OM ONS HEEN
FLITSEN
VERHAGEN'S MiLKO, DE OVERHEERLIJKE
FEUILLETON
VERMIST
HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 13 JAN. 1928
No. 3725
BRIEF UIT HEEMSTEDE
DE WINTER „LIGT" ONS NIET. BOSCH EN HOVEN EN EEN DWAZE
GRENSREGELING.
Jblever vies dan vries", zessen vrij
hier In Heemstede wanneer wij de re
genbuien van den la&tsten tijd ons vla
den zuidwesterstorm toegezonden, ver
gelijken met de twee vorstperioden, die
wij pas achter den rug hebben.
Zooals een zanger spreekt van een
partij die hem niet „logt", zoo z(jn wij
namelijk ook van mcening, dat de vorst
ons ln Heemstede niet „ligt". Dat is
maar niet zoo'n simpele bewering, wy
zien de bewyzen om ons heen. Kerst is
door toedoen of nalaten van iemand
(wie weten we niet, want de directeur
zei 't ging ons niets aan) de telefoon
tot staking gekomen; daarna heeft
Boreas, de woeste, de Uzige. de noor
denwind. ln een van de soholcn op
Heemstede het water ln de radiatoren
van de centrale verwarming bevroren,
zoodat deze gietyzeren voorwerpen ge
barsten en gekraakt, ais iyk uit de
school moesten worden gedragen en
door nieuwe vervangen. De schooljeugd
bleek niet zóó gretig naar wetenschap
te zyn. of zy ging jubelend naar huis.
fcoen den eersten dag na de vacantie
de verwarming nog niet in orde was;
met eigen oogen heb Hk den blik gezien
ln de oogen van een jongetje uit een
andere school, die daar beridht van
kreeg. Er lag een wereld van afgunst in
die oogen.
Na die twee ongevallen volgde een
verzakking van de trambaan. Speciale
brigades werken aan de verbetering,
maar kunnen natuuriyk ook niet hel
pen. dat de dienst af en toe een beetje
in dc war raakt en twee, soms drie.
diensten zich op heel kleine afstanden
van elkaar bewegen. Driemaal Is
scheepsrecht, maar het schijnt voor
den winter ook wel dorosxeeht te wezen.
Dorpsrec-ht! Hoe staat het eigenhjk met
de rechten van ons dorp? Op de Raad-
hulzen van Heemstede er. Haarlem is
men gaan twisten over de vergoeding
van wat aan Heemstede ontnomen is.
„Hoog Edelgestrenge Heeren," zoo heeft
het gemeentebestuur van Heemstede on
geveer aan Gedeputeerde Staten ge
schreven, „na nauwgezette berekening
zyn wU tot de conclusie gekomen, dat
onze gemeente een schade is toegebracht
van f 3.219.109.83. De gedetailleerde re
kening gaat hiernevens."
Het gemeentebestuur van Haarlem
evenwel, ook in de rekenkunde erva
ren. heeft aan Gedeputeerde Stalen ge
schreven: „Hoogedelgestrenge Heeren,
w!j hebben met verwondering do reke
ning van Heemstede gezien en zijn na
nauwgezet onderzoek tot de slotsom ge
komen. dat het geleden nadeel op zyn
allerhoogst 458.114.41 kan bedragen;
weshalve wij de eer hebben te ver
zoeken, de verschuldigde vergoeding op
dut bedrag vast te stellen."
Zooeven spraken wy over dc school
jeugd. Hoe eenvoudig wordt haar de
rekenkunde voorgesteld. Soms kunnen
de voorstellen wel Ingewikkeld zyn.
maar de uitkomst ls noo;t twijfelachtig.
Die staat achter ln het boekje en daar
valt niet aan te tomen. De practUk van
't leven is dus ook hier wel anders, dan
dc theorie. De scheidsrechters in dit
geschil zyn Gedeputeerde Staten; hoe
zullen deze heeren zwoegen om het
Juiste cyfer te vinden naar hun Inzicht,
dat hoog.stwaarschyniyk geen van de
twee party en zal voldoen.
