OM ONS HEEN
FLITSEN
KELLER&MACDONALD
FEUILLETON
DF LOTGEVALLEN"
VAN ESMÉE
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 10 MEI 1928
No. 3762
DE STANK VAN ONZE GRACHTEN.
Toen ik na een afwezigheid van maar
twee dagen langs de Amsterdarasche
Poort de stad weer binnon kwam. was
mUn eerste gewaarwording de stank
van de grachten. HU was er weer.
Woensdag werd onze redactie opge
beld door een abonné, die zijn naam
noemende er bitter bijvoegde: „van de
Stinkgracht. Ik bedoel van den Raam-
singel. Zou u er niot eens de aandacht
op willen vestigen dat er noodig ge
spuid moot worden?"
Dat ls beloofd en die toezegging
wordt dus bU deze ingelost. Al moet de
opmerking wel overbodig zUn. omdat de
neuzen van het gemeentebestuur toch
cofc wel gewaarschuwd hebben.
Maar dan nog! Aangenomen dat er
vandaag een missive van het Haarlem-
sche Stadhuis wordt afgezonden naar
RUnlands huis op de Breestraat te Lei
den, dat de autoriteit daar op slag or
ders tot spuien geeft aan het stoomge
maal te Spaamdam, dat de schoorsteen,
de machine of iets ahdsrs er niet de
fect is wat hebben wU dan nog! En
kele weken, enkele maanden misschien
afwezigheid van geur. Daarna komt het
Stinkdier onze grachten weer binnen
zwemmen, verpest onze huizen in de
binnenstad, maakt het zilver in de kas
ten dof, belet ons de ramen open te
houden midden in den zomer en Jaagt
ons de vraag achter de tanden, of dat
nu maar zoo moet voortgaan, en of er
na al die laren tobbens nog geen uitzicht
op afdoende verbetering komt.
Als wU in ons archief nazien wat er
nl zoo over te doen is geweest, dan ge
ven al die knipsels geen moed op een
snelle oplossing. Al vast daarom niet, dat
het meer dan zeventig jaar geleden is,
namelUk in het jaar 1855 toen
op voorstel van het Raadslid El'ias
besloten werd de Oude Grachten en de
Krayenestergracht te dempen, om meer
ruimte te krijgen in de binnenstad en
den stank van de grachten te verminde
ren. Het eerste deel werd bereikt, het
tweede niet. Zelfs heeft In het jaar 1924
Dr. RomUn betoogd, dat men in Haar
lem, voor zoover hU icon nagaan, in de
loome berusting van het: ,,in Haarlem
heeft het altijd gestonken en zal het wel
altijd blijven stinken", nooit veel an
ders gedaan heeft dan den toestand ver
ergerd. Men heeft toch de capaciteit
verkleind door de sterkst verontreinig
de grachten te dempenDe maat
regel door den heer Ellas voorgestaan
zou dus niet alleen geen vrucht hebben
gedrayem maar den toestand nog achter
uit gebracht.
Evenwel moet niemand denken, dat er
sedert dien tUd niets gebeurd is. Of
liever met geprobeerd. Men heeft in
ieder geval telkens commissies benoemd
die overeenkomstig hun plicht telkens
rapporten hebben uitgebracht he
laas, daar laat de stank zich niet door
verjagen Zelfs hc/onn al deze goede
bedoelingen zóó weinig uitgericht, dat
wethouder Rein Ida in 1921. als ant
woord op de traditioneele klacht van Dr,
Adrian bij de gemeen te begrooting moest
zeggen: „indien eenmaal bekend is waar
het euvel ligt, dan zullen B. en W. met
voorstellen komen om hot vraagstuk tot
een oplossing te brengen".
Hot; kan er nu ooit sprake wezen van
afdoende verbetering, wanneer nog niet
eens bekend is, wat toch wel de oorzaak
van dc stank kan zijn. Met alle waar-
deoring van ieders goode bedoelingen
doet het geval denken aan een belang
rijken zieke, omringd door een dozijn
dokters, die twisten over de behandeling
omdat zij het over den aard van de
kwaal niet eens kunnen worden.
Laat ons in de lijdensgeschiedenis wiet
te ver teruggaan. Niet verder dan tot
1909, dus ongeveer twintig jaar, toen de
directeur van Publieke Werken de heer
Dumont, een rapport uitbracht met deze
conclusie: als het mogelUk zou zijn, het
peil te verheogen, dan zou de trek in
de Haarlemsche grachten voldoende we
zen om het vuil naar buiten te brengen.
