HAARLEM'S DAGBLAD
VAN OUDE TIJDEN.
FLITSEN
FEUILLETON
DINSDAG 3 APRIL 1928
DERDE BLAD
De „man met het hondje" of de
geschiedenis van een tekstverandering.
Indien het niet „in de kronieken
Biorti". zooals de vaderen plachten te
zeggen, wanneer zij wilden te kennen
geven dat iets boven allen twijfel ver
heven was. zou ik u deze Haarlemsohe
geschiedenis hier niet vertellen. Verzin
seltjes behooren niet in een krant. Maar
wat ik hieronder laat volgen kan na
vraag lijden, zooda: ik er wel even uw
aandacht voor durf vragen.
In een der eerste maanden van het
Jaar 1872, vertelde de heer A. Beets te
Overveen, broeder van Nicola as, aan Mr.
J. F. K. van Hoogstraten, advocaat al
hier, dat onlangs in het schemeruur een
jankend hondje voor de woning van
den heer Byroet te Overveen versche
nen was. Toei^üe huisgenooten kwamen
zien. wat het beestje deerde, bleek zijn
pootje gebroken te zijn. Ohéritjen. zoo
doopte de heer Beets het diertje werd
opgenomen en liefderijk verzorgd. Het
gebroken lichaamsdeel werd gezet, de
breuk herstelde, en.... het ondankbare
dier verdween zonder afscheid van de
familie genomen te hebben. Aanvan
kelijk ergerden deze dierenvrienden zxh
over zulk een onheusche behandeling,
maar spoedig waren zij de droevige ge
schiedenis vergeten.
Een paar maanden later, weer bij
avond, kwam Chérttjen onverwacht terug
nu vergezeld van een vriendje, wien het
zelfde onheil overkomen was. De lezer
kan aioh lichtelijk de verbazing der
villabewoners voorstellen. En de gevolg
trekking lag voor de hand: Zie deze
schranderheid; het genezen hondje had
zijn lijdenden makker op den heer Bij
voet en de zijnen gewezen als op be
kende dierenvrienden, die ongetwijfeld
ook hem de helpende en genezende hand
zouden bieden.
Ziehier, vtU naverteld, want de heer
Beets aan den heer van Hoogstraten
had verklapt. Deze schreef erover aan
zijn vader, den Utrechtsohen predikant
hem verzekerend, dat hij den heer Bij
voet persoonlijk kende. Al verder ging
het verhaal. De predikant Met den brief
zijns zoons lezen aan Dr. P. Harting,
hoogleeraar te Utrecht, die de geheele
honden-historie overnam in een opstel
dat hij bestemde voor het Album der
Natuur. Chéritjen diende hem als aan
loop voor een bespiegeling over het in
spect of het verstand der dieren.
Toen de kcpy in handen kwam van
den uitgever, d n heer A. C. Kruseman
alhier, had er iets noodlottigs plaats.
Immers hij meende stelHg dat Van
Hoogstraten zich vergist had, en dat het
gewonde huisdier zich had aangemeld
niet bij den heer Bijvoet, maar by
den heer EJderlng. In «Je overtuiging
den tekst te verbeteren, veranderde hij
dan ook den naam. die hem onjuist
voorkwam. Zco gewijzigd, verscheen het
opstel in het Mei-nummer 1872 van het
Album dïf Natuur.
Verschrikkelijk misverstandDe heer
Eldering, onkundig var. alles, leest daar
wat er te zljnent zou zUn geschied. Hij
bezoekt van Hoogstraten en vraagt hom
opheldering. De advocaat geeft zijn be
zoeker niet onduidelijk te verstaan, dat
hij de eer niet heeft hem te kennen.
Waarop de ander antwoordt, dat die on
bekendheid met zijn persoon voorge
wend moet zijn, omdat Van Hoogstraten
gezien het opstel van een hooggeleerde,
verklaard had den heer Eldering per
soonlijk te kennen. De een houdt vol.
de ander geeft niet toe. beiden zijn
boos.
