HAARLEM'S DAGBLAD H. D. VERTELLINGEN FLITSEN WOENSDAG 4 APRIL 1928 DERDE BLAD Drente in de Hoofdstad Een ontwakend gewest. Bruiloft op de D.O.T.A. Zoo rap spormen Lamroegientje- meuje's vingeren den draad. Ze had het oude spinnewiel en den hoogen klosjestoel nevens de ba anderdeur gcaet, het wiel tje snorde lustig, in eend'ren takt ging de witte klomp op en neer en gebogen over haar werk zat het vrouwtje, dat haar huisje heelt waar 't lage Drentse he heideland opgloolt naar de groene hoog ten van den Hondsrug. rig liet ze het spinnewiel gaan onaer de oogen van nieuwsgierige Am sterdammers in de grcote tentoonstel lingshal van het Paleis voor Volksvlijt. Daar wordt ge weet het reeds ta de eerste helft dezer maand de Drentsche opbouw-tentoonstelling ge houden. ^Daar heeft deze zoo stiefmoe derlijk bedeelde en vaak stiefdochter: lik behandelde provincie uitgestald wat land en lieden voortbrengen, wat na noesten arbeid tot stand gebracht werd. Ge ziet er de klompenmakers be zig het peppelhout te kloven en te be werken. Hagedoorn, een der laatste band wevers uit het stedeke Meppel staat in zijn weefstoel en laat de spoelen weg en weer vliegen tusschen de schering draden. Staatsboschbe:teer en veenderij toonen, hoe men werkt met den Drent- schen grond, landbouw, zuivelindustrie, zij zijn er vertegenwoordigd, de histori sche af deeling herinnert aan Drente's grijze verleden. Doch het middelpunt der tentoonstel ling vormt het boerenhuis. Hoe knus is het daar. waar de stoelen staan ge schaard rond het vuur onder de open schouw, hoe sierlijk is er de wandbe- timmering waarin tusschen de hooge bedsteden..waor i j met "n stoel in klemmen moet. a'j hen slaopen wilt", de glaaeiikast is opgenomen. Gedempt licht hangt er. de lage. kleine raampjes zijn wat groezelig en als soms even een nieiske in de landscigen dracht door de kamer gaat, dan zoudt ge u bijna in het Drentsche land wanen. Hot is een interessante tentoonstel ling. die veler aandacht verdient. Want het is merkwaardig te constateeren. hoe die tot voor weinige Jaren vrijwel onbekende en dus onbeminde pro vincie, waar eenzaamheid heerscht op de somber-bruine, onafzienbare heide vlakten. ontwaakt en aan het werk ge togen is. Daar heeft de diepploeg de heide gescheurd, daar staken mannen de spaden in den bodem die toch niet »oo onvruchtbaar is. Dank zij de kunst meststoffen kon zandgrond ontgonnen worden tot weide en bouwland; de boer hij moge dan conservatief zijn ten opzichte van vele dingen kocht moderne landbouwwerktuigen, hier en daar verrichtte ruilverkaveling goed werk. veehouders vormden bonden en stichtten sedert 1888 niet minder dan 59 zuivelfabrieken op coöperatieven grond slag waar bijvoorbeeld in 1927 ruim 150 millioen kilogram melk. ter waarde van 10 millioen gulden verwerkt werd. Nadat de maatschappij „Het land schap Drente" in November 1924 was opgericht kon de groote werkloosheid in de venen bestreden worden op de zeven- ontginningen welke tezamen een opper vlakte van bijna drie duizend hectaren beslaan en waarvan het Witte veen wel een der bekendste is. En het Linborst- Homan-k&naal in de gemeente Beileu. dat in 1926 tot stand kwam blijkt meer en meer van groot belang voor open legging van een groot deel van dit ont wakend gewest te zUn. Doch het is een land. dat nog lang niet tot kracht is gekomen, er kan nog veel grond ontgonnen worden, voordat het typische karakter van het eentonige, verlaten landschap verloren gaat. Maar de provincie is arm, en hoe goed haar toekomst ook moge zijn. het heeft wat moeite er te komen. En het is een na tionaal belang en evenzeer een nationale, plicht, te zorgen dat zij zich naar be- hooren kan ontwikkelen. Daarom heeft Holland aan Drente de