OM ONS HEEN
STADSNIEUWS
FLITSEN
FEUILLETON
ÏIET HUIS OM DEN
HOEK
HAARLEM'S DAGBLAD
DINSDAG 7 FEBR. 1923
No. 3732
EEN BEZOEK AAN HET RADIOHUIS TE HILVERSUM.
„Noem eens dc vier voornaamste ste
den van Nederland", zei dc onderwijzer.
Jantje stond trotseh op, want de in
specteur was pas ln de school geltomen
en hij wist wel, dat hy by zulk hoog
bezoek altyd vragen kreeg te beant
woorden. „Amsterdam, Rotterdam. Dcc
HaagH
Hy stokte. De vierde bleef achterwege
.Heel goed", zei de onderwijzer en kce..
Jantje suggestief aan. Jc kon hem he.
woord Utrecht haast van zijn gezicht
aflezen. Maar Jantje herhaalde zenuw
achtig: .Amsterdam, Rotterdam. Den
Haag en bleef weer steken toen ze.
hy met den gloed der overtuiging: „en
Hilversum".
De onderwijzer keek teleurgesteld naar
den Inspecteur.. Hoe kwam a#n beste
leerling vandaag zoo! Maar dc inspec
teur glimlachte even cn zei: „misschien
heeft hi) wel gciyk".
Menschkundige opmerking. Hot eerste
rytje van drie was aangeleerd, de vierde,
de blunder waarover de onderwijzer nog
kleurde, kwam uit eigen wetenschap.
Had hU #bct niet zelf beleefd, dat er
mooie muziek gekomen was uit dat rare
kastje by zUn oom eergisteravond en dat
toen een stem gezegd had: ..dames en
heeren, dit ls de Avro uit Hilversum'*.
Toen was er weer mooie muziek geko
men. Was het wonder dat Jantje na de
reeks die er in gehamerd zat den voor
rang toekende aan de stad. waar die
mooie muziek vandaan kwam!
En zUn er niet veel Jantjes, maar die
de kinderschoenen al lang uitgetrokken
hebben, onder en boven de vyitlg en
Jannetjes daarbij, voor w c het woord
Hilversum heelwat meer betcekent
dan Utrecht? Hilversum, dat ls de plaats
waar de radio vandaan komt. waarvan
ze lederen avond plezier beleven cn
's middags ook. als zc willen. Hilversum
de muziek bron. Hilversum die lessen
geeft cn ik weet al niet wat. Hilversum
met haar onuitputteiyken voorraad van
sprekers en spreeksters over allerlei on
derwerpen, Hilversum de geheimzinnige,
die ver is cn toch vlak bij, in Je huis
kamer.
Ja. de lnspectehr was een menschen-
kenner, al had hij zelf misschien het
geheimzinnige kastje niet eens ln zyn
huls.
Nu ls het evenwel gemakkehjker voor
de radio om onze woning te bereiken,
dan voor ons om de studio in Hilver
sum te vinden. Zondagavond liep ik in
de laatste nadruppeïlr.g van de vervaar-
lUke regenbuien op den 's Graveland-
schen weg te dwaler, ln door den portier
van het Hof van Holland vagc-
3Uk aangewezen lanen, op zoek naar de
villa waar ze huizen morst, totdat een
oud echtpaar dat er langs gesukkeld
kwam licfdcrUk voorging: „gaat u maar
mee, ja hot is niet gemakkeiyk te vin
den ln den avond".
We waren er gauw. Er stond een auto
voor de deur. De heer Vogt, ons aller
vriend, deed own. Ik werd verwacht.
Vooraf had lk belet gevraagd en men
had den Zondag voor mUn bezoek uit
gekozen. wnnt er zou een voorstelling
wezen van Mignon, met orkest, koor cn
solisten, een complete operavoorstelling.
Maar daar waren wij nog niet aan toe.
Eerst zou de heer Vogt my de studio
laten zien en alvast greep zUn hand de
deurknop vlak t>U. waar boven KLANK-
ZAAL te lezen stond.
Onhoorbaar gingen wij binnen. Er
waren drie musici, die het laatste num
mer ten beste gaven van het radio-trio.
