HAARLEM'S
H. D. VERTELLINGEN
feuilleto¥
df lotgevallen
van esmée
DAGBLAD
van kunst en kunstenaars.
MAANDAG 25 JUNI 1928
Ik stond op de groote brug, die over
de rivier leidde, de handen op de leu
ning steunend en ik keek gedachteloos
in de golven. Slepende stappen achter
mij deden mij omkijken. Hen somber
uitziende man stond daar met diepe
rimpels in zijn gelaat, zijn kleeren en
schoeisel versleten. Hij streek met zijn
droge vale tong langs zUn lippen en
vroeg:
Gelooft u aan idealen?
Ja.
Geeft u dan 20 kopeken
Goed dat doe ik zelfs zonder idea
len.
Dat is mil hetzelfde. Maar ik.
jongeman en nu nam zijn gezicht een
plechtige uitdrukking aan ik voor mij
geloof niet aan idealen. Laten wij aan
nemen. u houdt van een meisje. Zij is
mooi. Een godin. Zij loopt niet zij
zweeft over den aardbodem, zij voelt
zich alleen met viooltjes en asperges
Maar boveufl&rdsch als ?\i is. zij weeg*
125 KG. stelt, u zich dat eens voor: in
gewicht een halve os. Of dacht u, dat
liet onderscheid in de ziel zat?
Laat u mij met rust met ziel! Ge-
looit u aan zielsverhuizing?
Neen. Maar geeft u mij nog 20
kopeken, dan zal ik den roman van mijn
leven vertellen.
Is dat niet een beetje duur?
Voor zoo'n roman? In iederen
boekhandel betaalt u voor het meest
morsige boekje een roebel, zonder
prachtband.
De uwe is dus met prachtband?
Informeerde ik. terwijl ik voorzichtig
heidshalve voorloop ig nog 20 kopeken
gaf.
Dank u. Hebt u al eens een boek
gelezen met den titel: „Vrouw of tij
ger"?
Ik herinner mij zoo iets. Een
jongeman, die op een prinses verliefd
wordt De koning sluit de prinses in
een kooi op in de andere c<m tijger
Neem je de verkeerde dan.Zoo iets
was het toch?
Ja. en mijn geschiedenis is ook zoo
alleen ingewikkelder. Heeft de roman
dien u gelezen hebt. een good einde ge
had?
Natuurlijk, de jongeman koos d:
goede kooi en tapte door het hek in de
armen van de minnende jonkvrouw.
En moet dat het einde zijn. De
Idiote schrijver! Dat is toch pas 't begin'
Luister eens. Ik had een jongeren broer
knap en begaafd als ik zelf. Natuurlijk,
zooals ik vroeger was. niet zooals ik nu
ben. Op een bal leerden wij een meisje
kennen. Zij was de dochter van een cir
cusdirecteur. Wilde dieren hadden zij
bij menigte, leeuwen tijgers, luipaarden
Maar h-t meisje, liemelsch! Aurora en
Aphrodite van het zuiverste mengsel
Mijn broei* en ik, wy werden beiden
krankzinnig verliefd. Kwam ik met een
tuil bloemen, dan zat hij al by haar met
een doos bonbons. Zoo werden, wy
broeders, vijanden
Kan men zijn broeder haten?
wierp ik tegen.
Om dat meisje, ja. Op een dag
beleedigde hy my in haar tegenwoor
digheid. Ik slingerde de lamp naar hem
toe. Hy trok een revolver. Ik sloeg hem
het wapen tut de hand. De circusdirec
teur kwam binnen En hi) zeide:
U houdt van mijn dochter, heer en"
Wij houden van haar.
Allebei?
Allebei.
Maar zij kan maar met één trou
wen. Willen jelui je aan mijn uitspraak
onderwerpen? Op je eerewoord?
Wij gaven beiden ons eerewoord.
Goed zei de oude heer ik zet
vannacht in de manége twee kooien
neer. In de eene is mijn dochter, in de
andere de tyger Mirza. U kunt onder
elkander uitmaken, in welke kooi ieder
wil gaan.
Wy broers keken elkaar grimmig aan
en gingen.
Maar dat is vreeselijk vied ik
den verteller in de rede
Natuurlijk vreeselllk. Maar wan
neer u eens grondig verliefd bent geweest
zult u ons begrijpen. Mijn broer en ik
komen dus in den nacht den cricus
binnen. Daar staat alles gereed. Twee
(Naar het Engelsch. van
C N. en A M. WILLIAMSON.)
70)
De Koningin wenscht u te zien en met
u te spreken, en als u dit gelezen hebt.
zult u haar chauffeur en automobiel
vinden wachten, om u naar het paleis
te brengen. Om uw spanning ondertus-
schen te verminderen, wil ik u nu reeds
zeggen, dat Florio terug Is en het hem
mogelijk zal worden gemaakt, terstond
naar Londen te gaar., naar Ricaröo. Hy
zal de overbrenger zijn van een brief
van de Koningin en waarschijnlijk var.
het bericht, dat de Koning hem heef',
gedecoreerd, wat Ricardo veel zal ver
goeden en hij zal alles aan u te dan
ken hebben".