helpende hand gereikt, en nu laat het land van hei en dennen op de Drent sche Opbouw-Tenioonstelling zien hoe het eens was, wat thans reeds tot stand is gebracht en hoe het in de toekomst worden zaL Op fancy-fairs en menige feest avond-ten-ba te-van den opbouw van Drente, is geld bijeen gezameld, thans brengt onze kleinste provincie naar de hoofdstad des lands haar voortbrengse len en nog veel meer om durende be langstelling levendig te maken. Terwijl wij er wandelden van stand tot stand, de fraaie diorama's van den kunstschilder Joh. Ehsinga bewonder den. zagen naar het handwerk van we ver er. klompenmaker, ziet, daar kwam opeens een groote stoet van wel veertig boerer. an boerinr.efces aangestapt ach ter den speelman die leutige deunen uit ztjn trekharmonica wist te halen. Zij waren gekomen uit he: verre Drente, om te laten zien. hoe daar een vjjf-en-twinügtal Jaren geleden met zang en dans en geheel volgens oude. ongeschreven regels een bruiloft, het „wasschup" gevierd werd. Even te voren was de neuger de ter bruiloft noodigcr gekomen met zijn door vele. kleurige lintjes geeuerden stok om iedereen, boer en vrouw, knecht en meid te noodigen op de brui loft van Lammert Beuvmg en Heime- kien Stratingh. waar maar eventjes uen tonnen bier. twintig vette ceser.. dertig goed gebraden biggen, veertig geiten en nog veel meer aanwetog zou zijn voor het landelijke, overdadige bruiloftsmaal. De stoet die Zondag met rammelende kleedwagens tusschen het woelige ver keer der hoofdstad is getrokken, kwam met den bruidegom bij Hennekien's huis aan. Doch de baanderdeur bleef gesloten en een knecht hield wacht, da: niemand tonnen zou komen. Dus eischic volgens ouden trant de Druuoiisneuger de bruid op met een kunstig rijmseL En dan kwam met vader en moeder en meer huislieden het bedeesde, aar dige bruidje voor den dag. „Is Hennekien daor? Kom wat veuruut, Ik moet reis met die spreken. Bist doe van noo of an bereid Met Lammert lief en leed te deelen?" noo vroeg de neuger en toen het meisje in den fraaien kanten bruidstooi Ja" zei. mochten de gasten binnen kamen. Tafels werden naar buiten gesleept, de versierde authentieke zilveren kom men met „brandewien en rozienen" gin gen rond. de speelman vatte zijn har monica en lustig en vroolUk werd er gezongen van ..Wij zijn altemaal brui loftsgasten. falderaldenere. faderalde- rare" of ..Varen, varen over de baren De tabakspot kwam ter tafel, den bruigom werd een versierde gouwenaar aangeboden, de andere mannen kregen eveneens pijpen en gezellig rookten zy er op los. terwijl de brardewfjn-met - rozijnen nogmaals rondging. Doch dan bereikte de vreugde haar hoogtepunt, weggeruimd werden stoelen en tafels, de beenen kwamen van ckm grond eu de boeren in hun statige zwarte pakken met kniebroeken en witte kousen, dansten met de bekoorlijke boerinne tjes. wier witte kappen met de oorijzers die nog van grootmoeder afkomstig wa ren W&t flatteerden. den Joyeusen „Boerenplof", den vroolijken landelü- ken flans van bruiloft en kennis, de dans die soms iets gewijzigd in zang of figuren, in 't geheele oosten van ons land. in 't gebied der Saksers bekend was en langzaam maar zeker aan het verdwijnen is. En dat was het einde Nu zijn de brullofstgasten weer .op 't hoes an", doch de tentoonstelling blijft nog anderhalve week, blijft om den bezoekers een beeld te geven van het heden, om te laten zien. dat Drente In opkomst Is, dat eens een flink, welvarend gewest de plaats van 't oude. dorre veen- en heideland aal innemen. C. G. B. Twee gatten op de Drentsche bruiloft. OPLICHTERIJ IN ARM DRENTE. EEN PSEUDO-DOMINé. Tegen L. K. te Odoornerveld. die voor eenigen tijd oproepen tot steun voor arme heidebewoners in enkele bladen