Cadum Zeep
OM ONS HEEN
RUITEN! ANDSCH OVERZICHT
De vier gedenkwaardige jaren
der familie Van der Velde
is een zuiverende
verfrisschende
zeep. die nieuw
leven aan de
huid éeeft.
KRUISWEG 49
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 7 JUNI 1928
No. 376Ö
UIT VELSEN.
Waarschijnlijk hebben vele Raa<fc-1
leden in verschillende gemeenten zich er i
niet goed rekenschap van gegeven, vrat
eigenlijk een politieverordening is en
v/aar die voor dienen moet. Het is niet
goed mogelijk, daarop een redelijk ant
woord te geven, wanneer wU daaraan
niet vooral laten gaan de vragen, wat
een goed politiecorps la en waar het voor
dienen moet.
Vooreerst om op de boeven te passen.
Ik zou zeggen vooral 's nachts, wanneer
er niemand op het pad la, dan de dieven.
Inbraken en diefstallen voorkomen als
't kan en, wanneer het kwaad eenmaal
gebeurd is, de daders zoo mogelijk ont
dekken. Maar haar voornaamste taak ls
dat niet. Die bestaat hierin, dunkt mij,
om regelen van orde die door den ge
meenteraad zijn vastgesteld, in samen
werking met de burgerijuit te voeren,
in het algemeen belang. Die maatregelen
-zijn namelijk zóó talrijk, dat zelfs de
beste burger niet to staat ls om ze alle
maal te onthouden; de politie moet daar
wat In meehelpen. Neem bijvoorbeeld de
politieverordening van Haarlem: die telt
op 5 na derdehalf honderd bepalingen,
verdeeld over negen hoofdstukken en
waarin alphabetisch gerangschikt, meer
dan vijfhondera onderwerpen behandeld
worden.
Verreweg de meeste menschen zijn
volkomen bereid, al de voorschriften die
daarin gegeven worden op te volgen, in
de eerste plaats omdat de groote meer
derheid van de menschen van nature ge
moedelijk en bereidwillig is en In de
tweede plaats omdat zll liever geen boete
willen loetalen op elsch van den kanton
rechter. De procedure ls niet prettig.
tijdroovend en kostbaar. Je kunt je geld
plezieriger besteden.
Maar omdat er zooveel bepalingen in
dat boekje staan weet Je niet altijd wat
verboden en wat veroorloofd is. Als een
agent van politie dus ziet, dat iemand
te goeder trouw op het punt ls een
overtreding te begaan of die misschien
al begaan heeft, dan zal hij er niet
dadelijk bij zijn om prooes-verbaa.1 op
te maken, maar met een gemoedelijke
waarschuwing de orde die in gevaar
gebracht wordt of Is, be handhaven.
Natuurlijk In verband met den aard
van de overtreding. Bij voorschriften
van veiligheid, brandgevaar en zoo meer
moet heel anders, veel strenger worden
opgetreden dan bi) kleinigheden als
kleedenkloppen of sneeuwruimen. Zie
bijvoorbeeld onder letter B. „baldadig ge
raas in tapperijen" en „ordeverstoring
op begraafplaatsen". Ik kan begrijpen,
dat het. laatste onmiddellijk streng wordt
tegengegaan omdat iedereen voelt, al
thans moet voelen, dat dit niet te pas
komt. Dus onmiddellijk proces-verbaal
Maar bij luid gepraat in een koffiehuis
kan het voorkomen, dat de prater zich er
niet van bewust ls, dat hij hinderlijk is.
Dus een waarschuwing.
Nu zijn de meeste, maaT niet alle In
gezetenen, gemoedelijk en bereidwillig.
Er zijn driftige, dwarse en nijdige, slecht
gehumeurde en onverschillige lieden.
Wanneer die een overtreding begaan,
proces verban!, want Je moet in de sa
menleving ze 1 fbeheersching en vriende
lijkheid toepassen en wie dat niet kan
of wil, moet het maar leeren door ver
oordeeling tot boete.