Het verhaal kwam ln de krant, deed
de ronde tn dc pers. Het Haarlemsche.
ja. het Nederlandsche publiek maakte
zioh er vroolijk over, en gij. wil ik wed
den, doet niet anders. En de vroolijkheid
nam nog toe, nadat brkend geworden
was, dat de aandoenlijke geschiedenis
der honrieribeestjes stond in een lees
boekje voor de jeugd. Toen kwamen er
spotvogels aangevlogen, zy zongen him
lied. elk van hen zooals hy gebekt
was. De Tijd zette ln. De hoog'.eeran-
Harcing was een Darwinist, die zijn
theorie bouwde op een kinderverhaaltje.
En het blad vooraag, dat eerlang honden
te Overveen een congres zouden houden,
waar dan stellig het vraagstuk van den
overgang van hond tot mensch behan
deld zou worden.
Dr. Johannes Van Vloten, oud-hoog
leer aar te Deventer, sinds 1867 wonende'
op Kleveroord onder Bloecnendaal, Van
Vloten, de ongemakkelijke, liet zijn pen
gaan ln het Deventer Weekblad van
Woensdag 8 Mei 1872. Onder het op
schrift: „De Man van het hor» ij en van
EMerink. Eere, wien eere toekomt",
schreef hij:.Dezer dagen heeft zioh
gansoh Nederland vrolijk gemaakt over
een man en een hond Jen uit Overveen
in 't Album der Natuur verzeild. Een
nog Jeugdig Haarlemsch advokaat, zag
men daarbij schriftelijk verzekeren, dat
hij den verpleger van dat ongeme?n
schrander diertjen bijzonder goed kende,
terwijl intueschen die vermeende ver
pleger hem vervolgens persoonlijk over
tuigen kwam. dat hij noch van dat
hond jen afwast, noch zeK met hem be
ker..! was. Als .de man van t hondjen"
werd nu de arme etS.rkaat algemeen
belachen. stak ieder den draak met hem.
Gelukkig voor hem. bleek hij ten slotte
niet de minste schuld aar. 't vergrijp,
noch iets geschreven te hebben, dat hij
niet deugdelijk verantwoorden kon. Het
was alleen de welbekende uitgever van dat
album, A. C. Kruseman, die. in zijn be
moeizieke onbedachtzaamheid, hem die
fraaye poets gebakken had. Deze alleen
bleek ..de man van EMerinCcs hond Jen"
oe wezen, dat hij. bij elgenmachtJge be
schikking. by wijze van ..oribeteekenen-
de" «lees onbeduidende) proefb'.advcr-
betering in t Album had aangebracht.
De H. H. Hoogstraten en Eider.nk no-
gen er hem dankbaar voor zijn. wy ver
nemen intusedhen met genoegen, dat hy
van zins is. hun een kleine pleister op
de wond tc leggen en zooveel mogelijk
voldoening te geven, door hun niet al
leen elk een exemplaar vóór de letter
van zijn prachtplaten over den opstand 1)
te vereeren. maar hun ook een tweede
praoht werk jen op te dragen, dat, met
etsjens van Unger, naar teekening-
etsjens ran Rochussen versierd, de ge
schiedenis van 't hondjen, en zijn eigen
werkzaam aandeel daarin, in dan trant
van „Het Huis van Adriaan"' vereeuwi
gen zal. De bijschriften ervan, ons voor-
loopig reeds meegedeeld, zullen als volgt
luider.
Dit is het huls van Elderir.g,
Daar 't hond Jen zijn wond jen beklagen
ging-
Graag schreef ik de adat coupletten
van twee of meer versregels af. Want
hier is kostelijke humor te genieten.
Maar ook de heer Beets heeft nog het
woord gevraagd, zoodat ik hieronder nog
alleen het achtste laat volgen:
Dit is de Spotboef 2) van Overveen,
Die lacht in zijn vuist jen. door alles
heen.
Het meest om den deftiger. Kruseman,
Doe zoo oiyk de proeven erbeteren kan.
En ook om 't onechuld'.g. verslagen
gelaat,
Van den armen Haarlemsohen
advocaat,
Van wegen het standjen door Eldrink
gemaakt.
Toen hy by hem op t kantoer was
geraakt.
Maar meer toch altoos om 't verbaasde
gezicht.
Dat Eldrink trok, toen hU las het
bericht;
Het bericht van den TJtrechtsohen
dominee.
Die deelde den brief aan 't Album mee,
Den brief van den Haarlem -chcn
advocaat,
Waarin de historie te lezen staat.