Eerst na haar heerlijk onderhoud me'.
Kon:r.gin Margherita besefte Esmée. hce
uitgeput zy was na die langdurige span
ning. Lichamelijk was zij gebroken; maar
geestelijk genezen. Zy was ver boven
haar verwachting geslaagd. Graaf Ri-
cardo's onschuld "was bewezen: Florio
was op weg naar hem toe zijn gezicht
zou hem worden teruggegeven. O, daar
van was zij zeker. Bij al die zegeningen
had 7,ij Ricardo's dankbaarheid nog kun
nen voegen, als zy het had gewild. Maar
zij had de Koningin. d'Allegri en Dr
Florio gesmeekt Ricardo niet te laten
weten, dat haar hand zijn lot had be
stuurd. Zij was slechts een gewoon meisje
cat hem liefhad en zijn wederliefde be
geerde. dcch zij meende, die door haar
eigen bekentenis van te hebben gespion-
nëerd voor al lijd te hebben verbeurd. Zij
Wilde niet, dat hij zou denken, dat zij
TWEEDE BLAD
door zware gordijnen verborgen kooien
Ik zeg tot mijn broer:
Neem jij de linksche. Sc zal de
rechtsche nemen.
Met welk recht maak Jij voor
schriften? roept hy ik wilde juist
die nemen.
Goed zag ik don neem ik
de linksche en jij gaat rechts
Wat sluw! bijt hij mij toe
maar mij bedrieg je niet. ik ga in de
linksche. Hij was altyd zoo'n moeilijk
karakter. Dus nu definitief vroeg
ik hem nog eens welke wil je? De
rechtsche! zegt hy. Ik zucht diep en
ga naar links. Ik til het gordijn op.
maak de deur open ik dring de duister
nis binnen, on strijk langs de tralies
mijn lichaam raakt iets zachts, iets
warms aan. Emma. ben jij het? Ja,
lieveling! En zij har.gt al aan myr.
halsAdieu, broertje, het ga je wel!
Ik luister door het gordijn. Geen geluid
hoorbaar. Zwijgend eet het ondier mijn
broer op.
En u voelt geen berouw? vroeg ik
wederom den verteller.
Berouw? Geen reden toe.
Wat? na zulk een vreeselijk einde,
nadat hij zich in de kooi heeft vergist!
Ontzeu-end! Terwijl u het geliefde meis
je hebt gekregen, de parel der schep
ping?
Parel der schepping? zegt u? Hij
maakte zijn boezeroen los. Hier, kijkt
u eens, de eene blauwe plek naast de
andere! Gekweld heeft zij mij, een
drinkebroer van mij gemaakt, geslagen
als een hond! O. jongeman, hoe kunt ge
het zeggen: In de kooi vergist!
Nog veel vreeselijker! riep ik uit
Dus uw broer is te vergeefs in het
verderf gestort?
Is er sprake van verderf?Den
volgenden morgen na dien verschrikke-
lijken, romantisch e n nacht komen wij
bij de rechtsche kooi. In den eenen
hoek slaapt de tijger, in den anderen
mijn broer. Hij wrijft de oogen uit. De
tyger. verklaarde hij. behoort mij nu
toe. ik heb hem verdiend! Het beest
bleek van zoo voortreffelijk en aanhan
kelijk karakter dat miir. broer heden
ten dage neg bij Sarrafini optreedt- en
grof ge'd verdient Gelooft u aan voor
beschikking?
Neen antwoordde ik snel en
in ieder geval heb ik geen klein geld
meer.
Jammer, het zou een man ten
goede gekomen zijn. die zich eenmaa'.
in de kooi heeft vergist!
En hy ging weg. met denzelfden som
beren blik. waarmede hij was gekomen
INGEZONDFN MEDEDEELINGEN
a 60 cents per regel.
Doorzitten FM TD
Stukloopen
DE P.E.G.E.M.
In verband met de stichting van een
reactantiegebouw wenscht de PE GJE.M
van de gemeente in erfpacht te ontvan
gen 57 en 133 vierk. M grond nabij de
iichtfabrieken en een scheidingssloot te
dempen.
B en W hebben daartegen geen be
zwaar.
BURGERLIJK ARMBESTUUR.
Volgens rooster treden dit jaar af als
leden van het Burgerlijk Armbestuur
de heer J. A. Traanberg en mej. W. G.
van Vliet. De eerste wordt opnieuw
door B. en W. aanbevolen, voor de
tweede vacature (waarin een raadslid
benoemd moet worden) wordt geen aan
beveling gegeven.
VOORBEREIDEND ONDERWIJS.
In de school voor voorbereidend on
derwijs in de Smedestraat zijn verbete
ringen aan het gebouw noodig.