Dat zou bij den bestaanden toestand
evenwel onmogelijk zUn, omdat Gouda
te laag ligt en dus onder zou loopsn. Bij
den Provincialen Waterstaat van Zuid
holland is het denkbeeld gerezen om
Gouda te rioleeren. De zaak moet der
halve grondig in studie genomen wor
den en zal in elk geval, daaT er millioe-
nen mee gemoeid zijn, over een groot
tijdsverloop, misschien 20 a 25 jaar,
moeben worden verdeeld.
Omstreeks half Jurü van het Jaar 1924
ls nog weer een rapport verschenen in
het tijdschrift „Water, Bodem, Lucht",
waarin de commissie zegt dat het maken
van een sbedelijke rioleering thans niet
is aan te bevelen. Onder anderen niet,
omdat men wachten moet op den in
vloed, dien het aanstaande IJmcer zal
hebben voor de loosing van een riolee
ring. Aargenomen dat dit argument
juist is, dan vragen wU ons toch af of
wU nu inderdaad moeten wachten totdat
de Zuiderzee zal zijn drooggemaakt, Dc
commissie zinspeelt daarbij op mogelijke
latere medewerking van Haarlem met
Amsterdam en wellicht andere gemeen
ten begrijpen wij langzamerhand, hoe
het mogelijk is, dat deze zaak tientallen
jaren heeft kunnen duren? Na het eene
rapport 't andere, daarna wachten op ko
mende gebeurtenissen. Er zit geen op
schiet in. Of moeten wij wachten op de
practische «tudlën van een Jonge dame,
die voor eenigen rijd (bericht uit het
Jaar 1926) te Leiden promoveerde op een
proefschrift betreffende den stank van
grachten en daarin tot de conclusie
kwam, dat langs scheikundigen weg veel
te bereiken is. Prachtig. Maar hoe, mUn
lieve jonge dame? Hoe?
Kunnen de schrijvende geleerden ons
niet helpen? „Voor de geweldige hoeveel
heden zwavelwaterstof, die voortkomen
uit de grachten bUv. van Den Haag,
Haarlem en Lelden", zoo betoogt Dr. L,
Elion in een in liet Duitsch geschreven
vakblad, „werden tot nu toe slechts twee
organismen verantwoordelijk gesteld
Afgezien dan van de Hoogheemraad
schappen Delfland en Rijnland, die nog
steeds verantwoordelijk zijn voor groote
hoeveelheden zeewater, met bU'behoo-
rende sulfaten, in hunne boezems".
Daarna verzekert de geleerde schrij
ver, dat de nieuw ontdekte Vibrio Ther-
modesul Juricans zich van de twee reeds
bekenden onderscheidt, doordat hij be
hoort tot de thermophiele bacteriën.
TerwUl de twee reeds bekende Microspi-
ra's hun werk het best kunnen doen bij
25 tot 30 graden Celsius, begint de Vibrio
pas goed bij 30 graden en voelt zich het
meest behagelUk bU 55 graden, is 131
graden Fahrenheit. Zelfs bU 65 graden
C. houdt de zwavel waterstof-productie
nog niet op en een tijdelijke verwarming
tot 80 graden C. wordt met glans door
staan.
Ik ga op de eigenschappen van dezen
taaien rakker verder niiet in. De schrij
ver verschuift het nut van zUn kennis
tot later: „misschien kan deze lastige.
soliadelUke en ongezonden H2 S. voort
brenging nog eens in zulke banen geleid
worden, dat het menschdom er ook nut
uit kan trekken.
In den eersten tijd hebben wU dus,
ook scheikundig gesproken geen kans.
De heer H. C. Redeke, directeur van
het Rijksinstituut voor biologisch vis-
scherU-onderzoek, heeft na een langdu
rig onderzoek in de Bakenessergracht
gerapporteerd, dat cr tegen het nemen
van een proef met kalkhydraat in die
gracht, voor zoover de schadelijkheid
voor vissohen en planten betreft geen
bezwaar bestaat. „De vraag of het mid
del afdoende zal blUken ter beteugeling
van den stank, moet de directeur echter
onbeantwoord laten".
En kijk, daar was het nu juist om te
doen.
De geleerden brengen ons dus voor
eerst ook nog geen troost.