Van Elderinks hond jen. dat
schrandere dier,
Die hy 't eerst had verteld, uit
ondeugend plezier.
Van Vloten vond een navolger in Beets
Maar deze navolger is niet minder origi
neel dan zUn voorganger. Beets plaatst
in Haarlems Nieuwsblad van 25 Mei
1872 een .Nieuw Nederlandsoh A B-Bo-k
voor de lieve jeugd". Hy blijkt voortref
felijk den toon dezer eenmaal beroemde
leerboekjes te kunnen weergeven:
E dat is E die verbaasd zit te lezen
Hoe hy Chéritje aan 2Un huis heeft
genezen.
F is Fidel, die 't verstandig Ohéritjen.
Raadpleegt omtrent een gebrek aan
zUn knietjen.
K Is dc Kool, waar een Utrechteoh
geleerde,
panschiyk het Necrlandsche wik
op trac teerde
Q is de Qaestie: „Wie 1 eerst onder
honden.
Zooveel, schier merKchUJk. vernuft
heeft gevonden.
Z is de Zondaar, die 't hcusch niet
kon helpen.
En van berouw nooit zijn tranen kan
stelpen.
1) ZUn Nejcrlar.ii opstand tegen
Spar.
2) Adriaan Beets.
Na Beets kwam .TTSer.spiegel", het be
kende Weekblad da*, heel wat durft
zeggen". Er. aoo plaagde men eikander
eer. beetje, zonder bitterheid, war. nie
mand had Iets kwaads bedoeld.
He*, was een sociëteitapraatje geweest:
op „Trou" was Beets erover begonnen.
He', bleek een bron van humor te zijn.
Hy heeft er plezder van gehad. Maar
B is de Bengel, die wou om een
daald.'r.
Dat hy niet was van het feit de
Verha aider.
H. E. KNAPPERT.
V1UZIEK.
KLAVIER AVOND VAN LOSE
THIELEMANN.
Een programma is als een muzikaal
menu: inhoud en volgorde leggen ge
tuigenis af van der. smaak van den
samensteller en bepalen de geniedbaar
beid. althans voor gasten van normale
capaciteit en gecultiveerde perceptie-
organen. De aanblik van dc reeks wer
ken nu. die Luise Thielemann als pro
gramma gekozen had deed me lichtelijk
schrikkenhet geleek meer op eer wille
keurig gedanen greep uit een spijskaart
dan op een zorgvuldig samen gesteld
menu. en bevatte dreigementen met een
muzikale indigestie. We zullen haar
om het teveel dat. zy gaf en de minder
gelukkige opvolging aan een on ander
nu maar niet te zeer lastig vallen, doch
het als een a-ersciiynse: van jeugdige
onervarenheid en overmoed aanvaarden.
In elk geval heeft zy door de vertol
king bewezen een respectabele, in vele
richtingen ontwikkelde en vertrouwbare
techniek, oen goed geheugen en een.
vooral by haar tenger uiterlijk merk
waardige kracht en uithoudingsvermo
gen bezitten. Ongetwijfeld moet deze
pianiste by veel natuurlijken aanleg
hard gewerkt hebben om byna al die
werken, die zij vóór eenige dagen er.
nu speelde, technisch te beheerschen. Of
zy re muzikaal beheerscht en in hun ver
schillend kagakter doorgrondt Is een
andere vraag die ik niet gaarne beves
tigend aou beantwoorden. Het ware my
liever geweest als we gisteravond een
progrzmrna van de halve lengte gehoord
hadden waarvan elk onderdeel met
piëteit en m zijn eigen karakter ons
was geopenbaard; wat we in werkelijk
heid kregen waren de uittogen van
een Jeugdig-onevenwichtige, explosieve
natuur, die alles vrywel op dezelfde
wyze weergeeft. Alles was met dezelfde
pikante saus overgoten, en daardoor
verzwakte mUn belangstelling gaande
weg. By bet ccne werk paste die voor-
drachtswftze nu beter dar. by het an
dere; zoo gaf zy het karakter van List's
Etude transcendante in f min goed
weer. hoewel Juist dit werk boven liaar
technisch vermogen bleek te gaan, en
ook in de Nocturne ln F en het Scherzo
in b min. van Chopln waren veel zeer
goede momenten. De d-min. toccata van
Bach-Tausig was althans uit oen oog
punt van technische vertolking uit
stekend. maar de transscriptie zelve kan
my niet bekoren en staat by die van
Busoni ten achter. Van Beethoven
speelde zij de Ecossaises het beste;
de Variaties in F leden onder de erup
tieve verschynselen en het onlogisch
gebruik der belde pedalen, en aan df
Sonate in C op. 2 no 3 kwam heele-
maal niets behoorlijks terecht. Wie de
fijn ges *.y leer de voordracht dezer sonate
door Dirk Sch&fer gehoord heeft kan
een aoo wilde onbekookte weergave als
die van gisteravond niet accepteeren.