plaatste en zich daarbij voor predikant uitgaf, terwijl hij van de ontvangen gel. den ten eigen bate zou hebben aange wend. werd door het O. M. van de recht bank te Assen zes maanden gevangenis straf geéischt meldt de TeL DE INDONESISCHE STUDENTEN. TERMIJN VOOR AANVRAGE HOOGER BEROEP VERSTREKEN. Maandag om vijf uur was de termijn, waarin mr. Rijkens. de Officier van Justitie die optrad in de zaak der In donesische studenten, hooger beroep kon aanvragen, verstreken, zonder dat van dit recht gebruik was gemaakt. Hier door behoort het prooes dus tot het verleden. De Tel. verneemt, dat mr. Raden Sastro Amidjojo zeer waarschijnlijk een actie tot schadevergoeding zal instellen tegen den Staat in verband met de schade door hem geleden door zUn pre ventieve hechtenis. VAN HAARLEM S DAGBLAD No. 1172 MOEILIJK BESLUIT Wanneer je niet hel flauwste idee hebt of je partner's doubleeren echt gemeend was of een zachte wenk. dat je zelf door moet bieden en iedereen wacht op je beslissing. iNadruk verboden) (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.) Een weerzien dom* DICKY WAFEI.BAKKER. Toen Kitty Harbard de kust van En geland voor ztoh zag verrijzen, een toe ken. dat ze het doel van haar reis be reikt had. maakte een aeker gevoel c-h van iiaar meester, dat het nudden hie'.d tusschen vreugde en twijfel.hoop en angst De reizigers begonnen reeds geleidelijk !iun bagage bi) elkaar te zoeken en Kitty begaf zich naar boneden om zich wat op te knappen. Ze bekeek zich lang en aandachtig voor het smalle spiegelt), in haar hut en onwillekeurig vroeg ze -uch voor de zooveelste maa'. af: ..Bon ik heel erg veranderd? Ben ik erg ver ouderd? Zal hij me dadelijk herkennen, als hij me weer ziet? Ja. er had Inderdaad een groote ver andering met haar uiterlijk plaats ge vonden. De negen lange jaren die ze in Amerika had doorgebracht, lieten on miskenbare sporen op haar gelaat ach ter. Was ze negen Jaar geleden knap ge weest, vroeg ze ach af? Zeer zeker had 7c er toen niet onaardig uitgezien met haar goudbruin, golvend iiaar en haar grappig wipneusje. Door de indertijd ko perkleurige lokken liepen echter vele grip» draden en een netwerk van rim pels lag om haar mond en oogen. Haar vroeger zoo goed verzorgde handen wa ren ruw geworden door 't huishoudelij ke t-erk, dat te had morton verrichten. Kaar zachtroze kleur was geheel verdwe nen en hiervoor in de plaats was een gele tint gekomen, terwijl haar lippen vrijwel kleurloos waren. Ook was ze ve» 1 magerder geworden en ze zag er over het geheel genomen minstens vijf tien Jaar ouder uit dan ze in werkelijk heid was. Maar wat hinderde dit alles, indien ze Albert's liefde nog slechts bezat? Bo vendien was hij toch per slot van reke ning zelf ook negen Jaar ouder gewor den Dit kwam er allemaal niets op aan. zoolang hu nog van haar hieldMaar was ö.t wel hc: geval? Niettegenstaande ze hem nirt geschre ven had. dat zU met deze boot zou over komen. hnd ze toch e£n stille f.oop dat hi) mui de landingsplaats op haar zou wachten. Nadat ze aan wal gestopt was en de vervelende formaliteiten bu de douane had doorgemaakt, keek ze hulpeloos zoe kend om zich heen en eensklaps kwam er een overwcld.gend gevoel van een zaamheid over haar. Op hetzelfde mo ment viel haar oog op een man in een ftrijs pak. die haar strak stond aan te kijken Het kwam haar voor alsof haar hart even ophield met kloppenAl- bert. Voordat ze in staat was geweest zich volkomen te herstellen, liep hi) reeds op haar toe en vroeg beleefd: „Is u mis schien uw bagage kwijt, mevrouw? Kan ik u weiilch: van dienst *Un?" Groote God.... wat mors: ze veran derd zijn: hü had haar nirt eens her kend Haar ergste angst was dus be- waarlicid geworden. Heel graag', antwoordde