Intusschcn gaat het bestuursleven
van Heemstede rustig voort. Een ge
meente is er nu eenmaal altyd beter
aan toe, dan een particulier. Stel Je
voor, dat een particulier meer dan drie
mililoen meende te vorderen te hebben
van een anderen particulier en dat die
nog geen half milhoen wou geven en
dat scheidsrechters zich er rustig toe
zetten om uit te maken, hoeveel het
moest dan zou. dunkt me zoo, de
eischende particulier intusschcn met
zyn financiën wel een beetje ln het on-
gereede raken. Een gemeente heeft daar
zoo geen last van, die sluit een tüdeiyke
geld'.eenlng op haar ccriyke gezicht, of
beter gezegd op onze gezameniyjce eer-
ïyke gezichten (want wy Ingezetenen
biyvcn ten slotte voor de betaling van
rente cn aflossing aansprakelijk) en
klaar ls Kees. Die drie mililoen of dat
halve mlllioen, of zooveel of zoo weinig
als het ten slotte zyn zal. komen wel
wanneer het tyd ls. Hot gemeentebe
stuur slaapt er geen nacht minder rus
tig om. wy belastingbetalers, moet ik
wel zeggen, ook niet. De schulden van
de gemeente Jagen ons niet In "t r.ar-
nas. Willen wy er niet langer mede-
aansprakciyk voor zyn, dan verhuizer,
we naar een andere gemeente, ofschoon i
dat niet afdoende ls omdat we daar
weer andere schulden vinden, die wy
geacht worden mee te dragen. Gedeelde
vreugd, zoo luidt het spreekwoord, is
dubbele vreugd; gedeelde smart is halve
smart; gedeelde gemeentoschuld is hce-
lemaal geen schuld. Als Je eenmaal per
jaar maar bijdraagt in dc rente cn af
lossing!
Al zit dus het gemeentebestuur rustig
op de Haarlemsche duiten te wachten,
daar is niet mee gezegd dat het in den
tusschen tijd niets uitvoert. Zoo is er by-
voorbeeld een heel belangryk plan, dat
bLykbaar wel vordert, al merken we dat
zoo niet. De doortrekking van de
Heemsteedsche Dreef. Vergis ik my niet
dan is die Dreef een denkbeeld van bur
gemeester van Lennep geweest, een hel
dere gedachte, want dc eigoniyke
dorpsweg, bestaande uit den Bronsi-Se-
weg, den Binnenweg en de Raadhuis
straat. was in den ouden tyd voldoende,
voor het moderne verkeer zal die weg
nooit geschikt wezen. Iiy is daarvoor
veel te bochtig. Vraag dat maar aan de
wielryders, die er langs komen. De
tram, die om de vyf minuten van beide
kanten de rol speelt van olifant, welke
met groot getrompetter ruim baan
eischt („hel daar, maakt dat jullie weg
komt en gauw!") jaagt menigeu fietser
op het meestal smalle voetpad of nood
zaakt hem tot acrobatische toeren, waar
hy nooit by opgebracht ls.
Maar als de Heemsteedsche Dreef
eenmaal aangelegd zal zyn, wat dan!
Moet dan de tram daarheen overge
bracht worden? Dat zou een groote fout
wezen en toch ls meer dan eens ver
luid. dat dit in de bedoeling ligt. De
Heemsteedsche Dreef, in haar begin
punten breed aangelegd, moet een sier-
Jyke boulevard biyven, met een keurig
plantsoen in 't midden. Zoo komen er
mettertyd drie wegen van Noord naar
Zuid naast elkaar. De Heemsteedsche
Dreef voor plaatseiyk verkeer van auto's
en rywielen, de Brons téeweg, Binnen
weg, Raadhuisstraat, voor het tramver
keer, de Heerenweg voor het autover
keer op groeten afstand. Dan heeft ieder
zyn part, de moeiiykheden worden ver
deeld en de voordeelen ook want de
meeste winkels liggen ln het midden
stuk en het zal voor de winkeliers van
groot belang wezen, wanneer de tram
langs hun perceelen loopt en de clien
tèle gemakkeiyk komen en gaan kan.
