk het geweest was om het vuur te
verwijderen. Hij lieeft na dit gevaarlijke
karweitje een beetje kou gevat. En dat
was geen wonder. „Ik had mijn jas uit
gedaan", zei hy, „want het wis ont
zettend heet op de locomotief. Toen ik
met mijn werk klaar was, waren mijn
polsen van de warmte geheel opgezet er,
toen ik becweet weg wilde gaan, wao
rr.ljn Jas verdwenen. Gelukkig had men
die op het politiebureau gedeponeerd".
Toen de ter.der verwijderd was, werd
de grond onder het achterste godeelte
van de locomotief uitgegraven. Op de
hierdoor verkregen ruimte werden
dwarsbalken op nieuw gestrooid zand
gelord en daarover heen twee stukken
rails met den ptotten kant naar boven,
waarover straks dc groote wielen der
locomotief van het perron op het goede
spoor moesten rollen.
Zoo ver was het echter voorloopig
neg niet, ook al vorderde het werk uit
stekend. Ir Qirist vertelde one tevreden
te zijn. Hy hoopte de locomotief neg
vóór het invallen van de duisternis op
de rails te hebben. Ook deelde hy ons
nog eens het Juiste gewicht ven het
gevaarte mede: de locomotief weegt
54.C00 en de ter.der 33.000 K.G.; tezamen
dirs C7.0Q0 K.G.
Nadat de werklieden zware IJzeren
kettingen, die op hun beurt weer aan
een dikken ijzeren staaldraad waren be
vestigd. aan de zeer zwaar beschadigde
locomotief hadden vastgemaakt, werd
aan der. machinist van den op eetógen
afstand staande locomotief het sein ge
geven. voorzichtig en heel langzaam te
trekken.
Alle aanwezigen, ook de werklieden,
mosc'ten op een afstand gaan staan,
want de mogelijkheid bestand, dat de
si aaldraad reu breken. Dit gebeurde ge
lukkig niet. De draad werd hevig ge-
fipann-:n en knarste over de katrollen,
maar hy hield zich goed en heel lang
zaam. met kleine rukjes, werd het ge
vaarte weggetrokken.
Free les drie uur was de Jumbo ge
heel uit het kantoor van den stations-
ober verwijderd, maar teen helde de
machine brhr.*::-Jijfe naar rechts over.
Km gevaar, dat zij zou kantelen, wat
nCet denkbeeldig. D?.aroen werd he.
trekken weer even gestaakt.
Hoe het kontoor
van den chef er
uitzag.
Van dese gelegenheid maakten wij
gébruik, cm het kantoor van den sta-
ttcnscdief te bekijken. Zooala zioh den
ken laat, hrerschte daar een onb^schryf-
Htke chaos. Het groote rijf bureau
stond ernstig beschadigd aan den lin
kerwand. liet fonteintje lag in gruze
lementen over den grond. De kachel
van ds centrale verwarming was in
tweeën gespleten, de eene helft stond
nog schuin overeind en dc andere lag
tegen ds vlakte. Behalve een groote
hoeveelheid puin en stukken ijzer lagen
de re. en van wa: eens goede stoelen
gwwpcot moeten zijn. En daar midden
tuTsr;M9i in lag het slcctblck. da't dc
looamotdef meogeraomen en door den
dikken muur heen gedrukt had; he",
was. neg tameMjk intact gebleven en
lag me', de buffers naar boven. Aar,
één der buffers zat muurvast een lan
taarn van dc locomotief, alsof die er
hermetisch tegen aan geklonken was. De
zoldering en de wonden waren door den
rook cn den stoom beetemaal gebla
kerd. De looomotief had den achter
wand van het kantoor blijkbaar niet
meer meer kunnen bereiken, want daar
stond neg ongeschonden, de deur half
epen. de kart met de verbatiêairt. die
men Zaterdagavond zoo dringend noodig
had, maar waar ir.cn toen niet bij kon.
