RADIO. PARIJSCIJE MODE. HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 23 FEBR. 1928 Er zal voor weinig vrouwen aanlei ding bestaan, van een goed passend tailor-made af te stappen voor het. ko mende seizoen en daarom geven wij hier een afbeelding van een keurig mantel pakje gemaokt van tweed in beige en bruin, terwijl, natuurlijk, die belang rijke .kleinigheden" als hoedje, hand- WIJZE WOORDEN. Iedere geest heeft zijn achtergrond. Achter iedere openlijke daad en achter ieder gespróken woord snelt een «troom van gevoelens voort, van Impul sen en ideeën, waaruit deze concrete dingen gekomen zijn. Misdadigers wor den veroordeeld en gestraft voor de da- dcu, dlc zU werkelijk gedaan hebben; het zou rechtvaardiger zijn, bij het te- oordcelon ran menschen, den goheelen achtergrond ln aanmerking te nemen, Niemand van ons menschen kan dat echter, en dat Is de reden waarom vol komen rechtvaardigheid hier op aarde niet kan bestaan. Welk een vreemd gebied is die ach tergrond van iemands persoonlijkheid. Wat vreemde geestcsgezlchten zweven daar rond. wat daden, die nog niet tot ontwikkeling gekomen zijn' Welk een stroomen van gevoel, van plannen, wat voor loerende, haf 1 begraven zaden van erfelijkheid! Ben zeker gedeelte van ons zeiven is aan de wereld bekend en w'J be schouwen dat gedeelte als ons zeiven, maar achter dit deel Is er nog een an der gedeelte, waaruit hot zichtbare ge- schepen wordt. Woeste en satyrlsche lusten, heilige verlangens, prikken van het geweten, beloften, die gedaan worden, berouw volle gezichten uit het verleden, rozige plannen voor de toekomst, vermengen zich ln de vreemde dooreenmengeling heel diep ln de ziel. O rooter dan een!ge muziek, die hij ooit componeerde was de muziek, die Richard Wagner'gedroomd hoeft, doch niet wist uit te drukken. Grooter dan eenlge redevoering, die eon begaafd re- schoen ?n toschje, schoenen en kousen in dezelfde tinten gekozen moeten wor den. En knippatroon van het pakje is ver krijgbaar Ln de maten 42, 44, 46 en -18 onder opgave van no. 135. Kosten 70 cents. denaar ooit heeft uitgesproken, is die verzameling schitterende woorden, waarvoor hij nooit de juiste uitdrukking hf^— kunnen vinden. Als wij dus een mensch door en door willen kennen, moeten wij niet alleen weten, wat hij openlijk denkt en doet. doch wij moeten door deze laag heen- boren. tot wU komen aan die verborgen bronnen van gevoel, die nooit aan de oppervlakte zijn gekomen. Het zou heel goed kunnen zijn, dat de achtergrond van een goed mensch oven slecht is, als die van een zondaar en dat de achtergrond van een moordenaar even zuiver en schoon is. als die van een onzer. Met Burns kan men zeggen:: „Wil mogen weten en gedeeltelijk be grepen: de daad; doch wat er achter zat, en wat niet te voorschijn gekomen is. weten wij niet en zullen wU nooit weten." RECEPT. Vla niet bessensap. Neem hiervoor op 2 d.L, bessensap, evenveel water, 1'2 ons suiker, citroenschil, wat aardappel- sogo en voor de vla 1/2 kan melk: 4 glad afgestreken eetlepels custnrdvla- poeder 3 lepels suiker. Het bessen sap wordt met. water een citroenschil aan den kook gebracht, waarna men er de suiker door rcert en 't sap afbindt met do tamelijk dik aangemengde sago. Laten bekoelen en in een vla-srhnaltje doen. De vla bereidt men op d? gewon? manier (poeder en suiker dooreen roe ren. met wat koude molk aanmengen en dan ln de kokende melk gieten: roe rend een paar minuien doorkoken, waarop nv?n die over de bessensap gic', als ze wat afgekoeld is. Goen tec}>«ij3~!)c verhandeling, De Radio in ons huis. Liefhebbers van lawaai. Mannen en Vrouwen Wie hier min of meer een technische verhandeling verwacht over radio, zal teleurgesteld uitkomen; ik weet van dit aller niets af. heb diepe bewondering voor leder die er