Ik bedenk daar, dat Ik niet gesproken
heb van de voetgangers, maar wie
stoort zich nu nog aan deze ouderwet-
sche wezens zy mogen biy wezen,
dat zy op alle drie de wegen geduld
worden!
Het oude huls van Bosch en Hoven
zal wel gauw verdwenen. Het behoort
wel niet bij Heemstede, maar wy Heem
stedenaren hebben er altyd nog een
zeker zwak voor. Er zyn er zelfs, die
beweren dat het een mooi huis is. Tot
myn spyt kan ik het daar niet mee
eens wezen. In de verte bekeken maak
te met zyn klok en zyn ouderwetsche
lantaarns het buiten zelf wel een
aardigen indruk, maar sedert de plaats
voor bouwterrein verkoel:t is en wy onze
neuzen platdrukken tegen het hek. is er
van die fraaiigheid niet veel overgeble
ven. Het gebouw is natuuriyk niet on
derhouden. Alleen een taai-volhardend
bordje VICTORIA WATER herinnert
aan de korte spanne tyds. toen het
huis voor hotel cn restaurant was in
gericht.
Nu komen er. r.aar men zegt. vyf
villa's en wy, die in 't aardige plekje
belang stellen, wy vreezen met dubbele
vrees. Voor dc mooie boo men, waarvan
het meerendeel wel weer zal sneuvelen
cn voor de „villa's", die ze zullen ver
vangen. wy ln Heemstede zyn op het
gebied van de bouwkunst namelijk niet
veel gewend. Sinds Jaar en dag worden
op het Raadhuis bouwplannen met al
te groote gemoedeiykheid goedgekeurd,
zoodat menig hoekje in ons aardig dorp
voor goed bedorven ls. wy moeten dus
maar hopen, dat het plan van die 5
villa's niet zal worden uitgevoerd.
Ik denk wel, dat de meeste Heemste
dere niet zullen geweten hebben, dat
het oude huls van Bosch en Hoven
tot het geannexeerde gedeelte behoor
de en dat is ook geen wonder. Dwazer
grenslijn dan deze is niet denkbaar.
Wanneer een kind zonder stuur over
zijn vingers of een bejaard man met een
bevende hand de grenslijn aan dezen
kant had getrokken zou zc niet minder
zyn geweest. Het eenige waaraan je het
zien kunt ls een houten latje ln het
voetpad en verder het verschil tusschen
dat voetpad zelf aan den eenen of aan
den anderen kant van het latje. Aan
den Haarlemschen kant is het veel min
der dan aan den Heemsteedschen, om
dat in dezen hoek althans, het ge
meentebestuur van Heemstede dan laat-
sten tijd vóór dc grensregeling niet veel
aan de voetpaden gedaan heeft.
Ik weet dat uit eigen ervaring, die
Immers de beste leermeesteres is. Het
moge wat overdreven zyn geweest, dat
Haarlem f 30.GG0 besteden wou aan de
verbetering van onvoldoende voetpa
den. om en bij het oude huis van Bosch
en Hoven is een opknappertje ook nu
neg niet overbodig.
J. C. P.
STADSNIEUWS.
EEN RACE.
DE DOOFSTOMME DIE.... DOOF
NOCH STOM WAS.
Het gebeurde te Beverwijk:
Met zijn fiets aan de hand trok hij
van het ecne huls naar het andere. U;t
zijn geheele doen en laten bleek, da'
de man doofstom was. Zijn gebrek
stond als 't ware op z'n galaat te lezen.
Een bescheiden hoeveelheid negotie
toonde aan dat de ongelukkige koop
man van z'n vak was. Grossier was hy
blijkbaar niet. kleine omzet, groote
winst was z'n devies.
