HAARLEM'S DAGBLAD
H. D. VERTELLINGEN
LAATSTE BERICHTEN.
PUROL
De vier gedenkwaardige jaren
der familie Van der Velde
WOENSDAG 16 MEI 1928
VIERDE BLAD
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Bob.
HANS VAN DUIN.
„Elly**, zei Herman Veers, .ik had je
eerder moeten ontmoeten. Dan zou ik
niet, ais de dwaas d;e ik nu eenmaal
ben al m'n geld hebben opgemaakt en
dan zouden we nu kunnen trouwen".
„Dat kunnen we toch wel!" vond
Elly.
Maar Herman schudde energiek zün
hoofd.
JCk denk er niet aan. En jij zeker
doorgaan met van 's morgens tot des
avonds teekeningen te maken voor bla
den die slecht betajen? En moet ik daar
eoms van meeleven?"
„Je kunt ook een betrekking zoeken,
wanneer we eenmaal getrouwd zijn", op
perde Elly.
„Ik ging veel liever dood", zei Herman.
Elly keek hem aan met oogen die wat
melancholiek waren in tegenstelling met
haar glimlachje dat ondeugend was.
„Waarom lach je? Geloof je niet dat
ik het meen? En denk je. dat ik er niet
komen zal? Maak je niet ongerust. Ik
heb alle eigenschappen om te slagen in
de wereld. Ik bezit geen enkel diploma,
heb een auto maar geen geld en een
groote dosis zelfvertrouwen en gezond
verstand".
Elly nam hem op. Ja, het was zooals
hij zei. Hij was een van de soort men-
schen die niet mislukken. Maar had zij
zichzelve ook niet altijd daarvoor ge
houden? En bepaald geslaagd was ze tot
nu toe niet. Ze verdiende haar brood
en daarmede uit.
En te denken wat voor een leventje
zou kunnen hebben als ze wou.
Voor haar peinzende oogen rees een
groot huis, een mooie tuin, een streng,
oud gezicht, de heele jeugd van een
meisje, opgevoed door een goeden maar
wat ouderwetschen vader, en, na haar
meerderjarigheid met een scène het huis
uitgeloopen om „zelf haar brood te ver
dienen". Dat was vier jaren geleden. Ze
had op armelijke kamertjes gewoond en
was nooit in verleiding geweest, terug
te keeren naar haar eigen mooie kamers
thuis. Ze had alle misèretjes van goed
koops pensions, slechit-betaald werk en
karige maaltijden leeren kennen zonder
dat een keer öe gedachte bij haar op
kwam: laat ik terugkeeren.
Maar nu kwam de verleiding en fluis
terde in haar oor. Want als ze terugging
dan zou ze een gefortuneerd meisje
zijn. En haar vader zou gemakkelijk
Herman kunnen voorthelpen en dan
Ze schudde haar hoofd alsof ze iets
van zich afgooide.
„Weet je. Herman, ik ben in U. gebo
ren. Ga daar eens heen, misschien kun
je er wat krijgen, het is een drukke
handelsstad".
„Goed. jouw geboorteplaats kan me
niet anders dan geluk brengen".
Elly glimlachte voor zich heen.
„En zul je me niet vergeten?" infor-
jneerde Herman.
,,Neen, natuurlijk niet. Ik zal je een
eouvenir meegeven dat je steeds aan
me zal herinneren".
„Een portret?"
„O. je kimt een portret krijgen, maar
dat bedoelde ik niet. Ik meende Bob".
Herman ontstelde een beetje. Bob was
Elly's witte poeaeltje, een lief maar erg
levendig diertje. Bron van twisten tus-
schen EUy en haar hospita's. Herman
kon zich een minder lastig geschenk
voorstellen.
,,Je wilt hem toch wel hebben?" vroeg
Eliy. Herman bedacht dat zij hem het
liefste gaf wat ze, na hem, bezat.
Voorts bedacht hij, dat het weinig rid
derlijk zou zijn te weigeren, dus zei hij
enthousiast: „Ik vind het schattig van
Jc'.
„Je mag me wel een kus geven om me
te bedanken", zei EUy.
„Mijn dank is nauwelijks uit te druk
ken". haastte zich Herman te verzeke
ren. Toen hij eindelijk uitbedankt was
nam EUy afscheid van hem en Bob en
keek beiden na voor haar venster staan
de met dezelfde wat weemoedige uit
drukking in haar oogen en hetzelfde wat
ondeugende lachje om haar lippen van
voorheen.