B. en W. vragen daarvoor een cre-
diet van f 2400.
voor hem had gewerkt om ziic dank te
verdienen. Daarom liet zij zich de be
lofte geven, dat het tenminste een tijd
lang een geheim zou blijven, hoe het
parelsnoer bij de Koningin was terug
gekomen. Esmée schreef ook aan Rogers
en vroeg hem ook, te willen zwijgen.
Wat haar zelve betrof, haar wensch
was vervuld. ZU had werk gevonden, niet
door d'Allegri, maar door de Koningin
De betrekking van secretaresse en steno-
graphiste van een liefdadigheidsgesticht
voor oorlogswezen werd haar aangebo
den. Het salaris was goed. Zij stond on
der bescherming der Koningin en behoef,
de zich niet bezorgd te maken voor de
toekomst. ZU behoorde gelukkig te zijn
geweest, er. als zU in plaats daarvan
rusteloos was. zeide zy to: zich zelve, dat
d!e tc?r:and wel zou voorbijgaan, wan
neer zU van Dr. Florio bericht over
Ricardo had ontvangen. Florio had be
loofd te zullen schrijven, als hy iets
bepaalds kcr. zeggen. Maar toch was de
eerste brief niet van hem. Die was van
„Em" Rogers.
„Lief gekkinnetje", begon hij. „wees
nu geen koppige ezel. maar kom thuis.
Ik neb hef heel goed naar mijn zin
te Cannon Wood, waar ik je vroeger werk
verricht, niet het geheime (daarvan is
nu geen sprake meer) maar het gewone
alledaagsche: typen en stenografeeren.
Daardoor ben lk goed op de hoogte. En
als ik zeg, kom. spreek lk een woord
van wijsheid. Weldra zal ik hier r.ie:
langer noodig zijn. want je Graaf Ri
cardo alias Richard Power, is reeds vee!
beter geworden onder de behandeling var.
iien wonderman, den oogarts uit Rome
Je zult wel van hem hooren, maar man
nen zijn traag in het schrijven van brie
ven, daarom wil ik niet wachten. Florio
ontdekte terstond, wat er aan scheelde
Ees:e kind, je had gelijk. Het was ver
gif. Er bestaat iets, naar het schijnt,
dat Scarp a pen a beet, naar Scarpa, een
lievelingsdokter van die zachte Catharine
HET TOONEEL
EEN OPENLUCHTVOOR
STELLING OP
HUIS TE ZAANEN.
„OLIE".
Het was als e en groot familiefeest, het
zomerfeest, dat het Instituut voor Ar
beidersontwikkeling Zondagmiddag op
het Huls te Zaanen gaf. Wy zaten geza
menlijk op het gras. de kinderen en de
groote menschen, als op een groote pic
nic, en vóór ons, op IV podium, dat te
gen het oude huis was geplaatst, zongen
en dansten de A. J. C.'ers in biyde zo
merstemming. Zoo wachtten wij op het
openluchtspel, dat men voor ons op de
zen heerlijken zomerschen Zondagmid
dag zou opvoeren.
De titel „Olie" had ons er reeds op
voorbereid, dat het geen landelijk her
dersspel zou zUn. „Olie" is een propa
gandastuk in satirischen vorm. dat blijk
baar niet voor de „openlucht" geschre
ven is. En ook de zeer moderne decors
wezen er op. dat mejuffrouw Elly Tam-
minga, de ontwerpster, zich de opvoering
oorspronkelijk in een zaal heeft gedacht
wat dit spreekt wel van zelf de op
voering op het Huls te Zaanen in ar-
tistieken zin niet ten goede kwam. Maar
ik vermoed, dat het propagandistische
van dit reaiis tisch- f a r. tas tische spel wei
de hoofdreden is geweest, dat het partij
bestuur der S. D. A. P dat stuk voor de
opvoeringen in de openlucht heeft aan
gekocht.
In het eerste bedrUf zyn wij in Zwit
serland. waar op het terras van een def
tig hotel de afgevaardigden van den Vol
kenbond vergaderen om de olievoorra
den van de geheele wereld zoo „eerlük"
mogelijk te verdoelen. Blijkbaar is het
een toekomstbeeld, want ook „Uncle
Sam" is van de party en heeft dus zUn
bezwaren tegen den Volkenbond over
wonnen. Wy zien ze allen broederlijk en
zusterlijk door elkander gezeten, Ma
rianne met de roode vrijheidsmuts naast
Michel, die de Dultsche pijp stevig in
zijn mond geklemd houdt, Lussomini in
het fascistenhemd naast Trotzki in een
Tartaren-kleed, de dikke John Buil naast
den mageren Uncle Sam, de zwarte
Zoeloe naast een blozende gezonde zus,
dje Holland representeert. Chamberlain
presideert en blijkt het „Haegsch" accent
na zijn rondreis door Nederland al heel
aardig te pakken te hebben.