ZU zeggen niets, wy zwUgen. Hier ln
het radio-huls spreekt men niet, bulten
het programma, zoodra dat kleine In
strumentje, dc mlcrophoon, verbinding
geeft met dc buitenwereld. Er wordt hier
zelfs niet gekucht of gezucht: de uit
zender brengt alles over in de diepte van
dc bosschcn, op de hoogte van de ber
gen, boven de golven V3n de zeëon. Op
zlln meest wordt er gewezen of geknikt.
Ik zal niet zeggen dat men zweeft ln
de Studio, maar dc voetstap ls onhoor
baar in een dikke vloerbckleed ing en
ue deuren knarsen of kraken nieL
„Alles tegen het schalmen", zegt de heer
Vogt, wanneer wy dc deur wosr uitge-
slopen zUn. Achter de klankzaal. de
beste vertaling schynt het voor studio,
is een wachtkamer, waar aan wachten
den de tyd gekort wordt door muziek
of wat het uur van den dag brengt. Ir
een loudspeaker.
Boven zijn k!?!ne vertrekken voor
cramofoon-uitvoeringen. repetities en
voor sprekers. In de laatste kamer staan
of zitten, naar verkiezing, de sprekers
en praten over dc tallooze onderwer
pen waarvan zU het noodlg -vinden, da:
\vU iets meer zullen weten en die wy
luisteraars (laat ons het maar ronduit
neggen) doen verdwUnen. wanneer het
onderwerp ons niet naar den zin is.
ZU weten het gelukkig niet. dat wij
hen uitschakelen. zy mogen, terwyi zij
in dat simpele kamertje naast een karat
water met een glas hun wUsheid tegen
i;e kleine microfoon uitspreken, vrUeUJk
_n de meening verkeer en dat het heel
al naar hen staat te luisteren. Maar de
contróle op de uitzending let ln ieder
^eval op hen en liet kan gebeuren, dat
.•en van de drie lampjes, rood. groen en
wit. plotseling begint te flikkeren, na
melijk het groene, als teeken dat het
.yd wordt ei' een «nd aan te maken,
rmdat de contTÓle van de geluiden die
aU hoort uit het Concertgebouw, af-
jeidt dat het concert gauw zal begin
nen, hetwelk door Hilversum zal worden
uitgezonden.
Ik heb geen plan, de vertrekken in
het radio-huls alle afzonderiyk te be-
^chryvcn. Ze zyn eenvoudig en zonder
weelde ingericht en men kan zich wel
voorstelkn, dat ze voorzien zyn van
de drie gekleurde lampjes en kleine mi
crofoons. Het gebouw heeft in een af
zonderlijke kamer vier telefoonverbin
dingen, waarvan één vaste verbinding
met de Nederiandsche Seintoesteilenfa-
orlek. waar de eigenlijke uitzender ge
plaatst is. H.er is ook gelegenheid het
geluid te versterken of verzwakken, bij
voorbeeld wanneer een spreker te zacht
of te hard mocht spreken.
Lang ben lk niet in dit huis geble
ven. waar je instinctmatig zacht spreekt
en je voelen voorzichtig neerzet, ook
wanneer dat niet noodig ls, maar toch
.ang genoeg om op te meken dat ln deze
stille laan. die den eigenaardigen naam
van Witten Huil weg draagt, geen
geluiden van de buitenwereld doordrin-
cn, die de uitgezonden klanken zouden
verstoren. Toch zegt de heer Vogt. dat
soms een voorbyrUdendc auto hinderlijk
kan zyn en dat mcnschsn die hem ken
nen. wanneer zy ln de verte een hond
ten enkelen keer hooren aanslaan, op
merken: ,.hoor Je den hond van Vogt?"
Ik moet zeggen, dat het my nog nooit
overkomen is.
