H. D. VERTELLINGEN EERSTE KAMER. FEUILLETON De vier gedenkwaardige jaren der familie Van derVeide HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 24 MEI 1928 (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.) Droomen in een auto. door JUTTA HARDEN. Netty had een taxi genomen. Dat was een weelde die ze zich haast nooit ver oorloofde. Maar het was laat geworden. O. die vervelende bromvlieg met z'n „Dezen brief kunt u nog wel even doen, r.iot juffrouw?" als hy heel goed wist dat het allang haar tijd was. Bromvlieg was haar ohef. Netty was dus laat geweest. En Jutet, vandaag! Het was haar verjaardag en ter eere van dit heugelijk feit had Jan haar een paar kaarten aangeboden, reuze-plaatsen, parket! Netty kende van den schouwburg niet anders dan de en gelenbak. En nu parket! Jan was toch een schat. Natuurlijk had ze zich geweldig opge knapt. Haar mooiste Japonnetje. Het haar was 's middags al gegolfd. Dan een beetje rouge, een beetje poeder. En manicuren, kortom, het was zoo laat ge weest toen ze zich eindelijk „waardig voelde" voor de parketplaatsen, dat ze het overmoed besluit genomen had, een taxi te nu,.dn. Want met de train was ze op z'n vlugst in een half uur cn Jan zou buiten wachten en die goeie schat juist vanavond laten blauwbek ken, die gedachte verscheurde eenvoudig haar hart. En zoo zat ze dus in de taxi en ze voelde zich popelen van blijheid, van pret over zooveel verkwisting, gecombi neerd met zooveel heerlijke vooruitzich ten. Jammer dat ze zoo op het nippertje zou komen, ze had dit zeldzame genoe gen van naar theater gaan graag In den grond genoten en het zou haar niets hebben kunnen schelen een half uur te wachten voor het begin. Buiten druppelde de regen tegen de ruiten van de taxi. Heerlijk, dat ze nu zoo droog bleef, haar schoentjes en de halfzijden kousen niet bespatten. Haar parfum, het fleschje van Jan gekregen van morgen, vervulde de kleine besloten ruimte. Een ongekend gevoel van rust en behagen vervulde haar. Dit was nu eindelijk e-ens een klein beetje anders dan dat van alledag.» Achteroverleu nend dre runde ze van den komenden avond, vm Jan.... En dat ze morgen op kantoor r als vanzelfsprekend zou zeggen: „^i-clijk weer gisteravond.... het regende zoo toen ik naar den schouw burg ging. Ja, ik was naar theater met m'n verloofde De taxi stopte. Netty opende haar oogen en keek naar buiten. Verkeersop stopping. Naast haar taxi stopte een particuliere auto. Prachtige wagen, dacht Netty. ~r zat een heer in. Ze keek oven naar hem. HJJ paste by de auto. Niet zoo heel jong, zeer goed gekleed, een sigaret achteloos in de hand... biyk- baar droomde hU ook, zooals zij. Maar r.u keek hij op,... en naar buiten.... ;n dan haar kant op. Even zagen ze elkan der aan. Netty dook terug, de taxi reed verder, de andere auto reed haar voorbij. En ze keerde terug naar haar droome- rijen. Later, als Jan en zij getrouwd waren- Ja, ze zouden het wel heel zuinig moeten aanleggen maar nu en dan zou er toch wel zooiets extra's kunnen overschieten. Heerlijk zou het zyn. Dan gingen ze sa men naar theatermisschien ook wel in oen taxi. Of anders in een tram. Jan was zoo'n goeierd.... zoo'n lieve jongen... ze zou best al morgen willen trouwen en don maar wat extra zuinig zyn, den eersten tyd. Maar hy was er voor, nog te wachten tot hy salarisverhoogirg had gekregen. Dan konden ze tenminste zich bc-hoorlijk inrichten en hoefden niet zoo elke cent uit te. rekenen. Ze zou dan eer, huiskamer willen hebben in blauw, dat was zoo'n fUne kleur. Heeriyk, zoo'n klein huisje van hen beiden en zoo'n eenvoudig leventje samenDe taxi 8 topte weer. Netty, nerveuser.,.. als het zoo door ging zou Jan toch moeten wachten, keek weer naar buiten en keek in het gelaat van den meneer van de auto. Lie ve hemel de spoorboomen waren dicht. Vervelend. Toevalig dat ze weer net naast die auto stond Wie zou dat nu ss'jn, die