Hoe staat het dan met de Ieeken?
Het parallelogram van Watt was een
verbetering aan de stoommachine, die
door een luien jongen werd uitgevonden,
omdat hU g«en lust had ingespannen op
de machine te letten. Kan een leek
ook hier geen practisch werk doen?
Een oud-schipper schrijft den stank
toe, niet aan de dikke laag onder op
den bodem van het water, maar aan een
dunnere laag bovenop de dikke, die
hU meer fantastisch dan Juist noemt:
de room op de melk. Die moet
dus verwijderd worden en dat kan
door ze in beweging te houden. Het
Spaarne stinkt niet omdat er voortdu
rend in gevaren wordt, welnu, laat
men eens als proef een klein stoombootje
door de Nieuwe Gracht laten heen en
weer varen als bet stoomgemaal bezig is
te malen.
Dat kan. zou ik zeggen, niet veel kos
ten en misschien helpt het. Maar dat
de proef genomen Ls, werd nog niet ver
nomen. Toch niet, omdat een zaak waar
meer dan een* halve eeuw over gerap
porteerd ls, niet met zoo'n hulsmiddel
kan worden opgelost of tenminste verbe
terd?
WU staan dus voor een vergelijking
met eenlge onbekenden. Gegeven dat
wU niet weten waar de stank vandaan
komt en hoe die moet worden verdre
ven. dat wij wel weten dat er veel geld
mee gemoeid zal wezen wanneer zul
len wij dan van die plaag verlost zUn?
Ik durf niet veronderstellen, dat wU
na al de moeite aan de zaak besteed,
over het geneesmiddel heenkUken, maar
lk zou aan den gemeenteraad durven
vragen: „loof eens een halve, desnoods
een heele ton gouds uit voor een snel
werkend middel tot verbetering mis
schien komt een uitvindei' in een sla-
peToozen naCht op een helder denkbeeld
Zoo niet, dan houdt de gemeente haar
geld (ons geld bedoel ik) in den zak. In
onzen zak. Het kan dus geen kwaad.
Wil men zoo iets niet probeeren,
gaat men in het huidige tempo door,
dan zal de bewoner van de Stinkgracht
nog vele zomers lang zijn ramen op den
Raamsingel niet kunnen openzetten.
J. C. P.
DE SPOORWEG-ONTHOU-
DERS VEREENIGING.
ALGEMEENE VERGADERING
EN FEESTAVOND.
Na de ontvangst ten Stadhuize kwa
men Woensdagmiddag om twee uur op
nieuw de afgevaardigden der Vereeni-
ging van Geheelonthouders onder Neder-
landsch Spoor- en Tramwegpersoneel sa
men, thans in het gebouw „Zang en
Vriendschap". De voorzitter ir. F. A.
Brandt heette allen welkom, in het bU-
zonder de vertegenwoordigers der vak-
vereenigingen en geheelonthoudersver-
centgingen en de Deensohe collega's die
te gast waren. Met eenige treffende
woorden herdacht spr. prof. dr. Jacob
van Rees, den pionier, van wien de ver-
eeniging zooveel steun ondervond, die in
het afgelocpen jaar overleed. Staande
hoorden de aanwezigen deze woorden
aan.
Verder gaf spreker een overzicht van
hetgeen in het afgeloopen Jaar gebeurde,
en sprak de hoop uit, dat de vereeniging
als zU volgend jaar het vierde lustrum
viert, sterk mag zUn. Hij dankte de ver.
tegenvoordigers der vakvereenigingen
voor de medewerking daarvan ondervon
den. Van de afdeeling Amsterdam zeide
hU veel arbeid te verwachten met het oog
op de stichting van een Huis voor de
leden aldaar. De afd. Haarlem bracht
hU dank voor de zeer goede ontvangst.
BU een beschouwing van de prestaties
der afdeelingen werd den afgevaardigde
van Stadskanaal de zilveren wisselme
daille overgedragen voor het beste resul
taat van de propaganda. De medaille
was dit jaar in het bezit van de afdeeling
Haarlem. Naar aanleiding van deze on
derscheiding werden verschillende toe
spraken gehouden.
De voorzitter wees tenslotte op de
waarde van de persoonlijke propaganda
en dia in het huisgezin.
