Purol bij Huiduitslag en Huidverwonding
HAARLEM'S DAGBLAD
Persil
ZATERDAG 19 MEI 1928 DERDE BLAD
BIOSCOOP
Rembrandt-Theater.
De reputatie die de film Ben Hur ge
niet is 8X>€d genoeg om een reprise te
ragen. Dat bleek gisteren avond wel.
Een stampvolle zaal. En veel enthou
siasme. Na de fameuze wageniennen
zelfs applaus. Jawel! Klaterend applaus.
En bij het herzien van deze film, die
wü indertijd uitvoerig recenseerden,
kwamen wij toch ook weer onder de be
koring. onder den ban, of onder de
angstwekkende suggestie die van dit
werk uitgaat. En weer viel het ons op
dat het zoo Jammer is dat men in dit
toch zoo monumentale en grootsch-ge-
durfde filmwerk zoo smakeloos de ge
kleurde film heeft kunnen toepassen!
Gelukkig maar weinige keeren.
En wat nu nog van deze wedervertoo-
ning te zeggen? Waarom zouden wij de
reeds zoo veel gezegde dingen herhalen?
Waarom nog eens de aandacht vestigen
op de huiveringwekkende scènes in de
ingewanden van de Romeinsche Gal
joenen, op den verschrikkelijken zeeslag
die wel zeer realistisch en cru is weer
gegeven
Waarlijk er zijn fragmenten in de
film Ben Hur die onvergetelijk zijn. Een
tweede zien ervan schenkt wéér genot.
Die het werk nog niet zagen kunnen nu
nog van de gelegenheid gebruik ma
ken.
.En dan bovendien genieten van
een aardig Variété-nummer. Droste-
Reggie. Een heer en een dame die bui
tensporig behendig zijn op de rolschaat
sen; een elegant, sierlijk, lenig paar.
Het Rembrandt Nieuws ls ditmaal
buitengewoon interessant. Vooral de
dlerstudies (kat en aap) en de taferee-
len in de fokkerij waar 2000 kuikentjes
per dag het levenslicht aanschouwen
bevelen wij in uw aandacht aan.
Lux or Theater.
Het zeer uitgebreide programma in
Luxor Theater heeft de verdienste uiter
mate te boeien Met de twee hoofdnum
mers: Lord Lanöor's Avontuur" en
„Fauteuil 47". zou de avond al behoor
lijk gevuld zijn. Behalve deze twee is
er nog het belangrijke bijprogramma,
waarvan het „Luxor-Nieuws" bijzonder
mooi is.
Het Avontuur van Lord Landor geeft
de niet alledaagsche bevindingen van
Lord Landor. een jongeman, die om in
de geregelde nabijheid van het meisje,
waarop hij verliefd is, te komen, zich
verhuurt als hulsknecht bij haar Ame-
rikaanschen .oom en tante, bij wie ze in
huis is. Voor de O. W.-achtige tante en
oom. moet hü in Amerika bij de kennis
sen zich voordoen als Lord Labberton
Als hU later als Lord Landor aanzoek
doel om de hand van het nichtje, den
ken allen ,dat het „Lord-spelen" den
bediende naar het hoofd is geslagen.
Oom en tante willen hem daarom laten
opsluiten in een krankzinnigenge
sticht. Dit zijn de hoofdpunten, waarom
het grappige scenario geweven is.
„Fauteuil no. 47" is bewerkt naar het
tooneelstuk van ongeveer dien naam,
waarin Mevrouw Tartaud-Kleia de
hoofdrol vervult. Als Fauteuil no 47
wordt achter de coulissen aangeduid, de
jonge man. die avond aan avond steeds
in fauteuil 47, de tooneelvoorstelling bij
woont, waarin de schoone tooneelspecl-
ster Gilberte optreedt. Hij heeft een
onuitsprekelijke bewondering voor Gil
berte. Op een avond laat zy door een
theaterbediende fauteuil 47 verzoeken
bij haar in de kleedkamer te komen.
Juist is de jonge man even weg gegaan
om cigaretten te halen. In dien tijd is
Baron Lebray op zijn plaats gaan zitten.
De bediende doet dus nu aan den ver
wonderden Lebray het verzoek. Gilberte
merkt direct de vergissing, maar de
baron verzekert positief dat hij niet
weggaat, maar blijft. Het bevalt hem
heel best bij Gilberte. Het slot is dat
Gilberte en baron Lebray een huwelijk
sluiten.