Een politieverordening is dus, zou Ik
zeggen, een geschrift, dat orde en regel
tracht te handhaven in de samenleving
en een goed politiekorps voert die
voorschriften zoodanig uit, dat het
daarbij zooveel mogelijk den steun en de
medewerking verkrijgt van de ingeze
tenen, Zóó ontstaat er een vriend
schappelijke geest tusschen ordebewaar
ders en ingezetenen, de moderne geest, in
tegenstelling met de ouderwetsche op
vatting, dat de burgerij slecht en las
tig was en dat haar (altijd opzettelijke!
overtredingen met kracht moesten wor
den onderdrukt. Door processen-verbaal.
Vroeger werden er wel premiën gege
ven aan den politieman, die de meeste
prooessen-verbaal had opgemaakt; te
genwoordig gebeurt dat niet meer. Het
verschil is groot en de bedoeling duide
lijk.
Natuurlijk is een politieverordening
geen geschrift zonder fouten en vergis
singen. De politie kan daar heel weinig
aan doen. Meestal is de meerderheid
in den gemeenteraad de schuldige, bij
voorbeeld bij een rookverbod. Het ls ver
boden (art. 202) aan iemand beneden
den leeftijd van zestien jaren tabak,
sigaren of sigaretten te verkoopen of te
verstrekken. Het ls (art. 203) kinderen
beneden den leeftijd van zestien jaren
verboden, op of aan den openbaren weg,
of eenige voor het publiek toegankelijke
plaats, tabak, sigaren of sigaretten te
rooken.
Dit behoort niet in een politieverorde
ning thuis omdat het een quaestie van
opvoeding geldt. De pQcht van de ouders
is het, jonge kinderen van verkeerde
dingen af te houden. Zoo lijkt het mii
ook een wijs besluit van de meerderheid
van den gemeenteraad van Velsen. om
geen bepalingen tegen het vloeken op te
nemen in de politieverordening van die
gemeente. Vloeken is leelijk, verkeerd,
smakeloos en slecht. Daar zijn wij het al
len over eens. Maar het ls een gedeelte
van de opvoeding om de kinderen in hun
jeugd daarvan te weerhouden, zoodat zij
er ook op ouderen leeftijd niet meer toe
komen _De taak van de politie ls het te
gengaan van vloeken ovenwei niet, wel
die van de ouders en wanneer ik een va
der te Velsen was, zou ik het den Raad
van Velsen kwalijk nemen, wanneer hij
m ij n werk overdroeg aan de politie. Ik
zou zeggen: „daarvoor ben ik mans ge
noeg."
Ziedaar een van de onderwerpen van
de agenda der Raadsvergadering van
Dinsdag 4 Juni. Een ander betrof een
verbod tot dansen In het openbaar, waar
dus de politieverordening alweer aan te
pas zou komen. ,.Op zichzelf"zei mij
dezer dagen een ernstig man, „zijn wei
nige dingen slecht, maar vele dingen
worden door de menschen slecht ge
maakt." Een quaestie van opvoeding.
Dus niet geschikt voor den politieman,
die geen opvoeder, maar een ordebewaar
der is.
Er kwam in den Raad van Velsen een
der bekende briefjes van den heer Van
der Stel, waarbij aan een toevallig inge
stelde commissie werd medegedeeld,
dat Velsen ook op zijn lijstje staat
van corruptie. Maar B. en W. gin
gen daar by monde van den voorzit
ter stevig op in. In de eerste
plaats behoorde de klacht niet
by deze commissie (zy za„ dat ook
zelf in) maar bovendien hadden B. en
W. al vroeger by de justitie zelf ge
ïnformeerd en vernamen, dat Velsensche
ambtenaren zich aan corruptie niet
schuldig hebben gemaakt. Als daartoe
aanleiding wrs, zou de justitie op de
zaak terug komen. Dat bericht was van
17 November, dus meer dan een half jaar
geleden en daarna hadden B. en W,
niets meer vernomen. zy hadden
door eigen onderzoek bovendien de we
tenschap verkregen, dat alle kortingen
bi de gemeentekas gestort waren; voor
treffelijk was de houding van hot da--
geiyksch bestuur, dat voor een behan
deling van de zaak in geheime zitting
niets gevoelt en de bespreking in open
bare zitting verkozen had.
Zoo liep de gedachtenwlssellng hier
mee af, dat het briefje voor kennisge
ving werd aangenomen. De zaak is uit.
