H. D. VERTELLINGEN
FLITSEN
ONZE BUITENLANDSCHE HANDEL
Uw Haar
FEUILLETON
TAXI! TAXI!
HAARLEM'S DAGBLAD DONDERDAG 28 JUNI 1928
(Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden.)
De Ijskast
door
LUIGI PELLEGRINI.
wegens het voorradig hesben van bedor
ven Levensmiddelen. Sedert dat oogen-
blik heb ik de kast nog verscheidene
malen verkocht. Kijk hier is de catalo
gus van degenen, wien de kast toebe
hoort. De heer Adolfs, 175 lire betaald.
Heeft mij een tijd lang 's avonds opge
wacht. De koopman Johannissen, 200 Ure
contant betaald. Heeft meermalen met
breekijzers en houweelen geprobeerd en
heeft met dynamiet gedreigd. Heeft mij
een poos anonieme brieven geschreven
en mij ijsk as tzwendelaar genoemd.
Juffrouw Nora Nelken, 185 lire betaald.
Zij heeft wat korting gekregen, omdat
zij bijzonder vriendelijk was. Zij heeft
een comestibleswinkel aan het ander
eind van de stad.
Er kwam een heer van middelbaren
leeftijd binnen en zeide: Er ls een
ijskast geadverteerd, kan ik die eens
zien? Jansen straalde. Ik zag ze in
een klein kamertje achter den winkel
verdwijnen. Ik kwam dien middag laat
thuis en toen ik Jansen's geschiedenis
aan myn vrouw vertelde, zeide zij:
Dat was toch ter afwisseling weer eens
iets anders dan de buitenlandsche post,
die je altijd zoo lang ophoudt. Schrijf in
hemels naam de geschiedenis op.
om haar niet te vergeten.
VAN HAARLEM'S DAGBLAD No. 1235
HUISNUMMERS
Je vindt de Hoogstraat de meeste huizen schlj-
en vraagt je af welken I nen geen nummers te
kant je op moet naar I hebben, maar je vindt
no. 69 I tenslotte no. 297
bij het onderzoek naar I wenschende dat er een
welken kant ze afloopen I wet was die de menschen
vind je niets voor no. 381 I voorschreef om nummers
en je keert dan op je I te zetten waar je ze
schreden terug makkelijk zien kan
je passeert twee open je keert weer terug en I je loopt weer terug, mee- I je belt aan bij no. 17 en
stukken erond en komt ziet dat het eerste huis I nende dat, ie verkeerd I hoort, dat no. f\O niet
stukken grond en komt
plotseling voor no. 17
je moet no. 69 gemist
hebben
ziet dat het eerste huis
aan de andere zijde van
het open stuk no. 201 is
nende dat je verkeerd
gelezen zult hebben en
dat het 117 was inplaats
van 17
hoort dat no. 69 niet
bestaat, liet zal vennoe
del ijk Hoogweg zijn dien
1 je hebben moet.
(Nadruk verboden).
KANTONGERECHT.
Met de brutale
.macht der nood
zakelijkheid trad
hij mijn leven
binnen.
Hij heette Guil-
mo Guilmetti.
.wat in het Ne-
derlandsch gelijk
waardig ls aan Jan Jansen was
Italiaan en eigenaar van een klei
nen, maar voornamen delicates
se nwinkel te Genua, in een van de stra
ten, waar ilc geregeld door moest, wan
neer ik laat in den middag thuiskwam.
Ik had het in die dagen erg druk. Mijn
vriend echter, die ook in de havenstad
verblijf hield, kwam mij desondanks
iederen middag in mijn kantoor opzoe
ken om Karei XVI met hem te spelen.
Karei XVI is een zeer eenvoudig spel
met dobbelsteenen. Men kan het overal
spelen. Speelt men het. echter op kan
toor. dan komt men een uur te laat aan
tafel. Eens. om een keer niet te laat te
komen, speelden wij het onderweg op
straat. Wij gooiden de dobbelsteenen
voor ons uit op straat, op het trottoir,
bukten ons. telden de punten en gooiden
opnieuw. De menschen. bleven staan en
keken met belangstelling toe: een po
litic-agent dacht, dat wij ruzie hadden
en probeerde mijn vriend te arresteeren.