geheel mee op de hoogte is en ben zelf da meest volslagen kik die men r'.ch kan voorstellen. Het Is daarom ook allerminst de bede ding hier het een on ander over radio en het beginsel der draadloos? telefonie te schrijven, mam- wel om er eens over to peinzen welke plaats de radio ln ons huiselijk leven In neemt. Want dat is toch iets wat vrouwen on moeders wel zal lnterosseeren. Dat het radio-toestel een plaats in neemt ln ons dngeüjksdh leven, zal nie mand meer kunnen ontkennen. Er mogen dan al ware maniakken zijn, of felle tegenstanders, ook wol louwen cn onver schilligen die er zich niet druk over ma ken, de radio is er, en zr heeft zich oen plaats wc,en te veroveren, die lang niet te' de onbelangrijkste behoort. Muziek, lezingen, cursussen van de meest uitccnloopende soorten worden lederen dag in huis gebracht alsof z.y niet soms vanuren en uren ver reizen af uit gezonden worden. Afstanden bestaan n et meer: een opera in Polen doet ons mets vreemd meer aan, en alle moge lijke talen kunnen wU in snelle opeen volging genieten. Huisvrouwen-uurtj.s kunnen wij eenlpe malen per week uit verschillende landen aanhooren. weerbe richten. de laatste nieuwtjes, en nog zoo- rel andere dingen wandelen ons huls r .ar binnen en presenteeren zich, de ccne wat duidelijker, de and-ere wat verder af; de eene met een donderend geraas alsof er iets Instort, de ander onder voortdurend ge sein van andere stations, een derde alsof do uitvoering in onze kamer wordt gegeven. Het is ln ccn woord geweldig! WU nc- cepteeren dat maar zoo. alsof het de ge woonste zaak van de wereld Is. maar welk vorig geslacht had zooiets kunnen den ken. Laten we dan ook, voordat we het bot weg als Iets vanzelfsprekends aannemen een eeresaluut brengen aan de menschen, die dit uitgevonden en opgebouwd heb ben, Koe staan wc nu tegenover de radio ln ons eigen huls. Typisch is het om op te merken, dat de vrouwen uit het gezin, wanneer zij een station gevonden hebben dat bij voorbeeld mooie muziek uitzendt, hier naar willen blijven luisteren. Maar hoe wel de heei' des huizes er ook van ge niet, is hU er toch al spoedig bij en probeert andere uitzendingen op te van gen. Onder hevig geril cn eindeloos ge grom komt er eindelijk iets door wat moeilijk op t? vangen is. Maar het Is er ook r.aar: de storingen maken het genieten onmogelijk. Dat doet er echte- niets toe; het station is er. Een vrouw kan ztch deze liefhebberij meestal moei lijk voorstellen, maar voor vele mannen schuilt daarin juist het aantrekkelijke van de radio. Een famlüe met kinderen wilde zich geen radio aanschaffen, en de ouders ga ven daarvoor de volgende reden op: de muzieklessen van de kinderen zullen er zeker mee op den achtergrond komen en bovendien Is het overdag meestal zoo rumoerig om ons heen, dat de rust des avonds heerlijk is en wU niet de minste behoefte hebben aan muziekuitvoerin gen of aan lezingen en dergelijke. Daar is veel voor te zeggen: een mensch kan ook teveel lawaai om zich heen heb ben sToch Is het. in sommige gezinnen het andere uiterste: den hcelen dag staat de radio aan. geen vUf minuten mo gen onbenut blijven, als er maar leven is. Storingen hinderen zulke men schen ln het geheel niet, zU kunnen in een groot gezelschap uitvoerige gesprek ken houden, zonder dat de muziek met storingen hen ook maar eenigs- zins uit hun evenwicht breng!. Lawaa en nog eens lawaai, d»t is hun lust en hun leven. Maar wanneer zij er toch niet naar luisteren zouden ze de radio evengoed kunnen uitschakelen, meent ge? Allerminst, de stilte hooren ze oogen- blikkelijk en die hindert hen. Voor zulke menschen bestaat het gevaar, dat zU tenslo'.te de stille gaan vreezen, een gi- vaar dat door somm'gfn als een nadoel van de radio wordt aangevoerd. Zeker, menschen die de