Herman reed naar U. Het bleek een
aardige plaats maar minder bedrijvig
dan hij zich had voorgesteld. Al etend
in een klein restaurant vloog hij de lo
cale bladen door zonder iets er in te vin
den dat hem aanlokte. Zuchtend be
sloot hij dat EUy's geboorteplaats blijk
baar toch niet het juiste begin was. De
eenige arbeidslievenden die men hier
blijkbaar verlangde waren keukenmeis
jes en hoewél hij bereid was, heel wat
aan te pakken terwiUe van ón huwelijks
ideaal, tot coteletbes bakken en andere
culinaire prestaties voelde hij zich niet
in staat.
Tenslotte betaalde hij zijn rekening
en besloot. U. te verlaten om den vol
genden dag zijn geluk eens ergens an
ders te beproeven. Hij bezat neg net ge
noeg om op die manier een week uit te
zingen. Natuurlijk kon hij zijn auto ver-
koopen, maar betrekkingen zoeken leek
hem heel wat minder sportief te voet
dan per auto. Hij stond op en riep
„Bob!"
Niets bewoog zich.
Herman floot.
..Bob!"
De kellner begon te zoeken.
„Hij is zeker naar buiten geloopen,
meneer", merkte hij op.
Herman verliet het restaurant en
zocht, al fluitend en roepend. Maar geen
Bob verscheen. Mistroostig besloot hij,
zachtjes den omtrek te gaan afrijden,
in de hoop, den vluchteling dan nog
ergens op te diepen.
Door straten en lanen, tenslotte door
een stille buitenwijk, gleed de wagen,
in slakkengang. En telkens floot de
jongeman of riep: „Bob! Bobby!" Maar
geen wit hondje verscheen.
Het werd avond, als hij zijn kamers
nog bereiken wilde moest hij nu wegrij
den, maar hij kon er niet toe komen.
Dat hij den eersten dag den besten El
ly's geschenk verloor, hinderde hem
vreeselijk. Het leek hem al een heel on
gunstig teeken.
De nacht viel over de stiBe lanen, de
mooie villa's in deze buitenbuurt. Her
man stopte zijn auto en stak een sigaret
op. Hij overdacht ernstig wat
hem te doen stond. Terugkeeren, dan
zou Bob verloren voor hem zijn. En wat
zou EUy zeggen? Er bleef dus niet zoo
heel veel anders over dan naar een
hotel te gaan zoeken. Hij gaapte en
zuchtte. Hst was heel stil om hem heen.
De nachtwind suisde door de boomen.
sterren schitterden aan den hemel en
zoete geuren zweefden uit tuinen rond
hem omhoog. Langzamerhand raakte hij
in doezelige, tevreden stemming. Het
was een warme zomernacht. Als hij niet
het landerig ontwaken in den vroegen
morgen, zonder thee. zonder bad in de
buurtwat werd hij gaperigals
hij dat niet gevreesd haddan zou
hij best hier hebben willen slapen, zoo
in dien koelen nachtwind.... onder de
stenen.... enalles stalElly
Bob., morgen.. EUy.. EUy.. EUy..
Hoelang had hij geslapen? Lang ge
noeg om huiverig te zijn geworden. Het
was doodstil en toch had hij de sensa
tie dat het even tevoren niet zoo stü
was geweest en hij daardoor was ont
waakt. De lichten van den auto besche
nen hel den weg. Niets te Óen voor
hem. Maar dicht naast hem, uit den
tuin van een der villa's meende hij ge
rucht te hooren. En hij trachtte zich te
herinneren waardoor hij toch ontwaakt
was. Had hij niet gedroomd? Ja, van
EUy natuurlijk en van Bob. Dat hij hem
vond en dat hij hem juist wilde roepen
toen iemand een steen naar den hond
gooide, zoodat deze wegvluchtteen
toen was er opeens een ruwe stem ge
weest, die heesch fluisterde: „Vervloekt
je hebt gezegd dat er geen hond
wasen een andere stem die ant
woordde „Ik heb 'm al bij z'n strot
zal 'em geluidloos moUen".
Met een verwonderlijke vlugheid was
Herman over het portier van zijn auto
gespronken. Bliksemsnel begreep hij al
les. EUy, de steen, dat was droom ge
weest, maar dat laatste niet. De stem
men waren er geweest en, nu herinnerde
hij liet zich fel-duidelijk, voordat ze er
waren had een hond aangeslagen, een
maal. dadelijk gesmoord
Het hek over de villa, de tuin....
zwarte gedaanten, een half binnen een
venster. Herman had geen andere wa
pens dan zijn vuisten, maar de voordee-
len van de verrassing en een zekere
animo die werd aangewakkerd door het
zielige, witte lijfje van een kleinen hond
op een tuinpad.
