Een éezonde huid
Cadum Zeep
HAARLEM'S DAGBLAD
UIT DEN RAAD.
BERLUNSCHE BRIEVEN
en mooie teint
hanót éeheel af
van de zeep die
Uéebruikt.
Geen betere zeep
hiervoor dan
FEUILLETON
De Dubbelganger
DONDERDAG 28 JUNI 1928 DERDE BLAD
Gedeputeerden en het salaris van den burgemeester.
Het autobussen-vraagstuk weer op de lange baan.
Een machtskwestie van den Raad en de N. Z. H. T.
M. De trammaatschappij nu uitgeschakeld. Het
eliminatie-proces. Havengelden. De plaat van de
S. D. A. P.
Meyers ww*» met 3518 stemmee ver
slagen, hetgeen ndet wegneemt, dat B.
en W. bö de begrooting met voorstellen
cot verlaging der havengelden «uilen
komen.
De plaat van de SDAP. OSport Is
Leven. Mtlisainsme Dood), die de
meerderheid van B. en W. niet aange
plakt wou hebben in Haarlem tl
Amsterdam hangt zü wel legde het
met 2019 stemmen ook by den Raad
af. Er wenden eerage diepgaande be
schouwingen over gehouden. Mr. Slin-
genberg stelde de zaak min of meer
strafrechtelijk en vond geen bezwaar
tegen de plaat omdat het opzet tot op
ruiing by de publicatie niet voorzat.
Men kan aooiets uit velerlei oopgpunten
beschouwen. De meerderheid was blijk
baar alleen geïnteresseerd in de uitwer
king die de plaat hi. zou hebben, en
minder in de bedoelingen die bij het
ontwerpen en uitgeven hadden gegolden.
Mr. Gerritse toonde zich dankbaar voor
de reclame, die door de weigering van
B. en W voor de plaat was gemaakt. Het
heele bezwaar der meerderheid moet het
woord „maUtairisme" gegolden hebben.
Als er b.v. „een oorlogspolitiek" of iets
dergelijks had gestaan zou niemand be
zwaar hebben gemaakt.
R P.
BOTSING TUSSCHEN
TWEE VLIEGTUIGEN.
GELUKKIG NIET IN DE
LUCHT.
Gistermiddag omstreeks half drie heeft
er op het vliegveld Schiphol een botsing
plaats gehad tusschen 2 vliegtuigen. Het
toestel HN_A.D.O. van de K.L.M. met
lading aan boord, bestuurd door den
vlieger Pellens. is, toen het zich in be
weging zette om weg te rijden, gebotst
tegen het stilstaande 3-motorige vlieg
tuig D 901 van de Deutsche Lufc Hansa,
we.'k laa'ste vliegtuig leeg op het perron
stond. Het Fokker vliegtuig is licht be
schadigd. het Junker vliegtuig eveneens.
Er ontstond eenige vertraging door dit
voorval.
DE LOODGIETERSSTAKING.
In de „Centrale" werd een vergadering
gehouden van de stakende loodgieters
leden van den Alg. Ned. Metaalbe
werkers Bond. Deze vergadering nam
de volgende motie met algemeene stem
men aan het slot van de vergadering
aan:
..De stakende Loodgieters, leden ran
den Alg. Ned. Metaalbewerkers Bond.
in vergadering bijeen op Woensdag 27
Juni 1928, gehoord de besprekingen over
den stand van de staking, besluit de
staking krachtig voort te zetten",
ZANDVOORT.
UITSLAG VEELING
Door de notarissen Van Beverwijk te
Amsterdam en Van Doesburgh te Haar
lem werd Woensdag in café-restaurant
„Zcmerlust" te Zandvoort in veiling ge
bracht een vrijstaande villa aan de
Kostverlorenstraat 39. Kooper wend A
F. Bruinsma q.q. te Amsterdam, voor
f 7000.
De ontvangst van Köhl, Von Huneidd en Fitzmaurice.
(Van onsen correspondent).
Berlijn. 36 Jure.
De afgeloopeo week heef*, in het
teeken der helden gestaan.
Duitschland heeft de drie vliegers ont
vangen, die eenige maanden geleden het
enorme waagstuk ondernemen hadden,
den Atlantischer. Oceaan van oost naar
west in een land-vliegtuig met slechts
één motor en zonder radiotoestel aan
boord over te steken; en die wel niet
in New York zijn aangekomen, noch
vanuit hun eigenlijke vlieghaven Ber
lijn in één stuk de reis gemaakt heb
ben. maar aan wie dan toch maar de
eer toekomt, van kust tot kust gevlogen
te zijn en op een eiland te zijn neer
gestreken, dat tot Canada behoort.
