H. D. VERTELLINGEN Ï1EIPG0RI)EI.5EMÜ)R5EIET5 De Dubbelganger HAARLEM'S DAGBLAD VRIJDAG 29 JUNI 1928 (Nadruk verboden; auteursrecht voorbehouden^, De mooie vrouw door DIOKY WAFELBAKKER De menschen verwachtten wonder baarlijke dingen van Alice Davis. En geen wonder ook, want ze was inder daad een buitengewoon begaafd schep seltje. Ze sprak vloeiend vijf talen en ze had een stem, die aan het geluid van een nachtegaal deed denken. Ja, de Go den waren het jonge meisje heel goed gezind geweest, want ze bezat eigenlijk alles wat een vrouw slechts wenschcr. kan. Jeugd, schoonheid, intellect en ta lent, om nog niet eens van het feit te spreken dat de rijkste mannen aan haar voeten lagen. Ze scheen er evenwel nog niets voor "te voelen om te trouwen en gaf op be slisten toon te kennen, dat ze zangles sen ging nemen en opera-zangeres wilde worden. Dit voornemen beteekende strijd en moeilijkheden, want 'net jonge meisje bezat zoo goed als geen geld. Een rijke tante trad evenwel onverwacht als be schermengel op en zou haar studie be talen. In Wet derde jaar trok zij de aan dicht van een beroemden impressario, die haar een engagement aan de opera bezorgde. Alice studeerde evenwel hard ver der, en na 'n jaar wijdden de critici ko lommen aan haar en wanneer zij op trad, was dc zaal al dagen van te voren uitverkocht. En toen ze het toppunt van haar roem 6tond en met een impressario onderhan delde over een tournée door Amerika, ontmoette ze Jean Pequis. Hij was een jonge Franschman, die een aanstelling had gekregen in het la boratorium van het Grey's Hospitaal. Hij was zeer knap en maakte een studie va^ de lepra, terwijl er van hem ver teld werd dat hij een paar zeer belang rijke ontdekkingen in die richting had gedaan. Hij ging geheel en al in zijn stu die op en scheen als het ware dag en nacht te werken. En zooals gezegd: toen ontmoette hy Alice Davis Hij was er al lerminst de man naar om indruk te kun nen maken op een dergelijk verrukkelijk mooi schepseltje als de jonge zangeres, oordeelde de wereld. Hij had een lang, bleek gezicht, stroo- geel haar en licht blauwe, vriendelijke oogen. Alice maakte kennis met hem in de woning van een dokter, met wiens vrouw zij veel omging. Het was een kwes tie van liefde op het eerste gezicht. Tot aller verbazing trouwden ze reeds twee maanden later. Een half jaar lang nam de jonge vrouw nog zanglessen van den beroemden leeraar en juist op dpn dag dat ze als Mimi in „Butterfly" zou optreden, kreeg haar inan opdracht naar een eiland ten Zuiden van Manilla te vertrekken om zijn studies te midden der ongelukkige lepra-lijders voort te zetten. En onverschillig welke bezwaren Pe quis ook maakte, onverschillig welke ver schrikkingen hij haar voor oogen hield, indien ze hem vergezelde, Alice was vast besloten daarheen te trekken, waarheen haar echtgenoot ging. Haar vrienden en kennissen protes teerden byna even heftig als Jean. Stel je voor juist op den dag, waarop ze zon der twijfel het grootste succes van haar leven zou boeken Mimi in Butter fly Geen oogenblik aarzelde Allee even wel: haar besluit was genomen en er vjel niets aan te veranderen. Kort daar op zetten de heer en mevrouw Pequis koers naar het eilandje dat ten Zuiden van Manilla lag. En vijf weken daarna trokken ze in een bamboe huisje, te midden der wildernis. Weken achter elkaar viel er een war me regen by stroomen neer; tallooze in secten zwermen om hen heen en hst leek de jonge vrouw toe alsof elk gevoel van levenskracht haar geleidelijk ver liet. Den geheelen dag werkte Pequis in de kolonie der lepraiyders en hy kwam slechts even naar huis om van kleeren