Drie tegen een was geen partij. Maar
voordat er twee kans zagen weg te ko
men en Herman's auto daartoe te ge
bruiken, terwijl de derde naast het wit
te hondelijfje bleef liggen, was het hee
le huis gealarmeerd.
Het eerste wat Herman weer zag er
begreep was een oude man die óch be
zorgd over hem boog en iets warms op
zijn afhangende hand. Het was Bob die
hem likte
„Ik dacht dat hij dood was", zei Her
man en trachtte overeind te komen.
De oude heer duwde hem zachtjes te
rug.
Blijf kalm liggen. Bent u goed ge
noeg om een paar inlichtingen aan de
i politie te geven?
Herman leunde terug in de kussens
van een sofa en gaf de gewenschte in
lichtingen. Toen dronk hij een glas wijn
en voelde óch aanmerkelijk opgelucht
hoewel er iets raars scheen te zijn met
zijn rechteroog, zijn lip, zijn neus. zijn
achterhoofd, zijn linkerschouder en zijn
rechterarm.
Toen ze alleen waren gebleven vroeg
dc oude man:
Is Bob dan uw hond?
Ja. betuigde Hermar. EortUk gekre
gen cn hier verloren.
De oude man bukte zich naar Bob
die kwispelde als een bezetene toen hU
hem streelde.
Mag ik dan weten wie hem u gaf?
vroeg hij zacht.
Herman verwonderde zich een beetje,
maar hij antwoordde vriendelijk:
Een lief meisje dat ik hoop te trou-
enzoodra ik een betrekking heb
gevonden.
De oude man streelde nog steeds der.
hand. KJ keek niet op maar toen hij
eindelijk sprak klonk zijn stem vreemd.
- Moet voorlooplg hier blijven
misschien kan ik dan wat voor u doen
is het niet liet beste dat ik uw
meisje even telegrafeerdan kan ze
naar u komen Óen..
Den volgenden dag kwam EUv Ze
glimlachte, met vochtige oogen. Herman
sperde ójn eene gezonde oog open en
zijn gezwollen mond toen ze den ouden
heer om z'n hals viel, een deuntje huilde
en eindelijk lachend zei:
- Dat het zoo sensationeel zou wor
den had ik niet gedachtmaar ik
was er wel zeker van dat Bob naar zijn
oude huis zou terugkeeren als hij een
maal hier was. en dat Heiman niet zou
rusten voor hij hem had gevonden.
Ze bukte zich en streelde den hond.
Haar vader deed hetzelfde en Herman,
toen hij eindelijk den samenhang wat
begreep, klopte hem op z'n kop en
mompelde „Goeie Bob".
Bob had geen staart genoeg om te
kwispelen
VAN ADMINISTRATEUR
TOT LIJNWERKER.
EEN TEKORT VAN 2700.—
ONTDEKT.
In een dezer dagen gehouden raads
vergadering van Heerhugowaaid. werd
volgens de Tel meegedeeld, dit bij het
eïectriciteitsbedruf een kastekort van
f 2700 bleek te beslaan. Met algemeene
stemmen besloet öe raad der. betrokken
administrateur te ontslaan, doch hem te
handhaven als lijnwerker. Jaarlijks zal
van zün salaris f 300 worden ingehouden
om het tekort aan ie zuiveren.
HET CONFLICT BIJ DE
SCHELDE.
EEN ULTIMATUM ZAL
GESTELD WORDEN.
In de Maandagavond te Vlissingen ge
houden vergaderingen der verschUler.de
metaalbewerkersbonden is met zeer
groote meerderheid besloten een ultima
tum aan de directie van „De Schelde" te
stellen, meldt de Tel.
FILMS OP EERSTEN
PAASCHDAG VERTOOND.
LEIDSCHE BIOSCOOP
HOUDERS TEEKENEN
VERZET AAN.
Naar V. D. verneemt, hebben de bios
coop-exploitanten te Leiden, die door den
kantonrechter aldaar veroordeeld zijn tot
een boete van één gulden wegens het ge
ven van openbare bioscoopvoorstellingen
op eersten Paaschdag zonder dat B. en
W. daartoe toestemming hadden ver
leend, hooger beroep aangeteekend
JHR. MR. F. K. VAN
LENNEP.