Aan het einde van de vergadering
kwam mededeeling over het zonderling
geval, dat de aannemer van een ge
meentewerk den bouw waarmee hij be
zig was, heeft gestaakt en de arbeiders
naar huis gezonden, omdat hy een ge
schil had gekregen met een opzichter
van de gemeente. B. en W. beloofden
een onmiddeliyk onderzoek en Woens
dagmorgen was het dan ook al in vol
len gang.
Elders in dit blad wordt de uit
slag meegedeeld. Maar de methode
van optreden van den aapnemer is ze
ker niet juist. Waarom beklaagde hy
zich niet by B. en W, en lokte op die
manier arbitrage uit? Nu kwam die
toch, maar langs onvriendeiyken weg.
Het is in Velsen toch zeker ook waar,
dat er meer vliegen met honig gevan
gen worden dan met azyn!
J. O. P.
TERWIJL MEN AAN
TAFEL ZAT.
WERD HET HUIS IN BRAND
GESTOKEN.
Terwijl de familie C. Bart .te Venhuizen
(gem. Heerhugowaard) Dinsdag zat te
koffiedrinken, heeft zekere M, uit Heer-
Hugowaard gepoogd met een bos stroo
haar huis in brand te steken. De politie
wist den man te vatten, toen het stroo
reeds lustig brandde. Hy werd opgeslo
ten, meldt de N.R.C.
DE REMBRANDT TE DRACHTEN.
Uit Heerenveen schryft men aan het
Hbld., dat het bericht, als zou de Rem
brandt uit de nalatenschap van baron
Van Harlnxma thoe Slooten te Drach
ten aan een Nederlandsch museum ver
maakt zyn, op een misverstand berust.
FEUILLETON
door JAN VAN MERLENSTEIJN.
23)
Met de morgenschemering waren wy
gelukkig bulten het Kanaal en voeren
nu kalm de gewone bootenroute naar
het Zuiden in de richting van Kaap
Finlsterre,
Nu gunden we de machines van het
Jacht en ons zelf rust.
Om de aandacht niet op ons to, vesti
gen voeren wij to het gewone tempo
der vrachtbooten, dus zoowat elf knoo-
pen per uur. Bovendien was het nu na
tuurlijk ook voldoende, wanneer slechts
één van ons op wacht stond om alarm
te kunnen maken. Daar er nu geen con
centrator behoefde te worden bediend,
namen wij het aanbod van George Hum-
leerton, de eerste der wachten, die nu
vier uur duurden, op zich te nemen, aan
en gingen we eindelijk allen slapen. Toen
George ons wekte, was het precies 12
uur 's middags. Wy venveten hean dit.
maar waren toch Innerlijk biy, dat hij
ons tijd tot rusten had gegund. Des
nachts voeren we weer sneller, zonder
echter den concentrator te gebruiken.
Weer stonden steeds twee van ons op
wacht, waaraan nu natuurlijk George
ook kon deelnemen. Van Kaap Fimister-
rc af, volgden wy de Portugeesche kust
en waren zeer verwonderd toen vader de
vaart nu nog meer liet verminderen, tot
dat wij eindelijk stil lagen. Toen zeide
hU:
„Schryft, wat jullie voor brieven te
schrijven hebt. Niet to voel en niets nut
teloos andere wordt het pak to groot"
Corry, die over een flinke dosis humor
beschikt welke byzonder drastisch
werkt, omdat zy haar gezegden met een
heel droog en onschuldig gezicht naar
voren brengt maakte ons allen aan het
lachen door te zeggen:
„Wanneer is de volgende busllchting,
papa?"
„Binnen twee of twee en een half uur
ongeveer moet hier de „Bromo" passee-
ren, die van Batavia terugkomt".
De „Bromo" was een van onze eigen
vier vrachtbooten, d.wz. in naam be
hoorde hij ons nu niet meer toe, daar
vador alle aandeelen van de werf had
verkocht. Dat hij ze in het geheim weer
had teruggekocht, was toen zelfs ons
nog niet bekend, wy schreven een paar
brieven en na ongeveer drie kwartier
kregen wij de boodschap dat de „Bromo"
in zicht was. Natuurlijk was onze be
manning gedeeltelijk met die van de
„Bromo" bekend, wat ons noodzaakte
POLITIE CHARGEERT
TEGEN STAKENDE LOOD
GIETERS.