Het spreekt vanzelf dat hem het be
dienen van dc klanten niet vlug af ging.
De woordenwisseling geschiedde met be
hulp van een stukje papier en een pot
loodje, omslachtiger maar ook hygiëni
scher dan het ouderwetsche leitje met
een griffel.
De Beverwyksche bevolking is gevoe
lig van harte, vooral tegenover een man
wiens ooren nooit de Achtste Symphonie
zullen hooren en wiens mond het eeuwi
ge zwijgen is opgelegd. Dus kwamen de
transacties, schriftelijk bevestigd met het
potloodje en bet papiertje, vlot tot
stand. Dj toch al niet groote voorraad
slonk zienderoogen. En onze koopman
zou zeker spoedig uitverkocht zUn. als
de Beverwyksche politie het niet noodig
had geoordeeld, hem eens te praaien.
Niet zoodra had de doofstomme dit
bemerkt of hU sprong op de fiets en
rende er van door. Onze politieman deed
hetzelfde en er ontstond een achtervol
gingsrace zoo interessant en zoo span
nend. dat de Stadion-directie de beide
deelnemers ongetwyfcld een goed enga
gement zul aanbieden als ze dit verhaal
or.der de oogen krygt.
De doofstomme bleek over een paar
beenen te bpschikken, die hem ongetwij
feld in staat zouden Stellen Nederland
op waardige wijfe op de Olympische spe
len te vertegenwoordigen. De doofstom
me liep hoe langer hos meer op zyn
achtervolger uit; als de baan rond was
geweest, zou onze politieman ongetwy-
feld spoedig zyn eerste „lap" te pakken
hebben.
Het toeval, in den vorm van eenauto.
kwam den dienaar der openbare rus', en
veiligheid te hulp. Uit een sportief oog
punt beschouwd had de rac? thans niets
aantrekkelijks meer. Het pleit was spoe
dig beslist. By Buitenhuizen werd de
doofstomme gegrepen. By zyn arrestatie
bleek dra. dat hij over groote oratori
sche gaven beschikte. En doof was hy
neelemaal niet.
ARR.-RECHTBAWK.
DE BEROOVtNG TE HILLEGOM.
Het tweede bedrijf.
Donderdagmiddag stond terecht A.
S.—Z., caféhoudster te Hillegom. ver
dacht van verduistering van 1000 gul
den. ten nadeelc van M, J., de beroofde
uit de gisteren door ons vermelde zaak.
Op den avond van 25 Augustus toen
Van B. en J. naar Den Haag geweest
waren, is een bankbiljet van 1000 ver
dwenen uit de portefeuille van J.
J. was met Van B. en mej. S., de "café
houdster, in haar huiskamer geweest,
en had er toen erg mee te koop geloo-
pen, dat hy veel geld in zyn portefeuille
had. Hy liet de biljetten van 1000 en
300 herhaaldelijk zien. S. had hem
nog herhaaldelijk gezegd, dit niet te
doen.
Get. Van B. meende te hebben gezien,
dat mej. S. in de algemeene verwarring
die in de huiskamer heerschte het biljet
van 1000 toen genomen had en in een
zlizak van haar schort gestoken.
S. ontkende ter terechtzitting echter
een schort te hebben gedragen, maar de
zwarte japon, die ter terechtzitting aan-
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1102
DE WERELD OP Z'N ERGST
Als je binnen moet blijven met een ver
koudheid op den dag, dat het voor het eerst
van het jaar eens flink gaat sneeuwen.
(Nadruk verboden)
wezig was. In deze japon was geen zak
aanwezig.
Verschillende getuigen legden nog ver
klaringen af, hoofdzakelijk omtrent de
reputatie van verdachte en de getuige
v. B., diens vrouw, en diens schoonzus
ter. een Duitsche dienstbode. De laf
ste had verklaard. Van B. en mej
over de 1000 vertrouwelijk te he'cben
hooren spreken. Gezegd werd, dat het
café van mej. S. als zoodanig ongunstig
bekend staat. De beroofde. J., achtte de
verdachte niet in staat om de berooving
te bedryven. In dien geest getuigde ook
verdachte's schoonzoon.