Onder zeer groote belangstelüng heeft
gisteren te Vorden plaats gehad de be
grafenis van jhr. mr. F K. van Lennep,
oud-lid van de Tweede Kamer. Te vo
ren leidde de oudste broer van den over
ledene, jhr. dr. M. F. van Lennep. een
plechtigen lijkdienst op het huis Het En-
zerinck.
Op het kerkhof waren volgens de N. R.
C aanweóg mr. dr. D. A. P. N. Kooien,
minister van Staat; graaf R. J. Schim-
melpenninck. adjudant in buitengewonen
dienst van de Koningin, jhr. mr. E. van
Lennep, lid der Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland: Mr. W. Arriens, burge
meester van Vorden; Jhr. W. de Beau
fort, E. L. baron van Hardenbroek van
Lookhorst, jhr. Otto van Lennep. gepens.
kapitein ter zee; jhr. A. S. C. Stoop en
vele anderen.
Op verzoek van den overledene werd
aan het graf niet gesproken. Echter werd
een korte godsdienstoefening gehouden,
waarbij wederom jhr. dr. M. F van Len
nep voorging. De oudste zoon van den
overledene, jhr. W. I. van Lennep, lcga-
tiesecretaris te Konstantinopel, dankte
namens de naastbes taanden voor de be
wezen eer.
18 MEI VOLKENBONDS
DAG.
EEN „BOODSCHAP" VAN DEN
SECRETARIS-GENERAAL VAN DEN
VOLKENBOND.
Dc „Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede" heeft den Secretaris-Generaal
van den Volkenbond te Genève. Sir Ene
Drunmond. bereed gevonden om, ter ge
legenheid van den jaarlljkschen 18 Mci-
Volkenbondsdag. ó:e door deze Vereeni
ging in zooveel mogelijk plaatsen in Ne
derland wordt herdacht, een „Bood
schap" te zenden aan die Vereeniging,
uiteraard bestemd om in zoo ruim mo
gelijken kring in Nederland te worden
verspreid.
Deze boodschap luidt:
Aan de Vereeniging „Voor Vol
kenbond en Vrede", s-Graven-
hage.
Ik maak gaarne gebruik van de ge
boden gelegenheid om op den dag van
de door uwe Vereeniging te organiseeren
18 Mei-herdenking door uwe bemidde
ling eenige woorden te richten tot het
Nederlandsche volk. Ik doe dit met des
te meer genoegen, daar ik vernomen
heb. dat het de herinnering aan de
eerste Haagsche Vredesconferentie is ge
weest, die u bü de keuze van een datum
voor uw Volkenbondsdag heeft geleid.
Inderdaad, het wezen van den Volken
bond en de verwachtingen, die de
menschheid gerechtigd is op hem te
bouwen, zün niet op hunne Juiste waar
de te schatten, zoolang de stichting va;,
ons instituut als een op zichzelf staande
gebeurtenis wordt beschouwd zonder
eenig verband met het verleden. In wer
kelijkheid heeft de Volkenbond een lan
ge voorgeschiedenis en tot zün ontwik
keling hebben o.a. de twee Haagsche
Vredesconferenties voor een belangrük
deel bügedragen. Op zijn beurt bereidt
de Bond de geschiedenis der toekomst
voor. Deze evojutie schijnt thans een
punt te hebben bereikt, waar de ongeor
ganiseerde en somtijds chaotische be
trekkingen, die sinds eeuwen tusschcn
de staten hebben bestaan, een gestadige
neiging tot meer systematische ontwik
keling vertoonen, waarvan de kem is te
zoeken in den Bond.
Helaas schünt bü velen nog de mee
ning te heerschen, dat met het ont
staan van den Bond een volledige waar
borg voor onverstoorbaren vrede was
gegeven en deze zün nu bitter teleurge
steld door de twisten, die nog steeds Je
volkeren verdeelen, door de legers, die
nog steeds paraat worden gehouden °n
door de oorlogsvloten, die nog immer tot
uitvaren gereed liggen. Ik ben dan oo.-:
stellig overtuigd, dat een groot deel van
het pessimisme ten opzichte van den
Bond meer zün oorzaak vindt in de
overdreven verwachtingen, die in den
aanvang overal in de wereld van hem
werden gekoesterd, dan in de evolutie,
welke het instituut zelf doormaakte en
die, niettegenstaande onvermijdelijke
inzinkingen, over het geheel een stijgen
de lijn vertoont. Het behoort tot de
moeilijke taak van een vereeniging ais
de uwe de openbare meening in dit op
zicht voor te lichten, en zoodoende
draagt ge het uwe bü tot de politieke
opvoeding der menschheid.