Daarna voerde de heer C, E. van Eyke.
ren het woord namens den Centr Bond
van Spoor- en Tramwegpersoneel, na
mens den A. N. G. O. B„ cn als S. O. V.
lid, van de afdeeling Haarlem.
De algemeen-secretaris, de heer G. L.
de Haas deed eenige mededeelingen.
waaruit bleek, dat vertegenwoordigd wa
ren 33 afdeelingen met 49 vertegenwoor
digers. voorts 70 correspondenten en be
langstellende leden en aoht afgevaardig
den van zuster- en vakvereenigingen.
Over het jaarverslag en het beleid van
het Hoofdbestuur werden geen opmer
kingen gemaakt, waarna dit onder ap
plaus werd goedgekeurd.
De begrooting voor 1928 sluit met een
bedrag van f 12.225, er is een nadeelig
saldo van f 430, hetwelk de voorzitter
hoopte, dat spoedig verdwUnen zou.
De periodiek aftredende leden van het
Hoofdbestuur, de heeren P. C. Lagas te
Utrecht, W. Heerlnga te Groningen en
B. D. G. Wardenburg te Haarlem wei
den bU acclamatie herkozen. In de vaca.
ture N. Snnt te Oldenzaal werd als
Hoofdbestuurslid gekozen de heer J. de
Ligt Sr. te Rotterdam.
Daarna werden behandeld de voorstel,
len van het Hoofdbestuur en de afdee
lingen.
Besloten werd de volgende jaarverga
dering en de viering van het vierde lus
trum te deen plaats hebben te Utrecht.
Na discussie sprak de vergadering zich
in groote meerderheid uit voor het laten
voortbestaan der Kernvergadering, niet
tegenstaande het geringe bezoek in 1927.
Voor voortgegaan werd met afhande
ling der agenda, kregen het wcord d;
vertegenwoordigers van de Ned. Ver. van
Spoor- en Tramwegpersoneel, den B. A.
N. S., het Herstellingsoord „Villandry",
het Centraal Drankweer Comité .te
Haarlem, (vertegenwoordigd door den
heer W, P. J, Overmeer), den Prot, Chr.
Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel,
de Nederlandsche Vereeniging tot Af
schaffing van Alcoholhoudende Dranken
de N. O. G. O. V. en de Predikanten Ge-
heelonthoudersvereeniglng en de Gere
formeerde Vereeniging voor Drankbe
strijding, die de wenschen hunner orga
nisaties overbrachten.
BU de voortgezette behandeling der
Agendapunten werden interne kwesties
uitvoerig door de afgevaardigden bespro
ken, waarby besloten werd het orgaan
„Het Rechte Spoor" als veertiendaagsch
blad te doen voortbestaan, echter met
bUsonderen steun van de donateurs. Be
sproken werd de verspreiding van pro-
paganda-materiaal, Het toevoegen van
een jeugdblad aan het orgaan zal door
het Bestuur overwogen worden.
Nadat de voorzitter de geanimeerde
vergadering gesloten had werd te onge
veer half zeven een gemeensehappelijken
maaltUd gebruikt in restaurant v. d. Berg
Koningstraat.
VAN HAARLEM'S DAGB! AD No. 1201
DE MAN EN DE LUNCHROOM
neemt een kartonnen I besluit te wachten met pauzeert, even by de sla I besluit eerst nog eens
bordje en gaat op weg I broodjes tot hU de rest I met mayonnalseschotels, 1 naar iets anders te kij-
om zUn keuze te doen I heeft gekozen waar de keuze uiterst ken
I mooilijk is
de toonbank waar war- wat hem tot de taartjes tracht bU het koude bemachtigt een ham
me spUzen worden ge
serveerd is te druk bezet
om te wachten
brengt, die hij bezwaar
lijk kan uitzoeken voor
hU weet wat het hoofd
bestanddeel van zijn
maal zal worden
vleesch en de sla terug
te komen, maar het ver
keer is te sterk tegen
hem
sandwich en acht zich
gelukkig dat dit althans
(Nadruk verboden).
's Avonds.
's Avonds waren de leden weer bijeen
in het met tulpen, groen en kleurige
vaandels gezellig gemaakte zaaltje van
„Zang en Vriendschap". Nu sprak de
voorzitter der ontvangende afdeeling, de
heer B. D. G. Wardenburg, het openings
woord. Hy deelde mede, dat leden of
vrienden der vereeniging zich beschik
baar gesteld hadden om de aanwezigen
amusement en kunstgenot te schenken.
