H. D. VERTELLINGEN
FLITSEN
HAARLEM'S DAGBLAD WOENSDAG 9 MEI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
De stilte der verlatenheid
door
JAMES WHITE.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1200
OPBLIJVEN
Vader gaapt, kijkt op
zijn horloge en vraagt
zich af wanneer Jan en
Mlentje van dat feest
zullen thuis komen
probeert een
doen
moppert ncgantoe. waar
om komen ze nou niet,
hij wil naar bed
kykt de krant door om
j te zien of er nog iets is.
dat hij nog niet gelezen
had
verklaart zich tegen
moeders voorstel om
naar bed te gaan, om
haar alleen te laten
wachten
I ijsbeert heen en weer
met opmerkingen dat
een raensch toch slaap
noodig heeft en dat hij
1 morgen een drukken dag
heeft
blijft tusschen de bedrij-1
ven af en toe voor een
raam staan om te kij
ken of zij er nog niet
aankomen
als zij eindelijk komen
besluit vader plotseling
om Amerika te krijgen
en verzoekt den anderen
vooral niet voor hem
op te blijven.
(Nadruk verboden)
Het rustelooze „tik, tik, tik" van een
hamer, die schilfers van een wit marme
ren beeld afsloeg, klonk door de zwoele
stilte van den zomernamiddag.
In de groote, koele kamer boven het
atelier lag een Jonge vrouw loom op een
divan, toegedekt met een prachtig Oos-
tcrsöh zijden kleed. Ongeduldig gooide
zij het boek, waarin zij had liggen lezen
in een hoek van de kamer en met een
uiterst-ontevreden ultdrkking op haar
knap gezichtje, stond ze op, strekte haar
armen wijd uit en gaapte.
Lieve hemel! riep ze uit. Wat ean
leven 1 Wat een leven! En daarvoor heb
ik mijn eigen zalige vrijheid opgegeven.
Voor dit leven! Eenzaam verwaarloosd,
het is afschuwelijk! ZU lachte schril en
ging naar de deur.
Maar hij moet nu maar eens met
me uitgaan. Ik kan het zoo niet uithou
den en ik zal het hem vertellen ook.
Met vlugge tie den ging ze de trap af
naar beneden en kwam in d> koele, be
tegelde hall.
Voor de deur van het atelier bleef ze
stilstaan. En toen het „tik, tik, tik" weer
opklonk, verdween alle aarzeling en ze
deed een paar passen de kamer In, ter
wijl ze den deurknop in haar hand hield
Hei-bert! zei ze op zachten. smee
kenden toon. Steeds, als zoo binnen
kwam, keek hij op en glimlachte; maar
vandaag was hij te zeer verdiept in zijn
werk.
Herbert! weerklonk de stem van de
Jonge vrouw door de stille kamer, dit
maal met een ongeduldigen klank er in.
Maar de man scheen haar niet te hoo-
ren, want de hamer ging onverstoorbaar:
tik, tik, tik.
Plotseling kwam er een felle uitdruk
king in haar oogen. Ze staarde en staar
de naar dat beeld-in-wording. dat zoo
verheven-geheimzinnig uit het koude
marmer te voorschijn getooverd was. Ze
had dikwijls met bewondering gekeken
naar het werk van den beeldhouwer;
dat was vóór haar elyk geweest.
Dit was het eerste werk sedert hun hu
welijk dat zij van een ruwen klomp mar
mer had zi:n groeien tot het wonder
van schoonheid, dat nu haast voltooid
was.
Een vlaag van Jalouzie sloeg ln haar
omhoog. Ze had hem geroepen met lief
de in haar stem en hij haar num. had
haar niet gehoord. Hij was alleen maar
verliefd op zijn beeld, zijn beitel en
hamer.
HU was zich niet bewust, dat zij in
de kamer was; hij wist niet, dat zy
eenzaam was en zich ongelukkig voelde,
ofEen plotselinge windvlaag, die
van den kant van de rivier kwam. rukte
den deurknop uit haar vingers, zoodat
de deur met een smak dlchtvloog en
door den plotselingen. on verwachten
schok gleed de beitel in da hand van
den beeldhouwer uit op het marmeren
gezicht.