Rhythmiek. dynamiek, metriek werden
verwaarloosd; met welk doel speelt men
zóó sonates van Beethoven?
In het NachtstUck van Schumann trof
Luise Thielemann de Juiste stemming;
in Brahms' Rhapsodic was zy althans
in het fline middengedeelte in b m&j
er eenigszins naast, en in Debussy was
zy er niet eenigszins naast, maar renige
kilometers cr van af. ..La Fille au*
cheveux de lin" kreeg van de pianiste
een extra lintje ln een speciaal door
haar gevlochten staartje, zeker omdat
zy het kapsel dat de componist van de
chcveux de lin maakte, niet mooi ge
noeg aor.d en van ..La Cathédrale
engloutie" heeft zy totaal niets begre
pen. In Chop. - Etudes, waaraan zU
een viertal spoelde, wisselden goeds en
minder goeds met elkaar af. maar daar
in was althans a*eel prijzenswaardigs.
Een deel a*an de vrij talrUke hoorders
bleek door het reuzenni*nu nog niet ver
zadigd en verkreeg nog 'r. deurtje, de
Wals in cis min. van Chopin. Ik begon
nu medelijden met de pianiste te krij
gen.
Het komt my voor dat Luise Hüele-
mann technisch meer af dan aan te
Deren heeft; muzikaal moet ry zich
echter nog zeer veel ontwikkelen, wil
zy in staat zyn werken van zoo verschil
lend karakter waardig weer te geven
Strenge Jelding zal haar ten voordeele
kunnn zijn. Het sou Jammer zyn als
haar onmiskenbaar groot talent vetwil-
dorde.
KAREL DE JONG.
VAN HAARLEM S DAGBLAD No. 1171
ALS MOEDER VLUG IS
Juist als vader de motor
heeft aangezet, herinnert
moeder zich dat ze nog
een brief naar de pos',
moet meenemen
vindt den brief niet op
de a-erwachte plaats
herinnert zich dat zy 'm
op het gangtafeltje
heeft gelegd, maar «iel
dat er :x»g geen pos target
op zit
snuffelt in het bureautje
naar de poatzegrte die
niet op d«- grbruikeiykc
plaats te vinden zyn
vindt den pastcepel als
vader ongeduldig toetert
en laat hem (den post
zegel) vallen
besteedt, wat haar een slaagt tenslotte, w aarop
uur toeschijnt, aan het I de brief weer zoek blijkt
oprapen van den post- I te zUn orindt dien eln-
zcgel I óeiyk terug
en bereikt den auto op
het oogenbllk dat vader
in wanhoop de motor
niaar heeft stil gezet.
(Nadruk verboden)
DE BLINDENZORG TE
HAARLEM.
DE TAAK DER BLINDEN-
COMMISSIE.
Zoos Is reeds in een vorig stuk werd
geschreven, is eenige maanden geleden
een enquête ingesteld. Uit de binnen
gekomen staten bleek, dat er in totaal
voor Haarlem en omgeving 78 blinden
opscjeven werden, van wie er 57 te
Haarlem wonen.
Daar a*oor Nederland geldt, dat één
tweeduizendste der beroBcmg blind is mag
deae enquête als vry betrouwbaar aan
genomen worden.
De Gemeen tebsstu ren van Bloemen-
daak Haark-mmrriiede en Heemstede
sloten zich 1 Mei 1936 by de Haar
lemsche Nazorg voor Zwakzinnigen aan
Het :s te hopen, dat zy een zelfde stand
punt zullen innemen %*oor de blinden.
Een nadere beschouwing dezer sta ten
geeft het volgende overzicht: vrouwen
44: mannen 34: gehuwd 27; ongehuwd
39: weduwe of weduwnaar 12.