te verwisselen en zich te des- infecteeren. Alices eenige metgezellen waren twee inlandsche bedienden en het mooie jonge vrouwtje van een der Engelsche geneesheeren, dat ontzettend aan heimwee leed. Gedurende het eerste jaar kwam het Alice meermalen voor alsof ze krank zinnig zou worden. Het was zelfs een tydpasseering voor haar achter de hooge hekken der kolonie naar- de on gelukkige stumperds te staan kyken. Niettegenstaande Pequis een en al tee- derheid en liefde voor zyn vrouw was en haar meer bewonderde dan hy met mogelijkheid in woorden had kunnen uitdrukken, ging hy toch zoo vol komen in zijn schoone taak op, dat hy by oogenblikken totaal niet wist wat er in haar omging. Het leven was als het ware één groot wetenschappeiyk onderzoek voor hem en hij kon naar zyn opinie niet genoeg arbeiden om de groote waarheid te vinden die den slachtoffers der lepra genezing kon brengen. Toen ze zes jaar in de kolonie hadden gewoond, kwam Pequis op een avond na onafgebroken acht en dertig uur ge werkt te hebben, thuis. Hu had een grysgrauwe tint en kon ternauwernood op zyn beenen staan, dochhy had overwonnen, zyn laatste proeven had den bewezene dat hy het groote middel gevonden had. Alice was in die jaren dik en log ge worden haar haar vertoonde grijze draden en er was niets meer te beken nen van haar prachtige rose-witte bint, die indertyd aan een perzik deden den ken. Met een beeder, moederiy'k gebaar sloeg ze haar armen om hem heen en drukte hem tegen zich aan.... Alice's vrienden en kennissen be schouwden haar nog steeds als de vrouw die zoo dwaas was geweest haar geheele leven en toekomst weg te gooien. Doch Alice zelf, die nu met haar man en vUf kinderen in ee>n lief, zonnig huis in de buurt van de Londensche Universiteit woonde, waar Jean was benoemd, denkt er andere over. Ze is trotsch en gelukkig omdat ze weet dat ze den man dien ze liefheeft, door de zwaarste en moeliykste jaren heeft heemgeholpen. Ze weet dat een gedeelte van Jean's groote ontdekking, welke verlichting en genezing aan iy- ders van een van de vreeselijkste ziek ten kan brengen, hftar toebehoort. Pequis, die soms haar handen kust terwyi er een vochtig waas voor zyn oogen verschijAt, is er van overtuigd, dat hy zijn groote ontdekking aan nie mand anders te danken heeft dan aan de moeder van vijf kinderen..» KAMER VAN KOOPHANDEL EN FABRIEKEN. dc agenda voor de 62ste vergadering van de Kamer van Koophandel en Fa brieken voor Haarlem en Omstreken ,te houden op Dinsdag 3 Juli 1928, des na middags te 7 1/2 uur in het gebouw der Kamer, Nassauplein 6, Haarlem, luidt: 11 Notulen. 2. ingekomen stukken. 3. Herbenoeming van mej. A. C. Ny- boer, mej. Bcemsterboer-Goossens en den heer H. Spronk. 4. Voorstel Bureau om een geldprys te verleenen aan de Vereeniglng „Vooruit" Hoofddorp, ten behoeve van het as. Concours Hippique. 5. Voorstel Bureau tot instelling van: 1. cursus .Handel en Recht". 2. cursus „Boekhouden". 6. Concept-schryven Bureau aan Di rectie Nederlandsche Spoorwegen, in zake tlenri Menboekjes Hoofddorp, Haar lem, Amsterdam. 7. Concept-schrijven Bureau aan Mi nister van Financiën, inzake ztlverbons. 8. Concept-schryven Bureau aan den Directeur-Generaal der Posteryen. Tele grafie en Telefonie .inzake invoering stad sport voor de geheele gemeente Haarlemmermeer. 9. Concept-schryven afd. Kleinbedryf aan den Nederlandschen Grossiersbond inzake aangeven netto maat of gewicht verpakte artikelen. 10. Verslagen: 1. Congres Chr. Mid- denstandsvereeniging ,2 Vergadering ver „Autosnelwegen", resp. door de heeren W, J. B. van Llemt en A. J. J. Beynes. 11. Rondvraag. 