„Wie den vrede wenscht, hij bereide
dien voor!"
Dit is het leidende beginsel van hen,
die bewust werken voor een beter geor
ganiseerde internationale gemeenschap.
Bü dit werk, dat de volle aandacht ver-
eischt niet alleen van ons tegenwoordig
geslacht, maar ook van vele toekomstige
generaties, is de actieve en toegewüde
medewerking van een land als Holland
met zijn lange ervaring der Internatio
nale samenleving onmisbaar. De aan
hangers van den Volkenbond óen dan
ook vol vertrouwen naar uw land als een
voorbeeld van deze toewijding op elk ter
rein van zü'n werkzaamheid. Hierbij
denk ik niet slechts aan de Nederlandsche
vertegenwoordigers te Genève. die zoo
zeer de algemeene achting hebben ver
worven voor óohzelf en hun land. maar
tevens aan het groote publiek. Men ver-
lieze toch nimmer uit het oog. dat de
nuttige werking van den Bond grooten-
deels afhankelijk is van den moreelen in
vloed der openbare meening; zonder
dien steun is hü machteloos en niet
meer dan een ziellooze machine.
Mag ik tenslotte de verwachting uit
spreken, dat de werkzaamheid uwer
Vereeniging er toe zal bijdragen de be
langstelling, die reeds voor den Volken
bond bü het Nederlandsche volk be
staat. nog te doen toenemen.
ERIC DRUMMOND.
Secretaris-Generaal.
Genève, 4 Mei 1928.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
4 60 Cents per regel.
Doorzitten
Stukloopen 1
RAADSVERGADERING
Vergadering van den Raad der ge
meente Haarlem op Woensdag 16 Mei
1928 des namiddags ten 1.30 ure In de
Oude Raadszaal ten Stadhuize
Voorzitter de Burrcmeester de heer
C Maarschalk. Afweóg zijn bü het be
gin der zitting de ieder.
PUNT 1.
Mededeelingen en ingekomen siukkcr.
Op verzoek word: verleend eervol
ontslag als onderwüzeres aan school no.
6 aan ir.ej. M. S C. E. Nix en als on
derwijzeres in de gymnastiek aan mej.
A. ZantsLra.
De volgende agendapunten werden
z. h. st. aangenomen:
PUNT 7.
Voorste! van E. en W. to* goedkeuring
van de balans enz. der Woningbouw-
vereeniging .Eigen Haard" per 1 De
cember 1927.
PUNT 8.
Voorstel van B. en W. inzake aan
vaarding van voor straat bestemden
grond aan dc Hcdsonstraai.
PUNT 2.
DE DANCINGS.
Interpellatie van den heer Van
Llemt inzake openbare dansgelegenhe
den.
De navolgeriüe motie is ingediend:
De Raad der gemeente Haarlem:
Gezien het verzoek van het Dage-
lüksch Bestuur der Federatie van
Jeugdwerkbesturen te Haarlem en van
anderen, betreffende het vraagstuk de'
openbare dansgelegenheden;
Gehoord de tc dezer zake gevoerde
besprekingen;
Overwegende, dat in die besprekin
gen is gebleken, dat door den burge
meester als hoofd der politie gestreefd
wordt naar behoorlük toezicht op de
openbare dansgelegenheden, doch dat
desniettegenstaande dergelijke gele
genheden een gevaar kunnen opleve
ren voor het zedelijk en maatschap
pelijk welzün vn jeugdige en andere
personen; noodigt- den burgemeester
uit:
1. gemeld ttoeóchtt onverzwakt te
handhaven en maatregelen :e beramen
welke er toe kunnen leiden, dat in amu
sementsinrichtingen en dansgelegenhe
den die voorzorgsmaatregelen van politie-
wege worden genomen, dat gevaar voor
het in gedrang komen der goede zeden
tot een minimum worde beperkt en
derhalve zooveel mogelijk de nachtper
missies aan openbare dancings in te
perken door het sluitingsuur als regel
te stellen uiterlijk 12 uur:
2. in de toekomst uitsluitend slechts
dansvergunnlng te verleenen aan d:e
gelegenheden, waarbü men var. een goede
en behoorlijke exploitatie verzekerd kan
zijn en waaraan tevens een ter goeder
naam en faam bekend staand hotel, café
en/of restaurant verbonden is.
(get.) J. Ph. H. OAHTRICUM.
G. WOLZAK Hzn.
F. A. BIJVOET.
W. VAN I.TKMT.
De heer Van Liemt stelt den voor
zitter voor de plaatsing van de interpel
latie op de agenda.