Boa*?n de 50 Jaar rijn er 41 en be
neden 50 Jaar 37. terwyi slechts 1 4 van
het aantal geen steun noodig heeft.
De blind en -commissie ziet zich dan
ook voor een omvarrrrtfkb taak gesteld.
Naast het naar billijkheid verstrekken
aan ondersteuning en het bezoeken der
inrichtingen, waar blinder, uit Haarlem
en omgeving geplaatst zUn, zal zy haar
aandacht moeten schenken aan de
Werkinrichting voor blinden, welke ten
spoedigste geopend zal worden Donkere
Spaarr.e 34.
Praottsch is he: onmogelijk, om het
blinden vraagstuk ineen* te regelen, en
vooral het plaatoen op de Haarlemsche
Werkinrichting zal zeer geleidelijk moe
ten geschieden.
Het gevaar bestaat, dat door de betere
-geling voor de Haarlemsche blinden,
blinden uit den omtrek zich te Haarlem
zuilen pu»n vestigen, in de hoop. aan
Werkir.r.chLeag te werk gesteld te wor
den. Dit zou nadeel ig kunnen worden
aoor de Haarlemsche blinden, die we
gens plaatsgebrek, geruimen tUd zouden
moeten wachten. De Winder.-commissie
aal hiertegen zeer zeker tijdig maatre
gelen nemen.
Toen voor eer.:se Jaren het Gemeen
tebestuur ran Haarlem door ftnancieelcn
steun de Nazorg voor Zwakzinniger,
mogelijk maakte, kwam het particulier
initiatief dit streven dadelijk steunen,
zogdat meer en meer de hoop levendig
wordt, dat dank xU de kracht: -c samen
werking van Oemeente «n particulieren
er ten slotte aoor dew gro-p van mis-
deel-den een afttoende financlcele regeling
zal komen.
Nu dc gemeente begonnen is met
krachtlgen steun voor blinden, wil ik
gaarne eer. beroep op de ingezetenen
van Haarlem en omgeving doen. om oek
<fet streven te steunen door aan de
Blinden-commissie financieel* bijdra
gen te geven, opdat ex een fonds ge
vormd kan worden, xood.it na verloop
van Jaren ook voor deze misdeeldcn «en
afdoende verbetering tot stand kan
konten.
Binnenkort aal tevens de Verbands-
Cccnmissle Nazorg een en ander centraal
regelen en een krachtige actie Inzetten
a<oor steun ran alle groepen geestelijk
er. lichamelijk nusdeelden. voo: zooa-er
zy onder Buitengewoon Onderwijs val
len.
Laten we mogen eindigen met den
wenach utt te spreken. dat ook voor onze
blinden «en betere toekomst moge aan
breken Reeds te lang orerd hiermede
gewacht en gelegenheid gegea-en tot
gcrrielljks afstomping en verbittering
Ook voor de blinden moet ln de
maatschappy plaats zyn. En dit kan. ah
wy ln dere aenuwsloopende- en snel
voortjagende eeuw. gedreven door naas
tenliefde. a-oelen a*erplicht te iljn onoe
hulpbehoevende medemenschen te steu
nen en staande te houden.
Heemstede.
e p. schut;
S. D. A. P.
De federatie Haarlem der S. D A P
houdt een ledenvergadering op Donder
dag G April.
De agenda avrmeldt een inleiding door
de Raadsfractie over de behandeling
van de begrooting ln den Gemeente
raad.
GEVONDEN DIEREN EN VOOR
WERPEN.
Terug te bekomen by:
P. Gerdmg. Nieuwe Gracht 35, bruint
damoshnnd schoen: A. J. Tonlsaen. Burg
wal 63 b. bruine herdershond; Kennel
Fauna, Parlkaan: hond «tackel», ge
bracht door A. Lam. Oen. Cronjésiraat
17, herdershond gebracht door Hen-
drinks. Lange Raamstraat 14,. hond
«met ketting* Aangereden OrUswltte
kat, uit een boom gehaald; witte kat,
gebracht door Nolff. Schotersingel;
zwar. witte kat. gebracht door Haber-
mehl. Kinderhuisamgel 30. J. Koper.
Roliandstraat 2 f. schoolétul; Bureau v.