De vergadering begint in vollen vrede,
maar als het op het veraeelen aankomt,
raken de poppen aan het dansen. Lus
somini eischt voor Italië 51 procent, John
Buil verlangt 75. Marianne is wat be
scheidener en zal met 45 tevreden zijn,
Michel is een schrokop en verlangt niet
minder dan 102 procent en Nederland
wil wel van zUn deel der wereldproductie
geheel afzien, als het zyn portie in In-
aië maar voor zich alleen mag behou
den. Ch3mberlain moet over de wijsheid
van Salomo beschikken om zyn mede
leden. die te zamen 350 procent van de
voorraad opelschen, te bevredigen en
zal de zaak commissoriaal" laten be
handelen. Maar dan gooit Japan roei
m het eten. Het eischt ook zijn kwan
tum olie op en de oliebom barst, als
China, Japan en Afrika onder aanvoe
ring van Trotzki de vergadering verla
ten en den strijd met het Westen aan
kondigen. Maar het Westen is paraat.
Bankkapitaal, leger en wetenschap staan
achter Chamberlain en hij roept den
strijd uit tegen het Oosten ter verde
diging van de heilige rechten der demo
cratie, die in olie gedrenkt is.
In dit eerste bedrUf is het stuk als
satire hat best geslaagd en ook qua
opvoering gaf dit deel, dat onder aan
voering van een zeer goeden Chamber
lain levendig gespeeld werd, het meeste
voldoening.
In het tweede bedrijf krijgen wij
een vergadering van de arbeidersleider.'
van de verschillende landen, die beraad
slagen over de middelen om den drei
genden oorlog te voorkomen. Maar ook
in deze vergadering die minder sati
riek maar daarom niet met minder
werkelijkheidszin geschreven is ls de
vredesidee totaal zoek. Want in minder
dan geen tijd liggen de socialisten me:
„Trotzki" uit Rusland overhoop en als
de kloof tusschen de twee partijen niet
te overbruggen blijkt, gaat de verga
dering al ruziënd en vechtend uit
elkaar, daarmee ons landelijke feest
vierders een wel heel pessimistisch en
somber doch daarom niet minder
juist beeld gevend van wat in de
toekomst wel eens werkelijkheid zou
i kunnen worden. Ook dit bedrijf, waar
in de spelers zich op bekend terrein be
vonden en zich „thuis" gevoelden, werd
met entrain gespeeld.
In de laatste acte kregen wU het fan
tastische en dus verreweg moeilijkste
deel.- De legers der verschillende landen
die. omdat het Huis te Zaar.en In Hol
land ligt, him soldaten uit beleefdheid
allen in leelijke Hollandsche uniformen
hadden gestoken staan, gescheiden
door een petxoleumwagentje van de
Standard Oil. tegenover elkander en :n
het tooneel van de inzegening der wa
penen. toont de schrUver Lubertl die
zich Sir Beterding noemt nog eens.
dat in het satirieke zijn kracht llgr
Maar als de geestelijken weg zijn. heeft
hij ook al zijn kruit verschoten, want
voor een oplossing zag hij geen kans.
Wat er dan volgt, ie opstand der sol
daten en van het volk tegen hun aan
voerders en regeeringen is wel bedoeld
als „pakkend slot", maar de heer Lu
bertl, die biyk gaf van een zoo groot
pessimisme en werkelUkheidzin. zal zeil
wel al te goed begrijpen, dat je met een
grapje aan een oorlog geen einde
maakt. Om tot dit „bevrydende slot" te
komen, was werkelijk Iets anders noo
dig geweest dan de goedkoope grap van
den professor, die van karnemelk olie
maakt. Wij voelden op eens. dat dit on
derwerp au fond toch te ernstig is om
met een „grapje" te worden afgedaan.
De schrijver bleef aan het slot ver be-i
neden zijn taak. omdat het hem aan de J
noodige fantasie ontbrak om tot zijn
slot-apciheose te komen. Niemand ge
loofde In den opstand waardoor de
apotheose haar effect miste en de „in-
ternationale" hier feitelijk r.3 het j
grapje detoneerde. Het stuk ging uit
als een flakkerend nachtpitje, inplaa's
van in een lichtende olievlam. zooals
de schrUver het waarschynlUk had be
doeld.
Het laatste bedrijf stelde aan de regie-
en de spelers heel andere en zwaardere
elschen dan I en n, wat aan de opvoe
ring wel merkbaar was. Men deed zijn
best, maar erg overtuigend was deze
soldaten-opstand niet. Wie wel eens
Russische revolutie-films heeft gezien,
zal hebben opgemerkt, wat hier ontbrak.
Zoodat ook in de opvoering de climax
gemist werd. welke men blijkbaar van
het slot had verwacht. De opstand
bracht het pubiiek dan ook allerminst
tot geesidriit. Men bleef er» vrij nuchter
en kalm bU. wat bij ander spel en bij
een ander stuk waarschUnlUk niet het
geval zou zyn geweest.