Dat hebben zij ook in ruime mate ge
daan, Als confe:encier trad op de heer
J. H. van Seggelen, die om te beginnen
de blUde tUding bracht, dat de directie
der N. Z. H, een extra-tram Haarlem
Lisse voor den tocht naar de bollenvel
den op Donderdag kosteloos beschikbaar
gesteld had. Daarna leidde hU den heer
J. P. Burlage in, die veel succes had met
eenige humoristische liedjes en zUn
knappe voordracht van „De Rattenvan
ger van Hameln".
Een trio van eenige dames en den heer
A. Kramer zorgde voor heel mooie mu
ziek, die zeer geapprecieerd werd. De
aanbieding van twee prachtige ruikers
aan de dames vond dan ook groote in
stemming. De zang van den heer A. F.
Slebos vormde een bUzonder mooi ge
deelte van het programma, hy zong o.a.
„O, Salutaris" van Flegier, van Loots „In
't Woud" en „De Vrêe-zon" van Jac
Bonset. De heer Kramer begeleidde in
denzelfden goeden trant.
VroolUke kunst gaf de heer Stoudt uit
Oldenzaal met zyn zang en citherspel.
De Deensche gasten woonden den
gcheslen avond belangstellend bij.
De goede stemming werd niet weinig
verhoogd toen thee, enorme taartpunten
en andere lekkernijen werden rondge
diend. In de pauze konden nuttige voor
worpen geput worden uit de grabbelton.
De verschillende opticdenden gaven
daarna nog heel wat ten beste, zoodat de
eerste dag van het congres allergezelligst
naar het einde liep.
Heden werd dc tram-rit langs de bol
lenvelden gemaakt, en door Haarlem ge
wandeld.
Deze twee dagen in onze stad zullen de
vereeniging, mede door de uitstekende
ontvangst, wel lang in aangename her
innering blijven.
GEM. AVONDSCHOOL VOOR NIJVER
HEIDSONDERWIJS.
De uitslag van het toelatingsexamen
is:
le klasse: H. Baars, W. v. d. Berg, C.
Bogaert, W. Bouwcns, J. v. Danslk
voorw., W, Does, A. Driessen, J. A.
DreUer, K. H. DUkstra, J. J. v. Eden
voorw., O. Guit, C. J. v. Gijn, Th. K.
Hesseling voorw., H. L. Heugens voorw.,
J. P. L. H. Hommersen, A. M. Huizinga
voorw., R. Jansen voorw., J. Jongkind,
K. Kortekaas voorw.. G. Kuiper, T, J.
Kuperus voorw., W. J. v. d. Linde. J. A.
Nieman, A. J. v. Paradijs, A. J. v. d.
Putten, W. Roest, C. H. v. Rooden, G.
Smit voorw., J. Struyf, J. Trap, J. Vader,
O. v. Viersen, J. C. Vocges, J. de Vos,
voorw., A. Wassenaar, A. Philippo, J,
Sepp voorw.
2e klasse: A. Oornelissen voorw., J. H.
Lasschuit voorw., H. W. Last, A. G
Moolenaar, voorw.
3c klasse: W. Schipper.
4e klasse: D, O. A. Regenboog.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regeL
HAARLEM
Gratis demonstratie met het
beroemde N. S. F. 4 toestel
MIJ, TOT NUT VAN 'T ALGEMEEN.
Departemants vergadering.
Dinsdagavond vergaderde het depar
tement Haarlem der Maatschappy tot
Nut van 't Algemeen in het Nutsgebcuw,
Lange Veerstraat 16, onder voorzitter
schap van mr. J. W. v. d. Vlugt.
In de commissie tot nazien van dc
rekening en verantwoording 1927/1928
van het Departement, de Nu te biblio
theek en de Kinderleeszaal werden be
noemd de heeren J. Göppinger en G.
W. Vaags.
De penningmeester, de heer W. Stolp
Jr., deelde mode, dat de bogrcolirg van
het Departement 19231929 sluit met
een bedrag aan ontvangsten en uitga
ven van f 9570. Ondsr de uitgaven is
een bedrag voor subsidie van f 1000 voor
de Nutebibliotheek, van f 500 vcor ver-
sohillends vereenigir.gen en f 600 voor de
kinderleeszaal.