Wat wy luisteraars allen wel eens
gehoerd hebben ls het tikken van een
klok. Die staat op de tweede verdie
ping. Het is een groote. zoogenaamd:
hall-klok, een cadeau van een vriend
van de radio, die door iemand die een
speciale studie van klokken gemaakt
heeft, uit liefhebbery gecontroleerd
wordt, zoodat ze volkomen vertrouw
baar is voor het geven van het tijd
sein. Haar tik is niet luider dan dit
van een soortgelijke klok, maar hy
kan versterkt, worden tot hij op een
hamerslag gelijken zou. De klok hoeft
een vasten microfoon.
We gaan heen. maar lk zou het
onbiliyk vinden, om tenslotte niet nog
even gewag te maken van een opmer
king, die in een van de gangen te lezen
was: WLEST GEEN HARP AGON. Wat
in deze omgeving daarvan de beteeken ls
wel weasen kan. is duldeiyk: weest niet
gierig tegenover de radio te Hilversum!
Dat wil zeggen, dat ieder die van haar
uitzendingen geniet, naar zyn krachten
daartoe bydragsn moet ln haar uitgaven,
Nog altUd moeten er luisteraars zyn,
ook welgestelde, die niets bydragen en
het financieel steunen van de uitzen
ding gerust aan hun buurman overla
ten. Op pen slaat het geestige woord,
door den heer Vogt Jongstleden
Woensdag gesproken, toen hy na dc
luisteraars een poos in spanning gela
ten te hebben over de beteekenis van:
..men zegt dat"zUn bedoeling ver
klaarde door het Ironische slot: ,jnen
zegt, dat de radio te Hilversum van den
wind loven kan."
Neen. dat kan zU niet. En daarom is
het niet alleen ieders plicht, maar zelfs
een groot algemeen belang, dat .Hilver
sum" gesteund wordt door algemeene
bydragen.
wy stappen in den wachtenden auto
en ryden naar de T. S. F. de seintoe-
s tellen fabriek, achter het station. Wie
die er met den trein voorby komt. heeft
niet de electrlsch verlichte letters
T. S. F. RADIO opgemerkt op den groo-
fcen toren op het terrein, die aan een
bescheiden miniatuur van den Eiffclto-
ren denken doet:
De heer Vogt is daar natuuriyk als
kind in huls. maar op den Zondagavond
op dit uur is zelfs voor hem liet hek ge
sloten. Een hond aan den ketting pro
testeert fel, wanneer hU de aandacht
van den nachtwaker tracht te trekken.
Maar dc man nadert al in dc verte, ver
gezeld van een soortgelijken hond.
„U ziet, dat men niet zoo heel gemak
keiyk hier binnen komt," merkt de lieer
Vogt op, wanneer wU het terrein opgaan
langs het gevaarte van den toren hoen,
dat pas in zyn geheel een groot eind
verplaatst is. daar het ln den weg
stond voor de nieuwe fabriek die de T.
S F. bezig !s te bouwen, daar zfl aan
de talrijke aanvragen niet kon voldoen.
wy gaan binnen in het gebouw, waar
de zender staat. Hier ls voorzichtigheid
noodig, daar er spanningen opgewekt
werden van negen A tienduizend volt
wisselstroom, getransformeerd in ge
lijkstroom die voor den zender noodig
is. Op den vloer ligt rubber om uitgly-
den te voorkomen. Misschien is er later
wel gelegenheid, eens een technische
beschrijving te geven van den Hilver-
sumschen uitzender. Daartoe ben ik
niet bekwaam, zeker niet na een kort
bezoek. Want de tyd dringt. De heer
Vogt moet te acht uur in het Hotel
.Hof van Holland" zUn. waar in de con-
oertzaal de opera ..Mignon" zal worden
gegeven. De aandachtige lezer zal wel
gevraagd hebben, hoe het mogeiyk ls,
oen groote opera uit te voeren met or
kest. solisten en koor in oen huis, dat
naar mUn korte beschrUving, wel vele
kaniers, maar geen groote zaal bezit.
Zy kennen dan nu de oplossing. Daar
voor wordt dc concertzaal van „Het Hof
van Holland" gerequireerd. Misschien
komt nog eens de tyd, dat Hilversum
over een volledig, groot gebouw beschik
ken zal de tijd waarin niemand, die
gemakkeiyk mee-betalen kan. zich daar
aan zal onttrekken.