Hij bood echter wanhopig tegenstand en
meende, dat de agent op mijn initiatief
had ingegrepen, omdat hij juist den
worp had gewonnen. De zaak werd op
gehelderd, maar toen kreeg mijn metge
zel het te kwaad met het paard van een
équipage,dat met zijn tong zijn hoed
naar den verkeerden kant trachtte te
borstelen. Daarna speelden wij tusschen
vier muren Karei XVI.
Op den weg naar huis ging ik'by Jan
sen binnen en kocht een ons bonbons
voor mijn vrouw. Een warm aan te be
velen. voor wie wel eens wat laat aan
tafel komen. In het begin helpt het
voortreffelijk. Het duurt tamelijk lang,
eer men tot sieraden met echte briljan
ten of echte Japansche kistjes met in
legwerk komt. De winkel van Jansen
was zeer klein. Hij werd eigenlijk ge
vuld door een langen toonbank met mar
meren blad. waarop twee rijen glazen
schaaltjes met allerlei confituren en
bonbons stonden. Daar waren kleine
pralines met marsepain. punchpralines
en pyinscspralines met slagroom. Daar
waren confiteren en versche bonbons
en lange chocoladestangen met crème.
Het waren allemaal lekkernijen in Jan
Jansen's schalen. Jansen zelf was klein
en vettig en vriendelijk. Toen ik de
eerste maal in zijn winkel kwam, vroeg
ik hem om pralines, een paar In een
zakje.
Welke soort zal het zijn? Prinses
pralines?
Hm, ja, het is moeilijk uit al deze
schaaltjes to kiezen. Wanneer ik eens
uit elk schaaltje eens proefde en dan
een beslissing nam?
De heer Jansen zog er verschrikt uit.
maar ik ging geruststellend voort:
Natuurlijk zal ik er maar een klein
stukje afbijten cn de rest er weer in leg
gen, zooals men kaas probeert.
De oogen des heeren Jansen werden
onmenschelijk groot en met schrik riep
hij uit:
Proeven en weer terugleggen? Wal
bedoelt U?
Ik stelde den heer Jansen gerust en
kocht een half ons pralinesI Het waren
er vier. Zij hadden voldoende plaats in
een zakje, Jansen is duur met zijn lek
kers. Maar mijn vrouw lette meer op
- - v 'tart dan on de vier eenzame
bonbons .die mijn kinderen later voor
een lire aan de kleine meisjes van mijn
buurman verkochten.
Maar ik leerde Johannes Jansen ken
nen. Wij groetten elkaar 's avonds op
straat, wanneer de heer Jansen zijn
zaak gesloten had en een wandelingetje
maakte. En op zekeren dag, toen ik mijn
aankoop tot een ons had uitgebreid,
het was werkelijk wat laat dien mid
dag rankten wij in een gesprek over
zaken in het algemeen. De heer Jansen
vulde een schaal met bonbons en zei:
Neen. hot gaat mij niet goed. De
tijden ziln slecht, iedereen is zuinig, men
koopt slechts het allernoodzakelijkste.
hebt gelijk, mijnheer Jansen, zei
ik niet ledereen begrijpt, dat pralines
noodzakelijk kunnen zijn voor hulselijl:
geluk. De heer Jansen glimlachte ge
heimzinnig en zeide:
Och, zoolang ik mijn ijskast nog
maar heb
Uw ijskast? Ik begrijp u niet.
U bevalt mij. sedert u mijn prali
nes wilde proeven en weer terugleggen.
U moet de geschiedenis hooren. Ziet u,
ik heb een ijskast. Toen ik het huisje
hier huurde, nam ik de ijskast van den
vroegeren huurder over. Dit kon haar
niet meenemen ,want zij was in het huis
vastgebouwd. Zij hoort bij het huis. kan
niet weggenomen worden. Het is een
groote, voortreffelijk ingerichte ijskast.
Zij is werkelijk goed en ik heb er 1800
lire aan verdiend.
Hoe dat?