Met een woedenden schreeuw draaide
hy zich om; zyn gezicht donker van
kwaadheid.
Hoehoewaag je het om
zoo de kamer binnen te komen. Freda!
Heb ik je niet gezegd, dat het minste
krasje het werk van maanden bederven
kan? En je komt binnen en slaat de
deur als een furie achter Je dicht! Je
zou kalm mUn meesterwerk vernielen!
Hij keerde zich weer naar zijn Döeld toe
en onderzocht nauwkeurig of er niets
gekrast was.
Je werk! viel de jonge vrouw uit.
Het is alt,Ud hetzelfde liedje; alleen je
werk boeit je, die blokken steen! Hoe
durfde JU, met je beelden en je verlan
gen naar eenzaamheid, 'n jong meisje
hierheen brengen? O, het is monster
achtig van je! Tranen van zelf-medelij-
den liepen over haar wangen bU het ge
zicht hiervan bedaarde zUn woede.
Bedaar wat: je overdrijft vreeseiyk.
Bedaren? Ik kan niet bedaard zUn
als ik dag ln dag uit niemand zie. Ik
mag niet eens hier zUn als Je werkt.
Je wee wel, dat ik veel te veel af
geleid word, als lk iemand by mU heb.
Maar wat wou je mij eigeniyk komen
vertellen? zyn toon was nu rustig, maar
zUn gezicht zag bleek; hU wilde haar
niet laten merken hoe haar woorden
hem pUn gedaan hadden.
Wat komt het er op aan wat ik
wilde zeggen?
Herbert Henderson trachtte te glim
lachen. HU pakte haar liefkoozend by
den schouder cn zei: Nu zet Sk je uit de
kamer en stuur Je naar boven om je te
kleeden en dan zullen we ons de buiten
sporige luxe van een taxi veroorloven
om naar Hampstead te rUden en je
FEUILLETON
~DÈ LOTGEVALLEN
VAN ESMÉE
(Naar het Engelsch. van
C N. en A M. WILLIAMSON.)
321
„Een heer om mij op te zoeken?" her
haald? het meisje. „Wel, wie zou dat
kunnen zijn? Mr. Rogers toch niet?"
.Neen miss. die was het niet. Be heb
hem nog nooit gezien, maar hij noemde
Mr. Rogers' naam. Anders had ik hem
zeker niet binnengelaten, daar u t»U
geen Instructies omtrent bezoekers hadt
gegeven. IIU zeide: „Ik ben hte'emaal
van Balham gekomen, van Mr. Rogers'
huis Rose Lea". Daarom '.let ik hem
in uw zitkamer, en daar was hU tot
Oibbs kwam".
„O! Kwam Glbbs?" vroeg Eamée.
„Ja miss. lk denk, dat de heer ons in
de gang hoorde praten, daar Qibbs bU
mU in de keuken kwam om wat te -bab
belen. HU beide en vroeg, of er een bood
schap van u was gekomen. Toen ik
..neen" zeide. wilde hU niet langer
wachten. Maar ik moert u laten
weten, dat hU dezen avond na het eten
rou terugkomen".
nicht, mrs. Grifferton, op te zoeken.
Hoe vind je dat?
Ze draaide zich vlug om en sloeg haar
armen om zUn hals.
Herbert, dat wilde ik je juist ko
men vragen! Je bent toch eigenlijk een
schat! Hoe laat ben jij klaar?
Herbert, die zyn gereedschap weer op
genomen had. keek verbaasd om.
Ik lieveling?
O, bedoel je. dat jU niet meegaat?
Lieve schat, wees nu redeiyk. Deze
manneren dame moet morgen vroeg
naar Weenen gestuurd worden. Van
nacht komt ze gereed en dan moet ik
bij het inpakken zUn. Dus je ziet toch
zelf wel, dat ik geen tyd heb.
Zoo? Freda's stem klonk Uzig kalm.
Je schijnt nog al vertrouwen in je werk
te hebben. Ze liep het atelier door en
kwam naast hem staan.
Ik heb er alle verwachtingen van.
Het is myn meesterwerk; ik heb mijn
ziel er in gelegd. Het is myn eigen
schepping. Freda. mUn eigen idee! En
in opgetogen bewondering keek hy naar
het beeld.