12. Besloten zitting. OPMERKINGEN UIT DE BURGERIJ KLACHT OVER PRIKKELDRAAD Een bewoner van de Paul Kruger- kade vestigt onze aandacht op het Uzeren hekwerk aan het eind van die kade. Dit hekwerk, dat van half ver gaan prikkeldraad voorzien is, wordt volgens hem niet voldoende onder houden en levert ernstig gevaar voor de voorbygangers op. Woensdagavond raakte een spelend jongetje er met zyn gezicht in vast, zoodat hij ernstig bloe dend verwond werd. De Inzender hoopt, dat aan dezen onhoudbaren toestand spoedig een einde komt. ONSTWEDDE MAAKT SCHOON SCHIP. Veldwachter en architect ontslagen. DE KIPPENHOKKEN VAN DEN BURGEMEESTER. Men weet, dat onlangs te Onstwedde. gemeente Stadskanaal, malversaties en corruptie in verschillende takken van gemeentedienst aan 't licht zyn geko men. Een zeer uitvoerig rapport ls hier over uitgebracht en als eenige agenda punt Woensdagavond in raadsvergadering behandeld. Uit het rapport blijkt, volgens de Tel.. dat de directeur der gasfabriek geen prvosie genoten heeft doch slechts fooien heeft ontvangen van de firma Wilson tot een bedrag van f 240. De door de diverse firma's gegeven en gebruikelijke provisies zijn alle in het beheer der gas fabriek verantwoord. Besloten werd, dat hy dit bedrag vóór 1 Augustus as. in de kas van het Bur gerlijk Armbestuur moet hebben ge stort- Ten aanzien van den chef - veldwachter wordt voorgesteld hem van zyn functie te ontheffen en tevens te gelasten een bedrag van f 50J50 in de gemeentekas terug te storten. Hiertoe werd besloten. Wat betreft de handelingen van het raadslid C. Ldnzel stelt de commissie voor deze met ingang van 28 Juni te schorsen als lid van den raad op grond van handelingen in sfcryd met art. 24 der gemeente-wet. Inmiddels heeft hy ontslag aangevraagd. Ten aanzien van den gemeen te-archi tect O. Linzel constateert de commissie voor onderzoek, dat deze niet berekend is gebleken voor zyn taak en tevens handelde in stryd met de gemeentewet. Besloten werd hem te ontslaan. Ten aanzien van de handelingen van den burgemeester in zake het laten bouwen van kippenhokken zonder mach tiging van den Raad stelt zij vcor, den burgemeester te verzoeken het uit de ge meentekas hiervoor uitgegeven bedrag daarin terug te storten. De voorzitter betreurde dat het ge schied was' en verklaarde zich 'bereid de hokken van de gemeente over te nemen, waarna de commissie dit punt terug nam. DE NEDERLANDSCHE HEIDE-MAATSCHAPPIJ. Waf zij doet voor verhooging der productiviteit den Nederlandschen bodem. van De gTOOte economische ontplooiing die in de tweede helft van de vorige eeuw zich kenbaar maakte en de zich toen- tertyd sterk wyzigende sociale omstan digheden zyn oorzaak geweest, dat ruim veertig jaren geleden de Nederlandsche Heide Maatschappy werd opgericht. Enkele jaren tevoren werd op een ver gadering van de Nederlandsohe Maat schappy tot bevordering van Nyverheid de vraag behandeld of door ontginning van heidevelden werkverruiming verkre gen kon worden; omstreeks denzelfden tyd werd in de Geldersch-Overijselsche maatschappy voor Landbouw druk ge sproken over de wenschelijkheid van ontginning en vooral door het yverig streven van enkele bestuurderen van laatstgenoemde corporatie kon 5 Januari 1888 te Arnhem naar het voorbeeld, van de Deensche „Hedeselskab" de Neder landsche Heide-Maatschappy opgericht worden. Evenals by de Denen was het hoofd doel heiden en andere woeste gronden te ontginnen tot bosch of bouwland, in ieder geval tot meer xendabelen bodem Maar is in Denemarken dit nog altyd hèt werk der Hedeselskab, hier te lande heeft men zyn bemoeiingen ook tot an der terrein -uitgestrekt en zoo bestaan thans de hoofdafdeelingen zoetwater- visschery, ruilverkaveling en fruitteelt, drie onderwerpen welke in logisch ver band staan met ontginning. Het vraagstuk van ovei'bevolking dat nu veertig jaren geleden ernstige belang stelling eischte en de daarmede samen gaande vraag naar werkverruiming, droeg, mede door het „ontdekken" van kunstmeststoffen, er toe by, dat ont ginning met kracht ter han-d genomen werd. Nu bestaat ontginnen niet alleen uit het - openhalen van den grond met dtepploegen en het poten van dennetjes, er komt veel meer by kyken. En men kan gerust spreken van de ontgin- nings-wetenschap. Want hy die zich bezig wil houden met het maken van vruchtbaar land uit barre heide of zom pige moerassen moet o.a. veel van ge ologie, en hydrologie, van planten en in secten, af 'weten. Om enkele voorbeelden te noemen: Een boertje aan den Veluw- rand wou óók ontginnen, in d© burnt van zijn huis lag een frisch complex berkenheide, met groene plekken van grassen hier en daar. Er zat water in den grond en met wat handigheid zou ont ginning wel lukken. Maar de boer stootte by het omhalen van den grond de oerbank stuk die daar ter plaatse vry hoog lag. Spoedig liep al het water nu weg en alle moeite was vergeefsch. Een ander voorbeeld: Door deskundige ont- ginners werd een laag, nat gebied ge draineerd om er weiland van te maken. Maar een behoorlijk grosgewas wilde er neit ontstaan. Toen werd witte klaver gezaaid, die vormde met zyn lange wor telstelsel een aaneengesloten bodem bedekking en daarna kon gras er goed gedyen. Van heide tot bosch. Ontginning van heide tot bosch is lange jaren de voornaamste taak der He idem a-atsch app ij geweest en is ook heden ten dage nog een onderdeel van 't werk dat veel belangstelling heeft. Wie gezien heeft met welk een groote moeilijkheden men hierbij soms te kampen heeft, móet wel beseffen dat de organisatie schitterend is, Zoo ratelen in 't hartje van de Hooge Veluwe de ketting/ploegen, hobbelend over de onef fenheden en niet zelden wonden gewel dige zwerfsteenen naar boven gewerkt; diep in het sombere, vlakke Peelland werken opzioh/ters'der Heidemaatschap pij, in alle provinciën zyn groote of kleinere landbouwbedryven ontstaan waar eens zand en heide of zure gron den wa ren. En ook heeft thans de Heide- maatschappy de leiding by verschillen de werken die, door werkloozen uit de groote steden, in het oosten van ons land verricht worden. Ontginning tot bosch is noodzakelijk Want Holland is arm aan bosch, dal bleek vooral in den oorlog en had deze langer geduurd, dan waren wy zeker vastgeloopen. Hout is overal voor noodlg, voor de mijnen, voor huizenbouw, voor spoor wegen. voor meubels enz. Een aardig voorbeeld van de beteekenis die hout heeft, wordt genoemd in een Duitsdh tydschrift voor boschbouw, daar wordt namelijk verteld, dat voor een exfcra- bü-lage va-n de New York-HeraM in 1906, wélke 90 pagina's groot was en een oplage had van 800.000 exemplaren, het kaalkappen van een boschopper vlakte van 400 H.A. noodig was. Volgens deze berekening zou voor één editie van Haarlem's Dagblad byna anderhalve hectare bosch noodig zyn. Het verdere bedrijf. Doch wy noemden nóg «nkele takken van het bedryf der Heidemaatsehappy. De oudste is de zoetwatervissohery, en de verbetering hiervan lag zeer wel op den weg der Heidemaatschappij, omdat haar doel in 't kort omschreven is: ver hooging van de productiviteit van den vaderlandschen bodem. Broedvyvers, tot een totale oppervlakte van 145 hectare, werden op verschillende plaatsen van ons land aangelegd, de grootste te Vaassen op de