Teneinde de wenschelUkheid van het
doen voortbestaan van die Leeszaal on
der de oogen te zien was de commissie
voor de Kinderleeszaal uitgenoodigd
hierover de vergadering in te lichten.
ZU wordt dagelijks door ongeveer 20
kinderen te zocht, die er een of twee
uur kernen lezen. Ook eenige andere
commissieleden lieten een opttmisrisdhen
toon hooren. Sinds het begin van het
jaar is er weer meer belangstelling
voor do kinderleeszaal, dezen winter was
er echter veel concurrentie van jeugd-
bioscoop, wenktuinen enz.
De meerderheid van de commissie wil
de leeszaal voort laten bestaan. De
penningmeester hield vol een uitgave
van f 690 voor het departement, dat
jaarlijks slechts f 1200 aan contribu
ties ontvangt, te hoog te vinden. Het
bestuurslid de heer J. Westerman Hol-
steijn pleitte voor de instandhouding
dei* Kinderleeszaal en wees op de gees
telijke waarde er van voor het jonge
kind. Toen vijf jaar geleden de Kinder
leeszaal gesticht word wist liet depar
tement dat zü ge'.d zou kosten, nu
vraagt d« commissie reeds minder, wan
neer het noodiig is zal de commissie on
getwijfeld adviseeren tot opheffing.
Tenslotte maakte het bestuur er een
voorstel van, om voor dit jaar opnieuw
f 600 ter beschikking te stellen, terwijl
de commissie opgedragen wordt een
onderzoeik in te stellen naar het be-
staansrecht der leeszaal, dan aard en de
aanleiding van het bezoek der kinde
ren, de vraag naar goede lectuur, enz.
de. stem van den heer Stolp tegen. De
Dit voorstel werd aangenomen met
begroeting werd daarna goedgekeurd.
Tot afgevaardigde naar de algemeene
vergadering te Utrecht werd benoemd
de secretaresse mej. J. Wentholt en als
plaatsvervanger de heer J. Wildschut.
In de door periodiek aftreden open
gevallen plaats van mr. J. W. v. d. Vlugt
en den heer W. Stolp Jr. werden be
noemd als bestuursleden de heeren J, C.
Dirks en dr. H, Kikkert.
Tot leden van het hooföb. stuur in de
vacatures, ontstaan door periodiek af
treden van prof. dr. Ph. Kohnstamra
en ir. Z. Th. Fetter, werden gekozen
dr. R. Miedema en ir. G. Beets.
Bij de rondvraag wydde de heer Wes
terman Kolsteyn zeer waardeersnde
woorden aan het werk van den schei
denden voorzitter en penningmeester,
en zeide hy te hopen nog eens met hen
te mogen samen/werken. De heeren Stolp
en v d. Vlugt dankten voor de vrien
delijke v» orden, tot hen gericht.
De heer J. van
Egmond, machinist
bU de Nederland
sche Spoorwegen
hoopt Maandag 14
Mei het feit te vie
ren, dat hy 25 jaar
bij de Maatschap
pij zal zijn.
OVER SCHILDERWERK.
De heer Peper schreef dd. 27 Maart
aan den raad:
In de raadszitting van 28 December
1927, heeft de gemeente zich garant ge
steld voor een, door het RU'k te ver
strekken, 2e hypotheek, op 203 wonin
gen gebouwd en nog af te bouwen, in
de z..g. rivierenbuurt, tot een gezamen-
lyk bedrag van f 121,800.—
Het is ondergeteekende bekend, dat
het schilderwerk aan die woningen op
zeer slechte wijze wordt uitgevoerd.
Betaald wordt f 70 per woning van
pl.m. 250 M3 schilderwerk. Dit is onge
veer de helft van hetgeen goed schilder
werk zou moeten kosten.
Als het schilderwerk zoo wordt uitge
voerd is de veronderstelling niet ge
waagd, dat de heele bouw naar verhou
ding zyn zal.
Te vreezen is dan ook dat na een paar
jaar de woningen er zeer onoogelyk
en vervallen uit zullen zien en de waar
borgen voor de gemeente ernstig gevaar
loopen.
ZUn Burgemeester en Wethouders be
reid om in deze te doen wat mogelijk
ls, om zoowel de volkshuisvesting als 1c
gemeente-finaneiën voor schade te vrij
waren.
Ondergeteekende zag gaarne, in de
raadsvergadeirng van 28 Maart a.s. bo
venstaande aangelegenheid aan de orde
gesteld.