Zoo? herhaalde Freda. Dan hoop
Je er net zooveel van als ik van mUn
huwelijk gehoopt .heb de vervulling
van icderen gelukkigen droom, van
iedere heerlUke gedachte. En hoe heet
het beeld.
De Stilte der Verlatenheid.
Ja net als myn huweiyk is
het ook de stilte der verlatenheid! Wel.
als het beeld voor jou is, wat het hu-
weltfk voor my was, dan is de titel goed
gekezen
Freda! riep hy.
De smak van de dichtslaande deur
was het antwoord. Hij keek weer naar
het beeld en zag duidelijker dan ooit te
voren de droeve smeekbede op het mar
meren gelaat en in de lokkende teeder-
heid van de uitgespreide armen.
De klok van de kledne. oude kerk in
Chelsea had juist twaalf heldere slagen
laten hooren. Een donkere gestalte liep
de stoep van het huis van Herbert. Hen
derson op en stak den sleutel in het
slot. Toen Freda de deur voorzichtig
achter zich gesloten had. bleef ze een
oogenblik in de hall stilstaan en luister
de. Maar er was geen geluid.
Ze streek een lucifer af. zocht op
de tafel Ir. de hall en zy was biy, dat
zU geen telegram zag liggen. Dus hy
had het gekregen! Ja. hy had het tegen
elven moeten hebben, met de bood
schap, dat h(j onmiddeïiyk naar Hamp
stead moest komen, omdat zU niet goed
geworden was. Ze tastte in het donket
naar de deur van het atelier en ging
binnen Aan het eind van het vertrek
stond hot beeld, van haar man dat
levenlooze blok steen, dat haar van zUn
liefde beroofd had. De jalousie had
haar beet in wilden greep. Ze ging raar
het piëdestal en rukte woest ze voelde
de zware massa trillen. Wéér rukte zU
Toen volgde een vreeselijke bons, die
haar hart deed ineen krimpen. De
schok scheen haar wakker uit een soort
verdooving te maken. MUn God, wat
heb ik gedaan! hijgde zy, terwijl ze
lerugslrompalde en haar gezicht met de
handen bedekte. Ze kroop naar de dein
en wankelde de hall in. Opeens werd
er gebeld. Een kreet ontsnapte haar en
als in een droom opende ze de voordeur.
BU het licht van een straatlantaarn
herkende zij den huisdokter. HU liep
vlug de hall binnen. Wel. bent u in het
donker? Hy knipte het licht aan en be
keek haar crltlsch U lykt zelf wel ziek.
Dat gaat niet. hoor. Zullen we maar
direct naar boven gaan? Een vreeselyke
angst bekroop Frcüa dat er iets tragisch
gebeurd moest zUn. ZU volgde den ge
neesheer. Dokter, ik ben net thuis. Is..
Herbert ziek?Ze greep met kille
handen de balustrade vast. De dokter
keek verschrikt om.
Maar beste kind, weet Je er niets
van? riep hU uit.
Neen, niets!
Je moet niet schrikken, maar Her-
bert slond vanmiddag toe te kUken, toen
ze een blok steen binnen brachten en
toen brak een touw. Hij stond er vlak
by en het viel op hem. HU is heelemaal
niet goed, maar ik haal ham er wel
door!
Ze wist niet hoe ze de slaapkamer be
reikt)® en als vastgenageld bleef zU
staau.
F.-eda! Een zwakke stem drong tot
haar door.
Herbertbegon ze, maar ze kon
niets meer zeggen, zy kon alleen maar
naast hem neerknielen en zUn hand
vasthouden,
't Is niet veel meer, hè? hUgde hy
zwakjes.
O, Herbert, ga niet heen: biyf bij
„Hoe zag hU er uit?" vroeg" Esmée.
..Donker, met een wel wat grooten
neus ou een grooten, zwarten knevel.
HU leek ongoveer veertig jaar oud en
droeg een kostbare pelsjas".
D> besohrU-vinig beantwoordde geheel
aan M-. Lyons, zooals het meisje hem
het laatst had gezien, toen thi] haar volg
de op haar weg om Rogers advertentie
te beantwoorden. Lyons, „de Ellendeling
van Numimcr Negen!"