De jonge man Paul, heeft in dien
tüd een tooneelstuk geschreven, met de
hoofdrol voor Gilberte. Hü wil het Gil
berte zelf voorlezen. Het als drama be
doelde tooneelstuk, laat, tot wanhoop
van Paul, Gilberte tranen storten van
de pret. Midden in de voorlezing komt
Gilberte's 17-jarig dochtertje Loulou
thuis van de kostschool. Ze begroet
Paul als een- oude vriend, daar hü de
broer is van een kostschoolvriendinne
tje van Loulou. Gilberte denkt, dat Paul
verliefd is op Loulou en weet op handige
manier de twee met elkaar te verloven,
en spoedig trouwen ze. Het ls een Jong
stormachtig huwelijk, dat mis dreigt te
loopen, maar Gilberte en de baron we
ten erger te voorkomen en het geluk
wordt hersteld.
Een genoegelijk, gezellig programma!
Scala-Theater.
Tusschen de muren van het Scala-
Theater is de spanning bijna voelbaar.
Heel het publiek leeft mee de avontuur
lijke dingen, die op het witte doek zich
met duizelingwekkende snelheid afspe
len. In de eerste hoofdfilm, die op een
interessant bijprogramma volgt. ,Mar-
quita", is het vooral het infernale van
den oorlog, dat de aandacht zoo gespan
nen houdt, want ook dit is tot op zekere
hoogte een oorlogsfilm. Niet van den
werelddrama, maar van een koloniale
veroveringstocht der Amerikaansche
vrijwilligers op de Philippijnen. Heel
mooie opnemingskunst demonstreert de
film in de slagveld-tafereelen van een
krijg, die man tegen man wordt uitge
vochten. Het probleem, waarvoor de
hoofdpersoon. Monte Blue, gesteld is,
ziet er als volgt uit: Mag hij, om zich
zelf tegenover zijn meisje te rechtvaar
digen met de uiteenzetting van de rede
nen tot zijn alliance met Marquita, de
spionne, een landsgeheim verraden?
Hem is nl. opgedragen, door Marquita
verliefd op hem te doen worden, (wat
hy ook een, twee, drie, gedaan krijgt),
haar als spionne onschadelük te maken.
De uitwerking van het gegeven geeft
natuurlijk gelegenheid tot mooi spel,
zoowel van Blue zün meisje en Mar
quita.
Niet minder spanning als in t eerste
zit in 't tweede hoofdnummer, „Vlam
mende Wateren". Na een voorspel, waar-
In heel sympathiek de verhouding tus
schen moeder en zoon geschetst wordt,
begint het eigenlijk pas goed als de zoon.
door een remlooze auto heel rotjes door
de bochten van een berghelling te stu
ren, het leven redt. van een rijk meisje.
Dat toevallig behalve natuurlijk van den
armen zoon de liefde heeft van den rij
ken intriguant Thome, die de arme
moeder wardelooze aandeelen verkocht
heeft van een oliemaatschappij, die weer
door den vader van het rijke meisje be
heerd wordt. De zaak loopt zoo, dat de
aandeelen, als ze weer wat waard zijn
In handen komen van den armen zoon.
wiens moeder ze leent aan den rijken
vader, die ondertusschen ook verarmd
is, en daarna zyn toestemming geeft tot
het" huwelijk van Dan, de zoon, en Mary,
zün dochter. Natuurlijk tot ongenoegen
van den intriguant, Thome, die Dan's
petroleumbron in brand steekt, maar
dan zelf In de vlammenzee ondergaat.
Na een spannende redding ven de
moeder en Mary door Dan blijft het drie
tal op een veilig plekje in de „vlammen
de wateren" achter, en is ondanks de
merkwaardige situatie, overgelukkig.
't Is een film. die je met plezier ziet.
Cinema Palace.
Fritz Lang is een handige, knappe
regisseur. In de Nibelungen geeft hy
twee avonden lang blonde pruiken,
hartstocht, gevechten, massa-regie en
romantiek, in Metropolis eveneens mas
sa-regie plus ultra-moderne decors,
techniek er. leegte, en in Spionnen
zooals deze film feitelijk en juister heet
pakt hij je beet. laat in een razend
tempo alles langs je heen snellen en je
een film beleven zooals maar zelden,
zeer zelden bet geval is.
Het is een detective-film om het zoo
maar eens te noemen. Doch welk éen,
Twee machten tegenover elkaar: Haghi.
de bankdirecteur die in de andere helft
van zün dubbele leven gebruik maakt
van de ontwrichte toestanden na den
oorlog, moord, diefstal chantage wordt
gepleegd door zün vele dienaren en be
koorlijke dienaressen zooals Baranikova
en Kitty, terwijl onafgebroken zün
draadlooze zenders en ontvangers wer
ken. En de andere macht: de politie,
zooals het behoort in een detective-ge
schiedenis gekarakteriseerd door een on-
benulligen chef maar tevens met iemand
in dienst als no. 326. Naast, door, over
elkaar werken de twee machten, tot
Baranikova en no. 326, die vyanden be
hoorden te zün in eikaars armen vallen.