ze uiterlijk volkomen kalm. ..Als u misschien zoo goed u-llt wezenHet was haar een onmogelijkheid méér uit te brengen, daar er een stuk in haar keel kwam. Zr moest zich even omkeeren om haar tra nen te verbergen. „Wilt u me dan den naam opgeven?" vroeg hU Kitty stond op het punt dit t< door., toen se zich bijtijds bedacht. Oe- lukk* had re haar koffer evenwel reeds ontdekt en wees ze hem dat deze de hare was Op een kaartje stond haar r.aam geschreven: tot haar groote ver lichting bemerkte ze evenwel, dat hl) hiervan in het geheel geen notitie had genomen. Ze bedankte hem voor zijn moeite en wilde weggaan. ..Ik moet op kennissen wachten, die m« komen afhalen", ael ze verontschuldigend. En toen zei bU aaraelend: „Wilt u me misschien toestaan u zoolang gezel schap te houden en u een kopje thee aan te bieden?** Ze nam zijn aanbod aan en kort daar op zaten te aan een tafeltje in een der restaurants aan de kade. Nadat ze enkele woorden met elkaar gewisseld hadden, vroeg hij haar van waar ze kwam. „Dit Indiana. Ik woon daar tc Richmond", antwoordde ze. ..Dat is heel toevallig*, riep hü ult- .Jk ken een meisje in Richmond. Ze heet Kitty Harbod en ze was heel mooi. Zoodra we kunnen trouwen, laat lk haar overkomen, hetgeen echter vooreerst nog wel niet het geval zal wezen. Ze is naar Amerika vertrokken om kennissen var. haar in het huishouden te helpen wy hebben beiden eerst voldoende geld willen opsparen om in bet bootje te kunnen stappen. Hü had onder het spreken tün hoed afgezet en ze ontdekte dat hü al *ün haar verloren had. terwijl ze ook de af wezigheid van twee voortanden be merkte. De Jaren waren aan hém dus evenmin ongemerkt voorbijgegaan! Klttv durfde niets te zeggen en moest haar uiterste best blijven doen zich niet te verraden. „Heeft u haar mlaaehier. wel eens ont moet?" ging hü voort. Ze schudde ont kennend met het hoofd. Neen? Richmond is zeker een groote plaats nietwaar? is vermoedelijk eer. Amer lkaansche Ze knikte bevestigend en wendde haar hoofdje half terzijde. FEUILLETON De lotgevallen van Esmée (Naar het Engelsch. van C. N. en A. M. WILLIAMSON.) 4) „Esmée Alton". Het meisje bloosde onder den blik van den man. Vermoedde hü. dat de naam. dien zi) opgaf, maar aangenomen was? ZIJ dacht met schrik aan het monogram in haar zakdoek, waarin „A" niet de laatste 'letter was. <ZÜ waschte bi) Mrs. Mlicham haar zakdoeken zelve, zoo had niemand het verraderlijke monogram kunnen zien!) Indien Mr. Rogers lets vermoedde, verried zijn gelaat toch niets. Hij beval Esmée aan de tafel te gaan zitten en een lange vragenlijst te stenographee- ren. Later moest zij deze typen en er haar eigen antwoorden bijvoegen. ZIJ gehoorzaamde. werkte bedaard voort, en toen iIJ het net getypte blad aan Mr. Rogers overhandigde. had dese alles, wat een patroon moest weten om trent zijn employés voor oogen. HÜ vernam dat M-« Esmée Alton eer. en twintig Jaar oud was. dat bei de ouders had verloren, dal zij secre taresse was geweest voor haar nu ge storven tante, dat *U zonder fortuin was achtergebleven, dat zij geen werk had ge vonden in Londen: dat zij nog nooit op een kantoor had gewerkt: dat haar Fransch, Italiaansch en (ze schaamde zich er voor het te zeggenDultschheel good waren. Dat zü eens een kort reisje naar het buitenland, naar Italié en Oos tenrijk had gemaakt. ..Zoo goed als het maar kan!" Rogers wreef zich de handen. .Jk kan niet an ders zeggen, of u is geknipt voor dese betrekking! Maar het is een gewichtige betrekking. Er is geld mee te verdie nen. Er kan gevaar aan verbonden zijn. Zelfs ais u een vrouweiykc Salome waart, maar een vreemde voor mij. zou ik u een week op proef willen nemen alvorens u de betrekking te geven. Stemt u daarin toe?" Esmée