ONREGELMATIGHEDEN TE
AMSTERDAM.
By best naar het Centraalstation ge
leiden van een werkwilligen loodgieter,
to emplooi bij een bouwwerk to de
Damstraat te Amsterdam, moest de po
litie Dinsdagavond omstreeks ses uur
krachtdadig tegen postende stakers op
treden, meldt het Hbld. Dat was zoowel
in de stad als op het Stationsplein nood
zakelijk, De werkwillige woont te
Overveen, wordt lederen avond door acht
agenten naar het station gebracht, waar
bij ook een aantal posters tot de bege
leiders behooren.
Er zyn maatregelen genomen om her
haling van het relletje t» voorkomen.
Ook gisterenmorgen moest de Amster-
damsche politie op de Geldersche kade
eenige malen tegen stakende loodgieters
en hun aanhang chargeeren. Eenige
werkwilligen, werkzaam aan een gebouw
op de Prins Hendrikkade werden door
hun stakende vakgenooten vergezeld,
die zóó opdrongen, dat de politie met
sabel en gummistok ruim baan moest
maken. Er is by die charges, een drietal
mannen gearresteerd
Te Rotterdam is het dezer dagen ook
tot kleine onregelmatigheden gekomen,
doordat stakers op sommatie van een
inspecteur van politie to burger niet
gauw genoeg doorliepen.
EEN LEGAAT VAN f 200.000.
De Vereepiging „Rembrandt" te
Amsterdam, 'tot behoud en vermeerde
ring van kunstschatten in Nederland,
heeft een buitengewoon mooi legaat ont
vangen; 't mooiste waarschijnlijk dat
haar ooit ten deel viel, schrijft het
Hbld. Mejuffrouw P. M. van Weel te
's Gravenhage overleden, die o.a. groote
bedragen aan de gemeente Dirksland
schonk, heeft haar het belangryke be
drag van f 200.000 vermaakt.
HET VOORBEREIDEND
L.O.
HET PERSONEEL VOOR DE
2 NIEUWE SCHOLEN.
De gebouwen der scholen voor voor
bereidend lager onderwys aan de Sara-
cenenstraat en aan het Leidsche Plein
kunnen respectievelijk met den aanvang
van den cursus 1928/1929, en op een na
der te bepalen datum, (in September of
October a.s.), in gebruik worden geno
men.
Met het oog op de inrichting dier scho
len, de inschryving van leerlingen, enz.
is het gewenscht thans reeds over te
gaan tot de benoeming van de Hoofden.
B. en W. stellen voor Mejuffrouw M.
C. Niesten, Hoofd der bewaarschool aan
de Smedestraat 33, als zoodanig over te
plaatsen naar de nieuwe school aan de
Saracenenstraat.
Ter voorziening to de vacature, die
daardoor zal ontstaan aan de bewaar
school aan de Smedestraat 33, en voor
de vervulling der betrekking van Hoofd
der bewaarschool aan het Leidsche Plein
33, hebben B. en W. de navolgende aan
bevelingen opgemaakt:
I Bewaarschool aan de Smedestraat 33
1. Mej. B. Bogers, te Utrecht.
2. Mej. Th. Jorritsma, te Utrecht en
3. Mevrouw wed. H C. Schmid geb.
van der Veer, te Haarlem.
n. Bewaarschool aan het Leidsche
Plein 33:
1. Mej. Th. Jorritsma te Utrecht,
2. Mej. B Bogers, te Utrecht en
3. Mej. E. J. Camerltog, te Dordrecht
ZANDVOORT.
GEREF. KERKEN IN H. T,
Tot predikant by de Gereformeerde
Kerk to Hersteld Verband te Lelden is
beroepen ds. H. C. v. d. Brink te Zand-
voort.
HALFWEG.
JUBïLé Ds. E. A. GROENEWEGEN.
Vandaag viert Ds. E. A. Groenewegen,
predikant bij de Gerei, kerk alhier zyn
25-jarig ambtsfeest.
De Jubilaris ls 11 Juli 1879 te The singe
geboren, waar zyn vader predikant der
Christ. Ger-ef. kerk was. Hij heeft gestu
deerd aan de Theol. School te Kampen
en kwam 7 Juni 1903 in zyn eerste ge
meente Westmaas. Na een verblijf van
zes jaar aldaar vertrok hij naar Nyver
dal, waar hy ruim 3 1/2 Jaar heeft ge
werkt.