De verdediger, Mr. P. Tideman, had
11 getuigen a décharge opgeroepen. De
meeste verklaringen luidden ongunstig
voor get. Van B.
Get. Van E. verklaarde daartegenover
dat de getuigen leugenachtige verkla
ringen hadden afgelegd.
De Officier van Justitie bracht nog
onder de aandacht, dat hem van de zijde
van een oud-veldwachter te Hillegom
een gunstige opinie omtrent, get. Van
B. meegedeeld was. Hij concludeerde,
dat het hoofdpunt van overweging
thans is, of get. Van B., diens vrouw,
cn diens schoonzuster, betrouwbaar zyn.
De getuigen hebben dit zoowel bevestigd
als ontkend. Van B. is zeer pertinent in
zyn verklaringen, maar verdachte's ver
dediging vond s*u\ weifelachtig.
Spr. eischte ee njaar gevangenisstraf
terzake van diefstal met aftrek van het
voorarrest (70 dagen).
De verdachte verklaarde nogmaals,
dat zy onschuldig was.
Mr. Tideman zside in zyn pleidooi,
dat. waar hy met een stroom an ge
tuigen komt om de ongunstige reputatie
van den get. v. B. in "t licht te stellen,
hu niet de houding van den Officier
begrijpt, die waarde hecht aan één ver
klaring van een oud-veldwachter.
Spr. gelooft, dat deze vrouw, al had
zy het misdrijf bedreven, geen goed re
laas had kunnen geven van de toedracht
in het café. Dc omstandigheden waren
te verward- Zij is een eenvoudige vrouw,
van onbesproken gedrag, die 17 kinde
ren ln eer en deugd heeft groot gebracht.
Om psychologische redenen kan deze
vrouw niet om haar houding schuldig
geoordeeld worden. Zelfs bestaat de mo
gelijkheid. dat Van B. de 1000 zelf
uit de portefeuille genomen lieeft. of dat
de beroofde, J., het geld heeft zoek ge
maakt in Den Haag. of op welke manier
dan ook. Spr. hcopte dat de rechtbank
al deze factoren in overweging zou ne
men, en dat daaruit vrijspraak zou vol
gen.
De uitspraak werd bepaald op Donder
dag 26 Januari, kwart over tienen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGE!.._
GROOTE BONBON van 17 in één ons!!!
DE POSTCHèQUE- EN
GIRODIENST.
10 JAREN.
De tijden gaan zco snel, dat men zich
thans verwonderd zal afvragen of het
nu al tien jaar geleden is. dat het
bedryf van den Postchèque- en Giro
dienst opengesteld werd. En toch het is
zoo: na een twee-jarige voorbereiding
ken cp 15 Januari 1918 met reeds 4000
rekeninghouders de dienst geopend wor
den. Snel nam het aantal aangeslote
nen tee en in December 1927 bedroeg
het reeds 129258.
De ontwikkeling van den dienst gaat
in de richting van het eigenlijke giro-
verkeer. n.I. de betaling zonder omzet
van contanten. Om hiertoe mede te
werken ontstond de befaamde sluiting
van den dienst, tusschen 1 October 1923
en 1 October 1924.
Aanvankelijk was de dienst verdeeld
over d'3 postkantoren: maar toen by
uitbreiding van den dienst de corres
pondentie omvangrijk werd en difc de
controle bemoeilijkte, werd besloten tot
centralisatie van den geheelen dienst in
de Haag. Bovendien had dit tengevolge
dot hoewei er de eerste jaren steeds
met verliezen was gewerkt, er in 1926
een batig saldo van ruim f 1100.000
was.
De dienst kreeg contact met buiten-
lanidsche postchèque- en girodiensten
en toen cok overgegaan werd tot aan
sluiting van het girovjrkcer der Neder-
lar.dsche bar.k. veroverde de dienst zich
een greote plaats in het algemeen geld
verkeer.