J. B. SCHUIL.
„Nu zal ik Je een bijzondere reden
noemen, waarom Je dadelijk thuis moet
komen.
„Je GTaaf Ricardo wachtte niet.
tot vader hem je goede beweegredenen
had uitgelegd, voor hU Je vergaf en weer
In Je geloofde. Hij schijnt slechts een
oogenblik te hebben getwijfeld en daar
was hi) spoedig overheen. HU heeft de
oude portiersvrouw Je bruidskleed en
sluier en witte kousen en schoentjes
naar het huis laten brengen. Ofschoon
hy bUna niet kon zien. liet hy ze in
een kast leggen, waarvoor hU nu dik
wijls te vinden is. Lieve, het is zoo
pathetisch! Zoo was het, eer vader op
het tooneel verscheen. Toen hU kwam.
had uwe arme. geduldige, verlaten min
naar geen verdediging van Je meer
noodig. Al wat hij verlangde, was. over
Je te praten en te luisteren, terwijl vader
dat deed. Vader heeft zUn belofte aar.
jeu gehouden en hem Je adres niet ge
geven. maar Mr. Power vroeg hem Je
ccn brief van hem te willen zenden,
waarin vader toestemde. HU had er zijr.
hart op gezet dien zelf te schrijven. Bin
nu moet lk bekennen, dat lk geen ge
heimen meer kon verdragen zonder te
barsten, daarom heb lk hem verteld,
waarheen Je waart gegaan en wat Je
had gedaan, de Koningin en Florio in
begrepen. Nu lk je dit heb verteld, zal
Je wel kunnen begrUpen. wat die ge
sloten en gezegelde enveloppe bevat, ik
heb den Inhoud zelf niet gelezen. Die
was te heilig voor mUn oogen, maar ik
kan het wel raden.
„Indien Je hart niet verstUfd ls. meis
je, telegrafeer dan en vertrek morgen
naar Engeland. Bekommer je niet om
je nieuwe betrekking. Hare Majesteit zal
Je wel excuseeren. En nog Iets. Ik las
zooeven ln een nummer van de New
Yorksche „Town Tattle", dat een zekere
Miss Harford van San Francisco, eens
verloofd met Graaf Ricardo van Venetië,
later ln den steek gelaten door een
INGEZONDEN MEDEDEELINGElf
60 Cent» per regel.
Op een zeiltocht bij het wand'len,
Roeien, fietsen of In trein,
Bij het lezen of studeeren.
Bij gezellig samen-zijn,
In een auto, op den motor,
Door de lucht in Linobergh-vaart:
Altijd blijft toch een CAPENA
Dubbel haar gezelschap waard!
In de voornanmsto ilgnronwinkol».
landsche schilderkunst. Men weet nfci
wat d:e ongelukkige Hollanders bezielt
zU. anders zoo kalm en levend onder een
klaar licht in een land van eeuwen
oude coloristen: zU vertoont» hier mon
sters. schapen met vyf pooten cn kalve
ren met twee koppen, grillige onbegrij
pelijkheden
Natuurlijk is het onmogelijk do ge
heele wereld plus haar grootmoeder te
vreden te stellen en Heinrlch Heine zal
al dat het goed is. het ccn paar men
schen naar den zin te maken als je toch
niet iedereen ..gefallen" kimt.
In tusschen hebben wij over die Vone-
tiaansche expositie tot nu toe geest
juiclikreten hooren opgaan, die speciaal
ons golden. Die komen pas later, in het
officieel verslag aan de Rogeerlng. die
tegenwoordig ook onze kunstrepresenuv-
tic in het buitenland bemoedert maak
er geen bemoddert van. o zetter cn
die toch niet verwachten mag. dat men
erkent, dat de zaak een „sof" was.
22 Juni 1928.
J. H. DE BOIS.
BEGRAFENIS
JOH. NEDERKOORN Czn.
Zaterdagmiddag. toen de ron zoo
mild scheen, hebben velen zich van
de droeve taak gekweten de laatste eer
te bewijzen aan hun overleden familie
lid. vriend of patroon, den heer Joh.
Necerkoom Czn.. wiens stof fel Uk over
schot op de begraafplaats aan de Kle
verlaan ten aarde werd besteld.
Bloemen, veel bloemen waren er en
kransen, en toen allen zich om do
groeve hadden geschaard, sprak do
vroegere meesterknecht, de lieer Groe-
nesteyn woorden van posthume hulde
n troost. De heer Nederkoorn was. zoo
zeide hU. een self-made-man, een kleine
zaak had hU tot een bloelende groote
onderneming weten op te werken. Zijn
zaak was alles voor hem en hU was be
mind bij iedereen waarmee hij om
ging. Spreker die jaren lang bU den
thans overledene •.vorkte. weet hoe 'n
groot hart deae had voor zyn familie cn
voor zijn personeel. Maar bovenal was
hU eer. braaf echtgenoot en een lief
hebbend vader. Veel verliest de zoon.
die nu de leiding van de zaak op zich
gelogd ziet, ln zUn vader, maar spreker
zeide er van overtuigd te zUn. dat al
len er toe mode zullen werken die moei
lijke taak lichter te maken.