Ik heb de verschillende phasen van
deze ontvangst in Duitschland van zeer
naby meegemaakt en ook het voorrecht
gehad, met deze drie onverschrokken
mannen in een rustig gesprek verschil
lende onderdeelen van de gelukte vlucht
te bespreken. En mijn hoofdindruk is.
dat alle drie ten slotte ondanks plotse-
lingen wereldroem eenvoudig gebleven
zyn. en dat zij de eer voor het vader
land hooger stellen dan die voor zich-
selven.
Merkwaardig is al dadelijk het zeer
uiteenloopende type. Ik geloof, da: lk
den Dultschen Köhl, den eigenlijken
vlieger aan wien het leeuwenaandeel van
de eer toekomt, als den meest sympa
thieken van de drie schilderen moet. Den
Ier. majoor Fitzmaurice, leert men m
deze drukke, ai te drukke dagen niet
zoo goed kennen. Hu is een stille natuur,
en midden onder het uitbundig en einde
loos Juichen der massa's kan men dui
delijk aan hem merken, dat hy zich
geweld aandoet om joviaal te lijken en
de vriendelijke bewonderaars niet te
ontstemmen. Stellig is deze soldaat een
flinke kerel, die morgen weer in staat
is om een minstens even gevaarlijke
onderneming te beginnen zonder ook
maar één oogenblik na te denken. Hij is
uit het hout der echte vechtvliegers uit
den grooten oorlog gesneden, die dag
aan dag opstegen met het gevoel, dat
het hoogst waarschynlijk de laatste
vlucht zou geweest zyn.
Tot deze categorievan dapperen be
hoorde ook Hermann Köhl. de ronde
Beier, Een gedrongen figuur met vier
kante schouders, oubollig, allesbehalve
de Duitsche officier gelUk we ons dien
van vroeger tijden nog voorstellen en
met een wel zeer joviaal gelaat, waarin
een paar kleine stekende, energieke
oogen het leven in kijken.
Köhl behoorde tijdens den oorlog tot
die betrekkelijk kleine groep van vecht
vliegers. die voor het neerschieten van
een groot aantal tegenstanders de hoog
ste onderscheiding, het kruis „Pour le
Mérite" verdienden. ZUn makkers Im-
melmann, Böicke en von Richthofen
zijn in die latere oorlogsjaren meer be
kend geworden. Maar zy overleefden
den oorlog niet. Duitschland herdenkt
nog telken jare vol piëteit hun sterf
dagen.
Udet, ook zoo'n gedrongen figuur a'-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i 60 CENTS PER REGEL.
Köhl. en enkele andere kopstukken
onder de luchthelden. leven nog beden
en zijn in de vliegery gebleven en daar
natuurlijk matadors van de allereerste
grootte geworden
Hermann Köhl was nog als kapitein
bU de Duitsche ryksweer, maar liet zich
overhalen de uniform uit te trekken en
zich aan de Lufthansa, dus aan de par
ticuliere verkeersvliegerij te verbinden.
En al spoedig werd hy daar chef van
de nachtvliegers en zweefde boven oozc
hoofden naar verre streken heen. ter
wijl wü landrotten onder de warme
dekens van het dagwerk uitrustten. Die
werkzaamheid verklaart, waarom Köhl
de zekerheid in zich voelde groeien, dat
hy van alle Duitsche vliegers de man
zou worden, die in staat was. twee nach
ten en een dag door mist en storm naar
de nieuwe wereld te koersen. Verleden
jaar kwam eindelijk zyn kans. De Jun-
kersfabriek werkte samen met den
Norddeutschen Lloyd, bouwde twee
Oceaanvlieguigen de .Bremen" en de
.Europa", zette Köhl aan het stuur in
de .Bremer.", moest ter wille van de
financieele hulp wel toestaan, da: ook
Lloyd een vertegenwoordiger meegaf
waarvoor de jor.ge propagar.dachef ba
ron von Hünefeld gekozen werd. die
voor dien tijd Duitsch vice-consul in
Amsterdam geweest was; en plaatste, ook
al weer oir. der wille Tan de ter be
schikking gestelde duiten, in de ..Europa"
myn jeugdigen collega Knickerbocker,
den Beriynschen correspondent van de
New York Evening Post.