Ik heb de kast verkocht. Twee
jaar geleden ben ik er mee begonnen,
Eind Maart, toen het met de huur ha
perde. plaatste ik een advertentie: Goed
ingerichte ijskast billijk te koop. Jan
Jansen enz. Den volgenden dag kwarr
er een heer. Hij zag er solide uit en zei
kortaf
Kan ik de ijskast zien? Wat is de
prijs?
Als 't u blieft, hier boven." zei ik,
„200 lire".
Hij ging mee naar boven en bekeek
de kast. Zy stond hem aan, maar ze is
ook zoo groot en zoo voortreffelijk in
gericht. Hy kocht de kast, betaalde en
zei:
Ik laat ze straks halen.
Tegen den middag kwam er een
kruier:
Ifc het hier, dat ik een ijskast moet
halen?
Jawel, zeide ik en ging den kruier
voor naar boven. Hij keek ae kast eens
aan.
Die is groot, zeide hij.
Ja. zeide ik, die is groot.
Eens kijken, of ik 'm baas kan,
zeide de kruier.
's Kijken, zeide ik.
Toen pakte hij de kast aan, liep er
om heen. kwam weer terug, zette zijn
pet op cn zei:
Tot ziens, mijnheer Jansen.
Ga je heen? vroeg ik, en de
kast?
Ik heb toch niet aangenomen hui
zen te sloopen? die kast zit vast, zeide
hü en ging heen.
Zooals je wilt, zeide ik.
De man, die de ijskast gekocht had.
belde later aan: Dat moet een ver
gissing zyn. De kruier zegt. dat hij de
kast niet los kan krijgen.
Zoo, zeide ik, maar laat, u het
ding gauw halen? Want het stoat mij
in den weg.
Den volgenden dag kwamen er twee
kruiers. De eene was lid van een athle-
tenclub. Zij gingen weldra heen. Toen
kwam de man. die de kast gekocht had,
Hij wilde zijn geld .terug hebben, maar
ik zei hem, dat de kast zijn eigendom
was en dat hij haar zoo gauw mogelijk
moest laten halen. Hij ging naar een
advocaat en daar ik na een maand niets
meer van hem hoorde, plaatste ik een
nieuwe annonce. Wanneer de heer, dit
van Jan Jansen een ijskast heeft ge
kocht. deze- niet voor het einde dezer
week laat afhalen, is zij zyn eigendom
niet meer. Daarna wordt een huur van
een lire per dag geheven.
Hy.liet niets van zich hooren. Ik ad
verteerde. om de kast te verkoopen. Een
oude vrouw uit de provincie en een
koopman verschenen gelijktijdig. Zij be
keken de kast en de man trok zich vrij
snel terug. Hij kon zich zulk een kost
bare kast niet permitteeren. De vrouw
bleef en wilde handelen.
Tweehonderd lire is veel voor een
ijskast, zeide zij,
Maar niet voor deze ijskast, zeldc
ik. Goedkooper kan ik haar piet geven.
Ik heb meer aanvragen,
Ik zal 195 geven, zeide de vrouw en
knipte met het linker oog.
Nu, zei ik. u zult de kast voor 195
lire hebben, maar u moet haar zelf la
ten weghalen.
Dat was ook mijn plan. zeide zii.
En toen kreeg ik het geld. Verder was
het dezelfde geschiedenis. Een kruier
kwam. Hij ging. Daarna kwamen de
zelfde kruiers als de eerste maal.
O. de kast, zelden zij. Dank u. Wij
hebben iets anders te doen.
Daarna kwam de vrouw zelf. Ik pro
beerde haar gerust te stellen. Ik zei, dat
de kast haar toebehoorde en dat zij het
recht had er mee te deen, wat haar goed
dacht. De kast is van mij zeide zij.
Dan zal ik ze gebruiken. Reken daar
op! "s Avonds kwam zij met een nam,
een bundel leverworsten en een paar
kalfscoteletten en legde alles in de kast.
in gezelschap van een groot stuk ijs,
sloot de kast af en nam den sleutel mee.