En ook de hangklok was onbeschadigd
gebleven, evenals een klein mahonie
houten tafeltje.
V/at u zegt. meneer Otto die is dus
eindelijk te voorschijn gekomen. En
waar is het Ujk dan?
Onzin! riep G&blcr, nog voor zUn
zoon kon antwoorden. het Ujk kan
niet gevonden zyn. want er ls geen ïyk.
of hij moest na zijn vlucht zUn gee tor-
venWis heeft je dat praatje op de
mouw gespeld. Otto?
O, ik heb het anders uit de beste
bron. antwoordde deze. Ik heb juist
Gustsaf Forberg en zyn zuster ontmoet.
Zc kwamen van het hoofdbureau van
po'".te. waar hun het bericht is mee
gedeeld.
Heb Je hem gezien! En heeft hU self
gezegd, dat dc o::;chuld van zijn vader
bewezen is! viel Aurelia uit, haar broer
by de schouders vattend:
Spreek dan toch!
Als Je me zoo heen en weer schudt,
ken -.k 'och r.'.et spreken, antwoordde
Otto. zich van haar losmakend. Het
ls een bijna ongelooflijke geschiedenis.
Die do Forbergs rondstrooien om
dat ze merken, dat hun vroegere leugens
door niemand meer worden geloofd
hoonde GA', cr en hy zette zyn kepje
hard op de tafel r.eer.
Och nee. vader, daarnaar zagen ze
cr werko!Uk n!oi nit. Jluiane kon nau
welijks op de been bltyven. haar broer
wilde haar Juist in een taxi zetten, toen
hij my zag aankomen cn me aanriep.
Eén ven de eerster., d'.e een kijkje !n
di: kantoor kwam nemen, was natuur
lijk de stationschef. „U kunt wel weer
beginnen, meneer De Winden", aed eer.
der ingenieurs lachend.
Op dit oogenfclik hoorden we neg
eens, aam weik een groot toeval het te
danken te geweest, da.t de stationschef
het leven bahouden heeft. Hij wilde na-
mtlijk Zaterdagmiddag, toen zyn ziekte
verlof nog met om was, weer naar zyn
werft gaan. Zijn vrouw wist hem toer.
tenslotte te overreden om d'it eerst
Maandag te doen. Daardoor zat dc
heer De Winden Zaterdagavond op het
fatale oogenblik niet aan zyn schryf-
bureau.
Tot ruim vijf uur is men me!
het oprjimingswerk voortgegaan. Toer.
was de locomotief al een flink eind
van het stationsgebouw verwijderd.
Hedenmorgen zou het werk worden
voortgezet.
Nog een dapper man.
Vele personen hebben zich Zaterdag
avond by het spoorwegongeluk te Zand-
voert op verschillend gebied verdien
stelijk gemaakt. Eén persoon is hierbij
niet Benoemd, omdat hy zichzelf al-
das werd ons medr-jedeéld heel be
scheiden op den achtergrond hield. Dat
was de hcofdcondueteur G. Kee. Hij
wist, dat de trein een ernstige botsing
zou kt ijgvin en hy begreep ook, dat het
zyn leven zou kunnen koeten; toch
sprong hij niet van den trein, maar
klom dadelijk de trap naar het zoo
genaamde uitkijkhokje op, teneinde d?
handrem aan te zetten. Ook hy heeft
nog ven alles geprobeerd cm den trein
tot stilstand te helpen brengen, maar
dit mocht helaas niet gelukken.
Eerst toen de trein met een gewel-
dfgen schdk tot s'aan was gebracht, ver
liet dc heer Kee ongemerkt den trein.
Hy werd voor zijn dappere houding <jcor
zijn collega's gecomplimenteerd.
Begrafenis machi
nist H. de Beer.
In ons vorig nummer hebben wc
reeds uitvoerig meegedeeld, hoe groot
de belangstelling was bU de overbren
ging van hot stoffelijk overschot van
den machinist H. de Beer van het Sin*.