Veluwe. Edelkarper, zeelt, baars, snoek, zalm, forel, enz. worden thans ge teeld en bij millioenen exemplaren (1927 pl.m. 6 millioen) uitgepoot in beken, rivieren en kanalen om den vischstand te verbeteren en de opbrengst daar door te vergrooten. Na den oorlog, in 1921, boen de Ned. Pomologische Vereeniglng in ernstige financieele moeilijkhedien verkeerde, werd deze vereeniglng een hoofdafdeeling van de Ned. Heidemaatschappij, waar door deze maatschappij thans zorgt, de Nederlandsche fruitteelt in goede banen te leiden en door te werken op weten- schappelijken grondslag, kwaliteit en rendement te vergrooten. De derde hoofdafdeeling is die der Ruilverkaveling. Wat ruilverkaveling is weten velen niet, het is „ter bevordering van den landbouw naar een bepaald plan samenvoegen en opnieuw indeelen van voor de cultuur bestemde gronden". Drie groote werken in dit verband zyn reeds uitgevoerd, namelijk de verka veling van dc Balumermieden op Ame land (200 H,A.), de Hooislagen onder Dalfsen (200 H.A.) en de Wester landen bij Gieten (150 H.A.) Het land op die gebieden was geheel versnipperd, boer Jansen had hier een lapje en daar een hoekje, Klaasen's grond lag een uur loopen van zyn huis en de wegen etn pa den maakten, dat een zeer groot deel van den grond (in enkele gevallen 1G bot zelfs 20 pCt.) niet bebouwd werd. Door een paar groote wegen met zy- wegen aan te leggen en den grond op nieuw aan te leggen, zóóda-t ieder even veel kreeg als hij vroeger had. tracht men ook hier betere toestanden te schep pen. Over verschillende dingen konden wij In dit korte bestek niet schryven wij moesten by voorbeeld zwUgen over het interessante museum in het gebouw te Arnhem maar toch zal duidelijk zijn van welk een groot economisch belang deze thans jublleerende maatschappy voor ons land is. C. G. B. RELLETJE TE AMSTERDAM. EEN AGENT MET ZIJN EIGEN GUMMISTOK BONT EN BLAUW GESLAGEN. Gisterenmorgen vervoegde zich aan het ondersteuningsbureau aan de Kost- verlorenkade te Amsterdam een man, die al meermalen cm steun had aangeklopt, meldt het Hbld. Ditmaal hoorde hy opnieuw de mededeeling, dat zyn be roep vergeefsch was. Hij werd daarop woedend en begon een reeks lieflijke woorden naar het hoofd van de ambte naren te slingeren. Een dienstdoende agent verwyderde den man uit het bureau, maar deze daad van den politie man deed de woede van den teleur gestel- den aspirant-steuntrekker tot het kook punt stygen. De man gaf den agent een kopstoot, waarop de dienaar van het gezag zijn gummistok trok, De booze man wist echter den agent de stok te ontrukken en hij begon ermee te slaan. De agent trok zyn sabel en een worsteling ont stond. De woeste man diende den agent met de gummistok eenige krachtige slagen toe. Ambtenaren van het bureau hadden Inmiddels om politie-assïstentie gevraagd. Eenige agenten verschenen spoedig en ontzetten hun makker, die vol blauwe plekken zat en eenige bloe dende wonden had. De agent is per auto van den G. D. naar het WOhelmina-Gasthuis vervoerd. Gevaarlijke wonden heeft hy niet. De woesteling zal ter beschikking van de justitie worden gesteld. IN WEINIGE WOORDEN. De „Valkenburg" het Ned. stoomschip dat nog steeds op de rotsen van Noord- Spanje zit., heeft last van het stormweer. Zeeën sloegen over de geheele lengte van het schip heen, de luikhoofden zyn weggeslagen. De Koningin en de Prinses passeerden gisteren Tromsö op weg naar de Noord- kaap. Het tweede deel van het dok voor Singapore is van de Tyne vertrokken cn was gisterenmorgen om acht uur in zee. De VPJt.O. heeft per „ra<Ho-collecbe" 4000 gulden voor prof. Schweitzer ver zameld. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cent* per regel. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a 60 Cents per regel. Stofzuigerhuis MAERTENS BAR TEL JORIS STRAAT 16 TELEFOON No. 10756 Verkoop, Verhuur, Inruilen, Reparaties KALVER5TRAAT 136 LEID5CHE5TR. 70 ROTERDAM HAARLEM UTRECHT IT/MEGEN TILBURG E|ASTB£KE BREDA MET GARAMTIE VOOR, SOLIDITEIT VERQËLYK 5TEË05 KWALITEITEN EN PRyZEll DE TOL BIJ LAREN VERDWIJNT. ZATERDAG EINDIGT DE CONCESSIE. Bij de commissie tot het beheer van den straatweg van Hilversum naar Laren is thans bericht ingekomen, dat de con cessie voor de tolheffing aan den Hil- versumscheweg naby het Sint Janskerk hof te Laren, niet wordt verlengd en morgen, 30 Juni as, eindigt. DE VEENDAMMER. De laatste dag van het verhoor Hedenmiddag zou het O. M. requisitoir nemen. In aansluiting met hetgeen wy giste ren reeds meldden over de negende zit ting van de Vierde Kanier der Amster- damsche rechtbank ter behandeling van de Veendammer-affaire ontleenen wy het volgende aan het Handelsblad. Reeds enkele malen had mr. Kokosky den president in de rede gevallen, dit wekte by den president den indruk, dat pleiter verdachte M. als deze een antwoord moest geven trachtte te in- fluenceeren, althans antwoordde voor verdachte dit deed. Mr. Kokosky beriep zich op art. 300 en 288 van hét Wet boek van Strafvordering waartay een verdediger het recht krijgt onder het verhoor vragen te stellen of opmerkingen te maken. Na nog eenig geredetwist zeide de president: Gelukkig dat het verhoor van M. thans afgeloopen is (gelach). 11c stemming in Vecndam. Op vragen van het O.M., Mr. Reilingh, zeide mr. van Nierop, curator in het faillissement, dat hy de dagen in Veen- dam doorgebracht, niet licht zal ver geten. Vooral kleine luiden waren de slachtoffers, menschen die jaren, lang gewerkt en gespaard hadden om een pandbrief te kunnen koopen. De rechter-commissaris mr. H. D. Feensbra -verklaarde 'dat verdachte M. by de instructie steeds preciese verklaringen gaf, nooit ergens om heen draaide en dat M. steeds heeft volgehouden dat hy de contracten niet heeft gezien, de in houd werd hem medegedeeld en voorts vertrouwde hij op Liebermartn en Paar- dekooper. M. deed volgens getuige een voudig wat Lieberroann vroeg, getuige's indruk was, dat M. er steeds van uit ging: „Liebermann wilde 't en Van Gigch wou 'tl" Na de pauze deelde mr, I. Goudeket accountant een en ander mee over te rugbetaling op de volgestorte aandeelen der Vcendammer. Verdachte J. J. W., erkende, dot hy 90 pet. aan zich zelf heeft, terugbetaald. Data en bedragen wist hij niet meer, hij zeide geen cent voordeel te hebben genoten, hy had het als geleend geld beschouwd. De president wees er verdachte op, dat hy dadeiyk nadat hy de aandee len in handen had, een voorstel tot sta- tutenwyziging van de Veendarnmer deed blijkbaar om de overname mogeiyk te maken en dat de terugbetalingen, die op 30 Juni plaats vonden, pas op 30 September geboekt werden. Ais laatste getuige werd een jong- mensch verhoord, die verklaarde ver dachte M. eerst spraakzaam en later 25oo stal te hebben gevonden, ook zeide getlige vornomen te hebben dat de di recteuren der Veendarnmer, verdachte M. en de heer Meynema, hevige ruzie hadden. Ten slotte wees rechter mr. Van Berckel er verdachte M. op, dat die niet altijd Liebermannn vertrouwd heeft hoewel hij zich daar nu steeds op be roept. Nadat het O. M., mr. Reilingh, op en kele zeer ondergeschikte punten een wijziging in de dagvaarding had voor gesteld ober welke wijziging later zal worden beslist werd, in overleg met ae verdediging, overeengekomen, dat he- dennamiddag 2 uur de behandeling der zaak zou worden voortgzet. Dan zou het woord zyn aan het O.M. voor het nemen van zyn requisitoir. Daarna zou de verdediging het woord krijgen, evenals in de zitting die morgen zal worden gehouden. FEUILLETON Uit het Engelsch van ALICE EN CLAUDE ASKEW. 