In 1927 werden 17.029.924 betalingen
door tusschenfcomst van den dienst be
werkstelligd.
Van economisch belang is voorts dc
aanwending der aan den dienst toever
trouwde gelden.
Het sr.! do dar rekeningen bedroeg op
31 December j.l. f 93.803.324. waarvan
rend f 70.000 000 is be'.egi in schuld
bekentenissen van het Rijk. de provin
ciën, dc gemeenten en spoorwegen. Da
rente hierdoor verkregen wordt aan-
r.werd tot bestrijding vsn de korten
van den dienst, maar de vraag of rente
moet worden uitgekeerd aan rekening
houders houdt de gemoederen nog
steeds verdeeld.
ONDERWIJZERS-SPAARBANK.
De Hoofdspaarbank van het Neder-
landsch Onderwijzers-Genootschap
keert over 1927 4.62 pCt. rente uit.
BAZAR „ONS GENOEGEN"
Van 31 Maart tot 1 April zal in ge
bouw oiympia een bazar gehouden
werden, georganiseerd door de Ontspan
ningsvereniging Ons Genoegen De
helft van de opbrengst zal bestemd
worden voor de Haarlemsche Werkin
richting. de andere helft komt ten bate
van de reiskas der vereeniging.
DE ROTTERDAMSCHE
RUITENTIKKER.
KIJ HEEFT ER NOG NIET
GENOEG VAN.
In den nacht van Donderdag op Vrij
dag zyn in enkele straten te Rotter
dam weer een aantal ruiten vernield of
beschadigd met een glassnijder. De po
litie heeft er nu al 80 op haar lijstje
staan en het onderzoek naar de(n) d::.-
der(s) heeft nog geen resultaat ge
had.
EEN GERUCHTMAKENDE
ZAAK.
HEROPEND ONDERZOEK.
Gisteren is volgens het Hbld., loet on
derzoek heropend in de zaak tegen den
gedetineerden schoenmaker uit Den
Haag, medeverdachte inzake de op 2,
September j.l. gepleegde inbraak in de
woning van kapt. Gerlach aan ce
Houtrustlaan. op welke inbraak, zoonis
men weet, gevolgd is de aanslag op in
specteur Paul door den reeds tot twin
tig jaren gevangenisstraf ver oordeel
den koopman Reyntjes. Het O.M. hal
tegen vehdachte vijf jaren gevangenis
straf geelscht.
In deze zaak doet zich het zeldzame
geval voor. dat men als getuige een
dubbelganger van verdachte heeft.
Toch verklaarden andere getuigen das
zij zeker wisten dat verdachte volgens
hen de tweede persoon inzake de in
braak was en niet de dubbelganger.
Noch het O.M., dat persisteerde bij
zijn requisitoir, noch de verdediger,
hadden iets op te merken. Het onder
zoek werd gesloten en dc uitspraak is
bepaald op 19 dezer.
JAN TOOROP.
ZIJN TOESTAND IS
BEVREDIGEND.
De laatste dagen is de toestand
van den kunstschilder Jan Toorop be
vredigend. Op advies van den dokter zit
hy enkele uren per dag in een ruststoel,
i opdat de longen volledig kunnen func-
tioneeren.
Een van zijn laatste werken was een
Madonna, portretten oa. van mevr.
Vattier Krane en mevr. MIgnot zijn
nog onafgewerkt.
Talrijke vrienden komen telkens vol
gens de Msb naar Toorop ir.formee-
ren. Slechts een enkele wordt toegela
ten. zooals dezer d -rtn Dr. Berlage.
Naar het Duttsch van
P. ARNEFELDT.
Vertaald door
JAC. VAN EMDEN.
In den laats ten tyd schynt die
overtuiging toch wel wat aan het wan
kelen te zyn geraakt, kon Juliane niet
nalaten te zeggen.