Politie. Smed est raat 2 koperen gewich
ten; S. Siebeling. Romolenstmat 135,
regenjas; ÏL J. Rlphag 'Pairimonium-
straa: 27. maandkaart N. S. H :«n-
Sant poor'.: B Bast God. Schalk bur
gergracht 11. kaas; J. Roernhart. Rme-
d<-.M raat 16. DuiLsch R.K. kerkboekje; J.
d" Boer. Amsterdamschc aasrt 2 A. ta
felkleedje; A. Hammer. Bannesteeg 6.
grjze jongenspet; H. Kult, Berkheidc-
straat 13 rood. passer: R. v. d. Horst.
Ixidschostraat 24. dannsportemonnale.
J v. Eden, Ploresstraat 64. heerenpor-
temonnaie m. inhoud: A. van Ojeee-
land. Burgwal 31 b. rood. meetstok: W
.1 HesseL. Weatergracht 49 rood. hand-
taach me*, inhoud: P J. dc Roode Voor-
sorgstraat 38. tang: H. Huyboom, Wol
straat 7. rywielbelastlngmerk.
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN
60 C«aU p«r regel.
Stofzuigerhuis MALRTENS
B ARTELJORISSTR A AT 16
TëLEfOON No. 10756 5
APEX STOFZUIGERSf 90.—
VOOR DEN POLITIE.
RECHTER.
Lompen?
Th B en E O. A. D waren met een
lompe rows ren naar Zandvoort getrok
ken Behalve lompen waren op der. wa
gen ook terecht gekomen yzeren riolee-
rir.grt)uJecn, D:e verdwenen van «en
bouwwerk van den heer L. ten Broeke
te Zandaxjort, zonder diens weten of toe-
stemming. Zij waren wel aan we.nlg
waarde, maar hoorden toch niet thula
op der. wagen er. daarom vroeg de Of
ficier var. Justitie voor Th B een boete
van f 25 of 10 dagen hechtenis «n voor
D. 14 dagen hechtenis, daar d«e r-edl
5 maal veroordeeld werd. De politie
rechter maakte er reap, f 10 of 10
lagen en 10 dagen vaa.
De raiie mei Bhankara.
Toen indertijd ShankMtt hier optrad
maakten wy melding van een Inci
dentje. dat de tweede experimenten by-
eenkomst eaen arrstoorde. Een Jonge
man P. M gaf Shankara een stomp tegen
den mond. en Shar.ktra gaf dot by de
politie aan. Zoo prykt zün naam onder
andere namen van getuigen op den rol
maar dan heel gewoon als 8 F. Outt-
mantv Wse xcu vermoeden, dat hek
Shankara was? 2XU was niet versche
nen De aerdachte P. M.. rietwerke: en
meubrlmaker te Haarlem als tvrdhohte
vertelde hoe de raizle was aangekomen,
ln de byrenkomst was het tot een
a-oordenv isselmg gekomen Lunchen
8h*nkara en verdachte's moeder. 8h*a-
kara had uievr. M in haar eer aange
tast, door haar als ,X>ud" te betitelen en
over or. weer waren nog allerlei minder
vrlendeiyke woorden gevallen, alles in
't Duttsch. Bcgrypelijkerwtjws nam do
zoon het voor zijn moeder op. en gaf
den klap. Nu had hy daar a-el spijt
\*an.
De officier van Justitie vond het feit
niet ernstig en vroeg f 10 of 5 dagen en
de politierechter, d.e het nog minde.- erg
vond gaf den drifOgen Jongeling f 3 of
2 dager..
INGEZONDEN MEDEDEF.I.INGEN
a 60 Cant* por rogol.
De lotgevallen van
Esmée
(Naar het Engelseh. van
O. N, en A. M. WILLIAMSON.)
3)
„Wilt u aoo vriendelijk zijn mij te
aeggen", waagde «U eindeiyk te aTa-
gen aan een knap meisje op dc laagste
trede der trap. ..of die meisjes hier allen
voor Mr. Charles Rogers komen?"
„Allemaal!" was het lachende ant
woord. ..Wat een grap. niet waar? En de
couranten zeggen, dat alle vrouwen
oor'ogswerk doen."