Op 16 Februari 1913 werd hy to zijn
tegenwoordige gemeente bevestigd, waar
zijn werk zeer gewaardeerd wordt.
Ds. Groene weg e was in de dagen der
Geelkerken-zaak een op den voorgrond-
tredende figuur in de classis Haarlem
der Gereformeerde Kerken.
Hedenavond wordt een gemeentes
vergadering gehouden waarin Ds.
Groenewegen gehuldigd zal worden.
IJMUIDEN.
HET JUBILEUM VAN DE VEREENÏ-
GING VAN DEN VISCHHANDEL.
In 1908 werd te IJmuiden opgericht
de Vereenigtog voor den Vischhandel.
Nadat verschillende voorbereiden
de vergaderingen waren gehouden
werd op 20 Juli van genoemd jaar
de koninkiyke goedkeuring verkregen.
Niet in het minst had de vereenigtog
haar ontstaan te danken aan de moei
lijke tyden, die de vischhandel ook in
die dagen reeds meemaakte. Zoowel
door den Rijksvischafslag als -door de
reeders werden meermalen maatregelen
genomen waardoor de belangen der
vischhandelaars zeer in het nauw kwa
men.
Als voorzitter van de nieuwe vereen i-
ging werd gekozen de heer J. C. Slis,
die thans nog, twintig jaar later, de
zelfde functie bekleedt. Aan hem is de
vereenigtog niet alleen, maar ook de ge-
heele vischhandel te IJmuiden veel dank
verschuldigd. Aan zyn kwaliteiten als
organisator is het ongetwijfeld in de al
lereerste plaats te danken, datde Ver
eenigtog voor den Vischhandel gewor
den ls een organisatie, welke grooten
invloed uitoefend op den gang van za
ken in het visscherijbedrijf en den
vischhandel.
Op velerlei terrein heeft de vereeni
gtog in het belang barer leden ge
werkt. In de allereerste plaats mogen
genoemd worden haar bemoeiingen op
het gebied der spoorwegtarieven en
spoorwegverbindingen, welke tot resul
taat hebben gehad, dat IJmuiden zoo
wel wat tarieven als verbindingen be
treft een buitengewoon gunstige plaats
inneemt en daardoor het vervoer van
visch in verschen toestand tot ver in
Europa mogelijk is geworden.
Woensdagavond Ls het jubüeum ge
vierd met een feestavond to Thalia,
welke zich to een druk bezoek mocht
verheugen.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 CENTS PER REGEL.
Een hard stuk zeep.
dat tot het laatste
vliesje éebruikt
kan worden
hen op vier man na onder dek te laten
gaan. Ook wy gingen in den Salon.
Vader had de „Bromo" zoo gauw hy
in zicht kwam laten telegrafeeren, dat
hij zyn hulp noodig had en gevraagd
of de kapitein er van by ons aan boord
wou konten Deze was velen Jaren to
dienst van vader geweest en absoluut
te vertrouwen.
Niettegenstaande hy zeer verwonderd
was- over het telegram van de hem geheel
onbekende boot „Insultode", willigde hy
het verzoek in, deels uit nieuwsgierig
heid, deels omdat hy dacht dat hy zijn
maatschappij misschien een goed zaakje
kon bezorgen als hy ons tot de volgende
haven moest sleepen.
George bracht den kapitein by ons
to den salon en bereidde hem daarmee
een geduchte verrassing. Het duurde
een poosje, voor wij hem er van konden
overtuigen, dat de „Insulinde" werkeiyk
de vroegere „Zwaluw" was, wat ons be
wees, dat de camouflage waariyk goed
was gelukt. Vader verklaarde hem zoo
vlug mogeiyk de situatie, die nu geen
bijzonder geheim meer kon zijn, omdat
de morgenbladen der geheele wereld het
bericht van onze vlucht wel gebracht
zouden hebben. Het duurde een poosje
voor hil alles begreep, dat hem niet kwa
lijk te nemen was, omdat de geheele
zaak toch werkeiyk den indruk van een
phantastische tragi-comedle maakte.