meneer? Een of andere directeur van een groote zaak, of een bankier, of een' bekend advocaatWel een interes sant gezicht. Hy keek nogal naar haar. Nu ja.... ze zag er wel aardig uit. En dit avondjurkje toad haar snoezig. Zelf gemaakt, maar dat zag je er absoluut niet aan. Wat keek die man. Of ver beeldde ze zich dat? Netty bloosde een beetje in haar een tje. Wat sponde: ze lang stil. Zou die meneer toevallig naar haar kU'ken of zou ze indruk op hem hebben gemaakt? Wat zou hfi denken? Dat zo er lief uitzag. dat hy wel zou willen kennismaken? Stel je voor... Ja stel je voor dat hy nu eens uitstapte en haar portier openmaakte en zei: „Juffrouw.... mag ik me voorstel len.... zoudt u met my willen soupeeren van avond". Wat ze doen zou? Nou, na- tuurlyk heel boos worden en „Myn verloofde wacht op me voor den schouwburg". Erg drukken op dat „ver loofde" en even laten merken dat ze hem niet noodig had om uit te gaan. Dat ze niet zoo eentje was die zich maar door een vreemde liet inviteeren. Nu ja.... het gebeurde natuurlek niet.... maar het zou wel een avontuur zUn! Iets om nog maanden aan te denkenom ff-an iedereen te vertellen: stel je voorhy deed brutaalweg het portier open en stelde zoch voor.... vel keurig... echt een gentleman... cn inviteerde me.... Wat een brutaliteit niet? Ik ketste hem na- tuuriyk flink af... Wat keek hy Ze kreeg het warm er van De taxi moest nu maar verder ryden. Hij zou wel heel rijk zijn.zoo'n groote mooie auto. Stel je voor.... zy in zoo'n auto ryden naar een of ander theater. En dan loge zitten..., met zoo iemand zat je dan logeen na afloop niet ergens een kopje koffie drinken maar soupeeren echt, zooals Je in boeken las, met oesters en champagne. En danJa, hoe zou het dan allemaal gaan? Hy zou haar bloemen aanbiedendat had ze laatst gelezen in dien aardigen roman bloemen die zoo'n meisje verkocht in het chique restaurant waar ze dineer den.... en haar 'thuisbrengen in zyn auto De taxi reed verder, zy lachte, een beetje zenuwachtig. Hoe kon ze zoo gek droomen! Nou Jahy keek ook zoo. Zou hy zich werkelijk interesseeren.... Maar zy zou niet eens iets hebben om aan te doen als ze met zoo'n man uit ging.... Of zou dit goed genoeg zyn voor een logs? Maar hoe kwam ze daar nu op? Er was immers geen sprake van? En ze zou het in ieder geval toch ook nooit doen. Zooiets deed een fatsoenlijk meisje niet! En danJan.... Nu Jahy was een goeie jongen maar eigenlijkJa wel heel wat anders dan zoo 'n heer. Daar kon je zoo echt aan zien, dat hy ryk en deftig was.dat zat zoo vanzelf in z'n kleeding, z'n houdingJan was wel erg gewoontjes altijd.... Zoo'n man droeg een smoking als hy met je uitgingen rook naar parfum en sprak en bewoog heel andersJa, het moest toch wel een groot avontuur zyn, eens met zoo iemand uit te gaan. Zoo erg was het nu ook weer niet. Lieve hemel, ze was geen kind. Ze wist heusch wel hoever ze gaan kon. En het zou toch wel heerlijk zyn, eens volop te genieten En misschien ook eens wat moois te krijgeniets echt mooisDe taxi stopte. Onwillekeurig keek ze of de an dere auto er weer stond. Neon.... die was natuurlijk allang weg, reed veel vlugger. Zoo'n taxi was maar een on geluksding dat voortsukkelde tusschen het verkeer door. Maar daarjuist toen ze verder reed zag ze hèm. Hy kwam uit een bloemenwinkel, met anjers in de har.d, een heele bouquet in vloei gepakt. Ze zag de rose bloemen er door schemeren en haar hart klopte wild. Bloemenwaarvoor had hy c ens bloemen gekocht? Wilde hy misschien werkelijkLieve hemel, en haar taxi reed hem voorbij. Hy zou haar mis schien niet meer kunnen inhalenZe had wel willen roepen: Langzamer. Het was acht uur maar ze had Jan vergeten en den schouwburg en alles. Ze voelde .alleen een grenzen!"cze tevredenheid toen de auto naast haar taxi opdaagde, HU keekwas hst verbeelding dat hij glimlachte? HU groette.... Netty werd vuurrood. Nu