s hart hield ee.n oogecibltk op met kloppen. „Ik heb erg gebrek aan geld", bekende zij. ..U zult f 84 ontvangen, f 12 per dag voor de proef week en dat kunt tl als voorschot krijgen. Daarna, als u voldoet dat is. als u aan ml'n eischcn kunt en wilt voldoen wel. dan zult u voortaan f 48 per week verdienen. Is u het daarmee eens?" „Wat wenscht u. dat De zal doen?" vischte Esmc'.v ..Dat kan tk u alleen zeggen, zoo u voldoet aan het eind van uw proefweek. Die week zult u in mijn huis door brengen. Ktfk maar niet verschrikt! onder de hoe0e van mijn vrouw en dochter. Ik moet u Tragen. terstond to beslissen. Ik ben een man van zaken. Bovendien wachten cr nog drie of vie.- meisjes. Indien u het aanneemt, zullen zü weggaan. Zoo niet .Jk neem het aan." zelde Esmée. ..Goed1 ze .do Roger» kortaf. HU gtng naar de verbindingsdeur en riep: Fir. Terstond verscheen de Jonge dame. die Esmée had ontvangen er. ontving de op dracht de overblijvende candidaten weg te zenden. .En kom dan terug, dan zal ik Je het verdere zeggen", voegde haar vader »r bU. .Min kantoor hier wordt voor een week gesloten; of voor altijd, ala u ge schikt blijkt", deelde hij Miu Alton bedaard mede. Zy maakte geen opmerking maar zag dat haar vermoeden gegrond was; da- dit kantoor alker. m-as cenomen voor een onbekend doel. dat zij verondersteld werd te zullen bereiken. ZU begreep ook. dat zü zich had verbonden voor een onbekender, werkkring, vertrouwend al leen op Mr. Rogers' verzekering Maar riJ had nu niet meer terug willen tre den. evenmin als Blauwbaards vrouw het kon laten een blik in de verboden kamer te werpen. Vyf mmuten later zaten Esmée Ro gers en Em aI> drie In een huurrijtuig op weg naar Mrs Mitcham's hcii. De pensionhoudster was uit. tot groote ver- llchUg van her. meisje. Zy schreef een briefje, f 60 insluitend, verschuldigd voor een maand kost en inwoning. Volgens de aanwijzingen vanMr.Rogers gaf zü 't adres van zUn bank op voor de kwi tantie. en berichtte Mrr Mitcham dat haar kamer vrü was. Em bood aan haar te helpen pakken, en ofschoon Esmée het lkever alleen had gedaan, leek het haar onvriendelyk te weigeren. Zy ging haar voor naar boven, blijde da* - wat er ook gebeurde zü noot: weer Mr. Lyons' half geopen de deur behoefde voorbü te gaan. In haar kamertje merkte ry de be scheiden. on toch scherpe blikken op. waarmee Em Roger»' grijze oogen haar bezittingen opnamen. Ik geloof, dat haar vader om een bijzondere reden «coachte, dat ze me* naar boven zou gaan." dacht zij. en bet ergerde haar. haar metgeeellir. met de grootste belangstelling naar het portret in lUst van Lord Byrcn te zien staren. ..Hoe grappig!" riep de Jonge dame uit. wier accent niet zoo volmaakt was. als Mr. Charde» Rogers in aUn adver tentie wenschte. ..Bewondert u Byron's werken aoo. dat u zijn portret onder die van uw beste vrienden zet?" Esmée werd verlegen bü die plotae- linge vraqx. .Neer. Ik da: w.l zeg gen ik heb dat portret gekocht, omdat het leek op eer. man dien ik op pervlakkig leende vroeger." stamelde zy. met wangen rood van ergernis „O!" was alles, wat Em zcide Maar er was stellig iets vreemds in haar blJc. ZU scheen opivtteiyk haar gelast in een styve plooi to leggen. Het was of zy er een sluier over had geworpen. Toer, hielp zü flink mee met het pakken en twintig minuten later waren Esmée't een.gr koffer en valies klaa- Het eenlgr dat het mensje werkelyk apert was. dat ze Mciba moert overlaten aan err. on bekend en misschien tragisch lot Irxlicn Esmée Alton vaag had ver vracht Mr Roger's huis een .ge.heima.n- nig hula" te vinden, was zy ontgoo cheld. eer liet rytuig voor het hek stil hield. Het lag op weg naar Balham. zooahi Em reide en heette „Rosé Lea" Niets kon alledaagscher