Toen luchtte de goede oude man m
een reeks kernachtige uitdrukkingen
zijn verontwaardiging over onze on
waardige behandeling, wat onze dames
hem niet kwal Uk namen, omdat zy wis
ten, dat dit slechts zijn speciale manier
was om zyn sympathie voor ons te
uiten.
Natuuriyk verklaarde hij zich bereid
ons te helpen en over deze ontmoeting
een onverbrekeiyk stilzwijgen te bewa
ren. wy hadden onze post en die van de
bemanning to één pak samengebonden.
De kapitein nam het pak mee, waarvan
de inhoud haar bestemming ook goed
bereikte. Vervolgens pompten wy al onze
olietanks uit den voorraad van den
„Bromo" vol en gingen verder.
Ik bewonderde vaders koelbloedigheid,
waar hy het hoofd in den muil van den
leeuw stak enl bij vol daglicht den drei
genden rotswand van Gibraltar passeer
de. George, die op een plaats stond,
waar hU niet gezien kon worden, bekeek
nadenkend het majestueuse na tuur-
front Toen zei hU
„Ik weet werkeiyk niet, wat indruk
wekkender is. De natuur van buiten of
de kunst van binnen. Maas- één ding
staat vast, als ze daarboven beginnen
te schieten, dan zyn wy...."
„Verplicht hen te ontwapenen", ver
volgde Gerard. „Daarom staat vader
daar ook klaar".
Werkelyk stond vader by een der
concentrators op wacht. George begreep
WOLDEMARAS WORDT TERECHT GEWEZEN.
Chamberlain troeft.
JHR. BEELAERTS' RAPPORT
Een nederlaag voor den Litaaer.
T BELANGRIJKSTE NIEUWS.
Het conflict PolenLitauen is hoog
opgeloopen. Zaleski die zich de sympa
thie van ongeveer alle delegaties in
Genève heeft weten veroveren vindt to
leder opzicht een tegenhanger in Wol-
demaras. Ook deze heeft getracht steun
te vinden op zijn politieke reizen to het
buitenland. Maar, waar Zaleski maar al
te goed In geslaagd is. daar faalde, de
onkundige, reoallcitrante Woldemaras.
In Genève begon de stryd met een
schermutseling tusschen Woldemaras en
Zaleski, die gevolgd werd door een pe
roratie van Austen Chamberlain, waarin
de laatste Woldemaras wat men
noemt een hevig standje maakte.
Paul-Boncour was heftiger en verlangde
da/t de Raad een termijn zou stellen
waarin de onderhandelingen tusschen
Polen en Litauen zouden worden be
ëindigd. Een soort van ultimatum dus!
In zijn redevoering zinspeelde Cham
berlain er op dat het dunne rapport van
den Nederlandschen minister van Bui-
tenlandsóhe Zaken een teleurstelling
was. Men moet deze opmerking natuur
lijk niet 'beschouwen als een verwijt aan
liet adres van den Nederlandschen ge
delegeerde. Immers Jttvr. Beelaerts heeft
verklaard dat het onmogelijk is geble
ken van de Litauers de benoodigde do
cumenten los te krijgen. Voorts hebben
de onderhandelingen die na de laatste
Geneefsche conferentie en deze zitting
gevoerd werden tot geen enkel resultaat
geleid. Er viel dus niet veel te rappor
teeren.
Terloops zij hier vastgesteld dat Jhr.
Beelaerts geen benydenswoardige taak
is opgelegd!
By de voortzetting der zitting kwam
het tot een min of meer komisch inci
dent, waaruit Chamberlain zegevierend
te voorschyn trad en Woldemaras on
der hilariteit het onderspit moest del
ven. Chamberlain verlangde evenals
Boncour de vaststelling van een termijn
voor het nemen een raadsbesluit. En hy
goot dezen wensch in den vorm van
een resolutie. Woldemaras (die eeuwig
uitvluchten zal zoeken) bedacht een
soort van contra-resolutie waaruit zou
moeten blyken dat de Raad kennis
heeft genomen van de begonnen onder
handelingen en den werusch uitspreekt
dat die thans zullen worden voortgezet.