zou hij zekerof wachtte hy tot. ze stilstond? maar dan zou Jan haar zien.... dan was het te laat, dan liever eerder. Ze tikte tegen het raam „Stilstaan ophouden, chauffeur". De taxi stopte. De auto reed voorbij. De chauffeur boog naar haar over. Zy stamelde, verward: „Rijd wat vlugger ik kom te laat". Dan viel ze terug zonderling leeg en vreugdeloos opeens De man in de auto sloot zyn oogen vermoeid. Hy dacht aan den avond die hem wachtte. Hy haatte die avonden waarop zyn vrouw zoo verzot was. Be- zekers. drukte, conversatie, bevroren lachjesGelukkig dat hy nog aan de anjers gedacht hadvoor iedere dame een. ZUn vrouw was altUd nerveus by zulke avondjes. Als hy de bloemen ver geten had. was het leed niet te over zien geweest. HU zuchtte. De auto verminderde even vaart en jiij keek onwillekeurig opzU. Was die taxi er nogdie rammelkast met dat meis je er in? Wat had dat kind naar hem gekeken. Aardig gezichtje wel.... leuk ding zoo te zien. Afschuwelijk jurkje aanecht „zelfgemaakt", maar jong en frlschen dat lachje. Hoe zou het zyn geweest te laten stoppen en te zeggen: „Lief kind. stap bij mU in. Ik koop Je een aardig tolletje, en we gaan eens gezellig uit samen". HU lachte by het idee. En toch zoo'n meisje was nog niet geblaseerd en lastig en nerveus- Zoo'n meisje kon nog genieten. Die had waarschynlijk nog nooit echt gesoupeerd, nog nooit oesters gegeten of champagne gedron ken.... Die zou stralen van verugde om allesdie zou nog kussen met haar heele hartEen beetje dwaas, een beetje jong geluk zou die nog kunnen geven De zachte, bittere geur der anjers vulde de auto. Regen spettert tegen de ruiten. Hy zucht. Zooiets deed men nietMen ging als fatsoenlijk man naar huls en gaf z'n vrouw de verlangde anjers en hoorde haar gezeur aan en ontving z'n gasten met den gewenschten glimlach van vreugde. Dat was het leven. Het was al over acht toen Netty haar plaats innam naast Jan. Maar gelukkig begon het te laat. Ze kon nog even genieten van het daar zitten alleen al. Maar het genieten was niet zoo echt als ze zich had voorgesteld. Ze keek heime- iyk naar de loges. Die dame daar Met zoo'n japon aan daar zitten met juweelenen dan straks weg- ryden in een mooie auto, naast een ge- distingeerden heer In het donker tastte Jan naar haar hand. Ze voelde vaag oen zeker schuld besef en tegelijk een melancholieke vreugdeEn ze drukte zUn vingers terug en verjoeg de droomerUen In de pauze al, lachte ze om al de dingen die haar door het hoofd waren gegaan in de taxi. En toe ze, na afloop, hun kopje koffie ergens dronken en Jan, overmoedig, zei: „Ter eere van je ver jaardag breng ik je nu ook thuis in een taxi", antwoordde ze glimlachend: „Laten we maar kalm een trammetje nemendat past veel beter by ons!" HET GROOTE SPORT BOEK VOOR JONGENS. Bij Gebr. Kluitman te Alkmaar is ter gelegenheid van de Olympische Spelen „Het Groote Sportboek voor Jongens" verschenen. Henri van Booven is de sa mensteller. Het boek bevat vierentwintig verteringen voor jongens, elk op het gebied van een bepaalde tak vam sport. De samensteller heeft er zelf negen ge schreven. Verder zyn er bydragen van L. F. Bonman, Ernest Claes, Jan Feith, A. G. Koppen. Willem Muiier, V. Na- vêau, Robert Peereboom, Tom Schilper- oort, A. C. Slop, G, J. NUland, A. B. van Tienihoven, David Tomkins, Jenny Visser-Hooft en Lode Zielens. Natuurlyk heeft Willem Muiier het over voetbal. Onder den titel „Van linksbinnen naar centervoor" heeft, hy een van zijn frissohe. opgewekte vertel lingen geschreven. De jongens zullen er van genieten. Henri van Booven heeft het in de eerste plaats over cricket (..Lex' mooiste Innings"), is verdier los gekomen in een zeer fantastisch hockey- vedhaal, dat door Jan Feith geëvenaard wordt in een tennis-fantasie („Nausi- kaa tennist"), in een rugby-vertelling, „Leeren Autorijden" enz., en is in ver scheidene van zijn bydragen zeer ge