Men zal zich herinneren, dat zware
stormen deze onderneming deden mis
lukken. De ..Europa" strandde in de buurt
van de stad Bremen, de „Bremen" met
Köhl aan het stuur waagde zich nog
een stuk boven den oceaan maar keerde
toen terug en landde veilig in Dessau,
waar zij was opgestegen.
Deze tegenslag voor Duitschland was
voor tal van andere vliegers een teeken
om op hun beurt het gewaagde te on
dernemen. Het mislukte overal, en heel
wat dappere luchthelden. mannen en
vrouwen, zün sindsdien voor altUd ver
loren geraakt. In Duitschland werd van
die periode af vrywel over enen her
haling van de Oost-West-vlucht afge
keurd. en zelfs werd in internationale
overeenkomst tot een algemeen verbod
overwogen, zoolang men nog geen vlieg
tuigen gebouwd had. die een vry groo'.e
zekerheid boden, dat men ook werkelijk
aan den overkant zou aankomen.
Het is de groote verdienste van Köhl
en von Hünefeld gewees:. dat zU des
ondanks doorgezet hebben en de eer van
het vaderland hooger stelden dan het
gevaar voor eigen leven Het is goed. dat
er altijd nog mannen zyn. die z;ch niet
door officieel pessimisme en kranten-
AguatiC later, afschrikken, maar voor
daden te vinden zyn. Intusschen, in dit
geval z;cn Köhl en Hünefeld zelf zeer
goed in. dat zü door het oog van een
naald gekropen zyn. De dood zou de
onmiddellijke consequentie van een mis
lukking geweest zUn. In dit licht gezien
krUgt de onderneming werkelijk dat
heldhaftige karakter, waarmee men in
andere gevallen wel eens al te gauw
klaar staat, en vooral in een land als
Duitschland. waar heldenvereering nu
eenmaal iets onmisbaars schynt te
zyn.
Het begon ditmaal by de Ingeko
men Stukken. Gedeputeerde Staten had
den. zooals u weet, hun goedkeuring
niet gehecht aan de raadsbesluiten om
he: salaris van den burgemeester op
f 13000 en dat van den Ambtenaar van
een Burgerlijken Stand op f 1500 te
brengen. Ze hadden ze resp. tot f 12500
en f 1200 verminderd Hiertegen pro
testeerden de heeren Van Liemt en
Loosjes, die zich op het standpunt stel
den dat Gedeputeerden den Raad niet
•p deze manier behoorden te behande
len. en hem vry te laten in de wyze
waarop hy gemeentebestuurders wensch-
te te salariêeren. De heer Loosjes gaf
te kennen dat hy het er niet by zou
laten en op de zaak terugkomen
heteij bü de begrooting, hetzy eerder.
Dat uit den Raad verzet rees sprak
vanzelf. Gedeputeerden hebben ten deze
wel zeer weinig égards voor onze vroed
schap gehad. Wie de zaak prinoipiëel
beschouwt verwondert zich erover hoe
zu ertoe gekomen zün om een vermin
dering op twee salarissen te decre-
teeren die in totaal een bezuiniging van
een luttele f 800 geeft. En men moet
de zaak principieel beschouwen, want
het is niet de taak van Gedeputeerden
om in persoonlijke waardeering van de
betrokken functionarissen te treden. Dat
is (als hij zich op dit standpunt wil
6tellen) de taak van den Raad. Gedepu
teerden oefenen slechts controle uit op
de financieele raadsbesluiten als zoo
danig, zoodat zü in dit geval slechts de
vraag behandeld kunnen hebben: „Zyn
die twee ambten in juiste mate be
zoldigd?" Moeilijk kunnen wy aannemen
dat het de bedoeling van den wetgever
zou zyn dat by de beantwoording van
deze vragen door Gedeputeerden op der
gelijke luttele bedragen beknibbeld zou
worden. Dit zal ook niet de bedoeling
van minister Kan geweest zijn, toen hy
indertijd zün circulaire uitzond.
Men zal zich herinneren dat by de be
grooting de meerderheid van B. en W.
had voorgesteld om het salaris des bur
gemeesters op f 12.000 te bepalen. Eenige
raadsleden stelden f 13 000 voor, en had
den met 1715 stemmen succes. Wü
stemden met dezen gang van zaken niet
in en oefenden er critiek op uit, maar
hebben de heele kwestie steeds be
schouwd als een zaak van den Raad.
Nu is er een zaak van Gedeputeerden
van gemaakt, en dat begrijpen wü niet.