stilte, en daarmee een mogelijk-ln-zichzelf-keeren, vreezen. zijn niet te benijden. Maar om de zaak om te dTaalen en te zeggen dat zij die een radiotoestel hebben, de stilte zullen gaan schuwen, lijkt ons de zaak op zijn kop. Zoolang de wereld bestaat sUn rU er geweest, die afleidlr.g-zockenden die een lnkeeren in zichzelf schuwen. En nu is voor hen de radio een prachtig middel om die gevreesde rust te ontloo- pcn. Maar wie dc stilte zoekt, kah ze altijd vinden, ook al Is er een radio toestel ln huis. Het is met de radio als roet alles: mnt.gheld is het meest aan te raden. Wij lazen onlangs een zie 1 Ig - so n timen teel verhaaltje over een kind. dat op den achtergrond raakte bfj vader en moe der, daar die beiden het te druk had den met het luisteren naar hun nieuwe radiotoestel, en het kind aan haar lot overlieten, 't Klinkt treurig genoeg; maar bij het lezen ervan kwam er een vervolg in ons op, dat toch ook uit het leven gegrepen is: na een maand was het nieuwtje er voor de ouders af en het kind kwam weer ln de eerste plaats. Zoo gaat het heel dikwijls: wie men schen ontmoet die pas kort een toe stel in huis hebben, zal misschien wel eens bedenkelijk het hoofd schudden over zóó'n eenzijdigheid. Maar maak u niet ongerust: in negenennegentig van de honderd gevallen, luwt dat spoedig weer. En dat is tenslotte goed ook. MENU. Ronstbecf. Gestoofde aardappelen Brusseisch Lof. Rijnwijnpudding. Voor de gestoofde aardappelen word: een rest overgebleven, koude aardappe len gebruikt. Allereerst wordt op de be kende wijze van boter en bloem met melk en bouillon (leder de helft) eer. sausje gemaakt. De bouillon kan w van een blokje gemaakt zijn. Als dit r.aar smaak is afgemaakt, werden de. in schijfjes gesneden aardappelen er door geroerd en het gerecht gestoofd. Vlak voor het opdoen wordt de f'.'nge- hakte peterselie door de aardappelen geroerd. Brusseisch lof kan m zijn geheel met een melksaus Je gegeten worden, ook als andijvie gesneden gekookt en in een sausje gestoofd, en tenslotte nog vooraf gaar gekookt, met wat Jus met water, paneermeel en enkele stukjes boter in een vuurvast schoteltje gestoofd. Voor het bovenstaand menu komt de laatste bereidingswijze ons het smakelijkst voor. Vcor de pudding zijn de volgende in grediënten noodig. 20 gT. gelatine, waaronder 1 blad roode 1 1 2 ons suiker. Het sap van een groote citroen. De schil van een halve citroen. 12 L. Rijnwijn. Het citroenschilletje moet aftrekken in wnt kokend water, waarin na de schil verwijderd te hebben, dc in koud water geweekte, goad uitgeknepen gelatine wordt opgelost. Hierbij worden suiker en citroensap gevoegd, en als dit afge koeld Is ook de wijn. Als het pudding-mengsel geleiachtig begint te worden, wordt de met koud water omgespoelde vorm ermee ge vuld. Mtn presenteert er een vanille saus of geslagen room bij. E. E. J.—P. men te voelen en te weten dat zij ten- minste altijd een troostend woord heeft. Er zijn er, die zich voor hun moeder schamen; zij zijn verachtelijker dan het laagste dier! Wij zien ze somtijds, groot en invloedrijk geworden door een toeval lige wending van het Rkd van Fortuin, of door arbeid. Knappe, nieuwe vrien den omringen hen, maar moeder wordt alleen gelaten, want zij is ..niet goed ge noeg" voor zoon of dochter, die nu in hoogere kringen verkeert. Wij spreken van Moeder Aarde, die rijke en vruchtbare bcdem. welke ons voedsel verschaft. De oude schilders en beeldhouwers kozen vaak, wanneer zij een onderwerp zochten voor een mees terwerk. hei symbool van moederschap in haar verschillende vormen. Ja, „moeder" is het wereldwoord voor genadigheid. Laat ons waken, dat wij hc: niet onthei ligen door ondankbaarheid en onvrien delijkheid. Een moeder kan nooit vervangen wor. den! Een ander mag onafgebroken