lukkig. Ter afwisseling wykt hij een maal van het sport-chapiter af cn schrijft over „Zingen en dansen bU de negers". .3 Jenny Visser-Hooft heeft natuurlyk in de eerste plaats over bergsport geschre ven. Uitstekend is een vertelling van den Vlaamstihen auteur Ernest Claes: „De Nachfcelyke Tocht". Van de hand van onzen hoofdredac teur is de roe'.vertelling „Hoe Jan Mar- sing Overwon", geïllustreerd door E. C. Willnaoh. Met foto's en heel veel teekeningen is dit Groot Sportboek - or Jongens, dat mooi en royaal is uitgevoerd, overvloe dig geïllustreerd. Henri Pieok en D. A. Bucno de Mesquita hebben de meeste teekeningen voor hun rekening geno men, cn de gekleurde titelplaat en band- teekening zyn van Pol Dom. Het boek lijkt ons een mooi geschenk voor iederen jongen die van sport houdt. Vroeger zyn dergeiyke boeken versche nen, die evenwel plachten te bestaan, 'uit een serie geïllustreerde historische over zichten van verschillende takken van sport in Nederland. Dat werd dan nogal taai en eentonig. Deze nieuw- gedachte van uitgever cn samenstelkom een aantal auteurs uit te noodigen tot het schrijven van vertellingen, waarin tel kens een bepaalde sport behandeld wordt cn overigens aan den schrU'ver volkomen vrijheid Is gelaten, lykt ons veel gelukkiger, en veel boeiender voor den jongen lezer. Het spreekt ook wel vanzelf dat de inhoud een en al propa ganda is voor gezonde en eerlykc sport- begrippen. In zyn inleidend woord zegt Henri van Booven het een en ander over de verbroedering der volken, die door de in alle landen ter wereld beoefende sport in velerlei opzicht bevorderd wordt. „Nu gaan wy weldra de groote Olympische Spelen in ons land zien. En daarom, in het licht dier Amsterdam - sche Spelen van 1923, en als een blU- vende herinnering daaraan, is dit boek met vertellingen geschreven, door be kende tydgenooten, die, voor het meeren deel zelf sportlieden, tevens een groot deel van hun leven gewerkt hebben aan de organisatie van onze Nederlandsche Sport, ons Nederlandsche openlucht spel". DE H-N. A. D. P. HAD EEN SLAPPEN VLEUGEL. HET TOESTEL WAS ZWAAR BELAST. De directie van de K. L M. heeft aan de Tel. medegedeeld, dat de veilig heid gebiedt om den tocht van den heer Van Lear Bleek met de H-NADP thans niet.door te laten gaan. De technische storing van het toestel, waarover in de berichten gerept werd. betreft het slap worden van een der vleugeluiteinden. De oorzaak van dit euvel dat Ln Khar toem ontdekt werd, kan thans met geen mogeiykheid verklaard worden, Mis schien is het door trilling ontstaan of is een te zware belasting er de aan leiding van. Wel is het zeker, dat her stelling tor plaatse uitgesloten is. Daar voor ligt Khartoem te ver in het bin nenland. Men heeft er dan ook toe moeten besluiten de reparatie in Neder land te laten geschieden. Hoe groot de teleurstelling by de K. L. M. ook is over dit uitstel van den tocht, het moet toch toegejuicht worden, dat de veiligheid bij de bemanning en by den heer Van Lear Black het zwaart heeft gewogen. Niets is gevaarlijker dan vibratie der vleugels vooral by een vliegtuig, dat voortdurend onder zeer zware belasting moet vliegen. Wegens den zeer slechten toestand der vliegterreinen maakt men liever wait langere étappes, waardoor minder landingen volbracht behoeven te wor den Doch dit bracht ook weer van zelfsprekend het medenemen van groo- tc-re benzinevoorraden mede. UIT HET ZIEKENFONDS. WEZEN. Men schrijft ons: Op de jaarvergadering van den Bond van Landelijke Ziekenfondsen, welke op 5 Juni as. te Utrecht gehouden zal worden, zullen behalve de huishoude- ïyke voorstellen, ook twee belangrijke voorstellen behandeld worden, nl. een voorstel van het bestuur van de Lande- ïyke Federatie tot samenwerking met het Ned. Vakverbond (N.V.V.). Op de voorgaande jaarvergadering was reeds een voorstel behandeld van de afdeeling Velseroord, dat geheel in die