De Voorzitter deelt mede
dat de contróle nu reeds 5cherp is en
dat die nog scherper zal worden. Vooral
zal op den leeftijd een scherp toezicht
gehouden worden Moer heeft spr. nu
niet mede te deelen. Er is reeds genoeg
over de zaak gesproken.
De heer Van Liemt had gedacht
dat het beter was geweest dat aan de
Jeugdfederatie een meer gemotiveerd
antwoord was gegeven. Dan was men
eerder tot elkander gekomen.
De Voorzitter antwoordt dat in
dien hU een meer gemotiveerd ant-
woord had gegeven, dat dan weder aan
leiding had gegeven tot een repbek van
de jeugdfederatie. Dat was onnooöig.
De heer Castricum licht de motie
toe. Spr. laat er nadruk op vallen dat
inzonderheid het tweede deel der motie
ge wenscht is aan te nemen.
De heer Gerritsz zegt dat de
raad den voorzitter dankbaar mag zün.
dat alleen een vergadering is gehouden
voor raadsleden om de zaak te behande
len. Gebleken is dat de verordeningen
scherp worden toegepast. Verder kan
men niet gaan in dien men niet de per
soonlijke vrüheid wil aanraden.
Te Haarlem gaat men ver genoeg en
kan men niet verder gaan. Stel eens dat
Haarlem een academiestad was. Dan
kon men toch niet dien kant opgaan.
Indien de raad iets van de motie aan
nemen wil, laat men dan niet verder
gaan dan tot gemeld toezicht onver
zwakt te handhaven.
(De zitting duurt voort.)
(Ongecorrigeerd.)
MAKELAARS.
Bü de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Haarlem en omstreken is
Ingekomen een verzoek van de Arrend is-
scrnents-Rechtbank te Haarlem om ad-
Vio. uit te brengen betreffende dc be-
eediging van de navolgende personen als
makelaar :r. c.c achter hun naam ver
melde vakken
1. A. P. Winnubsis te Haarlem. Scho-
terwqg 214. als makelaar in onroerende
goederen;
2. C Visser Hzn.. te IJniuiden, Pre*
Krugerètraat 44. als makelaar in on
roerende goederen, meubilair en hypo
theken;
v J H. C. van de Pol te Haarlem,
Rijksstraatweg 176. als makelaar ui
onroerende goederen.
MARKTN1EUWS.
COcP. CENTRALE E IER VEILING,
Purmerend.
Aanvoer 223.345. Eendeneieren per
100 4.75 a i 5. Brocdeicren per 100
4.90 a 5.80.
Kippeneieren 91.718 7090 KG.
f 6.30—f 7.90; 65—66 KG. f 6.20—f 6.50;
63—64 KG. 1 6—f 6.40: 60—62 KG.
f 5-60—f 6.20 58—59 KG. f 5.40-f 0
56—57 KG. f 5.30—f 5.70; 53—55 KG.
f 4.90—f 5.30: 50—52 KG. f 4.80—f 5.
Amsterdamsche Beurs
Opgegeven door de Nat Cankvcreenlging
WOENSDAG 16 MEI 1928
1.30 uur
1.45 uur
Staatslceningrn
5 Ned. 1923
6% Ned. 1919
101
Scheepvaart
Oidt Yaart
80 L
Scheep*. Unie™
214.4
Hol!. Lloyd
58
Paketvaert
241H
Oude Boot
93 L
Nicvelt..
118*4
Rotierd. Lloyd..
192
StoomT. Ned
202V
Marine Comm..
6K
Marine Pref™...
43*4
Industrieën
Ned. Knastxgde.
561
561
Msrkubee
2C9 -210
401* 209V*
Holt. Kunstzijde.
240- 241
241 258**
Onde Philips
753
Gew. jnrgens™.
190
Centr. Suiker™.
81H
1 'd. Ood. Bnileol.
Anaconda copper
1464
SM c—-
164'4
Bank
Kol Bank
267
2681.
Indische Baak
185
1834 b.
O Hand. Mij.
191
Petroleum
Pendawa
234
Gee. Heil. Petr.
230
Kon. Petroleum.
400
4C0—402
Geld
4%
-
Cnltnar Mg.
H.V.A.
767
762 767
Java Cultuur
4*8
Cull. Vorsten!..
192 1.
Dito Actions
175 L
Katiredjo
115
Poerworcdjo
-
124 b
T.hak
Deli Mg.
463
468
euembab
518'/»
5184
Deli Batavia™..