Over die uitvoering van Mignon dan
ln een tweede artikeltje.
J. C. P.
HAARLEMSCIIE
PADVINDERS.
CABARETAVOND.
Het woord „cabaret" wordt steeds wU-
der van beteekenis.
Want wat daar Maandagavond n den
Stadsschouwburg geboden werd dat
was nu toch heusch geen cabaret in den
eigeniyken zin van het woord.
Gelukkig, zouden we willen zeggen.
Want wy kregen nu Juist de Padvinders
te zien en te hooren in al hun frisch-
held, flinkheid en ongekunsteldheid. En
daar was het tenslotte om te doen en
niet om „cabaret", dat we van deze
jeugdige dilettanten niet moohten ver
wachten.
Het is al aangekondigd: de Kenne-
mer Padvinders (afd. Haarlem N.P.V.)
verlangen hord naar een nieuw troep
huis, aangezien het tegenwoordige, aan
de Rolhuizen, niet meer „Je" ls. En om
daarvoor het geld büeen te krUgen was
deze avond ln den Stadsschouwburg
georganiseerd.
Er was tamelUk veel belangstelling,
al was de zaal niet gehéél gevuld.
De voorzitter van het bestuur, de heer
J. M. Figee, dankte by het begin van
den avond het eere-comlté voor de
spontane en enthousiaste hulp, waarna
de voorzitter van dat comité. Mr. T. A.
M. A. van Lüben Sel3, een kort woord
sprak. Spr. bracht hulde aan den heer
Figéo, onder wiens leiding het leden
aantal sterk gerezen ls en vestigde
voorts de aandacht op het eigenlijke
doel dar PadvinderUKaraktervorming.
De leiders trachten vin de Jongens goe
de. eeriykc en hulpvaardige menschen
te maken. Spr. wees natuuriyk nog eens-
extra op de wenschelUkiheid van een
nieuw troepenhuis. Om dit te kunnen
krUgen wordt ook nog een fancy fair
gehouden.
En hierna werd een programma uitge
voerd, dat bekoorde door zyn eenvoud.
Do hier welbekende heer Wessels, dis-
trlctcoramlssarls der N. P. V., district
Haarlem, reeg als conférencier de ver
schillende nummers op prettige wUze
aan elka&l cn had ook een belangryk
aandeel m het welslagen der verschil
lende nummers. In „De droom van den
Professor" een aardige door hem in el
kaar gezette schets, suggereerde hU
ieder der aanwezigen een gift van
f 300 voor het nieuwe Huls te bestem
men. Moge het hem gelukt zyn!.De dé
cors voor deze schets waren door de
padvinders zelf vervaardigd. Een mooie
prestatie!
Vermakeiyk waren de „Geïllustreer
de Uitdrukkingen", met geestige teeke-
nlngen: vermakeiyk waren ook „Het
lied der heeren" en vooral ook „De
schuchtere jongeling".
De Padvlndersmarsch, die dadelyk na
het opwekkend woerd van den heer Van
Löben Seis klonk en het tafereel .Hulde
aan de Sport" gaven goeden Padvinders-
samenzang te hooren.
Nog moeten vooral genoemd worden
de „Avonturen van Tyi Uilenspiegel",
een paar schetsen waarvoor zoowel den
uitvoerders als den auteur (den heer
Hcyllgers. student in de rechten tc Gro
ningen), alle hulde toekomt.
Zeer aardig en ongekunsteld waren
ook de zang- en ïluitprestatios van „The
Musical Rovers", oude voortrekkers, stu
denten uit Leiden, die vooral veel succes
hadden met hun Afrikaanse he liederen
en internationale kampliedjes.
En dan niet te vergeten het Fluit
concert, uitgevoerd door de Troepen IV
en V onder leiding van den heer P. de
Nobel.
In de pauze was gelegenheid tot het
gebruiken van vervorschingen in beide
foyers, ook natuuriyk ten voorde ele van
het nieuwe Huis.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No 1123DE MINUUT DIE EEN EEUW LIJKT
Op den avond dat je een lezing moet houden
over „Persoonlijkheid" stuurt de verhuurin-
richting je een rok van verkeerde maat
(Nadruk verboden).