De zaak werd werkelijk fataal en toen
zij veertien dagen niets van zich liet
hooren later vernam ik, dat zij van
opwinding ziek was stelde ik de ge
zondheidscommissie van het geval in
kennis en de vrouw moest boete betalen
LUCHTIGE
COMMENTAREN.
Een examinator heeft verklaard, dat
meisjes dikwijls vlugger zijn in het be
antwoorden van vragen dan jongens.
Onze getrouwde redactie-cynicus
merkt op, dat ze zoo vlug zijn soms, dat
je erg zorgvuldig moet nadenken voor je
haar ten huwelijk vraagt.
Een Engelschman die gered is uit een
schipbreuk, den geheelen oorlog ge
vochten heeft zonder een schrammetje
op te loopen en onlangs uit een bran
dend hotel ontsnapte, juist voor het
dak inviel, gaat dezer dagen trouwen.
Hij zal binnenkort op rustig en onbe
wogen verleden kunnen terugzien.
De achtduizend bewoners van een
stadje in China behooren allen tot de
zelfde familie.
Als dit meer voorkomt in China, be
gin je iets van die voortdurende bin-
nenlandsclie oorlogen te begrijpen.
Een vrouw vertelt in een tijdschrift
artikel dat haar' echtgenoot haar ten
huwelijk vroeg terwijl zij samen in zijn
auto door Londen reden.
Er zyn van die chauffeurs die in het
drukke verkeer hun hoofd verliezen.
Een profeet heeft voorspeld dat Ame
rika in zee zal verzinken.
Intusschen worden wanhopige pogin
gen aangewend om het droog te houden.
Wij zijn allen ons land iets verschul
digd zegt een schrijver.
Ja, maar de fiscus zorgt wel dat dit
niet al te lang duurt.
Het prettigste van een auto is, dat ze
je in de open lucht houdt zegt een
advertentie.
Persoonlijk prefereeren wij er een.
die je in staat stelt, thuis te komen.
Volgens Dr. Gothichy is de beste ma
nier om lang te leven het nalaten van
rooken, drinken en iaat naar bed gaan.
Jawel, maar wat is op een na de beste
manier?
Een Zuid-Amerikaansch dictator gaat
binnenkort trouw n.
Elk dictatorschap neemt tenslotte een
einde.
Een Haarlemivr-- vond dezer dagen
eenige munten, tezamen f 3,72, terwij
hfj in zijn tuin stond te spitten.
Een uur later vond hij waarschijn
lijk het gat in zij vest.
Meisje, dat een half uur lang over de
lente heeft „geschwarmt":
O, wat zouden deze prachtige eiken
zeggen, als zij konden spreken?
Haar metgezel:
Ze zouden waarschijnlijk zeggen:
pardon juffrouw we zijn beuken.
UITGAAN
SCHOUWBURG JANSWEG.
Zondag 1, Maandag 2 en Dinsdag 3
Juli zullen door hot Cabaretgezelschap
onder leiding van Chris de la Mar drie
voorstellingen worden gegeven in den
schouwburg Jansweg.
De heer de la Mar zal dan voor het
eerst optreden hier te Haarlem in zyn
nieuwe schets „Pierrot" met nieuwe
muziek van Jan Hinse. Er zullen ver
schillende dansen worden uitgevoerd
door het danspaar Lita Morena en Va-
lesco.
Verder is er een uitgebreid cabaret
programma met voor Haarlem nieuwe
nummers.
Het doopfeest.
3 Juni is er in Haarlem een kind ge
doopt. Dat ging met feestelijkheden ge
paard, die wel voornamelijk bestaan zul
len hebben in het ledigen van een
glaasje.
Een oom van het jongske of meisje was
heelemaal uit Den Haag gekomen om
het heguelijk feest te vieren. Toen hij
weer op den terugweg was, was de
feestelijke stemming nog niet geheel ge
weken. wat bleek uit de eigenaardige
route, die hij zijn auto deed kiezen. Van
de eene zijde van den Wagenweg koerste
hij naar de andere, wat voor het overige
verkeer op den weg, dat niettegenstaande
het kwart over elven was toch ook nog
een plaatsje opeischte niet zoo prettig
was.