5424
5444
Oostkast
206
2C6
Rnbher
Amst. Rubber...
241
233 - 235
Lampong Som...
150
Wei Snmatra.™
206H
1314
1314
Silau Snmatra...
116
Deli Bat. Rubber
160
Serbadjadi
190— .95
192 195
lalercont. Rubb.
13
Amerika
Southern Rails..
Wahaah....
93*
-
FEUILLETON
door JAN VAN MERLENSTEIJN.
Het karakteristieke en deze safe was,
dat zelfs wanneer een onbevoegde zich
na groote moeite toegang ertoe ver
schaft had, hü toch nooit het apparaat
in handen kon krijgen. Het toestel was
namelijk m het achtergedeelte van de
safe tegenover de deur geplaatst en wel
in eon groote porceleinen bak. Het kwam
er r.iec op aan. waar de deur of een
muur gelo: rd werd. want in iéder
geval trad c. dan tegelijkertijd een ap
paraat in werking, dat uit een reser-
v boven den porceleinen bak een groo
te iic-eveelheid zeer snelwerkend zuur
hierin goot, zoodat de Concentrator in
- enkele seconden in zün chemische
bestanddeelen werd opgelost. De dief
zou dan van den Concentrator slechts
r.r„ maar de zeer weinige deelen vinden
die aan he: zuur weerstand hadden
kunnen bieden. En deze mochten hem
gerust in handen vallen daar zü hem
toch niets meer van de oorspronkelijke
constructie konden verraden. Het geheel
was zeer vernuftig verzonnen en kwam
mij veel sympathieker en voor dit spe
ciale geval doelmatiger voor dan de
voorzorgsmaatregelen van bepaalde
banken, die hun safes beveiligen door
verdoovende, ja. zelfs doodeliike gassen.
Wü waren onderling overeen gekomen
dat. het apparaat nooit, hetaü direct,
hetzü indirect het leven van andere
menschen in gevaar mocht brengen, of
het moest zün dat alleen hierdoor een
nog grooter onheil kon afgewend wor
den. Vader en Gerard hadden ook bü
den bouw van den safe aan dit prin
cipe zich gehouden. Bijna tegelük met
de voltooiing van de safe had ook de
te waterlatir.g van het nieuwe jacht
plaats.
Aan Corry viel de eer te beurt het te
mogen doopen, waarop ze buitengewoon
irotsch was. Zij deed hei heel goed en
sloeg de champagneflesch krachtig te
gen de boeg van het schip, dat bü deze
gelegenheid de naam ..Zwaluw" kreeg.
De tewaterlating ging zor.der moeilijk
heden in zün werk en den volgenden
dag werd een aanvang gemaakt met het
aftimmeren. Het schip had een Inhoud
van 2400 ton, het was 94 M. lang en 12
M. breed. Het behoorde dus tot de groot
ste particuliere jachten, die over het al
gemeen gebouwd worden en verschilde
van deze hoofdzakelijk hierin, dat de
machinerieën zoo volmaakt uitgevoerd
waren, dat een bemanning van niet
meer dan 26 man voldoende was, terwül
andeie schepen van gelüke grootte tus-
schen de 40 en 60 man noodig hebben.
Eenige weken later hadden de proef
vaarten plaats en vader glimlachte te
vreden. toen wü vaststelden, dat het
jacht 53 1/2 knoop, dus bijna 100 Kilo
meter per uur liep.
Dat was ongeveer 3 1/2 knoop meer
dan hü verlangd had en het maakte
het jacht tot een van de snelste sohc-
pen der wereld. Zijn opvolger op de
scheepswerf, de nieuwe hoofdconstruc
teur, was bü een der proefvaarten aan
wezig en vroeg vader na afloop:
„Nu. mijnheer Van der Velde, wan
neer begint u den strijd om het trans
atlantische snelheidsrecord?"
De goede 'man had er geen flauw idee
van dat dit in ieder geval met gemak
door ons kon worden geslagen. omd3t
wü immers de motorkracht van h«»t
jacht tijdelük door den conoentra:
geweldig konden versterken. Om hc:
jacht dichter bij huis te hebber., liet va
der het in de haven van Rotterdam
brengen. Van daar uit maakten wü in
het begin eenige kleine tochtjes en op
een mooien Zaterdagmiddag waren wij
allemaal naar de Er.gelsche badplaats
Folkestone gevaren om daar het week
end door te brengen. Wü waren om
2 uur de monding van den Nieuwen
Waterweg van Rotterdam gepa^ rd en
nauwelijks drie uur later lagen wij voor
Folkestone. Wü waren tot 's avonds laat
aan 't strand gebleven en pas even voor
vien naar de „Zwaluw" teruggekeerd.