„Ja," steende Esmêe toe. met een po
ging om ook te lachen. Het oou haar
gemakkelijker zyn gevallen te schreien
..Elk oogenbllk verwacht ik Iemand te
hoeren roepen, dat a*erder wachten nut
teloos is. dat een der meisjes daarboven
is aangenomen. Er moeten wel twintig
vóór my zyn en er zUn nog twee. drie
vier tusschen mU en u. De eerste van
aller, kwam om aoht uur. denk eens
aan! Ik was er om twintig minuten vóór
negen".
..Ik afrondende! dat het tot niets
dient te wachten!" ruchite een bleek.
kuchend meisjes, dat Juist vóór Esmée
was gekomen. .Jk kan haast niet lang
staan. Ik zou flauw vallen. Ik geloof
haast, dat ik moet weggaan".
Zy keek Esmée aar., alsof zy een
antwoord verwachtte. Esmée seldc daar
om: „De zal biyvcn wachten. Het mag
dwaas zyn. Mj...r ik gt«*f niet gaarne
een plan op" Terwyi zy sprak. rde
een man. die zich Juist a an boa en lang
zaam een weg had Kcbaand. zich om cn
wierp haar een onderzoekenden blik toe.
alsof hy getroffen was door den klank
harer stem of lets in haar woorden. Het
was een kleine man. niet erg gtzet, maar
breed geschouderd, met eer. dikken nek
cn een „cedig gelaat met een grootcn
neus onder een ronden hoed. Zyn oogea
waren de helderste welke Esmée ooit
had gezien, re leken koolzwart aergeie-
ken by het dichte korte gryze krulhaar.
.Hy ziet er uit ate een hnnsworst!" aeidc
't meisje by zichzelf en dacht toen %*er-
der niet aan den man behalve dat ze op
merkte. dat hy veie brieven in zyn hand
hield. Waarschyniyk ging hy na;-r be
neden om ze ln de brievenbus vlak by
de deur te werpen. Eenige oogenblikken
a-erhepen niet vele. maar er kwam
beweging in de queue. Een paar meisjes
kwamen snel naar beneden met ach ter-
ovorgeworpen hoofd en vastgeknepen
lippen. Niemand deed een vraag, of
schoon elk meisje even al Lsméc gaarne
had geaT.i.vird„Wat is Mr. Rogers voor
eer. man?" In elk geval, hy moest
iemand zUn. die precies wist wat hy
wilde, een snel besluit nam en moeliyk
te voldoen was. De meisjes onder aan
dc trap klommen hooger. Esmé aolgdr
op haar beurt, zy zag belangstellend
naar ieder teleurgestelde candidate, en
emdeiyk ontmoette haar oog dm Wik
van een leeiyk. maar schrander uit
ziend meisje. ..Als ik Jullie was. zou ik
naar huis gaan." raadde dat Jonge per
soor, tl- haar aan. ..Er a-alt niets te win
ner.! Ik wed. dat het de een of andere
grap is".
Niemand antwoordde: maar om dc
spreek; ter te laten passec ren. ging Ea-
:r.óe op zij er. een paar treden terug Zy
dacht er over het meisje te volgen en
haar uit te vragen. Maar eer zy een be
sluit had genomen, kwam de man teruc.
die er u:: zag als een hansworst. H.;
moes', dc laatste woorden van het meis
je hebben gehoord. Toen hy Esmée na
derde. was zyn vreemd gelaat d.cht bij
haar oor. Een seconde boog hy zich
r.aar haar toe en fluisterde: .Oeloof
haar niet. U moet niet wegvaar.
Esmée schrikte en staarde hem na. De
man was reeds halverwege d? trap. Aan
zyn breeden en steviger, rug was niets
te zien. ZU was byna overtuigd, dat zy
zich had a-ergist: dat hU niet had gespro
ken. Dc woorden warer. echter duidelijk
geweest en het vreemdste was ze
waren bertetnd a-oor haar alleen. Hy had
zelfs een by zonderen nadruk gelegd op
dat „u~. „U moet niet weggaan".
Misschien wos de man aan Mr. Ro
ger's kantoer aerbonden. Maar waarom
a-erdedigde hy het dan niet voor all;
me Je*! Eaméc was roo verdiept ln haor
gedachten. dat de tOd snel voorty gAr.g.