Elisabeths Gasthuis naar het Haarlem-
sclie station, van waar het per treir.
naar den Haag vervoerd werd.
Over de tcraardebestelKng van het
stoffelijk overschot van den machinist
H. de Beer op de begraafplaats Nieuw
Eik en Duinen te 's-Gravsnhags ontlee-
nen we no3 het volgende aan de N.
R. Ct.:
Het stoffelijk hulsel was naar 's-Gra-
venhege overgebracht met den trein
van 12.06 Holl. Spoor. Aan het station
werd de rouwstoet geformeerd. Voor
den lUkwagen Hepen een 20 man loco
motief-personeel uit Haarlem, geschaard
achter het vaandel van de Ned. Vcreenl-
glng van -Spoor- en Tramwegpersoneel,
waaraan een rouwlint bevestigd was.
Tégen half 2 arriveerde de stoet op de
begraafplaats, ült één der rijtuigen
stapten de heeren lr. B. J. Nachenius,
die de directie der Nederl. Spoorwegen
vertegenwoordigde, P. M. BEentgens, de-
póWhcf, onder wie de heer De Beer
werkte en E. van Hlmte. hoofdbestuurs
lid van de Ned. Vcrecniging van Spoor-
en Tramwegpersoneel, waarvan de over
ledene lid was.
De baar werd gedekt door kTansen
van de Ned. Vereeniging. ran de afdce-
llrgen Haarlem en Den Haag dier ver-
eeniging en van looomotief personeel.
De heer ir. Nachenius nam aan do
groeve het eerst het woord. In deze om-
standlghedeif, waarbij aan een leven,
dat nog zooveel had kunnen geven, op
zoo noodlottige wijze een eind is geko
men, achtte spreker het moeilijk een
woord van troost te vinden ra or de na
bestaanden. HU hoopte echter, dat het
dezen kracht zou geven, te weten, dat
De Beer een staat ran dierst aclrter
zich heeft, waaraan menigeen een voor
beeld kan nesnen.
Hierna sprak de onmiddellijke chef
van den thans ontslapene, de heer
Kent gens, die zei dat hy in den korten
tyd dat De Beer onder hem dienst ge-
(l.»an iiftd, dien machinist had leeren
kennen als een plichtgetrouw man, een
voorbeeld voor anderen, die zijai taai:
vervulde met alle krachten, die hem ten
dienste stonden.
De heer E. v. Hinte nam hierop het
woord namens het hoofdbestuur der
Ned. Vereenlging. Evenals De Beer zijn
dienst getrouw vervulde, deed hy zyr.
plicht als lid dei* vereen iging. Iiy was
r-iet iemand, die in het vereenigings-
levcn op den voorgrond trad en ging
niet gauw bulten '41n gewor.e doer.
Doch zUn collega's konden steeds op
hem rekenen. Men rei vroeger wel eens
dat de machinist met liet eene been In
het graf staat en met het andere in do
gevangenis. Dit wordt meer en meer
juist, gezien de intensiteit van den
dienst, welke steeds wordt opgevoerd.
Men wil immers steeds sneller rijden.
De zaak is ook meer dan vreeseiyk. Stel
u voor: ze hebben den ouden Forberg
in stukken gesneden in een vat verpakt
cn als vrachtgoed naar Amerika ver
zonden.
Lore krüjschte het uit en sloeg de han
den in elkaar. Aurelia bleef een oojen-
bük stckstyf zitten en zonk toen achter
over in haar stoel en ook GSbler was
lijkbleek geworden.
Hoehoeweten ze dat? Ik
ikgeloof het.... niet. stamelde
hy; de woorden kwamen er hortend en
stooter.d uit.
Er is geen twyfel aan. antwoordde
Otto. en vertelde de nadere bijzonder
heden. d.e hy juist van Gustaaf Forberg
had vernomen.