Na afloop werd nog eens dansje in
den foyer gemaakt.
Vermelden wy nog dat vóór de pauze
de heer Figée de drie hoplieden Wes
sels, Jamaer en Dantuma elk met krans
huldigde voor alles wat zy voor het
welslagen van dezen avond hadden ge
daan.
Een volledig orkest onder leiding van
den heer P. C. Tak verleende den ge-
heelen avond zijn medewerking.
NAT. OOMMISSIE TEGEN HET
ALCOHOLISME.
Lezing voor de Middel
bare scholen.
Namens deze commissie was Vrijdag
j.l. een lezing georganiseerd in de Aula
van bet Sted. Gymnasium voor de leer
lingen der hoogste klassen van de Mid
delbare Scholen, Do voorzitter, prof dv.
O, C, van Waleem opende den avond
met een ongedwongen praatje, en gaf
daarna het woord aan den inleider, dr.
J. van der Sjfck.
Spr. begon met op te merken, dat zijr.
causerie en lantaarnplaatjes betrekking
zouden hebben op den invloed van den
alcohol op den mensch individueel. Veel
belangrijker ls evenwel het geheele
complex van verschynselen in de maat
schappij, en w-aar voor het individu
soms nog twUfel kan bestaan, ls het
algemeen belang, zooals zoo vaak. zeker
beslissen:! Vooral toekomstige studenten
megen zich eenige wetenschap aangaan
de dit onderwerp maken. Vergelijken
derwijs behandelde spr. hierna den alco
hol als narcoticum naast aether en
chloroform, nadat in 't kort de ont-
staanswUze door gisting, met zUn ver
lies aan voedingswaarde was geschetst.
Wat den alcohol vooral gevaarlijk maakt
zijn de nevenwerkingen: verwijding vap
de huidbloedvaten en daardoor over
matige afkoeling en kans op bevriezings-
dood ten laatste, hartvergrooting, lever
en nierziekten en -aandoeningen be-
hcoren tot de allergewoonste gevolgen.
Precisieproeven en proeven over ar
beidsprestaties en uithoudingsvermogen
spreken een vernietigend oordeel over
het alcoholgebruik uit. maar ook zonder
nu direct wetenschappelijke onderzoe
kingen, spreekt ook het dagelijkse'
leven een afwijzend oordeel uit oveT 't
dr-nkgebruik. In Duitschland en Amerika
dralde het aantal opnemingen in ge
stichten voor zenuwlijders en epilepsies
vrl' snel en zeer zeker toen terwille va-
het graan als voedingsmiddel het z.g
oorlogsverbod was ingevoerd, terwij'
ln Amerika diezelfde cijfers no? merk
waardig meer zl)n gedaald sedert het
absolute verbod, hoewel ..nergens zoo
wordt gedronken als in Amerika tegen
woordig".
Levensverzekeringen geven aan ont
houders een kleinere sterftekans, terwy.'
die van brouwers en kellners voor t.b.c.
infectie- cn leverziekten e.a. tot het 4
a 5 voi'dige van het normale kan stij
gen. Wat kleine hoeveelheden betreft:
het feit dat geen sportman in training
ook maar een druppel zal drinken,
spreekt boekdeelen.
Tot slot besprak spr. aan ds hand van
eenige proeven en voorbeelden, hoe vele
achterlijks en slecht ontwikkelde kin
deren hun gebrek hebben te wyten
aan het drankgebruik van ouders of
grootouders. Het verantwoordelijkheids
gevoel voor nageslacht en medemenschen
doet ons van zelf reeds besluiten den
alcohol te weren. By de verschillende
groote keuzen t.o.z. van het latere leven,
die by zyn gehoor weldra zullen moeten
worden gedaan, hoopte spr. dat zyn.
hoorders inzake het alcoholvraagstuk
het zuiverste en juiste standpunt zouden
innemen.
By ontstentenis van den -voorzitter
bracht de vice-voorzitter, de heer Ryk-
hoek hartelijk dank aan den Inleider,
terwijl een stevig applaus dezen reeds
op andere wUze had vertolkt.