trach ten haar plaats naar waarde ln te ne men. maar alléén zij, die aan het kind het levenslicht schonk zal die eindelooze liefde, zachtheid en wil tot begrijpen hebben, welke samen gesymboliseerd zün in het schoonste woord van onze taal.._ •Moeder! Op deze keurige doos kunt ge trotsch zij een uitstekende bewaarplaats. Het kunstenaar behoeft te zijn om het na te dig over, daar waar men wiL zijn. Voor verschillende kleinigheden is patroon is zoo eenvoudig, dat men geen teekenen. Men trekt de bloemen eenvou- IETS WAT ALTIJD TE PAS KOMT. EEN „SWEATER" OF HUISJASJE. Terwijl we nog even afwachten, tot de eerste mooie dagen komen, om nog meer schoons te toonen en te vertellen omtrent al datgene, dat het voorjaar en de zomer voor ons op mode-gebied in petto hebben, zullen we deze week nog even de aandacht vestigen op iets, dat toch eigenlijk elk meisje en elke vrouw kan gebruiken, namelijk een huisjasje, een „aardig" huisjasje, dat óf moet dienen om ons op kille dagen on der onze dunne Jurk warm te houden, óf om een oud Jurkje grootendeels te bedekken en de aandacht er van af te lelden. De teekening geeft een heel vol ledig en duidelijk patroon van het jasje, zoowel als van de garneering, die er eigenlijk de hoofdtaak van is. en die or op aangebracht wordt met zijde of wol of waschzijde, al naar men verkiest. Voor den „sweater" zelf nomen we een beetje warme stof. Fluweel bijv, is iels, dwat hiervoor meestal heel goed voldoet. En daarop maken we het motief, dat zoo aardig in punten uitloopt en dat op de teekening duidelijk staat aangegeven zoodat men het gemakkelijk kan overne men. Het wordt met een kruissteek er op geborduurd met behulp van een strook gaas of netstof, die men op den rand van het jasje legt. Naarmate men stof of kleine gaatjes neemt, wordt het borduursel grooter of kleiner. Daarna trekt men de draadjes van liet gaas er uit. Waarna het borduursel er eenigs- zins „op" zal liggen, wat buitengewoon aardig staat. Tenslotte wordt het jasje omgehaakt, met stokjes en vaste, in dezelfde kleur als het borduursel. En voor de rest wijst de teekening den weg vanzelf. Geheel apart nog een ander ideetje, voor diegenen onder mijn leze ressen, die graag knutselen. U weet im mers wel, dat het een liefhebberij is, om op een divan of fauteuil bij wijze van versiering, een eigengemaakte pop neer te zetten? Nu is de traditioneele Pier rot wel wat erg afgezaagd. Zoekt u naar een aardig modelletje voor den pop, die u zelf wilde maken? Kijk dan eens naar dat aardige ouderwetsche meiske, met haar luifelhoedje en den rok met vo lants waaronder een ondeugend kantje komt uitkijken. MADELEINE. „MOEDER". Er zijn zoo dikwijls twistgesprekken geweest over liet mooiste woord in onze taal en „huls", „liefde", „vrede" en vele andere hebben hun aanhangers gevon den. Maar wij mcenen, dat van alle woorden, welke tecder en rijk aan schoone betcekenls zijn, „moeder" toch wel het grootste is Hot hulpelooze kindje, dat dag en nacht moet worden bewaakt, leert het eerste glimlachen naar moeder als zij zich lieflijk over zijn kleine wezentje buigt. En in de dagen der jeugd, als rus teloos» voetjes en handjes altijd druk in de weer zün in huls, is het moeder, die met onvermoeibaar geduld waakt over de bloeroen, die tot leven komen. Laat ons voorkomend zijn jegens iedere moedor, in herinnering aan hst marte laarschap van vele moeders tijdens den grooten wereld-Oorlog. Door de dagen van angstig wachten en de nachten vol verschrikking van afkeerwekkende droo- mon, hebben duizenden moeders van ve lerlei nationaliteit geleden voor haar zoons. Toen de vogels het nest verlieten, was het moeder, die hen in gedachten volgde Misschien spreidden zU zorgeloos hun vleugels uit, verheugd bijna omdat zij eindelijk konden ontvluchten aan