richting ging en toen Werd aan het Federatiebestuur opgedragen met de v; 'corganisaties in overleg te treden. Deze besprekingen hebben er toe geleid, dit samenwerking zou kunnen bereikt -"den op den grondslag als waarop de samenwerking tusschen den Bond van Verbruikscoöperaties en het N.V.V. is gebaseerd. Hiervoor is een ontwerp-re gionen t samengesteld, dat aan den af gevaardigden van de aangesloten zieken fondsen ter goedkeuring zal aangeboden worden. Het tweede voorstel is van de afdee- :iing Haarlem (Ziekenzorg), waarin aan het bestuur van de Landelijke Federatie opgedragen wordt, met de Nederland sche MaatschappU tot bevordering der geneeskunst besprekingen te houden, ten einde van deze Maatschappy een uit spraak te verkrijgen, of, indien de Fe deratie de vrije artsenkeuze wil aan vaarden, de MaatschappU genegen is: le. Het oprichten van eigen fondsen te staken; 2o. het oprichten van fondsen door de Federatie te steunen. Het. standpunt van het hoofdbestuur is. dat het 't voorstel Haarlem aanbeveelt opdat dan het bestuur van de Landelyke Federatie van de MaatschappU van ge neeskunst een officieel ja of neen ten antwoord zal ontvangen. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. Al 20voor30 SPECIAL 20vooc 25 ïliÜHU-H&Hc/.// "STANDARD" ALTIJD EERSTIN KWALITEIT -ui 23 Mei. De volledige zevenjarige leerplicht volkomen hersteld. Zonder discussie en zonder hoofdeiyke stemming nam de Senaat een aantal na turalisatie-ontwerpen aan. En ook het wetsontwerp, betreffende de gemeente- lUke indeeling van het Zuiderzeegebied. Wij gelooven, dat hetzelfde het geval geweest was, met het ontwerp tot het volledig, dus vervroegd weer invoeren van den 7-jarigen leerplicht, wanneer niet de c. h, heer v. d. Hoeven zich tegen dat ontwerp had verklaard om principieele redenen. Deze tegenstand duurde tot het eind, waarvan het gevolg geweest is, dat het werd aangenomen met 274 stemmen, met alleen de stemmen der c. h. tegen De heer v. d. Hoeven wees het ont werp af, omdat hy niet voelt voor de verplichting aan ouders opgelegd, om hunne kinderen tot een bepaalden leef- tijd naar school te zenden. Een bezwaar dat voor hem sterker woog, nu de ge meenten reeds voor eenigen tyd ver plicht werden een zevende leerjaar in te richten, wat de oudere in de gelegen heid heeft gesteld hun kinderen daar van te doen genieten Vandaag werd door de heeren Slin- genberg, de Jong, Ossendorp en den mi nister gewezen op de noodzakelijkheid en de voordeelen in sociaal opzicht van het overbruggen van de kloof tusschen school en leerplichtwet. De heer v. d. Hoeven had deze opmerking verwacht en hij ging dus reeds van tevoren in op het argument van het verkeerde van het leegloopen. Daarvan zei hy niet te we ten, wat erger is: het leegloopen buiten of in de school ..want met onwillige honden is het slecht hazen vangen". De heer v. d. Hoeven vond 't evenmin gerechtvaardigd de gelden uittegeven, die het ontwerp vroeg. Deze uitgaven houden belastingverlaging tegen, wat heel erg zal zijn, wanneer de magere ja ren komen zullen en „niet alleen Lei den, maar heel Nederland in last zal zyn." Aldus de C. H. Senator. Tegen deze opmerkingen konden pro testen niet uitbiyven. De heer Slingen- berg was de eerste, die protesteerde. Met hem vroegen zich de heeren Ossendorp en Waszink en Smeenge af, waarom thans de oude principieele vragen door den heer v. d. Hoeven werden behan deld. Het ontwerp liep immers niet meer over het principe, het ontwerp liep al leen over het vervroegen van den ter- myn, die eenmaal gesteld werd, om be zuinigingsredenen, voor het buiten werking blijven van den 7-jarigen leer plicht die wettelUk was vastgelegd ge worden, jaren vroeger. De heer Slingenberg wees er op. dat de bezwaren tegen den 7-jarigen leer plicht zoo langzamerhand volledig ver stomd zyn. En hy zeide de bezwaren van den heer v. d Hoeven niet te be- grypen, wanneer