7) Cyril Frank! yn had Wendlesham ge kocht nadat Spencer Tan-ant er af stand van had moeten doen; dit had h\j gedaan uit pure vricndeiykheld en hulpvaardigheid en om den geruïneer- den Tarrant te steunen had hy, er meer voor gegeven dan de werkeiyke vaarde, door welke grootmoedige daad hij den grondslag had gelegd voor de bewondert:-,de hoogachting, welke men in het Graafschan voor hem koesterde. Er werd zelfs beweerd, dat hij het land goed aan zyn voormaligen eigenaar zou hebben terug" -ven, als hét Noodlot dezen niet vervolgd had. Zoo onverwacht landedelman' gewor den. had Cyril Franklyn zich ontpopt als een model-landheer. Hij huwde de dochter van een grondbezitter uit de buurt, een schatryke erfgename die zy.n toch al aanzienlijken rijkdom-nog enorm deed toenemen, hy wijdde zich mot grooten, Uver aan de belangen van de streek en werd de afgod van zyn inge zetenen en de andere bewoners van het Graafschap- - - Na den dood van zijn broer vreesde men dat hy Dartmoor zou gaan ver laten om op zyn voorvaderlijk slot zyn Intrek te nemen, maar hy gaf te kennen dat hij zich zóó één voelde met de streek, waar hy thans gevestigd was, dat hy niet van zich kon verkrijgen zyn tegenwoordige woonplaats te ruilen voor het kasteel in Northumberland. Vaak reisde hij daarheen om de be langen van zyn erfgoed, te verzorgen, maar zelden werd hy op zyn tochten naar het Noorden vergezeld door zijn echtgenoot©, die invalide was en die daarom slechts zeiden de Manor verliet, in tegenstelling met zyn dochter, Greta, die vaak in Londen vertoefde en leven dig deelnam aan het society-leven, zoo wel in de hoofdstad als in de nabuur schap. Philip wist wel zooveel van het leven van Lord Raynour, dat hy zichzelf ge luk wenschte, dat hij met dezen kennis had gemaakt en dat* de edelman toonde zyn vriendschap op prijs te stellen. I-iy liet, voor zoover de slechte weg zyn attentie niet vereischte, de gebeur tenissen van dien avond in zyn geest de revue passeeren, maar het laatste be richt, dat de oorzaak was van hun naohtclijken tocht, had het voorafgaan de eenigszins op den achtergrond ge drongen. Het vreemde sieraad wat ze onderweg gevonden hadden ir den met Ufcrdbc- vlekten zakdoek, had hy in zyn zak gestopt en er verder niet meer aan gedacht. Zyn heele aandacht werd in beslag genomen door het tragische lot van Spencer Tarrant, die immers een goede vriend van zyn vader was ge weest. in wiens belang John Arkwright zocveel geld en inspanning had gegeven om herstel te krijgen voor wat In zyn oogen een rechterlijke dwaling was ge weest. Het leek Philip een eigenaardige speling van het lot dat hy getuige moest zyn van het laatste bedryf van deze tra gedie. Een vraag van Harry aan Lord Raynour, wekte hem uit zyn overpein zingen. Weet u iets van die vreemde vrouw, die wilde Barbara, zooals ze genoemd schijnt te worden? Ik weet niet meer van haar dan alle anderen hier in de buurt, ant woordde de edelman, ze is de laatste twintig jaar een bekende figuur hier ln het moerland geweest; practlsch ge sproken van het oogenblik af dat ik op Wendlesham ben gekomen. Niemand weet, waar- ze vandaan is gekomen en waarvan ze leeft, Ik heb haar altyd ais voLkomen onschadelijk beschouwd en in alle bescheidenheid gezegd, heb ik ge probeerd vriendeiyk voor haar te zyn; maar zz is heelemaal niet van toenade