Dan gaat het spel verder, in een roes
razen de scènes je voorbij een kamer,
een straat, een cabaret, een coupé in
de Orient-express, een boxmatch, een
race-partü, weer .a kamer, telkens
wat anders. Alle mogelijke regievondsten
past Lang toe, alles is af, geen tooneei
tje rammelt, doch tüd en gelegenheid
om critisch toe te zien heb je niet. Het
sleurt je mee, twaalf acten lang tot je
plots nuchter op het glimmende asfalt
van de Groote Houtstraat staat en weet
dat het een droom was, een angstige
droom waarbij je echter niet droomt,
doch meeleeft alles.
Geen massa-regie heeft Lang hier te
baat genomen om te imponeeren, geen
grootsche décors om een vreemde we
reld te scheppen, doch hü heeft span
ning gemaakt. Spanning, zeker zoo in
grijpend, benauwend suggestief als in
„De man met de wassebeélden" en ge
lukkig niet zoo goedkoop als in de
eeuwig en altijd dezelfde cowboy- en
race-films die uit Amerika tot ons ko
men. Climax zit er in dit groote èn
grootsche filmwerk, de gang van het
gegeven' drijft naar het einde. dat
schril, ra uw-tragisch is: de achtervolgde
Haghi als clown In een musichall ter-
wül in orkest en tusschen de coulissen
de revolvers van de politie op hem ge
richt zijn. Dan schiet hü zichzelf neer,
terwyl het gordijn dicht gaat
Voor die spanning dient men Lang
dankbaar te zün, veel meer heeft hy er
mee bereikt dan door het opgeschroefd
mechanische en expressionistische van
Metropolls.
En of deze film nu een kunstfilm is,
ziet. daar krüg je den tüd om er over
te denken niet voor, maar vooral is het
een speelfilm.
En de speelfilm op zyn allerbest.
JUBILEUM H. J. P. CORNET.
De in vakkringen wel-bckende boek
houder van de firma J. Mooy Jr. te
Haarlem, de lieer H. J. P. Cornet, her
dacht gisteren den dag dat hij 25 jaar
geleden bü de firma in diens trad.
Op het kantoor sprak de heer J. Mooy
Jr., den heer Cornet toe en overhan
digde hü den jubilaris een enveloppe
met inhoud. Van het personeel ontving
de heer Cornet een ets en een bloem
stuk.
DE n. O. v.
Muziekuitvoering hi den Hout op
Zondag 20 Mei 1928 des middags te
half drie, onder leiding van Macinus
Adam. 2de dirigent.
1. Kriegsmarsch „Athalia.
Mendelssohn.
2. Schubert Ouverture, Suppé
3. Wiener Madel. Walzer. Siehrer
4. Dollarprinzessin, potpourri.
FallFetras.
5. Les Dragons de Vil!ars, Moillart.
6. Soldatenleben, Keler Bela.
7. La Mascotte, potpouri. Andran.
Het concert op Donderdag 24 Mei
wordt gegeven in de Gemeentelijke
Concertzaal, des avonds te 8 uur.
DE BOEKEN DER
WERELD.
Ben Argent) jnsch statisticus heeft
zich de moeite gegeven, te becyferen
hoeveel boeken er in de gezamcfüüke
bibliotheken der wareid zyn. Hij komt
tot een totaal van 1038 -bibliotheken
en 181 millioen boeken. Deze getallen
zün als volgt verdeeld: Europa 069
bibliotheken. 119.000.000 boeken
Noord Amerika 314 en 54.100.000. Zuid
en Centraal Amerika 22 en 2.300.000.
Azië 23 en 3.900.000. Australië 7 en
1.100.000, Afrika 3 en 200.000.
Wat Europa betreft zün er verder
In Duitschland 160 bibliotheken en
29.500.000 volumen Frankrijk 111 en
19.800.000, Engeland 101 en 17.000.000.
Italië 85 en 13.300.000, OostenrUk 32
en 5.200 000, Zwitserland 26 en
3.700.000. België 19 en 3.000.000. Ne
derland 18 en 3.200.000. Polen 14 en
2.800.000, Spanje 14 en 2.500.000.
Wy' vermelden deze statistiek hoe
wel wij haar eigenlijk vrü waardeloos
achen. Wat hebben wy er aan. Dat er
181.000.000 boeken to de bllbhotheken
der wereld staan, doet ons weinig
buiten den indruk dien een dergelijk
cüfer maakt. Maar dit cüfer wil na
tuurlijk niet zeggen, dat er zooveel
verschillende boeken bestaan. Overi
gens is alleen rekening gehouden met
bibliotheken, die minstens 50.000 vo
lumen bevatten. Terwül er natuurlijk
in het geheel geen sprake is van het
boekenbezit van particulieren, dat het
totaalcyfer der bibliotheken vele ma
len moet. overtreffen.
EEN MOORDAANSLAG
OM EEN KWATTA.
ERNSTIGE VECHTPARTIJ TE
BOXTEL.