TWEEDE ZAAK M. N. DAVIDSON
Eenige maanden geleden opende de
heer M. N. Davidson in de Lange Veer-
straat een winkel in lingerieën en vak-
kleeding. In korten tijd namen de za
ken zoo groote vlucht, dat een filiaal van
dezen winkel gesticht inoest worden. Het
perceel Anegang 29 werd daarvoor inge
richt en is Zaterdag onder veel belang
stelling geopend. Groote verscheidenheid
is in deze zaak te krygen, zooal op hét
gebied van lingerie. Wanneer een dame,
die trouwplannen heeft hier binnen gaat,
kan zy den winkel verlaten met het ge
voel. gced en goedkoop klaar te zijn ge
komen met den geheelen uitzet. Maar
ook koopers, die minder groote afne
mers zyn, kunnen in de zaak uitstekend
terecht.
DANSACADEMIE J. G. MARTIN.
Zaterdag werd in de Gemeentelyke
Concertzaal een der tusschenbals ge
houden voor de oudere leerlingen der
Dansacademie J. G. Martin en Zonen.
Er werd correct en met animo door de
ongeveer 500 aanwezigen gedanst en de
vroolijkheid steeg ten top toen maskers
en mutsen werden uitgedeeld.
Zaterdag a.s. heeft het bal plaats
voor de jongere generatie, waarby als
Intermezzo opgevoerd zal worden: Dc
dans door alle tijden.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
Cjoedkoopste
adres voor
l l?«5hi KRUIDENIERS
WAREN
WVV ookvoorU!
iiHiiiifriiiHiiiiiiMHiiimrmifiiiiiiififtiii
KRUISSTRAAT 16
BOTERMARKT 48
BAL-MASQUé IN BLOEMHOF.
De leerlingen van de danscursussen
van de heeren Fortgens en Van den
Berg hebben zich Zaterdagavond boste -
iyk vermaakt op het bal-masqué en
costumé dat in Bloemhof georganiseerd
was.
Pas tegen half tien kwamen de dans-
lustlgen opdagen, in allerlei costumes.
Daar waren natuuriyk pierrots en
Pierrettes, boeren, piraten, haremdames
en al die andere steriotiepe verschij
ningen van ieder gecostumeerd bal.
Veel belangstelling trok de woonwa
gen jroep. 22 menschen in allerlei
„pakjes" rond een woonwagen en om de
schooljongens met hun meester hebben
de aanwezigen veel plezier gehad.
De jury voor het keuren der costumes
bestond uit de heeren P. C. Bitter. H. J.
van Teunenbroek en J. van Ake, en prij-
zün werden toegekend voor:
Fraaiste paar: Danseresjes in gehaakt
costuum; Spaansoh danspaar; zonder
ling paar: lapjespaar; komisch heer;
muzikale clown; actueel paar: Olym
piade 1928; actueele dame: Oostersche
dame en voor grootste groep: woonwa-
gengroep.
Maar zóóveel aardige costuumpjes
waren er. dat de jury ook nog een aan
tal troostpryzen gaf.
Drie Charleston nende negers, drie
Saxofoondames. drie groene danseres
jes, een oud boertje, het paar: Zon en
Ma.an, een Spaansche Koningin; een
lila Pierrette en dito Pierrot, een clown
met een mandoline, twee vlinder-dames
en de troep schooljongens waren de
gelukkigen.
Het feest duurde tot diep in den
nacht.
NAT. VER. TOT BESTR. VAN
DEN WOEKER.
De afdccling Haarlem en omstreken
van de Nationale Vcrccniging tot
Bestrijding van den Woeker, houdt
haar jaarlijksehc algcmccnc verga*
dcring Dinsdag 28 Februari, 8 uur.
in het gebouw van de NutsspaarbanK.
Jansstraat. Dc agenda vermeldt o.a.
behalve dc jaarverslagen een voor*
stel tot vcrlccning eencr donatie aan
het „Fonds tegen den Woeker" cn
bestuursverkiezing, wegens pcrio*
dicke aftreding van de hcccren Mr.