De heer Van Lierop. die tegenwoor
dig meesterknecht van het bedrUf !s,
voelde zich gedrongen een hartelijk
woord van dankbaarheid te spreken. Van
den overledene ontving hU rijn opleiding,
daarna mocht hu met hein samenwer
ken. spreker wil niet nalaten zUn over
leden patroon een laatst vaarwel toe te
roepen, en zegt dat hU diens vele goede
raadgevingen zal onthouden en in toe
passing 3sa; bloven brengen. Ook hU
spreekt ten slotte woorden van troost
tot den opvolger en de andere r.aaste
familieleden.
De volgende, spreker, de hoer De
Groot, ze «ie. dat het afscheid vóór het
vacan ticreisje van den heer Nodorkoom.
nog zoo opgewekt was. hU had toen niet
gedacht dat het weerzien zóó zou zUn.
Met groote dankbaarheid herdacht hU
in den overledene zUn leermeester en
patroon. hU sprak de hoop uit, dot do
zoon het erfdeel zal weten te bewaren,
zooals zjjn groote vader het hem nage
laten heeft. Vervolgens sprak hU de vws
duwe toe.
Namens de familie aride do
lieer De Groot, allen te danken voor hun
hartelUke belangstelling.
Amerikaan, Horne-Johnstone genaamd,
naar Engeland Is vertrokken met. haar
moeder. Haar foto staat op Mr. Power's
schoorsteenmantel ln de bibliotheek. ZU
zal wel spoedig rich ln persoon aan
melden
„Nu heb ik Je nog geen redenen go-
geven om thuis te komen".
Dat had ze zeker. Maar zelfs ln het
tegengestelde geval zou het ingesloten
briefje voldoende zUn geweest.
Het bevatte slechts vier regels, maar
nauwelijks leesbaar, die over elkaar heen
liepen.
„MUn leven is geen leven zonder Jou.
Als Ik kiezen moes: tusschen blind zUn
voor altijd met één kus van Jou. of
mUn gezichtsvermogen en het verlies van
Jou. dan zou lk het eerste kiezen. Om
Godswil, kom bU mU".
Vier dagen later tikte Esmée aan <Je
deur der bibliotheek.
Een dierbare, bekende stem riep „Bin
nen!"
ZU trad de kamer binnen.
Evenals op haar laatster, dag te Can
non Wood, begon de schemering Juist
:e vallen. „Wie is daar?" vroeg Power,
in het halfdonker starend met oogen
die niet langer blind waren. „Het ls
zoo donker. Ik kan niet zien. wie het
ls. die daar in de voorkamer blijft staan.
Ben JIJ het, Florio?"
.Neen", antwoordde Esmée. „Ik ben
het Graaf Ricardo. Zal ik binnenko
men?"
HU sprong op. zag haar, sloot haar ln
zUn armen en droeg haar de kamer ln.
„Ik keek Juist naar Je witte bruidskleed",
zeide hU tot het meisje. En toen kuste
hU haar. Maar het zou niet „6en kus
ei» blind voor altUd" zUn. Neen. kussen
voor altUd en alleen de blindheid der
liefde, zeide Esmée.
EINDE.
Olympisch en Venetiaansch.
n.
No. 174.
De schilder Kleintjes zond een naak:
nymphje bU een beek in het woud; wat
voor sport het lieve kind beoefent, zal
op het eerste gezicht niet iedereen
duidelijk rijn: voor een zwempartU ls
óe beek ongeschikt; maar daar de schil
der U voor de expositie der Spelen be
stemd was, noemde de schilder haar
„Zonnespel". Klaar was Kees. Het
spreekt vanzelf dat Willy Sluiter, wiens
wezen en kunst alreeds een sportief
karakter dragen, hier gemakkelijk zich
beweegt in een sfeer die hem eigen ls.
Zoowel zUn Tennisspelers (de heeren
Tilden en Schimidzen in actie) als zUn
cancaturen op voetbal en tennis, zUn
Juist wat ze zUn moeten: ruim voldoen
de aan artistieke eischen en daarnaast
van een gezonde, levendige geste, die
geheel zonder zwaarwichtigheid is.
Hoewel een verband met sport niet dan
met eenige inspanning te leggen valt. zou
ik hier voorloopig den naam willen no-
teeren van een voor mU nieuwen man,
Cornells Kloos uit Den Haag, die in een
schilderU „De Dooi" getiteld op delicate
wijze de verschillende geledingen van
een Witte kleur zeer harmonieus uit
spint. Oneer de schilderessen en schil
ders die op min of meer verdienstelijke
wyze de picturale eer van onze afdeelwg
hoog houden zUn dan na de immer
geestige Lizzy Ausingh (met een groot
coek, „Steeplechase" genaamd) nog Maks.