hij dacht aan wat Dr. de Visser, met zooveel vuur ter verde diging had opgemerkt. In de repliek heeft de heer v. d. I-Ioeven over deze op merking en de zich daarby aansluitende uiting van niet begrypen over het feit van twee zoo verschillende meeningen in één party, gewezen op de volkomen persoonlijke vryheid, die voor elke c.h. afgevaardigde vaststaat. Wat de financieele bezwaren betreft wees de heer Slingenberg op de ver schillende belastingverlagingen die reeds hebben plaats gehad, wees de heer Os sendorp erop, dat 412 millioen over 21/2 jaar nu niet zóó'n geweldige uit gaaf is immers in 1930 zou de 7-jarige leerverplichting weer moeten zUn inge steld en legde de minister vast, dat het geld ervoor Is. Wat wil men meer? De heer de Jong ook schetste het ontwerp als noodzakeiyk, omdat, naar hy wist. tenminste de helft der leerlin gen, die ervoor in aanmerking komen, nog niet het zevende leerjaar volgen. Vrywillig laten vele ouders him kinde ren het onderwUs in die klasse niet ge nieten. Ook de heer Ossendorp achtte dwang noodzakeiyk, noodzakelijk om het kind. dat voor zyn rechten nog niet kan opkomen, te beschermen tegen de ouders die het nut van zeven jaren leeren niet inzien. De heer de Veer liet de principieele vraag ook buiten beschouwing, hy zag ook in, dat 't om vervroeging van een termyn ging. En waar de Tweede Ka mer met groote meerderheid zich vóór die vervroeging uitsprak, wilde de a. r. fractie haar steun aan het ontwerp niet onthouden De minister deed den Senatoren er nog op letten, dat de regeering de voor keur gaf aan den 7-jarigen leerplicht boven herziening der leerlingenschooi, omdat zij het van grooter belang achtte het hiaat tusschen onderwUswet en ar beidswet weg te nemen, dan de klassen kleiner te maken. Want dan zouden nóg duizenden kinderen op straat biyven. Gelijk gezegd: met 274 stemmen is het ontwerp aangenomen. De Senaat is tot 12 Juni uiteen. INTIMUS INGEZONDEN MEDEDEELINGEN k 60 CENTS PER REGEL. DE ZWEEDSCHE KONING IN ONS LAND. HIJ WIL DE OLYMPISCHE SPELEN ZIEN. Naar de Tel. uit Stockholm verneemt is het ze?r waarschynlijk, dat de koning van Zweden van 26 Juli tot 12 Augus tus te Amsterdam de Olympische Spelen zal bijwonen. De Zweedsche koninklijke familie heeft voor zeven personen in Amsterdam, kamers laten reserveeren. D. 16. M. M. EEN TRIBUNE MET 5000 PLAATSEN. Op 2 en 4 Juli zal te Delft door het Studentencorps een openluchtspel met den ietwat vreemden naam D 166 M. M opgevoerd worden ter gelegenheid va- het zestiende lustrum van het Delftscli: Studentencorps. De repetities onder lei ding van Albert van Dalsum en Abra ham van der Vies zijn in vollen gang. Op den Paardenmarkt waar het spel op gevoerd zal worden is men reeds bezig de decors op te stellen, terwijl ook al aan de tribunes die aan 5000 menschen plaats zullen bieden, gewerkt wordt. Het spel begint des avonds om half elf. daarom zyn groote lichtinstallaties noodig. de genie heeft daarvoor mede werking toegezegd. Omdat verscheidene nieuwe licht-experimenten gedaan zul len worden, worden nu reeds proeven genomen, die goede resultaten hebben opgeleverd. Ruim 300 studenten. een groot aantal leerlingen van middelbare scholen te Delft, het Rotterdamsch Philharmonisch orkest, een mannenkoor een een knapenkoor werken aan de op voeringen mede, KERK TE DONGEN INGESTORT. GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN. Gisteravond laat stortte met donde rend geweld het middenschip van de se dert jaren ongebruikt staande Kerk dei- Protestantsche Gemeente te Don gen ineen. Steenen en balken kwamen overal in het rond terecht, vooral op den open baren weg, waar evenwel door het reeds gevorderde uur, gelukkig geen persoon lijke ongelukken voorkwamen. Benige jaren geleden werden door het Ryk voor de reparatie van het kerkgebouw gelden bescliikbaar gesteld; doch later werd het desbetreffende be sluit