de zorgen van „mijn ouderwetsche moeder" met haar dierbare, zachte gewoonten en haar „hopelooze middeleeuwsche opvat tingen". Maar in het donkere uur van •'.mart, beproeving of teleurstelling zal mgien kind verlangen terug te kunnen naar moeder om haar beschermende ar- De doos gesloten Men lette erop, hoe doorloopt. Het kleuren. De bloemen kleurt men helder rood en geel, terwijl men den achtergrond en de bladeren respectievelijk 2ovart en goud maakt. Zijn alle kleuren goed droog, dan vernist men de heele doos. Vooral snel drogend vernis is aanbevelenswaardig. Vier kleine houten of koperen balletjes, welke, evenals kralen, voorzien zijn van gaatjes, spijkert men er bij wijze van voetjes, onder. Panieren bloemen. Men kan de doos ook cp een andere wijze versleren, en wel door de bloemen to knippen van gekleurd papier en ze het bloemenpatroon over de randen dan ook haar plaats te plakken. Is het plakmiddel goed droog, dan schuurt men met een oud stukje schuurlinnen de randen een weinig af; hierdoor lijkt het alsof de bloemen dieper gaan liggen. De geheele achtergrond moet diep-zwart ge kleurd worden met z.g. „plakkaat-inkt", olieverf of lak en als alles goed droog is, worden de omtrekken der bloemen met een smal randje goud omlijnd. Kleine spijkertjes met koperen kopjes kan men gebruiken voor de hartjes der bloemen. Dan vernist men de doos geheel en verft óen binnenkant helderrood of don kerbruin, naar verkiezing. VOOR DE TOILETTAFEL. EEN DEUX-PIèCES. EEN NAMIDDAG-JAPON. Dit model toont hoe satin, aan beide kanten gebruikt, aan het eenvoudigste toilet oharro.e verleent en het geschikt maakt om bij vele gelegenheden gedra gen te kunnen worden. Een gesp van rose stecnen geeft de „finishing touch" aan een zwart of marineblauw toilet. Een knippatroon is verkrijgbaar in de aten 42, 44, 46 en 48 onder opgave van no. 137. Kosten 55 cents. Leg een velletje carbonpapier op de schillende malen wordt doorgedrukt." Eerst was het een Sigarenkistje Men zou het niet gelooven, als men U ze'de, dat de aardige doos, welke hierbij is afgebeeld, vroeger een eenvoudig si garenkistje was. Ook doo/en, waarin ge droogde vruchten geweest zijn, kunnen op deze wijze tot toilet-tafel versleringen omgetooverd worden en zoowel voor grootcre kinderen als voor herstellenden, die niet veel om handen hebben, is het maken dezer dcozen een zeer aardige bezigheid. Daar de meeste menschen wel de een of andere doos in dit genre be zitten en er allicht ook wat olieverf en een paar penseelen op nahouden, behoe ven de kosten, die men maken moet, niet hooger te zijn dan 50 of 75 cent, daar men slechts een fleschje vernis noodig heeft. Wanneer ge strepen de voorkeur zeeft boven geruite stoffen en vierkante halslijnen boven kraagjes, dan ls het hierbij afgebeelde deux-pièces juist, wat ge verlangt. Nu er zooveel keus is in effen tricots, raden wij aan, eerst de ge streepte stof te koopen cn dan een var. do daarin voorkomende kleuren voor de effen stof te kiezen. Een knippatroon is verkrijgbaar in de maten 42, 44, 46 en 48, onder opgave van no. 136, Kosten 55 cents. doos en daarop het patroon, dat ver- Hoe men de teekening aanbrengt. Het hierbij afgebeelde patroon tee kent men met behulp van een velietj# carbonpapier op het sigarenkistje over. Dan neemt men een scherp mesje en kerft de omtreklijnen een weinig uit, zoodat de bloemen en relief op het kistje komen. Met een zacht stukje schuurlin nen schuurt men allc-s gced glad, zoodat er geen ruwe hoeken of kanten meer zijn Voor hen, die het uitsnijden der bloe men misschien een Doetje „angstig" mochten vinden, is het gemakkelijker, öe omtrekken met Oost-Indische inkt na te trekken; voor dit doel gebruikt men e-en kleine teekenpen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 12