Westermann. Jacoba Surie. mevrouw
Hameetman—Schleite te noemen, ter
wijl het velen Kennemerlanders ge
noegen zal doen hier een knap portret
door Jaap Weyand te vinden, den be
kenden Bioemendaalschen heer De Vis
ser voorstellend, zooals die aan het stuur
van zUn jacht staat en er veel minder
vriendelijk uitziet dan in het dagehjksch
leven „aan den wal". Als schildering
ls dit portret tot het betere deel onzer
representatie zeer zeker te rekenen.
In de Duitsche afdeeling zou ik onze
kunstzinnige lezers voor hen worden
deze aanteekeningen gemaakt, niet
waar? van sport als zoodanig weet ik
minder dan niets, want ik koester er al
lerhande averechtsche begrippen over
willen opmerkzaam maken op den Miin-
chenaar Otto Dill. In een tweetal tafe-
reelen van paardenrennen met er om
heen de volte en kleurigheid van tri
bunes en publiek toont hU zich een
waarlyk knap compositietalent met een
levendige toets en een beschaafd op
donkere kleur afgestemd palet, Hy zou
zich onder Franschen invloed gevormd
en in zUn jeugd misschien nt bestu
deerd kunnen hebben. Een vroeg schil
derU van Max Liebermann met Polo-
spelers. een doek dat door de Hamburg-
sche Kunsthalle in bruikleen werd af
gestaan. is een mooi specimen van dezen
Ie venskrach tigen schilder. En zelfs Max
Slevogt dien ik, om zyn ruwe. ietwat
bloederige peinture wel eens als den
slager onder de schilders hoorde betite
len is. vooral in éen der paarden rennen
van een groote distinctie. Professor Wal-
ther Klemm uit Weimar, die als etser
een welverdiende reputatie geniet toont
door een schilderU met schaatsenrijders
dat hU een even kundig als interessant
schilder is. Wanneer wU van de Jongere
generatie nu nog mannen als Erich
Heckel, Oppler. Willy Jaeckel memoree-
ren. dan bemerkt men wel dat de Duit
sche commissie voor deze expositie haar
beste beentje heeft voorgezet,
België heeft, een weinig meer werk ge
maakt van de beeldhouwkunst dan van
de peinture. welke laatste maar zeer po
vertjes voor den dag komt. En in op-
merkelUke zielsverwantschap, (voor een
land met zooveel goede schilders), eigen.
lUk even onbeholpen aandoet als de
groote zus Frankrijk. Engeland zond een
zeventigtal schilderyen van zeer ulteen-
loopende kunstwaarde, maar gaf ten
minste bewUs van goeden wil. Over
Orpen en Lavery spraken wU reeds doch
ook bU het overige is wel waardeerbaars.
Een aantal teekenaars van de Punch
zouden eenige hunner origineele teeke-
ningen; ge vindt er: Lewis Baumer.
David, Ghilchlk. George Stampa, E. H.
Shepard. De verengelschte Hollander
An ton van Anrooy schilderde het por
tret van zUn landgenoot Sir Henry De-
terding; het doek is geen meester-por
tret.
De oogst Is als in den aanvang be
toogd niet rijk en dat is wel jammer
voor de werken die wel wat beduiden
cn uitzonderingen zyn. De pogingen om
tot een harmonisch huwelyk-en-gros
tusschen de culturen van het lichaam
en van den geest te bemiddc-len. zUn
misschien uitvloeisels van een hoog
ideaal maar desalniettemin tot misluk
king voorbestemd. Laten wy aannemen
dat bU de Grieken die beide culturen ln
alle geledingen van het volk op even
wichtige wyze ontwikkeld warendsn
nog zullen al die pogingen van vandaag
om zulke harmonie te reconstruecmi
faliekant uitkomen, eenvoudig omdat de
menschen van de twintigste eeuw geen
Grieken zUn uit de dagen van Pericles.
Hot conccurs in muziek en letterkunde
dat aan de Stadion-spelen is opgehan
gen ziet er (op het programma) al even
hopeloos uit. In de sfoer waarin de
ernstige kunst ontstaat, onthoudt men
zich van mededinging bU deze gelogen-
heden en naar het mU voorkomt te
recht.
Trouwens al dat gesjouw met kunst
werken van Lapland naar Vuurland en
van Archangel naar Dublin, vice-versa.
