OM ONS HEEN
H. D. VERTELLlN'GEi.
STADSNIEUWS
HAARLEM'S DAGBLAD D™DERDAG 9 FEBR. 1923
No. 3733
DRAADLOOZE UITZENDING VAN EEN OPERA.
DE OPERA MICNON. WAT ER IN HET „HOF VAN HOLLAND" TE
ZIEN EN TE HOOREN WAS.
De meest populaire opera van Am-
brolse Thomas Is zonder twijfel Mignon.
Ze werd het eerst opgevoerd in 1886 en
wat hij daarna componeerde heeft nooit
het succes van Mignon bereikt, ook
niet de opera Hamiet. die (waarschijn
lijk als gevolg van den zwaarmocdlgen
tekst) aan het verwijt van saaiheid
niet ontsnappen kan. Het ls niet vol
doende. dat een opera gelegenheid geeft
lot dramatische contrasten. zU moet ook
gelegenheid geven tot opgewokten melo
dieën. omdat anders do toehoorder er
zUn geduld niet bU bewaart. Dat ont
breekt In Hamlet. Mignon is in dat op
zicht beter uitgerust en dramatisch van
grooter afwisseling, al zou de romantiek
voor een hedendaagschen componist
niet aanlokkelijk meer zUn. WU zijn in
deze dagen te positief en te nuchter
en gclooven niet meer asrn de historie
van een klein meisje, dat door Zigeu
ners gestolen wordt, aan een anderen
troep overgedaan en ten slotte, door
ellende en mishandeling heen, weer te
recht komt in het kasteel van haar
ouders waarvan zU de kamers ln de
omgeving herkent. Haar eigen vader
heeft haar. zwervende ln vreemde lan
den, terug gevonden en brengt haar.
zonder te weten wie zij ls, ln 't ouder
lijk huls terug. De Jonge man, die
haar gekocht heeft van den Zigeuner
hoofdman die haar mishandelde, ver
klaart haar zUn liefde en de geschiede
nis eindigt met een huwelijk.
Wi) crltischo menschcn van de twin
tigste eeuw. aanvaarden niet licht den
ouderwctschcn tekst, maar worden over
wonnen door de welluidende, echt Fran-
schcji muziek van Ambrol.se Thomas.
Do druadlooze uitzending zou groote
bezwaren opleveren, wanneer wij niet
allcft- de opera op het tooneel hadden
gezien. Ofschoon wij daarbij geen decors
to aanschouwen krijgen, onze verbeel
ding niet gesteund wordt door passen
de costumes, komt de herinnering ons
daarbU te hulp. Zoo den wU. rustig
thuis gez< ton voor ons radio-toestel, in
gedachten Mignon opkomen ln oen ge
scheurde rok en «sen armoedige blouse,
terwijl de woeste Jamo met de zweep
klapt, om haar tot den eierendans te
dwingen; wU den ook. al zingen zi)
daar ver weg ln Hilversum, den edelen
Wilhelm Meister die haar loskoopt, ln
zUn rUkclulsklecding met kanten das en
handlubben ln het laatste tafrcel dc
haast onmetelijke zaal ln het vaderlijk
slot. waarin Mignon het gebedenboekje
terugvindt dat zU als klad gebruikte en
waarvan zl), nadat zij eenmaal de eer-
eto regels heeft gelezen, het vervolg
opzegt uit het hoofd. Dan ls hot of
plotseling de nevel van haar geheugen
optrekt. ZU herkent het ouderlijk huls
en ln een Juichend trio met haar
ouden vader Lothario, die haar terug
vond bij toeval en Wilhelm Meister, den
edelen Jongeling, eindigt het werk.
De drnadloozc uitzending te Hilver
sum, beseffende dat dc herinnering aan
dc volledige tooneelvoorstelllng noodlg
is oin den hoorder de volkomen Illusie
van de opera bij te brengen, hoeft al
vroeger in dezen winter ook Rlgoletto
en Carmen gegeven, die wel iedere
opera-Uefhebber een paar maal van zijn
leven gezien heeft. Het was dus met
eenlgc spanning, dat lk afwachtte welke
Indrukken Uc krijgen zou, nu de Avro
mU Zondag de gelegenheid luid gege
ven om dc uitzending van Mignon bl)
te wonen ln do concertzaal van het
liótcl Hof van Holand.
Toen lk met den heer Vogt terug
kwam van dc Nederlandsche Selntoe-
stellen-Fabrlek cn haar zender en onze
auto voor den concertzaal stilstond, ver
wonderde het ml) een oogenblik dat er
geen 'Uk gekleede dames en keurige -
hoeren ln de vestibule van het Hof van
Holland mantels en Jassen afgaven in
de vestalrc. Er was niemand, dan de
Dultsche portier die goelenavond tikte
aan zUn uniformpet. De stilte stelde mU
een oogenblik teleur zóó mcx'llUk ls
het voor don mensch, om het nuchter
hoden niet te versleren met de beelden
iilt zijn herinnering. Wi) gaan een paar
lokalen door en staan plotseling in dc
concert- cn schouwburgzaal; ik zie ecu
groote menigte menschcn bUeen op een
podium, dat r i boschdecor voorstelt.