HOOFDSTUK XV.
Potloodslijpscl.
Esmée was geheel onthutst. ZU wor
stelde een oogenblik met haar oud? vrees
voor den man. eer ze begreep dat ze hier
ver van Mrs. Mitoham's pension, in het
bezit van geld. een vriend als Richard
Power en een als Oharles Rogers. Lyons
niet behoefde te vreezen. Hy kon haar
zelfs niet lastig vallen, dacht ze. tenzij
zU dwaas genoeg was hem gelegenheid
daartoe te gerven. Misschien maakte zU
zich ook ongerust voor niets. Mrs. Jen
nings' beschrUvins van den bezoeker
paste haast op leder buitenlander, en
de naamlooze persoon, die in haar afwe
zigheid was gekomen en gegaan, ken wel
door Charles Rogers 'zUn gezonden
Voor zij Mrs. Jennings antwoevdde,
trachtte zU zich genist te stellen met
mU, Ik heb Je zoo lief, ik houd zoo veel
van je; lk was gek om Jaloersch te zijn
opzy hield op cn begroef haar ge
zicht in het kussen naast hem.
Ik weet het wel, mompelde hij
zacht. Maar kim je nu nog van my
houden; ik kan misschien nooit meer
werken en mijn hand gebruiken. Maar
mUn meesterwerk is af en het zal de
wereld ingaan en mU roem brengen. En
als ik beter worst, gaan we samen naar
Weenen om 't tc zien. Je zult brotech
op het beeld zijn, omdat het mijn werk
is cn omdat jij het was lieveling
dit mij ledert seconde, dat ik er aan
gewerkt heb, inspireerde, ook al was je
niet by my. Morgen komen ze het beeld
halen. Zal je goed toezien?
Ja, ja. Ik zal er goed op pas
sen! zei Freda met droge, brandende
lippen. Langen tyd bleef ze naast hem
geknield, torwyi hy sliep.
Toen hij 's morgens wakker werd, was
Freda b,j hem. .Het beeld? vroeg hy,
Het is.in orde, antwoordde ze
zwak.
Ga rvog eens kUken; ik wil het goed
weten, drong hy aan, en op een blik van
den dokter ging zy.
Trillend op haar beenen ging ze het
atelier binnen. Ze had het gevoel alsof
daar Iemand vermoord lag. Onder een
stoel naast de tafel zag ze een oranje
kleurige enveloppe van een telegram
liggen, ongeopend.
Ze bukte zich mechanisch, raapte het
papier op en stopte het ln haar japon
weg. Het was klaarblijkelijk vergeten
door het ongeluk.
Met brandend zelfverwijt in het hart,
keek zij de kamer rond en naar den
rommel op den vloer. Met een sclireeirw
vloog zy er op af. Dat was goen mar
mer, dat waren de overblyfselen van een
leeuw in kiel! Werkten haar hersens
niet goed of bedrogen haar oogen haar?
zy durfde haast niet te hopen dat
zU zich den vorigen avond vergist zou
kunnen hebben! Ze nam het doek van
een ander beeld af en daardaar
Freda kon een vreugdekreet niet onder
drukken, want zy keek in de zachte,
droevige oogen van het meesteiwerk.
Als in antwoord op die uitgestrekte ar
men strekte ze ook de hare uit en tra
nen van verrukking, van opluchting en
van oneindige dankbaarheid sprongen
ln haar oogen.
O, mijn lieve vrouw der verlaten
heid, wat heb ik zwaar gezondigd en
wat heb ik diep berouw!
Het rosige licht van don vroegen
morgen lichtte zacht over het lieflijke,
blanke gelaat van het beeld en over het
van geluk stralende gezichc van het
jonge vrouwtje.
LANGS DE STRAAT
Vreemde klant.
Jenny is het paard van den groente
boer. zy is een jonge ket, die in de
maanden, dat zU in het gareel loopt en,
al naaT het jaargetyde. boerenkool, as
perges of appelen bU de mensöhen
brengt, haar joligheid niet verloren
heeft. Bovendien vindt Jenny het leuk
om in de krant te staan. Heeft de fo
tograaf van Haarlem's Dagblad niot
kort geleden nog een portret van haar
genomen, omdat zij er zooveel plezier in
had juist op dat gedeelte van den weg 1
op de plaats rust te houden, dat voor
zijn auto bestemd was? Wyl ze wist
dat de fotograaf van Haarlem's Dagblad
altyd haast heeft?