En het geld?
Dat heeft de afzender er niet by
gedaan!
C.ibler beefde over «1 zyn leden en
moest zich aan de leuning van zUn steel
vastklemmen.
Is er eenig scoor wie de afzend?-
van het vat kan z'jn geweest vr-v,' h*
Tot dusverre achtJnt dat niet het
-oral t© zün. maar ze zullen hem we!
vinden, antwoordde de zoon onverschil
lig
Ik geloof hot niet dm-veer ls het
zaakje al te oud. hernam Gabler.
Och kom. vader, veel honden zijn
;Ite hazen dood zei Otto. Dc politie,
de l»2eren Graupner. de fabrikant Kel-
mich, dien de moordenaar zoo leeiyk in
de zaak heeft betrokken, ze zullen alle
maal nasporingen gaan doen.
En zo rullen hem vinden! Ze moe
ten hem vinden, den vervloekten moor
denaar! gilde Aurelia met een kreet, die
de anderen doT merg en been ging. Tot
dusverre had zy zwijgend en onbcweegiyk
gezeten als een marmeren beeld, maar
nu sprong zy op. hief de armen in do
hoogte en ging op den schellen toon van
een krankzinnige voort: Vloek over
den ellendigen. gemecr.en moordenaar!
Met myn nagels zou ik hem kunnen
verscheuren, zyn misdaad moet gewro
ken worden aan zyn geheele geslacht;
hy is de moordenaar van mUn geluk!
Lore en Otto poogden vergeefs het ra
zende meisje te kalmeeren. haar woor
denstroom was niet te stuiten. G&bler
ken geen woord uitbrengen- De ontzet-
tin;; ccheen rijn tong verlamd te hebben.
Eindelijk zei hU zacht en met onzekere
stem:
Stil toch. Aurelia, arm kind wat
wind Je je toch op!
Is d?.t een wonder? riep ze uit.
heb ik GustaaJ Forberg niet op een
schandelijke tn«r.!er beleedlfd? Ik wil
onmiddellijk naar hem toe. ik wi! hem
op mijn knieén vergiffenis vragen en ik
zal niet opstaan, voor hy ze mij heeft
geschonken.
Dat zou ik nu maar laten, waar
schuwde Otto haar koeltjes. Ik heb
Je al eens meer gezegd dat een man zich
over zooiets niet heen kan zetten! Bo
vendien heeft hy voor dergelijke dingen
ock heusch geen tyd; hij gaat vandaag
nog naar Bremen om vandaar uit naar
Amerika te vertrekken.
Des tc meer haast Is er by!
Neen kind zei nu ook G&bler, als
je nu naar hem toeging, zou Je alles
bederven. Je weet wel dat Juliane je
nooit erg genegen was en zy is bU haar
broer. Wacht je tyd af.
Meet ik hem dan op reis laten
gaan. moet de zee ons scheiden
Ik zal hem wel gaan opzoeken, be
sliste Gabler, ik was zUn vaders beste
vriend, het Ls niet meer dan natuurlijk,
dat ik zyn kinderen nu ga opzoeken om
hun myn deelnemen te betuigen en myn
hulp aan te bieden. De jonge Forberg
zal mifschlen wel een bijdrage voor zUn
reiskosten kunnen gebruiken. Vertrouw
maar op my. kind, ik zal alles weer voor
ie in orde brengen. Lore, geef me dr.de-
ïyk mijn Jas én hoed en myn paraplute
Ky was plotseling zeer spraakrap.m
geworden en liep bedrUvig van de huis
kamer naar zyn slaapkamer hren en
weer.
Bljjf jy by Aurelia Otte. laat haar
niet alleen, verordende hy. maar zUn
dochter wees dit verlangen driftig van
NED. PROTESTANTENBOND.
De afdeeling Haarlem-Noord van den
Ned. Protestantenbond houdt Vrijdag
avond in het gebouw „Geko" aam den
Spaarndammerweg voor leden en gc-
noodigden een vergadering waar Dr.