ring gediend. Het verwondert me. merkte Harry op, dat men niet getracht heeft haar in een of ander gesticht geplaatst te krijgen, Dat is geprobeerd, was het ant woord Ik persoonlijk heb er alle mo gelijke moeite voor gedaan. Drie malen is er een proef mee genomen, maar wilde Barbara is telkens weer na een dag of twee drie er in geslaagd om te ont snappen. Ik was het die haar in het ge sticht deed plaatsen en daarom heeft ze een gruweiyken bekel aan mij. Ze is eigeniyk gezegd een soort wilde. Is ze stom? vroeg Harry, we konden geen woord uit haar krygen. Ze wil niet spreken, dat is een van haar eigenaardigheden. Nog nooit heeft iemand haar een woord hooren zeggen. Ze is niet wel by het hoofd en de domme menigte duldt haar, omdat ze bang voor haar is. en meer ontwikkel den laten haai' ongemoeid, omdat het noodt gebleken is dat ze iemand liinder of overlast heeft aangedaan. I-iy zweeg, want ze hadden het politie- cordon bereikt. Vóór lien lagen grys en massief in den mist de eeuwenoude steenen van Torren Pound. Een man maakte zich los uit de groep wachters., naderde en salueerde beleefd toen 1 j Lord Raynour herkende. We hebben hem. opgesloten My- lord, zei hy. Het is alleen nog maar een kwestie van tyd. Ik wensch geen onnoodig gevaar te loopen, want hij heeft een geweer. Ik ben hier gekomen om eens wat met hem te praten, zei Lord Raynour. Ik ken hem toevallig en wil eens ky ken of ik hem er toé kan brengen zich over te geven. Het is niet noodig My lord, dat u daarvoor naar de hut gaat. U kunt met hem spreken zonder onder het bereik van zyn geweer te komen. In orde, Haynes, zei Raynour, wil je mij er heen brengen? En zoo stonden na korten tijd Lord Raynour en zyn metgezellen by een ver vallen steenen muur. Hallo daar, hoor je me? riep Haynes. De woorden klonken scherp in de stilte van den avond. Toen wendde hy zich tot de anderen en Laalö zyn schouders op. Ik heb al een paar maal geprobeerd de man aan het spre ken te krijgen, maar hy geeft geen ant woord. Luister eens, E 26, luister eens E 26! riep hy weer, je zoudt beter doen je over te geven. Zeg hem maar dat hy naar my moet luisteren, zei Lord Raynour. Er is iema :i die met je praten wil, schreeuwde Haynes, Lord Raynour Van achter den muur kwam een on derdrukt geluid. Ben je daar Tarrant? Raynour deed een stap naai' voren. Luister eens - Hij had geen tyd om meer te 2 Op het geluid van zyn stem was de g vangene uit zyn schuilrlaats opge sprongen en zwaaide met zyn geweer als met een knots. Een kreet van schrik klonk luid in het rond, maar niemand durfde te schieten daar het gevaar den verkeerde te treffen, groot was. Philip stond een oogenblik als ver lamd, toen wierp hy zich tusschen Lord Raynour en diens b— -.Uer. Het geweer zwaaide enkele oogenblikken boven zyn hoofd, viel toen met een doffen slag op zyn schouder, zonder hem evenwel te bezeeren, Philip wankel de een oogenblik, doch herstelde zich onmiddellijk en wilde zich op zijn aan valler werpen, De25e had evenwel van het oogenblik, dat Philip trachtte zyn evenwicht te bewaren, gebruik ge maakt, hy rende den weg af en het moeras in. Toen volgden een paar schoten en een gil, die niets mensche- lUks meer had. De man hief zyu armen boven het hoofd, wankelde en sloeg toeu in zyn volle lengte voorover op den vet- tigen bodem. Van alle kanten stroomden de men schen toe om te zien hoe 't lyk van den man, dat niet meer te bereiken was, langzaam opgezogen werd door het moe ras. Philip evenwel leunde bleek en uit geput tegen het steenen muurtje. V" (Wordt vervolgd.).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1928 | | pagina 6