Een chauffeur van de „Brockway"
greep daarom op kloeke wyze in, sprong
op de treeplank van verdachte's auto
en draaide het contactsleuteltje om,
zoodat de motor tot stilstand kwam.
Daarmee hield de rit ook op.
De chauffeur verhuisde naar het ar-
res.tontenlokaal ten, politiebureele, en
vanmorgen werd hem door den kanton
rechter aan het verstand gebracht, dat
men in dronkenschap geen auto mag
besturen. De eisch was 75 of 15 dagen.
Er ging 25 en 10 dagen af, maar de
bepaling door het O. M. gevraagd om
verd. voor 6 maanden de bevoegdheid
te ontzeggen een motorrijtuig te bestu
ren werd door den kan ton ree,, ter het
vonnis opgenomen.
Iemand die op klompen
loopt.
Een meneer had zich aan een auto
vastgehouden en zich zoo op de Am-
sterdamschevaart met zijn fiets laten
voorttrekken.
De veldwachter van Haarlemmerliede
was van een anderen kant gaan trekken,
en had zoo den meneer gedwongen op
te houden met in overtreding te zijn.
De meneer wist niet, dat hij zich niet
vasthouden mocht en bovendien wilde
hij zich niet door iemand, die gewoon
lijk in een blauw boezeroen en op klom
pen loopt van zijn fiets laten trekken.
De kantonrechter merkte op, dat de
veldwachter zyn plicht deed, hoe, komt
er niet op aan.
Maar edelachtbare, iemand die op
klompen loopt
Zijne Edelachtbare gaf den raad zich
bij de bevoegde autoriteiten te beklagen.
Verd. was al naar den burgemeester
geweest maar dat had niet geholpen.
Hy kreeg 5 of 2 dagen, en de kan
tonrechter verklaarde zich onbevoegd
van de klacht kennis te nemen.
Verdachte begon nog eens: Maar
Iemand, die op klompen loopt.
(Reeds ln een deel van de vorige
opl a ag opgen om e n
De op 19 Juni 1928 verschenen Maand-
statistiek van den in-, uit- en doorvoer
over Mei 1928 bevat weder een groote
reeks van belangrijke gegevens. De
waarde van den in-'oer over die?* maand
is ongeveer 9 millioen gulden grooter
dan in April 1928, doch, aanzienlijk
kleiner dan de invoer in Maart van dit
jaar. De invoercyfers over de eerste vijf
maanden zien er als volgt uit: Januari
f216.278.511. Februari f217.799,678,
Maart f247.193.479. April f210.761.823
en Mei f220.049.049 of in totaal over
deze periode f 1.112.082.540.
Wat den uitvoer betreft, geeft Mei
1928 een gunst'g cijfer aan en wel
f 169.334.848. Van dat eerste vijf maan
den in dit jaar wordt Mei alleen over
troffen door Maart. De uitvoercijfers
zijn: Januari f 139.509.381, Februari
f 151.694.913, Maart f 173.307,687, April
f 152.031.279 en Mei f 169.334.848.
Beschouwdt men deze maanden Ja
nuari tot en met Mei over de jaren
1925—1928, d: -.i blijkt daaruit dat de
totaal- invoercijfers geleidelijk gestegen
zyn, dat de totaal uitvoercijfers over de
zelfde periode in 1926 vergeleken bij
1925 een stei-ken achteruitgang vertoo-
nen en in 1927 en in dit jaar sterk
vooruitgegaan" zijn. Een en ander blijkt
duidelijk uit onderstaand overzicht.
Invoer Januari tot en met Mei 1925
f 1.002.946.919, 1926 f 1.009.601.971, 1927
f 1.010.7S0.228. 1928 f 112.082.540.
Uitvoer Januari tot en met Mei 1925
f717.409.601, 1926 f658.008.905. 1927
f735.401.742, 1928 f785.878.108.
Tegenover een waardevermeerdering
van den invoer over Januari tot en met
Mei van niet minder dan pLm. 101 mil
lioen gulden in 1928, vergeleken bij
1927, staat een waardevermeerdering
van den uitvoer over hetzelfde tijdvak
cn dezelfde jaren van ruim vijftig mil
lioen gulden. Het resultaat is dus dat de
waarde van den invoer veel sterker Ls
gestegen dan de waarde van den uitvoer.