Met deze resolutie probeerde de Li-
tausche premier dus voor de zooveelste
maal, de zaak op de lange baan te
schuiven. Daarby kon hy zich van een
machtig wapen bedienen. Immers der
gelijke resoluties dienen met alle stem
men vóór genomen te worden. Cham
berlain's resolutie kreeg alle stemmen,
behalve die van Woldemaras, Woldema
ras' resolutie kreeg één stem, die van
zich zelf.
Beide resoluties werden daarmee ver
worpen!
Toch leverde dit salboteeren, Wolde
maras niets op. Immers, de zeer handige
Chamberlain troefde met een- voorstel,
dat slechts de gewone meerderheid der
stemmen behoefde, den Litauer af.
Chamberlain dan stelde voor op de
agenda der eerstvolgende raadszitting
de kwestie der Poolsch-Litauscbe 'be
trekkingen te plaatsen.
Onder gelach werd dit voorstel na
tuurlijk aangenomen.
En aldus werd Woldemaras de les
gelezen.
F. A.
Een ultimatum van
de regeering te
Nanking.
PEKING. 6 Juni (VU.) Uit Nan-
king wordt gemeld, dat de daar ter
stede gevestigde regèering volgens be
richten van het Telegraafugentschap
„Koeomto" aan generaal Jan-Dsji-Tsjen
en Generaal Tsjang-Hsoe-Liang, de
gouverneurs van twee provincies van
Noordelijk MaudsjoerUe, het navolgende
ultimatum heeft doen toekomen. In ver
hand met de zege der Chineesche na
tionale beweging eischt de regeertog van
Nanking, dat ze binnen den tfjd van 72
uur kapïtuleert en de navolgende eischen
uitvoert: 1. Tsjang Tso Lin en zUn ge
volg uit hun politieke macht te ont
zetten. 2. Tot opvolger van Tsjang Tso
Lin een persoon te benoemen, die de
drie grondbeginselen van Soen Jat Sen
erkent. 3. De opvolger van Tsjang Tso
Lin voert de bevelen van de regeering
van Nanking uit. 4. In de provincies van
Noordelijk Mandsjoerfje wordt de vlag
van het Koeo-Mto-Tang geheschm.
Moordproces
M estorino
Weerzinwekkende belangstelEng
van het „groote" publiek
Woensdag hebben de schandelijke
tooneelen by het proces Mestorino hun
toppunt bereikt aldus de N. R. C. Toen
de president van het Hof met zijn
vrouw en zoon langs de voor den rech
ters bestemden toegang wilde binnen
treden, was hem dit wegens den drom
nieuwsgierigen onmogelijk, Hy moest
zich een weg banen, waarbij een for-
meele vechtparty ontstond. Daarbij
werd hyzelf geslagen en viel zyn vrouw
in zwUm. Aan zijn zoon is een porte
feuille met fr 1000 ontrold. In de rechts
zaal was het zoo mogeiyk nog voller
dan de vorige dagen. Wel dreigde de
president met strenge maatregelen in
geval de orde zou worden verstoord,
maar daarby bleef het.
Deze zaak ls duidelijk genoeg, vooral
sinds de schoonzuster van den beklaag
de. mej. Charnaux, haar aanvankelijke
verklaring introk, volgens welke Mesto
rino haar minnaar zou zijn geweest.
Zy deed dit op raads van mr. Hubert,
den advocaat van de Mestortoo's. Hij
moest by zyn pleidooi uitgaan van de
onderstelling dat Mestorino in een
vlaag van waanzin handelde, toen hy
Truphème doodde. In het dageiyksche
leven moet Mestorino een fideele kerel
zyn geweest. Hy heeft het uiterlijk van
een Levantyn van meer dan gewone
kracht. Deze kracht heeft hij tegenover
den zwakken en bovendien to den oor
log door gifgas aangetasten Truphème
misbruikt. Daarby bleek hy met zeld
zaam overleg te zijn opgetreden. Men
weet, dat eenige leden van het perso
neel, in de eerste plaats zyn schoon
zusje, daarvan getuigen waren. Uit
angst en uit genegenheid voor den pa
troon hadden zy dit tot nu toe voor
zich gehouden. Tydens het verhoor
heeft de eene bekentenis de andere
uitgelokt. Ook den moord zelf bereidde
Mestorino blijkbaar tot in onderdeelen
voor.
Voorloopig bleven zijn schoonzusje en
het verdere personeel op vrye voeten.