Het gaat in dit stadium volstrekt niet
meer om de personen, maar alleen om
het principe: hoever strekt de contróle
van Gedeputeerden op den gemeenteraad
zich uit?
Dat de Ambtenaar van den Burger
lijken Stand, die in het vroegere Haar
lem van 80.000 inwoners f 1000 salaris
kreeg, in het. nieuwe Haarlem van
113,000 inwoners f 1500 zou krygen heeft
ons nooit vreemd toegeschenen. Het
werk van dezen functionaris vermeerdert
in gelijke mate met den bevolkingsgroei,
d:e ineens met büna vijftig, procent
steeg.
Gedeputeerden hebben den Raad een
mal figuur laten slaan, en de princi-
piëele basis van hun besluit, die er be
hoorde te wezen, is onvindbaar.
Het autdbusseti-débafc. reeds in de
vorige zitting aangevangen, duurde nu
nog eens drie uur en had tot eenig
resultaat dat de NZ.HT.M. werd uit
geschakeld. In de vorige zitting was, zoo
als ik toen al iif het overzicht schreef,
reeds duidelijk merkbaar dat er geen
meerderheid was voor de voorstellen van
B. en W„ die de autobussen-exploitatie
aan de trammaatschappü wilden opdra
gen. De meerderheid kon het niet ver
kroppen dat de Raad zoo weinig zeggen
schap meer heeft over den tram-conces
sionaris, en verscheidene leden voorza
gen nieuwe moeilijkheden met de N.
Z. H. T. M. als men haar ook de exploi
tatie van autobuslijnen ging opdragen.
In precies denzelfden trant werd het
debat nu voortgezet. Als iemand de kern
van de heele kwestie naar voren had
willen brengen had hü het in enkele
seconden kunnen doen. Zoo is het
trouwens met de meeste kwesties, maar
zoo gebeurt het nooit. Het duurt altyd
uren. Maar de kern is: „Het Rijk heeft
ons de macht over de tramlynen ont
nomen, de trammaatschappü trekt zich
sindsdien weinig van onze wenschen aan,
en nu hebben wü geen lust om haar
nog een stuk verkeerswezen in handen
Uit het Engelsch van
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
6)
De weet het. Lord Raynour glim
lachte. Ik kan ook misschien wel gis
sen, wien je op het oog hebt, maar ik
noem geen naam. Het was heel mooi
van je vader, ik wilde wel dat hy meer
succes had gehad- Ik heb altüd het
zelfde idee gehad als u. mr. Ark-
wight, en ik heb ook reden om den
persoon dien u op het oog hebt. te wan
trouwen. Tarrant is niet de eenige die
door hem heeft moeten lüden. Maar dit
biyft tusschen ons. De man in kwestie
heeft zich een vooraanstaande plaats in
de maatschappij veroverd, een gevaar
lijk man, om in zün vaarwater te ko
men.
Ik ben niet bang om openlijk te
zeggen dat Pierce Ruthven op Tarrant's
plaats in de gevangenis behoorde te
zitten.
Philip was niet de man om zijn opi
nie onder stoelen of banken te steken
En ik herhaal, ik vind het jammer
voor Tarrant cn hoop dat hij ontsnapt.
I be geven" Waa-rblj natuurlijk de gedach
te rit: „Ditmaal zün wü de baas, ge
achte NEHTM. en je krijgt je zin
nou eens niet".
Zoo is het dan geschied. Met 21—17
stemmen heeft de N.Z.H.T.M. het ver
loren, met 2711 stemmen werd een
motie-Gerritsz aangenomen volgens
welke B. en W nieuwe plannen voor
autobusiynen zullen ontwerpen en daar
na gegadigden oproepen om deze in
concessie te nemen. M.a.w.: men begint
weer heelemaal van voren af aan. en
het autobussen-vraagstuk is weer op de
lange baan.