Ook ten aanzien van de gewichts-
cyfers is in 1928 (over de eerste vijf
maanden) een vermeerdering vast te
stellen vergeleken bij de overeenkomsti
ge periode in 1927.
De invoer in 1000 K.G. uitgedrukt be
droeg van Januari tot en met Mei 1928
11.634.505; in de overeenkomstige tijd-
vaken in 1925, 1926 en 1927 waren deze
cijfers lager. Een dergelijk beeld ver
toonden de uitvoercijfers. Dit cijfer be
droeg in meergenoemde periode in 1928,
in 1000 K.G. uitgedrukt, 5.967.219; het
hoogste cijfer in de afgeloopen jaren in
deze maanden, in 19^5 bedroeg het;
4.656.559. Het is eigenaardig, dat de ver
meerdering van het gewicht van den
iutvoer, zoowel als die van den invoer,
voor een groot deel te vinden is in het
product steenkolen. Het blijkt n.l. dat,
vergeleken bij de overeenkomstige pe
riode in 1927, de uitvoer van steenko
len in de maanden Januari tot en met
Mei 1928 361.482 ton meer was, terwijl
gedurende dezelfde maanden een stij
ging van den invoer van steenkolen
heeft plaats gehad tot een bedrag van
203.645 ton.
Het is een verblijdend teeken, dat de"
vermeerdering in waarde van den totalen
uitvoer over de eerste vijf maanden van
dit jaar bijna ceheël te vinden is in den
grooteren uitvoer van industrieele fa
brikaten. Hoewel het uiterst gevaarlijk
is aan cijfers loopende over eenige
maanden conclusies te verbinden, mag
hieruit wellicht toch afgeleid worden,
dat eenige verbetering op industriëel
gebied vastgesteld mag worden. Daar
tegenover staan posten, welke een ach
teruitgang vertoonen. In de eerste plaats
dient gewezen e worden op den vermin
derden afzet aan dieren en dierlijke
producten, welke over de eerste vijf
maanden ruim 7 ^-'llioen gulden min
der was, dan in het overeenkomstige
tijdvak in 1927, Zoowel de uitvoer van
versch varkensvleesch als die van
versch schapenvleesch en versch rund
en kalfsvleesch bewerkstelligden dien
achteruitgang. Daarnaast verminderde
de uitvoer van gezouten vleesch, zoo
dat het geen verwondering zal wekken,
dat door dezen gezamenlijken achteruit
gang de vleeschexport over de eerste
vijf maanden in 1928 c:ca 12 millioen
gulden minder was dan in die periode
in 1927. Andere voedingsmiddelen deel
den in deze misere. Aan margarine,
aardappelen en gepelde rijst werd even
eens minder uitgevoerd. Gunstig steken
daarbij af de uitvoercijfers van varkens,
reuzel, boter en kaas, welke alle een
vermeerdering aanwijzen. Zeer sterk
ging in waarde vooruit de uitvoer van
schepen, n.l. van 5,5 op 21,7 millioen in
de eerste vijf maanden van 1928 en voor
den uitvoer van electrische metaal
draadgloeilampen, electrische toestellen,
zoomede voor installaties voor draad-
looze telegraphie en telefonie.
MOLLERUS.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
a 60 Cents per regel.
wordt gezond en sterk
het krijgt mooier glans
het wordt vrij van roos
het blijft beter zitten
het valt niet meer uit
als gij zoo nu en dan een
weinig Purol tusschen de
handen wrijft en daarna
door de haren uitstrijkt.
Doos 30 en 60. tube 80 et.
Bij Apoth. en Drogisten
naar het Engelsch door
CHRISTINA KAMP
3)
Dan stond hij opeen ontzagwek
kend personageals teeken. dat de
audiëntie was afgeloopen.
„Ik zou maar geen tiid verloren laten
gaan voegde hij eraan toe „Misschien
komt zij met een vroegeren trein. En
hmzeg Ricketts. dat ik hem nu kan
ontvangen".