Tot heden is deze quaesrie nog niet in
den raad ter sprake gekomen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
(Naar her Engelsch. van
O N en A M. WILLIAMSON.)
33)
De Italiaan hield het licht in de hoogte
en staarde haar aan. „Maar maar,
signorina", stotterde hU, .ik heb niets
aangeraakt. Ik ben niet- in de kamer ge
weest, sedert ik hier was met u. Hoe
ls het mogelijk, dat het glas weg kan
zUn?"
„Toch zie je het is weg", zeide zU-
En het leek haar, dat zU in een drcom
sprak.
„Maar niemand kon er in komen. Er
is maar één sleutel", hield Giuseppe vel
„Het zUn dan toch de spoken geweest
was-over Luisa altijd spreekt".
„Spoken kunnen tooh geen glasscher
ven wegruimen, zelfs niet d'e wonderlijke
spoken van Cannon Wood", mompelde
het meisje „Wat zegt Luisa dan van d?
spoken?"
„ZU dat zU ze "s nachts hoort en
zij meent ze te htfben gezien. Maar zU
is niet bang". Esmée antwoordde niet.
ZU was benieuwd, of de Italiaansdhe
keukenmeid met het gelaat eener tijgerin
ook bijzondere redenen had om het ge
loof in de spoken van Gannon Wood
te versterken. Het meisje nam den kan
delaar van Giuseppe en bukte zioh om
den vloer te onderzooken. Er lagen nog
een paar stukjes glas, glinsterend als
diamant op het donkere eikenhout: maar
geen er van was groot genoeg voor een
vingerafdruk. Het spook was een schran
der, bedachtzaam spook. Esmée kon er
niet aan twijfelen, dat het begrepen had
waarom de deuren op slot waren en
maatregelen had genomen het plan. dat
het vermoedde, te verijdelen. ZU ging
naai' de badkamer en vond, wat zU reeds
vreesde, dat de vlek op de deur spoor
loos was verdwenen,
„O. miss. dat is toch al te erg!" steun
de Mrs, Ncale. „Nu kunt u niet doen.
wat u wilde doen!"
„Wacht, laat mU nadenken. Ik wil
het nog niet opgeven", zeide Esmée. En
de oude man en vrouw wachtten, vol
eerbied voor haar onverschrokken jeug-
di'ge ondernemingslust.
Esmée had een gevoel, alscf daar ach
ter in haar hoofd, haast onhoorbaar, een
zwakke stem haar iets trachtte toe te
fluisteren, iets gewichtigs. Wat zeide ze?
ZU moest, luisteren! ZU wou, dat Mrs.
Neale en Giuseppe niet zoo zutibtend
door de kamer liepen. O! zU moest
hooren, wat die stem haar te vertellen
had. Ja? Ze siprak kort afgebroken, als
door een detective telefoon. Een spook
dat schrander genoeg was cm de groote
stukken gebroken glas weg te smokkelen
:n de deux der badkamer te boenen, was
ook schrander genoeg om eenigszins
op de hoogte te zUn van de tegenwoor
dige methoden der politie. Het verwacht
te blijkbaar, dat er vingerafdrukken
zouden worden genomen. Het woonde
in het huis; daardoor kon het gemak
kelijk daarin komen, anders had het
niet kunnen doen, wat het tot zelfver
dediging had gedaan Ditt spook bezat,
blijkbaar een eigen sleutel, welke paste
op de deur van „Koning Kareis kamer"
(daar Giuseppe boven verdenking ver
heven was) en nu lag het ongetwijfeld
op de loer om te zien, wie d'e deur open
deed en niet dan teleurstelling zou vin
den.
„Giuseppe", riep het meisje plotseling
Ga als 't je blieft de badkamer door
en loop vlug de achtertrap af naar de
keuken, om te zien, of Luisa daar is. Is
dat het geval, maak dan de een of
andere verontschuldiging; zeg, o. zeg
.De signorina behoeft niet ongerust
te wezen. WU VeneUamen weten ons te
redden", hielp Giuseppe haar. „Ik zal
wel Iets bedenken. Don zal ik terugko
men en verslag uitbrengen".