Teen werd ze tot haar schande in de
krant gezet als verkeersbelemmering en
toch schijnt ze er niet genoeg van b_-
hebben gekregen.
't Was op een vernikkel y ken Meidag
De zon scheen warm op Jenny d'r rug
en een koel Oostenwindje speelde om
haar oor-en. De wuivende frissohe blaad
jes van de boomen herinnerden Jenny
aan de groene welde en daardoor aan
gemoedigd draafde zij de Groote Hout-
brug op, den wagen met de groene heer
lijkheden achter zioh aan uit de Groote
Houtstraat trekkend. By het zien van
den Hout in de verte en het opsnuiven
van de heerlijke lentegeuren kreeg
Jenny het voorjaar in 'r hoofd, en zin
om dolle dingen te gaan uithalen. De
helling van de Groote Houtbrug bood
haar daartoe een praoht-gelegenheid.
Vriendeiyk noodde de c-penstaande deur
van den sigarenwinkel op den hoek van
het Plein en den Gasthuissingel. En
Jenny kon de verleiding niet weer
staan daarbinnen eens een kUkje te.
gaan nemen. Recht stevende zU op de
deuropening af, een en al gespannen
aandacht voor de dingen die daar bin
nen zouden zU'n te beleven, en met r
ooren vriendelijk groetend naar den
sigarenwinkelier, die aan zUn tafeltje
zat te schrijven.
Of het nu kwam, doordat Jenny ge
imponeerd werd dooi de haar gehee.
vreemde geuren van den nicotinehou-
denden Inhoud van den winkel, door
den panischen schrik van den eigenaar
daarvan of meer doordat de neg steeds
achter haar blijvende wagen tot stil
stand geschokt werd door de trottoir
band. zeker is. dat zij deemoedig knielde
voor dé toonbank en teleurgesteld staar
de op de keurige kistjes „Ritmeester"
de pakjes Louis Dcbbelman's B.Z.K
en de gekleurde plaat die spottend sprak
van „Even tyd voor een Caravellis".
deze argumenten. Maar dat hielp niet.
Haar instinct sprak luider dan haar ver
stand. ZU was er zeker van, dat Lyons
haar gevonden had. Lyons, die nog in
het huis zou'zUn, als Glbbs niet was ge
komen en hem cp de een of andere wijze
had afgeschrikt. Hoe dwaas het ook
scheen, zy was ban? voor den man. en
vond het vreeselijk en onheilspellend,
dat hy haar had nagespoord tot Rogers
en toen tot Hanvpstcad.,
„Ik ga terstond weer uit en kom niet
thuis eten", zeide zy, zich voornemende
Mrs. Neale in de portierswoning om wa-t
eten te vragen. „Als die heer terug
komt, zeg hem dan, dat hy niet op mU
kan wachten. Hy doet beter zUn kaartje
achter te laten of een briefje, als hy
wil".
Met dat ultimatum ging Esmée naar
haar eigen kamers. Daar sleep zU al haar
potlood-en op. en bewaarde het slijpsel
in een kleine tinnen does. Toen pakte
zy haar camera en de dingen, die zy
gekocht had ln en was klaar om weer
weg te gaan. Gibbs was nog in huis en
daan-oor was zU dankbaar. H?t was nog
geen zes uur, maar de avond was reeds
gevallen en zU had een eenzamen weg
te gaan. Daar Lyons wist. waar zU woon
de. wist hij ongetwijfeld ook. waar zy
werkte. Maar als hy op de loer lag en
hoopte haar te oven-allen, zou hij teleur
gesteld zijn, als hij zag, dat zij niet
Nu pas, nu wij haar wederwaardig
heden beschreven hebben, hooren wy,
dat wy Jenny wreedaardig en valsch
beschuldigd hebben van lente-sotter-
nijen. Men vertelt ons dat Jenney het
slachtoffer werd van de wraak van den
ged des Verkeers, vanwege dat byna
vergeten gevalletje met den auto van
den fotograaf.