,,Gaat u maar zitten", zegt de heer
Vogt schertsend. ..in de stalles of waar
11 wilt". Inderdaad, er ls ruimte ln over
vloed. Het geheele publiek bestaat uit
misschien een dozijn personen, ren
kollner en andere menschcn uit het
hótel, denk ik en van de radio zelf.
Als ik mijn plaatsje gevonden ïirb en
nog eens naar het podium kUk. zie ik
het geheele gezelschap van de opera
daar bijeen. Rechts zitten dc solisten,
links het orkest, daarachter liet koor.
allen ln afwachting van het sein om te
lu*glnnen «mi langzamerhand 'herken ik
personen. De heer Vogt heeft het mU al
vooraf verteld. Vanavond ls mcrvröuw
Santhagens— Mandors, die do titelrol zin.
gen zou. wegens ziekte vervangen door
Mevrouw Faniella Lohoff. die telegrafisch
uit Antwerpen geroepen ls en wanneer
ik deze zangeres herken, komen plotse
ling twee herinneringen uit de verbor
gen schuilhoeken van mijn geheugen
naar voren. De eerste ls. dut ik voor den
eersten keer Mignon heb gehoord ln de
eerste Nederlands-lie opera var. Dc
Groot, teen dc vader vtin mevrouw Lo
hoff. de bariton Sam. Poons, de rol van
Jarno vervulde De tweede ls. dat ik me
vrouw Lohoff het laat.-;t gehoord heb in
de opera „de Hugenoten", ln den Schouw
burg aan den Jansweg te Haarlem, waar
zU dc rol van Valentino vervullen zou.
„Zou", zeg lk. want toen de opera nog
niet halverwege gekomen was. viel Va
lentine plotseling op het toor. *1. roe
pende „lk kan niet. meer!" Zij was plot-
styling ziek geworden cn hoewel de arts
van dc opera uit Amsterdam, die toeval
lig ln de zaal was, dadelijk hulp verleen
de. was de zangeres niet meer in staat
op te treden, zoodat het gezelschap de
uitvoering zonder haar voorteette en
daar cr niemand was, die onmiddellUk
do rol kon overnemen, alleen de tafree-
len gaf. waarin zU niet voorkwam, Het
was, in het toch wel veelbewogen leven
van opvolgende operagezelschappen, dc
zonderlingste voorstelling die lk ooit heb
bijgewoond.
Maar de heer Chris de Vos. die de
opera-uitzendingen pleegt vo°r te berei
den en nu dan ook naast de solisten op
het podium zit. geeft den heer Vogt een
toeken dat het tyd ls om te beginnen.
De heer Vogt gaat voor den microfoon
staan die speciaal bestemd is voor het
parlando (de gesproken gedeelten)
en kondigt met zUn prettige, rustige stem
de uitzending aan. Wilhelm Meister is
Louis van Tulder, Lothario Rich, van
Ilclvolrt Pel, Mignon Faniella Loho.T.
Phlllne Hélène Cals, Frederik Betty van
den Bosch Schmidt en Laerte Iwan Mo.
nasch. Jarno ls M. van Reen. wiens naam
per ongeluk uit het programma ls weg
gevallen, waarvoor de heer Vogt veront
schuldiging maakt. De heer Van Reen
glimlacht. HU neemt het abuis niet
kwalijk.
Dan komt de dirigent naar voren, de
heer J. J. van Amerom, en neemt zUn
plaats vóór het orkest ln. Het schouw
spel doet mU denken aan een repetitie
cn nlot eens aan een generale repetitie,
waarop immers de geheele opera pleegt
te worden uitgevoerd zooals op den avond
van de uitvoering zelf, met costuums en
alles wat daarbij behoort.
Want niemand Is ln costuum. Waarvoor
zou het dier.en, daar de toehoorders im
mers geen toeschouwers zUn! Van Hel-
voirt Pel, ln een gewoon colbertje, komt
naar voren met de partituur, die hU rus
tig op een lessenaar legt. terwUl hU al
zingende de linkerhand naast het oor
legt, om zichzelf beter te hooron. Het
mannenkoor komt in de beknopte ruimte
voor den microfoon, daarna het
vrouwenkoor, natuuriyk allen in
het pakje, dat zU ook anders
Zondags te Amsterdam ln de
Kalvers-,raat dragen. Daarna staan Laerte
en Phlllne van hun stoelen op en pos-
;ceren zich op de meest geschikte plaate
op het podium, zoo dat zy in de richting
zingen van de ln de zaal opgehangen mi
crofoons.
Het spreekt van zelf. dat ook alle ge
baren achterwege blijven, ofschoon nu
en dan toch zangers en zangeressen op
hun gezicht laten blUken wat de betee-
kcnls ts van de woorden die zU zingen.
Mignon treodt op ln een rood fluweelen
japon met hooge Russische laarzen; zU
draagt een lor* not, evenals van Tulder.
Jarno, do geweldenaar, ziet er hier bul-
ongewoon goedig uit. Soms. bU duetten
en terzetten. kUken de solisten over
eikaars schouder ln de partituur.