Mrs. Neale, die trouw detectiveromans
las, hield van zonderlinge gevallen, of
schoon ze liever had, dat die in de
huizen van anderen plaste vonden. ZU
was bitter teleurgesteld zoowel als ver
bluft door de verdwUning van glas en
bloedvlek. ,Hoe jammer todh, miss! Uw
heele mooie plan ligt nu in duigen",
kermde zU- „U kunt zelfs niet den af
druk van een vingernagel nemen".
„Daar ben ik neg niet zoo zeker van",
hield Esmée koppig vol. „Iemand heeft
zUr. best gedaan zUn eigen sporen te
verbergen, toen de gesloten deuren hem
verrieden, wat wU wilden, zooals het ge
val wel zal zUn. Maar misschien is
hU toch niet zoo verschrikkelijk slim, als
liU meende te zUn. In elk geval wil ik
het nog niett opgeven. Er stonden nog
andere dingen op het tafeltje, waarop
de karaf zioh bevond dingen die hU
met een bijzondere bedoeling kan hebber,
aangeraakt, eer hij door ons werd ver
rast en de karaf omwierp. En dan is
de badkamerdeur er nog; die kan ook
nog wel iets te vertellen hebben on
danks alle voorzorgen".
TerwUl zU sprak, fluisterde de stem.
achter in haar hoofd aitUd maar zacht
door. Wat had Giueeppa gezegd van de
kristallen karaf? ZUn meester nam daar
eiken morgen water uit om zUn gezicht
te wasschen eer hU een bad nam. Er
kon toch geen andere reden zUn vcor die
raadselachtige geschiedenis van de karaf
dan een boosaardige. En als er nu eens
van tyd tot tU'd iets in dat water werd
gedaan, om Richard Power te schaden
hem blind te maken?
Eemée's geest werd plotseling verhel
derd, alsof er een electrisohe lamp bin
nen in haar hoofd was opgedraaid. Het
was. of zU als door een openbaring alles
kon zien, wat er werkelijk gebeurd was.
De geheimzinnige vijand van Graaf Ri-
card'D was in dc stilte van den namiddag
binnen geslopen in „Koning Karei;
kamer" en had juist een beetje van dat
geheimzinnige .iets" In de karaf me',
water gedaan, toen hU een geluid aan de
deur hoorde. HU wilde ontsnappen, maar
hU vreesde, dat hU niet kon wegkomen
zonder te worden gezien Hij was bang
dat men nauwkeurig zou letten op de
wuscht&fel, waar men hem betrapt had.
dat het water in de karaf dat hij
had vergiftigd zcu worden onderzocht,
Daarom was de karaf gebroken. Het was
opzettelijk gedaan, als de snelste ma
nier cm het water fce verwijderen. Het
was geen ongeluk geweest! Wat zou het
ren geluk zijn geweest, dacht het meisje
als de flesoh met vergif ook gebroken
was, te gelijk met. de k3raf. Misschien
was dat het geval en was het daarom
ran zooveel belang voor hem om terug
be keeren en de glasscherven te verwij
deren. De karaf had misschien geen
sporen achtergelaten, daar ze vol water
was; maar zoo er scherven van een
flesch waren opgeraapt met de stuk
ken kristal, dan zou er niet de schran
derheid van een Sherlock Holmes noodig
zUn, cm de waarheid ongeveer te raden.
Toen Giuseppe terugkwam, lag Esmée op
den vloer geknield en was begonnen
met een uit haar notitieboekje gescheurd
blaad le de kleine stukjes glas op te
nemen, welke in het licht glinsterden.
Enkele waren zoo scherp als een naald
en sneden haai- in de vingers, maar zU
bekommerde zich daar niet om.
De oude knecht bracht bericht, dat
hU Luisa in de keuken had gevonden.
ZU was bezig een taart te maken voor
het middagmaal van haar meester en
zong cruder het werk.
„Houd de wacht op de trap", beval het
meisje, „en laat haar n-och iemand
anders de eerste minuten boven komen.
Ik ga de badkamerdeur bekijken".
Het was moeilijk voor een amateur als
Esmée, gebruik te maken van het pot-
loodsRJpeel op een loodrechte oppervlak
te; toch zU hield een papier op cm het
zwarte poeder op te vangen en schudde
teen den inhoud van het tinnen doosje
over het paneel boven en onder het
sleutelgat. Er bleef niets hangen op de
schoongewreven plek, waar de bloedvlek
was geweest; maar zes a acht duim
hooger, had het potloodddjpoel vier ronde
zwarte vlekken doen verschijnen.
(Wordt vervolgd)