het heelt zoo weinig zin En liet
verwart zelfs by de werkelijk geïnte
resseerden slechts het toch al oppervlak
kig inzicht. Allerlei overwegingen die met
kunst niets te maken hebben krUgcn or
te zonderlingste wijze macht cn invloed,
loo heeft Nederland bUvoorbecld een
groep kunstwerken naar de internatio
nale tentoonstelling in Venetië gezon
den en op verzoek van de ltalaan.sehe
inrichters alleen werk gezonden van
uitgesproken modem karakter. Een be-
perking, die misschien haar nut kan
hebben, maar toch. in ieder geval in de
zen tyd van ulteenloopcnde inzichten,
tengevolge heeft dat slechts een om
grensd gebied der Hollandsche kunst-
prestatie in het buitenland het geheel
.ertegenwoordigt. En dan komen vanzelf
ie misverstanden en de generaliscerin-
gen ais van den, zij het wat ouderwet-
schen dan toch bekenden criticus Ca-
mille Mauclalr die over deze expositie
onder andere dit schreef: „Hetgeen af
grijselijk is. en iedere beschrUving tart
is de Duitsche. Honga^rsche en Hol
de Medici. HU ontdekte de vergiftige
eigenschappen van de een of andere
Oostersche plant, en bereidde een drank
je voor Catehrina. om aan ieder te geven
wiens oogen te scherp waren om in den
smaak dier dame te vallen. Het ver
lamt eenvoudig de kristallens, niet op
eens, maar langzamerhand. Na Cqjhe-
rina's tyd werd de Scarpapena heel
populair in Spanje en Italië, maar zU
was bUna vergeten, tot een dokter in
TurUn bewees, dat een weinig er van
heilzaam was bU het lichten van de
grauwe staar. Mr. Power mag zUn be
schermengel danken, dat jij en de arme
oude Mrs. Neale de schoone Violetta ir.
h3ar slaapkamer betrapten en het spel
van haar en Silvers stoorden. Een poosj-:
l3nger en dan was het misschien te laa:
geweest voor genezing. Nu. zegt Dr
Florio. is het slechts een kwestie van
tijd en zUn bchar.deiing me: eiectricitei:
geeft verbazend snelle resultaten.
„Had je die twee wreede duivels, dier.
man en die vrouw, niet kunnen ver
moorden? Je zult wel van vreugde op
springen, als je hoort dat mijn slimme
papa Luise heeft gesnapt. Hij kreeg
Silvers ook te pakken, maar die lafaard
heeft, na alle schuld op de vrouw te
hebben geworpen, zich zelf gedood. Dat
klinkt als een tegenstrU'digheid. Maar
dat is het niet, want hU was niet van
plan zelfmoord te plegen. HU trachtte
te ontsnappen, en was al een heel eind
komen, toen hij uitgleed op een nat
dak en zön nek brak! Ik zal je een
courant zenden om Je te laten zien, hoe
handig vader het heeft weten aan te
"eggen om de familie Power voor een
schandaal te behoeden. Ik herinnerde
hem er aan. dat JU daar misschien eens
toe zult behooren en ik dan gaarne op
de IUsl van ja bezc:kers wi! komen!
Teen Violetta. of Luisa vernam hoe
haar partner alle schuld op haar had
willen schuiven, verklapte zij alles. Sil
vers had een prachtig denkbeeld, als hU
het maar had kunnen uitvoeren. Hij
wilde, dat Luisa Graaf Ricardo zou ver
giftigen, maar zy wilde geen moord op
haar geweten hebben. Dan was het maar
het beste hem blind te maken. Silvers
hoopte, dat Power zoo wanhopig zou
worden door zUn toestand en andere
dingen, dat hy met een kogel een eind
aan de zaak zou maken. HU zou het lijk
verbergen, eer het kon worden gevon
den. Dan was er niets meer in den weg.
dat hem kon beletten voortaan voor
Graaf Ricardo. alias Richard Power te
spelen. Dat zou hem wel gelukt zUn.
wegens zijn groote gelijkenis met Power
en zUn kennis van diens z3ken. Het
schUnt. dat hU een anoniemen brief
naar Scotland Yard zond. waarin hU
Richard Power aanklaagde als een ver
rader en spion, die met den vUand had
onderhandeld enz.
En den geheelen tyd had hjj dat zelf
gedaan en zoo heeft hU Lyons ontmoet
Ik weet niet precies wat er gebeuren
zal met do twee L's (Luisa en Lyons)
maar ik wed. dat het niet veel goeds zal
zUn: Solvers had staatspapieren be-
hoorende aan de vUanden in de
geheime kamer :e Canon Wood
(een aardige, mderno kleine suite,
lieve!) verborgen, toen hU daar
woonde: en toen hU werd weggejaagd,
had hU geen gelegenheid ze mee te
nemen. Nu ik van die geheime kamer
spreek, denk ik aan wat ik je 't eerst
van alles moest hebben meegedeeld,
doch lk wilde niet beginnen met Je
droevig te stemmen: de mooie dame is
dood. Dat zal je niet erg verwonderen
Vader zeide dat JU dacht, dat zU zou
sterven, en vond het de gelukkigste op
lossing voor haar. Maar zU stierf niet,
toen je den val hoorde en haar hoorde
gillen. Teer. viel ze alleen maar flauw.
Richard Power liet den ouden familie-
dokter halen. Zy leefde nog tot na je
vertrek naar Italië, maar zU ls nooit
weer bU kennis gekomen, geloof flt
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
Vrouw of tijger
door ARKADY AVERCHENKO.