R. Mi edema, Rem. Predikant te Aimers-
foort, een lecmg zal houden met licht
beelden over hot onderworp: .Hert
Christusbeeld in den loop der eeuwen
HET ZWITSERSCIIE NATION ALP ARK
Het is aan de afd. Haarlem en Om
streken van de Ned. Natuurhistorische
Vereer/ging gelukt Prof. Dr. C. Schröter
uit Zürich bereid te vinden hier c n
lezing te houden met lichtbeelden over
bovengenoemd onderwerp op Maandag
12 Maart In „Zang en Vriendschap"
Jarusstraat. Deze lezing zal ook, voor
zoover er plaatsruimte is, tegen entree
voor niet-leden toegankelijk gesteld
worden.
TENTOONSTELLINGSCLUB
Alhier zal worden opgericht een
vereeniging. die ojl ten doel zul
hebben het doen houden van club*
en nationale tentoonsellingen. Eerst*
daags zal de opricthingsvergadcring
plaats vinden.
UITGAAN.
HAARI/EMSCHE BACHVEREENÏGÏNG.
Het vijfde concert heeft plaats op
Dinsdag 17 Januari in de Gemeentelijke
Concertzaal. „Het Residentie-Orkest"
laat zich hooren onder leiding van Dr.
Peter van Anrooy. Solist is Prof. Georg.
Kulenkampff, ViooL
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cent» per regel.
Bij O/Xf/eRe-5 cn <JrocpjH;n LlPgl
16
HAARLEM, 11 Januari 1928
Appelen, per K.G. ƒ0.12—ƒ0,60
Bccrekool, per kist ƒ0.60—ƒ1,25
Roodekool. per stuk ƒ0.12—ƒ0.22
Gele kool, per stuk ƒ0.04—ƒ0,16
Groene kool, per stuk ƒ0.03ƒ0,10
Andijvie, per 100 struik ƒ2.70—ƒ5.70
Spruiten, per zakje ƒ1.80—ƒ6,25
Brusselsch lof, per K.G. 0.2a—ƒ0 36
Vetsla, per K.G. ƒ0,90—ƒ1,20
Knakpeen. per K.G. ƒ0.10—ƒ0.18
SelderU, per beo ƒ0.10ƒ0,45
Pieterselie, per bos ƒ0.12ƒ0.45
Prei, per bos ƒ0.10ƒ0,30
Uien, per zak ƒ2,50—ƒ3.50
de hand. Ik wil alleen zUn! Ik kan
nu niemand om me heen velen!
Otto v-as maar al te blij aldus van
zijn functie van tro©-"r af tc konrn;
hy ging tcgeiyk met zUn vader de ri -ur
uit.
Juliane cn Gustaaf waren nog maar
pas thuis toen et een auto voor de c:: r
stilhield Gabler binnentrad. Met .v.i
gelaat vol deelneming en uitgebreid a
armen liep hU op hen toe cn zei met
verstikte stem: Beste kinderen, ais de
beste c oudste vriend van jullie vader
wil ik de eerste zijn d!c met jullie trtu-;,
ik heb dadelijk een taxi genomen toen
ik van Otto het vreessUjke
Zachtjes, meneer Giblcr, viel
liane hem in de rede. onze arme moe
der weet er nog niets van.
GSbler knikte bc-grUpcnd en v ilde cp
zachteren toon voortsaan. maar Gustn«f
was hem voer: Ons verdriet is op t
oog»' t»n'ks groot ir dan ngert
weken het geval is gewee-t, het r'n al
leen de bgemstandteheden. d'e d: z?nk
ioo gruw maken. Dat or.-e vi f-r b?t
-"er V8n cn ml leed was gewer
den; daerran wen wij vsn den aan
vang al overtuigd.
Daar was ik ook van overtuigd.
(Wordt vervolgd.)