Als iemand deze bcsehrUvlng wat
nuchter vindt, kan ik het niet helpen.
Zo ls zoo en wat zou dat straks den luis
teraar deren, die immers bU de uitzen
ding van een volgende opera toch weer
dc herinnering aan een geziene ope
ravoorstelling oproepen zal, om de klan
ken die hU hoort aan te vullen. Het voor
naamste ls, dat de uitvoerenden de mu
ziek tot hun recht laten komen en daar
voor spannen zU zich allen, zonder onder-
scheld. in. Wie heeft Zondagavond niet
met genoegen geluisterd naar de jeug
dige klankvolle stem van Hélène Cols, die
dc partij van Phlllne zong, naar het
mooie tenorgeluid van Van Tulder, ln dc
party van Wilhelm Meister? Wie heeft
ook niet opgemerkt de ervarenheid eu
den stemonivung van mevrouw Lohoff als
Mignon, die de rol om zoo te zeggen uit.
haar mouw schudde? Dc hoordzaak bU
een opera ls ten slotte toch de muziek
en zelfs de mooiste decors en costumes
kunnen niet goed maken wat aan den
zang ontbreken zou.
Maar daar ontbreekt, niets aan De
heer van Amerom is een bekwaam di
rigent. die wonderen weet te doen na
slechts één repetitie, te Amsterdam ge
houden. Dus laat ik. eenzaam ln mijn
stallesplaats gezeten, de mimiek over mU
heengaan met gesloten oogen cn vul uit
mUn herinnering docor, costumes en ge
barenspel ann. En wanneer lk maar een
dcehe van de uitvoering heb bligewoord
itomt dat niet omdat die mU hinderde,
maar omdat de zeldzame Zondagavond-
rein dat noodig maakte.
Met het geluid van Pel's metalen stem
nog ln de ooren. neem ik dus afscheid
van den vriendelijken heer Vogt, met
lank voor dc gegeven inlichtingen. De
straten van Hilversum zien er uit als
die van Iedere Nederlandsche stad op
Zondagavond (el. weet men wel. dat dit
Goolsche dorp al 60 000 zielen telt?) na
melijk veel wandelaars en schaars
verlichte straten. En als lk weer naar
Haarlem terugkeer, is het met 't vaste
plan om de volgende opera-ultzendlng ln
mUn rustige hulskamer te genieten, al
weet lk nu ook, hoe het er by die gele
genheid uitziet ln dc concertzaal van 't
hótel Hof van Holland.
J. C. PI
NED. BOND TOT HET REDDEN
VAN DRENKELINGEN.
Zondag 26 Februari zal ln den Haag
gelegenheid gegeven worden tot het
afleggen der bondsexaxnens A en B
Sn de zweminrichting „De Regentes
Onze stadgenooten, mevrouw M. Mus-
Ier en dc heer A. J. McUcrink zUn ult-
genoodlgd zitting lc nemen ln de exa
mencommissie voor het technsch ge
deelte.
ALLIANCE FRANcAISE.
Voor de leden van de afdeellng Haar
lem der Alliance Franealse zal Maan
dag 13 dezer de heer Chasslnat Gigot
advocaat bU het Oour d'Appèl te Parijs
ln de bovenzalen van De Kroon een
lezing met lichtbeelden houden over het
onderwerp: ..La CathédraJc de Reims
avant pendant et après la guerre".
ARBEIDERS JEUGD
CENTRALE.
OUDERAVOND.
In het Jeugdhuis .,'t Baken" van de
A. J. C, aan de Bakcnessergracht werd
Dinsdagavond een Ouderavond gehou
den. waar de heer Klaas Toomstra. uit
Amsterdam, lid van het Hoofdbestuur
der A. J. C., als spreker optrad, met het
c iderwerp: „Doel en wezen der A. J. C."
De voorzitter, dc heer L. Buisslnk,
opende de bijeenkomst met een kort
woord, waarin hl) o.m. zelde dat vele
jongeren bU de A. J. C. zUn aangesloten,
die niet uit de kringen der moderne ar
beiders voortkomen. Spr. wekte dus hen.
die ln de eerste plaats voor aansluiting
by dc A. J. C. in aanmerking komen, op
de rUen der A J. C. te vergrootcn.
Hierna was het woord aan den heer
Toornstra.
Spr. zette uiteen dat ledereen die met
kinderen ln aanraking komt, verantwoor.
delUk Is voor de opvoeding van die kin
deren, in de eerste plaats natuuriyk de
vader en de moeder cn verder lamilie en
iJenden.
Wanneer de kinderen de school verla
ten. moeten zy eeh plaats zoeken ln de
Maatschappij. Hoe moet het daar met
ncn gaan? Het is heel gemakkeiyk, het
socialistisch hart te doen spreken en te
zeggen: „WU willen een andere en betere
maatschappU, Daar gaat het onzen kin
deren vanzelf beter dan het ons inder
daad gegaan Ls."
Maar dit is te gemakkeiyk.