J. D. Pasteur cn Mr. A. H. J. Merens.
Uit lirt Enrdwh van
LOUIS TRACY.
Vertaald door N. U.v. W. P.
Nadruk verboden.
1)
HOOFDSTUK I.
WAARIN HET HUIS EEN NIEUWE
HUURDER KRIJGT.
Na nan dr'e kleine stationnetjes ge
stopt te hebben, had de trein puffend
tie twaalf mijlen door de kronkelige
vallei afgclexJ. Hy bleef zoolang stil
staan bij het, vierde, dat de eenzame
reiziger ln da eerste k as coupé opkrek
van het bock. waarin hy zat te lezen
Hy IC. dat het perron vol boerenvolk
was» dat zich allemaal in één richting
voortbewoog. Tot nu toe had h'J telkens
een stationschef gehoord of een con
ducteur, die een ouverstaanbaren naam
uitschreeuwde: nu echter schenen zyn
medepassagiers te weten, welke plaats
dit was. zonder gewaarcehuwd te zyn.
Dea witkiel opende het portier.
Is dit Nuttonby? vroeg de reiziger.
Ja, mynheer.
Waarom ls het hier zoo druk?
't Is marktdag, .mynheer.
Dank J Ik had zoo'n drukte niet
verwacht. Hebben Jullie een bagago-
depot. waarin ik mUn koffers kan laten?
Jawel. mUnhcer.
Pas dan oven op deze tasch. Er zyn
drie kisten ln den goederenwagen. Jc
zult een wagen noodig hebben, ze zUn
zwaar.
Dc man die zoo weinig begrip had van
de belangrijkheid van Nuttonby een
plaatsje van 3000 inwoners was op
gestaan en verzamelde zUn bagage,
waarbij een visachersultrustlng behoor
de. HU volgde den witkiel, die. toen
hU de hengelroeden en 't vlschmandje
zag. den vreemdeling taxeerde als
Iemand. d!e recht had op een eerste
klas kaartje.
In ieder geval, de kisten waren zwaar
De conducteur moest tenminste een
handje helpen.
Nou. nou! riep de witkiel, toen hU
irebeerde do eerste op een wogen te
tillen.
Boeken, legde de relz'ger uit.
Ik dacht dat er lood in zat.
Sommige boeken hebben er wel
iets van, zei de vreemdeling. De con
ducteur. die wél eens las ln zyn vrye
uren. glimlachte. De eigcriaar van zoo
veel „zware" literatuur pakte een groo
te loeren tasch op. Ik zal je een
handje helpen, zei hy en deze woorden
bewezen den witkiel dat de nieuw-aan-
gekoir.cn, ónze lange, magere man in
tweed met een jagershoedje op. geen
zwakkeling was.
Hot perron was bijna leeg. teen de
witkiel de hoog-opgestapelde kar er
langs schoof.
Een eigenwyze Jongen kwam plotse
ling te voorschUn en riep, bijna drei
gend: kaartjes! Er werd hem een eerste
klas kaartje van York af toegestoken
met een regu voor extra bagnce. Het
witte stukje bordpapier deed iets van
eerbied in zUn onbeschaamde jongens
ziel opkomen. Darik u. mUnhccr. zc'
hy. Eerst later begreep hU. dat hy had
moeten zeggen: Kaartjes, als 't u
blieft!
't Was dezelfde vrijpostige Jongen, die
plotseling weer verscheen op de afdce-
ling beste'.gcedercn. waar hU ook diens'
deed. Hy merkte op. dat geen der colli
een naam of initialen droeg; ze waren
splinternieuw; de eenige aanwUzin?
was de labris: York, van King's Cross
en Nuttonby van York.
Hou deze tasch en deze kleine din
gen apart, was de instructie. Ik heb
ze misschien heel gauw noodig. 't Kan
dat dc kisten vanmiddag al wor
den gehaald, maar dat weet ik nog niet-
IIy wendde zich tot den witkiel:
Is er een woningbureau in de stad?
Ja zeker, mijnheer twee.
Welk is het beste welke heeft
de grootste clientèle lk bedoel eigen-
ïyk de meeste hulzen te huur?