ingetrokken. Het overblijvend ge deelte van de kerk baart geen zorg voor de openbare veiligheid. IN WEINIGE WOORDEN. Voorstellen van de metaalbewerkers- bonden waarbij zy verklaren enkele eischen te willen laten vervallen, zUn door de directie van „De Schelde" af gewezen. De eerste opvoering van „De Spook trein" door de „Kammerspiele" te München onder regie van Theo Frenkel Jr., is een succes geworden. De Neder landsche regisseur werd ten toneele ge roepen en kreeg een hartelijke ovatie. Minister van der Vegte heeft de derde schutsluis by Wemeldingen ingewyd met een toespraak waarin hU wees op het groote belang van de nieuwe scheep vaartverbinding met België. door JAN VAN MERLENSTEIJN. Hier breekt het telegram af. zoodat ik ernstige bezorgdheid voor het leven van den dapperen marconist koester. Gy ziet dus, mijne heeren, dat ik gegronde re denen had om het feest te onderbreken, wy zullen drie van onze snelste torpe dojagers uiteenden om de „Prince of Cumberland" zoo mogeiyk nog in te ha len, vóór de zeeroovers het in een van hun schuilhoeken gesleept hebben." „Kent u de ligging van het schip?" vroeg vader. „Ongeveer. Toch zal het noodig zUn dat onze schepen zich waaiervormig ver- deelen om de boot te vinden. HU is he denmiddag van Tsing-Taou afgevaren, zoodat wy dus een aanknoopingspunt hebben." „Misschien zal het mU mogelijk zUn, u hierbij te helpen, sir Arthur," zsi va der. ,,Hulp van uwe zyde, mijnheer Van der Velde, zal onze, marine nooit weige ren. Evenwel Is het mU niet heelemaal duideiyk op welke manier u ons dit maal behulpzaam zou kunnen zUn." „Ik geloof dat u op het oogenblik slechts over een klein aantal vliegtuigen beschikt, sir Arthur." „Dat is zoo. wy verwachten pas in ongeveer 10 dagen nog eon transport uit Indië." „Daarom zult u waarschijnlijk niet graag een van de weinigen die u op hot oogenblik tor beschikking staan, willen missen. Zooals u weet, hebben wU op de „Zwaluw" een kleine eendekker, die zoo wel zeer betrouwbaar als ook zeer snel is". „Ah, nu begrUp ik het! Ik zou met het grootste genoegen van uw aanbod ge bruik maken. mUnheer Van der Velde, als ik niet vreesde, dat uw „Zwaluw" niet genoeg knoopen aflegt en daarom misschien onze torpedojagers op de ach tervolging zou ophouden". Ik kon slechts met moeite een glim lach onderdrukken en teen vader, die zUn gelaatstrekken altUd in bedwang heeft met een heel onschuldig gezicht vroeg: „Varen uw torpedojagers dan sneller dan vUf en veertig knoopen. sir Arthur?" toen kon ik mU eenvoudig niet meer in houden en moest, tc midden van hun verbaasde gezichten, hardop lachen. De heeren stonden vader met onver holen verbluffing aan te kijken, hoewel hü de werkelijke snelheid van het jacht niet. minder dan acht knoopen tekort had gedaan. Dat kon hU gemakkelijk doen, want de torpedojagers hadden ze ker geen grooter snelheid dan acht en dertig of op z'n allerhoogst veertig mU1.. EindelUk herstelde sir Arthur zich cn zeide: „Ik moet u vragen mU te verontschul digen, mynheer Van der Velde. Ik heb uw kunst als scheepsbouwer onrecht ge daan. Maar Ik moet toegeven, u verstaat het, de menschen te verrassen. Op zoo'n snelheid van uw jacht was ik niet voor bereid. Ik had haar op acht en twintig knoopen. geschat. Zooals de zaak nu staat, bent' u veel vlugger dan wy en ik zal u zeer dankbaar zijn, als u ook deze reddingsexpcditic leiden wilt en wel op die manier dat u onze schepen vooruit vaart". En zoo werd afgesproken, wy zochten onze dames en Gerard weer op en deelden hun den stand van zaken mee. Gerards oogen schitterden van plezier en hü zei zachtjes tegen ons: „Het zou kinderspel ?Un als we niet het bestaan van den concentrator ge heim moesten houden. Dat is een veel moeilijker probleem dan de redding van den „Prince of Cumberland". Zocwat een half uur later voeren wli aan c'.e spits van 3 torpedojagers uit do haven van Sjanghai. Eerst bepaalde