Donderdagmiddag heeft te Bostel een
ernstige vechtpartij plaats gehad tus
schen den 20-jarigen Verheyócn en den
16-jarigen Van Munster, meldt de Tel.
De ruzie was ontstaan om een stuk
Kwatta-chocolade. Plotseling trok Van
M. een mes en bracht daarmede V. een
diepen steek in de borst toe In bewus-
teloozen toestand werd V. opgenomen
en op advies van den geneesheer naar
het ziekenhuis te Den Bosch overge
bracht. Zün toestand is van dien aard
dat voor zün leven wordt gevreesd. De
jeugdige dader Van M. is in arrest ge
steld.
OETELDONK LIGT OP
STERVEN.
GEEN MUZIEK EN OP TOCH.
TEN MEER OP HET CARNAVAL
De gemeenteraad van 's-Hertogen-
bosch heef? zich Woensdag in twee rit
tingen met de behandeling van de
nieuwe politieverordening en <ie daarop
ingediende amendementen bezig gehou
den, meldt het Iibld.
Het ame-ndemcnt-Van Nispen. hou
dende verbod van het houden van op
tochten en het maken van muziek op
straten en wegen gedurende de drie da
gen. welke den Aaschwoonsdag vooral-
gaan. dus de drie Carnavalsdagen, werd
met 13 tegen 11 stemmen aangenomen.
Door dit besluit is dus met moer toe
gestaan liet houden van optochten en
het maken van muziek op straten en
wegen gedurende de drie Carnavalsda
gen.
Een voorstel van den heer Kuypers
om hei Carnaval 1929 weer gemaskerd
toe te staan werd verworpen. Met 15 te
gen 9 stemmen stelde de raad vast, dat
het sluitingsuur van cafés 2 uur ad
zün. Voor besloten bijeenkomsten bleef
de sluitingstijd op 3 uur gehandhaafd.
Dit alles beteekent dat thans het al
oude Carnavalsfeest tot het verleden be
hoort.
VAN LEAR BLACK IN
AFRIKA.
STEEDS TEGENWIND.
Geysendorffer seinde Donderdag uit
Sollem aan de K.L.M.- Zün heden om 6
uur uit Athene vertrokken en om 13
uur 50 te Sollem aangekomen Wegen-:
den zwaren tegenwind niet doorgevlo
gen naar Caïro. Vrijdag vertrekken wc
van hier daarheen.
De K.L.M. mc'-dt aan de N.R.Crt.:
De vliegers hadden zes uur met zwa
ren tegenwind te kampen, waardoor zü
niet genoeg benzine hadden om door te
vliegen. Op het vliegveld Solem was
geen benzinepomp aanwezig, zoodat dc
vulling moest geschieden met lO-liters-
bllkken. waardoor veel te veel tijd ver
loren ging. om nog vóór donker Cairo
te bereiken, wat ongeveer drie uur vlie-
gens zou zijn.
VROUWELIJKE
KWALITEITEN.
Een Engelsche krant Ls onlangs op
het origineele denkbeeld gekomen
onder zün lezers, met uitsluiting van
de lezeressen in dit geval, een refe
rendum uit te schrijven betreffende
de waag. welke eigenschappen zü het
meest in de vrouw waardeerden
Er kwamen 17.500 antwoorden op
deze vraag binnen. Sommige lezers
waardeerden in het bijzonder de
vrouwelüke schoonheid, anderen de
vrouwelijke discretie, weer anderen
<ft vrouwelüke bescheidenheid. Maar
niet minder dan 15000 antwoorden
dat zü de eerste plaats in de vrouw
haar kennis van de edele kookkunst
op prijs stelden.
Wie heeft ook weer het eerst ge
zegd. De weg naar het hart van den
man loopt door de maag.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
ii 60 cents per regel.
Daarom kJaogt Ci} ook over de
dure wasch en val» het waucheo U
zoo zwaar Neemt
Zelfwerkend Wasthmiddel
Gij behoeft dan de wasch slechts
gedurende een kwartier eenmaal te
laten koken en.. ze is vril van
vlekken, sneeuwwit en welriekend.
Zeep of zeeppoeder hebt Gij niet
m:cr noodig. Persil is rijk aan
prima zeep. welke et zoo Gjn moge»
lijk in verdeeld ls.
Vraagt gratis brochure .De Reiniging
der Wasch" b/d. Eenigt fmp--' E. Oster-
mannS-Co. Amsterdam. Fibtikjr.tc
Henkei 6. Cie.. A- G-, Dusscldorf.
IN WEINIGE
WOORDEN.
De politie heeft te Pc tang (Bali) drie
heilige beeldjes achterhaald, die uit een
tempel te Soekawutl gestolen waren,
waarschymyk om aan eest verzamelaar
verkocht ie worden.