Zelf heeft zij moeten ondervinden wat
zoo'n wegversperring zeggen wil. Toen
zij van de Groote Houtbrug kwam reed
een fietser har in den weg en omdat
haar baas zoo strak de teugels inhield,
zette zy zich sschrap op de helling.
Maar achter haar duwde de wagen, die
vaart had, en over de gladde keien
zeulde de arme Jenny naar beneden,
recht op den sigarenwinkel aan, waar zy
als om medelijden smeekend aan den
winkelier, die er ook niets aan doen kon.
op de knieën viel.
Nu de zaak zoo in elkaar blijkt te zit
ten zal het onze lezers verheugen, dat
Jenny zich niet bezeerd heeft, en na
overeind geholpen te zijn, de winkel Is
uitgeloopen steeds starend op de zeer
byzondere dingen van den toonbank.
Toen heeft Jenny haar dageiykscbe rou
te voortgezet. De herinnering aan haar
bezoek is nog slechts gebleven op de
deur, die pas geverfd was,.».
HAAGSCHE INSPEC
TEURS VAN POLITIE.
DRIE MOETEN DEN DIENST
VERLATEN.
In verband met het feit, dat drie in
specteurs van politie het Haagsche po
litiecorps gaan verlaten, meldt de N. R.
Crt., dat deze inspecteurs hun dienst bij
de afdeellng generale controle niet naai
behooren hebben vervuld, hetgeen mede
zyn oorzaak zou vinden in de omstan
digheid dat zy, na veile jaren recher
chedienst, zich in het werk by genoem
de afdeellng niet konden schikken.
De burgemeester heeft hen in ver
band hiermee in de gelegenheid gesteld
eervol ontslag uit den politiedienst aan
te vragen en heeft hun inmiddels voor
hun verderen diensttyd verlof gegeven.
DE SCHUTTEVAER.
TE PLYMOUTH AAN
GEKOMEN.
Gistermorgen is de „Schubtevaer",
welke op weg is voor den grooten tocht
naar New York te Plymouth veilig van
Margate aangekomen, meldt de Tel.
De gezagvoerder van de „Schutte-
va-er", kapitein Smit. deelde mede. dat
na 't verlaten van Margate het scheep
je een nacht te Ramsgate moest blUven
liggen, omdat er absoluut geen wind was
om te kunnen zeilen. Op één dag tij
dens den tocht naar Plymouth werd
acht mUlen afgelegd. De heer Schut-
tevaer denkt voor den tocht over den
- Oceaan vyfbig dagen noodig te heb
ben.
alleen was. Esmée was plotseling zeer
op Gibbs gesteld
Deze laatste was zeer spraakzaam, ter
wijl zU van Swan Street naar Cannon
Wcod liepen, en bereid om alle bUzon-
derhedén te vertellen van zii-n vrijen
na-middag" (welke hU in een bijeenkomst
met Rogers had doorgebracht) en ver
langend te vernemen, wat Miss Alton
naar .Power's huis" deed terugkeeren
op dit uur van den avond.
„Ik -heb vriendschap gesloten met Mi-s.
Neale", zeide zy. .Pr had een klein on
geluk plaats vandaag, een kostbaar glas
werd gebreken. Ik héb beloofd haar te
helpen, alles weer in orde te brengen,
voor Mr. Power naar bed gaat".
Of Gibbs al of niet tevreden was met
deze verklaring, kon het meisje niet
zien. maar hy scheen ze te gelooven. „Het
is een goede 2et van u. vriendschap te
sluiten met- dat oude schepsel", stemde
hU toe. „Ik heb u verteld, dat mUn
dat Mrs. Jennings het beproefd heeft.
In zekeren zin is het haar gelukt. Maar
hét crude mensoh heeft blijkbaar een
voorliefde voor u. Vraag haar zooveel
mogelijk uit. Het is mUn meening
al denkt de chef er ook anders over
dat zij veel meer weet dan zy beweert
te weten van wat er gebeurde in den
nacht., toen de bedienden hun ontslag
kregen".
Esmée vond het onaangenaam door
INGEZONDEN MEDE DEELINGEN
a 60 Cents per regel.