Van medeplichtigheid was tot nu toe
niet ernstig sprake. De bekentenis van
mejuffrouw Charnaux was zeer pathé-
tisch, Zy viel flauw en hield niet op te
snikken, maar het is de vraag of dit
alles echt was. Per slot van rekening
blyken ongeveer allen, die met Mesto
rino in aanraking waren, to verband
met den misdaad te hebben gelogen. De
garagehouder, by wien Mfestortoo zyn
auto stalde, bracht, naar men zich her
inner*, de justitie door zyn onjuiste
verklaring op een dwaalspoor. Mesto
rino zegt, hem te hebben omgekocht,
maar de garagehouder houdt vol, dat
hij hem alleen vroeg, niet te zeggen, op
den bewusten dag te zyn uitgereden.
Deze tegenspraak is niet; opgehelderd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 cents per regel.
Hggen duizenden
„OP TER OLYMPIADE"
te wachten, en honderden
OLYMPIADE MARSCHEN
zijn reeds verkocht. G. van Weesel wist
dan ook de goede snaar te treffen en
Joh. P. Koppen goed gekozen woorden
in rijm te zetten, verkrijgbaar in den
Algem. Muziekhandel W. ALPHENAAR
yjoec/koopste
adres voor
msm kruideniers-
'CM WAREN
1 ook voorZJ.'
KRUISSTRAAT 16
BOTERMARKT 48
is
dit weliswaar nog niet, daar hy van ons
apparaat nog maar een zeer vaag begrip
had.
Na het eten bespraken wij onze ver
dere stappen. Vader deelde ons zijn
plannen mee.
„Onze reisroute volgt den gewonen
weg naar Indië, wU gaan door het Suez-
kanaal".
Wy zaten verbluft.
„Is dat niet een groot waagstuk?"
vroeg moeder, schommelend tusschen
de vrees voor onaangename voorvallen
en de vreugde, dat ze waarschijnlijk
haar oudste dochter Dora zou terug
zien.
„Wanneer men de kracht van den con
centrator in aanmerking neemt niet. Het
zal echter wel noodig zijn dat wU gedu
rende de doorvaart zeer waakzaam zijn.
Maar aangezien wy zoo vlug mogelijk
Indië moeten bereiken, hebben wU geen
keus".
„Waarom moeten wy juist Indië be
reiken? En als dat dan noodzakelijk s,
is de route om de Kaap veel minder
gevaarlijk"
„Dat wel. maar ook veel langer en het
is psychisch absoluut onmogeiyk, dat
wy voortdurend met den concentrator
werken om de snelheid van het jacht te
verhoogen. En dat Indië ons doel moet
zUn in duiedlyk Jullie moet niet verge
ten, waaruit de lieele zaak eigenlijk 's
ontstaan. Het ging om het bezit van on
ze koloniën of beter gezegd., van onze
Oost-Indische koloniën wier waarde die
van de andere ver overschrijdt. Door
onze vlucht zUn deze oogenschUnbjk
prysgegeven. Het is daarom onze plicht
ons in die wateren op te houden, van
waaruit wij in geval van nood, deze
bezittingen vlug te hulp kunnen ko
men".
De logica van deze redeneering was
niet tegen te spreken.
Wy voeren door de Middellandsche
Zee, waarbij wU om Malta een eerbiedi
gen boog beschreven. Overdag gingen
wij ta het kalme vraohtboottempo, ter
wijl wU 's nachts weer den concentra
tor tot versterking van de motorkracht
gebruikten, zoodat wij den afstand Gi
braltarPort Said in twee en een halven
dag aflegden. Wy richtten het zoo in,
dat wy met de avondschemering te Pori-
Said aankwamen. Wy verzochten moe
der in haar hut te blyven. Wy vieren
trokken onze werkjassen aan en plaat
sten ons onopvallend in de nabijheid
van de vier concentrators. Corry, die
zich eveneens had verkleed, zag er als
scheepsjongen zóó aardig uit, dat zij
zich met prijzenswaardige zelfoverwin
ning een beetje gebruikt machinevet
over gezicht en handen smeerde. Z'J
bediende den concentrator aan bak
boordzijde, daar er van dien kant het
minste gevaar dreigde.
(Wordt vervolgd)