Nou. Walker en Zoon hebben hier
al meer dan 50 Jaar zaken gedaan.
Dan zal lk Walker probceren. Waar
woont hy?
Vlak naast de „Roode Leeuw"
mt'nheer.
De Jongen, een beetje vlugger van
geest dan de witkiel, viel in: De
.Roode Leeuw" ls halverwege de hoofd
straat. mijnheer. U slaat rechts af, als
u van hier gaat cn u is er in twee mi
nuten.
De breede straat stond vol kraampjes,
boerenwagens, vrachtwagens, hondekar-
ren, tot zelfs een paar auto's, want
Woensdag was niet alleen marktdag,
manr ook de dag van de rechtszittingen.
Niemand lette on den vreemdeling
Op Woensdag was Nuttonby een wereld
Stad; op lederen anderen da? van de
week zou hU talryke nieuwsgierige blik
ken tot zich getrokken hebben. Natuur
iyk bleef hy niet geheel onopgemerkt
want zUn manier van kleed ine cn zijn
geheele persoonlijkheid stempelde hem
tot iemand uit de boste kringen.
Walker en Zoon bleken makelaars te
zUn. beëedigde taxateurs cn bezitters
van een' woningbureau. Hun kantoor
was klein- maar 't lag in het centrum.
Het was zoowel van binnen als van bui
ten beplakt met aankondigingen van
verkoopingen. Eén vooral trok dc aan
dacht door zftn geweldige greotte. Het
bood een ..riant heerenhuls met vee!
bcsch" aan. dat reeds vyf jaar lang te
koop was. De ongerepte witheld van het
papier met de g'tzwarte '.etters deden
vermoeden, dat Walker en Zoon dezen
aristocraat onder de aankondigingen
periodiek vernieuwde.
Een jonge man. die achter het loke!
sat. een sportblad las en een ci.garc.
ronkte, stond haastig op toen de bezoe
ker binnenkwam.
Bent u mUnheer Walker?*vroeg de
vreemdeling.
Ja. mijnheer.
O, ik dacht dat u misschien de
zoon was.
Dat ben ik ook. Moet u mUn vader
hebben?
Walker Junior was een Nuttonbysche.
.fat" en een gewiekste jonge kereL
Ik zoek een gemevb'lre-d hu's ln
of bU een rustig, landeh'k dorp, waar
voed vischwater is. was 't antwoord.
Nu meet u zelf maar bes" ren of ik
mijnheer Walker senior moet lastig val
len of niet.
Walker Jr. liep weg en stak zUn hoofd
door open raam van de gelagkamer
van „De Roode Leeuw" en riep: Va
der. er ls iemand voor u.
Binnen enkele seconden stond Walker
Sr. den vreemdeling tc woord.
Deze herhaalde zijn wensch: Een huis
ln een klein en afgelegen dorp en een
stroom rUk aan forellen. E?n eerste eisch
was absoluut eenzame ligging van het
dorp. 't Fene landgoed na het andere
werd afgekeurd ofschoon de Walkers
zich tevergeefs afvroegen waarom.
Deze ge-t'st'nreerd uJtzicr.de heer
wenschte een woning ver van ccr cen
trum der beschav'ng. ZUn Ideaal vos
een klein gehucht ergens op de
myicn ver van den trein en waa: hj
veilig zou zUn voor tour'sten.
Plotseling riep de zoon:
D3n is Elmdale geknipt vader.
Vaders gezicht klaarde op, maar ver
somberde dadciyk weer.
Ja meneer eh,... 't huls om
den hoek? zei hU, terwyi hy zich op
de llpnen beet.
Ja.
Ik ben bang dat het niet geschikt
zal zijn.
Waarom n'«»t? vroeg de vr-em te
ling. Ik vir.d den na m nkfc om r-
dlg.
Ik het, geen mam wvrnd m"n-
heer en Wa'ker Senior keek s p.
U beschreef liet a's 't hu's om den
hoek een schitterende naam 't Trekt
me aan. Waar is Elmdale?
't Hoofd van de firma wees naar een
kaar. van de North Riding, die 'o ren
den haard hicg.
(Wordt vervolgd)