Honderd Jaar geleden heerschte ln
arbeiderskringen uitbuiting door het ka
pitalisme en ellende, huisindustrie cn
Kinderarbeid. Groote verbetering ls hier
in gekomen. Er ls beter onderwijs en er
■zUn betere onderwUstoestanden maar
coch Ls er altyd nog geen wetteiyk ze
vende leerjaar. Het zal nu komen ln
Juni 1928, maar als het er is, zal dit nog
maar een klein deel zijn van wat, er ko
men moet. Zoo ls er van een flinke, uit-
t .breide zorg van regeeringswege voo:
vakopleiding geen sprake.
De kinderen van 14, 15 Jaar hebben
nog aLtyd een te langen arbeidsduur en
een te zware arbeidstaak. Van behoor
lijk het vak leeren ls dikwijls geen sprake
Op de werkplaatsen moeten de jongens
naar al te dikwyis vcor hen zeer ver-
1 orde taa' aanhooren. Zóó worden de
j ngens niet fier, sterk en zelfbewust. Het
.ladoen van het overdreven-ruwe is even
zeer gevaarlijk als het nadoen van zoo
genaamd „fijne" dingen, als flirten enz.
Het een zoowel als het ander moet nie.
aan de kinderen worden geweten, maar
aan het milieu, waarin ze dagelijks ver-
aeeren.
Dan is er de ontspanning. Ieder haakt
naar geluk, vreugde en vroolijkheid. Maar
in onze moderne maatschappij wordt
vreugde: herrieachtig lawaai, opschep
perij, grootdoenerij ln vertering en in
xleedlng. „Bet allerellendigste voor de
arbeidersklasse ls wel het voorbeeld van
de rUken geweest" hebben de Webbs ln
een van hun boeken gezegd. Inderdaad
de arbeidersklasse heeft heel wat uiter-
.Ukheden van de bourgeoisie nageaapt,
doet dit nog wel. ook ln uitgaan en geld-
vertcren. En dit doet de arbeid.r.jeugd
zooveel kwaad! Want talloos velen zUn
zwak cn worden door den stroom van zoo.
jenaamd „vermaak" meegesleurd. D«
oorlog doet ook aan dit geslacht nog veel
geesteiyke en moreele schade.
Maar er kwam ook een tegenstroom.
Er ontstond een zekere philantropische
jeugdzorg, maar deze was niet voldoende
voor de op dwaalwegen geraakte rUpere
jeugd, waarvan - zoovelen zich gevoelen
als stuurlooze schepen op de levenszee.
Vele ouderen denken dat er met dee?
,eugd geen land ls te bezeilen, maar zij
z.cn niet dat het aankomt op begrUpen.
De fout van de opvoeding ls altyd ge
weest dat zU te kapitalistisch was. alleen
lotte op het verstandelUke, op het ver
kregen van een goed betaalde plaats in
de maatschappU. Maar er is meer. De
mensch heeft ook een verlangen naar de
schoonere en de fynere dingen in het
leven En daarvoor is de groeiende jeugd
beweging opgekomen, eerst in Dultsch-
land onder de studeerenden, later ook ln
ons land. En gelukkig zijn nu op de scho
len de toestanden veel verbeterd en wordt
er over 't algemeen rekening gehouden
met de psychologische elschen van dt
Jeugd.
Hulp, steun en strenge leiding heeft de
jeugd noodlg van ouderen, maar van
ouderen die hen begrijpen en met hen
meevoelen.
Vrlic jeugdvormlng Is noodlg. Daarom
heeft de regeering ook een RUksjeugd-
raad Ingesteld. De opvoeding moet lei
den tot de vorming van karaktervolle ge
meenscha psmcnschen.
Wat zUn nu de meest kenmerkende
eigenschappen van de A. J. C.?
ZU doet óók aan muziek, zang. dans.
wandeltochten niet als aangename tUd-
passecrlng. maar met een veel verder
strekkend doel. Zij wil alle levensgebie
den met de opvoeding bestrijken Voor de
opgroeiende geslachten moeten nieuwe
perspectieven geopend worden.
Het gaat om den geheelen mensch
niet alleen om zUn verstandelUke ont
wikkeling en maatschappelijke positie,
het gaat ook om hart en gemoed. Daar
om het lied. het spel voor allen en met
allen. Geen Individualistische opvoeding,
geen kwreken van don eenling.
Verstand. verbe«ildlng. gevoel zin voor
het schoonc, eerbied voor het lichaam en
voor het leven, deze dingen vormen den
grondslag van de Jeugdbeweging. Maar
deze dingen moeten geleerd worden
omdat er zooveel bedorven ts. De vijan
den van het Jonge, Jeugdige leven «ver
keerde voorbeelden v«x>ral)zij moeten
bestreden worden.
„Geef den Jongen menschcn wat om
Uel te hebben." riep spr, uit. „cn hun
leven wordt, gevuld met eenvoudige
schoonheid, Helaas hebben vele arbeiders
verleerd, die te waardecrcn. Sla de kin.
deren niet liefde en vertrouwen, ook met
kennis van de Jeugd gade!"
Met den wcnsch dat deze ouderavon
den hiertoe zouden bijdragen, eindigde
spr. zUn boelende en geestdriftige toe
spraak.