Toen wü aan boord waren aangeko
men, gaf onze marconist vader een paar
telegrammen, die hü in den loop van
den middag had opgevangen. Vader las
ze door. zei niets cn stak ze in zijn zak.
Wü bleven r.og een poosje op het dek
zitten, dan trokken moeder. Corry en
mademoiselle zich in haar hutten terug.
Direct daarna stond vader op en ging
naar de kaartenkamer onder de com
mandobrug. waar wü hem eenige oogen-
blikken later met den eersten stuur
man over een kaart gebukt zagen staan
proten. Wü wandelden nog een beetje
heen en weer en bespjraken de experi
menten. die wü den volgenden morgen
vroeg met den concentrator wilden ma
ken. Wü hadden nl. het apparaat, spe
ciaal voor dit doel mee aan boord ge
bracht. Hier was het zeker even veilig
als thuis, want een der hutten was even
eens tot safe ingericht, die dezelfde voor
zorgsmaatregelen vertoonde als thuis.
De hut was bovendien groot genoeg om
den concentrator in alle richtingen te
kunnen bewegen, zoodat het niet noo-
dlge was het toestel buiten het vertrek
te brengen. Wü hadden van de bc-
mar.ring g^en stoornissen te vreez°n en
van de dames vos het niet te verwach
ten, dat ze reeds wakker zouden zün op
het vroege uur, dat wü de proeven wil
den nemen. Om dezelfde reden zochten
wü ook onze hut op, terwül wü vader
aan zün gesprek met den eersten stuur
man overlieten. Wü lagen juist in bed
en hadden het licht uitgedraaid, toen
wü plotseling tot onze groote verrassing
voelden dat de scheepsmotoren begonnen
te werken. Ik richtte mü op mün elle
bogen op en draaide het kropje van het
electrische licht weer om. Gerard keek
knipcogend op.
..Draai dat licht tooh uit, Dirk! Ik
wil slapen!"
„Ja, maar voel Je dan niet, dat we
vooruit gaan? En we zouden toch tot
morgenavond hier blüven liggen?"
„Welnu, en op lie: ooger.b'.ik varen
we. Dus blüven we klaarblükelük niet
liggen."
„Maar interesseert het Je dan heele-
maal r.iet, waar we zoo plotseling heen
gaan?"
„In het minst niet, bes'e Dirk. Da:
merk ik morgenochtend we! en dat Is
vroeg genoeg. Vader zal nog een andere
badplaats willen 'v^ichtigen. Daar we
melt het hier aan dc kust van. Draai
het licht nu weer uit. Dirk. Ik ben moe
en wil s'.3pen."
Wat moes' Lk doen? Gerard had
eigenlük gelijk. Dc draaide het licht
weer uit en ik herinner mij dat ik vóór
ins1!"') aan het rhythrr.e van de ma
chine ken merken, dat wU met volle
kracht vooruit gingen.
Welk doel wilde vader met zooveel
haast bereiken?
Ik schrikte plotseling wakker, daar
Iemand niU bü den schouder schudde.
Het licht in dc kamer was aan. Vader
stond voor mü met Jas aan en pet op.
„Jammer, dat ik je wakker moet ma
ken. Dirk, Maar het helpt niets, je moet
er uit,"
Met deze woorden ging hü naar Gcrards
bed en wekte ook hem. Slaapdronken
vroeg ik vader, lioo Laat het was.
..Bijna 1 uur. In een kwartiertje moet
Jullie klaar zün. Gerard kan óch aan-
kleeden. zooals hü wil. M: ir Jij. Dirk
moet Je warme ondergoed aantrekker..
Het beste is alles dubbel of driedubbel.
Ik keek verbaasd rondom en Gerard
zei:
„Ik weet hot al. Vader is vannacht
naar de Noordpool gevaren en JU moet
vooruit gaan om hem te zoeken."
Hoewel Ik nog niet hcelcmaal wakker
was. moest ik toch met het lachen van
vader instemmen, die toen verklaarde:
„Zoo erg is het nie*. Maar Dirk s.U
moeten :kcn. Maak da: Jullie gauw
klaar bent en komt dan bij m'J ln de
kaartenkamer. Daar zullen Jullie warme
koffie vinden en ik zal je alles verkla
ren. Wij hebben nog een groot werk voor
ons."
(Wordt vervolgd.)