Op de markt te Pu mierend kregen
Woensdag twee kooplieden twist, mot
als gevolg handtastelükheden. waarbU
een htmr.sr. Iemand uit Wagr.um, een
been werd stuk geschopt
Tc Amsterdam hebben de gelukkige
ouders van een op 27 Mei gr berm meis
je hun dochter Francoi.se Olympta
gedoopt.
•T IS ANDERS.
Geruchten hebben de onaangename
eigenschap tüdcns hun snelle, maar
9oms wol wat lichtzinnige versprei
ding. misvormd te worden. Bekend in
dit opzicht is het geval van den man,
die togen een vriend zei:
Heb je gehoord dat Jansen naar
Amsterdam verhuisd ls en een ton
verdiend heeft in een defcaüzaak'
W. ..rop dc ander antwoordde:
Ja. maar het was niet Amster
dam waar hü heengegaan is. rrtkar
Rotterdam. En het was niet in een
detailzaak. maar in een grossierdcrij.
Het was niet één ton. maar twee ton.
Hy heeft het niet verdiend, maar
verloren. En die twee ton waren niet
van hem. maar ran mü.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
Haarlemmer Halletjes.
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE
De poging om mijn lezers er toe te
bewegen naar een verzameling van
veertien fouten in mün laatste Zater
dagavondpraatje te zoeken, heeft suc
ces gehad. Verscheidene zyn op re
cherche gegaan en hebben er veertien
gevonden, al waren het de echte veer
tien niet, waarmee ik zeggen wil dat
or fouten gevonden zijn die geen fou
ten waren. Gretig zijn verscheidene
foutenjagers afgevlogen op de uit
drukking .morgendrank" voor dran
ken, die zoo tusschen vier en zes uur
worden gebruikt. „Ha", dachten ze.
„daar hebben wy Fidelio te pakken,"
maar het was andersom, want Fidelio
had hen bij hun kleed. De uitdruk
king is namelijk goed. Er wordt geen
koffie of thee onder verstaan, maar
wel port, sherry, vermouth, advbcaat
en ook de vaderlandsche borrel. Nu
moet. men mij niet vragen, waarom
dit alles „morgendrank" heet en in
den namiddag gedronken wordt: ik
heb den naam niet uitgevonden en
ben er dus niet aansprakelyk voor.
Maar laat ons samen probeeren er
een verklaring voor te vinden. Zou
het deze misschien kunnen zyn, dat
onze voorvaderen gewoon waren hun
middagmaal te gebruiken om twaalf
of één uur en dat de uitdrukking
morgendrank gebleven is, toen het
middagmaal naar latere uren ver
schoven werd! Niet dat ik het ver
zeker wat kan een voorzichtig
mensch in dezen tüd nog verzekeren
maar als veronderstelling is het
niet gekker, dan andere veronder
stellingen. In de Camera Obscura le
zen wü in het verhaal over de familie
Stastok: „zei ik, dat ik straks met
oom een bitertje zou nemen, waarop
oom verklaarde, da hü dat altüd ge
bruikte als de wagen van tweeën voor
bijkwam." De diligence bedoelde oom.
want de autobus was er nog niet.
Maar oom Stastok was toen met zijn
„twee uur" al in de late.
Om kort te gaan. dat van deze mor
gendrank is mis. Als een fout laat Ik
mü dat niet aanleunen. Zoo raakt de
rekening van de geachte snuffelaars
in de war, want nu zün er nog maar
dertien. Ik weet wel. waar de veer
tiende zót, maar voorloopig ben ïk
nog niet van plan die aan te wüzen
Dat zal pas gebeuren, nadat hier het
keurige relaas is afgedrukt van den
heer A. de Winter aan den Overtoom-
weg. die op een verdienstelüke ma
nier de verschillende fouten gezocht
en opgesomd heeft. Op den morgen
drank na. Maar daar alle inzenders
dien gemaakt hebben, is hij bijna
geen fout meer, maar zou de offi-
cieele wetenschap kunnen heeten. Op
dit oogenblik dat wij leven géiden
dingen als officieel en als wetenschap,
dde naderhand zullen blüken toch
fouten te zün geweest. Maar dat we
ten wy nu nog niet en dus zeggen en
schrijven wij die elkaar na. zonder
dat onze gemoedsrust daardoor ook
maar in 't minst verstoord wordt.
Maar nu gaan wü over tot het re
laas van den heer de Winter, die van
mün dertien fouten om zoo te zeggen
een aaneengeschakeld proces-verbaal
heeft opgemaakt. Het luidt als volgt:
„Geachte Heer Fidelio,
Inderdaad was het beter geweest Uw
halletjes eens goed te corrigeeren. al
vorens U uw copie naar de drukkerij
liet brengen. Ik denk dat u dan wel
meer dan 14 fouten zon gevonden heb
ben!