Nadat de spr. nog eenlgc vragen beant
woord had sloot de voorzitter de bUeen-
komst met een opwekkend woord, waarin
hU een grooten propaganda-avond op 12
Maart a.s, aankondigde en een avond
waarop, op het eind van het wintersei
zoen, leden der A. J. C. cn ouders zullen
samenkomen en waar dan de film
Feesten" zal vertoond worden
KANTONGERECHT.
Het eerste ln 22 Jaar.
Op 17 December, 's avonds tegen zes
sen had P. G. uit Weesp met zijn auto
op den Amsterdamschen Straatweg on
der Haarlemmerllede en Spaamwoude
gereden. Plotseling was hy verblind
door een kopUcht, van de tram of een
ander voertuig. precies kon G. dat niet
zeggen. Toen hU weer ln staat was te
onderscheiden wat cr zich voor zun
auto bevond kwam hij tot de zeer ver
rassende ontdekking, dat die het niet
zeer geèffende pad der trambaan geko
zen had. en wel met zulk een voorliefde,
Jat daarvoor cenigo paaltjes, die de
amoaan van den rijweg bedoelen af
te scheiden, waren geveld. Nog een an
dere verrassende en zeker allerminst
aange»"'**"» ontdekking wachtte den
automobilist. Voor zUn auto bevonden
zich de overblUfselen van een motor
fiets, en haar niet zeer aangenaam ge
stemde beryder S. die gewond was. Bo
vendien waren twee veldwachters spoe
dig ter plaatse die nu voor den kan
tonrechter hun vroegere verklaringen
bevestigden, dat G. nogal dronken was
geweest, omdat hij niet erg zeker liep,
en wartaal sprak. Ook andere ooggetui
gen concludeerden, dat G. wel meer dan
één glaasje gedronken zou hebben,
omdat uit de auto een dranklucht naar
buiten sloeg. Verd. ontkende echter
dronken geweest te zUn, en leidde het
bestaan van die dranklucht af, uit het
feit, dat hy een kennis naast zich had,
die wel lets op had. Deze verklaring
van de getuigen nu, dat verd. dronken
moest zyn, omdat hy slecht liep en
wartaal sprak wilde de verdediger, Mr.
H. de Vries uit Amsterdam, maar niet
zoo aanvaarden, omdat het volgens
hem niet j uist ls, dat de getuigen
conclusies trekken. Zij hebben slechts
verklaringen af te leggen. De dron
kenschap Is daar dus nl«»t mee bewe
zen. PI. bracht nog onder de aandacht,
dat verd al 22 Jaar rijdt, en dit zijn
eerste ongelukje is.
De ambtenaar van het O. M. ha^ ge
vraagd 14 dagen hechtenis, met ont
zegging van de bevoegdheid tot het be
sturen van een motorrijtuig voor den
tyd van 9 maanden. PI. vroeg verd. niet
tot het laatste te veroordoelen, daar
het voor hem een economische hechte-
his zou bcteekenen, aangezien hl) als
carrosseriebouwer gelegenheid moet
hebben om de nieuwe wagens in te
lUden.
De kantonrechter vond echter het
feit zeer ernstig, achtte de invloed van
den alcohol op verdachte wel bewezen,
en veroordeelde hem tot 100 of 10 da
gen hechtenis, met ontzegging van de
bevoegdheid tot auto- of motorrijden
gedurende 9 maanden.
UITSPRAKEN
J. G R. het 's avonds met een on»
verlicht rijwiel rijden 1 subs- 1
'week tuchtschool. IT. S. L. K- iJcm,
idem; N- H. het zich met een motor»
rijtuig op een weg bevinden terwijl
niet is voldaan aan art. 16 van het
Motor» cn Rijwiclreglemynt 5 subs.
1 dag hechtenis; S. C. van S- over»
treding van het Motor, en Rijwiel»
reglement J 10 subs. 4 dagen hcch»
tcnis. I-'. G. overtreding van het
Mclkbesluit 60 subs. 5 dagen hcch-
tcnis. W D. idem 100 subs. 5
dagen hechtenis; J. A. K- cn M. 14.
W. M. overtreding der Invaiiditcits»
wet, zonder toepassing van straf; J.
C R. overtreding van het Motor, cn
Rijwielrcglemcnt 12 subs. 4 dagen
hechtenis; P. S- het niet tijdig ann*
giftc doen van de geboorte van een
kind 4 subs, l dag hechtenis; 1. H
P. G.. 2. Th. B„ 3. A, J. M. K.
het in staat van dronkensrhap ver»
keerende op den openbven weg dc
orde verstoren door met elkaar tc
vechten, ieder f\5 subs. 5 dagen
hcchtcnsi J. H. M. openbare dron»
kcnschap, 3 dagen hechtenis en op«
zending van een jaar naar dc Rijks»
werkinrichting, C. K. ovcrtrciiiiij tier
Vlceschkcuringswct 30 subs. 5 «ia»
gen hechtenis. A. Z. het tc Haarlem
met een rijwiel op een voorstraat rij»
den 1 suhs. 1 dag hechtenis- A. M.