Ik kon instemmen met den heer Johan
Visser, die voor de stemming uitriep
„Laten wij rru eens zorgen dat er gauw
autobussen komen te rijden", en voelde
eveneens de juistheid van wethouder
Slingenberg's beroep op den Raad om
nu eens tot een d&ad te komen. Maar
aan den anderen kant stond de zake-
iyke redeneer.r.g. door den heer De
Breuk in de vorige zitting gevoerd: ,Jk
had gedacht dat B. en W. eerst een
volledig plan zouden maken en dan ge
gadigden oproepen om dat plan uit te
voeren". Als B. en W. dit gedaan hadden,
als de zaak met de NE.H.TM. voorbe
reid was op een wijze, die duidelijk
had doen uitkomen dat de trammaat
schappü zich bereid had verklaard om
volgens de plannen der gemeente
autobusiynen be gaan exploiteeren,
zou de zaak er heel anders hebben uit
gezien. Nu kreeg de Raad den indruk
dat men de NE.H.TM. een concessie
moest geven en dat die dan wel eens
zou zien wat zij doen zou. Wethouder
Reirralda, als minderheid in het college,
dus tegenstander van het voorstel van
B. en W., heeft niet nagelaten de zaak
voortdurend in dit licht te stellen. En
hü en mr. Gerritsz namen de redeneering
des heeren De Breuk, die zakelijk en
niet uit politiek oogpunt gehouden was.
daarbü dankbaar over. Wel stelde wet
houder Reinalda tenslotte nog zijn par
tijgenoot Gerritsz voor, om ter bespoe
diging van de zaak, tot onderhandeling
met één bepaalde maatschappij de
Brockway over te gaan, maar het
bleef bü dit gebaar, want mr. Gerritsz
zei: „Neen".
Het lüdt geen twijfel dat de Raad
in deze zaak den langsten weg bewan
delt. Op het moment kan men het niet
beter kenschetsen dan als een eliminatie
proces. Eerst is gemeente-exploitatie
van autobussen uitgeschakeld. Daarna
is men aan particuliere exploitatie be
gonnen. In de onderhandelingen met
de Brockway is men blijven steken. De
N2.H.T.M. is van de baan. Wat nu?
Opnieuw beginnen? Zal het einde zijn
dat men tenslotte tot gemeen te-exploi
tatie terugkeert? Politieke redeneering
veronderstelt natuurlijk„Wethouder
Reinalda en zün fractie, die ervóór zün,
sturen het daarop aan". Maar hoe de
zaak tenslotte ook afloopt, men komt
van de N.ZJï.T.M. niet af. Dit zal ieder
Raadslid wel beseffen. Of een andere
maatschappij nu de autobussen exploi
teert, of de gemeente doet het steeds
blijft daarnaast de N.Z.H.T.M. met
haar trams. Bü het vaststellen der auto-
bunnen moet men rekening houden
met de tramlijnen. Bij uitbreidingen
bü herzieningen, bü alles wat er ge
schiedt dient men het openbare ver
keerswezen in zün geheel te beschouwen.
Altijd is er die andere macht, de N. Z
H. T. M., waarmee rekening gehouden
moet worden. En daarom heeft het
eliminatie-besluit van dezen Woensdag
feitelijk voor den Raad geen waarde
Het totale resultaat is: nieuw uitstel.
De heer De Breuk, die tegen het voor
stel van B. en W. stemde, bracht later
ook zün stem tegen de motie-Gerritsz
uit. Zijn redeneering in de vorige zitting
kwam eigenlijk neer op een critiek van
de voorbereiding van deze voorstellen
door de meerderheid van B. en W. En
inderdaad heeft de voorbereiding, men
zou desnoods kunnen zeggen: alleen de
formuleering. ze doen mislukken. He:
is niet de eerste maal. Met diplomatieker
beleid had het autobussen-vraagstuk
gisteren een beslissing kunnen berei
ken.
2
Na dit debat had de heer Meyers een
moeilijke taak om aandacht bij den
Raad te vinden voor zün voorstel in
zake de havengelden. Wethouder Slin-
genberg maakte het hem ook niet
gemakkelijk, door de financieele factor
tegen hem uit te spelen, en de heer
Mag ik als vrederechter erkennen,
dat ik hetzelfde wensch? Er klonk een
oneindig medelijden in zün stem.
Waarachtig, u bent een nobel man
Philip drukte den ouden man impulsief
de hand.
Lord Raynour glimlachte. Ik zie
dat we goede vrienden worden. Ark-
wright. Ik houd van menschen, die
recht voor hun meening durven uitko
men.
Op dat oogenblik hoorden zij een
scho:. helder on dmdelyk en blijkbaar
niet op grooten afstand van de her
berg.
Met een uitroep van afgrijzen vloog
Philip naar het raam.
Lord Raynour wierp een blik op Harrt
die eveneens was opgestaan. Het spel
is uit! Ik ben bang zei hij zacht, ik
ben bang, arme kerel!
HOOFDSTUK VII.