Ik? riep Giibler diep gekrenkt, o,
ik weet wat je bedoelt! Maar Gustaaf.
waarom heb je myn onverstandige, ge-
exalteerde dor'. haar ondoordachte
uiting n zoo zwaar aangetekend.
Ondoordacht?
Ja ondoordacht, herhaalde Giibler
met nadruk. tcrwUl.hU Gustaaf's hand
greep Als je wist wat een berouw ze
heelt, hoe re door verdriet en verlangen
naar jou wordt verte dill zou je
niet meer boes cp haar zUn.
- Dat ben ik ook niet!
Bravo! Dat ls mooi. dat is nobel
van ie! riep Giibler zonder te letten op
cr-o-iUHcan toon. waaroo Gustaaf
en Je vindt goed, dat ze by Je komt en
je om vergiffenis vraagt.
O neen, dat niet, meneer G&bler.
Ze heeft het al willen doen. ik heb
haar met geweld tegengehouden.
Gustaaf. liefde vergeeft alles, zet r.u de
kroon op Je goedheid en ga met me
mee.
Neen, meneer Giibler. zei Gustaaf
beslist, en voor Juliane was dat een ver
ademing. Ze was bang geweest dat haar
broer zich zwak zou toonen.
Ik wensch uw dochter niet weer te
zien.
Maar je hebt me toch zelf gezegd
dat Je niet meer boos op haar bent,
Dat ben ik ook niet Ik knn haar
zelfs vergeven, maar lk ben tot de ont
dekking gekomen dat ik r.ooit van haar
gehouden heb op de manier, waarop de
man houden meet van de vrouw, waar
mee hU trouwt.
Dat is niets dan inbeelding; dat
komt allemaal weer terecht; je bent nu
opgewonden, hernam Gitb'.or.
Ja. En ik heb bovendien op het
oogenblik wel wat anders aan mijn
hoofd dan redenaties over liefde, zei Dr.
Forberg voor zijn doen ongewoon scherp.
Dat is zoo. lk heb van Otto ge
hoord dat je op het punt staat, naar
Amerika te vertrekken, zei Giibler. HU
was slim Kenoes om te begrijpen dat hii
praten. Een woordje, myn jongen.
Hij nam Gustaaf terzyde en bood hem
oen voorschot aan voor zyn reiskosten.
Ik weet dat myn arme vriend geen
schatten heeft nagelaten en dat jullie
veel zorgen hebt. Dat. zal nu gauw ge
noeg veranderen, maai- voor het oogen
blik zyn Je middelen waarschyniyk niet
voldoende, dus neem het aan. drong
Giibler aan. Ik kem er het eerst voor
in aanmerking en met de terugbetaling
lieer je je niet te haasten.
Maar Dr. Forberg wees het aanbod
zeer beslist van de hand. Wel wist hU
nog niet, waar hU het geld voor de reis
vandaan meest halen, maar hy zou lie
ver hun laatsten stoel hebben verpand,
dan Gabier's schuldenaar te worden;
zijn hccle ziel kwam daartegen in op
stand.
Het ls een styfkop en toch heb ik
het zoo goed met hem voor. Met deze
woorden wendde Giibler zich nu tot
Juliana. maar dan blijft mU niets
anders over dan hem een voorspoedige
reis te wenschen en to maken dat. ik
weg kom, Wees jy niet zoo eigenzinnig.
Juliane, als je broer weg is en je hebt
raad en hulp noodig. dan weet je waar
lk wogn. Wil je me dat beloven?
Hy streelde de hand van het jonge
meisje, maar ze antwoordde slechts met
een kort „dank udat voor velerlei uit-
herhaa'.de betuigingen van zyn deelne
ming cn van zijn bereidwilligheid om te
helpen, nam Giibler afscheid om plaats
te maken voor een ander bezoek, dat
korten tyd daarna kwam: dat van Ge-
heimrat Graupner met zyn kleindochter.
Met een uitroep van verrassing snel
den brcer en zuster hun tegemoet.