I,. W. overtreding der Arnci.lswet
3 subs 1 dag hechtenis; G. \V. B
overtreding der Trckhoisder.wct 4
subs. 1 dag hechtenis; C. E. A. over
treding der iJkwct. zonder toepassing
vun straf; D. li. overtreding van het
Motor» en Rijwielrcglemcnt idem;
\Y. O., idem, idem; P. v. d. B. het te
Yclsen als tapper zijn tapperij tus»
schcn 11 uur 's avonds cn vijf uur 's
morgens voor bezoekers geopend
hebben 2 subs 1 dag hechtenis; P.
v. d. B. idem idem; I). B. het zich na
sluitingsuur in ccn koffiehuis bevin»
den 2 suhs. 1 dag hechtenis. F. J.
J. van A. overtreding van het Motor»
cn Rijwielrcglemcnt 1 subs. 1 dag
hechtenis; J. dc L. het te Haarlem»
merlicdc rijden met ccn rijwiel cn
zich aan ccn ander rij» of voertuig
vasthouden f 2 subs. 1 dag hechtenis.
SPAARNDAM.
VEREENIGING VOOR ZIEKENIIUIS-
VERPLEGING.
Dezer dagen vergaderde de Vereen 1-
King voor Ziek enhulsverple ging voor
Spaamdam en Omstreken.
De voorzitter zei, dat heel wat moeite
en overwegingen aan de oprichting van
deze vereeniglng zUn vooraf gegaan
doch dat ln den loop van het eerste
levensjaar reeds bleek, dat de vereeni
glng bestaansrecht heeft.
Door den penningmeester werd ver-
slajc uitgebracht.
BU dc oprichting telde de vereeniglng
837 }eden, thans 762 alzoo een vermeer
dering van 125 leden.
Oediunde het Jaar zijn 17 leden ver
pleegd geworden met 285 verpleegdagen.
die gekost hebben 1' 1067.
De totale Inkomsten hebben over het
eerste boekjaar bedragen f 214103, de
uitgaven, waaronder tevens oprichtings
kosten f 1459.91 zoodal dit eerste boek
jaar kon worden afgesloten met een
totaal brig slot van f 781.12.
De aftredende bestuursleden de hearen
MeUcrs cn Jukes werden weder herko
zen.
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden-)
De stille Straat
door W. BRANDT.
In landelijke rust lag de stille straat
Aan weerszijden de hulzen, alle een
der, met erker en balcon en modern
gedachte voordeur, ontegenzeggelijk van
een eenvoudige deftigheid. Ket was alles
nog van glanzende, ongerepte nieuw
heid, die weldadig aandeed en waarin
de monotone strakheid niet hinderde.
Plaveisel en trottoirs waren effen en
vlak als een dansvloer, want weinig ver
keer verstoorde de lief'iyke stilte. Dc
straat, toch niet al te ver van het
oude stadsgedeelte, was nog niet door
getrokken. liep uit op een zandige
vlakte met luttel struikgewas, zoodat
doorgaand vorkeer niet gevonden werd
Slechts het komen en gaan der bewo
ners bracht eenig beweeg; verder lag
de straat rustig en stil, in den gouden
zonneschijn.
De bewoners, voor en na betrekkend
de gloednieuwe appartementen, vóelden
zich. Zy dachten zich forenzen, die de
donkere, rumoerige stad ontvlucht wa
ren om hier vrede en stilte te vinden:
ZU schudden des avonds het zaken-stof
van hunne voeten en begaven zich met
eon zacht verlangen naar hun stille
straat, om daar te genieten van de
landelijke rust en gemoedciykheid. van
pianomuziek en radio.
Slechts des morgens rumoerden er
even de bakker.fiamn, de slagers
jongens. Doch zy deden hunne zaken
in deze ongerepte straat of met een
zekeren haastigen schroom, zonder hun
gewone bravour en levendigheid. En na
't volbrengen van hunnen plicht haast
ten zij zich weer uit deze vreemd-stilt;
omgeving, om in de overige straten uit
te vieren hun uitbundigheid.
Maar wanneer tegen den avond de
vermoeide huisvaders terugkeerden van
hun werken v«x>r de gemeenschap, dan
vonden zy de straat rustig eu verlaten
Geen rumoer daverde binnen door de
open ramen, waarvoor do bewoners
rusten ln gemakkelijke crapauds, lezenö
hun avondblad. En als, later in de sche
mering. opstraalde het licht der staan
de schemerlampen, dan konden zij zich
zonder stoornis overgeven aan het ge
peinzen hunner tot rust komende zielen,
waaraan do zacht-aanzweUer.de mu
ziek tonen slechts cadans en rhythmc
verleenden.
Er was in deze kleine samenleving
een groot gevoel van saamhoorigheid
gekomen. Alle bewoners kenden elkan
der, grootten elkander. En geen. die niet
tot helpen bereid was, waar hem daar
toe gelegenheid werd geschonken.
Het was de heer Pieterse, die altijd
klaar stond om zijn grasmachine uit
te leenen En nooit wilde hij daarvoor
dank inoogsten.
„Hier is uwe grasmachine, mijnheer
Pieterse. HeerlUk om met zulk een ma
chine te mogen werken. Hartelijk dank
daarvoor".