Philip schoof het gordijn heelemaal
op zy en staarde over de wüde uitge
strektheid van het moeras. ZUn gezicht
verried de grootste opwinding en zün
vingers drukte hij krampachtig in de
palm van zün hand.
Twee of drie scholen volgden me!
korte tusschenpoozen; kleine rookwolk
jes wezen de plaats aan. waar de achter
volgers zich bevonden. Van achter een
granietkegel werd opeens de slanke ge
Een hard stukieep.
dat tot het laatste
vliesje -êebruikt
kan worden
stal te van een man vaag zichtbaar; hy
snelde over den steenachtigen, verra
derlijken grond voort, recht, zooals het
Harry en Philip toescheen, op het ter
ras van Torren Mite toe.
Hy is het! riepen de jonge man
nen toen in eervt adem uit, hü heeft
een geweer bij zich.
Op een of andere wijze had de ver
oordeelde zich weten meester te maken
van een geweer en de toeschouwers
zagen da: het bezit er van hem op
zyn vlucht hinderde, daar hij het op
een vreemde manier vasthield. By het
bleeke licht van de maan waren zün
gestreepte gevangeniskleeren duidelijk
zichtbaar.
Stemmen klonken van alle kanten.
De vluchteling was aan drie kanten in
gesloten en voor hem lag Torren Mite,
waar hy een zekeren dood tegemoet
ging. Bovendien mocht de politie van
haar wapens gebruik maken. Overal op
den weg bevonden zich groepjes men
schen. die druk gesticuleerend praat
ten.
Hü heeft niet de minste kans, zei
Harry ernstig, waarom geeft hij zich
niet over? Vermoedelijk verwacht hij
geen consideratie.
Hij zou een idioot zijn a!s hü zich
over gaf. antwoordde Lord Raynour.
ik hoop dat ze liem doodschieten, dat
is het beste voor hém en ons allemaal.
De twee jongeUteden keken hem ver
25°
baasd aan. Waren zyn woorden niet in
tegenspraak met wat hü zoo juist ge
zegd had? Had hy hen niet zelf verteld
dat hü expres naar Princetown was ge
gaan om te zien of hy' iets voor Tarrant
doen kon?
—Begrijp me niet verkeerd, vervolgde
de edelman. wat ik bedoelde is, da:
zooals de zaken op het oogenblik staan,
het beter voor hem is dat hy doodge
schoten wordt, dan dat hü levend in
hun handen valt. Een snelle dood is be
ter dan gevangen genomen te worden
en te weten dat er nog een morgen is.
Harry was het daarmee volkomen
eens. Philip evenwel zag de dingen an
ders. Voor hem was het leven van een
mensch onder alle omstandigheden ab
soluut heilig. Hü verdedigde zün principe
met warmte en er ontstond een discus
sie. die onderbroken werd door een be
scheiden klopje van. Silas Marden, die
hen kwam mededeelen dat hü uitging
cm eens poolshoogte te nemen.
Wat is er om poolshoogte te nemen?
broog Lord Raynour met gefronste
wenkbrauwen. De man heeft toch ze
ker geen kans gezien om te ontsnappen?
Hij gaf den jongelieden een snellen
blik. alsof hU zeggen wilde:
Ik meet me wel zoo houden, ver
geet niet dat ik magistraat ben!
Neen. myiord. HU is niet ontsnapt
maar hij heef*, zich in de hut op Terren
Pound verschanst. Ejj hy verdedig*, den
Praat men me: Köhl over deze dingen
dan bevestigt hü gaarne, dat de gehedc
onderneming een dubbeltje op zün kan',
was. Een landvliegruig met slechts éér.
motor en met altyd nog veel te weinig
benzine aan boord, daarbü nog zonder
radio, zoodat in den mist oriënteering
onmogelijk was, is nog altyd een uiterst
primitief middel om een oceaan over
te steken, vooral waar men als in dit ge
val wist, dat men büna met sterke
tegenwinden te kampen zou hebben.
Toen dan ook de benzine vrüwel op
was. wist Köhl niet bü benadering waar
hij zich bevond. Hy daalde naar de op
pen-lakte van het water en het is een
geluk uit duizenden, dat men een vast
punt ontdekte en 't voor een stoomschip
hield. Een nog veel grooter bof was het
ten slotte, dat het een vuurtoren bleek
te zün. dat men er zonder gevaar landen
kon, en dat levende wezens in de onmid
dellijke nabyheld waren, die voor de uit
geputte vliegers zorgen konden. Men
kan gerust aannemen, dat onder de
voorgangers verschillende een punt be
reikt hadden, dat dichter bü het doel
lag dan Greenly Island, waar de „Bre
men" landde. Maar zü moesten boven
den oceaan dalen of in een Canadeesche
wildernis, waar ze bü gebrek aan vol
doende levensmiddelen omkwamen
Köhl en zün makkers hadden nu eenmaal
wat ze in Berlün „einen Dusel" noemen.