KELLER &MACDONALD
Haarlem 6
N. S. F. Radio - Specialiteiten,
ERNSTIGE FRAUDE TE
ROTTERDAM.
HOOGE FUNCTIONARIS DER
ROTTERDAMSCHE BANK-
VEREENIGING
GEARRESTEERD.
Onlangs maakten wy melding van
oplichting door een dame ben nadeele
van een der groote Rotterdamsche bank
instellingen gepleegd. De dame vrceg
steeds naar een bepaalden chef en toen
op den dag dat deze heer 12-500
aan de dame deed uitbetalen, hy nog
enkele zeer belangrijke financieele ma
nipulaties verrichtte wekte dit achter
docht Na een uitgebreid onderzoek is
de politie er toe overgegaan den chef tc
arresteeren. De bankinstelling blijkt d?
Rolterdamsche Bankvereeniging te
zyn.
Men meent volgens de N.R C,
te doen te hebben met een geraffineerd
complot. VrUwel staat reeds vast, dat
de chef van de bedoelingen der genoem
de dame volkomen op de hoogte was.
Gebleken is, dat de betrokken chef
gedurende vele jaren, heeft gespeculeerd
en dat hij daarbij groote sommen heeft
verlorc-n Naar alle waarschijnlijkheid
heeft hy tot nu toe de tekorten, ont
staan in zijn privé-rekening aangezui
verd met gelden, welke hy ten nadeele
van de Bank, by wélke lïy werkzaam
was, heeft verduisterd. Het totaal be
drag van deze verduisteringen is nog
niet bekend, maar het wordt voorloop!"
op tenminste 20.000 a 25-000 ge
raamd. By die onrechtmatig verkregen
geld dient dan nog het bedrag van
12-500 althans een belangrijk deel
daarvan te worden opgeteld.
Dat de aangehouden chef gedurende
zulk een langen tyd fraudes heeft kun
nen plegen moet zijn oorzaak vinden in
de omstandigheid, dat hij een zeer hoo-
ge positie bekleedde, waarin hy het
volle vertrouwen genoot. Dit vertrouwen
was zoo groot, dat de directie van het
krktoor aan de Boompjes van de Rot-
terdamsohe Bankvereeniging al gerui-
men tyd geleden dezen afdeelingschef
tot haar secretaris heeft benoemd.
Thans Is deze secretaris J, G. v. d.
E. Br. geheeten, die behalve deze func
tie o.a. nog den post van president-com
missaris van een sc-heepvaart-maat-
schappU bekleed op het politiebu
reau aan de Groote Paauwensteeg te
Rotterdam opgesloten. Binnenkort zal
hij worden overgebracht naar het huis
van bewaring, waar hU ter beschikking
van de justitie zal worden gesteld,
Gibbs als een compagnon te worden be
schouwd, maar zU verborg haar gevoelens
luisterde gedwee naar zijn raad en toon
de belangstelling ln zUn •verhalen, Rogers
had hem verlof gegeven Cannon Wcod
te verlaten, zeide hy. en hij was van
r'an zijn dienst op te zeggen. Daar hy
Mr. Power nooit te zien kon krijgen, zou
hy het schriftelijk doen; misschien dezen
avond nog of anders morgen.
Esmée ried hem aan, dezen avond nog
te sohrUven. ZU had gaarne, dat Gibbs
aan 't weric was in zUn eigen deel van
het huis, terwijl zU bezig was in .Honing
Kareis kamer". Als haar poging gelukte,
weneohte zy niet, dat Gibbs zich er
mee bemoeide en zioh er de eer van toe
eigende tegenover Rogers.
zy zagen onderweg niets van Lyons,
ofschoon Esmée voelde, dat hy niet ve:
af was en by de portierswoning zeide zU
Giibbs vaarwel. Mrs. Neale wachtte op
haar en toen Gibbs uit het gezicht was
gingen zy samen naar het huis. Esmée
legde de oude vrouw nu uit, wat zU
wilde deen en Mrs. Neale was erg onder
den indruk, Giuseppe had haar een
sleutel van de voordeur gekend, zeide
zij, zoodat zy niet behoefden te bellen.
Zy zouden rechtstreeks naar boven en
aan het werk gaan en niemand in huis
behoefde te weten, dat zU daar waren,
eer het rechte oogenblik was gekomen!