..Toch niet, toch niet", was dan het
antwoord. ,.U weet, mijnheer Montagne,
als ik u van dienst kan zijn
„Nu, tot wederdienst bereid, hoor",
„BU gelegenheid mijnheer Montagne".
Zoo was de toon steeds welwillend
en bescheiden. Geen was er die de pret
tige eensgezindheid zou verstoren. Er
waren bezitters van tuinslangen en
stofzuigers en fietspompen te over. die
deze bezittingen voor anderen ten ge-
bruike wilden afstaan, welke daarvan,
in alle bescheidenheid, gaarne gebruik
maakten.
,.Men is op do wereld om elkaar te
helpen nietwaar?", vertolkte de heer
Lamers de algemeene opvatting. En
mevrouw Boom repliceerde vriendelijk:
„Dat is zoo, mijnheer Lamers, en een
goede buur, niet waar?"
Slechts één griel' hadden deze bewo
ners tegen hunne straat. Doch zooals
vaak uit liet kwade het goede geboren
wordt, mocht ook dit wederom mede
werken om hen in nauwer contact met
elkander te oren gen.
De straat had nog geen naam; geen
huisnummer prUkte op de peroeelen In
de annalen der Gemeentebureaux stond
deze straat nog steeds vermeld als:
..een nieuw geprojecteerde zUstraat van
den Hertogweg". En de bewoners waren
heftig verontwaardigd dat deze aange
legenheid ann de aandacht der bevoeg
de autoriteiten had kunnen ontsnap
pen.
Een commissie wad uit hun midden
benoemd; een vergadering beleed ten
huize van uit piëteit den eersten
bewoner der straat. Daar wei-d door
den voorzitter der commissie een welge
slaagd? peroratie gehouden die tot ge
volg had. dat staande dc vergadering
een adres aan Gemeentewerken werd
opgesteld en verzonden waarbij krachtig
werd aangedrongen op het aanslaan
var. een naambordje en het quoteeren
der peroeelen.
Na enkele dagen kwam het antwoord,
meldende „dat een reorganisatie ln den
betreffenden tak van dienst een zeer be
treurenswaardige vertraging ln de uit
voering van enkele zaken had veroor
zaakt, doch dat spoedigcnz«ïo-
\oort, enzoovoort.
Na kennisname van dit antwoord be
rustten de bewoners ln den huldigen
toestand.
Kort daarna werd het eenige. nog
ledigstaande huis betrokken. Deze op
zichzelf niet zeer belangrijke gebeurte
nis zou oorzaak worden dat de straat
haar rustig en eenvoudig-«iefUg aspect
geheel zou verliezen.
Het nieuwe gezin bleek te bestaan uit
een Indisch verlofganger met zijn brui
ne vrouwtje en twee zoontjes. Bete;
ware het te vermeiden: twee jongetjes
met hunne ouders Want de bruine dui
veltjes Joep en Jug hleken de hoofd
figuren d.=zer kleine familie te zUn. In
minder dan geen tyd waren zU bekend
,n helaas berucht ln de geheele
tra at. Zij deden alles om dit aardschc
paradijs te maken tot een hel voor de
zeer verwende bewoners, ZU raasden
over de aaneengesloten platte daken dat
derzelver grinLiagen een voortdurende
bedreiging vormden voor dc spiegel
ruiten der erkers, zy prutsten aan dc
antennes der drnadloozc, dut de moest
warnzinnige geluiden ontlokt werden
aan de loud-speakers. En zU stoven op
hun vliegende hollandcrs over de glan
zende trottoirs mot liet rumoer van een
aandaverenden orkaan.
Te midden van hei tumult stond dr
kleine mama en krUschte met haar hoo
ge stemmetje hare zonen tot gehoor
zaamheid en kalmte. .Als jy nier hier
kom. Ik zul haal Jou, Ja". Maar de va
der stond, rustig lachend, het gespeel
zijner spruiten gade te slaan cn draaide
*yn groote zwarte snorren.
Van stonde af aan waren deze be
woners dood verklaard. Niemand heette
hen welkom door het gebruikelijke be
zoek; niemand groette of beantwoordde
een groet. Van het onderling verkeer en
de woderkeenge hulpvaardigheid waven
deze menschen gansch en al uitgesloten.
Het waren de vertoornde mannen en
vaders, d.e met r.au w-bed wongen kalm
te aan het geweldenaren-huis aanbel
den om hunne zeer gemotiveerde
klachten te plaatsen. Het waren de
zeer nette dienstmeisjes die in hare
verontwaardiging de vlugge lawaal-
schoppers achterna zaten met bezem of
plum eau, zonder hen ooit in 't minst te
kunnen deren. En noch klacht noch be
dreiging bleken ln staat te zUn de ver
regaande baldadigheid van Joep en Jug
te beteugelen,
Zoo gewend waren de bewoners dezer
straat geworden aan het eeuwig-durend
lawaai, dat zij op een middag terug
schrikten van de doodsche stilte die er
wederom heerschte. Het gaf hen even
verademing, doch tegeiyk klom een on
bestemd voorgevoel van naderend on
heil ln hen op. dat zl.i vergeefs tracht
ten te verjagen door een rustig zitje in
den tuin,
De huisvaders waren er onwetend van.