„Jawel, mijnheer", zei Ben zijn oogen
blauwer dan te voren, terwijl hij met
een rug naar het licht stond. .En laat
mij u bedanken voor deze zeer aange
name boodschap. Ik zal terstond ver
trekken".
Maar toen hij Ricketts had gezegd.dat
hij heen ging, bleef hij nog een poos
dralen bij zijn teekenplank, waar hy be
zig was geweest met delambriseerinrr
te teekenen voor een paleis in den stijl
van Koning George, een gebouw, dat
meer zou kosten dan een van de oor
logen met dc Indianen. Ben borg de
schets waaraan hü werkte, op, daaron
der lag een ander yel papier, waarop hü
vroeg op dien morgen bezig was ge
weest met het teckenen van mooie meis
jeskopjes, met oogen als sterren en bru
tale neusjesmaar die klaarblljkelük
niets tc maken hadden met lambrisee-
rir.gen of eenig ander werk. dat dien
morgen in de lokalen van Schcrmcrhorn
Schuyler Brailhe gedaan werd.
„Niet nooaig. dat zit dit te zien krü-
gen", dacht hü. terwijl hü het vel papier
verscheurde en dc stukken in de papier
mand wierp, ..Zy zouden mij maar voor
den gek houden als zü het zagen. „Een
minuut later ging hij den huisknecht
voovby. die de manieren van een major
domo vereenigde met een rose gestreept
vest en wandelde naar bulten in den
heerlüken zonneschün van een lente
dag. „Sapperloot", dacht hü verrukt,
„de oude heeft zeker mün gedachten
gelezen, Het is misdadig, erger nog', om
in huis te moeten blijven op zoo'n zon-
r.igen dag".
HOOFDSTUK 3.
Ben had voor het huis ln Gramercy
Park al twee uren gewacht, eer het hen;
in de gedachte kwam, dat het meisje er
misschien al geweest was en weer weg
gegaan. voor hij er gekomen was.
Eerst had lnj langzaam de straat op
en neer geloopen, maar nooit zoo ver
weg, dat hü niet kon opletten of er
iemand naar het huis ging. Daarna stak
hü over naai' dc züdc van het park en
wachtte daar een poos. Toen ging hy
op de stoep van het huis zitten en
schetste allerlei soort van menschen
achter op oude enveloppen. Maar je be
grijpt wel, dat hü alle taxis, die aan
kwamen, scherp bestudeerde en vooral
wandelende dames, die er uitzagen, als
of zü uit het Westen afkomstig waren.
„Daar ls zü!" dacht hü iederen keer
als een taxi om den hoek kwam. Maar
zy was het niet.
„Misschien zit zü daarin", toen een
autobus eraan kwam
Hoewel deze vlak tegenover het huis
stopte, kwam er niemand aan de schel
trekken, waar Benny, de zoon van een
boer uit Norwich, zat te wachten.
„Het zal mü benieuwen, hoe zij eruit
ziet", was een andere gedachte van
hem, „Als zü op den ouden heer lijkt,
dan is het niet veel bijzonders. Zeker
ook al op jaren, vooral als haar moeder
ouder is dan Mr. Schermerhorn".
„Daar komt zü aan", dacht Ben, ter
wijl zün moed een beetje bekoelde, hoe
wel hij niet had kunnen zeggen waarom
Het was een jong ding in een reis-
costuunl. met een kleine tasch in de
hand: zij zag er zeer koud uit, alsof de
zon niet genoeg warmte had om haar
tc ontdooien. Maar Koudneus wandelde
voorbij en Ben herademde, terwijl hij
vlug nog drie profelen van jonge meisjes
schetste alsof hij z'n gedachten op mooie
dingen wilde concentreeren.