Ge rard met behulp van den concentrator de richting waarin de Prince of Cum berland" zich voortbewoog. Dit was geen byzondere kunst, want hij had niets anders te doen dan zUn gedachten op N het vinden van het schip te concentree- ren. Daar het zoemen in het apparaat, zoo gauw hU het gewenschte object be reikt had. sterker en hooger werd, was dus de richting gauw gevonden. Vader las de richting vervolgens van het scheepscompas af en gaf den stuurman den juisten koers aan. Gerard was nog eenlge oogcnblikken met den concentra tor bezig, toen kwam hy uit de hut. „Wat nu?" vroegen we allemaal. „Slapen gaan", rei hy kort. „En wie morgen vroeg by de klopjacht wil zUn moet zich om zes uur laten roepen." Hy liet zich niet verder uitvragen en ging naar bed. zoodat WÜ goed- of kwaadschiks zijn voorbeeld wel moesten volgen. George Humberton en Corry ble ven even wel nog een poosje op dek zit ten. Humberton Jr. had namelijk verlof gekregen de expeditie op ons jacht mee te maken. Men had hem vader als „ad judant" meegegeven. 's Morgens om res uur waren wU weer voltallig aan dek, hoewel wU pas om twee uur waren gaan slapen. Corry ver soheen tot aller verbazin® in haar lede ren vliegcostuum, wat vooral George Humberton bU zonder goed scheen te be vallen. Op onze verbaasde vragsn ant woordde zy eenvoudig: „Be denk er niet aan niy er buiten te laten sluiten,"- - v- •- v „Jullie weet zeer goed, dat ik minstens even goed vliegen kan als Gerard er. Dirk. Ik vlieg en een van jullie gaat mee om uit tc kijken." Zy zette het ook werkelijk door en iï richtte het zoo in, dat zij den overge- iukkigen Humberton meekreeg. Toen ik haar by het instappen hielp, kneep zU my in den arm en fluisterde mU ln het oor: „Je bent toch een schat, Dirk!" Direct daarna stapte George in. Die kneep my in den anderen arm en fluis terde my in het andere oor: „Thank you, old dear." Waarom moeten toch verliefde men schen anderen altijd knypen? Den volgenden dag had ik op iederen arm een blauwe plek. Onze eendekker de „Mug" was een soort amphibie, hoewel ook niet in de letterlijke be teekenis van het woord. Wy hadden er nl. twee onderstellen voor. Een met raderen voor landvluch ten en een met slgaarvormige luchttanks voor vluchten boven hot water. Ditmaal kreeg zy natuurlyk de lucht tanks en werd met beide inzittenden door middel van een onze scheepskra nen te water gelaten. De drie torpedoja gers waren intusschen aangekomen, en het schouwspel, dat Corry als bestuur ster van het vliegtuig fungeerde, ver oorzaakte een geweldige nieuwsgierig heid. Alle borstweringen stonden vol, toen zij in een snelle vaart opsteeg. Het duurde geen twintig minuten, of daar zagen we de „Mug" in het allersnelste tempo, waartoe de motor in staat was, terugkomen, zy landden by den eersten torpedojager en wy zagen dat George, heftig gesticuleerende him iets toeriep. Onmiddeliyk daarop werden hem op een stang verschillende voorwerpen toe gereikt, die wy niet konden herkennen. Dadel Uk steeg de „Mug" weer op, ter wijl wy allen met den grootst mogel Ijken vaart volgden. In een half uur zagen wU aan den horizon een schip, dat, toen wy naderby kwamen werkelijk de „Prin ce of Cumberland" bleek te zyn. Om het schip heen, dat zonder vaart op de zee dreef, lagen vier groote Chi- ncesche dsjohonken met karakteristieke drakenzeilen waan-an de inzittenden ln alle mogelijke houdingen met doeken voor de oogen, verspreid zaten, terwijl twee andere dsjchonken juist aan den horizon verdwenen, zy kwamen niet ver, want tegelijkertyd waren de torpedo jagers erbU en een van hen begon hen direct te achtervolgen. De twee ande ren verwij:1 n de zeeroovers, die de „Prince of Cumberland" bemachtigd hadden, van boord. Deze zagen in dat tegenstand waanzin zou zUn en schik ten zich met Oostersch stoïcisme in him lot. v w. (Wordt vervolgd.), j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 14