Als Mohammed niet tot den berg
komt. dan moet de berg wel tot Mo
hammed komen, zei de oude heer. ter-
wyi hy de kamer blnnent:nd. De tU-
ding, die ik van mijn zoon heb gekre
gen is anders wel geschikt om bergen
te verzetten.
Huil jullie niet zoo hartverscheu
rend. kinderen, ging hU voort, zidh tot
Juliane en B?lnia wendend, die elkaar
snikkend cm de lials waren gevallen.
Kom nu liever bij me z.:t?n en laten we
eens overleggen, wat er nu gebeuren
meet. Je wilt naar Amerika, r. ?twaar
Fcrberg? Terwijl hy dit zei, ging hy zit
ten. Seima en Juliane volgden zyn voor
beeld.
Stemt u met dat plan niet in?
vroeg Gustaaf. die was blijven staan.
Integendeel, ik ben het er volkomen
mee eens. we zijn Juist gekomen om
jullie voor je vertrek te zien. cn de
Geheinirat keek Sol ma eens aan. wier
zacht gezichtje weer door een blos werd
het bezoek geweest. Toen haar oom des
middags was gekomen om haar groot
vader van do lugubere vondst in New-
York in kennis tj stallen en had verteld,
dat Dr. Fcrberg op het punt stond, naar
Amerika te er^-ekfcen om het stoffelijk
overschot van zijn vader in mtvargst te
nemen, toen voelde zy haar koppig en
trots plotseling wegsmelten. Hy mocht
de zeereis niet aanvaarden voor ze hem
nog eenmaal had gezien, haar wensch'n
mees: en hem op ziin reis vergezellen.
Cok verlangde ze er naar. Juliane haar
deelneming te betuigen. Terwijl haar
oom er nog by was. gaf zy haar groot
vader te kenr.cn, dat de becte voldoe
ning. die hij den kinderen van den ver
moorde kon geven. was. hen zelf op t?
zoeken. En ditmaal waagde Edr.ard
Graupner het niet, bezwaren te maken.
Het groote onrecht, dat hy en zyn neef
hadden begaan, drukte hem neg zwaar
Is uw moeder al op de hoogte?
vroeg de Geheimrat.
Neen. antwoordde Jul'ane, en we
willen haar de volle waarheid ook niet
zeggen, ze zou die niet kunnen verdra
gen.
Maar je moet niet op reis gaan
voor je haar althans gedeeltelijk op de
hoogte heeft gebracht. Een dag vroeger
of later maakt voor je armen vader toch
den. antwoordde dc Geheimrat. Hy be
sprak nu met Juliane wat de beste ma
nier zou zyn om hst bericht aan haar
zieke moeder rr.eda te doelen. Tenslotte
spraken ze af. dat men haar zou ver
tellen. dat het lijk in Eerlijn was ge
vonden cn al ter aarde was besteld en
verder, dat haar zoen een tijdelijke aan
stelling in de prov:r>.-:? had gekregen en
zijn betrekking onmiddellijk moest gaan
aanvaarden.
Inti rschen veereen Se.'ma en Dr. For-
fcerj een flu Is lerend gesprek. Er was op
dit oogenblik natuurlijk maar een on
derwerp, waarover ze konden spreken en
toch scheen hst hun toe, alsof ze elkaar
nog oneindig veel andere dingen hadden
verteld. Het leek hun dat zs elkaar in
deze enkele oorenbllkken veel nader wa
ren gekomen.
Als u van de rsis terugkomt, zu't
u dan den weg naar Char'.cctenburg ook
niet rr.eer kunnen vinden, meneer For
berg? vroeg zy.
En ditmaal antwoordde hij niet.
We zijn g:en kinderen meer. freule ven
Kirchdorf. maar hy ze terwijl hij lmar
hand ln de zyn: hle'd: lk zal zrk^r
kernen! Ze keken elkaar diep in de
oogen en lazen daarin een heerlijke be
lofte.