Bü een tweede poging met gelijke mid
delen zou het wel eer.s heel anders kun
nen afloopen
De derde oceaanvlieger Von Hüne-
nauwen ingang met zün geweer. De
politie durft het huis niet tc bestormer,
uit vrees dat er dooden vallen. Hü heeft
al een man gewond, 't Kan een moeilijk
karweitje worden.
Lord Raynour stond op en keek een
oogenblik in gedachten verzonken naar
buiten; vervolgens keerde hü zich om
een zei langzaam en ernstig:
Ik geloof. Mr. Marden, dat ik met
u mee ga naar Terren Pound om ti*
trachten den ongelukkiger man tot rede
:e brengen Toen wendde hü zich tot
Philip en Harry Wat denken Jullie
er van jongelui, voelen Jullie er wat
voor om mee te gaan?
Harry en Philip stemden natuuriyk
toe. Mr. Marden evenwel vond het noo-
dig om te protesteeren. Er was onge
twijfeld gevaar aan verbonden en het
leven van Lord Raynour was van te
vee] waarde voor het graafschap, Devon
shire! Lord Raynour wuifde evenwel
glimlachend alle tegenwerpingen weg.
Lk mag er mij niet aan onttrekken,
wendde hü zich tot Philip. Er komt
misschien bloedvergieten van als Tar
rant rich niet goedschiks overgeeft. Als
magistraat is het mün plicht te trach
ten dit te voorkomen.
En de belde jongelieden, die zich met
moeite in hun doorweekte schoenen
werkten maakten bij zichzelf uit dat
Lord Raynour niet alleen oer. edelmoe
dig, maar ook een dapper man was.
fWö njkt maat ook !n n!eto op
,v« kameraden Eer. nerveuse Jang®
man. wiens haviksgesicht me' het on
afscheidelijke monocle eeuwig grür.s-
iachend de wereld inkUkt. Maar stellig
var. de drie de mees: begaafde. Een
halve redenaar, een halve dichter, een
halve politicus en een heele fantast.
Iemand met zoor. naturel moet deze
dagen van wereldroem wel honderd
voudig doormaken. En loopt het gevaar
ten slotten het evenwicht te verlieren.
Vrienden var. hem rün over'uigd. c»:
hier een büzonder talen', in wording
en dat de wereld r.og heel wat over bifon
von Hünefeld te hooren ral krijgen
Hünefeld ts politicus, da: wil zeggen
hü behoort tot de groep der s:e:k rechts
georiënteerde Dultscliers. die aan do
monarchie zün blijven hangen on d. o
in hun hart van het nieuwe Duitsch
land niets hebben moeten. Des te ver
dienstelijker is het van dezen betrek
kelijk nog zoo onervaren man. dat hU
in deze dagen van roem, nu zoowe'. :n
Amerika als in Europa a'. zijn woorden
op een weegschaaltje gelegd er. door
middel van de draadlooze m:'.. oer.cn
malen veelvuldig worden, zyn uiterste
best doet om het allesbehalve eensge
zinde Duitschland door den geestdrift
voor deze Daad. die me: politiek geluk
kig eens niets te maken heeft, een stoot
in de goede richting te geven Da: hl)
ten slotte toch vooral door het rechtrche
Duitschland gevierd wordt, is werkelijk
niet zün schuld. De republikeinsche
groepen hebben verzuimd. zich even
geestdriftig te toonen a!s de kringen. d:e
van nature alles toejuichen, wa' Duitsch-
land's nationale eer ten gorde kan ko
men.
Men heeft indtttyd btwrrd da' a!
zou deze vlucht lukken, het resultaat
voor de vliegerij toch van nul en geener
waarde zou zün. Wie Köhl. die een
ernstig en nuchter man is. nu over zyn
ervaringen hoort spreken, ziet ln. dat
deze opvatting niet d? juiste Is. Köhl is
nachtvlieger en sportvlieger, dus een
eerste ranss deskundige op zün gebied.