en gezelliger rijn: en Mrs. Rogers paste by haar om geving sü was een vriendelijke. ge zette vrouw van ongeveer VtyfUg Jaar Zy verwelkomde Miss Alton zoo warm. alsof het meisje een schoolvriendin van haar dochter was geweest; en zoo zij het geheim kende van het „gew-chtige werk", verried zü dat door niets. Doch Juist de eenvoud van de vrouw en 't huis vuurden Esmée s nieuwsgierigheid nog meer aan. En het werk. dat zy moest doen. was. ofschoon oppervlakke be schouwd heel eenvoudig. toch uiterst zonderling. Het leek van aoo weinig beteekeniv na al dat praten van haar patroon over een „proefweekI" ZU kreeg een aardige INGEZONDFN MEDEDEELINGEN a 60 Cant* par regel. KELLER &MACD0NALD Haarlem N. S. F. Radio-Specialiteiten. ..Dat dacht ik wel. Blijft u lang in Engeland?" „Neen". .Nu. dan hoop lk dat u een aange name terugreis ruit hebben" Ze stond op daar ze zich thans weer volkomen m haar macht had en ael met een glim lach. waarin echter een wereld van el lende lag. tot hem: Den een of anderen dag zult u hier waarschynlyk op uw aanslaande vrouw zitten wachten „Dat is niet onwaarachünlük". .Enala re heel veeluiterlyk in haar nadeel veranderd mocht wezen, dan zal het u wellicht bitter weinig ln- teresseerea of ze nog ooit terugkomt?** Zwygend haalde hy de schouders op. Terwül ze hem de hand tot afscheid reikte, begen een orkestje in de zaal Juist de tecdere. verleldelyke melodie van ..Till we meet again...." to apelen. Zoodra de Jonge vrouw achter de glazen deur verdwenen was. mompelde hü met een zucht van verlichting. „Orooto goedheid, wat ls die veran derd! Ze lykt wel twintig Jaar ouder geworden en lk denk niet. dat ze een seconde heeft vermoed.dat lk haar heb herkend. Het was een uiterst pün- lüke situatie, maar ik geloof to durven zeggen, dat ik mc er kranig uit gered heb...." EEN BOSCH GEPLANT BIJ ROTTERDAM. In alle hoeken van ons land worden bo&achen geveld. Rotterdam maakt er een. Het zal nog wel een heele tyd du ren voor het een boach U. maar de hoo rnen zijn reeds geplant. Want rond de Kralingache plassen ia 400 hectare grond geachikt gemaakt voor den aanleg van een bosch en nu la daar Maandag door den loco-burgemeester van Rotterdam, mr. A. de Jong de eerste boom geplant. Honderden schoolkinderen plantten daarna onder deskundig toezicht de boomen van den Krallngzcben Hout. die over twaalf jaar klaar moet aün- meldt de TeL INGEZONDEN MEDEDEFt.INCEN 60 Canti pa* regal. /ƒ4 kamer .en soort rit-alaapk».-r.« r. nv*. eer. schrijftafel cn men zrtde haar. dat zQ de gaskachel kon aancloken. wanneer ze wilde. D» zou het tooneel van haar „werk" zür: maar eiken mor gen. eer Mr. Rogers het huis verliet voor haar onbekend zaken, werd ze in de kamer van Hm's \ader geroepen. Daar. alleen met den kiemen man. ont ving zü nauwkeurige Instructies voor der. dag. Een paar aanvaringen ove- to schrijven brieven. Ideeën welke zij moest uitwerken. Mias Alton moert ze geheel in eigen woorden weergeven; en soms moest rij afschriften maken !r. t Prnnsch. Italiaansch en Duitach Ocen adressen werden gegeven voor die br>- ven en Esmée was geneigd to geloovm, dat ze alleen diender, om haar tact en verstand op de proef tc stollen Ro gers verzocht haar ook (en dat behoorde tot de zonderlingste van haar plichten) oplettend eer.ige <jetocti\eromans te ie- zen. welke hij haar gaf Hü placht een hoofdstuk aan te «tjzen. waar ze moert ophouden. op haar eerewcDrd moest zij beloven niet verder tc leren voor den avond, wanneer ze over de intrige en de oittknooping zouden praten Ekmée werd dan verzocht haar talent voor gevolg- trekkingen makm tc gebruiken waar over Rogen haar rel» complimenten maakte. (Wordt vervolgd-)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 9