Ik wil u niet gaarne de les lezen doch
als ik hoofdredacteur was, dan zou ik
u toch wel even wüzen op het feit, dat
u die drie jaren lang den dag des pot-
verterens heeft zien aankomen, toch
bot het allerlaatste moment wacht met
uw bijdrage, wetende dat er heusch geen
tyd voor beschikbaar zou zijn. Geen
wonder dat u 's morgens, na een ver
sterkende nachtrust slaapdronken aan
het werk moest gaan! Enfin, laat lk uw
Halletje liever op den voet volgen.
Na uw prettigen avond kwam u met
den laats ten trein thuis. Als ik dit ac
cepteer, dan kom ik in conflict, met «w
verslag van den avond, waarbij u be
weerde om klokslag 12 uur de Tempe
liersstraat te zün biimengeschoven.
Als u toen langzaam wandelende zeg
om bü ecnen thuis arriveerde, dan neem
lk het uw vrouw toch feitelyk kwalijk,
dat zü toen nog aandrong op het schrij
ven van uw stukje. Enfin dat zullen wij
maar aannemen en maar niet als een
onjuistheid brandmerken. Wel echter
het feit dat u bü het tellen der fouten
tot 14 waart gekomen en dit naderhand
wil terugbrengen tot 10! Eerhjk duurt
het langst, waarde Heer Fidelio. Om
rijk te worden tenminste!
Volgens mijn kalender was loet Vry-
dag de derde Mei niet. doch dc elf
den. U was niet minder dan een week
en daarenboven nog een dag abuis. Dat
komt er van! Als ik de volgende week
in Trianon kom zal ik eens even infor-
meeren of het artikel .morgendrank"
ook "s avonds om een uur of 6 gereser
veerd wordt. Voorloopig schrijf ik het
bü de onjuistheden. Dat de Amsterdam-
sche tram in de stad vervangen ls door
een bus Station—Leidsche plein wist ik
ook nog niet en wil ik zelfs niet eens
van u aannemen.
Muztekkermis bezit ik niet veel. doch
dat u een hutspotje maakt van Faust.
Gounod, Lohengrin, vermengd met
Smartelijke Paljasliederen, dat is mü
duidelijk. Dat Hopma, die nog bezig was
thuis de nieuwe japon van zijn vrouw
te bewonderen, zich in Trianon in zün
thee verslikte, wil er bü mij niet in.
Het trotsche gebouw van het Paleis
op den Dam ken ik. Echter wist ik niet
dat de taxichauffeurs op een ritje van
het Leidsche naar het Rembrandtplein
ook nog den Dam passeerden. De pen
dule, dSe 9 uur sloeg ging of een half
uur voor o f u hebt u 'n half uur vergist,
door te zeggen dat u toen precies an
derhalf uur aan tafel had gezeten.
Oogen die beide dezelfde richting uit
kijken zijn normaal, anders zün zü
scheel. Een oog dat zeer scheel kijkt en
niettemin slechts den indruk maakt
van af te wijken van het naburige an
dere oog bestaat slechts in uwe ver
beelding. Ik wil gaarne gelooven. dat er
aan dat linkeroog iets mankeerde, maar
scheel was het toch zeker niet? Hoe
moet ik het echter rymen als u even
daarna weder verklaart cat hU niet het
..goede" linksche oog dankbaar kyken
kon?
Overigens moet. u zich die episode nog
maar eens goed trachten te herinneren
en my dan ook nog eens vertellen met
welk oog hü zoo valsch over zijn rech
terschouder kijker, kon. Ik houd het
voor het waarschynlyfcst dat die kunste
naar een goochelaar was, die met zyn
oogen wonderen deed en tegelykertüd
nog kans zag van zün grooten flambard
een vuile pet te maken! Op ran
Stuiteren heeft die man echter wel een
bewonderenswaardigen indruk ge
maakt. Eerst, nadat die man nog niets
had gezegd, gespeeld of gechoogeld (par
don. ik bedoel natuurlük gechoogeld,
gegoocheld meen ik) wou hü dien man
boos dc deur uit laten zetten, doch na
al die vreemdigheden werd van Stuite
ren „een goede kerel", die zoo maar
rijksdaalders weggaf.
De kellner was zeker nog wat van
streek, want dat hU behalve Grand Vin
de Bordeaux ook nog Bourgogne aan
tafel schenken wilde, is alleen op
deze manier te verontschuldigen.
Dat ran Stuiteren niet al te vlug is in
het rekenen en met 10 kransleden een
uitgave ran 50 cent per pereoor. op 2.50
stelt, scheelt slechts de helft. Die betaalt
hü zeker uit. eigen zak er bü. die goede
kerel.
De verstrooide kip, die nadat het diner
om 7 begonnen was eerst ver na 9 uur
op tafel komt zullen wü maar ntets
kwaiyk nemen, het beestje was al lang
dood waarschijnlijk.