En hü vertelde mU. dat hü zooveel kost
bare ondervindingen op vtieggebled in.
deze verre streken heeft opgedarn. dat
hü zeker is bü een volgende vlucht,
maar dan met radio, met drie motoren,
en met betere meteorologische toestellen
aan boord, veilig en snel te zullen aan
komen op het vliegveld, dat hü zich ais
einddoel gekozen heef' En w?l dank
zü de lessen, die hü ditmaal gekregen
heef:.
Men mag van dezen dapperen vlieger
aannemen, dat over eenire Jaren 6? lucht
verbinding tusschen be'-te were'd deden
per vliegtuig een fei: zal zün. Drijvende
stations er. v'.iegtuigmoedersc'nepen op
den Oceaan zullen züns inz.ens daarbij
een zeer nuttige rol kur.r.en spelen. Maar
de hoofdzaak zal zijn de b:trouwbare
motor en de mogelijkheid cm veel meer
benzine of een andere brandstof rr.rde
te nemen dan heden nog mogelijk :s.
Zoolang er vliegers van het hout van
eer. Köhl en een Lindbergh zür.. hebben
recordvluchten deel, ook als er het leven
mee gemoeid is!
H. t B.
„IS EEN AMBTENAAR VOGELVRIJ?"
In het Volk schrüft de heer J. C B.
Keurschot Ud van Gcö. Staten van Gel
derland over de Doetlnchemsche gas-
kwestic. Een commissie van onderzoek
heeft volgens dezen heer in do ..Graaf
schapbode" een en ander gepubliceerd
over eventueele corruptie waarin voor
den Doteinchomschcn gasdirecteur on
aangename dingen werden gezegd. Een
rapport is elhter nog niet uitgebracht
on men zegt zelfs, dat van corruptie niets
is gebleken.
De directeur blüft Intusschen bü het
gehecle Nederlandsche volk onder ver
denking en ondergaat daardoor een straf
die geen enkel niet-ambtcnaar zich zou
hebber, laten aanleunen Is een amb
tenaar in ons land dan vogelvrij?
De schrijver vertelt voort d.a; he- on
derzoek reeds zeven maanden aan den
gang Is. hü vraagt zich af of een toe
vallige raaosmeerderheid op deze wUse
kan blijven voortgaan
Heeft een ambtenaar, die zoo ernstig
beschuldigd is als de Doetlnchemsch©
gasdirecteur. niet het recht te cischen,
dat óf de bewUxen voor de beschuldi
gingen worden geleverd, óf deze worden
ingetrokken?
Zou hier de minister van blnr.enland-
sche zaken en landbouw niet kunnen in
grijpen om het verlossend woord te
spreken?
KAMERMUZIEKAVONDEN
Door de afdeeling Haarlem en Om
streken van de Maatsohappü tot bevor
dering der Toonkunst, zün weer vier
kamermuziekavonden in den Stads
schouwburg gearrangrerd en wel op
Vrüdag 9 November: he: Bohecmsche
Strükkwartet; op Dlnrdag 11 December
Ives Nat (piano); op Donderdag 7
Februari: het Capet Kwartet en op
Vrüdag 15 Maart: Caspar Cassado
(violoncello).
HOOFDSTUK VITI.
Zwijgend hepen ze voort in het duis
ter. Ze kwamen slechts langzaam voor
uit want er was geen pad en het moer
land lag bezaaid met steenen. Lord Ray
nour liep voorop en tastte zün weg met
een stok.
In zijn jonge jaren had de Hono
rable Cyril Franklin, thans Lord Ray
nour een reputatie veroverd van een
intelligent, funk en aange:iar.m man.
die zün weg wel vinden zou. ondanks het
feit. dat hy niet zeer rijkelijk me. aard
se he middelen gezegend was. En al spoe
dig was hü in staat om lwel royaal op
een Londensche étage tc leven, terwijl
zün familie de grootste moeite had om
de eindjes aan elkaar te knoopen op
hun vervallen buitengoed. Het geluk was
met liem hü speculeerde op de Effec
tenbeurs ofschoon niemand had kun
nen zeggen in wat voor papieren hij
speculeerde hü werd geacht betrokken
ie zün nu eer» in deze maatschappij,
dan weer in gene, maar zün naam werd
nooit in eenig prospectus genoemd. Er
werd gefluisterd dat hU groote bedragen
lr.d verdiend bij de wrdremicn. of hoen
hij nooit een enkel rypaard voor zlch-
zelf bezeten had. Het eenige vaststaan
de feit was, dat hü de beschikking had
over eva hpop geld.
(Wordt vervolgd.)