Zij begonnen er eerst lets van te be
merken toen zij. elk voor zich, dien
avond moeite hadden om hun huis te
vinden. Huisnummers, de gewone aan
wijzing. ontbraken, en men moest bij
deze, alle op elkaar gelijkende wonin
gen, afgaan op de naambordjes, die
groot en duidelijk, op de sierlijke deu
ren prijkten.
Maar nu vergisten zich vele huls-
waartskeerenden. Elk dacht dat hU zich
dien dag ietwat overwerkt had, en
trachtte den blunder nauwkeurig te
verbergen voor buur en overbuur, spie
dend naar eigen naambordje met ge
broken oogen. Doch toen zij eindelijk
stonden voor met eigen naam geken
merkt perceel! werd de sleutel niet pas
send bevonden.
Een nieuwe schrik beving hen. Deze
vermeerderde nog toen elk naast zich de
buren bezig zag met. vergeefsche in
braakpogingen op hun voordeur. En
grooter werd de schrik toen ook aan den.
overkant verbaasde en verslagen bewo
ners den toegang tot hun huis niet ont
sluiten konden. Een lange rU van ver
slagen menschenharten klopte aan beide
zijden der straat.
Niemand, in de algemeene verwarring,
ontdekte de twee ventjes achter het
hekwerk van hun balcon. die elkander
in de bruine beener. knepen om niet te
brullen van het lachen. Maar toen de
huisvaders, eindeiyk tot bezinning ko
mend, op hun bellen de voordeur deden
openen en tegenover een echtgenoot* of
dienstmeisje stonden die de hunne niet
was, toen werd de situatie Joep en Jug
te machtig en dansten zij met opgehe
ven armen een vreugdedans op den rand
van hun balcon.
Alle twyfel was thans den betrokke
nen ontnomen En nog laat zag men.
dien avond de bewoners zich reppen om
•naambordjes weder op de juiste deuren
te bevestigen, zy deden het met woeste
gebaren en donker gelaat, terwijl geen
woorden gevonden wei-den om de klacht
te uiten die hunne zielen vervulde. En
onmiddellyk had men begrepen dat ter
stond en algemeen moest worden inge
grepen.
De bestaande commissie werd bereid
gevonden de werkzaamheden op zich
te nemen; een vergadering werd belegd
in het daarvoor aangewezen huis. En
met zulk een aandrang werd by den
betrokken huiseigenaar geëischt dat:
„bedoeld perceel binnen enkele dagen
moest worden ontruimd", dat daaraan
terstond gevolg werd gegeven.
De Indische familie vertrok. Even on-
aandoeniyk, even apatisch als zU geko
men waren, wandelden de ouders de
straat uit; achter hen aan ratelden de
zoons op hun vliegende hollanders, met
stralende gezichten vanwege dit nieuw
ste evenement. De straat lag wederom
rustig en stil.
Een wpek later werd een naambordje
aangebracht: „Willem de ZwUgerstraat",
naar onzen grooten voorvader. En dc
perceelen droegen nummers in sierlijk©
letters op wit veld: 1, 2, 3 vervolgens.
NAAR MERAN
Het vorige jaar heeft de Ned. Reis-
verceniging een groote reis met onge
veer 1500 leden jiaar Noorwegen ge
maakt. Het suc«fll was zoo groot, dat
men weer plannen ls gaan maken en
zoo zullen in den zomer van 1928 mis
schien wel 2000 menschen met extra-
treinen naar het heeriyke dolomieten-
land rond Meran gaan.
Om er wat over te vertellen, om in
persooniyk contact met de leden te ko
men cn hen zoodoende „warm" te ma
ken voor dc „Generale 1928", trekken
de heeren Adler en Bakkervoor N. R.
V.-ers geen onbekenden het land door.
Zoo spraken zU gisteravond bU een
serie buitengewoon mooie lichtbeelden
in den Schouwburg Jansweg voor een
vrli talrijk publiek
Plaatjes werden vertoond van den Ryn.
Bazel, innsbrück en natuuriyk vooral
van het zonnige land van Meran. Er
zal op de reis veel te genieten zijn: de
schoonheid van de berggevaarten, de
weelderige groei van ZuidclUke plan
ten, mooie architectuur. Men zal cr
gaan naar het slot Tirol, naar het
kasteel Runkclstcln, naar Vlgiljoch, Bo
zen. den Karerpas.
Practise he wenken gaf de heer Bak
ker by de vleet, ln de pauze omringden
vele leden hem om dit en dat te vra
gen, en werden plannen in elkaar ge
zet. berekend of er met de „Generale
1928" meegegaan kor. worden, cr
heerschte al een beetje -tnoegeluke
voorr-*t.
De heer Adler uit Meran verteld© nog
enkele sagen uit de Dolomieten en weer
tcnoten we van de mooie lichtbeelden.
Er - ''en - -cr heel wat Hanricmrhe
N. R. V.-ers mee gaan naar de Tolo-
mleten. we vin n tenminste liier au
daar al zooicts op.