De mooie zomeravond (op zün hoogst
kan dat een zomers c h e avond zün ge
weest, maar (het was Mei! dan al
leen op het Rembrandtplein, want bü
ons in Haarlem was het een wintersche
avondbracht het Rembrar.dtplein al
in een heel eigenaardigen toestand. Op
het heele plein geen stoel onbezet. Staan
cr op dat plein stoelen? En woelt het
drukke stadsgewoel zich door die stoe
len heen? Dat moet ik beslist ook eens
gaan rien.
Dat de tram er 5 kwartier over ge
daan heeft alvorens zü in de Tempe-
iiersstraat arriveerdé is geen zeldzaam
heid, echter liad u volledigheidshalve
moeten aangeven, waar die vertraging
gebeurde. Dat u al eens verteld had dat
u met den trein terggekomer. waart,
h;b ik u in den aanvang reeds gezegd.
Toevallig was ik IJ. Vrijdagavond ook
nogal laat op straat doch herten in den
Kamp zag ik niet ronddolen. Dat kan
aan mü liggen. Het weer joeg mü ech
ter naar bed. Dc had heel geen reden
mün vroeger geluk te betreuren, dat
doe ik trouwens nooit, ik zegen dat
juist!
Dat u spyfc had thuis te zyn aan
gekomen geloof ik ook al niet. Had u
dan doorgewandeld, dan was u nog niet
thuis en dan had u geen spüt behoeven
te hebben ook. De afstand Tempeliers
straat—Heemstede heeft u echter niet
temin vlug afgelegd. Het was twaalf
uur toen u in de Tempeliersstraat arri
veerde en in Heemstede s'.oeg de toren
twaalf slagen Is Heemstede altüd zoo
achterüSjk!). ging die klok niet goed.
had de tram misschien geen vertraging
gehad of was u met den trein toch ge
komen of was u misschien wat ;n dc
war? wy zullen het maar by het
laatste houden.
Ik heb de gemaakte abuizen niet ge
teld, doch ik denk wel dat het er 2 maal
12 zullen zün. Ik hoop dat u voortaan
uw stukjes met wat meer zorg behan
delen zult. want u ziet, er wordt wel de
gelijk op gelet. Hebt u mogelijk nog
meer fouten gemaakt, die ik nog over
het hoofd zag? Dan hoor lk dat zeker
nog wel van u.
Tot zoover de beste inzending, het
verhaal van den heer dc Winter. Dc
veertiende fout was deze. dat een pot-
verterend gezelschap dat r.aar Am
sterdam gaat, niet met den electri-
schen trein heengaat en met de elec-
rlsche tram terugkomt. Zoo'n gezel
schap neemt een retourtje met het
zelfde vervoermiddel. Dus is of hot
eene of het andere fout geweest en
de keus laat ik met genoegen aan dc
lezers over.
Maar de heer de Winter vergist
zich wanneer hü denkt, dat aan een
diner d«t fe zeven uur begonnen is,
de kip niet na negenen op tafel kan
komen. Dat lukt heel goed. Een uit
gebreid diner begint in dezen tüd met
hors d* oeuvres, in onze taal koude
voorgerechten, waarin zóóveel afwis
seling gebruikt is, dat Je er met ge
mak een of anderhalf uur over kunt
doen. De kellner. die daarmee belast
•s. doet denken aan een goochelaar,
die een konün, een paar rüksdaalders.
een kom vol water, een rol lint en
nog honderd andere dingen uit een
en denzelfden hooecn hoed haalt en
dan nog ruimte schüut over te heb
ben voor een dozijn vlaggen van aller
hande nationaliteit, waarmee hü vol
geestdrift door de lucht zwaait, ter
wijl het orkest, even enthousiast,
ring, tsching boean, invalt. Tot je
groote verlichting, want je bent al
bang dat hü niet kan uitscheiden en
den directeur van den' schouwburg,
den bureaulist, den tooneelmecster en
de aandeelhouders achtereenvolgers
uit dienzelfden tooverhocd voor den
dag haalt.
Zoo gaat het ook met de koude voor
gerechten. De mensoh heeft, zooals we
allemaal wel weten, weinig voedsel noo
dig om te leven en gezond te blijven
maar het moderne diner heeft biykbaor
eer. heel ander doel. precies tegenover
gesteld en dat is om de proef er mee lc
nemen, hoeveel de menschelyke maag
wel verdragen kan. voordat die er uit
scheldt. Met oefening brengt hü het
daar ver in, maar het practischc gevolg
van een feestmaal ts altüd. dat Je je
den volgenden dag niet prettig voelt en
dat noemen ze dan een feest-maal. Al
laat Je de helft van de voorgereohten en
driekwart van de nagerechten voorbü
gaan, dan krüg Je nog te veel te eten
toch (en dit is het grappige van de
zaak) doe je bü een volgende gelegen
heid diezelfde dwaasheid weer.