Giuseppe verwachtte haar, daar Esmée
IN WEINIGE
WOORDEN.
Onder groote belangstelling heeft
men Maandag te Amsterdam het tien
jarig beslaan van den Nederlandschen
Bioscoopbond herdacht.
Naar het Vaderl. verneemt, zal ir. A»
A. H, W. König, oud-minister van Wa
terstaat, thans hoofdingenieur-directeur
der Groote Rivieren aan Waterstaai,
met plaats Den Haag, als hootd-inge-
nieur-directeur naar Maastricht worden
verplaatst, om dr. Fr. Bauche op te vol
gen, die te Arnhem is benoemd.
Tijdens een gevecht te Spekholzerhei-
de tusschen een dronken man en politie,
heeft de man een tabakspruim in zijn
luchtpUp gekregen, waardoor hy bijna
is gestikt.
De rechtbank te Middelburg heeft ia
hooger beroep negen personen vryge-
sproken, die een procesverbaal hadden
gekregen, omdat ze met een motorrij
wiel reden, waarop geen spiegel om ach
teruil te kijken was bevestigd.
GEVONDEN DIEREN EN
VOORWERPEN
Terug te bekomen bij: Bureau van
politie Smedestraat, tennisbal; Roozen,
Zijlweg 174, broche; Schipper, Kloos
terstraat 26 zw„ broche (parelmoer);
De Groot, Raadhuisstraat 13, zilveren
beursje; Nicolai, Zuidpolderstraat 16,
herdershond; v. Heeren, Bethesda Sa-
repta, Hazepaterslaan, armbandhorlo
ge; v Gulik, v. Oorschotstr. 12, heeren
horloge; Stoete, nolsteUnstr. 10 rood.
witte poedel; Kennel Fauna, Parklaan:
gele herdershond, gebracht door Lacet,
Schneevoogtstraat 9 rood: licht grijze
kat, gebracht door Koldewijn, Anegang
42; Dreijer, Smedestraat 36 rood, zilxe-
ren manchtknoop; v. Ketel; Slachthuis
straat 36, rentekaart; Bureau van po
litie, Smedestraat, blauwe muts; Moer
kerk, Rollandstraat IE, maatstok;
Branse, Tetterodestraat 128, boeken-
omslag Stadsbibliotheek; v. Eerden, Ti-
morstraat 1*27, bos looden plaatjes; Jou-
stra, Wilhelminalaan 2, hondenpenning
1074: Winnubst. K. Margarethastr. 22.
rywielpomp; Roeiofsma, Bakenesser-
gracht 99, vulpenhouder; G. v. Soest, v.
O. de BruUnstraat 77, kinderporiemon-
naie met inhoud; De Vries. Schotenveg
80, sierspeld
den tijd had genoemd, wanneer zU zou
den terugkeeren. HU berichtte haastig,
dat het raam boven de trap half epen
was geweest, maar dat hy geen voet
stappen daaronder had kunnen vinden.
De grond was echter hand, daar er ln
den laatster tyd weinig regen was gé
vallen. en alleen een „echte detective"
kon uitmaken, of er iemand uit het raam
was gesprongen of niet. Als samenzweer
ders ging het drietal stil naar boven
naar de gesloten kamer. De Italiaan
opende de deur met den sleutel, dien hU
in zUn zak had en liet Esmée het eerst
binnen gaan. Toen volgde Mrs. Neale. en
daarop de kneoht, die een zilve
ren kandelaar droeg. Toen alle drie zco
stil als muisjes in de kamer waren ge
slopen, sloot Giuseppe de deur weer en
lichtte Esmée voor.
zy liep terstond naar den hoek, waar
de kristallen karaf was gevallen en ge
broken, terwijl zy ondertusschen ver
klaarde, hoe men vingerafdrukken
neemt met potloodsiypsel. Maar toen zy
de plek bereikte, waar de vloer nog nat
was van het gestorte water, uitte zij
een kreet van ergernis,
„O. Giuseppe, ik heb je nog gevraagd
niets aan te raken!" riep zy uit. .En
toch heb je he gebroken glas wegge
nomen",
(Wordt vervolgd*