Het verveelde haar niet langer te wach
ten. Eindeiyk kwam haar euten beurt,
eer t had gedacht. Zy .-tond tegen-
oarr «en deur. amarop een stuk wit kar
ton was beaertlgtL De and-re kantoor
deuren droegen de nomen der eigenaars
op de pance'en geochllóerd of op rui
ten van ma'glv maar die van Mr. Ro
gers was op karton gedrukt
BRnée klopte, en lichte de klink op.
..Kom binnen'* riep een vrouwenstem
Het me:-je gehoerza-mi- Er bleven nu
nog slechte aier of vyi csndidsten oaer
Ze waren haast te mee en te ontmoedigd
cm liaar te benyden.
Het kantoor was klein, haast een
wachtkamer. De eenige aanwezige wan
een jonge dame gezeten ln een blykbaar
nieuwen stoel aan <-n dito tafel. Op de
tafel «ras een schrijfmachine en eenig
papier. Tcp-p-rer d-n bezetten stoel
tond er neg cn Deze a-oor*e:pcn
maakten het geheele ameublement van
de kamer uit. Er lag zelfs geen kleed
op den vloer.
.Oa zitten als 't u blieft!" xeide de
Jonje dame aan d- taf*: op opgewc-k-
ten toon Ik zal Mr. Rogers rc-epen".
-
nen. «»«elke deur ze wrer sloot. Haar ge
laat beviel Esmée Het waa Juist niet
mooi, maar er was iets „aantrckkelljka"
ln en het meisje was netje; gekler-i
Zy zag er niet uit als iemand, die voor
een bedrieger zou willen werken.
Doch Esmée had slecht* een oogen
bllk om daarover te denken De deur
ging weer open er. er verscheen een
man. Bamée's hart klopte luid. Het was
de man. die haar had geraden niet heen
te gaan
„Wel. Ik ben Mr. Rogers", stelde hy
zich voor „Verwondert u dat? Ant
woord ronduit, als 't u blieft."
HOOFDSTUK IT.
De Proef.
Earr.ee begreep, dat zy moest naden
ken. eer zy sprak, als zy opgcwiaav-n
wilde zyn tegen dezen man. wien*
scherpe oogen onafgewend op haar ge
laat bleven ruster.
-Ik «ras een oogenbllk verbaasd",
.-.de zy. „Maar ik had bet moeten ra
den",
„Zoo* Waarom?"
Omdat de man ln de gang rr.y niet
had durven aanraden te blyven wach
ten. ala hO niet Mr. Rogers zelf was ge
weest."
.Een goede gevolgtrekking' Maar
waarom gaf ;k d*n raad aan u
..U moet gedacht hebben dat Uc ge
schikter «ras, Maar misschien hebt u
ook andoren gewaarschuwd?"
„Niet velen! Maar als Rogera en de
man ln de gang esn en dezelfde persoon
waren, hoe kon Roger» dan al die Jon
ge dames in zyn kantoor ondervra
gen?"
„Ik zou neggen, dat u eervt «enigen
hebt ondervraagd en dan bulten de
kamer rn er. rrxicht oaer de anderen
hebt gehouden, om over hun karakter;
te oordeclen, tem-yi zy er niet op a-er-
dacht waren Dat zou u lijd en geduld
besparen. U kon aan uw secretarea-^-
degeneo overlaten die niet :n aanmer
king kwamen, terwijl u terugkeerde om
te spreken met de bevoorrechten
Zooate u hé? Myn secretarese. Boo
ste u haar noemt is myn dochter. Nu
eerx weede vraag <m uw verstand te
toetser. Waarom zette lk een ada-erten-
tle ln de courant, die alle bedeesde Jon
ge mei*je* moeat afschrikken?"
Evmée lachte ..U wilde de bodeeode
meisje* afschrikken om her. uit te
•chakeler U wenschte al>en onder:.--
mend- personen zooals ik."
Hy lachte oek „U hebt volkomen ge-
lyk. By dien bee'.en troep warer. slechts
een zestal bruikbare personen. Met één
blik pikte ik u er uit ate de beate; om
verschillende redenen denk lk dat u voor
myn doe', g-sehlk' is. 'nd'.en uw rer-
staad even ar- d U ah uw gelaat. U
hebt mij neg niet gezepd. hoe uw naam
ur*
(Wordt vervolg±)