Het doet mü genoegen, dat niemand
van mijn lezers het kwalük genomen
heeft, dat ik hen met al die fouten een
beetje voor het lapje gehouden heb. Zü
waren te varen gewaarschuwd en be
hoefden er dus niet in te loopen. Maar
wat. te zeggen van een neef van Van
Stuiteren, die er altüd op uit is onjuist
heden te vertellen, zonder er bü te waar
schuwen. U zult zeggen: „dat Ls een leu
genaar", en op de punt van de naald
ls hü dat ook. maar In dc beschaafde
conversatie mag je dat iemand zoo
maar niet In zün gezicht zeggen: dat
wordt dan verschoonend confabuleeren"
genoemd. Gek toch. dat de menschen
voor leelijkc dingen altüd mooie woor
den weten te vinden, liefst met een
buitenlandsoh klankje er in. Dan lijkt
het minder erg, maar 't is er niet beter
om. Een kat L>; een kat en een jokkebrok
een jokkebrok.
Die neef van Van Stuiteren dan, heef:
er niets kwaads mee voor. HU wil
eigen!Uk ons niets voorliegen, maar hü
kan het niet laten, zün verhalen wat op
te sieren. HU wil zün gehoor verbazen,
dat ls de zaak. Als hü bijvoorbeeld iets
uit de geschiedenis vertelt en daar is
hü sterk in. dan komt er een oogen
blik. waarop hü bet gezelschap eens
aankijkt en een oogenblikje wacht. Dan
denkt hij by zichzelf: „wat zou mün ge
hoor slikken?" Hij moet dan namelijk
een cüfer noemen. Byvoorbeeld over den
terugtocht van Napoleon I uit Rusland.
Hoeveel man is daarbü omgekomen?
Van Stuiterens neef kan precies zeg
gen wat hü wil. Wie kan hem tegen
spreken? Weet u het? Dt niet. Maar dc
vertelier wil de geloofwaardigheid van
zijn verhaal toch ook niet in gevaar
brengen en dus wil hij het niet te bont
maken. Hü redeneert dan zoo: dc gast
vrouw is een domme gans. die slikt rijf-
honderdduizend wei. Haar man luistert
nooit naar mün verhalen. Die is goe.-l
voor zesmaal honderdduizend. Naast
hem zit eer. doove Juffrouw. Zevenhon
derdduizend. Maar die vreemdeling aan
den anderen kant van de tafel, die is
niet te vertrouwen. Misschien spreekt hü
mü tegen. Vierhonderdduizend.
Nu moet men niet denken, dat van
Stuiterens neef zich lang zit te beden
ken. Dat zou te veel in het oog loopen.
Zün gedachten gaan dus bliksemsnel
en op eens zegt hü met groote zeker
heid: „driehonderd vijftig duizend", en
gaat dan met zün verhaal verder.
Soms loopt een confabuJLst er ook wel
eens in. tot groot vermaak van de om
geving die zün eigenaardigheid we',
kent, omdat de confabulator wanneer hü
een gebeurtenis beleefd heeft met een
ar.der, die zóó vertelt, dat ae andere die
er nauwelijks meer :n herkent.
Ik heb ran Stuiterens neef eens aan
getroffen in een gezelschap, waar een
tweede confabulator present was. Dit ls
het ergste, wat zoo iemand kan over
komen. Hü is immers gewoon de mooi*:"
verhalen te doen. Concurrentie kan hü
niet verdragen. Het tooneel doet denken
aan twee honden, die het oog gericht
hebben op dezelfde vette kluif
„Juist toen ik buiten kwaxn". zei van
Stuiterens neef. ..zag ik een grooten
auto, die tegen een boom was opgere
den
.Dat heb ik ook gezien", zei de tweede
confabulist. .de boom was totaal door
gebroken".
Verwonderd keek de neef zün mede
dinger aar-.
.Pardon", zei hü stijfjes, .maar Uc
zag het heel duidelijk, ..de boom had ook
een tweeden boom beschadigd. De auto
had geen ruit meer heel
31 aar heeft u wel gezien, dat de
heeie radiator ingedrukt was?"
„Met uw welnemen, Ik stond er vlak
bü- Was u het niet, die aankwam toen
de politie aankwam en de auto wegge
sleept werd?"
De ander protesteerde. Hü had er van
den beginne af a'Jes van gezien. Hü
hadEn de ander daar tegen in.
HU Irad ookNog beter en nog meer.
Over één ding waren ze het, eer*. Br
was geen stuk van de auto hoe! gebleven.
Nog vermaakte het gezelschap zich met
der. wedstrijd der oonfabulantcn. toen
een derde uit liet raam keek en droogjes
zei: „Ik heb het ongeluk ook gezien,
't Had weinig te beduiden. Kük. daar
gaat de auto Juist voorbü- HU loopt zeker
40 kilometer".
Dc leugenaars zwegen. Deze keer waren
ze er ir.geloopen. Maar een volgenden
keer jokken zc weer. Zc kunnen het niet
meer laten. r
FIDELIO.