„Daar zal je haar hebben!" toen een
dikke dame met een handkoffertje
kwam oversteken, Maar opnieuw was
het mis. hoewel de dikzak hem tweemaal
scherp aankeek, toen zy' dichterby
kwam. Nu moet je niet denken, dat zij
de eenige was, die naar hem keek. Chic
geklecde jonge dames kwamen uit na
burige huizen getrippeld en verwonder
den zich, wie toch die knappe jongeman
mocht zyn met zün blauwe oogen en
nette kleeding. Kindermeiden op z'n
Engelsch gekleed, duwden langzaam hun
wagens langs hem heen cn kleuters van
drie en vier jaar keken hem aan. lach
ten en wenkten met de handjes naar
hem.
..Wat 'n heerlüke dag!" juichte Ben in
wendig, zich koesterend in de zonne
schün en dan opspringend om naar den
hoek en terug te loopen. „Wel. 't kan
mü niet schelen of zy komt of niet. Ik
wil den heelen dag hier wel blijven"
Maar toen kwam zy er plotseling aan
een taxi draaide om den hoek en reed
naar het huis byna eer hü het bemerkte
Naast den chauffeur stond een groote
koffer en binnenin zag Ben een mels-
jesarm en een harer handen klaarblij-
kelük zocht zü een hand tasch je om de-
taxi te betalen.
„Wacht een oogenblik". zei Ben be
leefd. terwijl hij over het trottoir kwam
toen de chauffeur den koffer wilde af
laden. „Is u.. is u miss Parrish?" vroeg
hij. het portier openend.
„Ja", antwoordde de dame. wier oogen
rond als schoteltjes werden van ver
wondering.
„Miss Rose Parrish?"
„Ja". Haar oogen werden nog verder
geopend.
„DanDan heb ik een brief voor
u. van uw oom. Mr. Schermerhorn. Ik
ben een der bedienden van het kantoor
Laat die koffer nog even op dc taxi
alsjeblief".
Dat laatste was een opmerking voor
den chauffeur en aldoor was Ben aan
het zoeken naar den briefeen beetje
zenuwachtig, want intusschen zat het
meisje hem maar aan te staren. Zonder
twy'fcl was het te wijten aan de ver
zachtende schaduw van het inwendige
der taxi, dat zij daar zat als een vol
maakt visioen van geheimzinnige be-
koorlükheid, met oogen als sterren en
een donkerblauwe» hoed met kleine
zilveren vleugels ter zyde. die Ben deder.
denken aan vogels en engeleneigen-
lijk aan een vogel, die in een engel ver
anderde of een engel op aarde gekomer
in een taxi.
„O, hier is de brief!" zei Ben ver
heugd Zij las hem en daarna keek zij
den jongeman aar. en glimlachte naden
kend en nu moest je eens gezien hebben
wat een stralender, glimlach Ben haar
terug gaf.
.Ik vind het aardig van oom Christof-
fci om u te zenden", zei zü, „en van u
om te komen. Maar ik overdenk daar
waarheen ik gaan zal, Ik hel? .een tante
in New7Rochelle. maar dat is een beetje
uit de buurt, niet waar?"
Toen, natuurlük, kwam hü voor den
dag met de orders van Mr. Schermer
horn omtrent het Hotel Hague.
„Hy heeft daar een kamer voor u
besproken", zei hü. „en zli kennen hem
daar goed, Daar het maar voor 'n paar
dagen is. omdat Mrs. Schermerhorn
spoedig terug komt, leek het my
„Jahernam zü langzaam spre
kendMe dunkt, dat het daar pret
tiger zal zijn dan in New-Rochelie
beter voor het winkelen en andere" din
gen. Maar dat hotel? Hoe noemde u
het?"
„The Hague", vertelde Ben en voegde
er op levendigen toon aan toe: „Ik zal
met u mee gaan. a3s u dat liever hebt.
Feitelykgeloof ik. dat Mr. Scher
merhorn dat verwachtte"
„O, dan is het goed", antwoordde zij
heel ernstig. „Natuurlük, als oom Chris-
'.offel het verwachtte"
Hü stapte ln de taxi en zü waren r.og
pas een straat ver gereden, toen h
rti-eeds ontdekte, dat dit haar eerste
bezoek in New-York was. Daarom begon
hij natuurlük haar allerlei inliehtir.cm
te geven over de straten, pleinen en ge
bouwen. waar zü voorbij kwamen.
(Wordt vervolgd.)
